Ακολουθήστε μας

Κύπρος

Συγκλονιστικός ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου! Μήνυμα απελευθέρωσης του νησιού – ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Δημοσιεύτηκε

στις

«Η Εκκλησία θα πρωτοστατήσει για την απελευθέρωση του λαού μας», δεσμεύεται ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος σε συνέντευξή του στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ.

«Το μήνυμα της Ανάστασης του Χριστού είναι μήνυμα ότι οι θλίψεις του κόσμου τούτου είναι παροδικές. Όσα κακά και να συναντήσουμε στον κόσμο τούτο, όσες θλίψεις, όσες ταλαιπωρίες, στο τέλος η τελευταία λέξη ανήκει στον Θεό. Θα ξεφύγουμε από αυτές τις καταστάσεις και θα βγούμε στο φως της Ανάστασης»

Με το βλέμμα στραμμένο στην Ιεροσύνη και στο ποίμνιο της Εκκλησίας, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος μάς εξηγεί με απλά λόγια το νόημα των Άγιων Ημερών, της νηστείας και της Αναστάσεως του Θεανθρώπου.

Ο κοσμαγάπητος Αρχιεπίσκοπος με την αξιοθαύμαστη προσήνεια προς πάντας, ακούραστος κήρυκας του Θείου Λόγου, με τη μοναδική ευρύτητα λόγου και κρυστάλλινη σαφήνεια, στέλνει μήνυμα αγάπης και ενότητας με αφορμή τις Άγιες μέρες που διανύουμε, ενώ, παράλληλα, στη συνέντευξη που ακολουθεί, εύχεται σε όλους του Ορθόδοξους Χριστιανούς να ακολουθήσει η Ανάσταση σε όποια πάθη και ταλαιπωρίες υφίστανται, όπως την Ανάσταση του Χριστού μας. Ξεκάθαρος και χωρίς περιστροφές απαντά για τις βουβές εκκλησίες μας στα κατεχόμενα, όπου δεν θα ακουστεί ούτε φέτος το «Ανάστα ο Χριστός», καθώς και για τις επικίνδυνες ενέργειες που επιθυμεί να επιφέρει η Τουρκία στην πολύπαθη πατρίδα μας, καλώντας όλους μας σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα.

Άγιες μέρες…

Ποιος ο συμβολισμός της Εβδομάδας των Παθών και ποια η σημασία της νηστείας αυτών των ημερών;

Η Εβδομάδα των Παθών είναι εκείνη η οποία σταδιακά μάς οδηγεί στον Σταυρό και την Ανάσταση. Υπάρχει μια σταδιακή καθοδήγηση του καθενός μας για να μπορέσει τις τελευταίες ημέρες να πάρει παραδείγματα και προς μίμηση και προς αποφυγή για να μπορέσει να οικειοποιηθεί τα αγαθά τα οποία απέρρευσαν από τον Σταυρό και την Ανάσταση του Χριστού. Έτσι, την πρώτη ημέρα ακολουθούμε και μιμούμαστε τον πάγκαλο Ιωσήφ, που απέφυγε την αμαρτία. «Ιωσήφ την σωφροσύνην μιμησώμεθα πιστοί», προτρεπόμαστε από την Εκκλησία. Καλούμαστε επίσης να αποφύγουμε την κατάκριση της άκαρπης συκιάς, η οποία, ενώ έδειχνε ότι είχε πολλή ζωντάνια, δεν είχε κανένα καρπό γι’ αυτό και την καταράστηκε ο Χριστός και ξεράθηκε.

Τη δεύτερη ημέρα της Μ. Εβδομάδας, δηλαδή τη Μεγάλη Τρίτη, μιμούμαστε τις πέντε φρόνιμες παρθένες και αποφεύγουμε την αμέλεια των πέντε μωρών παρθένων. Μιμούμαστε και εκείνους τους ανθρώπους που πολλαπλασίασαν τα τάλαντά τους και αποφεύγουμε εκείνον ο οποίος έκρυψε από αμέλεια το τάλαντό του και κατακρίθηκε από τον Χριστό.

Τη Μεγάλη Τετάρτη καλούμαστε να μιμηθούμε τη μετάνοια της αμαρτωλής γυναίκας.

Τη Μ. Πέμπτη προσεγγίζουμε το μεγάλο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Έχουμε τον ιερό νιπτήρα, την προδοσία από τον Ιούδα, και την προσευχή του Χριστού πριν από την παράδοσή του. Την Πέμπτη το βράδυ, που είναι η ακολουθία της Μ. Παρασκευής, έχουμε την ακολουθία της Σταύρωσης του Χριστού, το αποκορύφωμα του πάθους. Βλέπουμε εκεί τον Χριστό να εγκαταλείπεται και από τον Πατέρα του για να μπορέσει να βυθιστεί στην αμαρτία του κόσμου και να την συγχωρήσει.

Το Μεγάλο Σάββατο είναι η ταφή του Χριστού και την Κυριακή έχουμε την Ανάστασή Του.

Το γενικό μήνυμα είναι ότι όλα τα δεινά του κόσμου μπορούν να ξεπεραστούν, είναι παροδικά. Στο τέλος θα λάμψει η αλήθεια, θα λάμψει η δικαιοσύνη του Θεού, θα έρθει η Ανάσταση και για τον καθένα μας.

Η νηστεία των ημερών αυτών σημαίνει μιαν άσκηση. Να λέμε όχι στην πίεση που εξασκεί η γεύση μας πάνω μας για να μπορούμε να λέμε όχι και στις πραγματικές επιθέσεις του πονηρού. Όταν, για παράδειγμα, για πενήντα μέρες τώρα λέμε όχι στο γάλα, στα αβγά, στο τυρί, στο κρέας, στα ψάρια, θα είμαστε σε θέση να πούμε όχι και σε μια πραγματική επίθεση του πονηρού, όταν θα μας πει π.χ. με μια υπογραφή θα κάνετε

μια κατάχρηση, θα περάσετε τη ζωή σας με πολλά χρήματα. Και πρέπει, για να έχει νόημα η νηστεία, να μπορούμε να αμυνόμαστε απέναντι στον πονηρό και να προβάλλουμε αντίσταση στις πραγματικές επιθέσεις του. Αν νηστεύουμε απλώς και χάνουμε τη μάχη με τον πονηρό, δεν κάνουμε τίποτε.

Ακόμα η νηστεία έχει και το νόημα της υποταγής στο θέλημα του Θεού. Ένας που είναι ελεύθερος κάνει ό,τι θέλει, τρώει ό,τι θέλει. Εμείς αυτόν τον καιρό τρώμε ό,τι διατάσσει η Εκκλησία και δηλώνουμε ότι έχουμε Κύριο και κάνουμε ό,τι εκείνος μας διατάσσει. Γι’ αυτό και τίθεται η νηστεία πριν από τις μεγάλες ημέρες της Χριστιανοσύνης πριν από τα Χριστούγεννα, πριν από την Ανάσταση του Χριστού.

Η νηστεία επίσης δηλώνει και την κοινότητα όλων των χριστιανών. Νηστεύουμε κι εμείς στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στην Αμερική, στην Αυστραλία, παντού όσοι είμαστε χριστιανοί και δηλώνουμε ότι έχουμε τον ίδιο σκοπό, έχουμε τον ίδιο Κύριο, γιορτάζουμε το ίδιο γεγονός. Και ακόμα με απλά φαγητά νηστίσιμα εξοικονομούμε χρήματα για να δίνουμε και στους φτωχούς, ασκούμε την ελεημοσύνη.

Μήνυμα Ανάστασης για τους πιστούς…

Το μήνυμά σας με αφορμή την Ανάσταση Κυρίου για τους πιστούς, και τις ψυχές μας…

Το μήνυμα της Ανάστασης του Χριστού είναι μήνυμα ότι οι θλίψεις του κόσμου τούτου είναι παροδικές. Όσα κακά και να συναντήσουμε στον κόσμο τούτο, όσες θλίψεις, όσες ταλαιπωρίες, στο τέλος η τελευταία λέξη ανήκει στον Θεό. Θα ξεφύγουμε από αυτές τις καταστάσεις και θα βγούμε στο φως της Ανάστασης. Η ψυχή μας πρέπει να ελευθερωθεί από όλα τα πάθη για να μπορέσει να οικειοποιηθεί αυτό το μήνυμα που έφερε ο Χριστός στη Γη, την Ανάσταση. Είναι ένα μήνυμα ότι ο άνθρωπος δεν είναι μια μηχανή, η οποία φθείρεται με τον χρόνο και στο τέλος πεθαίνει και οδηγείται στην εκμηδένιση. Πέρα από τον κόσμο τούτο, υπάρχει ένας άλλος κόσμος ωραίος, ο οποίος μας περιμένει. Κι αυτός ο νέος κόσμος εγκαινιάζεται με την Ανάσταση του Χριστού. Όπως λέει η Εκκλησία, «ἀπαρχή Χριστός, ἔπειτα οἱ τοῦ Χριστοῦ». Άνοιξε τον δρόμο ο Χριστός. Έγινε πρωτότοκος των νεκρών. Αναστήθηκε πρώτος. Θα αναστηθούμε κι εμείς. Είναι μήνυμα και της μελλοντικής Ανάστασης όλων των ανθρώπων η Ανάσταση του Χριστού.

Κατεχόμενοι ναοί: Ούτε φέτος θα ηχήσουν χαρμόσυνα

Βουβοί και φέτος οι κατεχόμενοι ιεροί ναοί μας, κάτω από την μπότα του Αττίλα. Δεν θα ακουστεί ούτε τώρα το Χριστός Ανέστη. Πώς σχολιάζετε;

Βουβοί πράγματι και φέτος οι ναοί μας στα Κατεχόμενα και προκαλεί θλίψη αυτό το γεγονός, το αποτέλεσμα της βάρβαρης τουρκικής εισβολής που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Δεν θα ακουστεί το μήνυμα της Ανάστασης εκεί. Και ο λαός μας ξέρετε πως όσο αδιάφορος θρησκευτικά και αν είναι, το βράδυ της Ανάστασης θα παρουσιαστεί στις αυλές της εκκλησίας, έστω και λίγα λεπτά, με το κερί αναμμένο στο χέρι, να δείξει ότι το μήνυμα της Ανάστασης είναι βαθιά ριζωμένο μέσα του, για να πει το Χριστός Ανέστη. Επομένως, μας θλίβει ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, οι περισσότεροι χριστιανοί της Κύπρου δεν μπορούν να βιώσουν αυτά τα παιδικά τους βιώματα στον τόπο της καταγωγής τους και να γιορτάσουν το Πάσχα στην εκκλησία τους. Όμως το μεγάλο μήνυμα της Ανάστασης πρέπει να μας δίνει δύναμη. Το μήνυμα της Ανάστασης είναι ότι δεν θα μείνει η αδικία επ’ άπειρον. Είναι παροδική και η αδικία, παροδικές και οι θλίψεις. Ο Χριστός αναστήθηκε ύστερα από τα πάθη. Το ίδιο και εμείς θα οδηγηθούμε στην Ανάσταση. Και μέσα από τον μεγάλο ρουν της Ιστορίας, τα 49 χρόνια θα είναι μόνο μια στιγμή και θα την θυμόμαστε αργότερα ως έναν εφιάλτη που περάσαμε κάποτε. Στο τέλος θα επικρατήσει το δίκαιο.

 

«Η Τουρκία θέλει να μας απομακρύνει από την Ελλάδα»

Παλαιότερα είχατε εκφράσει ανησυχίες για τις εξελίξεις στο Κυπριακό και σχέδιο τουρκοποίησης της Κύπρου. Η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί και να απειλεί ολόκληρο τον Ελληνισμό. Ποιος θεωρείται ότι είναι ο τελικός σκοπός της;

Πολλές φορές έχω πει ότι τελικός σκοπός της Τουρκίας είναι η τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου. Ήδη οι Τούρκοι το διακήρυξαν από το 1920 με τη μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Άγκυρας, που έθεσαν ως στόχο την ανάκτηση της Κύπρου. Επομένως να μη μας παραπλανούν εκδηλώσεις προσέγγισης τάχα προς την Ελλάδα. Θέλουν να μας απομονώσουν και από την Ελλάδα. Δεν έκαναν καμιά εκδήλωση φιλίας προς την Κύπρο, που θα ήταν έμπρακτη αν αποχωρούσαν και μας άφηναν ελεύθερους να τα βρούμε με τους Τουρκοκυπρίους. Πρέπει σ’ αυτόν τον στόχο που έχει η Τουρκία να σταθούμε αντιμέτωποι. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να ματαιώσουμε αυτόν τον στόχο και έχουμε αυτήν τη δυνατότητα. Σήμερα τα νέα οπλικά συστήματα δεν στηρίζονται ούτε στο πλήθος των ανθρώπων, ούτε στο πλήθος του στρατού. Μπορούμε και κατάλληλα να εξοπλιστούμε και κατάλληλα να αμυνθούμε και να ανακτήσουμε την ελευθερία μας. Δεν ζητούμε κάτι το οποίο θα στερήσει την ελευθερία άλλου ή τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Ζητούμε να ισχύσουν και για μας όλα τα δικαιώματα που έχουν οι Ευρωπαίοι. Αν κάθε Ευρωπαίος έχει το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης σε όλη την Ευρώπη, ελεύθερης απόκτησης περιουσίας παντού και ελεύθερης εγκατάστασης παντού, γιατί να μην το έχουμε κι εμείς στην Κύπρο, στην πατρίδα μας; Γιατί να μην μπορούμε να επισκεπτόμαστε την πατρίδα μας ελεύθερα, να διακινούμαστε ελεύθερα, να αποκτούμε περιουσία και να απολαμβάνουμε την ίδια μας την περιουσία και τα ίδια μας τα σπίτια; Είναι κάτι αυτονόητο αυτό το πράγμα. Γι’ αυτό χρειάζεται να ανανήψουμε και να προσπαθήσουμε να ματαιώσουμε τα σχέδια της Τουρκίας. Ο Θεός βοηθά εκείνους που βοηθούν τον εαυτό τους.

 

«Η πατρίδα και η θρησκεία μας κινδυνεύουν από τον Τούρκο εισβολέα»

Είναι γνωστή σε όλους μας η αφοσίωσή σας στον ιερατικό βίο και την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση. Αυτήν τη στιγμή η Εκκλησία βάλλεται από ορισμένους που ζητούν να αποξενωθεί από την Παιδεία και κατακρίνουν το να έχει λόγο στο εθνικό μας πρόβλημα… Πώς απαντάτε;

Η Εκκλησία σ’ όλον τον ελληνικό κόσμο ήταν πάντα προστάτιδα της Παιδείας. Ιδιαίτερα σε όλους τους αιώνες της υποδούλωσης σε ξένους λαούς, η Εκκλησία ως ο μόνος θεσμός, ο οποίος υπήρχε και δρούσε καθολικά στον ελληνικό χώρο, προστάτεψε την Παιδεία. Προστάτεψε τη γλώσσα μας. Μπόρεσε και μέσα από τα μοναστήρια της σε παλαιότερους καιρούς και την αντιγραφή βιβλίων, να διατηρήσει και τα βιβλία μας και την αγάπη του κόσμου προς τη μελέτη. Και στην Κύπρο κληρικοί ήταν οι πρώτοι δάσκαλοι. Και τα πρώτα σχολεία που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας από την Εκκλησία δημιουργήθηκαν. Και σήμερα που δεν ελευθερωθήκαμε πλήρως έχουμε την ανάγκη της παρέμβασης της Εκκλησίας στα θέματα της Παιδείας. Η Εκκλησία θα έρθει βοηθός προς το κράτος για να κρατηθεί η Παιδεία μας μέσα στις ελληνικές και χριστιανικές αξίες. Και αν κι ο τελευταίος άνθρωπος, ο τελευταίος πολίτης, έχει το δικαίωμα να έχει γνώμη για την Παιδεία, η Εκκλησία δεν δικαιούται να έχει γνώμη για την Παιδεία; Μάλιστα, σήμερα που η Παιδεία τείνει να έχει έναν χρησιμοθηρικό χαρακτήρα, προσφέρει δηλαδή ό,τι είναι χρήσιμο για απόκτηση υλικών αγαθών, είναι ανάγκη η Εκκλησία να στρέψει την προσοχή πολλών, όλων των ανθρώπων προς το ήθος και προς τη διαπαιδαγώγηση του ορθού ανθρώπου. Έχει, λοιπόν, η Εκκλησία λόγο και στην Παιδεία μας. Οπωσδήποτε έχει λόγο και στο εθνικό θέμα μας. Αυτή είναι που κράτησε και την εθνική μας αυτοσυνειδησία. Οι ιερείς, οι αρχιερείς, οι αρχιεπίσκοποι θυσιάστηκαν κατά καιρούς, μαρτύρησαν στα χέρια των ξένων δυναστών. Και σήμερα εκείνη είναι η οποία θα πρωτοστατήσει για την πλήρη απελευθέρωση και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων του λαού μας.

Είναι πνευματικός ο χαρακτήρας της Εκκλησίας, αλλά να μην ξεχνούμε ότι κινδυνεύει όχι μόνο η πατρίδα, αλλά και η θρησκεία μας με τον Τούρκο εισβολέα. Κανένα δεν αφήνει στα κατεχόμενα εδάφη και κανένας δεν μπορεί ελεύθερα να λατρέψει τον Θεό του κάτω από την τουρκική κατοχή.

Εύχομαι σε όλους Καλή Ανάσταση και ο Θεός να βοηθήσει ώστε τον σταυρό και τα παθήματα της πατρίδας μας να ακολουθήσει η δική της Ανάσταση. Όπως τον Σταυρό του Χριστού ακολούθησε η Ανάστασή Του, έτσι να γίνει και με μας και με την πατρίδα μας.

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία

Το σύνδρομο της ύβρεως

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μακάριος, ψευδαισθήσεις, εν αναμονή εισβολής

γράφει η Φανούλα Αργυρού*

« Ο Μακάριος άρχισε να επαναφέρει δημαγωγικά και εποχιακά την αξίωση για Ένωση σε μια άχαρη, άγονη και απολίτικη  προσπάθειά του να λυτρωθεί από τις σκληρές κατηγορίες των  πολιτικών αντιπάλων του ότι πρόδωσε την Ένωση για  να γίνει Πρόεδρος του κράτους…την συντήρηση ψευδαισθήσεων, την εποχική συνθηματολόγηση, την πλήρη παραγνώριση της Τουρκίας και των επεκτατικών αλαλαγμών της, την έκαναν δόγμα όλοι οι συνεργάτες του Μακαρίου… Η δημοκρατία δεν λειτουργούσε…με τις πρώτες προεδρικές εκλογές του 1968 και τις πρώτες βουλευτικές του 1970 , άρχισε δειλά δειλά και νοθευμένα να λειτουργεί μια στοιχειώδης δημοκρατική ζωή, αλλά και πάλι κάτω από τη σκιά του Μακαρίου, που έλεγε τα πάντα. «Η Κύπρος είμαι εγώ…». Όποιος διαφωνούσε μαζί του στιγματιζόταν από τους φανατικούς οπαδούς του ως αντιμακαριακός και επικίνδυνος. Όταν ο ίδιος διακήρυττε την Ένωση ήταν πατριώτης και εθνάρχης , ενώ όταν οι αντίπαλοι του διακήρυτταν ακριβώς τα  ίδια με εκείνον ήταν αντιμακαριακοί, ακραίοι, εθνικιστές και επικίνδυνοι…» («7 Προεδρικά Πορτραίτα» Κ. Ν. Χατζηκωστή 2023). 

Αυτό το μικρό απόσπασμα συμπλήρωμα για το Α’ και Β’ μέρος που προηγήθηκαν. 

Το τουρκικό έγγραφο για πραξικόπημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας                                                           

Έγγραφο που αποκάλυψε το προμελετημένο τουρκικό έγκλημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, με υπογραφές του αντι-προέδρου της Κύπρου Δρ. Φαζίλ Κουτσουκ   και προέδρου της  Κοινοτικής Συνέλευσης Ραούφ Ντενκτάς 13 Σεπτεμβρίου 1963, βρήκαν οι αρχές της ΚΔ στο γραφείο του Τουρκοκύπριου υπουργού Γεωργίας  Φαζίλ Πλουμέρ.  Στην βιασύνη του να το εγκαταλείψει στις 22 Δεκεμβρίου 1963 εγκατέλειψε αριθμό εγγράφων. Το περιεχόμενο του εγγράφου το οποίο προηγήθηκε των προτάσεων Μακαρίου με τα 13 σημεία, κατέγραφε τις τουρκικές εγκληματικές, κακόβουλες και προσχεδιασμένες προθέσεις εναντίον των Ελληνοκυπρίων και της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Δημοσίευση στο βιβλίο του πρώην Υπ. Άμυνας Χριστόδουλου Βενιαμίν «Τα δύσκολα χρόνια – Αναμνήσεις μιας ζωής» και Φ.Α.  «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»).

Καθώς εξελισσόταν το τουρκικό πραξικόπημα για διάλυση της ΚΔ και αντικατάστασής της με δύο ομόσπονδα κράτη, έγραφε πλέον ο κυπριακός τύπος:

Φιλελεύθερος – 21 Φεβρουαρίου 1964:  « Το σατανικό σχέδιο –Δημιουργία τουρκικής Κυπριακής Δημοκρατίας –ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ- Πλήρης συνεργασία της Τουρκίας δια την εφαρμογή της ανταρσίας προς κατάλυση της Δημοκρατίας  (Αναφερόταν στο έγγραφο που βρέθηκε στο γραφείο του Τουρκοκύπριου υπουργού Plumer). 

Φιλελεύθερος – 23 Φεβρουαρίου 1964: ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΑΙ αποκαλύψεις της συνωμοσίας ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟΣ η συνενοχή της Τουρκίας – ΘΑ ΜΑΣ ΕΠΕΒΑΛΛΕΤΟ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ – Συμφώνησαν μετά του Μεντερές προ της υπογραφής των συμφωνιών Ζυρίχης επί της «τελικής λύσεως»  (Η αναφορά αυτή καλύπτει την μυστική συμφωνία  Βρετανού υπ. Αποικιών και Τούρκου πρωθυπουργού Menderes στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Δεκεμβρίου 1956).

27 Φεβρουαρίου 1974: Η βρετανική Υπάτη Αρμοστεία στην Λευκωσία ανέφερε στο Λονδίνο ότι τα πράγματα στην Κύπρο χειροτέρευσαν λόγω της διαμάχης για την «ομοσπονδία» και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος σε τελευταία δήλωσή του σε Βέλγο δημοσιογράφο στις 20 Φεβρουαρίου είπε: « Οι τουρκικές απαιτήσεις θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε πολιτική και γεωγραφική διχοτόμηση».  

Ελευθερία – 23 Απριλίου 1964: « Επιβεβαίωσης χθεσινών τηλεγραφημάτων της «Ελευθερίας»  Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ ‘ΑΠΕΦΑΣΙΣΕ’ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ‘ΤΑΙΜΣ’ ΚΑΙ ‘ΝΤΕΙΛΥ ΤΕΛΕΓΚΡΑΦ’ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ – ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΝ ΕΔΡΑΣΕ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΩΣ Ο ΠΙΚΑΡΝΤ, ΟΠΙΣΘΕΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ …

Φιλελεύθερος 28 Φεβρουαρίου 1964: Κύριο άρθρο  – ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ Η ΚΑΤΟΧΗ.- Αναφέρει «… Οι Άγγλοι σήμερον διεκπεραιώνουν μόνοι των το κοινό σατανικό σχεδόν της στρατιωτικής κατακτήσεως της Κύπρου και του αποικιοκρατικού διαμελισμού της μπροστά στα μάτια μας…» 

Φιλελεύθερος 1 Απριλίου 1964: «Άγγλοι σκανδαλοθήραι ενσπείρουν ανησυχίας όσον αφορά τα καθήκοντα της εις Κύπρο δυνάμεως του ΟΗΕ».

Μάχη, 1 Μαΐου 1964: «Βρετανοί και βρετανίδες ενίσχυαν παντοιοτρόπως τους τρομοκράτες Πενταδακτύλου – 8η σελίδα – Και άλλο επεισόδιο μεταφοράς Τούρκων δι’ αυτοκινήτου της ΡΑΦ»                                              

Ελευθερία 16 Μαΐου 1964: «Ο Αγγλικός Τύπος ενθαρρύνει την Τουρκία να διενεργήσει αποβάσεις εις την Κύπρο».  

Επιστολή Μακαρίου προς τουρκική κυβέρνηση 

Την 1η Απριλίου 1964 ο Αρχιεπίσκοπος  Μακάριος επανήλθε στο θέμα της Συνθήκης Συμμαχίας και έστειλε επιστολή στην τουρκική κυβέρνηση ενημερώνοντάς την για την απόφασή του να τερματίσει τη Συνθήκη επικαλούμενος τις δραστηριότητες και ανάμιξη της τουρκικής δύναμης στα γεγονότα από τις 25 Δεκεμβρίου 1963 και μετά που αποτελούσαν παραβίαση των όρων εντολής της Συνθήκης. ΄Όμως με κανένα αποτέλεσμα… 

Μεσολάβηση Ντίν Άτσεσον Αύγουστος 1964: Ναυάγησε καθώς τα προτεινόμενα απέρριψαν πρώτοι οι Τούρκοι, ο Μακάριος και τελικά και η Ελληνική Κυβέρνηση με τη χαριστική βολή από το Λονδίνο προς τον Αμερικανό ΥΠΕΞ να τερματιστεί η  προσπάθεια. Και πως δίχως την αποδοχή της Τουρκίας  δεν μπορούσε να προχωρήσει. Δεν υπήρχε εν πάση περίπτωση καμία πιθανότητα γνήσιας Ένωσης… 

Κοφίνου

Στο χωριό Κοφίνου στη περιοχή Λάρνακας δημιουργήθηκε ένα  ισχυρό στρατιωτικό προπύργιο των Τουρκοκυπρίων. Ήταν μία διαρκής εστία επεισοδίων. Η κυπριακή κυβέρνηση ζήτησε βοήθεια από την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ αλλά καθυστερούσε και στις 14 Νοεμβρίου 1967 ο πρόεδρος Μακάριος διέταξε τον Γεώργιο Γρίβα να επέμβει με την Εθνική Φρουρά.  Ο Γρίβας, ο οποίος ήταν ο στρατιωτικός διοικητής των κυπριακών στρατιωτικών δυνάμεων δεν δεχόταν, πίστευε ότι ήταν δουλειά της Αστυνομίας, όμως, η κυβέρνηση Μακαρίου επέμενε να αναλάβει ο στρατός οπόταν και υπάκουσε. Ο Γρίβας έστειλε ισχυρές δυνάμεις, πρώτα επιτέθηκε στο μικτό χωριό Άγιος Θεόδωρος και κατέλαβε σχεδόν χωρίς μάχη την τουρκοκυπριακή συνοικία. Στη συνέχεια προχώρησε στο γειτονικό χωριό Κοφίνου όπου σκοτώθηκαν 24 Τουρκοκύπριοι και 9 τραυματίστηκαν, σκοτώθηκε ένας Ελληνοκύπριος και τραυματίστηκαν 2…

Ο  Βρετανός ΄Υπ. Αρμοστής στην Λευκωσία διαβεβαίωσε το Λονδίνο ότι όντως οι πρώτες εκτιμήσεις για ευθύνες  του Γεωργίου Γρίβα  δεν ευσταθούσαν. Σε συνομιλία του με τον τότε υπ. Εξωτερικών Σπύρο Κυπριανού, επανειλημμένα του έδωσε την ευκαιρία να επιρρίψει την ευθύνη στο Γρίβα αλλά ο Κυπριανού αρνήθηκε τονίζοντας ότι η απόφαση δεν ήταν δική του αλλά της κυπριακής κυβέρνησης. 

Το επεισόδιο  αυτό εκμεταλλεύτηκε άγρια η Τουρκία, μεγαλοποίησε το θέμα και  αντέδρασε απειλώντας με εισβολή και απαιτώντας την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας, του Γεώργιου Γρίβα και διάλυση της Εθνικής Φρουράς (τη διάλυση της τελευταίας υποστήριζαν και οι Βρετανοί καθώς και την αποχώρηση της Ε.Μ).   Κατάφερε τα δύο πρώτα εντός ημερών (η Αθήνα  μαζί με την Μεραρχία απέσυρε και τον Γ. Γρίβα) και το τρίτο,  ο Μακάριος το υποστήριζε το 1974… 

Το Νοέμβριο 1967, η  Μόσχα υποκινούσε με ψίθυρους για πραξικόπημα από την Ελλάδα…Στις 5 Ιουλίου 1967 ο Ρώσος  πρέσβης στο Λονδίνο προέβη σε ένα δριμύ κατηγορητήριο εναντίον  της ελληνικής κυβέρνησης (σε συνάντησή του στο Φόρειν ΄Οφις)… Η Μόσχα με παντιέρα την  υποστήριξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου στήριζε το τουρκικό αίτημα για  αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας για τα δικά της συμφέροντα… 

Ο Μακάριος υποστήριζε την αποχώρηση της Μεραρχίας αλλά δεν το έλεγε δημόσια

22 Νοεμβρίου 1967:  Η βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον έγραψε προς το Φόρειν ΄Οφις:«… Ο Μακάριος απέρριψε την αμερικανική εισήγηση να ζητούσε ο ίδιος την μείωση των Ελληνικών Δυνάμεων στο νησί. Είπε πως αν ο ίδιος προέβαινε σε τέτοια απαίτηση θα θεωρείτο προδότης προς την Ελλάδα. ΄Ομως, θα ήταν σύμφωνος αν η μείωση των στρατευμάτων ερχόταν ως ελληνική πρωτοβουλία.  Ο Belcher  (Αμερικανός πρέσβης)  πήρε εντολές να δείξει στον Μακάριο αναφορά από την Αθήνα που φέρει τον Βασιλέα Κωνσταντίνο να υποστηρίζει την ιδέα…» 

Το 1967 και πάλι (η πρώτη φορά ήταν το 1964 όταν και η Μόσχα έκανε το ίδιο) ο Αμερικανός πρόεδρος Lyndon B.  Johnson μέσω του απεσταλμένου του Cyrus Vance (αλλά και το ΝΑΤΟ) επενέβησαν και σταμάτησαν την όποια πρόθεση της Τουρκίας για εισβολή.  

7 Δεκεμβρίου 1967: Ο Βρετανός πρωθυπουργός σε επιστολή του προς τον Johnson επιβεβαίωσε την συνδρομή του τελευταίου,  όπως και επιστολή του ΓΓ του ΝΑΤΟ  Manlio Brosio προς τον Τούρκο πρωθυπουργό στις 20 Νοεμβρίου 1967 επιβεβαίωσε  την συνδρομή της συμμαχίας.  

Οι ενδοκοινοτικές συνομιλίες 1968 – 1974 – Επιστροφή Ντενκτάς διευθετήθηκε από τον Μακάριο

Με την αποχώρηση της  Ελληνικής Μεραρχίας και το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και  Τουρκίας,  στις 22 Δεκεμβρίου 1967 ο ΓΓ του ΟΗΕ υιοθέτησε ενδοκοινοτικές τοπικές συνομιλίες. Η ιδέα υποστηριζόταν από τον Αρχ. Μακάριο και την βρετανική κυβέρνηση. 

13 Μαρτίου 1968: Ο Γλαύκος Κληρίδης είπε στον Βρετανό ΄Υπ. Αρμοστή ότι ο Μακάριος είχε εξουσιοδοτήσει τον Γενικό Εισαγγελέα (Κρ. Τορναρίτη) ο οποίος είχε φύγει την προηγούμενη  για Λονδίνο, Στρασβούργο και Βιέννη να  κάνει επαφές με τον Ραούφ Ντενκτάς για απευθείας συνομιλίες  μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.  Στόχος,  η διακοπή του ελληνο-τουρκικού διαλόγου. 

8  Απριλίου 1968 : Η βρετανική «Guardian» έγραψε « ο Μακάριος έστειλε νέο διαβατήριο στον Ντενκτάς».  Ο αρχιτρομοκράτης, που η κυβέρνηση Μακαρίου από το 1964 θεωρούσε προδότη της πατρίδας του και πράκτορα ξένων δυνάμεων και ένοχο εγκλημάτων (δηλώσεις Υπεξ Σπ. Κυπριανού 5.8.1965),  δεν θα επέστρεφε παράνομα στην Κύπρο.  Όλες οι κατηγορίες εναντίον του μπήκαν κατά μέρος και αντί να δικαστεί ορίστηκε αντιπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων στις δικοινοτικές διαπραγματεύσεις.  

Ραούφ Ντενκτάς

Ο Ντενκτάς είχε διαφύγει στην Τουρκία τον Ιανουάριο του 1964 και συνελήφθη από την ελληνοκυπριακή αστυνομία κατά την διάρκεια της μυστικής καθόδου του στην Κύπρο σε ακτή της περιοχής Καρπασίας το 1967. Αντί να δικαστεί βοηθήθηκε από τον Γλ. Κληρίδη και την κυβέρνηση Μακαρίου να διαφύγει στην Τουρκία.  Την διαφυγή του απαίτησε η Τουρκία μέσω των Βρετανών. (Λεπτομέρειες και στο βιβλίο του Χαράλαμπου Χαραλαμπίδη «Ραούφ Ντενκτάς»,  2003) 

Οι συνομιλίες ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 1968 μεταξύ Κληρίδη και Ντενκτάς. Όμως καμία προσπάθεια δεν έγινε για λύση του θέματος. Οι Βρετανοί κάθισαν σε  αναμονή και παρακολούθηση,   αφήνοντας τα πράγματα να παίρνουν τον δρόμο τους…Ανταλλαγές προτάσεων. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έλεγε: «΄Οχι κράτος εν κράτει» και οι Τουρκοκύπριοι «αυτονομία στην δική μας περιοχή»…Στις 18 Οκτωβρίου 1971… συνομιλίες με νομικούς ειδικούς συνεχίστηκαν μέχρι τον Δεκέμβριο του 1973 όταν ο νέος Τούρκος πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ  πήρε  πιο σκληρή γραμμή για ομοσπονδιακή προσέγγιση. Οι συνομιλίες έφθασαν σε αδιέξοδο στις 2 Απριλίου 1974. Ξανάρχισαν στις 11 Ιουνίου 1974. Οι θέσεις διέφεραν κατά πολύ. Τελευταία συνάντηση πριν το πραξικόπημα,  στις 9 Ιουλίου, 1974.

1972 – Ρωσικές υποσχέσεις προς Μακάριο 

Αρχ. Μακάριος

Φεβρουάριος 1972 εφημερίδα «Εστία» Αθηνών: Ο Μακάριος διευθέτησε τη συμφωνία για εισαγωγή τσεχοσλοβακικών όπλων κατά την επίσκεψή του στη Μόσχα (περασμένο Ιούνιο), τρεις Ρώσοι στρατιωτικοί στάλθηκαν στη Κύπρο για να εκπαιδεύσουν ένοπλους του Λυσσαρίδη ενώ άλλοι Κύπριοι στάλθηκαν στη Πράγα…Όταν έκλεισε η συμφωνία οι Ρώσοι είπαν στο Μακάριο ότι η Σοβιετική Ένωση  μπορούσε να επέμβει σε υποστήριξη της κυβέρνησης της Λευκωσίας μόνο αν υπήρχε στρατιωτική επέμβαση από έξω, δηλαδή μια τουρκική απόβαση…Σε περίπτωση εσωτερικών ταραχών ο Μακάριος θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει με τους αντιπάλους του και να απαλλαγεί από την ελληνική επιρροή με τις δικές του προσπάθειες και με την βοήθεια των συνεργατών του…» (Έκθεση Βρετ. Πρεσβείας Αθηνών). 

Η  Μόσχα το 1974 έδωσε, ταυτόχρονα με το Λονδίνο, την συγκατάθεσή της στον Ετσεβίτ να εισβάλει. 

Συνταγματάρχης G. Stocker 

Τον ίδιο χρόνο (1972) στην βρετανική Υπ. Αρμοστεία στη Λευκωσία ο επί Αμυντικών Θεμάτων  Συνταγματάρχης G. Stocker προέβη σε μια περίεργη ενέργεια ενημερώνοντας το ΓΕΕΦ (Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς) στη Λευκωσία ότι η Τουρκία προτίθετο να εισβάλει στο νησί. 

Στις 27 Μαρτίου 1973 έδωσε λεπτομερέστατες πληροφορίες για το τουρκικό σχέδιο εισβολής το οποίο μεταβιβάστηκε  στον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων στην Αθήνα από τον Αρχηγό του ΓΕΕΦ στη Λευκωσία Στρατηγό Χαραλαμπόπουλο.

Στις 30 Ιουλίου 1973 ο Stocker  επανήλθε στο ΓΕΕΦ και έδωσε φωτοτυπία Σχεδίου Εισβολής των Τούρκων που εξασφάλισε από τον συνάδελφό του στην Άγκυρα. 

Στις 5 Αυγούστου 1973 ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ στην Λευκωσία ενημέρωσε το υπ. Εσωτερικών και Άμυνας της Κύπρου. Ο Stocker  ζήτησε η επαφή του να κρατηθεί μυστική. Στα συμπεράσματά του ο Stocker  τόνισε ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν επρόκειτο να επέμβουν προς παρεμπόδιση ενός τοιούτου σχεδίου. Οπόταν τόσο η χουντική κυβέρνηση όσο και η κυβέρνηση  Μακαρίου, ήταν  ενήμερες των τουρκικών προθέσεων με τρομερή λεπτομέρεια.

Από την πρώτη σελίδα του 3λιδου υπομνήματος 10.7.1974 από την Υπ. Αρμοστεία της ΚΔ δια χειρός Υπ. Αρμοστή Κ. Ασσιώτη  στο Λονδίνο προς το Φόρειν ΄Οφις  με τίτλο «Ανεφάρμοστη η Ομοσπονδία»

Στις 28 Αυγούστου 1973 και ο Αμερικανός Στρατιωτικός Ακόλουθος στη Λευκωσία Συντ. Whitley, συναντήθηκε με τον Διοικητή της ΕΛΔΥΚ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου – βάση των Συμφωνιών του 1960) … η Αμερική υποστήριζε μια ανεξάρτητη Κύπρο και ότι οι ενωτικοί Κύπριοι έπρεπε να άλλαζαν το πιστεύω τους αλλιώς θα υπέφεραν.   (Βιβλίο Χρ. Βενιαμίν, «Τα Δύσκολα Χρόνια αναμνήσεις μιας ζωής.») 

Αυτά γράφονται για να τονιστεί ότι ο Μακάριος  τον Ιούλιο του 1974 (βλέπε Δ’ Μέρος τελευταίο που θα ακολουθήσει)   γνώριζε πλήρως πλέον τα τουρκικά σχέδια. Που δεν θα άλλαζαν μέχρι σήμερα. 

 Στις 12 Ιουλίου 1974 ο κ. Goodison Φ.Ο ενημέρωσε σχετικά την Βρετανική Υπάτη Αρμοστεία στη Λευκωσία. 

Ο περίεργος Συνταγματάρχης G. Stocker τέλος Απριλίου 1974 υποστήριξε σε έκθεσή του την αντικατάσταση του Μακαρίου και ότι «θα χρειαστεί μια αποφασιστική αντιμετώπιση από την Αθήνα και πρέπει να αποχωρήσουν τόσο οι Έλληνες διδάσκαλοι όσο και οι Έλληνες αξιωματικοί από την Εθνική Φρουρά…»

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος 

Τέλος Γ’ Μέρους συνεχίζεται με το τελευταίο. 

(Πηγές Βρετανικό Εθνικό Αρχείο  Φ.Α. « Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»). 

ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 6/10/2024

Συνέχεια ανάγνωσης

Κύπρος

ΥΠΕΞ: Απεγκλωβίστηκαν από το Λίβανο ακόμη 11 Έλληνες με τις οικογένειές τους

«Με μέριμνα της Πρεσβείας μας στη Λευκωσία και υπό τον συντονισμό της Μονάδας Διαχείρισης Κρίσεων του υπουργείου Εξωτερικών, έξι εξ’ αυτών επαναπατρίστηκαν σήμερα στην Ελλάδα».

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ακόμη 11 Έλληνες πολίτες και μέλη των οικογενειών τους αναχώρησαν από τον Λίβανο και αφίχθησαν στη Λάρνακα με ναυλωμένη πτήση από την Κυπριακή Δημοκρατία και με τη συνδρομή των πρεσβειών Ελλάδας και Κύπρου στη Βηρυτό, όπως αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών σε ανάρτησή του στο Χ.

«Με μέριμνα της Πρεσβείας μας στη Λευκωσία και υπό τον συντονισμό της Μονάδας Διαχείρισης Κρίσεων του υπουργείου Εξωτερικών, έξι εξ’ αυτών επαναπατρίστηκαν σήμερα στην Ελλάδα».

«Ευχαριστούμε την Κυπριακή Δημοκρατία για τη συμπαράσταση και την άμεση ανταπόκριση», προσθέτει το υπουργείο Εξωτερικών.

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Διχασμός για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Θέματα Εκπομπής 4ης Οκτωβρίου 2024
1. Το δίδυμο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη επιμένει στο λάθος με την Τουρκία
2. Διχασμένες οι απόψεις για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν 18:25
3. ΗΠΑ: Απανωτά σκάνδαλα του συζύγου της Χάρις ρίχνουν σκιά στον προεκλογικό της αγώνα 45:10
4. Ρωσία-Ουκρανία: Ο Ζελένσκι τα βάζει με τη Δύση 49:00

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή