Ακολουθήστε μας

Πολιτισμός

Η σημασία της Πειραματικής Δομής Υφαντικής Τέχνης Γερακίου Λακωνίας

Δημοσιεύτηκε

στις

ΣΠΑΡΤΗ. Η Πειραματική Δομή Υφαντικής Τέχνης Γερακίου Λακωνίας, που εγκαινιάστηκε πανηγυρικά τον περασμένο Ιούλιο, ήταν ένα χρόνιο αίτημα του Πολιτιστικού Συλλόγου του ιστορικού χωριού της Λακωνίας. Κι αυτό όχι τυχαία.

«H πειραματική δομή υφαντικής τέχνης ήταν αποτέλεσμα πρότασης του Πολιτιστικού Συλλόγου Γερακίου και κατόπιν της συνεργασίας του Συλλόγου με την Περιφέρεια Πελοποννήσου, την ΠΕ Λακωνίας και τον Δήμο Ευρώτα. Εκφράζει ένα όραμα ανθρώπων που αναγνωρίζοντας την αξία της τέχνης αυτής, επιθυμούν τη διάσωσή της και το πέρασμά της στις νέες γενιές, ενώ αποτυπώνει την εκπλήρωση ενός χρέους προς τις γενιές που πέρασαν, κυρίως τις γυναίκες του Γερακίου, οι οποίες ύφαιναν στον ορθό αργαλειό, δημιουργώντας καλλιτεχνήματα, από τα αρχαία χρόνια ως σήμερα», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Ανθή Σαράντη, αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Γερακίου, μιλώντας για την τέχνη που από νωρίς ξεπέρασε τα σύνορα όχι μόνο της Λακωνίας αλλά και της Ελλάδας. «Τα γερακίτικα υφαντά (κιλίμια) κατασκευάζονταν κατά παραγγελία, με ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων και κοσμούσαν σπίτια αρχοντικά, κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες κυρίως, στη Λακωνία και την ευρύτερη Πελοπόννησο, αποτελώντας είτε προϊόντα πώλησης, είτε μέρος της ‘προίκας’. Η αξία της γερακίτικης υφαντικής τέχνης αναγνωρίστηκε και επισήμως στις διεθνείς εκθέσεις της Βιέννης το 1873, του Ζαππείου το 1888 και της Θεσσαλονίκης το 1968, όπου και τις τρεις φορές είχαν βραβευθεί», συμπληρώνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

 

Εθνικός Κήρυξ

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Η διατήρηση της μοναδικής αυτής τέχνης ήταν επιτακτική και θα γινόταν πραγματικότητα μόνο αν πέρναγε στις νέες γενιές. Έτσι, η ένταξή της στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά ήταν μια ευκαιρία που δεν έπρεπε να χαθεί. «Η ένταξή της, από το υπουργείο Πολιτισμού, στον Εθνικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 2019, αποτέλεσε σημαντικό στοιχείο. Το γεγονός αυτό, υπήρξε ουσιαστικά η αφορμή ώστε να ‘επανεκκινήσουν’ τα μαθήματα υφαντικής. Ας σημειώσουμε ότι η λειτουργία της Δομής Υφαντικής, παράλληλα με έκθεση/μουσείο υφαντικής, ήταν μέρος της πρότασης που υπέβαλε ο σύλλογός μας στην επιτροπή ‘Ελλάδα 2021’ για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση. Έτσι, ανταποκρινόμενη στο αίτημα του συλλόγου, η Περιφέρεια Πελοποννήσου αποφάσισε να χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου τη δομή. Το κόστος περιλάμβανε την κατασκευή 15 ξύλινων, ορθών αργαλειών από ντόπιους τεχνίτες, καθώς και των αντίστοιχων ‘εργαλείων’ (σκαμνιά, χτενάκια, ανέμες κλπ.), την αγορά των νημάτων και την αμοιβή των εκπαιδευτριών», σημειώνει η αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Γερακίου. Και συμπληρώνει: «Ο δήμος Ευρώτα μάς παραχώρησε πρόθυμα τον χώρο του Δημοτικού Ξενώνα για τη στέγαση των αργαλειών. Για τη διδασκαλία της τέχνης απευθυνθήκαμε σε έμπειρες υφάντρες του χωριού, από τις οποίες δύο προθυμοποιήθηκαν να αναλάβουν το έργο αυτό. Πρόκειται για τη Χρυσαφία Σίνη και τη Χρυσούλα Σταματοπούλου, που διδάχθηκαν την τέχνη από μεγαλύτερες γυναίκες του χωριού, συγγενικά τους πρόσωπα. Εκδήλωσαν ενδιαφέρον 22 άτομα (21 γυναίκες και 1 άντρας), ηλικιών 17 – 67 χρονών, που εκπαιδεύτηκαν από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο, σε δύο τμήματα (πρωινό – απογευματινό). Οι μαθητές /μαθήτριες συμμετείχαν με ενθουσιασμό και κατασκεύασαν, υπό τις οδηγίες των εκπαιδευτριών, μικρά υφαντά», εξηγεί η συνομιλήτρια του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

 

Εθνικός Κήρυξ

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Όσο για τους στόχους της δομής, αυτοί είναι ποικίλοι. «Πρωταρχικά είναι να μάθουν την τέχνη περισσότερα άτομα. Τα άτομα αυτά θα δράσουν ως ‘πολλαπλασιαστές’ ώστε να μεταδώσουν την τέχνη με τη σειρά τους και σε άλλους. Επίσης, να λειτουργήσει μια ‘ομάδα παραγωγής’ υφαντών (οικιακή βιοτεχνία σε συλλογικό ή ατομικό επίπεδο) ώστε να μπορεί να γίνει δημιουργία προϊόντων που να είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμα. Ήδη υπάρχει ενδιαφέρον από καταστήματα δημοφιλών τουριστικών προορισμών της Ελλάδας και του εξωτερικού, αλλά και από ιδιώτες. Ένας άλλος στόχος σε επίπεδο επαγγελματικού προσανατολισμού είναι η δυνατότητα εκμετάλλευσης της χειροτεχνίας στο μέλλον, ειδικά από νέους ανθρώπους, γι’ αυτό προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε τους νέους, είτε με ‘ευνοϊκά’ κριτήρια μοριοδότησης στη δήλωση ενδιαφέροντος είτε με τη δημιουργία, εκτός των παραδοσιακών, και μοντέρνων σχεδίων και προϊόντων (π.χ. ζώνες και τσάντες). Σε επίπεδο πολιτισμικής προσφοράς και ταυτότητας, στόχος μας είναι η διατήρηση του παραδοσιακού και ιστορικού χαρακτήρα του Γερακίου, και της ιδιαίτερης πολιτισμικής του ταυτότητας», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Ανθή Σαράντη, υπενθυμίζοντας μερικά από τα ιδιαίτερα στοιχεία του πανέμορφου χωριού.

«Το μεσαιωνικό κάστρο του, το πλήθος βυζαντινών ναών στην περιφέρειά του με τις μοναδικές τοιχογραφίες, η ακρόπολη των Αρχαίων Γερονθρών με τείχη και ευρήματα από τη Νεολιθική Εποχή, η εδώ και αιώνες καλλιέργεια της ελιάς και παραγωγή ελαιολάδου, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του με τα λιθόχτιστα ψηλά αρχοντικά, τις τοξωτές αυλόθυρες και τα πλακόστρωτα δρομάκια (καλντερίμια) και, φυσικά, τα μοναδικά υφαντά κιλίμια του, που στις ιδιαίτερες γιορτές και στιγμές κοσμούν ακόμη και τα μπαλκόνια των αρχοντικών, καλωσορίζοντας τους επισκέπτες. Σε όλα αυτά υπάρχει μια ζωντανή και αναπτυσσόμενη κοινωνία στο Γεράκι που προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της, τον 21ο αιώνα της κρίσης και της παγκοσμιοποίησης, διατηρώντας την ισορροπία ανάμεσα στις προκλήσεις του σήμερα και τις αξίες του παρελθόντος», τονίζει η κ. Σαράντη. Άλλοι στόχοι είναι «η δημιουργία εκθετηρίου, πωλητηρίου και μουσείου υφαντικής, καθώς το Γεράκι, όπως εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς, αποτελεί πόλο έλξης επισκεπτών οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται μόνο για τη χαλάρωση και τη διασκέδαση, αλλά και για τον εμπλουτισμό των εμπειριών μέσα από την επικοινωνία φύσης, πολιτισμού, περιβάλλοντος και ιστορίας. Για τον λόγο αυτό, για τη δημιουργία του χώρου, έχουμε αιτηθεί στον Δήμο Ευρώτα, την αγορά ενός από τα πιο όμορφα πέτρινα αρχοντικά του Γερακίου, το Αρχοντικό Μοιρόπουλου, στο κέντρο του χωριού. Νομίζουμε ότι το αξίζει το χωριό μας αλλά και οι προσπάθειές μας», τονίζει.

Τέλος, όσον αφορά το μέλλον της σχολής, αυτό θα εξαρτηθεί από το ενδιαφέρον του κόσμου -και των μαθητών. «Ευελπιστούμε να γίνει μια σχολή που να παρέχει πιστοποιημένο δίπλωμα ειδίκευσης, ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί επαγγελματικά, αλλά και να έχει μεγαλύτερο κύρος. Σε αυτό θα βοηθήσει η συνεργασία με φορείς όπως το υπουργείο Παιδείας ή το υπουργείο Εργασίας (ΚΕΚ, ΙΕΚ ή σχολή του ΟΑΕΔ). Επίσης, έχουμε ήδη συζητήσει με την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και θα υπάρξει συνεργασία, ώστε να συνδεθεί η υφαντική με σύγχρονες μορφές τέχνης και απεικονίσεις», διευκρινίζει η κ. Σαράντη. Και προσθέτει: «Κατά τη γνώμη μου, η ελληνική χειροτεχνία δεν θα είναι βιώσιμη ως ανάμνηση ή επανάληψη του παρελθόντος. Η επιστροφή στις ρίζες ως ‘νοσταλγία’ είναι ένα ‘χάπι’ που έχει παροδικό αποτέλεσμα, καθώς δεν δίνει λύσεις που ικανοποιούν το παρόν και το μέλλον. Η ελληνική χειροτεχνία θα επιβιώσει ως μέρος του ελληνικού πολιτισμού, αν κάνει αυτό που έκανε πάντα. Να αποτελεί μέρος του σήμερα και να δίνει λύσεις ανταποκρινόμενες στο παρόν. Αυτό σημαίνει, συνειδητοποίηση των αξιών της και σύνδεσή τους με τις διαχρονικές αξίες της αειφορίας, ως αρμονική συμβίωση με το περιβάλλον, ως καλλιέργεια της αισθητικής μας, αλλά και ως στροφή (πάλι) στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα των αγαθών. Για παράδειγμα, στον τομέα της υφαντικής, πρέπει να εστιάσουμε στα φυσικά υλικά και χρώματα, σε μια εποχή που κατακλυζόμαστε από καρκινογόνα χημικά και πλαστικά. Επίσης, τα μικρά κενά ανάμεσα σε στημόνι και υφάδι, αποτελούν ένα αποτελεσματικό φίλτρο για τη σκόνη, που άλλα ‘σύγχρονα’ χαλιά συγκρατούν προκαλώντας πλείστες αλλεργίες.

 

Εθνικός Κήρυξ

Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Η αειφορία, στην οποία πολύ εστιάζουμε σήμερα, είναι μια έννοια που για τις προηγούμενες γενιές ήταν μονόδρομος, ως αυτονομία των κοινωνιών, ανακύκλωση και αποτελεσματική χρήση υλικών και πόρων, χωρίς να τους εξαντλούν. Δεν ‘λατρεύουμε’ λοιπόν το παρελθόν με σκοπό τη ‘νεκρανάστασή’ του, αλλά ζούμε αρμονικά τη συνέχειά του», καταλήγει η συνομιλήτρια του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Σημειώνεται ότι λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος και από άλλα μέρη της Ελλάδας, και ύστερα από την απόφαση της Περιφέρειας Πελοποννήσου να χρηματοδοτηθεί η Δομή για τουλάχιστον μια 5ετία ακόμη, θα ξεκινήσει το προσεχές διάστημα καινούριος κύκλος εκπαίδευσης. Πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν στο ιστολόγιο (blog) του Πολιτιστικού Συλλόγου Γερονθρών politistikosgeron.blogspot.com, να αποστείλουν mail στο politistikosgeron@gmail.com ή να τηλεφωνήσουν στα 6906891212 (Ανθή Σαράντη, Αντιπρόεδρος του Συλλόγου) ή 6936815850 (Κοντογεώργου Ευαγγελία, Γενική Γραμματέας). Ο νέος κύκλος, θα πραγματοποιηθεί Σαββατοκύριακα. Οι ώρες αλλά και οι ακριβείς ημέρες θα αποφασιστούν και σύμφωνα με τις δυνατότητες των εκπαιδευόμενων. Στους συμμετέχοντες απονέμεται Βεβαίωση Παρακολούθησης.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτισμός

Βαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με μία συγκινητική ανάρτησή της, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μίμης Πλέσσας: “Έπεσε βαθιά σιωπή”. Έφυγε από τη ζωή, λίγο πριν συμπληρώσει τα 100, ο σπουδαίος συνθέτης, μουσικός και πιανίστας Μίμης Πλέσσας, βυθίζοντας σε θλίψη τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά και όλους τους Έλληνες.

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με μία συγκινητική ανάρτησή της, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα.

 Το συγκινητικό αντίο της συζύγου του

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με μία συγκινητική ανάρτησή της, η σύζυγός του, Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα. «Και ξαφνικά ‘Επεσε βαθεια σιωπή…’…..’Κι εσύ δεν θα’σαι πλαι μου Αστέρι της Ζωής μου…’ ….θά εισαι πάντα μέσα μου και θα με προστατεύεις από εκεί ψηλά…..μέχρι να ανταμώσουμε και παλι Ψυχή μου. ‘Πέρασαν τόσα καλοκαίρια…βρεξαν τη στράτα μας φωτιές’ σε αυτό το κοινό ταξίδι ΖΩΗΣ που έφτασε στο τέλος του μέχρι να ανταμώσουμε και να το ξανακάνουμε…. Ευγνώμων για όλα…. Σε ευχαριστώ για όλα…. Σε λατρεύω για πάντα…..Γιατί η Αγάπη δεν εχει ημερομηνία λήξης. Καλό ταξίδι Ψυχή μου …..Καλή μας Αντάμωση» έγραψε συγκεκριμένα.

Οι σπουδές, η μουσική και η δημιουργία

Ο Μίμης Πλέσσας είχε γεννηθεί στην Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1924. Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολούθως έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Χημεία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου το 1952, σε ηλικία 28 ετών, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, ενώ την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Το 1952 άρχισε επίσης την ενασχόληση του με τη σύνθεση και από το 1956 ως μαέστρος και συνθέτης. Διακρίθηκε επτά φορές διεθνώς (Βαρκελώνη το 1960, Βαρσοβία το 1962, Βέλγιο το 1963, Ιταλία (Άλτο Μόντε) 1964, ΗΠΑ το 1965, Παρίσι το 1968 και Τόκιο το 1970) και έξι φορές στη χώρα μας (Αθήνα και Θεσσαλονίκη 1959, 1963, 1964 και 1967). Έχει διευθύνει με έργα του μεγάλες ορχήστρες στον κόσμο.

Διέγραψε μεγάλη καλλιτεχνική πορεία στη μουσική, στο θέατρο, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Από τους πιο σημαντικούς και παραγωγικούς Έλληνες συνθέτες, που διένυε με χαρακτηριστική άνεση το φάσμα από την τζαζ και την ελαφριά μουσική έως το έντεχνο λαϊκό τραγούδι και τις μεγάλες μουσικές φόρμες, ο Μίμης Πλέσσας ξεχώρισε από πολύ νωρίς με το ταλέντο του, μόνο στην Ελλάδα και διεθνώς. Συνεργάστηκε με πληθώρα κορυφαίων τραγουδιστών (Ζωή Κουρούκλη, Νανά Μούσχουρη, Τζένη Βάνου, Γιοβάννα, Μαρινέλα, Ρένα Κουμιώτη, Γιάννης Βογιατζής, Δάκη, Γιάννης Πουλόπουλος, Τόλης Βοσκόπουλος, Στράτος Διονυσίου κ.α.), πολλούς από τους οποίους ανέδειξε μέσα από τα τραγούδια του.

Αξέχαστες επιτυχίες

Αξέχαστες θα μείνουν οι επιτυχίες του “Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου”, “Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά”, “Τι σου ΄κανα και πίνεις”, “Τόσα καλοκαίρια”, “Ποιος το ξέρει”, “Οι χάντρες”, “Μα τώρα αγάπη μου”, “Η Μυρσίνη βάζει τα άσπρα”, “Απόψε σε θέλω”, “Μην του μιλάτε του παιδιού”, “Άμα δείτε το φεγγάρι”, “Η πρώτη μας νύχτα”, “Μεθυσ’ απόψε το κορίτσι μου”, “Πρώτη φορά”, “Τα φιλιά”, “Έπεφτε βαθιά σιωπή”, “Χίλιες βραδιές”, “Του αγοριού η καρδιά”, “Θα πιω απόψε το φεγγάρι”, “Ξημερώνει Κυριακή”, “Κορίτσι στάσου να σου πω”, “Όλα δικά σου”, “Είμαι γυναίκα του κεφιού”, “Πέρα στα παλιά σεράγια”, “Πρώτη φορά”, “Έκλαψα χτες”, “Το κερί μου έλιωσε”, “Μια με θέλεις μια με διώχνεις”, “Οι μέρες του καλοκαιριού”, “Με βρήκε ο ήλιος” και πολλές άλλες.

Τιμήθηκε επανειλημμένα με πλατινένιους και χρυσούς δίσκος, ενώ με το έργο του «Ο Δρόμος» (σε στίχους Λ .Παπαδόπουλου) κατέχει αδιαμφισβήτητα την πρώτη θέση στην ελληνική δισκογραφία.

Ο Μίμης Πλέσσας ασχολήθηκε με τη σύνθεση μουσικής στον κινηματογράφο και στο θέατρο, έχοντας στο ενεργητικό του περισσότερες από 100 ταινίες και δεκάδες παραστάσεις. Έγραψε επίσης τη μουσική και τα τραγούδια για την τηλεοπτική σειρά “Τα παιδιά της Νιόβης”. Ήταν ο παραγωγός της ιστορικής ραδιοφωνικής εκπομπής “Σε 30 δευτερόλεπτα” που ήταν μια εκπομπή βράβευσης γνώσεων με διάφορα δώρα στις δεκαετίες των 1960 – 1970. Υπήρξε επίσης μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρίας Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος, της ΕΡΓΗΜ (σύγχρονης μουσικής) και πολλών άλλων καλλιτεχνικών συλλόγων. Αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών (2010) και διδάκτωρ Χημείας του Πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ.

Το 1993 έγραψε τη μουσική για παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ «Η φάρμα των Ζώων» που παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του Δ. Ποταμίτη και το 1998 ολοκλήρωσε την Λαϊκή Όπερα «Ζευς» σε λιμπρέτο Γιάννη Καλαμίτση. Το 1999, σε λιμπρέτο Ιάκωβου Αυλητή, ολοκλήρωσε το ορατόριο «Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος των σκλάβων», που παρουσιάστηκε το 2002 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το 2007 ηχογραφούνται συνθέσεις του σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ολλανδία και Ισπανία, με σημαντικούς ερμηνευτές, σολίστες και σχήματα. Το 2009, στο Βεάκειο Θέατρο, δημιουργεί μια μοναδική συναυλία αφιέρωμα στη «Φωνή», μετά από ανάθεση του Διεθνούς Οργανισμού Λογοθεραπείας και Φωνιατρικής (IALP), με καλλιτέχνες από όλα τα είδη της μουσικής. Το 2010 μεταφράζονται τραγούδια του στα τούρκικα από την Fide Koksal και κυκλοφορεί ο δίσκος «BRIDGES» σε Ελλάδα και Τουρκία.

Το 2011 δίνει δύο συναυλίες ως αφιέρωμα στο σύνολο του έργου του, με τίτλο «Τραγούδια που δεν έχουν εποχές», με 23 ερμηνευτές και ηθοποιούς, μουσικά σύνολα, jazz σχήματα και χορωδίες, στο Badminton Theatre. Το 2012 παρουσιάζει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και την ίδια χρονιά στο Μέγαρο Μουσικής Κομοτηνής, με τη συμμετοχή σημαντικών ερμηνευτών, ένα “ταξίδι” της διαδρομής του από την τζαζ έως τα τραγούδια του που κόσμησαν τη μεγάλη οθόνη. Το 2016, με αφορμή την επέτειο 50 χρόνων από την εμφάνισή του στη δισκογραφία με τον δίσκο “Ραντεβού στον αέρα” για την ομώνυμη ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, παρουσίασε το τελευταίο πλήρες έργο του “Διάφανος Σταυρός” με ερμηνευτή το Θάνο Ολύμπιο. Ο δίσκος τους έγινε πλατινένιος. Το 2022 δημιούργησε την επίσημη ορχήστρα του: την «Ορχήστρα Μίμης Πλέσσας».

Διακρίσεις

Ο Μίμης Πλέσσας τιμήθηκε επανειλημμένα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ είχε λάβει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Στην Ελλάδα, μεταξύ πολλών άλλων διακρίσεων, τιμήθηκε το 2000 για τα 50 χρόνια προσφοράς του στην ελληνική μουσική και τον πολιτισμό από τον Δήμο της Αθήνας με την απονομή του “Χρυσού Μεταλλίου της πόλης” σε μια μεγάλη συμφωνική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενώ το 2001 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα για την προσφορά του στον πολιτισμό από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου. Επιπλέον, τιμήθηκε το 2002 για τα 50 χρόνια του στην ελληνική μουσική σκηνή στο Ηρώδειο από το Υπουργείο Πολιτισμού, το 2004 ως ο «Άνθρωπος της Χρονιάς» από τον υπουργό πολιτισμού στην τελετή των προσωπικοτήτων για την προσφορά του στον παγκόσμιο πολιτισμό και το 2005 με την ανάθεση από το Φεστιβάλ Αθηνών της εναρκτήριας συναυλίας για τον εορτασμό των 50 χρόνων του θεσμού. Το 2006 η Ακαδημία Προσωπικοτήτων τον τίμησε για τη συνολική προσφορά του στον πολιτισμό και το 2007 ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον Μεγαλόσταυρο του Αγίου Ανδρέου σε ειδική εκδήλωση στο Πατριαρχείο.

Με τη σύζυγό του Λουκίλα Καρρέρ απέκτησαν μια κόρη το 1998. Γιος του από προηγούμενο γάμο του είναι ο επίσης μουσικοσυνθέτης Αντώνης Πλέσσας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτισμός

Τουρκία: Γυναικείο άγαλμα 2.000 ετών ανακαλύφθηκε στην αρχαία Βλαύνδο

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην ελληνιστική πόλη της αρχαίας Βλαύνδου στη δυτική Τουρκία γυναικείο άγαλμα που χρονολογείται από τη ρωμαϊκή περίοδο.

Το άγαλμα ύψους 1,90 μέτρων, από το οποίο απουσιάζουν η κεφαλή και τα χέριαεκτιμάται ότι είναι περίπου 2.000 ετών και εντοπίστηκε στις ανασκαφές που γίνονται από το 2018 γύρω από το ναό της Δήμητρας στην περιοχή Ουλούμπεϊ, νότια της σύγχρονης πόλης Ουσάκ.

Το άγαλμα, αφού συντηρηθεί, αναμένεται να εκτεθεί έπειτα από περίπου 5-6 μήνες στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ουσάκ, δήλωσε στο πρακτορείο Anadolu ο Σαμπρί Τζεϊλάν, διευθυντής του τοπικού παραρτήματος του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας.

H αρχαία Βλαύνδος -γνωστή ως Μλαύνδος την εποχή που εγκαταστάθηκαν σε αυτήν Μακεδόνες στρατιώτες των Σελευκιδών- βρίσκεται περίπου 40 χλμ. νότια του Ουσάκ και 200 χλμ. ανατολικά της Σμύρνης. Μολονότι πολλές από τις μεγαλύτερες πόλεις της ενδοχώρας της Μικράς Ασίας, όπως οι Σάρδεις και η Ιεράπολις, έχουν ανασκαφεί συστηματικά, οι μικρότερες, όπως η Βλαύνδος η οποία σώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες. Η Βλαύνδος κατοικήθηκε από την Ελληνιστική μέχρι τη Βυζαντινή περίοδο. Στο Μεσαίωνα η πόλη φαίνεται να εγκαταλείφθηκε οριστικά.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία

Καθολική επιτυχία για τις εκδηλώσεις “Σταυρίτες 2024” στην Αργυρούπολη

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης Αττικής πιστή στον θεσμό που υπηρετεί προς τιμήν της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού κατά το διάστημα 11-15 Σεπτεμβρίου.
Με καθολική επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι πενθήμερες εκδηλώσεις “Σταυρίτες 2024” που διοργάνωσε για μια ακόμα χρονιά η Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης Αττικής προς τιμήν της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού κατά το διάστημα 11-15 Σεπτεμβρίου.
Την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου στο Α’ΚΑΠΗ Αργυρούπολης δύο εξέχοντες επιστήμονες οι Κώστας Τσάλτας και Ιωακείμ Καρεπίδης παρουσίασαν τις εμβριθείς τους μελέτες από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και την εφημερίδα ΕΠΟΧΗ του Εθνομάρτυρα Νίκου Καπετανίδη που αφορούσαν την επαρχία Χαλδίας του Πόντου αλλά και την τιτάνια προσπάθεια της πρώτης γενιάς των Ελλήνων του Πόντου στην Αττική για την ίδρυση της Νέας Αργυρούπολης.
Την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου στον ίδιο χώρο παρουσιάστηκαν τα δύο βιβλία του δημοσιογράφου εκδότη της Αργυρούπολης Δημήτρη Πάσσαρη που επί δύο δεκαετίες προσφέρει ενημέρωση με ήθος και αξίες στην τοπική κοινωνία
Την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου παρουσιάστηκε ένα πανόραμα μουσικών και χορευτικών συγκροτημάτων από όλη την Ελληνική Παράδοση στην πλατεία Δημήτρη Ευσταθιάδη που ικανοποίησε απόλυτα τους φίλους και φίλες που προσήλθαν μαζικά στον χώρο με τα συγκροτήματα:
Αδελφότητα Ηπειρωτών Αργυρούπολης.
Σύλλογος Κρητών Αργυρούπολης “Η ΚΡΗΤΗ”
Πολιτιστικός Σύλλογος Αργυρούπολης «Η Χοροέκφραση»
Λαογραφικός Πολιτιστικος Σύλλογος «Χορουράγουδο»
Χορευτική Ομάδα «Χοροαχλιστός»
Μικρασιατικός Σύλλογος Καισαριανής
Το Σάββατο και την Κυριακή ο Ποντιακός Πολιτιστικός κόσμος είχε την τιμητική του με την παρουσία σημαντικών χορευτικών συγκροτημάτων από αδερφά Ποντιακά σωματεία με τα συγκροτήματα:
Ένωση Ποντίων Σαλαμίνας Παναγία Σουμελα
Ένωση Ποντίων Ν Σμύρνης, Αγ Δημητρίου, Παλαιού Φαλήρου “Η Μαύρη Θάλασσα”
Συλλογος Ποντιων Πετρουπολης – Μανουηλ Κομνηνος
Σύλλογος Ποντίων Νέας Φιλαδέλφειας “Δημήτριος Υψηλάντης”
Ένωση Ποντίων Πειραιώς Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Καλλιτεχνικός Οργανισμός Ποντίων Αθηνών
Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης
Εξαιρετικοί ερμηνευτές της Παράδοσης του Πόντου όπως οι Alexis Parharidis / Αλέξης Παρχαρίδης Babis Ioakimidis / Μπάμπης Ιωακειμίδης έθελξαν το πολυπληθές κοινό που κατέκλυσε κάθε γωνιά της πλατείας ξεσηκώνοντας το με πανάρχαιους ρυθμούς της Πατρίδας μαζί με τους οργανοπαίχτες Νίκος Σοφιανίδης ,Αναστάσιο Πετρόπουλο, Νίκο Τσεπίδη, Χρήστο Μαυρίδη, Ηλία Ρακόπουλο και Γιώργο Κοσμίδη.
Όλες οι εκδηλώσεις ήταν με την αιγίδα και υποστήριξη του Δήμου Ελληνικού Αργυρούπολης με τον Δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρουπολης Γιάννης Κωνσταντάτος να δηλώνει παρών σε όλες τις παρεμβάσεις και να τονίζει τις άρρηκτες διαχρονικά σχέσεις της Ένωσης Ποντίων Αργυρούπολης με την τοπική αυτοδιοίκηση υποσχόμενος ότι σύντομα η Ένωση θα έχει το δικό της σπίτι στο νέο Δημαρχείο αποτελώντας τον πυλώνα του Πολιτισμού στην περιοχή που φέρει το όνομα της από την Ιστορική Πατρίδα του Πόντου.
Η Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης θέλει να ευχαριστήσει όλα τα μέλη, φίλους, εθελοντές, χορηγούς που βοήθησαν στην ολοκλήρωση με επιτυχία του συνόλου των πενθήμερων εκδηλώσεων δίνοντας ραντεβού για τους «Σταυρίτες 2025» αλλά και στις μεγάλες εκδηλώσεις του Δήμου Ελληνικού Αργυρούπολης για το 2026 όταν θα εορταστεί η επέτειος των 100 ετών από την ίδρυση της Νέας Αργυρούπολης.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή