Ακολουθήστε μας

Γεωοικονομία

Στο βάθος αναδύεται ένα νέο σύστημα – Ο υβριδικός οικονομικός πόλεμος προκαλεί γεωοικονομικό τυφώνα

Δημοσιεύτηκε

στις

Το νέο νομισματικό σύστημα θα υποστηρίζεται από ένα ψηφιακό νόμισμα και ένα καλάθι νομισμάτων και φυσικών πόρων

Ο πόλεμος δασμών των ΗΠΑ με την Κίνα και ο πόλεμος οικονομικών κυρώσεων με τη Ρωσία επικύρωσαν αυτές τις ανησυχίες και κατέδειξαν τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι δύο χώρες

Το νέο νομισματικό σύστημα του κόσμου, που θα υποστηρίζεται από ένα ψηφιακό νόμισμα και ένα καλάθι νομισμάτων και φυσικών πόρων, θα απελευθερώσει πολλές οικονομίες τόσο από το δυτικό χρέος όσο και από τη λιτότητα που έχει προκαλέσει το ΔΝΤ.
Το νέο αυτό σύστημα επιταχύνεται από την ρωσική υστερία αλλά και τον νέο υβριδικό οικονομικό πόλεμο που όλα αυτά μαζί προκαλούν γεωοικονομικό τυφώνα.
Στο βάθος του ορίζοντα προβάλλει ένα νέο σύστημα το οποίο θα αλλάξει την κυρίαρχη τάση των τελευταίων δεκαετιών….

Ο Sergey Glazyev είναι ένας καλός γνώστης της γεωοικονομίας. Ένας από τους πιο σημαντικούς οικονομολόγους στον κόσμο, μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και πρώην σύμβουλος του Κρεμλίνου από το 2012 έως το 2019, τα τελευταία τρία χρόνια διηύθυνε το στρατηγικό χαρτοφυλάκιο ως επικεφαλής της Μακροοικονομίας στην Eurasia Economic Union (EAEU).

Ο ίδιος «μεγάλωσα στην Zaporozhye της Ουκρανίας, κοντά στο οποίο διεξάγονται τώρα σφοδρές μάχες».

Βρίσκεστε στην φάση μιας γεωοικονομικής ανάπτυξης που αλλάζει το παιχνίδι: ο σχεδιασμός ενός νέου νομισματικού – χρηματοπιστωτικού συστήματος μέσω μιας σύνδεσης μεταξύ της ευρασίας και της Κίνας, παρακάμπτοντας το δολάριο ΗΠΑ.
Ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά αυτού του συστήματος –που σίγουρα δεν είναι Bretton Woods III– αλλά φαίνεται να είναι μια σαφής εναλλακτική απέναντι στο αμερικανικό μοντέλο και πολύ κοντά στις ανάγκες του Παγκόσμιου Νότου;

Sergey Glazyev:

Σε μια περίοδο ρωσοφοβικής υστερίας, η άρχουσα ελίτ των Ηνωμένων Πολιτειών έπαιξε τον τελευταίο της «άσσο» στον υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.
Έχοντας «παγώσει» τα ρωσικά συναλλαγματικά αποθέματα σε λογαριασμούς θεματοφυλακής των δυτικών κεντρικών τραπεζών, των χρηματοπιστωτικών ρυθμιστικών αρχών των ΗΠΑ, της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου υπονόμευσαν το καθεστώς του δολαρίου, του ευρώ και της λίρας ως παγκόσμιων αποθεματικών νομισμάτων.
Αυτό το βήμα επιτάχυνε απότομα τη συνεχιζόμενη αποσύνθεση της οικονομικής παγκόσμιας τάξης που βασίζεται στο δολάριο.
Πριν από μια δεκαετία, οι συνάδελφοί μου στο Οικονομικό Φόρουμ της Αστάνα και εγώ προτείναμε τη μετάβαση σε ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα που θα βασίζεται σε ένα νέο συνθετικό εμπορικό νόμισμα βασισμένο σε έναν δείκτη νομισμάτων των συμμετεχουσών χωρών.
Αργότερα, προτείναμε να επεκτείνουμε το καλάθι νομισμάτων προσθέτοντας περίπου είκοσι εμπορεύματα που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο.
Μια νομισματική μονάδα που βασίζεται σε ένα τέτοιο διευρυμένο καλάθι διαμορφώθηκε μαθηματικά και έδειξε υψηλό βαθμό ανθεκτικότητας και σταθερότητας.

Ταυτόχρονα, προτείναμε να δημιουργήσουμε έναν ευρύ διεθνή συνασπισμό αντίστασης στον υβριδικό πόλεμο για την παγκόσμια κυριαρχία που εξαπέλυσε η οικονομική και πολιτική εξουσία – ελίτ των ΗΠΑ στις χώρες που παρέμεναν εκτός του ελέγχου της.

Επί του παρόντος, οι ΗΠΑ αγωνίζονται για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους, αλλά όπως η Βρετανία προηγουμένως, η οποία προκάλεσε δύο παγκόσμιους πολέμους, αλλά δεν μπόρεσε να διατηρήσει την αυτοκρατορία της και την κεντρική της θέση στον κόσμο λόγω του απαρχαιωμένου αποικιακού οικονομικού της συστήματος, είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Το βρετανικό αποικιακό οικονομικό σύστημα που βασίζεται στην εργασία των σκλάβων ξεπεράστηκε από δομικά πιο αποτελεσματικά οικονομικά συστήματα των ΗΠΑ όσο και αλλού. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΣΣΔ ήταν πιο αποτελεσματικές στη διαχείριση του ανθρώπινου κεφαλαίου σε κάθετα ολοκληρωμένα συστήματα, τα οποία χώρισαν τον κόσμο στις ζώνες επιρροής τους.
Μια μετάβαση σε μια νέα παγκόσμια οικονομική τάξη ξεκίνησε μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
Αυτή η μετάβαση φτάνει τώρα στο τέλος της με την επικείμενη αποσύνθεση του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος που βασίζεται στο δολάριο, το οποίο παρείχε τα θεμέλια της παγκόσμιας κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το νέο οικονομικό σύστημα που προέκυψε στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και την Ινδία είναι το επόμενο αναπόφευκτο στάδιο ανάπτυξης, συνδυάζοντας τα οφέλη τόσο του συγκεντρωτικού στρατηγικού σχεδιασμού και της οικονομίας της αγοράς, όσο και του κρατικού ελέγχου της νομισματικής και φυσικής υποδομής και την επιχειρηματικότητα.
Το νέο οικονομικό σύστημα ένωσε διάφορα στρώματα των κοινωνιών τους γύρω από τον στόχο της αύξησης της κοινής ευημερίας με τρόπο ουσιαστικά ισχυρότερο από τις αγγλοσαξονικές και ευρωπαϊκές εναλλακτικές λύσεις.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν να κερδίσουν τον παγκόσμιο υβριδικό πόλεμο που ξεκίνησε.
Αυτός είναι επίσης ο κύριος λόγος για τον οποίο το τρέχον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα με επίκεντρο το δολάριο θα αντικατασταθεί από ένα νέο….

Οι 3 φάσεις για το νέο παγκόσμιο σύστημα

Στην πρώτη φάση της μετάβασης, αυτές οι χώρες επαναχρησιμοποιούν τα εθνικά τους νομίσματα και τους μηχανισμούς εκκαθάρισης, που υποστηρίζονται από διμερείς ανταλλαγές νομισμάτων.
Σε αυτό το σημείο, η διαμόρφωση των τιμών εξακολουθεί να οφείλεται κυρίως στις τιμές σε διάφορα χρηματιστήρια, που εκφράζονται σε δολάρια.
Αυτή η φάση έχει σχεδόν τελειώσει: αφού τα αποθέματα της Ρωσίας σε δολάρια, ευρώ, λίρες και γιεν «πάγωσαν», είναι απίθανο κάποια κυρίαρχη χώρα να συνεχίσει να συσσωρεύει αποθέματα σε αυτά τα νομίσματα.
Η άμεση αντικατάστασή τους είναι τα εθνικά νομίσματα και ο χρυσός.

Το δεύτερο στάδιο της μετάβασης θα περιλαμβάνει νέους μηχανισμούς τιμολόγησης που δεν θα αναφέρονται στο δολάριο.
Ο καθορισμός των τιμών σε εθνικά νομίσματα συνεπάγεται αρχικά αυξημένα γενικά έξοδα, ωστόσο, θα αποκτήσει ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά αυτό το νέο σύστημα.
Το μόνο εναπομείναν υποψήφιο παγκόσμιο νόμισμα – το γιουάν – δεν θα πάρει τη θέση του λόγω της μη μετατροπής του και της περιορισμένης εξωτερικής πρόσβασης στις διεθνείς κεφαλαιαγορές.
Η χρήση του χρυσού ως τιμής αναφοράς περιορίζεται από την δυσκολία του να καλύψει ένα πλήρες σύστημα πληρωμών.

Το τρίτο και τελευταίο στάδιο της μετάβασης στη νέα οικονομική τάξη θα περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός νέου νομίσματος ψηφιακών πληρωμών που θα ιδρυθεί μέσω μιας διεθνούς συμφωνίας που βασίζεται στις αρχές της διαφάνειας, της δικαιοσύνης, της καλής θέλησης και της αποτελεσματικότητας. Περιμένω ότι το μοντέλο μιας τέτοιας νομισματικής μονάδας που αναπτύξαμε θα παίξει το ρόλο του σε αυτό το στάδιο.
Ένα νόμισμα όπως αυτό μπορεί να εκδοθεί από τα συναλλαγματικά αποθέματα των χωρών BRICS, στην οποία θα μπορούν να ενταχθούν όλες οι ενδιαφερόμενες χώρες.
Το βάρος κάθε νομίσματος στο καλάθι θα μπορούσε να είναι ανάλογο με το ΑΕΠ κάθε χώρας (με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, για παράδειγμα), το μερίδιο της κάθε χώρας στο διεθνές εμπόριο, καθώς και το μέγεθος του πληθυσμού και της επικράτειας των χωρών που συμμετέχουν.

Επιπλέον, το καλάθι θα μπορούσε να περιέχει έναν δείκτη τιμών των βασικών εμπορευμάτων που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο:
χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα, βασικά βιομηχανικά μέταλλα, υδρογονάνθρακες, σιτηρά, ζάχαρη, καθώς και νερό και άλλους φυσικούς πόρους.
Για να καταστεί το νόμισμα πιο ανθεκτικό, μπορούν να δημιουργηθούν σχετικά αποθέματα διεθνών πόρων σε εύθετο χρόνο.
Αυτό το νέο νόμισμα θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για διασυνοριακές πληρωμές και θα εκδίδεται στις συμμετέχουσες χώρες με βάση έναν προκαθορισμένο τύπο.
Οι συμμετέχουσες χώρες θα χρησιμοποιούσαν τα εθνικά τους νομίσματα για τη δημιουργία πιστώσεων, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν εθνικές επενδύσεις και βιομηχανία, καθώς και για κρατικά αποθεματικά.
Οι διασυνοριακές ροές των λογαριασμών κεφαλαίων θα εξακολουθήσουν να διέπονται από τους κανονισμούς του εθνικού νομίσματος.

Θα ξεθωριάσουν δολάριο και ευρώ

Η μετάβαση στη νέα παγκόσμια οικονομική τάξη πραγμάτων πιθανότατα θα συνοδεύεται από συστηματική άρνηση τήρησης των υποχρεώσεων σε δολάρια, ευρώ, λίρες και γιεν.
Υπήρξαν χώρες που παράνομα έκλεψαν τα συναλλαγματικά αποθέματα του Ιράκ, του Ιράν, της Βενεζουέλας, του Αφγανιστάν και της Ρωσίας ύψους τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Εφόσον οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η ΕΕ και η Ιαπωνία αρνήθηκαν να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους και κατέσχεσαν τον πλούτο άλλων εθνών που διατηρούνταν στα νομίσματά τους, γιατί θα έπρεπε άλλες χώρες να υποχρεωθούν να τις αποπληρώσουν και να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους;

Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή στο νέο οικονομικό σύστημα δεν θα περιοριστεί από τις υποχρεώσεις στο παλιό.
Οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου μπορούν να συμμετάσχουν στο νέο σύστημα ανεξάρτητα από τα συσσωρευμένα χρέη τους σε δολάρια, ευρώ, λίρες και γιεν.
Ακόμη και αν αθετούσαν τις υποχρεώσεις τους σε αυτά τα νομίσματα, αυτό δεν θα είχε καμία επίπτωση στην πιστοληπτική τους ικανότητα στο νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η εθνικοποίηση της εξορυκτικής βιομηχανίας, επίσης, δεν θα προκαλούσε σοκ.
Επιπλέον, εάν αυτές οι χώρες δεσμεύσουν ένα μέρος των φυσικών τους πόρων για τη στήριξη του νέου οικονομικού συστήματος, το αντίστοιχο βάρος τους στο καλάθι νομισμάτων της νέας νομισματικής μονάδας θα αυξανόταν αναλόγως, παρέχοντας σε αυτό το έθνος μεγαλύτερα συναλλαγματικά αποθέματα και πιστωτική ικανότητα.

Η Δύση εναντίον των άλλων χωρών;

Sergey Glazyev:
Πράγματι, αυτή είναι η κατεύθυνση προς την οποία οδηγούμαστε.
Δυστυχώς οι νομισματικές αρχές της Ρωσίας εξακολουθούν να αποτελούν μέρος του παραδείγματος των ΗΠΑ και να παίζουν με τους κανόνες του συστήματος που βασίζεται στο δολάριο, ακόμη και μετά την κατάληψη των ρωσικών συναλλαγματικών αποθεμάτων από τη Δύση.
Από την άλλη πλευρά, οι πρόσφατες κυρώσεις προκάλεσαν εκτεταμένη αναζήτηση κρατών που δεν ανήκουν στο μπλοκ του δολαρίου.
Οι δυτικοί «πράκτορες επιρροής» εξακολουθούν να ελέγχουν τις κεντρικές τράπεζες των περισσότερων χωρών, αναγκάζοντάς τις να εφαρμόζουν αυτοκτονικές πολιτικές που ορίζει το ΔΝΤ.
Ωστόσο, τέτοιες πολιτικές σε αυτό το σημείο είναι τόσο προφανώς αντίθετες με τα εθνικά συμφέροντα αυτών των χωρών που οι αρχές τους ανησυχούν δικαιολογημένα για την οικονομική τους ασφάλεια.

Δυνητικά η Κίνα και η Ρωσία θα διαδραματίσουν κεντρικούς ρόλους στη γένεση της νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης. Δυστυχώς, η σημερινή ηγεσία της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας παραμένει παγιδευμένη στο πνευματικό αδιέξοδο του μοντέλου των ΗΠΑ και δεν είναι σε θέση να γίνει ιδρυτικός εταίρος στη δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου οικονομικού και χρηματοπιστωτικού πλαισίου.
Ταυτόχρονα, η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας έπρεπε ήδη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να δημιουργήσει ένα εθνικό σύστημα διατραπεζικών μηνυμάτων που δεν εξαρτάται από το SWIFT.
Έχουν ήδη δημιουργηθεί γραμμές ανταλλαγής νομισμάτων με βασικά κράτη.
Οι περισσότερες συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών της ευρασίας εκφράζονται ήδη σε εθνικά νομίσματα και το μερίδιο των νομισμάτων τους στο εσωτερικό εμπόριο αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς.

Μια παρόμοια μετάβαση λαμβάνει χώρα στο εμπόριο με την Κίνα, το Ιράν και την Τουρκία.
Η Ινδία δήλωσε ότι είναι έτοιμη να στραφεί σε πληρωμές με βάση τα εθνικά νομίσματα.
Καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια για την ανάπτυξη μηχανισμών εκκαθάρισης για πληρωμές σε εθνικό νόμισμα.
Παράλληλα, γίνεται μια συνεχής προσπάθεια για την ανάπτυξη ενός ψηφιακού μη τραπεζικού συστήματος πληρωμών, το οποίο θα συνδέεται με τον χρυσό και άλλα εμπορεύματα που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο.

Οι πρόσφατες κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης που επιβλήθηκαν στις ρωσικές τράπεζες επιτάχυναν τις προσπάθειες. Η ομάδα των χωρών που εργάζονται για το νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα χρειάζεται μόνο να ανακοινώσει την ολοκλήρωση του πλαισίου και την ετοιμότητα του νέου εμπορικού νομίσματος και η διαδικασία διαμόρφωσης της νέας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής τάξης θα επιταχυνθεί περαιτέρω από εκείνο το σημείο και μετά.
Ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να το ανακοινώσουν οι χώρες που ανήκουν στην ομάδα BRICS δηλαδή Βραζιλία, Ρωσία, Κίνα, Ινδία κ.α..

Πάγωσαν 400 δισεκ. συναλλαγματικών αποθεμάτων – Περίπου 1 τρισεκ. δολ ρώσων σε offshore

Sergey Glazyev:
Η νομισματική πολιτική της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας, που εφαρμόστηκε σύμφωνα με τις συστάσεις του ΔΝΤ, ήταν καταστροφική για τη ρωσική οικονομία.
Οι συνδυασμένες καταστροφές από το «πάγωμα» περίπου 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων συναλλαγματικών αποθεμάτων και πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια που διοχετεύθηκαν από την οικονομία από ολιγάρχες σε δυτικούς προορισμούς offshore και τα υψηλά επιτόκια της ρωσικής κεντρικής τράπεζας δημιούργησαν ένα καταστροφικό μείγμα.
Υπολογίζουμε ότι αυτό προκάλεσε υποεπενδύσεις περίπου 20 τρισεκατομμυρίων ρουβλίων και υποπαραγωγή περίπου 50 τρισεκατομμυρίων ρουβλίων σε αγαθά.

Ακολουθώντας τις συστάσεις των ΗΠΑ, η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα σταμάτησε να αγοράζει χρυσό τα τελευταία δύο χρόνια, αναγκάζοντας ουσιαστικά τους εγχώριους παραγωγούς χρυσού να εξάγουν την παραγωγή τους, έως και 500 τόνους χρυσού.
Αυτές τις μέρες το λάθος και το κακό που προκλήθηκε είναι πολύ προφανές.
Επί του παρόντος, η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα επανέλαβε τις αγορές χρυσού και ελπίζουμε, θα συνεχίσει με υγιείς πολιτικές προς το συμφέρον της εθνικής οικονομίας αντί να «στοχεύει τον πληθωρισμό» προς όφελος των διεθνών κερδοσκόπων, όπως συνέβαινε την τελευταία δεκαετία.

Η Fed καθώς και η ΕΚΤ δεν ρωτήθηκαν για το πάγωμα των ρωσικών συναλλαγματικών διαθεσίμων

Sergey Glazyev:
Στο βιβλίο μου «Ο Τελευταίος Παγκόσμιος Πόλεμος» που ήδη ανέφερα, το οποίο εκδόθηκε ήδη από το 2015, υποστήριξα ότι η πιθανότητα να συμβεί αυτό τελικά είναι πολύ υψηλή.
Σε αυτόν τον υβριδικό πόλεμο, ο οικονομικός πόλεμος και πόλεμος της πληροφορίας είναι βασικά θέατρα σύγκρουσης.
Και στα δύο αυτά μέτωπα, οι ΗΠΑ και οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν συντριπτική υπεροχή και δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα το εκμεταλλεύονταν πλήρως σε εύθετο χρόνο.

Διαφωνώ εδώ και πολύ καιρό με το σχέδιο αντικατάστασης δολαρίων, ευρώ, λιρών και γιεν στα συναλλαγματικά αποθέματα με χρυσό, ο οποίος παράγεται σε αφθονία στη Ρωσία.
Δυστυχώς, οι δυτικοί παράγοντες επιρροής που κατέχουν βασικούς ρόλους στις κεντρικές τράπεζες των περισσότερων χωρών, καθώς και οι οίκοι αξιολόγησης εναντιώθηκαν σε αυτά τα σχέδια.
Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι υψηλόβαθμα στελέχη της Fed και της ΕΚΤ συμμετείχαν στην ανάπτυξη αντιρωσικών οικονομικών κυρώσεων.
Αυτές οι κυρώσεις κλιμακώνονται συνεχώς και εφαρμόζονται σχεδόν αμέσως, παρά τις γνωστές δυσκολίες στη λήψη γραφειοκρατικών αποφάσεων στην ΕΕ.

Η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα λειτουργεί με τα πρότυπα της Δύσης

Sergey Glazyev:
Η διαφορά μεταξύ των προσεγγίσεών μας είναι πολύ απλή.
Οι πολιτικές της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας είναι μια ορθόδοξη εφαρμογή των συστάσεων του ΔΝΤ και των δογμάτων του μοντέλου των ΗΠΑ, ενώ οι συστάσεις μου βασίζονται στην επιστημονική μέθοδο και τα εμπειρικά στοιχεία που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία εκατό χρόνια σε κορυφαίες χώρες.

Η στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας φαίνεται να θωρακίζεται – όπως διαρκώς επιβεβαιώνουν οι ίδιοι οι Πρόεδροι των δύο χωρών.
Αλλά υπάρχουν φωνές εναντίον τους όχι μόνο στη Δύση αλλά και σε ορισμένους ρωσικούς κύκλους.
Σε αυτή την εξαιρετικά λεπτή ιστορική συγκυρία, πόσο αξιόπιστη είναι η Κίνα ως σύμμαχος απέναντι στην Ρωσίας;

Sergey Glazyev:
Το θεμέλιο της ρωσο-κινεζικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης είναι η κοινή λογική, τα κοινά συμφέροντα και η εμπειρία της συνεργασίας εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Η κυβερνώσα ελίτ των ΗΠΑ ξεκίνησε έναν παγκόσμιο υβριδικό πόλεμο με στόχο την υπεράσπιση της ηγεμονικής της θέσης στον κόσμο, στοχεύοντας την Κίνα ως τον βασικό οικονομικό ανταγωνιστή και τη Ρωσία ως τη βασική στρατιωτική δύναμη.
Αρχικά, οι γεωπολιτικές προσπάθειες των ΗΠΑ αποσκοπούσαν στη δημιουργία σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Κίνας.
Παράγοντες δυτικής επιρροής ενίσχυαν ξενοφοβικές ιδέες στα μέσα ενημέρωσης της Ρωσίας και εμπόδιζαν κάθε προσπάθεια μετάβασης σε πληρωμές σε εθνικά νομίσματα.
Από την κινεζική πλευρά, πράκτορες δυτικής επιρροής πίεζαν την κυβέρνηση να ευθυγραμμιστεί με τις απαιτήσεις των αμερικανικών συμφερόντων.

Ωστόσο, τα κυρίαρχα συμφέροντα της Ρωσίας και της Κίνας οδήγησαν λογικά στην αυξανόμενη στρατηγική εταιρική σχέση και συνεργασία, προκειμένου να αντιμετωπίσουν κοινές απειλές που προέρχονται από τις ΗΠΑ.
Ο πόλεμος δασμών των ΗΠΑ με την Κίνα και ο πόλεμος οικονομικών κυρώσεων με τη Ρωσία επικύρωσαν αυτές τις ανησυχίες και κατέδειξαν τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι δύο χώρες.
Κοινά συμφέροντα επιβίωσης και αντίστασης ενώνουν την Κίνα και τη Ρωσία και οι δύο χώρες είναι σε μεγάλο βαθμό αλληλοσυνδεδεμένες οικονομικά.

Η κινεζική κυβέρνηση και ο κινεζικός λαός θυμούνται πολύ καλά τον ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης στην απελευθέρωση της χώρας τους από την ιαπωνική κατοχή και την συμμετοχή στη μεταπολεμική εκβιομηχάνιση της Κίνας.
Οι δύο χώρες έχουν ισχυρά ιστορικά θεμέλια για στρατηγική εταιρική σχέση λόγω των κοινών συμφερόντων.
Ο πυρήνας της νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης θα περιλαμβάνει Ρωσία και Κίνα.

www.bankingnews.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Γεωοικονομία

Ο κόσμος κάθεται πάνω σε ένα πρόβλημα 91 τρισ. δολαρίων – Και η λύση του κοστίζει

Δημοσιεύτηκε

στις

Το χρέος φουσκώνει και κυρίως γίνεται πιο ακριβό – όσο και εάν οι πολιτικοί επιλέγουν μπροστά στην κάλπη να το αγνοήσουν

Η αξία της παγκόσμιας οικονομίας υπολογίζεται σε 101 τρισ. δολάρια. Και το χρέος με το οποίο βαρύνονται οι κυβερνήσεις (και κατά συνέπεια οι φορολογούμενοι πολίτες) παγκοσμίως ανέρχεται σε 91 τρισ. δολάρια. Πρόκειται για ένα δυσβάσταχτο φορτίο, το οποίο θα επηρεάσει και τις επόμενες γενιές. Και αυτό που πυροδοτεί την μεγαλύτερη ανησυχία είναι πως πρόκειται για ένα πρόβλημα το οποίο δεν έχει ανώδυνες λύσεις.

Με τον μισό πληθυσμού του πλανήτη να οδηγείται φέτος σε κάλπες, οι ηγέτες και οι διεκδικητές της εξουσίας έχουν εν πολλοίς επιλέξει να αγνοήσουν το θέμα του δημοσίου χρέους. Δεν θα ακούσει κανείς για αυτό στις αντιπαραθέσεις Μπάιντεν – Τραμπ στις ΗΠΑ. Δεν άκουσε για αυτό στην γαλλική προεκλογική εκστρατεία, ούτε σε αυτή της Βρετανίας, όπου ανοίγουν αύριο το πρωί οι κάλπες. Δεν ήταν θέμα στην ατζέντα της Ινδίας ή οποιασδήποτε άλλη μεγάλη και μικρή χώρα διενήργησε φέτος εκλογές. Μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις βλέπουμε να κερδίζουν έδαφος όσοι υπόσχονται φοροελαφρύνσεις και αυξήσεις δαπανών, που θα μπορούσαν (εφόσον γίνουν πράξη) να πυροδοτήσουν ακόμη και νέα χρηματοπιστωτική κρίση.

Ο δωρεάν δανεισμός τελείωσε

Το ΔΝΤ μόλις την περασμένη εβδομάδα προειδοποίησε ότι τα «χρόνια δημοσιονομικά ελλείμματα» στις ΗΠΑ πρέπει «να αντιμετωπιστούν επειγόντως». Οι επενδυτές μοιράζονται εδώ και καιρό αυτήν την ανησυχία σχετικά με τη μακροπρόθεσμη πορεία του χρέους της ισχυρότερης οικονομίας του πλανήτη. Και τούτο γιατί είναι σαφές πως η εποχή του «δωρεάν» δανεισμού, δηλαδή των μηδενικών επιτοκίων, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Οι επενδυτές, που πριν από λίγα χρόνια...πλήρωναν χώρες όπως τη Γερμανία για να τη δανείσουν (αγόραζαν τα κρατικά της ομόλογα με αρνητικό επιτόκιο), σήμερα απαιτούν υψηλότερο επιτόκιο για να δανείσουν τις κυβερνήσεις. Και όσο τις βλέπουν να αφήνουν ελλείμματα και χρέη να φουσκώνουν, τόσα περισσότερα θα απαιτούν.

Επιπτώσεις στην τσέπη μας

Οι αποδόσεις έχουν ανέβει τόσο για τα ομόλογα των ΗΠΑ όσο και για εκείνα των χωρών της Ευρωζώνης, με τις πιέσεις να είναι ισχυρότερες σε όσες χώρες δείχνουν δείγματα απειθαρχίας. Το ακριβό κόστος δανεισμού των κυβερνήσεων επηρεάζει άμεσα την τσέπη μας. Γιατί η απάντηση σε αυτό μπορεί κάποια στιγμή να είναι αναγκαστικά η αύξηση των φόρων, η μείωση των δημοσίων δαπανών ή το «κόψιμο» σχεδιαζόμενων μέτρων στήριξης.

Στα δάνειά μας και στην ανάπτυξη

Και ο αντίκτυπος δεν σταματά εκεί. Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων χρησιμοποιούνται ως «οδηγός» και για το υπόλοιπο χρέος. Οι υψηλότερες αποδόσεις σημαίνουν υψηλότερα επιτόκια δανεισμού για νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Και όταν τα βάρη των χρεών αυξάνονται, το πλήγμα στην οικονομική ανάπτυξη δεν αργεί. Όσο τα επιτόκια ανεβαίνουν, τόσο οι ιδιωτικές επενδύσεις και η κατανάλωση υποχωρούν.

Επώδυνη προσαρμογή

Ο Κένεθ Ρογκόφ, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, σε δηλώσεις του στο CNN προειδοποιεί ότι οι ΗΠΑ και άλλες χώρες θα χρειαστεί να προβούν σε επώδυνες κινήσεις προσαρμογής. «Στη δεκαετία του 2010 πολλοί ακαδημαϊκοί, πολιτικοί και κεντρικοί τραπεζίτες είχαν την πεποίθηση ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν κοντά στο μηδέν για πάντα και άρχιζαν επομένως να σκέφτονται πως το χρέος είναι ένα δωρεάν γεύμα», παρατηρεί. «Αυτό ήταν πάντα μία λάθος σκέψη. Πρέπει να σκεφτόμαστε και το δημόσιο χρέος ως ένα δάνειο κυμαινόμενου επιτοκίου και να αντιλαμβανόμαστε πως εάν ξαφνικά το επιτόκιο ανέβει πολύ, οι πληρωμές των τόκων εκτινάσσονται. Αυτό ακριβώς συνέβη σε ολόκληρο τον κόσμο», εξηγεί.

Η συνωμοσία της σιωπής

Στις ΗΠΑ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα δαπανήσει 892 δισ. δολάρια το τρέχον δημοσιονομικό έτος σε τόκους – περισσότερα από ότι υπολογίζει να δώσει για άμυνα και περίπου το ποσό, που κατευθύνεται στο Medicare, την ιατροφαρμακευτική κάλυψη για συνταξιούχους και άτομα με αναπηρία. Την επόμενη χρονιά οι πληρωμές των τόκων θα ξεπεράσουν το 1 τρισ. δολάρια επί χρέους άνω των 30 τρισ. δολαρίων. Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου υπολογίζει ότι το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ θα σκαρφαλώσει στο 122% του ΑΕΠ σε 10 χρόνια από τώρα, ενώ θα έχει εκτιναχθεί στο 166% του ΑΕΠ το 2054, λειτουργώντας ως βαρίδι στην οικονομική ανάπτυξη. Στην προεκλογική εκστρατεία κανείς δεν λέει τι θα κάνει αυτό. Οι υποψήφιοι αρκούνται σε αλληλοκατηγορίες για το ποιος το προκάλεσε.

Κοινωνική αναταραχή και επιθέσεις των αγορών

Όσο κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι τόσο αυτό λειτουργεί ως φιτίλι, που ανάβει φωτιές και προκαλεί εκρήξεις. Οι πρώτες έρχονται σε κοινωνικό επίπεδο. Η Κένυα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οι προτεινόμενες φοροαυξήσεις με στόχο τη μείωση του χρέους πυροδότησαν μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, οι οποίες πνίγηκαν στο αίμα. Τουλάχιστον 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο πρόεδρος της χώρας, Γουίλιαμ Ρόυτο, ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν θα υπογράψει το σχέδιο σε νόμο.

Σε άλλες περιπτώσεις έχουμε έκρηξη στις αγορές. Ενδεικτική ήταν η περίπτωση της Βρετανίας το 2022, όταν το δημοσιονομικά ακατανόητο πρόγραμμα της Λιζ Τρας, πυροδότησε μία άμεση επίθεση από τις αγορές που παρολίγο να οδηγήσει σε κατάρρευση συνταξιοδοτικά ταμεία της χώρας. Στη Γαλλία οι αποδόσεις εκτινάχθηκαν προς στιγμήν όταν ο Εμανουέλ Μακρόν κήρυξε πρόωρες εκλογές, για να σταθεροποιηθούν ωστόσο στη συνέχεια, εν μέσω εκτιμήσεων ότι ακόμη και εάν ο Ζορντάν Μπαρντελά της Εθνικής Συσπείρωσης είναι ο νέος πρωθυπουργός, δεν θα θελήσει να εκτροχιάσει δημοσιονομικά τη χώρα. Και τούτο γιατί θα υπονόμευε τις πιθανότητες εκλογής της Μαρίν Λε Πεν στην προεδρία το 2027.

Τα πάντα θα κριθούν την ερχόμενη Κυριακή, στον δεύτερο γύρο των εκλογών, όπου όλα τα αποτελέσματα μοιάζουν ανοιχτά. Κανείς δεν μπορεί να πει ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση της Γαλλίας. Σίγουρα όμως θα πρέπει μεταξύ άλλων να φροντίσει να μαζέψει το διευρυνόμενο δημοσιονομικό έλλειμμα.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Γεωοικονομία

Η κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα «ναρκοθετεί» την παγκόσμια οικονομία

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Khaled Abdullah

Η Παγκόσμια Τράπεζα προειδοποιεί για αύξηση των τιμών της ενέργειας, βραδύτερη ανάπτυξη και υψηλότερο πληθωρισμό

Η παρατεταμένη σύγκρουση στην Ερυθρά Θάλασσα και η κλιμάκωση των εντάσεων στη Μέση Ανατολή απειλούν με καταστροφικές επιπτώσεις την παγκόσμια οικονομία, αναζωπυρώνοντας τον πληθωρισμό και  διαταράσσοντας τον ενεργειακό εφοδιασμό, προειδοποιούν ορισμένοι από τους κορυφαίους οικονομολόγους του κόσμου.

Τον κώδωνα του κινδύνουν έκρουσαν οι οικονομολόγοι της Παγκόσμιας Τράπεζας, σημειώνοντας ότι η κρίση απειλεί να οδηγήσει σε υψηλότερα επιτόκια, χαμηλότερη ανάπτυξη, επίμονο πληθωρισμό και μεγαλύτερη γεωπολιτική αβεβαιότητα.

Η κρίση στη Μέση Ανατολή μαζί με τον πόλεμο στην Ουκρανία έχουν δημιουργήσει πραγματικούς κινδύνους στην παγκόσμια οικονομία, προειδοποίησε η Παγκόσμια Τράπεζα στην τελευταία της έκθεση. «Η κλιμάκωση της σύγκρουσης θα μπορούσε να οδηγήσει σε άνοδο των τιμών της ενέργειας, με ευρύτερες επιπτώσεις στην παγκόσμια δραστηριότητα και τον πληθωρισμό», αναφέρεται στην έκθεση. «Άλλοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν το οικονομικό άγχος που σχετίζεται με τα πραγματικά επιτόκια, τον επίμονο πληθωρισμό, την ασθενέστερη από την αναμενόμενη ανάπτυξη στην Κίνα, τον περαιτέρω κατακερματισμό του εμπορίου και τις καταστροφές που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή».

«Οι πρόσφατες επιθέσεις σε εμπορικά πλοία που διέρχονται από την Ερυθρά Θάλασσα έχουν ήδη αρχίσει να διαταράσσουν βασικές ναυτιλιακές διαδρομές, περιορίζοντας τη χαλαρότητα στα δίκτυα ανεφοδιασμού και αυξάνοντας την πιθανότητα πληθωριστικών συμφορήσεων. Σε ένα περιβάλλον κλιμακούμενων συγκρούσεων, ο ενεργειακός εφοδιασμός θα μπορούσε επίσης να διαταραχθεί σημαντικά, οδηγώντας σε άνοδο των τιμών της ενέργειας. Αυτό θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στις τιμές άλλων εμπορευμάτων και θα ενίσχυε τη γεωπολιτική και οικονομική αβεβαιότητα, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να περιορίσει τις επενδύσεις και να οδηγήσει σε περαιτέρω αποδυνάμωση της ανάπτυξης», σημειώνεται επίσης.

Αντίστοιχη ήταν η προειδοποίηση του πρώην επικεφαλής οικονομολόγοθ του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), John Llewellyn. «Έχει εξελιχθεί σε σοβαρό πρόβλημα», όπως είπε, θέτοντας την πιθανότητα σοβαρών διαταραχών στο παγκόσμιο εμπόριο στο 30%, από 10% που ήταν πριν από μια εβδομάδα. «Υπάρχει μια φρικτή και αναπόφευκτη εξέλιξη που θα μπορούσε να δει την κατάσταση στην Ερυθρά Θάλασσα να εξαπλώνεται στα στενά του Ορμούζ και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή», ανέφερε.

Η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή πέρασε σε άλλη φάση την Πέμπτη όταν δεκάδες βρετανικά και αμερικανικά πλήγματα έπληξαν τοποθεσίες των ανταρτών Χούθι στην Υεμένη. Τα χτυπήματα έγιναν ως αντίποινα για τις επιθέσεις τους εναντίον πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα, οι οποίες παρέλυσαν τις θαλάσσιες μεταφορές σε ένα από τα σημαντικότερα θαλάσσια κανάλια του κόσμου.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Γεωοικονομία

Τι κρύβει η λυσσαλέα επίθεση του Bloomberg κατά των BRICS – Φόβος και τρόμος της παγκόσμιας ελίτ απέναντι στη Νέα Τάξη Πραγμάτων

Δημοσιεύτηκε

στις

Τα δημοσιεύματα του πρακτορείου και τα πραγματικά δεδομένα για την αλλαγή των παγκόσμιων ισορροπιών ισχύος

Στο πλαίσιο της παρακμής τής υπό την αμερικανική ηγεσία παγκοσμιοποίησης αναδείχθηκαν οι BRICS, ένας άτυπος όμιλος αναδυόμενων οικονομιών: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική.
Παρέχει μια πλατφόρμα στα μέλη του προκειμένου να αμφισβητήσουν την αμερικανική ηγεμονία στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα  σε forum όπως η G7, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα.
Ο Sarang Shidore (The Nation, 17/8/23), διευθυντής του προγράμματος Global South στο Ινστιτούτο Quincy και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο George Washington, σημειώνει ότι πολλές χώρες του Παγκόσμιου Νότου είναι απογοητευμένες από το de facto καθεστώς του δολαρίου ως αποθεματικού νομίασματος, γιατί αφήνει τους οικονομίες στο έλεος των αμερικανικών επιτοκίων και των κρατικών πολιτικών όπως η ποσοτική χαλάρωση, και επιτρέπει σκληρά καθεστώτα κυρώσεων ώστε να διασφαλίζεται το υπάρχον status quo.
Για τον Παγκόσμιο Νότο, οι εναλλακτικοί δρόμοι τόσο της αναπτυξιακής χρηματοδότησης όσο και των νομισμάτων για τη διενέργεια διεθνών συναλλαγών είναι ελκυστικοί τρόποι για την επίτευξη αυτονομίας, την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και τουλάχιστον εν μέρει την προστασία τους από την απειλή των κυρώσεων.

Η κατάκτηση της αυτονομίας

Σχετικά, τα κράτη BRICS φαίνεται να επιδιώκουν το καθένα για τον εαυτό του διπλωματική αυτονομία, παίρνοντας ποικίλες θέσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία που έρχονται σε αντίθεση με την προτιμώμενη άποψη της Ουάσιγκτον (The Nation, 27/6/23) και δεν είναι πάντα σε τέλεια συγχρονισμό με αυτή του «R(ussia)» στα BRICS.
Τον Αύγουστο, η ομάδα των BRICS κάλεσε έξι νέα μέλη να ενταχθούν: Αργεντινή, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Περισσότερες από 40 χώρες εκδήλωσαν ενδιαφέρον να ενταχθούν στους BRICS, ενώ 23 υπέβαλαν επίσημα αίτηση για να γίνουν μέλη του ομίλου (Al Jazeera, 24/8/23).
Η Κίνα είναι…. πολύ μεγάλη;
Η προοπτική μιας ομάδα κρατών σχεδόν εξ ολοκλήρου από τον Παγκόσμιο Νότο να συνεργαστεί για να προωθήσει την ανεξάρτητη ανάπτυξη δήγησαν την υπηρεσία ειδήσεων Bloomberg να πραγματοποιήσει μια άνευ προηγούμενου επίθεση στο διεθνές forum
Το πρατορείο δημοσίευσε ένα άρθρο του Howard Chua-Eoan (8/18/23) με τίτλο «Οι BRICS είναι ένα ετερόκλητο σύνολο και πρέπει να διαλυθούν».
Το επιχείρημά του: Το μεγάλο πρόβλημα με τους BRICS είναι ότι η Κίνα (με την ακόμα τεράστια οικονομική επιρροή της) κυριαρχεί στην ομάδα – και το Πεκίνο θέλει να τη μετατρέψει σε ένα άλλο παγκόσμιο forum για επιλύσει τις αντιθέσεις του με τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Ο ισχυρισμός ότι η Κίνα «εξουσιάζει» τους BRICS είναι παραπλανητικός. Τρεις μελετητές (Conversation, 18/8/23) από το πρόγραμμα Rising Power Alliances του Πανεπιστημίου Tufts, το οποίο μελετά την εξέλιξη των BRICS και τη σχέση τους με τις ΗΠΑ, διαπίστωσαν ότι η απεικόνιση των BRICS ως ομάδας που κυριαρχείται από την Κίνα που επιδιώκει πρωτίστως αντι-αμερικανικές ή αντιδυτικές ατζέντες είναι άστοχη.
Αντίθετα, οι χώρες BRICS συνδέονται γύρω από κοινά αναπτυξιακά συμφέροντα και μια αναζήτηση μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης στην οποία δεν κυριαρχεί καμία μεμονωμένη δύναμη.
Για παράδειγμα, οι συγγραφείς σημειώνουν:
Η Κίνα δεν μπόρεσε να προωθήσει ορισμένες βασικές προτάσεις πολιτικής.
Για παράδειγμα, από τη σύνοδο κορυφής των BRICS το 2011, η Κίνα προσπάθησε να συνάψει μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου στο πλαίσιο των BRICS, αλλά δεν μπόρεσε να λάβει υποστήριξη από άλλα κράτη.
Ομοίως, ο Shidore (The Nation, 17/8/23) επισημαίνει:
Το 2015, τα πέντε κράτη [BRICS] ίδρυσαν τη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα, με επίκεντρο τη χρηματοδότηση υποδομών και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Αν και το ΑΕΠ της Κίνας είναι υπερδιπλάσιο από αυτό των υπόλοιπων κρατών BRICS μαζί, συμφώνησε σε μια ισότιμη εταιρική σχέση για τη διακυβέρνηση της τράπεζας και ίσο μερίδιο του εγγεγραμμένου κεφαλαίου 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων το καθένα.
G-7 and BRICS visions of the future: Coercive unipolarity or cooperative  multipolarity - Pearls and Irritations
«Η οικονομική ηγεσία των ΗΠΑ»

Το Bloomberg (29/8/23) αποδίδει την άνοδο των BRICS στο πλαίσιο των νέων γεωπολιτικών ισορροπιών ισχύος στην «αποστροφή έναντι της οικονομικής ηγεσίας των ΗΠΑ».
Σε άλλο άρθρο, η συντακτική επιτροπή του Bloomberg (29/8/23) ανησύχησε ότι η επέκταση των BRICS «θα μπορούσε να αποδυναμώσει τα υπάρχοντα κανάλια διεθνούς συνεργασίας σε μια εποχή που η συλλογική δράση για τις παγκόσμιες απειλές δεν ήταν ποτέ πιο επείγουσα πραγματικότητα».
Σύμφωνα με τους συγγραφείς του άρθρου, οι χώρες BRICS «παραμερίζουν τους υπάρχοντες θεσμούς» της «παγκόσμιας διακυβέρνησης», καθιστώντας έτσι την «πραγματικά πολυμερή συνεργασία πιο δύσκολη».
Η ανησυχία που διατυπώνεται αφορά τηνανάπτυξη της διεθνούς «συνεργασίας» ή της «συλλογικής δράσης για τις παγκόσμιες απειλές».
Το ενδιαφέρον που απηχεί ο εν λόγω προβληματισμός είναι η διατήρηση του σημερινού παγκόσμιου συστήματος.
Η ρίζα της απειλής για το status quo, σύμφωνα με το άρθρο, ήταν η έλλειψη ηγεσίας των ΗΠΑ:
Δεν είναι τυχαίο ότι οι BRICS  έρχονται μετά την απομάκρυνση των ΗΠΑ από την οικονομική ηγεσία – επιταχύνθηκε από την κυβέρνηση του Donald Trump και επιβεβαιώθηκε από τον Joe Biden.
Το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα είναι ολοένα και πλέον  χωρίς πηδάλιο.
Ο ΠΟΕ είναι σχεδόν ανύπαρκτος, τόσο καλός όσο έκλεισε λόγω παρεμπόδισης των ΗΠΑ.
Η οργανωτική αρχή της πολιτικής των ΗΠΑ δεν είναι πλέον η παγκόσμια ευημερία αλλά το «Made in America».
Οι αναδυόμενες οικονομίες αναζητούν εναλλακτικές λύσεις σε μια παγκόσμια τάξη πραγμάτων που φαίνεται να τις τοποθετεί στον πάτο.. της τροφικής αλυσίδας.

Η χειρότερη δυνατή συγκυρία

Ο χρόνος αυτής της μεταστροφής των συσχετισμών ισχύος δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερος.
Τα υψηλότερα επιτόκια προσθέτουν στις οικονομικές πιέσεις που αντιμετωπίζουν πολλές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Εάν μια νέα παγκόσμια κρίση χρέους βρίσκεται μπροστά μας, η ζημιά δεν θα περιοριστεί.
Το  κόστος της κλιματικής αλλαγής αυξάνεται και οι προσπάθειες των άBRICS για τον περιορισμό τους θα είναι καθοριστικές.
Αυτές οι προκλήσεις είναι αναπόφευκτα παγκόσμιες και απαιτούν μια συνεργατική παγκόσμια απάντηση.
Όλα αυτά καθιστούν τη διάσπαση της πολυμερούς τάξης πραγματικά επικίνδυνη.
Υποκινούμενοι από τη διεύρυνση των BRICS, οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους θα πρέπει να εργαστούν επειγόντως για να την ανατάξουν .
Οι συντάκτες παρερμηνεύουν την έκκληση των BRICS.
Όπως το έθεσε ο Martin Wolf στους Financial Times (23/5/23), «Αυτό που φέρνει κοντά τα μέλη του είναι η επιθυμία να μην εξαρτώνται από τις ιδιοτροπίες των ΗΠΑ και των στενών συμμάχων τους, που κυριαρχούν στη παγκόσμια σκηνή δύο αιώνες».
Ομοίως, ο Shidore (The Nation, 17/8/23) έγραψε:
Οι πολλαπλές αποτυχίες της παγκόσμιας τάξης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ να υποστηρίξει ουσιαστικά δύο βασικές απαιτήσεις των κρατών του Παγκόσμιου Νότου – την οικονομική ανάπτυξη και τη διαφύλαξη της κυριαρχίας- δημιουργούν μια ζήτηση για εναλλακτικές δομές για την διεθνή τάξη.
Η διεθνολόγος Astrid Prange έκανε παρόμοια πρατήρηση στη Deutsche Welle (4/10/23):
Το 2014, με 50 δισεκατομμύρια δολάρια (περίπου 46 δισεκατομμύρια ευρώ) σε χρήμα εκκίνησης, τα κράτη BRICS εγκαινίασαν τη Νέα Τράπεζα Ανάπτυξης ως εναλλακτική λύση έναντι της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Επιπλέον, δημιούργησαν έναν μηχανισμό ρευστότητας που ονομάζεται Contingent Reserve Arrangement για να υποστηρίξουν τα μέλη της ομάδας που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας.
Αυτές οι εναλλακτικές λύσεις δεν ήταν ελκυστικές μόνο για τα ίδια τα κράτη BRICS, αλλά και για πολλές άλλες αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες οικονομίες που είχαν οδυνηρές εμπειρίες με τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής και τα μέτρα λιτότητας του ΔΝΤ.
Αυτός είναι ο λόγος που πολλά κράτη δήλωσαν ότι μπορεί να ενδιαφέρονται να ενταχθούν στην ομάδα BRICS.
Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του αρθρογράφου του Bloomberg, δεν είναι η λεγόμενη «απομάκρυνση από την οικονομική ηγεσία» των ΗΠΑ ή η παράλυση του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΠΟΕ, που κάνουν την ομάδα των BRICS ελκυστική.
Είναι ακριβώς ότι η «πολυμερής τάξη» στην οποία αναφέρεται το Bloomberg είναι υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και ότι οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει τον ασφυκτικό τους έλεγχο σε αυτούς τους θεσμούς για να εκμεταλλευτούν και να ελέγξουν τα φτωχότερα έθνη.
Στιγμιότυπο_οθόνης_2023-09-16_152001.png
Το… δημοκρατικό πρόβλημα

Το Bloomberg (28/8/23) επικρίνει τους BRICS για έλλειψη δημοκρατικών θεσμών.
Εν τω μεταξύ, στο ΔΝΤ, οι χώρες με το 14% του παγκόσμιου πληθυσμού λαμβάνουν το 59% των ψήφων.
Το Bloomberg (28/8/23) δημοσίευσε επίσης ένα άρθρο του Giovanni Salzano, με τίτλο «Η διεύρυνση των BRICS πρόκειται να επιδεινώσει το δημοκρατικό πρόβλημα της ομάδας».
Το άρθρο σχολιάζει ότι, από τα έξι κράτη που προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν στις BRICS, μόνο η Αργεντινή μπορεί να θεωρηθεί δημοκρατία —αν και ελαττωματική.
Αυτό σημαίνει ότι η διεύρυνση θα αφήσει την ομάδα να κυριαρχείται από μη δημοκρατικές χώρες, με επτά από αυτές έχουν ημιαυταρχικά ή αυταρχικά καθεστώτα.
Αφήνοντας κατά μέρος το «πρόβλημα της δημοκρατίας» των κρατών που βρίσκονται στον Salzano του παγκόσμιου συστήματος υπό την ηγεσία των ΗΠΑ —όπως ο Καναδάς και οι ίδιες οι ΗΠΑ— ο Salzano περιγράφει μια… υπερβολικά στενή αντίληψη της δημοκρατίας.
Εστιάζει αποκλειστικά στα εσωτερικά πολιτικά συστήματα των εθνών BRICS, αγνοώντας εάν οι BRICS θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της έλλειψης δημοκρατικών διαδικασιών στους υπάρχοντες διεθνείς οργανισμούς.
Για παράδειγμα, όπως τόνισε το Al Jazeera (22/8/23):
Τα πέντε κράτη BRICS έχουν τώρα ένα συνδυασμένο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) μεγαλύτερο από αυτό της G7 σε όρους μονάδων αγοραστικής δύναμης.
Σε ονομαστικούς όρους, οι χώρες BRICS παράγουν για το 26% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Παρόλα αυτά, έχουν μόνο το 15% της δύναμης ψήφου στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Τα κράτη της ομάδας των BRICS αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού (Reuters, 24/8/23) ενώ η G7 φιλοξενεί μόλις το 10% (FT, 23/5/23).
Ο Jason Hickel (Al Jazeera, 26/11/20) καθηγητής στο London School of Economics παρατήρησε:
Οι ηγέτες της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ δεν εκλέγονται, αλλά ορίζονται από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη…
Οι ΗΠΑ έχουν de facto δικαίωμα veto σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις και μαζί με την υπόλοιπη G7 και την Ευρωπαϊκή Ένωση ελέγχουν πάνω από το ήμισυ των ψήφων και σου
Αν δούμε τις κατανομές ψήφων σε όρους κατά κεφαλήν κατανομής με βάση τον πληθυσμό, οι ανισότητες αποκαλύπτονται ότι είναι πραγματικά ακραίες.
Για κάθε ψήφο που έχει ο μέσος άνθρωπος στον Βορρά, ο μέσος άνθρωπος στον Παγκόσμιο Νότο έχει μόνο το ένα όγδοο της ψήφου (και ο μέσος Νοτιοασιάτης έχει μόνο το ένα εικοστό της ψήφου).
Είναι πολύ νωρίς για να πούμε εάν οι BRICS θα βοηθήσουν τις χώρες στον Παγκόσμιο Νότο να αναπτυχθούν με τους δικούς τους όρους.
Αλλά η επίθεση του Bloomberg στην ομάδα είναι πιθανώς … καλό σημάδι για την αναδιάταξη των γεωπολιτικών συσχετισμών ισχύος εις βάρος της Δύσης.
Στιγμιότυπο_οθόνης_2023-09-16_160235.pngΣτιγμιότυπο_οθόνης_2023-09-16_160041.png

Στιγμιότυπο_οθόνης_2023-09-16_160333.png
www.bankingnews.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή