Ακολουθήστε μας

Διαφθορά

Κύριε Τσίπρα, ακυρώστε τώρα τη σύμβαση με τη Σαουδική Αραβία και εθνικοποιείστε την Ελληνική εξωτερική πολιτική

Δημοσιεύτηκε

στις

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

«Δεν υπάρχει πιο σίγουρος θάνατος για ένα έθνος, πλην να παραδώσεις την πολιτική στους συμμάχους σου»

Αλέξανδρος Κοτζιάς, Πολιορκία
Με τον Νίκο Φίλη διαφωνώ σε πολλά πράγματα. Οφείλω όμως να του αναγνωρίσω ότι η παρέμβασή του, με την υποστήριξη και λίγων ακόμα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, για το θέμα της πώλησης πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία έθεσε στον δημόσιο διάλογο ένα πολύ σημαντικό θέμα, όχι μόνο από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και Ηθικής, αλλά και από μία άποψη εθνικής ασφάλειας και μείζονος εθνικού συμφέροντος, που ο ίδιος δεν ανέπτυξε. 
Θα υποστηρίξω σε αυτό το άρθρο επίσης ότι, εκτός των άλλων, η πώληση πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία εντάσσεται σε μια αλλυσίδα ενεργειών που θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας. 
Δεν ασχολούμεθα στο άρθρο αυτό (που γράφτηκε προ της συζητήσεως στη Βουλή) με το σύννομο ή όχι της πώλησης και τις διαδικασίες της, που δεν τα γνωρίζουμε σε βαθμό ικανοποιητικό για να μορφώσουμε γνώμη.   
Ειλικρινά απορώ με την επίθεση που δέχθηκε ο Φίλης από τον αυτοπροσδιοριζόμενο ως «αριστερό» Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση. (Στην Ελλάδα ισχύει από πολλού χρόνου το «είσαι ότι δηλώσεις» του Τσαρούχη). Διερωτώμεθα αν ο κ. Βούτσης έχει διαβάσει έστω ένα (1) άρθρο για τα μεσανατολικά πράγματα. Ακόμη και την Αυγή να διάβαζε, θα είχε μια ιδέα του τι συμβαίνει με τη Σαουδική Αραβία και θα καταλάβαινε ότι, σε μερικές περιπτώσεις, κρείττον το σιγάν.
Σε ένα κανονικό κράτος, η πολιτική τάξη θα πρέπει να έχει μια αμυδρή έστω ιδέα του τι συμβαίνει διεθνώς, στην Υεμένη και στη Μέση Ανατολή γενικά, αλλά έχουμε σοβαρές αμφιβολίες για το τι ξέρουν και τι ενδιαφέρει τους ‘Ελληνες πολιτικούς. 
Τι συμβαίνει στην Υεμένη 
Αυτός που σίγουρα δεν ξέρει τίποτα είναι η ελληνική κοινή γνώμη. ‘Εχουν φροντίσει για αυτό τα ΜΜΕ. Λοιπόν και επίσης επειδή αυτά έχουν μια σημασία δυνητικά πολύ πιο άμεση από όσο φανταζόμαστε, και για μας τους ‘Ελληνες, υπενθυμίζουμε ότι στην Υεμένη έχει επέμβει στρατιωτικά η μεσαιωνική, ισλαμική φεουδαρχία της Σαουδικής Αραβίας για να επιβάλλει το καθεστώς της αρεσκείας της. 
Μέχρις εδώ όλα απαράδεκτα, αλλά θα πείτε τίποτα το ασυνήθιστο για τα τωρινά δεδομένα της Μέσης Ανατολής, όπου οι εισβολές και η καταπάτηση όλων των αρχών του δικαίου έχουν γίνει ψωμοτύρι, αρχής γενομένης από την εισβολή των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Αυστραλίας και της Πολωνίας στο Ιράκ, το 2003. Ας κάνουν η Ελλάδα και η Κύπρος συμφωνίες με τον σατράπη της Αιγύπτου, ας αναπτύσσουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ του κ. Νετανιάχου, αλλά έχουν κάποια όρια. Δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζεται και να περηφανεύεται η Ελλάδα για τις σχέσεις της με δικτατορικά καθεστώτα που καταπατούν βάναυσα κάθε ανθρώπινο δικαίωμα ή με άλλα που εποικίζουν τα κατεχόμενα εδάφη, όταν, επί δεκαετίες, η διπλωματία της Ελλάδας και της Κύπρου, στην περίπτωση της τελευταίας και η ύπαρξή της η ίδια, θεμελιώνονται όχι τόσο στη δύναμή μας, αλλά στη δύναμη του δικαίου και στην απαίτηση να εφαρμοστεί. Θα τις βρούμε κάποτε μπροστά μας όλες τις ιδιοτελείς «στρατηγικές εξυπνάδες» των πολιτικών μας, και στο Αιγαίο, και στην Κύπρο και στη Θράκη. 
Αλλά στην Υεμένη δεν είναι μόνο ο πόλεμος. Είναι και η πείνα, μια από τις φοβερότερες των τελευταίων δεκαετιών. Είναι και η πρώτη μαζική επιδημία χολέρας που προκλήθηκε οπουδήποτε στον κόσμο εδώ και δεκαετίες. Απειλείται άμεσα η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Γιατί συμβαίνουν αυτά; Γιατί η Σαουδική Αραβία έχει επιβάλλει αποκλεισμό στην Υεμένη, εμποδίζοντας τη μεταφορά τροφίμων και φαρμάκων. 
Δεν είναι καν πόλεμος αυτός, είναι μια κανονική επιχείρηση καταστροφής μιας χώρας και γενοκτονίας του πληθυσμού της.
«Κάποιος άλλος θα το κάνει» – ο κυνισμός ως πολιτικό δ 
Με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο για να είμαστε δίκαιοι, τα άλλα κόμματα της χώρας δεν πάνε πίσω) φοβάται κανείς μπας και η κριτική είναι άτοπη. Οι άνθρωποι είναι τόσο ανόητοι, που λένε δημοσίως πράγματα που, ακόμα και αν τα σκεφθεί κανείς, δεν τα λέει!!! 
Ο απερίγραπτος Ζαχαριάδης, άλλος φωστήρ του κυβερνώντος κόμματος, αγνώστου προελεύσεως και κατασκευής κι αυτός, όπως λέγαμε στον στρατό, διερωτάται: «Αν δεν πουλούσαμε τα βλήματα, θα γινόταν ειρήνη στην Υεμένη;» 
Αν αυτό είναι σωστό, τι κακό κάνουν οι έμποροι ναρκωτικών; «Αν δεν πουλούσαμε εμείς την ηρωίνη, κάποιος θα την πουλούσε», θα μπορούσαν να ισχυρισθούν. 
Νεόπλουτοι στην πολιτική ζωή, τυπικοί εκπρόσωποι της πιο άθλιας νοοτροπίας που μπορεί κανείς να βρει μεταξύ των συχνά υποδυόμενων τα αριστερά, μικρο- και μεσο-αστικών στρωμάτων της χώρας, μερικά τουλάχιστον από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν καταλαβαίνουν την αποσυνθετική σημασία που έχει για τη χώρα ολόκληρη η παράδοση μαθημάτων έμπρακτου πολιτικού κυνισμού από την ηγεσία της. Αν ο κ. Τσίπρας ή ο κ. Ζαχαριάδης ή ο κ. Βούτσης επιτρέπουν στον εαυτό τους να κάνουν ή να λένε ότι περνάει από το κεφάλι τους, χωρίς να δεσμεύονται από κανέναν κανόνα ηθικής και καμιά αρχή, και το δείχνουν μάλιστα, τότε γιατί εγώ να μην κλέψω, γιατί να πληρώσω φόρο, γιατί να μην πετάξω τα σκουπίδια μου εκεί που δεν πρέπει, γιατί να φροντίσω το δημόσιο συμφέρον; Για να με πούνε και μαλάκα; ‘Όπως ουσιαστικά έχουνε πει όλους τους έντιμους, πατριώτες, συνεπείς και εργατικούς ‘Ελληνες, που εννοούν αυτά που λένε, και που δεν τα αλλάζουν με το πρώτο αεράκι, ακόμα και στα πιο σημαντικά θέματα, αυτούς που κυρίως πληρώσανε το κάγκελο της οικονομικής κρίσης και αρκετοί καταστράφηκαν. Πως, με τέτοιους πολιτικούς, η χώρα μας έχει μία πιθανότητα τουλάχιστο στο εκατομμύριο να βγει από τον ζόφο που ζει; 
Σαουδική Αραβία, Ιράν και η απειλή πολύ μεγάλης ανάφλεξης 
Ούτε η Ελλάδα θα σωθεί πουλώντας βλήματα στη Σαουδική Αραβία, ούτε η Σαουδική Αραβία χρειάζεται την Ελλάδα για να βρει βλήματα. Δυστυχώς, όμως, τα παλληκάρια του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν το μυαλό που απαιτείται για να θέσουν στον εαυτό τους το ερώτημα: «Ποιος ωφελείται από το «έγκλημα»; Ποιος και γιατί θέλει να εμπλέξει την Ελλάδα τώρα σε μια τέτοια υπόθεση;» 
Στο σημείο αυτό να σημειώσουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στο άνοιγμα ενός νέου, πολύ πιο επικίνδυνου κεφαλαίου στη Μέση Ανατολή. Οι δυσκολίες που συναντά δεν έχουν αποτρέψει τον κ. Νετανιάχου από τη διακηρυγμένη επιθυμία του να χτυπήσει το Ιράν, που τον έφερε σε σύγκρουση με τον Ομπάμα. Η Μοσάντ και οι αρχηγοί των Επιτελείων πλην ίσως της Αεροπορίας ήταν αντίθετοι μέχρι τώρα, αλλά φαίνεται ότι ο κ. Νετανιάχου  τους άλλαξε με άλλους που συμφωνούν μαζί του ότι πρέπει να ξεκαθαρίσει η κατάσταση με το Ιράν. Αλλά και οι πιο εξτρεμιστικές δυνάμεις στο (διχασμένο) κατεστημένο των ΗΠΑ δεν θέλουν να αποδεχτούν μια στρατηγική ήττα των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μέση Ανατολή, πολύ χειρότερη από αυτή του Βιετνάμ. Γιατί τώρα, όχι μόνο ο ‘Ασαντ και οι Αγιατολά είναι στη θέση τους, όχι μόνο οι Αμερικανοί είναι σε σοβαρή αδυναμία να διαλέξουν ποιο σύμμαχό τους να προδώσουν (τους Κούρδους ή την Τουρκία), αλλά κυρίως γιατί είναι ένας βασικός παγκόσμιος εχθρός τους, η Ρωσία του Πούτιν, που έχει αποκτήσει το πάνω χέρι στη Μέση Ανατολή, μετά τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία το 2015. 
Ο φιλόδοξος και εξτρεμιστής πρίγκηπας Σάλμαν που πήρε με πραξικόπημα την εξουσία στη Σαουδική Αραβία, με την υποστήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ, έχει κύριο πρόγραμμά του να εξαπολύσει πόλεμο κατά του Ιράν. Και ζητάει τώρα από τον Νετανιάχου να επιτεθεί κι αυτός στον Λίβανο εναντίον της Χεζμπολά, για να μην είναι μόνος του. 
Η προετοιμασία νέου, πολύ μεγάλου και ενδεχομένως πυρηνικού πολέμου στη Μέση Ανατολή εξηγεί το (βιαστικό και γι’ αυτό αποτυχημένο) πραξικόπημα στην Τουρκία πέρυσι, τις πρόωρες εκλογές στη Βρετανία (για να ξεμπερδέψουν με τον ηγέτη του βρετανικού αντιπολεμικού κινήματος Κόρμπιν, που εξελέγη Πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος της χώρας και έχει τώρα ξεπεράσει τη Μέι στις δημοσκοπήσεις),  αλλά και την πρεμούρα να λυθεί το κυπριακό, δηλαδή να καταλυθεί το κυπριακό κράτος και να περάσει υπό τον απόλυτο έλεγχο, όχι φυσικά της Τουρκίας, αλλά των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του Ισραήλ (θα δούμε αν και τι μερίδιο θα αντιστοιχεί και στην Τουρκία, αποκλείεται όμως σε κάθε περίπτωση να της επιτρέψουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο του νησιού).
Είναι σκόπιμο η Ελλάδα, ποιο εθνικό της συμφέρον άραγε εξυπηρετεί, η απόλυτη ταύτιση, από τη σημερινή κυβέρνηση, της πολιτικής της χώρας με τις πιο εξτρεμιστικές, καθαρά ολοκληρωτικές και επικίνδυνες δυνάμεις του (διχασμένου) παγκόσμιου κατεστημένου; 
‘Εχει μέλλον οποιοδήποτε έθνος αν αυτές οι δυνάμεις επικρατήσουν στην ανθρωπότητα; Αλλά και πως είναι βέβαιοι οι αυτουργοί αυτής της πολιτικής ότι θα νικήσει το στρατόπεδο που υποστηρίζουν;
Να αποτολμήσω εγώ μια πρόβλεψη για το τι θα γίνει στο τέλος με τις πολιτικές που εφαρμόζουμε; Αν οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί τα βρούνε με την Τουρκία, θα πουλήσουν σε πέντε λεπτά Ελλάδα και Κύπρο, και θα στείλουν αμέσως στην Ελβετία τον Τσίπρα και τον Αναστασιάδη να τερματίσουν, χωρίς κανένα δημοψήφισμα, τον βίο του κυπριακού κράτους.
Αν οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί δεν τα βρούνε με την Τουρκία και πάνε σε σύγκρουση μαζί της θα μας βάλουν να χτυπηθούμε εμείς μαζί της, για να ανοίξουν και δυτικό μέτωπο στον Ερντογάν, όπως μας έβαλαν οι Αγγλογάλλοι να φτάσουμε στον Σαγγάριο το 1922 και μετά έκοβαν τα χέρια των Ελλήνων που δοκίμαζαν να ανέβουν στα καράβια τους έξω από τη φλεγόμενη Σμύρνη.
Οσο για το τι θα συμβεί στη χώρα, αν εμπλακεί στην ιστορία της Μέσης Ανατολής, προτιμώ να μην το σκέφτομαι. 
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς αντι-ιμπεριαλιστής, αντι-αμερικανός ή δημοκράτης, λίγο μυαλό στο κεφάλι χρειάζεται νάχει, για να καταλάβει ότι όταν μαζεύονται τα βαρύτερα σύννεφα πάνω από την περιοχή μας, από το 1945, καλό θάναι να αποφύγει πάση θυσία τις εμπλοκές σε μια τέτοια περιοχή.
Σε όλο τον κόσμο εκφράζονται, ακόμα και από τις πιο φιλοαμερικανικές κυβερνήσεις και καταστάσεις σοβαρές αμφιβολίες για το μέλλον και της αμερικανικής γεωπολιτικής ηγεμονίας και της δυτικής οικονομικής ηγεμονίας.
Μόνο στην Ελλάδα και στην Κύπρο, έχουμε ένα πολιτικό προσωπικό που μοιάζει να έχει οπισθοχωρήσει στη νοοτροπία τριτοκλασάτου οπαδού του «ελεύθερου κόσμου» της δεκαετίας του 1950, για να μη χρησιμοποιήσουμε πιο βαριές εκφράσεις. Η ασυναρτησία, ο καιροσκοπισμός και η αμορφωσιά παντρεύτηκαν την υποτέλεια και εγκυμονούν καταστροφές.
Γιατί έβαλαν την Ελλάδα να κάνει την βρωμοδουλειά;   
Επειδή η Ελλάδα είναι μια χώρα που η κύρια εξωτερική απειλή ασφάλειας προήλθε μετά το 1949, από τους ίδιους τους … «συμμάχους» της, την Τουρκία δηλαδή, με την ενθάρρυνση των ΗΠΑ και της Βρετανίας (πογκρόμ Ελλήνων στην Πόλη, δικτατορία του 1967, εισβολή στην Κύπρο υπό τη γενική διεύθυνση του κ. Κίσσινγκερ και σήμερα ασκούντως βαρύνουσα επιρροή στην πολιτική Τραμπ), ακόμα και συντηρητικοί, φιλοαμερικανοί, φιλοΝΑΤΟικοί πολιτικοί αναζήτησαν δυνάμεις στήριξης σε όλα τα σημεία του ορίζοντα, για να αντισταθούν στη δυτική πίεση. Το έκανε ο Σπύρος Μαρκεζίνης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο Βάσσος Λυσσαρίδης, ο Σπύρος Κυπριανού, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο Γεράσιμος Αρσένης και, φυσικά, ο Ανδρέας Παπανδρέου. 
Μετά το 1996, η ελληνική πολιτική ηγεσία εκλήθη να «προσαρμόσει» την εξωτερική της πολιτική προς τα κελεύσματα της Αυτοκρατορίας, δηλαδή να καταστρέψει ει δυνατόν μόνη της τις σχέσεις με τη Ρωσία, τους ‘Αραβες, τους Κούρδους, το Ιράν, τους Σέρβους, τους Αρμένιους κλπ., όλα δηλαδή τα «αντιστηρίγματα» της χώρας, και το έκανε με μερική εξαίρεση την κυβέρνηση Καραμανλή του νεώτερου στην Ελλάδα και Παπαδόπουλου στην Κύπρο. 
Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. ‘Επρεπε αυτές οι σχέσεις να διαρραγούν οριστικά, να εκτεθεί η Ελλάδα, να μην μπορεί ποτέ να ξαναφτιάξει σχέσεις εμπιστοσύνης. 
‘Εστειλε τον σύμβουλό του Ρόντο ο Γ.Α.Π. στο Βελιγράδι να κάνει τη δουλειά, την έκανε και μετά γύρισε στην Αθήνα και εξήγησε, χαρτί και καλαμάρι στον Μίχα της Ελευθεροτυπίας πως εργάσθηκε για να αποτύχει το ρωσικό σχέδιο για τη Σερβία, να μην έχουν ποτέ πια Σέρβοι και Ρώσοι εμπιστοσύνη στους ‘Ελληνες. Φροντίσανε να δώσει η κυβέρνηση Σημίτη τον Οτσαλάν στην Τουρκία, να εκτεθεί η Ελλάδα στους Κούρδους και παγκοσμίως. Μας βάλανε εμάς να δώσουμε (ακυρώθηκε τελικά λόγω της δημοσιότητας) όπλα στο Αζερμπαϊτζάν, λες και δεν μπορούσε να τα βρει από αλλού, για να χαλάσουνε τις σχέσεις μας με την Αρμενία. 
Τώρα, αφού πήραν την κυριαρχία σε θέματα οικονομικής πολιτικής, αφού μετέτρεψαν το χρέος από όπλο της Ελλάδας σε όπλο των δανειστών, αφού λεηλάτησαν τις τράπεζες και τη δημόσια περιουσία Ελλάδας και Κύπρου, οδηγούν τον ελληνισμό στην κατάργηση της συγκροτημένης κρατικής του ύπαρξης, με την απόσπαση των βαριών χαρτιών που ακόμα διαθέτει: 
–        Του κυπριακού κράτους
–        Του ελέγχου του Αιγαίου, της Κρήτης, της Βόρειας Ελλάδας
–        Της τεράστιας, έστω κι αν παραμένει παντελώς αναξιοποίητη, παγκόσμιας πολιτιστικής ακτινοβολίας της Ελλάδας 
Στο τέλος θα μπορούσαν ίσως και να μας πετάξουν από την ΕΕ, όχι για τους λόγους που θα ήθελαν αυτοί που προσβλέπουν στην αποκατάσταση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, αλλά για τους ακριβώς αντίθετους. 
Ελπίζουμε ότι, και η παρέμβαση Φίλη, και άλλες αντιδράσεις, όπως αίφνης τον Μίκη Θεοδωράκη, θα οδηγήσουν τον Πρωθυπουργό, σε άμεση ακύρωση της πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία και ότι η αντιπολίτευση θα στηρίξει αυτή την απόφαση, κάνοντας, για μια φορά έστω, εξαίρεση στον κανόνα που θέλει τη μικροκομματική ανοησία να κυριαρχεί επί του λαϊκού και εθνικού συμφέροντος. 
Η ιστορία αυτή θα μπορούσε ίσως να μας βγει και σε καλό, αν ο κ. Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας συνειδητοποιούσαν τους κινδύνους που ελλοχεύουν στο πιο χαοτικό περιβάλλον που έχει ζήσει η ανθρωπότητα, περιλαμβανομένης της Μεσογείου και της ΕΕ, τουλάχιστον μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Ελπίζω επίσης ότι οι παρεμβάσεις αυτές θα βοηθήσουν τον κ. Τσίπρα να κατανοήσει, μαζί και το κόμμα του (όπως και την αντιπολίτευση), προ πολλού μεταμορφωθέν σε άβουλο – και, ας μου επιτραπεί, όχι ιδιαιτέρως αξιοπρεπή – εκτελεστή των πρωθυπουργικών εντολών, έστω και κατόπιν εορτής, ότι χρειάζεται εξωτερική και αμυντική πολιτική, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, αλλά δική μας, ιθαγενής πολιτική.  
«Δεν υπάρχει πιο σίγουρος θάνατος για ένα έθνος, πλην να παραδώσεις την πολιτική στους συμμάχους σου», βάζει τον ήρωά του να λέει ο Αλέξανδρος Κοτζιάς στην «Πολιορκία», συμπυκνώνοντας, σε μια φράση, το νόημα της ελληνικής τραγωδίας, όχι μόνο της δεκαετίας του ’40, όπου τοποθετείται το μυθιστόρημά του, αλλά ολάκερης της νεώτερης ιστορίας μας, μετά το 1821.

Αστυνομία

Υπόθεση Καραϊβάζ: “Ιστορικό επαφών, αρχεία εικόνας, κειμένου κ.α.” περιείχε το cd που καταστράφηκε από συρραπτικό

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Αίτηση αναίρεσης κατέθεσαν στον Άρειο Πάγο η μητέρα και η αδερφή του Καραϊβάζ, επικαλούμενες το κατεστραμμένο cd

Έγγραφο της Εισαγγελίας Αθηνών αποκαλύπτει, ότι το cd με περιεχόμενο από το κινητό τηλέφωνο του δολοφονηθέντος δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ περιείχε “ιστορικό επαφών, αρχεία εικόνας, κειμένου κ.α.”.

“Το με αριθμό αναγνωστέο 33 (έκθεση της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών για το αποτέλεσμα της ανάσυρσης του κινητού του θύματος Γ. Καραϊβάζ – ιστορικό επαφών, αρχεία εικόνας, κειμένου κ.α.) είχε επισυναπτόμενο cd με το περιεχόμενο της ανάσυρσης το οποίο πιθανότατα είχε καταστραφεί λόγω συρραφής του με συρραπτικό και το γεγονός σημειώθηκε στα πρακτικά” αναφέρει το εν λόγω έγγραφο.

Η αναφορά αυτή καταρρίπτει τη φημολογία εκείνων των ημερών ότι το cd περιείχε απλά επαφές. Οι επαφές, άλλωστε, στην εφαρμογή whatsapp, όπως πρώτο επίσης είχε αποκαλύψει το FoP, αναφέρονταν σε χαρτί και αφορούσαν ονόματα συνεργατών του Καραϊβάζ αλλά και ονόματα όπως Δημητριάδης, Κοντολέων και Καραμαλάκης, που παρέπεμπαν στον πρώην διευθυντή του Πρωθυπουργικού Γραφείου -και ανιψιό του Πρωθυπουργού- Γρηγόρη Δημητριάδη, τον πρώην Διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέοντα και τον πρώην Αρχηγό της Αστυνομίας Μιχάλη Καραμαλάκη. Στο δικαστήριο τότε είχε αναφερθεί και επαφή Βαγγέλης Ζαμπού, η οποία παραπέμπει στον Βαγγέλη Ζαμπούνη που εκτελέστηκε πριν μερικούς μήνες έξω από πρατήριο καυσίμων ιδιοκτησίας του, στο Νέο Κόσμο.

Η αναφορά σε “ιστορικό συνομιλιών” δείχνει ότι υπήρχαν στοιχεία για το με ποιούς μίλησε ο δημοσιογράφος και πότε, ενώ τα “αρχεία κειμένου κ.α.” ενδεχομένως να αφορούν και γραπτά μηνύματα.

Σε κάθε περίπτωση, η Δικαιοσύνη μπορούσε να ζητήσει από τους συνομιλητές του Καραϊβάζ πληροφορίες για το περιεχόμενο των συνομιλιών μαζί τους και να τους ρωτήσει εάν τους είχε εκφράσει κάποια ανησυχία για κάτι, από τη στιγμή ανάμεσά τους ήταν ο αρχηγός της Αστυνομίας και ο Διοικητής της ΕΥΠ.

Σήμερα, επισκέφθηκαν την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη, οι δικηγόροι της μητέρας και της αδελφής του Γιώργου Καραϊβάζ, Ρόη Παυλέα και Σπύρος Χαριτάτος, προκειμένου να καταθέσουν αίτηση αναίρεσης κατά της αθωωτικής, για τους δύο κατηγορουμένους, απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου.

Ρεπορτάζ της ιστοσελίδας dikastiko.gr αναφέρει ότι “σύμφωνα με την πλευρά των συγγενών του δημοσιογράφου, η πρωτόδικη απόφαση «πάσχει από απόλυτη ακυρότητα και παραβίαση της δημοσιότητας της δίκης, διότι, όπως διαπίστωσε και η εισαγγελέας της έδρας κι έχει καταγραφεί στα πρακτικά, το αναγνωστέο σχετικό 33 που βρισκόταν σε cd έχει καταστραφεί. Πλην όμως το δικαστήριο θεώρησε, εσφαλμένα, ότι αν και καταστραμμένο μπορεί να θεωρηθεί ως αναγνωσμένο”.

Να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια της δίκης οι δύο δικηγόροι είχαν πει ότι διαθέτουν το περιεχόμενο του cd και ότι το θέτουν στη διάθεση του δικαστηρίου. Όταν, όμως, το δικαστήριο τους το ζήτησε εκείνοι προσκόμισαν ένα στικάκι λέγοντας ότι το εν λόγω αρχείο “δεν ανοίγει”.

Οι ίδιοι, πάντως, στη σημερινή τους αίτηση κάνουν λόγο για «έλλειψη ειδικής αιτιολογίας» της απόφασης, ενώ υπογραμμίζουν πως για την κρίση των δικαστών ελήφθησαν υπόψη «καταφανώς ψευδείς καταθέσεις».

Στη σχετική αίτηση αναφέρεται πως «δεν αιτιολογείται στην απόφαση γιατί δήθεν συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται μόνο κλοπιμαία οχήματα από μέλη του οργανωμένου εγκλήματος. Η αναιτιολόγητη απλοϊκή αυτή σκέψη αντικρούεται από το γεγονός ότι δεν απαντάται στο νομικό κόσμο κάποιο εγχειρίδιο επαγγελματικής κατάρτισης πληρωμένων δολοφόνων».

ΠΗΓΗ: Freedom of Press

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Δημήτρης Νατσιός: Οι τάφοι των παιδιών είναι ανοιχτοί και θα κλείσουν μόνο αν αποδοθεί δικαιοσύνη

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Δημήτρης Νατσιός: Ο Μητσοτάκης δεν θα γλιτώσει από το έγκλημα των Τεμπών! Οι τάφοι των παιδιών είναι ανοιχτοί και θα κλείσουν μόνο αν αποδοθεί δικαιοσύνη

Συνέχεια ανάγνωσης

Διαφθορά

Ποιο είναι το “λάθος μήνυμα”, Κυριάκο;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Παραιτήθηκαν οι Παπασταύρου και Μπρατάκος, διότι, όπως μας ενημέρωσαν κυβερνητικές πηγές, “η συμμετοχή τους σε κοινωνική συνάντηση εξέπεμψε το λάθος μήνυμα”. Ποιο ήταν αυτό και γιατί ήταν λάθος; Να σας πω τι κατάλαβα εγώ: ότι κυβέρνηση και μεγαλοπαράγοντες πότε αγαπιούνται και πότε κάνουν κόνξες, ανάλογα με το επιδιωκόμενο. Κι ότι πάντα υπάρχουν κανάλια επικοινωνίας και αγγελιαφόροι που θα παζαρέψουν το deal.

Κι αν κάτι πάει στραβά, οι πραιτωριανοί μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίους τράγους, για να προστατευθεί το “αφεντικό”. Κατάλαβε κάποιος κάτι άλλο; Αλλά αυτό δεν είναι καινούργιο. Ισχύει από συστάσεως Ελληνικού Κράτους, για όλες τις κυβερνήσεις και για όλους τους μεγαλοπαράγοντες. Τι διαφορετικό συνέβη το βράδυ του Κυριακής, παραμονή της εορτής των Βαγγέληδων; 

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή, για να βοηθήσουμε και τις κυβερνητικές πηγές να καταλάβουν την έννοια του μηνύματος, διότι, απ΄ ό,τι φαίνεται, δυσκολεύονται. Οι Παπασταύρου και Μπρατάκος, εμπειρότατοι και με μακρά θητεία σε κομματικά και πολιτικά πόστα, ήταν υπουργός Επικρατείας και υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, αντιστοίχως. Δηλαδή, άνθρωποι της απολύτου εμπιστοσύνης του Κυριάκου.

Εμφανίζονται λοιπόν στο σπίτι του Βαγγέλη, μένουν αρκετές ώρες, πίνουν, καπνίζουν και συζητούν με τον εορτάζοντα και τους άλλους προσκεκλημένους. Πήγαν χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τον πολιτικό τους προϊστάμενο ή αφού συνεννοήθηκαν; Οι κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν το πρώτο. Εάν όντως έγινε έτσι, με δεδομένη την ένταση ανάμεσα στην κυβέρνηση και στο κάποτε Alter Ego της, πρόκειται για παιδαριώδες λάθος, που δεν το κάναμε ούτε στο Δημοτικό: όταν κάποιος συμμαθητής τσακωνόταν με τον κολλητό μας, τον είχαμε κι εμείς στο “ντου”. Αν λοιπόν οι δύο στενότεροι συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν έχουν τη στοιχειώδη ικανότητα να κρίνουν σε ποιανού το σπίτι θα πάνε και σε ποιανού όχι, και τι μηνύματα θα εκπέμψει η παρουσία τους, δεν κάνουν για τη δουλειά.

Πολύ πιθανό να έχουν και άλλες παρόμοιες δομικές ελλείψεις. Κι αν ο πρωθυπουργός, που τους ανέθεσε αυτές τις εξαιρετικά νευραλγικές θεσμικές θέσεις, δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ποιοι κάνουν για τη δουλειά και ποιοι όχι, δεν κάνει ούτε εκείνος για τη δουλειά. Αυτό είναι το μήνυμα από την εκδοχή στην οποία μας καθοδηγούν οι “κυβερνητικές πηγές”. Είναι σωστό ή λάθος; 

Όμως, όλοι καταλαβαίνουμε ότι ισχύει το δεύτερο. Είναι προφανές ότι η παρουσία των κομισάριων του Μαξίμου εκεί είχε χαρακτήρα αποστολής: να εκτονωθεί η κρίση και να επαναδιαπραγματευθούν οι όροι του διαχρονικού deal που υπάρχει ανάμεσα στις δύο “οικογένειες”. Όταν τα ΜΜΕ γέμιζαν από φωτογραφίες ένθερμων εναγκαλισμών σε απόσταση αναπνοής του ίδιου του πρωθυπουργού με τον προχθεσινό εορτάζοντα, αλλά και με άλλους μεγαλοπαράγοντες, το μήνυμα ήταν σωστό ή λάθος;

Πάμε όμως στο γεγονός που επιδείνωσε την κλινική εικόνα μιας κάποτε ρωμαλέας σχέσης.

Το “Βήμα” ισχυρίστηκε πως, ενώ ακόμα δεν είχε σβήσει η φωτιά στα εκτροχιασμένα βαγόνια (που, έναν χρόνο μετά, δεν έχουμε μάθει, επίσημα, τι την προκάλεσε), κάποιος έσπευσε να πάρει τις ηχογραφημένες συνομιλίες μεταξύ σταθμαρχών και μηχανοδηγών και να τις δώσει στο “Πρώτο Θέμα”, γνωστό για την απροκάλυπτα φιλοκυβερνητική του στάση, το οποίο τις έβγαλε στον αέρα, παραποιημένες: δύο διαφορετικές συνομιλίες συνενώθηκαν και παρουσιάστηκαν ως ενιαία.

Ποιος πήρε το υλικό; Ποιος έκανε το μοντάζ; Το “γιατί” είναι προφανές: έπρεπε να φανεί ότι αποκλειστικός υπεύθυνος ήταν ο σταθμάρχης. Βασισμένος σε αυτές τις παραποιημένες συνομιλίες, ο πρωθυπουργός υποστήριξε στη Βουλή την εκδοχή του αποκλειστικώς ανθρώπινου λάθους.

Δεν αθωώνει τον σταθμάρχη το δημοσίευμα του Βήματος. Όμως δείχνει μία υπερβολική σπουδή κάποιων να κατευθύνουν την οργή του κοινού μόνο σ΄ αυτόν, μακριά από πολιτικά πρόσωπα. Θα μπορούσε, την αποκάλυψη για την υπεξαίρεση του υλικού, να μην την είχε κάνει το “ΒΗΜΑ” αλλά η “Ηχώ της Άνω Ραχούλας”. Θα άλλαζε τίποτε επί της ουσίας;

για τη συνέχεια CApital

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή