Ακολουθήστε μας

Κύπρος (Εθνική Φρουρά, Κύπρος 1974)

Νίκος Χριστοδουλίδης: Οι κοινές μας προκλήσεις να γίνουν το όχημα για συνεργασία

Δημοσιεύτηκε

στις

Η επικίνδυνη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι ορατές πλέον (ακόµα και για τους πλέον δύσπιστους) συνέπειες της Κλιµατικής Κρίσης, η ενεργειακή ανασφάλεια, όπως και η πανδηµία του κορονοϊού, είναι µερικά µόνο χαρακτηριστικά της σηµερινής παγκόσµιας πραγµατικότητας, που δηµιουργεί πλήθος πρωτοφανών πολιτικών, οικονοµικών και κοινωνικών προκλήσεων. Παρότι ασύνδετες µεταξύ τους, οι προαναφερθείσες προκλήσεις συνθέτουν την ίδια στιγµή και ένα δυσχερές και ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον που δοκιµάζει την αποτελεσµατικότητα –ακόµα και τις αντοχές– κρατών, κυβερνήσεων, περιφερειακών και διεθνών οργανισµών που έχουν την ευθύνη διαχείρισης τέτοιων σύνθετων προκλήσεων, όπως και των επιπτώσεών τους προς τις κοινωνίες.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι επιτακτική η ανάγκη για ύπαρξη ανθεκτικών και αποτελεσµατικών σχεδιασµών τόσο σε εσωτερικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, έτσι ώστε όχι µόνο να αντιµετωπίσουµε αποτελεσµατικά τις προαναφερθείσες προκλήσεις, αλλά και να πετύχουµε τους φιλόδοξους στόχους για µηδενική φτώχεια, καταπολέµηση της πείνας, υγεία και ευηµερία, ποιοτική εκπαίδευση, ισότητα των φύλων, καθαρό νερό, φθηνή και καθαρή ενέργεια, αξιοπρεπή εργασία και οικονοµική ανάπτυξη, λιγότερες ανισότητες, βιώσιµες πόλεις και κοινότητες, υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή, δράση για το κλίµα, ζωή στο νερό, ειρήνη, δικαιοσύνη και ισχυρούς θεσµούς.

Δεδοµένου, µάλιστα, ότι οι προαναφερθέντες στόχοι περιλαµβάνονται στην Ατζέντα 2030 που αποφασίστηκε το 2015 από τα 196 κράτη-µέλη των Ηνωµένων Εθνών σε συνέχεια αριθµού διεθνών διασκέψεων και εκθέσεων που προηγήθηκαν, είναι προφανές ότι για ορισµένες από τις δράσεις θα πρέπει να τρέξουµε σαφώς πιο γρήγορα. Όπως εύστοχα έχει αναφέρει και ο Γενικός Γραµµατέας των Ηνωµένων Εθνών, οι στόχοι για τη Βιώσιµη Ανάπτυξη “είναι το µονοπάτι που µας οδηγεί σε έναν κόσµο δικαιότερο, πιο ειρηνικό και ευηµερούντα, σε έναν πιο υγιή πλανήτη”, και ως εκ τούτου όλοι οφείλουµε να αντιληφθούµε την κρισιµότητα των στιγµών και τις ευθύνες µας έναντι των πολιτών.

Όπως προανέφερα, πέραν της ανάγκης για άµεση και αποτελεσµατική κινητοποίηση, οι σηµερινές πολυεπίπεδες προκλήσεις αναδεικνύουν τη σηµασία της συνεργασίας και της συλλογικότητας δράσεων σε διεθνές επίπεδο. Εξάλλου, κανένα Κράτος από µόνο του δεν µπορεί να ανταποκριθεί µε επιτυχία στις εν λόγω προκλήσεις. Λαµβάνοντας υπόψη, µάλιστα, την περιφερειακή διάσταση πολλών από τις προαναφερθείσες προκλήσεις, η ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας αποτελεί προτεραιότητα.

Πιο συγκεκριµένα, η κλιµατική αλλαγή και οι επιπτώσεις των καιρικών φαινοµένων γίνονται όλο και πιο έντονες. Η δραµατική µείωση του νερού αλλά και ο περιορισµός των πρώτων υλών από τις οποίες παράγονται τρόφιµα οδηγούν εκατοµµύρια ανθρώπους σε µαζική µετανάστευση. Πρόκειται, δηλαδή, για µείζονα πρόκληση που δεν γνωρίζει σύνορα, ούτε και ορίζεται από εθνικά, φυλετικά ή άλλα χαρακτηριστικά ή συµφέροντα: Για παράδειγµα, η άνοδος της θερµοκρασίας είναι εξίσου απειλητική για Έλληνες και Τούρκους, η έλλειψη νερού συνιστά πρόβληµα και για τους Άραβες και για τους Εβραίους, η καταστροφή της διατροφικής αλυσίδας σιτηρών, του καλαµποκιού και άλλων πρώτων υλών είναι θέµα ζωτικής σηµασίας τόσο για τους Ρώσους όσο και για τους Ουκρανούς, οι πυρκαγιές και οι πληµµύρες σκορπίζουν την καταστροφή σε αµερικανικές πολιτείες, στην Αυστραλία, στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αφρική.

Μέσα από την ίδια συλλογιστική, η άνοδος της θερµοκρασίας, η ξηρασία και η απερήµωση, η άνοδος της στάθµης της θάλασσας, οι πληµµύρες και οι καταστροφικές πυρκαγιές είναι ενώπιόν µας και σίγουρα δεν είναι απειλές του µέλλοντος. Είναι µέρος της καθηµερινότητάς µας, είναι η ζοφερή αλήθεια τού σήµερα για την οποία θα έπρεπε να είχαµε δράσει χθες. Είναι η εφιαλτική καθηµερινή πραγµατικότητα για εκατοµµύρια ανθρώπους κάθε ηλικίας, ιθαγένειας, θρησκείας και εθνοτικής και κοινωνικής προέλευσης, χρώµατος και ιδεολογίας. Αυτός, λοιπόν, ο φόβος και η ανησυχία, λόγω των κοινών προκλήσεων, θα πρέπει να γίνουν το όχηµα ώστε να λειτουργήσουµε από κοινού, να δράσουµε συλλογικά, πιο µεθοδικά, πιο αποτελεσµατικά, πιο άµεσα, πιο γρήγορα. Όπως, για παράδειγµα, η πανδηµία του κορονοϊού ήταν µια υπαρξιακή απειλή για όλο τον κόσµο, που δεν γνώριζε διαφορές και απαιτούσε κοινή δράση, έτσι και οι προαναφερθείσες προκλήσεις απαιτούν συλλογικότητα που να υπερβαίνει τις κρατικές ή εθνοτικές µας αλήθειες. Η αντιµετώπιση, λοιπόν, προβληµάτων αυτής της διάστασης δεν µπορεί να γίνει µε προσεγγίσεις που στηρίζονται στην εσωστρέφεια και σε µονοδιάστατες ατζέντες. Κάθε άλλο.

Την ίδια στιγµή, υπάρχει και µια επιπλέον διάσταση, µε σαφή προστιθέµενη αξία, που δύναται να προκύψει µέσα από τη συλλογικότητα των δράσεών µας για αντιµετώπιση των σηµερινών προκλήσεων. Αν συνεργαστούµε σε διεθνές επίπεδο και πετύχουµε να βρούµε λύσεις σε αυτά τα κοινά, διεθνή προβλήµατα, αναµφίβολα θα ενισχυθούν και οι προσπάθειες για επίλυση χρόνιων εθνικών προβληµάτων και διακρατικών διαφωνιών.

Ο δρόµος της συνεργασίας, λοιπόν, είναι µονόδροµος. Αυτός είναι και ο δρόµος τον οποίο η Κυπριακή Δηµοκρατία, ένα νησιωτικό κράτος-µέλος της Ε.Ε. στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, µια περιοχή ιδιαίτερης γεωστρατηγικής σηµασίας, ακολουθεί µε συνέπεια. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ως το πλησιέστερο κράτος-µέλος της Ε.Ε. στην ταραχώδη Μέση Ανατολή, η Κυπριακή Δηµοκρατία διαδραµατίζει πρωτεύοντα ρόλο ως πυλώνας σταθερότητας και ως γέφυρα συνεργασίας, προωθώντας στην πράξη µια θετική ατζέντα χωρίς αποκλεισµούς και εξαιρέσεις, µε βασικό προαπαιτούµενο τον σεβασµό του διεθνούς δικαίου. Για παράδειγµα, στην παρούσα δύσκολη συγκυρία, µέσα από την ανάληψη συγκεκριµένων πρωτοβουλιών, η Κύπρος συνδράµει αποτελεσµατικά στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους κατοίκους της Γάζας, ενώ την ίδια ώρα τίθεται στη διάθεση όλων των Τρίτων Κρατών ως διαµετακοµιστικός σταθµός για τον ασφαλή επαναπατρισµό υπηκόων που επιθυµούν να αποµακρυνθούν από την περιοχή.

Την ίδια στιγµή, αξιοποιώντας τις διαχρονικά εξαιρετικές σχέσεις που διατηρεί µε γειτονικά κράτη, η Κυπριακή Δηµοκρατία κτίζει συνέργειες, πάντα στη βάση µιας θετικής προσέγγισης, µε στόχο τη συλλογική αντιµετώπιση των περιφερειακών προκλήσεων. Για παράδειγµα, παιδιά, που είναι συνήθως τα µεγαλύτερα θύµατα των συγκρούσεων, αλλά και ενήλικες από τη Συρία, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και από άλλες χώρες της περιοχής, έχουν πρόσβαση σε εξειδικευµένες υπηρεσίες υγείας, χάρη σε σχετικά προγράµµατα που ανέπτυξε η Κυπριακή Δηµοκρατία, σε συνεργασία µε άλλα κράτη, θεσµούς ή οργανισµούς.

Ένα τέτοιο παράδειγµα είναι το πρωτοποριακό πρόγραµµα των ταυτόχρονων χιαστί µεταµοσχεύσεων νεφρού στο πλαίσιο της διακρατικής συνεργασίας Κύπρου-Ισραήλ, αλλά και οι ορθοπεδικές επεµβάσεις που γίνονται σε παιδιά από χώρες της περιοχής σε δηµόσια νοσηλευτήρια της Κύπρου από κλιµάκιο των Αµερικανικών Παιδιατρικών Νοσοκοµείων Shriners. Παράλληλα µε τις επεµβάσεις, το κλιµάκιο των Νοσοκοµείων Shriners παρέχει την τεχνογνωσία του τόσο σε παιδιά από την Κύπρο όσο και σε παιδιά από γειτονικές χώρες, µέσω εξετάσεων, οι οποίες διενεργούνται στο Κυπριακό Ίδρυµα Γεώργιου και Θέλµας Παρασκευαΐδη.

Σε αυτό το ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η Πρωτοβουλία που ανέλαβε από το 2019 η Κυπριακή Δηµοκρατία για την Κλιµατική Αλλαγή στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, µε ζητούµενο την ανάπτυξη ενός Περιφερειακού Σχεδίου Δράσης σε διάφορους τοµείς, όπως το περιβάλλον, η γεωργία, ο τουρισµός, η υγεία, η πολιτιστική κληρονοµιά και το νερό. Η περιοχή µας θεωρείται ως θερµό σηµείο της κλιµατικής αλλαγής και οι χώρες της περιοχής αντιµετωπίζουν ήδη κοινές προκλήσεις, όπως υψηλές θερµοκρασίες, καταστροφικές πυρκαγιές και αποψίλωση δασών, αυξηµένη λειψυδρία, ξηρασίες, πληµµύρες και ακραία καιρικά φαινόµενα, τα οποία καθιστούν επιβεβληµένη την ανάγκη κοινής δράσης. Οι εν λόγω προκλήσεις και απειλές είναι κοινές και η συλλογική αντίδραση όχι µόνο αποτελεί µονόδροµο, αλλά, όπως προαναφέρθηκε, δύναται να στείλει ενθαρρυντικά µηνύµατα και να βοηθήσει στην επίλυση εθνικών ή/και διακρατικών διαφορών και κρίσεων.

Έχοντας την έντονη πεποίθηση ότι η συλλογικότητα και η συνεργασία σε διεθνές επίπεδο αποτελεί µονόδροµο για αντιµετώπιση των σηµερινών κοινών προκλήσεων, προσεγγίζουµε τις εν λόγω προκλήσεις και ως ευκαιρία, µε την ακλόνητη πεποίθηση ότι θεµελιώνουµε τις βάσεις για ένα αύριο καλύτερο και ασφαλέστερο, γεγονός που µας επιτρέπει να αντιµετωπίζουµε µε αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα τις ανησυχίες –ακόµα και τις φοβίες– που µπορεί να προκαλεί το ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον, ως αποτέλεσµα των πολυεπίπεδων προκλήσεων. Με τη σιγουριά ότι βρισκόµαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, επενδύουµε στις συνέργειες µε τους εταίρους, κυρίως τους γείτονές µας, για να βρούµε απαντήσεις και µόνιµες λύσεις στα µεγάλα ζητήµατα που, χωρίς αµφιβολία, απαιτούν κοινή δράση, συνεργασία και αλληλεγγύη.

*Ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι Πρόεδρος της Κυπριακής Δηµοκρατίας.

capital.gr

Εξωτερική Πολιτική

Κυπριακό: Οι Τούρκοι θέλουν τριμερή συνάντηση χωρίς ουσία

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο Ερσίν Τατάρ θα στοχεύει σε ανοικτή ατζέντα προκειμένου να βάλει στο τραπέζι τις αξιώσεις του

Μια τριμερή χωρίς να αγγίζει την ουσία, δηλαδή το πως θα επανεκκινήσει ο διάλογος, επιδιώκει η τουρκική πλευρά, με τον Ερσίν Τατάρ θα στοχεύει σε ανοικτή ατζέντα προκειμένου να βάλει στο τραπέζι τις αξιώσεις του.

Με τη γνωστοποίηση, το βράδυ της Τετάρτης, της συμφωνίας για πραγματοποίηση μιας άτυπης συνάντησης στη Νέα Υόρκη, στις 15 Οκτωβρίου, άρχισαν να διαφαίνονται εκατέρωθεν και οι προθέσεις των δύο πλευρών. Νίκος Χριστοδουλίδης και Ερσίν Τατάρ κατέγραψαν άμεσα ή έμμεσα τους στόχους τους πριν καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

Ανακοινώνοντας το δείπνο στη Νέα Υόρκη το γραφείο του Ερσίν Τατάρ φρόντισε την ίδια ώρα να στείλει το μήνυμα ότι «το άτυπο δείπνο δεν θα έχει καμία ατζέντα και οι δύο ηγέτες θα ανταλλάξουν απόψεις σε κοινωνικό περιβάλλον». Σχεδόν ταυτόχρονα, από τη Νέα Υόρκη όπου βρίσκεται, ο Ταχσίν Ερτουγρούλογλου, διαμήνυε πως «δεν θα συζητηθεί η ομοσπονδία» και ότι «σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί η συμμετοχή τους σε αυτή τη συνάντηση ως διαπραγμάτευση για ομοσπονδία».

Οι τοποθετήσεις αυτές της τουρκοκυπριακής πλευράς καταδεικνύουν και τους στόχους που έχει θέσει και οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση με το βασικό στόχο της τριμερούς που είναι η αναζήτηση τρόπων επανέναρξης του διαλόγου στο Κυπριακό.

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης φρόντισε πάντως χθες να ξεκαθαρίσει πως η ατζέντα της τριμερούς συνάντησης της 15ης Οκτωβρίου είναι πολύ συγκεκριμένη και αφορά τις προοπτικές επανέναρξης των συνομιλιών. Ενώ διαμήνυσε τόσο προς τα Ηνωμένα Έθνη όσο και προς την τουρκοκυπριακή πλευρά ότι στη Νέα Υόρκη δεν πάει για να συζητήσει την ατζέντα που προσπαθεί να περάσει ο Ερσίν Τατάρ.

Προσερχόμενος το πρωί στο Cyprus Forum 2024, στη Λευκωσία, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων είπε ότι η τριμερής συνάντηση δεν είναι ανοικτής ατζέντας: “Δεν υπάρχει οτιδήποτε που είναι ανοιχτής ατζέντας. Η συζήτηση γίνεται με έναν και μόνο σκοπό: να δούμε αν υπάρχουν οι προοπτικές για επανέναρξη των συνομιλιών και θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική την πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα“.

Πρόσθεσε ότι ήταν κάτι που επιδιώκαμε εδώ και καιρό. “Από κει και πέρα, είπε, επικεντρωνόμαστε στο να υπάρξει αποτέλεσμα που για μας ένας είναι ο στόχος, η επανέναρξη των συνομιλιών στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου και από εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά“.

Σημείωσε ότι “αναμένουμε να δούμε, προετοιμαζόμαστε για συνάντηση”, την οποία χαρακτήρισε “θετική εξέλιξη“. “Με απόλυτη σοβαρότητα θα προσέλθουμε σε αυτό το δείπνο και θα πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν για να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα“, είπε. Ο Πρόεδρος σχολίασε ότι “είναι θετικό ότι γίνεται αυτό το δείπνο. Από ‘κει και πέρα, δεν θέλω να πω πολλά, επικεντρώνομαι στη συζήτηση, στο αποτέλεσμα. Να υπάρξει αποτέλεσμα, αυτό με ενδιαφέρει“, επεσήμανε.

Ο υπουργός Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Κόμπος, σε δηλώσεις του στο ΡΙΚ επεσήμανε πως το δείπνο στη Νέα Υόρκη αποτελεί το επόμενο σημείο αναφοράς στο Κυπριακό, μετά τη Γενική Συνέλευση, το οποίο δεν μπορεί να παραγνωρίζεται, μετά τη μακρά περίοδο απουσίας κινητικότητας.  Ο υπουργός Εξωτερικών πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η ύπαρξη κινητικότητας δεν συνεπάγεται ότι θα επιτευχθεί ο βασικός στόχος, της επανέναρξης των συνομιλιών, κάτι που, όπως είπε, “δεν εξαρτάται μόνο από τη δική μας πλευρά”.

Ο Κωνσταντίνος Κόμπος σημείωσε ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την επιδίωξη διαλόγου, αφού αυτός είναι ο μόνος τρόπος για κατάληξη σε επίλυση του Κυπριακού. Σημείωσε, επίσης, ότι δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό ό,τι βρίσκεται εκτός του πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών και ότι αν, στο δείπνο, ακουστεί απλώς η ρητορική και επιχειρηματολογία της άλλης πλευράς το αποτέλεσμα δεν θα είναι θετικό.

Φιλελεύθερος

Συνέχεια ανάγνωσης

Αιγαίο

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης στο ελληνοτουρκικό σύστημα

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Του Νίκου Ιγγλέση
26/09/2024 

Η συνάντηση Κ. Μητσοτάκη – Ρ.Τ. Ερντογάν στη Ν. Υόρκη, στις 24-9-24, ήταν η έκτη τούς τελευταίους δεκαπέντε μήνες. Πρόκειται για «πολιτικό έρωτα» μεταξύ των δύο ηγετών, ιδιαίτερα μετά τη Διακήρυξη των Αθηνών (Δεκέμβριος ’23) ή για το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» όπου το θύμα μέσω ψυχολογικών και συναισθηματικών διεργασιών καταλήγει να ερωτευθεί το θύτη του;

Σε τί αλήθεια αποσκοπούν όλες αυτές οι συναντήσεις, οι συνομιλίες, τα «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης», η λεγόμενη θετική ατζέντα κ.α.; Πού είναι το «παράθυρο ευκαιρίας» που βλέπει η Κυβέρνηση;  Ένα είναι βέβαιο: Όλα αυτά δεσμεύουν την Ελλάδα να μην επιχειρήσει να ανατρέψει το, δυσμενές γι’ αυτήν, status quo στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και απενοχοποιούν, στη διεθνή σκηνή, την αναθεωρητική – επεκτατική Τουρκία.

Ποιά είναι τα διαχρονικά ζητήματα της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης που, κατά την Κυβέρνηση, θα προωθήσει τη λύση τους ο διάλογος;

1) Η Ελλάδα δικαιούται να ασκήσει το μονομερές δικαίωμα που της δίνει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας να αυξήσει, δηλαδή, τα χωρικά ύδατά της μέχρι τα 12 ν.μ. στο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο και την άρση τού, επ’ αυτού, τουρκικού casus belli; Όχι, υποστηρίζει η Άγκυρα.

2) Τα ελληνικά νησιά που μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη δραστηριότητα διαθέτουν την ίδια ΑΟΖ (μέχρι 200ν.μ.) με αυτήν της ηπειρωτικής χώρας, όπως προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας; Όχι, διαθέτουν μόνο χωρικά ύδατα 6 ν.μ. αντιτείνει η Τουρκία.

3) Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δικαιούνται να είναι στρατιωτικοποιημένα γιατί απειλούνται; Θυμίζουμε το «Θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά». Όχι, πρέπει να είναι αποστρατικοποιημένα σύμφωνα με τις Συνθήκες Λωζάνης-Παρισίων, λέει η Τουρκία.

4) Η Ελλάδα μπορεί να καταθέσει στην ΕΕ τους χάρτες του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, όπως έχει κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία; Μια τέτοια ενέργεια θα σήμαινε ανακήρυξη (όχι οριοθέτηση) της συνολικής ελληνικής ΑΟΖ, χωρίς αυτό να προκαλέσει τη σφοδρή τουρκική αντίδραση;

5) Τα Θαλάσσια Πάρκα, που εξαγγέλθηκαν, θα υλοποιηθούν ή ξεχάστηκαν για να μην χαλάσει το θετικό κλίμα; Η Άγκυρα δήλωσε ότι απαιτείται η συναίνεσή της.

6) Το παράνομο, κατά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, Τουρκολυβικό Μνημόνιο θα ακυρωθεί ή θα παρεμποδίζει την όποια εκμετάλλευση της οριοθετημένης ελληνικής ΑΟΖ με την Αίγυπτο;

7) Τα αφηγήματα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και των «Γαλάζιων Αιθέρων» αποτελούν ευθεία αμφισβήτηση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος. Η Τουρκία διεκδικεί το μισό Αιγαίο, ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού και όλη τη θαλάσσια έκταση μεταξύ Ρόδου και Κύπρου (βλέπε χάρτη). Μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει αποδεκτό;

8) Στην Κύπρο η Τουρκία ζητάει τη διεθνή αναγνώριση της κατεχόμενης ζώνης ως ανεξάρτητο κράτος. Παράλληλα διακηρύσσει ότι τα κατοχικά στρατεύματά της θα παραμείνουν εσαεί στη νησί. Ο Ελληνισμός μπορεί να το αποδεχτεί;

9) Η μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης που η Άγκυρα, ενάντια στη Συνθήκη της Λωζάνης, αποκαλεί τουρκική, χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια ως «στρατηγική μειονότητα» για την υβριδική αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις της. Η Κυβέρνηση και το υπόλοιπο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα δεν αντιδρούν για να μη θυμώσει η Τουρκία.

Όλα αυτά και άλλα σημαντικά ζητήματα προδιαγράφουν το αποτέλεσμα του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Η Τουρκία κερδίζει χρόνο και ισχυροποιείται. Η Διακήρυξη των Αθηνών διευκόλυνε την Άγκυρα στην απόκτηση των αμερικανικών F-16 (40 + 80 αεροσκάφη και άφθονα όπλα). Η συνέχιση του διαλόγου διευκολύνει την Τουρκία για την άρση των αμερικανικών κυρώσεων στην πολεμική βιομηχανία της και ίσως στην απόκτηση των F-35. Η Ελλάδα χάνει χρόνο, δεν ασκεί τα νόμιμα δικαιώματά της και δεν ανατρέπει το status quo, στο οποίο έχει εγκλωβιστεί. Η Τουρκία, από την πλευρά της, επιμένει να προβάλλει συνεχώς τις διεκδικήσεις της, όταν απαιτείται τις επιβάλλει δια του καταναγκασμού (π.χ. πρόσφατα στην Κάσο) και στο τέλος θα επικαλεστεί «τις πραγματικότητες επί του πεδίου»  ως ένα είδος «χρησικτησίας» για να τις νομιμοποιήσει στη διεθνή σκηνή.

Το Μεταναστευτικό  

Η Κυβέρνηση προβάλλει ως επιτυχία του διαλόγου τη συνεργασία με την Τουρκία για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. Πρόκειται για προπαγάνδα εσωτερικής κατανάλωσης. Αλήθεια, πώς φτάνουν οι μετανάστες από την Κεντρική Ασία, το Κέρας ή την υποσαχάρια Αφρική στην Τουρκία; Έρχονται περπατώντας; Όχι βέβαια. Φτάνουν με πτήσεις των τουρκικών αερογραμμών (χωρίς visa) στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί προωθούνται στον Έβρο και στις ακτές του Αιγαίου. Υπάρχει κανείς αφελής που πιστεύει ότι όλο αυτό το traffic γίνεται εν αγνοία των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, της στρατοχωροφυλακής και της αστυνομίας; Οι διακινητές είναι απλώς τα εκτελεστικά όργανα των υβριδικών επιχειρήσεων της Τουρκίας.

Σύμφωνα με στοιχεία της Frontex το πρώτο οκτάμηνο του 2024 οι μεταναστευτικές ροές από την Α. Μεσόγειο προς την Ελλάδα  αυξήθηκαν κατά 39% (πάνω από 37.000 άτομα). Αντίθετα από την Κεντρική Μεσόγειο προς την Ιταλία μειώθηκαν κατά 64%. Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Ν. Παναγιωτόπουλος, σε πρόσφατη συνέντευξή του, ανέφερε ότι οι ροές, το πρώτο οκτάμηνο αυξήθηκαν, κατά 60%. Ίσως ξέρει κάτι περισσότερο. Αυτοί οι αριθμοί αφορούν όσους εντοπίζονται και καταγράφονται. Χιλιάδες άλλοι διέρχονται λαθραία από τα σύνορα. Κάθε μέρα στον Έβρο και στην Εγνατία οδό συλλαμβάνονται αλλοδαποί και ημεδαποί διακινητές με κλεμμένα αυτοκίνητα να προωθούν λαθρομετανάστες στο εσωτερικό της χώρας. Εκείνος ο φράκτης στον Έβρο προχωράει με «ρυθμό χελώνας».

Αλήθεια, γιατί η Κυβέρνηση δεν αναστέλλει τη χορήγηση ασύλου για έξι μήνες, όπως έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία με αποτέλεσμα την κατακόρυφη μείωση των αφίξεων μεταναστών; Αλλά πώς να το κάνει όταν ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι είναι ευτυχής που η ελληνική κοινωνία μεταλλάσσεται σε πολυπολιτισμική! Όταν οι Έλληνες, δηλαδή, θα γίνουν μια από τις διάφορες μειονότητες που θα διαβιούν στην ελληνική επικράτεια.

Το Κυπριακό

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κράτους διεθνώς αναγνωρισμένου, μέλους του ΟΗΕ, της ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών παρακαλάει για μια συνάντηση με τον επικεφαλής της αποσχιστικής οντότητας της Βόρειας Κύπρου για να επαναρχίσει ο διάλογος για λύση του Κυπριακού. Μόνο που τη λύση του Κυπριακού δε θα την αποφασίσει ο όποιος Ερσιν Τατάρ αλλά η Άγκυρα. Αν ο Ν. Χριστοδουλίδης ήθελε να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του και ιδιαίτερα το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα έπρεπε να ζητάει διάλογο με τον Ερντογάν. Από κοντά ο Κ. Μητσοτάκης και ο Υπουργός του των Εξωτερικών δηλώνουν ευτυχείς που υπάρχει κινητικότητα στο Κυπριακό. Κινητικότητα για να προκύψει τι; Για να απενοχοποιείται ο εισβολέας και κατακτητής;

Μετά 50 χρόνια κανένα κράτος και κανείς διεθνής οργανισμός δε ζητάει την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο. Όλοι ζητούν διάλογο μεταξύ των δύο κοινοτήτων και αμοιβαίες υποχωρήσεις για την εύρεση της όποιας λύσης. Η Τουρκία είναι στο απυρόβλητο. Εδώ έχουν οδηγήσει τον Ελληνισμό 50 χρόνια κατευναστικής πολιτικής  Για αποτροπή, ανάσχεση και απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου δε μιλάει ούτε η Αθήνα ούτε η Λευκωσία.

 Ο Ερντογάν ζητάει από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τη διεθνή αναγνώριση ως ανεξάρτητου κράτους των κατεχομένων εδαφών και οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης μια Δικοινοτική –Διζωνική Ομοσπονδία που μπορεί να είναι χειρότερη ακόμη και της διχοτόμησης, αφού θα θέσει και τις ελεύθερες περιοχές υπό τον γεωπολιτικό έλεγχο της Τουρκίας.

Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση είτε ο Ελληνισμός θα αποδεχτεί όλους τους τουρκικούς όρους είτε η Τουρκία θα πρέπει να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τους γεωστρατηγικούς στόχους της. Μέση λύση δεν υπάρχει, γιατί αν δώσουμε μόνο ορισμένα απ’ όσα απαιτεί η Άγκυρα, «για να μην είμαστε καθημερινά με το δάκτυλο στη σκανδάλη» όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης, απλώς θα της ανοίξουμε την όρεξη και για τα υπόλοιπα όντας σε ακόμη πιο αδύναμη θέση. Εκτός αν το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» έχει καταλάβει ολοκληρωτικά το πολιτικό προσωπικό σε Αθήνα και Λευκωσία.

Υ.Γ. 1 Πέρασε ίσως απαρατήρητη η αναφορά του Κ. Μητσοτάκη κατά την ομιλία του στη «Σύνοδο Κορυφής για Το Μέλλον» του ΟΗΕ. Είπε: «Το παγκόσμιο συμφέρον διαπερνά το μεμονωμένο συμφέρον των κρατών». Ποιος αλήθεια ορίζει το παγκόσμιο συμφέρον; Η παγκοσμιοποίηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, η Σύνοδος του Νταβός ή κάποιος άλλος;

Υ.Γ. 2 Απορεί κανείς με την εμμονή των ελλήνων πολιτικών να μιλούν για ενδεχόμενη οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με την Τουρκία. Αγνοούν ότι στην ΑΟΖ περιλαμβάνεται και η υφαλοκρηπίδα; Ή εξυπηρετούν την Άγκυρα που δεν έχει επικυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και θέλει οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας ώστε να ισχυριστεί ότι τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας;

 

Πηγή: www.ellinikiantistasi.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Κύπρος (Εθνική Φρουρά, Κύπρος 1974)

Κύπρος – Πρόεδρος Ν. Χριστοδουλίδης: Πολύ συγκεκριμένη η ατζέντα της τριμερούς

Δημοσιεύτηκε

στις

Η συζήτηση γίνεται για να δούμε αν υπάρχουν οι προοπτικές για επανέναρξη των συνομιλιών

Ανδρέας Πιμπίσιης

Η ατζέντα της τριμερούς συνάντησης της 15ης Οκτωβρίου είναι πολύ συγεκριμένη και αφορά τις προοπτικές επανέναρξης των συνομιλιών, τόνισε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης. Σπεύδοντας την ίδια ώρα να διαμηνύσει πως δεν πάει στη Νέα Υόρκη για να συζητήσει την ατζέντα που προσπαθεί να περάσει ο Ερσίν Τατάρ και η τουρκική πλευρά.

Προσερχόμενος το πρωί στο Cyprus Forum 2024, στη Λευκωσία, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων είπε ότι η τριμερής συνάντηση δεν είναι ανοικτής ατζέντας: “Δεν υπάρχει οτιδήποτε που είναι ανοιχτής ατζέντας. Η συζήτηση γίνεται με έναν και μόνο σκοπό: να δούμε αν υπάρχουν οι προοπτικές για επανέναρξη των συνομιλιών και θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική την πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα“.

Πρόσθεσε ότι ήταν κάτι που επιδιώκαμε εδώ και καιρό. “Από κει και πέρα, είπε, επικεντρωνόμαστε στο να υπάρξει αποτέλεσμα που για μας ένας είναι ο στόχος, η επανέναρξη των συνομιλιών στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου και από εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά“.

Σημείωσε ότι “αναμένουμε να δούμε, προετοιμαζόμαστε για συνάντηση”, την οποία χαρακτήρισε “θετική εξέλιξη“. “Με απόλυτη σοβαρότητα θα προσέλθουμε σε αυτό το δείπνο και θα πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν για να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα“, είπε.

Ο Πρόεδρος σχολίασε ότι “είναι θετικό ότι γίνεται αυτό το δείπνο. Από ‘κει και πέρα, δεν θέλω να πω πολλά, επικεντρώνομαι στη συζήτηση, στο αποτέλεσμα. Να υπάρξει αποτέλεσμα, αυτό με ενδιαφέρει“, επεσήμανε.

Στα κατεχόμενα, ο Ταχσίν Ερτουγρούλογλου έσπευσε να διαμηνύσει πως στη Νέα Υόρκη δνε θα συζητηθεί το θέμα της ομοσπονδίας.

Σε δηλώσεις του στην Νέα Υόρκη, μετά την ολοκλήρωση των συναντήσεων του, σύμφωνα με τα όσα μεταδίδει η διαδικτυακή «Κίπρις Πόστασι», αναφερόμενος στο άτυπο δείπνο στις 15 Οκτωβρίου μεταξύ των δύο ηγετών και του ΓΓ του ΟΗΕ είπε ότι «αυτό που διευκρινίσαμε είναι ότι δεν θα πραγματοποιηθεί σε μια ατμόσφαιρα συζήτησης της ομοσπονδίας». Είπε ακόμα ότι η «κυριαρχία και η παρουσία» τους ψευδοκράτους είναι μη διαπραγματεύσιμα θέματα.

Ανάφερε ότι ο ΓΓ του ΟΗΕ κάλεσε τους δύο ηγέτες για άτυπο δείπνο στις 15 Οκτωβρίου στη Νέα Υόρκη «πρόσκληση που ο Ερσίν Τατάρ αποδέχτηκε», είπε και επανέλαβε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την «αναγνώριση» της παρουσίας του ψευδοκράτους.

Φιλελεύθερος

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή