Η προώθηση στην Πύλα και μέσα στη «νεκρή» ζώνη είναι στρατηγικής σημασίας για την κατοχική Τουρκία. Σε περίπτωση νέων συγκρούσεων, ο τουρκικός στρατός αποκτά συντριπτικό πλεονέκτημα σε βάρος των ελληνικών δυνάμεων με αποκοπή της κεντρικής οδικής αρτηρίας Λάρνακας-Κοκκινοχωρίων-ελεύθερης Αμμοχώστου και ταχύτατη προέλαση προς την πόλη της Λάρνακας και το Διεθνές Αεροδρόμιο. Ο Τούρκος Πρόεδρος κομπάζει ότι ο δρόμος θα γίνει διότι η Τουρκία δεν ανέχεται – άκουσον! άκουσον! – την ανομία στη «νεκρή» ζώνη και «ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι να διασφαλιστεί η ισότιμη κυριαρχία και το ισότιμο διεθνές καθεστώς» του ψευδοκράτους. Η «νεκρή» ζώνη είναι έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που παραχωρήθηκε στην Ειρηνευτική Δύναμη για να περιπολεί μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών.

Επιτέλους, για μια φορά, η ΟΥΝΦΙΚΥΠ επιτέλεσε το καθήκον της: Άνδρες της συγκρούστηκαν με ορδές υποκινούμενων από τον Αττίλα, Τ/κυπρίων. Ο ΓΓ του ΟΗΕ, Γκουτέρες, δήλωσε πως «απειλές για την ασφάλεια των ειρηνευτών των ΗΕ και ζημιές σε περιουσία του Διεθνούς Οργανισμού είναι απαράδεκτες και μπορεί να αποτελούν σοβαρά εγκλήματα με βάση το Διεθνές Δίκαιο». Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Ελλάδα, ακόμα και η Ρωσία και πολλές άλλες χώρες καταδίκασαν τις επιθέσεις. Το Συμβούλιο Ασφαλείας, που συνήλθε την περ. Δευτέρα, εκφράζει τις «ανησυχίες» του, επισημαίνει πως οι επιθέσεις κατά των ειρηνευτικών δυνάμεων μπορεί να συνιστούν εγκλήματα κατά το Διεθνές Δίκαιο και χαιρετίζει «τη διακοπή των μη εξουσιοδοτημένων κατασκευαστικών έργων από την τουρκοκυπριακή πλευρά και την απομάκρυνση του εξοπλισμού και του προσωπικού». Η Τουρκία και οι εγκάθετοί της απαντούν ότι θα κατασκευάσουν τον δρόμο.

Λοιπόν, τι θα αποδώσει ο δήθεν «διπλωματικός μαραθώνιος» της Λευκωσίας και οι καταγγελίες από άλλες χώρες; Τίποτε απολύτως! Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Τούρκοι δημιουργούν προβλήματα κατά μήκος της Γραμμής Αττίλα. Παλαιότερα ενήργησαν στα Στροβίλια (Ιούλιος 2000) και στην Άχνα, όπου προωθήθηκαν κατά 300 μέτρα. Από τότε πληθώρα ψηφισμάτων του Σ.Α. καλούν την Τουρκία να αποσυρθεί αλλά… γράφει κανονικά τους πάντες. Το ίδιο συνέβη και στα χωριά Δένεια, Αυλώνα, Ζώδια και Αστρομερίτη, στο κατεχόμενο τμήμα του προαστίου Αγίου Δομετίου της Λευκωσίας, στον Πύργο Τηλλυρίας. Τον Φεβρουάριο του 2001 τουρκικά στρατεύματα μετακινήθηκαν στην Πύλα μετά την απαγωγή Έλληνα της Κύπρου. Τον Σεπτέμβριο του 2019, το κατοχικό ψευδοκράτος παραβίασε ξανά τη «νεκρή» ζώνη ανεγείροντας στέγαστρο στην οδό Λήδρας, στη Λευκωσία.

Η Τουρκία ροκανίζει σταδιακά και αρπάζει συστηματικά μέρος της «νεκρής» ζώνης, προωθώντας τη Γραμμή Αττίλα προς τις ελεύθερες περιοχές. Ο πόλεμος και η κατοχή στην Κύπρο συνεχίζονται, αλλά οι ηγεσίες στη Λευκωσία και στην Αθήνα βαυκαλίζονται με δήθεν «καλό κλίμα», τάχα «αποκλιμάκωση προκλήσεων» εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία, λένε, στο πλαίσιο της κωμικής «διπλωματίας των σεισμών», άλλαξε βιολί. Φούμαρα και λήροι ανεπαρκών πολιτικάντηδων, που βαφτίζουν την αδιαφορία και τον τουρκοψοφοδεϊσμό τους να αντιμετωπίσουν τον Τούρκο, με νεφελοβάμονες ευσεβείς πόθους. Τα επεισόδια στην Πύλα είναι ακόμα ένα ηχηρό τουρκικό χαστούκι στους νυσταλέους και υπναλέους της Λευκωσίας και στους μικροελλαδίτες και ψωροκωσταινιστές της Αθήνας. Η τουρκική επιθετικότητα και κατακτητική αρπακτικότητα μπορεί να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, υπό μία θεμελιώδη προϋπόθεση: Να έχουμε ηγέτες πατριώτες, σοβαρούς, αξιόπιστους και διεκδικητικούς, που να έχουν προμετωπίδα της πολιτικής τους την υπεράσπιση του ευρύτερου Ελληνισμού και ειδικά της Κύπρου.

Τέτοιους ηγέτες δεν έχουμε! Έχουμε κακούς διαχειριστές μιας καταστροφικής πολιτικής, που ακροβατεί μεταξύ μικροπολιτικής, μικροκομματισμού και ψηφοθηρίας και ισορροπεί μεταξύ πελατειακών σχέσεων και ικανοποίησης των πάντων, χωρίς να σπάσουν αβγά. Η σωτηρία του Ελληνισμού και της Κύπρου μπορεί να γίνει με υπερκομματική, υπερεθνική και μακράς πνοής σχεδιασμένη στρατηγική αντιμετώπισης του Τούρκου. Δηλαδή: Πρώτιστα αναβίωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου με δραστική οπλική αναβάθμιση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Εθνικής Φρουράς σε μια άρρηκτη, αήττητη σύζευξη. Τα γεωπολιτικά, στρατηγικά, εθνικά, ιστορικά, ενεργειακά σύνορα της Ελλάδος είναι ανατολικά του Ακρωτηρίου Αποστόλου Ανδρέα της Κύπρου και ΟΧΙ δυτικά της Κρήτης. Αυτό προϋποθέτει καλλιέργεια κουλτούρας ελευθερίας, αντίστασης και απελευθέρωσης, που σημαίνει ότι αυτόν τον μέγιστο εθνικό ρόλο καλείται να τον αναλάβει η ελληνική Παιδεία. Δηλαδή να καλλιεργηθεί και να κτιστεί, ειδικά στη νεολαία, βαθύ αίσθημα αγάπης προς την κινδυνεύουσα πατρίδα, ετοιμότητα για στράτευση και αυτοθυσία για την υπεράσπισή της και όχι αποφυγή θητείας.

Πέραν αυτών, να αξιοποιηθεί η παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ. Με κάθε τρόπο να εμποδιστεί η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και να αντιμετωπίζεται αποφασιστικά και επιθετικά σε όλα τα διεθνή φόρα, σε συνεννόηση με την Ελλάδα. Να απαιτηθούν ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Τουρκίας, όπως ακριβώς η ΕΕ επέβαλε στη Ρωσία, καταγγέλλοντας την άθλια πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών. Η Κοινοτική Αλληλεγγύη, γιατί δεν απαιτείται; Να απαιτηθούν κυρώσεις σε τουρκικές αερογραμμές, οι οποίες μεταφέρουν παράνομους Αφρικανούς μετανάστες, που εισβάλλουν στην Κύπρο και αφρικανοποιούν το νησί. Να ποινικοποιηθεί η χρήση του νάνοιγμα κατοχικών οδοφραγμάτων αφού δι’ αυτών η Κυπριακή Δημοκρατία τσιμεντώνει το κατοχικό ψευδοκράτος και να γίνονται αυστηρότεροι έλεγχοι όσων διέρχονται.

Να τερματιστεί πάραυτα η τουριστική αιμοδοσία των κατεχομένων. Να απελαύνονται αμέσως οι χιλιάδες παράνομοι μετανάστες – όχι να φιλοξενούνται με παχυλά επιδόματα. Οι ποινές σε διακινητές να γίνουν συντριπτικές και σκληρά αποτρεπτικές, όχι… χαϊδευτικές. Όλα τα πιο πάνω και πολλά άλλα μέτρα απαιτούν πατριωτική ηγεσία στη Λευκωσία και στην Αθήνα και μακράς πνοής στρατηγική συναπόφαση αντίστασης στον Τούρκο και απελευθέρωσης της Κύπρου με παράλληλη αξιοποίηση αμυντικών συμμαχιών και συνεργειών με γειτονικές φιλικές χώρες. Αναζητείται εναγωνίως πατριωτική, διορατική, αξιόπιστη, διεκδικητική ηγεσία!

Σημερινή