Ακολουθήστε μας

Ανθρώπινα Δικαιώματα

«Εραψα το στόμα μου για να μ΄ ακούσεις»

Δημοσιεύτηκε

στις

«Εμείς, οι ιρανοί πρόσφυγες, είμαστε από 1ης Σεπτεμβρίου στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου και διαμαρτυρόμαστε ειρηνικά.Σαράντα μέρες πέρασαν. Τέρμα τα ψέματα και οι υποσχέσεις. Είμαστε αποφασισμένοινα προχωρήσουμε σε πιο σκληρό τρόπο διαμαρτυρίας» . Ισως να το έχετε ακούσει διασχίζοντας βιαστικά την Πανεπιστημίου. Οι περισσότεροι, βασανισμένοι και φυλακισμένοι στη χώρα τους, κρατώντας στα χέρια τη λευκή κάρτα, προστατευόμενοι από το ειδικό καθεστώς της Υπάτης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ζητούν ένα πράγμα: πολιτικό άσυλο.

Ψυχολόγος χωρίς μαντίλα

Τετάρτη, 13 Οκτωβρίου. Παραμονή της ημέρας που οι διαμαρτυρίες θα γίνουν σκληρότερες, βρεθήκαμε εκεί με τη Μαντάνα, την 29χρονη Ιρανή και μοναδική γυναίκα της παρέας που έχει μαζί της και την 8χρονη κόρη της Σάνα. «Θα ράψει το στόμα της. Θα το κάνει» λένε. Η Μαντάνα είναι μια μικροκαμωμένη γυναίκα. Εχει κουρέψει τα μαλλιά της κοντά, τα έχει βάψει ξανθά, φοράει δυτικά ρούχα και ασφαλώς όχι μαντίλα. Πηγαίνουμε προς το σπίτι της.

Η Μαντάνα τρέχει προς την πόρτα και η Σάνα γνέφει να περιμένουμε. Φτάνει και ο μεταφραστής ο Ασκαν, αναγνωρισμένος πολιτικός πρόσφυγας στη Βουλγαρία. «Ξέρετε, με τόσες ημέρες αγώνα, το σπίτι της δεν είναι όπως θα ήθελε για να σας υποδεχτεί. Το κοινωνικό στάτους τους στο Ιράνδεν ήταν χαμηλό και τώρα ντρέπονται για αυτό που θα αντικρίσετε».

Η Σάνα γνέφει ότι μπορούμε να περάσουμε στο σπίτι τού ενός δωματίου. Η Μαντάνα στέλνει τον άνδρα της Αρσάμ να φέρει καφέ. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπάρχουν στο μυαλό μου και τα προβλήματα της χώρας μου. Θυμάμαι όταν το καθεστώς απαγόρευσε στον πατέρα μου να ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου γιατί δεν ήταν δικός τους. Ημουν 5 ετών.Θυμάμαι τον αδελφό μου που τον έστειλαν να πολεμήσει στο Ιράκ. Αιχμαλωτίστηκε.Οταν τον απελευθέρωσαν οι Ιρακινοί, τον σκότωσαν οι Ιρανοί μόλις πέρασε τα σύνορα.Ηταν και αυτός κατά του καθεστώτος. Ηταν 20 ετών. Ημουν επτά…».

Ο καφές σερβίρεται. Τον λόγο παίρνει ο Αρσάμ. «Οταν άρχισα να συνειδητοποιώ την ύπαρξή μου, αμέσως άρχισε να με αφορά και η ανελευθερία στη χώρα μου.Συνειδητοποιούσα ότι ήμουν αναγκασμένος να ζω φιμωμένος. Στα 23 μου ανέλαβα το παράρτημα της εφημερίδας “Ηayat-e-no” (Νέα Ζωή) στην επαρχία Τζιλάν».

Η Μαντάνα σπούδασε Ψυχολογία και εργάστηκε ως κοινωνική λειτουργός. «Με την πολιτική αναμείχθηκα στα 17 μου», λέει. « Ηρθα σε επαφή με πολλές κακοποιημένες γυναίκες.Ηθελαν να χωρίσουν αλλά δεν είχαν το δικαίωμα.Κάθε νόμος που ψηφίζεται στο Ιράνέχει στόχο τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των ανδρών. Ξεκίνησα να γράφω στην εφημερίδα του Αρσάμ για τα δικαιώματα των γυναικών». Τα προβλήματα δεν έπαψαν ούτε με τη νέα της ιδιότητα.

«Οπου πήγαιναμού ζητούσαν τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα, δήθεν να τη δουν.Μου την έσκιζαν και με έδιωχναν.Για να καταλάβεις τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σε ισλαμικό καθεστώς:στο Πανεπιστήμιο μάς δίδασκαν το Ισλάμ.Εκεί αναφέρεται ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να ανταλλάξει περισσότερες από έξι λέξεις με άγνωστο άντρα». Εκείνη όμως αντάλλασσε πολύ περισσότερες και κάπως έτσι τους εξόρισαν οικογενειακώς σε γειτονική επαρχία, την Αρνταμπίλ. «Εκεί η κοινωνία ήταν ακόμη πιο συντηρητική» .

Τρία βράδια πριν από τις εκλογές μεταξύ Μουχαμπί και Αχμαντινετζάντ διάβαζε στον γυναικείο σύλλογο στον οποίο ανήκε ένα από τα άρθρα της. «Ο Αρσάμ στεκόταν στην πόρτα. Τον συνέλαβαν γιατί δεν μου έκλεισε το στόμα.Μια ημέρα μετά τις εκλογέςήμουν στο γραφείο. Μπήκαν, μας έδεσαν τα μάτια- ο Αρσάμ δεν ήταν εκεί- και μας οδήγησαν σε άγνωστο μέρος. Μας υποχρέωσαν να υπογράψουμε ότι δεν θα αναμειχθούμε ποτέ ξανά με την πολιτική.Το χαρτί ήταν λευκό. Ρώτησα “τι μου ζητάτε να υπογράψω; Το χαρτί είναι λευκό”. Ενας αστυνομικός με κλώτσησε δυνατά. Υπέγραψα…».

Μάζεψαν όσα χρήματα είχαν, έκαναν υπομονή ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος ελεγκτής που δεν θα ήλεγχε τα διαβατήριά τους στο τρένο και έφθασαν στην Τουρκία. «Ημασταν 12 άτομα. Χρειάστηκε να περπατήσουμε γύρω στις δέκα ημέρες» εξηγεί ο Αρσάμ. Εχοντας πληρώσει 15.000 ευρώ- τα τριπλάσια από ό,τι συνηθίζεται καθώς οι δουλέμποροι διέγνωσαν την απόγνωσή τους- έφθασαν στην Ελλάδα τα περασμένα Χριστούγεννα. Εκτοτε στην Π. Ράλλη παίρνουν ανά μήνα ραντεβού για τον επόμενο. «Θέλουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Είμαι καλή στις χειροτεχνίες» επιμένει και δείχνει στο κινητό της εικόνες από τα τριαντάφυλλα που φτιάχνει με ξύλινες ίνες. «Είμαστε τόσο νέοι.Δεν μπορούν να μας ζητούν να κάψουμε τα όνειρά μας». Είναι η πρώτη φορά που δακρύζει. «Γι΄ αυτό,ως ιρανή γυναίκα,με υπερηφάνεια θα ράψω το στόμα μου αύριο».

Ενα ράμμα αριστερά, ένα δεξιά
Πέμπτη, 14 Οκτωβρίου. Η επόμενη μέρα. Αφού ψωνίσει από το μίνι μάρκετ το αγαπημένο κρουασάν της Σάνα και την αφήσει στο σχολείο η Μαντάνα θα συνεχίσει τον δρόμο της για τα Προπύλαια. Σήμερα θα ράψουν τα στόματά τους άλλοι τέσσερις μαζί με τη Μαντάνα. Δεν θέλουν να το δούμε. Φοβούνται την Αστυνομία. Η Μαντάνα χαμογελάει διαρκώς. Φεύγει. Μισή ώρα αργότερα επιστρέφει φορώντας χειρουργική μάσκα. Την αφαιρεί. Ενα ράμμα αριστερά και ένα δεξιά. Πονάει, αλλά δεν μορφάζει, γιατί θα πονέσει περισσότερο.

Παρατάσσονται πίσω από το πλαστικό τραπέζι, πάνω στο οποίο είναι κολλημένο το αίτημα που πια δεν μπορούν να προφέρουν. «Είμαστε πολιτικοί πρόσφυγες, απεργοί πείνας. Ζητάμε πολιτικό άσυλο» . Ο Αρσάμ περιφέρεται και κλωτσάει ακόμη και τις γόπες τριγύρω. Φοβάται να μη μολυνθεί και πονέσει περισσότερο. Από σήμερα η γυναίκα του θα ξημεροβραδιάζεται στα Προπύλαια.

Μεσημεριάζει και ο Αρσάμ επιστρέφει στα Προπύλαια με τη Σάνα αφού την πήρε από το σχολείο. Η μικρή κρατάει δύο τριαντάφυλλα για τη μαμά της. Είναι έτοιμη να δακρύσει, οι υπόλοιποι της χαμογελούν και την παροτρύνουν να παίξει. Εκείνη παίρνει το τετράδιό της και αρχίζει την αντιγραφή για την επόμενη ημέρα. «Ελα,πάμε,ελάτε» επί πέντε φορές. Επόμενη λέξη προς αντιγραφή; «Μαμά»…

Ανθρώπινα Δικαιώματα

The Hong Kong Post: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας στοχεύει δημοσιογράφους και οικογένειες στο Χονγκ Κονγκ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι δημοσιογράφοι και οι οικογένειές τους στο Χονγκ Κονγκ βιώνουν κλιμακούμενη παρενόχληση και απειλές από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, τόσο στο διαδίκτυο όσο και εκτός διαδικτύου. Η συχνότητα και η σοβαρότητα αυτών των περιστατικών έχουν αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, όπως δήλωσε η πρόεδρος της Ένωσης Δημοσιογράφων του Χονγκ Κονγκ (HKJA) Selina Cheng κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 13 Σεπτεμβρίου.

Μια έρευνα από το HKJA αποκάλυψε ότι η συστηματική παρενόχληση κορυφώθηκε μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου του τρέχοντος έτους, με αξιοσημείωτη αύξηση από τα μέσα έως τα τέλη Αυγούστου. Αυτό το κύμα εκφοβισμού επηρέασε 15 οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων 13 Μέσων Ενημέρωσης και δύο ιδρυμάτων κατάρτισης δημοσιογραφίας. Μεταξύ των στόχων ήταν το HKJA, το Hong Kong Free Press, το Inmedia και το Hong Kong Feature. Ειδικοί υποστηρίζουν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας στοχεύει να ασκήσει έλεγχο στο Χονγκ Κονγκ παρόμοιο με τον έλεγχο του στην ηπειρωτική Κίνα. Το ΚΚΚ φέρεται να ανακατεύεται στην ελευθερία του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ, καθώς η χώρα επιτρέπει στους δημοσιογράφους να δημοσιεύουν επικριτικά ρεπορτάζ για την Κίνα και την κυβέρνησή της σε διεθνή Μέσα Ενημέρωσης.

Από τον Ιούνιο, ανώνυμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παραπόνων από λογαριασμούς Microsoft Outlook, που υποτίθεται ότι προέρχονται από «πατριώτες», έχουν στοχεύσει τουλάχιστον 15 οικογένειες δημοσιογράφων, μαζί με τους εργοδότες ή τους ιδιοκτήτες τους. Αυτά τα μηνύματα, συχνά απειλητικά στη φύση, διέφεραν σε τόνους. Οι μεγαλύτερες οργανώσεις έλαβαν επίσημες καταγγελίες, ενώ τα μικρότερα μέσα αντιμετώπιζαν περισσότερα απειλητικά μηνύματα, μερικές φορές με τη φωτογραφία και το κείμενο του δημοσιογράφου που έμοιαζαν με σημείωμα λύτρων. Πιστεύεται ότι οι πτέρυγες κατασκοπείας του ΚΚΚ, δηλαδή το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας (MSS) και το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας (MPS), ενορχηστρώνουν αυτές τις δραστηριότητες. Στόχος τους είναι να εκφοβίσουν τη δημοσιογραφική κοινότητα είτε να εγκαταλείψει το επάγγελμά της είτε να εγκαταλείψει τη χώρα.

Από τον Αύγουστο, το Facebook έχει δει μια έκρηξη εχθρικών αναρτήσεων που στοχεύουν Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους, χαρακτηρίζοντας τις νόμιμες αναφορές ως παράνομες ή ταραχές. Το HKJA ανακάλυψε ότι τουλάχιστον 36 δημοσιογράφοι από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης κατονομάζονταν σε αυτές τις θέσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι παρενοχλητές επεξεργάστηκαν ή δημοσίευσαν απειλητικές καταχωρήσεις στη Wikipedia. Επιπλέον, σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις, παρενοχλητικά μηνύματα στάλθηκαν στους αριθμούς τηλεφώνου της εργασίας ή του σπιτιού των δημοσιογράφων λίγο μετά τη δημοσίευση αυτών των αναρτήσεων.

Ο πρωταρχικός στόχος του ΚΚΚ είναι να εκφοβίσει τους δημοσιογράφους, τις οικογένειές τους ή τους συνεργάτες τους, διαταράσσοντας τις πηγές εισοδήματός τους ή τις κοινωνικές τους σχέσεις. Αυτή η στρατηγική στοχεύει να τους πιέσει, να τους απομονώσει και να τους απειλήσει, αναγκάζοντας τελικά τους δημοσιογράφους να παραιτηθούν από τη δουλειά ή τους συνδικαλιστικούς ρόλους τους. Ο Τσενγκ περιέγραψε αυτές τις επιθέσεις ως «συντονισμένες και συστηματικές», με στόχο τη δημοσιογραφική κοινότητα στο σύνολό της και όχι συγκεκριμένα άτομα. Η HKJA καταδίκασε αυτές τις τακτικές εκφοβισμού και επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της να αντισταθεί στις προσπάθειες φίμωσης του Τύπου. Ωστόσο, στις δηλώσεις τους, απέφυγαν να εμπλέξουν άμεσα την κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση.

Ο Τσενγκ συνέκρινε την παρενόχληση με μια «εξόρμηση για ψάρεμα», όπου οι δράστες προχωρούν εάν ο στόχος δεν ανταποκριθεί. Τουλάχιστον τέσσερα θύματα που συμμετείχαν με τους παρενοχλητές αντιμετώπισαν κλιμακούμενες απειλές. Συμβούλεψε τους δημοσιογράφους να αναφέρουν αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία, να ενημερώσουν τον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD) και να αποφύγουν την αλληλεπίδραση με τους παρενοχλητές. Αν και ορισμένα μηνύματα ανέφεραν ζητήματα όπως οι εκλογές στην Ταϊβάν ή η απαγόρευση του Χονγκ Κονγκ για τα ιαπωνικά θαλασσινά, ο Τσενγκ σημείωσε ότι η παρενόχληση δεν φαίνεται να συνδέεται με συγκεκριμένες ιστορίες ή καταστήματα.

Στα τέλη Ιουλίου, ο Τσενγκ και δύο από τα μέλη της οικογένειάς της παρενοχλήθηκαν. Τα email κατηγορούσαν τους συγγενείς της ότι προωθούν «αντικινεζικά αισθήματα» και απείλησαν τους εργοδότες τους, προειδοποιώντας ότι μπορεί να κινδυνεύσουν να παραβιάσουν τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας ή το Άρθρο 23 εάν συνέχιζαν να συνδέονται με τα μέλη της οικογένειας του Τσενγκ.

Η HKJA, μαζί με τουλάχιστον τρεις δημοσιογράφους, έχει αναφέρει αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία. Η HKJA κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες ως εκφοβισμό και σοβαρή παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ. Οι παρενοχλητές χρησιμοποίησαν τακτικές δυσφήμισης και εκφοβισμού για να εμποδίσουν τους δημοσιογράφους να εργάζονται ελεύθερα. Η Ένωση έχει επίσης προσεγγίσει πλατφόρμες όπως το Meta και η Wikipedia. Σε απάντηση, η Wikipedia απαγόρευσε έναν χρήστη που δημοσίευσε προσωπικά στοιχεία δημοσιογράφων. Επιπλέον, η HKJA κινεί νομικές ενέργειες και έχει υποβάλει καταγγελίες στον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD).

Επιπλέον, τρία θύματα ανέφεραν ότι οι αποσκευές τους ερευνήθηκαν από το τελωνείο κατά την επανείσοδό τους στο Χονγκ Κονγκ και δύο από αυτά έλαβαν απειλητικά μηνύματα WhatsApp λίγο μετά την άφιξή τους. Η HKJA εξέφρασε ανησυχίες για πιθανές διαρροές κυβερνητικών δεδομένων, καθώς οι παρενοχλητές είχαν πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες που δεν θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες στο κοινό. Αν και δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις που να συνδέουν την παρενόχληση με κυβερνητικές υπηρεσίες, η HKJA ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας και προέτρεψε τις αρχές να προστατεύσουν το απόρρητο των δημοσιογράφων.

Το HKJA ενθαρρύνει τους δημοσιογράφους και τις οικογένειές τους που υφίστανται παρενόχληση να αναζητήσουν επαγγελματική υποστήριξη, είτε μέσω του HKJA είτε μέσω των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ο Σύλλογος έχει δημιουργήσει υπηρεσίες συναισθηματικής συμβουλευτικής για να βοηθήσει όσους επηρεάζονται από αυτά τα περιστατικά. Συμβουλεύει επίσης τους δημοσιογράφους να προστατεύουν τα προσωπικά τους στοιχεία αποφεύγοντας την κοινή χρήση οικογενειακών φωτογραφιών στο διαδίκτυο και χρησιμοποιώντας ισχυρούς, μοναδικούς κωδικούς πρόσβασης με επαλήθευση σε δύο βήματα για τους λογαριασμούς τους.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με αυτό το θέμα στην εβδομαδιαία συνέντευξη Τύπου του στις 17 Σεπτεμβρίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Χονγκ Κονγκ Τζον Λι δήλωσε ότι όποιος χρειάζεται βοήθεια από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου μπορεί να αναφερθεί στην αστυνομία ή σε αρμόδια τμήματα όπως το Τμήμα Μετανάστευσης ή τα Τελωνεία και Τμήμα ειδικών φόρων κατανάλωσης. «Οι αρχές επιβολής του νόμου θα χειριστούν τις υποθέσεις αμερόληπτα», διαβεβαίωσε.

ΠΗΓΗ: The Hong Kong Post

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Καναδός που κρατήθηκε για 1000 ημέρες στην Κίνα για κατασκοπεία περιγράφει την οδυνηρή εμπειρία του

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τον ανέκριναν για 6 έως 9 ώρες καθημερινά, τον έκλειναν σε μια καρέκλα για ώρες και τον αναγκάζανε να επιβιώνει με τρία μπολ με ρύζι την ημέρα.

Ένας Καναδός πολίτης που πέρασε 1.000 ημέρες στην κινεζική κράτηση αποκάλεσε την εμπειρία τίποτα λιγότερο από ψυχολογικά βασανιστήρια που δεν θα ξεχάσει. Το θύμα κρατήθηκε με κατηγορίες κατασκοπείας από τις κινεζικές αρχές και επέστρεψε στην πατρίδα του το 2021, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN.

Ο λόγος για τον Michael Kovrig, είναι ένας από τους δύο Καναδούς πολίτες που κρατήθηκαν από την Κίνα για περισσότερες από 1.000 ημέρες για καταγγελίες κατασκοπείας, τέθηκε σε απομόνωση για έξι μήνες και υποβλήθηκε σε συνεχείς ανακρίσεις, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ψυχολογικά βασανιστήρια.

«Ήταν ψυχολογικά, απολύτως, το πιο εξαντλητικό, οδυνηρό πράγμα που έχω ζήσει ποτέ», είπε ο Κόβριγκ στις πρώτες του δηλώσεις που έδωσε σε καναδικό ειδησεογραφικό οργανισμό CBC μετά την απελευθέρωση από την κινεζική φυλακή πριν από τρία χρόνια.

«Προσπαθούν να εκφοβίσουν, να βασανίσουν, να τρομοκρατήσουν και να σας εξαναγκάσουν να αποδεχτείτε την ψεύτικη εκδοχή της πραγματικότητας», είπε ο Κόβριγκ.

Ο Καναδός πολίτης είχε εμπλακεί σε μια τριετή διπλωματική διαμάχη που ξεκίνησε το 2021 όταν οι καναδικές αρχές συνέλαβαν την Meng Wanzhou, την οικονομική διευθύντρια του κινεζικού τεχνολογικού κολοσσού Huawei, στο Βανκούβερ με την κατηγορία της απάτης. Ο Κόβριγκ αφέθηκε ελεύθερος μόνο αφού οι εισαγγελείς των ΗΠΑ απέρριψαν το αίτημα έκδοσης και συμφώνησαν να αφήσουν ελεύθερο τον Μενγκ, σχεδόν δύο χρόνια αργότερα.

Ο Kovrig, ο οποίος ήταν πρώην διπλωμάτης, εργαζόταν ως ανώτερος σύμβουλος για το think tank International Crisis Group. Σύμφωνα με πληροφορίες, επέστρεφε στο σπίτι με τη σύντροφό του μετά το δείπνο στο Πεκίνο στις 10 Δεκεμβρίου 2018. Η σύντροφός του εκείνη την εποχή ήταν έξι μηνών έγκυος όταν συνελήφθη από τις κινεζικές αρχές.

«Ανεβήκαμε μια σπειροειδή σκάλα ακριβώς μπροστά από την πλατεία μπροστά από την πολυκατοικία μου και μπουμ. Υπήρχαν δώδεκα άντρες στα μαύρα με κάμερες πάνω τους γύρω μας, που φώναζαν στα κινέζικα, «Αυτός είναι», θυμάται ο Κόβριγκ.

Το ειδησεογραφικό ρεπορτάζ της Canadian Broadcasting Corporation (CBC) αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ του CNN για τον Κόβριγκ, στο οποίο είχε πει ότι κατά τη σύλληψή του του πέρασαν χειροπέδες, του έδεσαν τα μάτια και τον πέταξαν σε ένα μαύρο SUV και στη συνέχεια τον πήγαν σε ένα κελί με επένδυση που θα ήταν το σπίτι του για τους επόμενους έξι μήνες.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Απαγωγές φοιτητών στο Βελουχιστάν από το πακιστανικό καθεστώς!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση.

Εν μέσω συνεχιζόμενων εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών στο Μπαλουχιστάν, δύο νεαροί άνδρες, ο Akhtar Shah και ο Sahaj Mengal, απήχθησαν βίαια από τα σπίτια τους από τις ένοπλες δυνάμεις του Πακιστάν στην περιοχή Killi Pandrani, όπως αναφέρει η “Balochistan Post“.

Στις 23 Σεπτεμβρίου, μεγάλος αριθμός πακιστανικών δυνάμεων περικύκλωσε την Killi Pandrani και πραγματοποίησαν επιδρομές σε σπίτια.

Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης, συνέλαβαν τους δύο νεαρούς, τους έδεσαν τα μάτια και τους τοποθέτησαν με τη βία στα οχήματά τους. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν πληροφορίες για το πού βρίσκονται, ενώ οι αρχές της περιοχής δεν έχουν ακόμη δηλώσει το περιστατικό.

 

 

«Ανησυχούμε βαθιά για την εξαναγκαστική εξαφάνιση δύο μαθητών, του Musa Khaliqdad και του Sameer Majeed. Στις 22 Σεπτεμβρίου και οι δύο βρίσκονταν βίαια από τον στρατό του Πακιστάν στο Dasht Doro, ένα στρατιωτικό σημείο ελέγχου ενώ ταξίδευαν από το Gwadar στο Kapkapar. Προτρέπουμε τις πακιστανικές αρχές να αποκαλύψουν αμέσως πού βρίσκονται και να διασφαλίσουν την ασφαλή επιστροφή τους», δήλωσε το Pank (Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Εθνικού Κινήματος Baloch) στο X.

Σύμφωνα με τη “Balochistan Post”, 37 άνθρωποι εξαφανίστηκαν βίαια σε όλο το Βελουχιστάν μόνο τον Αύγουστο, ενώ 9 άτομα εξακολουθούν να αγνοούνται, ενώ βρέθηκαν 6 σοροί. Παρά τις πολυετείς διαμαρτυρίες, τις συγκεντρώσεις και την αυξανόμενη διεθνή ευαισθητοποίηση, η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση. Η ανεξέλεγκτη ισχύς του στρατού, σε συνδυασμό με μια συνένοχη κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον φόβου και καταστολής.

Η εμμονή των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων στο Μπαγκλαντές παραμένει μια κρίσιμη ανησυχία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με ουσιαστικά στοιχεία που δείχνουν εκτεταμένες και συστηματικές καταχρήσεις από τις πακιστανικές δυνάμεις ασφαλείας. Ο λαός του ΒΕλουχιστάν καλεί επειγόντως για διεθνή προσοχή και παρέμβαση για την αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η αυξανόμενη συχνότητα εξαναγκαστικών εξαφανίσεων όχι μόνο παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά υπογραμμίζει επίσης τις βάναυσες τακτικές που εφαρμόζει ο Πακιστανικός Στρατός για να φιμώσει τα αιτήματα του λαού των Μπαλώχ για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή