Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Τι σημαίνει η επίσκεψη Ερντογάν;

Δημοσιεύτηκε

στις

Γράφει ο Βλάσης Αγτζίδης.

Ο Ερντογάν στην Αθήνα

Κάτι που διαφοροποιούσε τον Ταγίπ  Ερντογάν και το κίνημά του από τους κεμαλιστές κατά  την εποχή της ανόδου στην εξουσία, ήταν ο φιλελεύθερος χαρακτήρας των μεταρρυθμίσεών του και η αλλαγή προς το θετικότερο της στάσης προς τις μειονότητες.
 Από τότε πέρασε πολύς καιρός. Η διαφορά του Ερντογάν από τους παραδοσιακούς κεμαλιστές παραμένει ακόμα σαφής. Όμως το καθεστωτικό σύμπλεγμα, μαζί με το αίσθημα επιβίωσης που αναπτύχθηκε μετά το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα οδήγησαν τον Ερντογάν σε μια αυταρχικοποίηση της εσωτερικής του πολιτικής.
Παράλληλα, διακατέχεται από την  ισλαμιστική υπεροψία και ιστορικά παραπέμπει τις αναφορές του στην οθωμανική παράδοση. Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ο Ερντογάν έχει επιλέξει να μετατρέψει την Τουρκία σε μια περιφερειακή δύναμη, να ηγηθεί εκ νέου στον ισλαμικό κόσμο και να υπερβεί την άρνηση του Ισλάμ που επέβαλε ο Μουσταφά Κεμάλ κατά τη δημιουργία του εθνικιστικού κοσμικού του κράτους. Το εγχείρημα αυτό μπορεί να πει κανείς ότι είναι σχεδόν ακατόρθωτο, εφόσον προσπαθεί να ξεριζώσει από τη σύγχρονη τουρκική κοινωνία τον ιδρυτικό της μύθο και να ον αντικαταστήσει με εκείνες τις αξίες που ο ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας, ο  Ατατούρκ ως γεννήτορας του τουρκικού έθνους, απέρριψε σκαιά και απόλυτα. 

  Η ρήξη του με τους παλιούς εθνικιστές του Κεμαλισμού είναι πλήρης, έστω και εάν σύναψε μια ευκαιριακή συμμαχία με τους ακροδεξιούς, με την οποία αντιμετώπισε τα λάθη των ηγετών του HDP.  Επίσης ο Ερντογάν ενσωμάτωσε στην κοσμοθεωρία του και στη γεωπολιτική του αντίληψη βασικές αρχές των σύγχρονων κεμαλιστών αντιπάλων του. Όπως τον αναθεωρητισμό επί της συνθήκης της Λωζάννης, τη θεωρία για τις Γκρίζες Ζώνες στο Αιγαίο, την ιμπεριαλιστική πολιτική στην Κύπρο και στην Ανατολική Μεσόγειο κ.ά.
Όλα αυτά κάνουν το τουρκικό πείραμα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον.
Ελλάδα-Τουρκία: Μια παράξενη σχέση
Η Ελλάδα βρίσκεται  σε μια παράδοξη σχέση με την Τουρκία.  Ιδεολογικά, μετά το 1922 αποδέχτηκε ως φυσιολογική την κεμαλιστική ιδεολογία που ευθυνόταν για τη διάπραξη των εγκλημάτων Γενοκτονίας κατά το μετασχηματισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κάποιες φορές επιβράβευσε την ιδεολογία αυτή (πρόταση για νόμπελ Ειρήνης στον Μουσταφά Κεμάλ από τον Ελ. Βενιζέλο το’31 και μετονομασία της ‘’Οδού Αποστόλου Παύλου’’ σε ‘’Οδό Κεμάλ Ατατούρκ’’ στη Θεσσαλονίκη από τον Ιωάννη Μεταξά το ‘38).
 Επιπλέον, η Ελλάδα ανήκει στο ίδιο γεωπολιτικό στρατόπεδο με την Τουρκία. Κατά Οι πέντε μεγάλοι δρόμοι που οδηγούσαν στην πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά από ένα μαινόμενο όχλο, οπλισμένο με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια, σφυριά και σιδερένιους λοστούς που φώναζε: «Kahrolsun giavoular!» (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!) και «Yikin, Kirin, giavourdur!» (Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρηδες!). Μετά, η... τάξη αποκαταστάθηκε από τα τεθωρακισμένα του στρατού (φωτ. Αρχείο «Ε»)καιρούς συνεργάστηκε μαζί της για την εξυπηρέτηση των γενικότερων συμφερόντων του στρατοπέδου αυτού. Έτσι αποδέχτηκε σχεδόν αδιαμαρτύρητα την καταστροφή της ελληνικής μειονότητας που ξεκίνησε με το Βαρλίκ Βεργκισί του ’43 και κορυφώθηκε  με τα Σεπτεμβριανά του 1955. Η Ελλάδα των δικτατόρων είχε  στάση ενεργητικής συμπαράστασης το 1974, με την καταστροφή της ανεξάρτητης Κύπρου και το διαμελισμό της.  Φυσικά η ελλαδική πολιτική δεν υπήρξε εξαρχής ενιαία και συνεπής σε σχέση με τα προβλήματα.
 Ειδικά από την εποχή της Μεταπολίτευσης, όταν διατυπώθηκαν πλέον ανοικτά οι αναθεωρητικές τουρκικές επιδιώξεις, οι δημοκρατικές ελληνικές ηγεσίες προσπάθησαν να εκπονήσουν μια αμυντική στρατηγική και να συγκροτήσουν ένα μέτωπο αποτροπής της τουρκικής επιθετικότητας. Βαθμιαία έγινε συνείδηση στις ελλαδικές ελίτ ότι η Τουρκία αποτελεί μέγιστη απειλή στρατηγικού χαρακτήρα.  Οι υπερεξοπλισμοί, καθώς και η επιμονή για ένταξη στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ υπήρξαν απόρροια αυτής της αμυντικής πολιτικής. Παράλληλα, έγινε συνείδηση ότι πρέπει να δημιουργηθούν δίαυλοι επικοινωνίας, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα καλύτερου χειρισμού των εντάσεων και να επιδιωχθεί ο διαρκής ελληνοτουρκικός διάλογος. Ένας διάλογος που φυσικά πρέπει να κινείται εντός σαφών ορίων και ξεκάθαρων επιδιώξεων.
Γιατί έρχεται ο Ερντογάν;
Το ερώτημα αυτό δεν είναι εύκολο να απαντηθεί. Και σε αυτό συνηγορεί η αμηχανία πολλών αναλυτών να δώσουν συγκεκριμένες απαντήσεις. Υποθέσεις μπορούν να γίνουν μόνο με την κατανόηση του διεθνούς πλαισίου. Φαίνεται ότι έχει ανατεθεί στην Ελλάδα  από τους Αμερικανούς ένας ρόλος ενδιάμεσου μεσολαβητή στις σχέσεις τους με τους Τούρκους. Παράλληλα, ένας αντίστοιχος ρόλος πρέπει να υπάρχει όσον αφορά τη σχέση των οικονομικά ισχυρών χωρών της ΕΕ, όπως η Γερμανία, οι οποίες αναπτύσσουν τελευταία έναν πρωτοφανή αντι-Ερντογανικό λόγο.
Οπότε η Ελλάδα καλείται από τους ισχυρούς να μεταφέρει κάποια μηνύματα στην τουρκική πλευρά. Αυτός ο ρόλος είναι πολύ σημαντικός, γιατί η ιστορική στιγμή είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη για τις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση.  Η Υπόθεση Ζαρράπ στις ΗΠΑ, καθώς και η διαφαινόμενη μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ προοιωνίζουν μια ραγδαία επιδείνωση των αμερικανο-τουρκικών και ισραηλο-τουρκικών σχέσεων.
Η Ελλάδα -όσον αφορά το αθηναϊκό μέρος της επίσκεψης- φαίνεται να αποκομίζει οφέλη που προκύπτουν από έναν αναβαθμισμένο ρόλο που της αποδίδουν οι ισχυρές δυτικές χώρες. Ένα στοίχημα για την ελληνική ηγεσία, που θα υποδεχτεί τον Ερντογάν,  είναι να καταφέρει να λειτουργήσει ως καλός αγωγός της σημερινής αμερικανικής πολιτικής, χωρίς να υποχωρήσει από τις πάγιες θέσεις της στα εθνικά και να αναδειχθεί σε κόμβο επικοινωνίας της Τουρκίας με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Όσον αφορά τα στενά εθνικά θέματα –Κυπριακό, γκρίζες ζώνες, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ-  κανείς δεν ξέρει σε ποιο βάθος έχουν υπάρξει συνομιλίες και σε ποιο βαθμό έχουν διαμορφωθεί συμφωνίες. Κανείς επίσης δεν γνωρίζει σε πιο βαθμό έχει διαμορφωθεί μια ελληνική στρατηγική για όλα αυτά τα θέματα.
Τα μειονοτικά ζητήματα
Αυτό που σκιάζει όμως τις θετικές συνέπειες της επίσκεψης, είναι η ανοχή από την ελληνική κυβέρνηση της  επίσκεψης Ερντογάν στην μουσουλμανική μειονότητα της Ελληνικής Θράκης. Γιατί όσο προσεκτικός και διακριτικός και αν είναι ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, το μήνυμα που εκπέμπει η επίσκεψή του είναι σαφές και ξεκάθαρο.
Ουσιαστικά η Ελλάδα επιτρέπει στην Τουρκία -σε αυτό το υψηλότατο επίπεδο της επίσκεψης- να επιβεβαιώσει ότι είναι η «μητέρα-πατρίδα», προστάτιδα των μουσουλμάνων Ελλήνων πολιτών και να επισημάνει εν τοις πράγμασι ότι ο αλυτρωτισμός υπάρχει σήμερα ως βασικό στοιχείο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Και αυτό έχει πολλαπλές συνέπειες, τόσο στις σχέσεις μεταξύ των διαφόρων ομάδων  στην περιοχή, όσο και στην δικαιολογημένη ανασφάλεια που γεννά στους ελληνικής εθνικότητας κατοίκους.
Φαίνεται ότι όλες οι μεταπολεμικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν τον ίδιο βαθμό συνενοχής στο ζήτημα της ανοχής στην κρατική τουρκική πατρωνία επί των μουσουλμάνων.  Και αυτό συμβαίνει από την εποχή που ο στρατηγός Παπάγος  ευνοούσε μετά τον ελληνικό Εμφύλιο την τουρκοποίηση της κοινότητας -ώστε οι σλαβόφωνοι Πομάκοι να αποκτήσουν οριστικά και αμετάκλητα  τουρκική ταυτότητα ως αντίβαρο στις κομμουνιστικές επιδιώξεις των βορείων γειτόνων μας- και την υποδοχή του Τζελάλ  Μπαγιάρ από τη Βασίλισσα Φρειδερίκη το  1952 και την σχετική ονομασία του μειονοτικού λυκείου. Να σημειωθεί ότι ο Τζελάλ Μπαγιάρ υπήρξε κορυφαίος Νεότουρκος και υπεύθυνος για την εθνική εκκαθάριση που πραγματοποιήθηκε στην Ιωνία κατά την πρώτη περίοδο της Γενοκτονίας (1914-1918).
Την ίδια ακριβώς πολιτική με την μετεμφυλιακή μοναρχική ακροδεξιά, ακολούθησε και  η  χούντα, η οποία με τη Συνθήκη της Κεσάνης επέτρεψε τη μαζική είσοδο Τούρκων εθνικιστών δασκάλων στα μειονοτικά σχολεία – υπό τις ονειρώξεις του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου για δημιουργία ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας.
Αλλά και στη συνέχεια, οι δημοκρατικές κυβερνήσεις αντί να επιδιώξουν την πλήρη και χωρίς κανένα ρατσιστικό περιορισμό ενσωμάτωση των τριών μουσουλμανικών μειονοτήτων (τουρκική, πομακική, τσιγγανική), αρκέστηκαν σε μια πελατειακή πολιτική και στην ανοχή της εθνικιστικής αλυτρωτικής πολιτικής της Άγκυρας που υλοποιούνταν επί τόπου με το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής.
Βέβαια τα αρνητικά εμπόδια εξαλείφθηκαν εδώ και δεκαετίες όσον αφορά την αντιμετώπιση των μειονοτικών. Όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να εκπονήσουν μια πολιτική  απεγκλωβισμού της μειονότητας από τη μέγγενη του τουρκικού κράτους, που πάντα είχε εθνικιστική πολιτική και προωθούσε την αλυτρωτική ιδεολογία. Αντιθέτως ενθάρρυνε την οικονομική αυτονόμηση της μειονότητας, Χαρακτηριστικό σημείο υπήρξε η εποχή Αλογοσκούφη , όταν επιτράπηκε σε μια τουρκική τράπεζα (Ziraat  Bankasi) να δραστηριοποιηθεί στην Ελληνική Θράκη. Η εκπόνηση από την Άγκυρα μιας πολιτικής δημιουργίας μιας επιτόπιας τουρκικής αστικής τάξης με υπόγειες χρηματοδοτήσεις και άλλες διευκολύνσεις, δείχνουν ξεκάθαρα τις επιδιώξεις της εθνικιστικής Τουρκίας να αξιοποιήσει την ανικανότητα όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και να μετατρέψει έναν  πληθυσμό  Ελλήνων πολιτών σε στρατηγική μειονότητα για την εξυπηρέτηση άδηλων σκοπιμοτήτων.
Όλα αυτά οι ελληνικές κυβερνήσεις τα «πέτυχαν» εξαφανίζοντας τον έτερο μειονοτικό συμβαλλόμενο στη Συνθήκη της Λωζάννης, τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, Ίμβρου και Τενέδου. Η έλλειψη ενδιαφέροντος και η ανυπαρξία ελλαδικής στρατηγικής για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία οδήγησε στη σημερινή θλιβερή εικόνα να έχει το Ζάππειο 42 μαθητές, το Ζωγράφειο 49 και η Μεγάλη του Γένους Σχολή μόνο 43 μαθητές.
Ίσως και στην περίπτωση αυτή να ισχύει η γνωστή ρήση ότι έξω πάμε καλά, αλλά μέσα στη χώρα τα έχουμε κάνει θάλασσα!

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή