Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Το «Στρατηγικό Βάθος» των τουρκικών μεθοδεύσεων εναντίον Ελλάδας-Κύπρου

Δημοσιεύτηκε

στις

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
Ο Παναγιώτης Ήφαιστος, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, αναλύει την τουρκική πολιτική, όπως αυτή κωδικοποιείται στο κυκλοφορούν βιβλίο του Αχμέτ Νταβούτογλου.

Το διασάλπισαν πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια ο Θουκυδίδης και ο Σουν Τζου. Η κατανόηση των σχεδίων του αντιπάλου και του συστήματος μέσα στο οποίο δρα, είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις για την ορθή αντιμετώπισή του. Η Ελλάδα και η Κύπρος, για δεκαετίες, τρέφονται με μύθους όσον αφορά την τουρκική πολιτική και στοχοθεσία εναντίον τους. Η κατάληψη της μισής Κύπρου, η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και η δημιουργία προϋποθέσεων «νέας Κύπρου» στη Δυτ. Θράκη, δεν φαίνονται ικανά γεγονότα για να αφυπνίσουν τις ηγεσίες του Έθνους.

Το βιβλίο του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας», είναι ένας πανοραμικός καθρέφτης της νέας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, όπως αυτή τεχνουργήθηκε από τον Νταβούτογλου. Το βιβλίο του είναι το εγχειρίδιο της τουρκικής διπλωματίας. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Παναγιώτης Ήφαιστος, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, εξηγεί γιατί οι μεγάλες δυνάμεις δεν μας θεωρούν παίκτες, αλλά αναλώσιμους στο ανελέητο παιχνίδι της διεθνούς πολιτικής και γιατί η Τουρκία μάς θεωρεί εύκολο θύμα στο ηγεμονικό παιχνίδι, στο οποίο εισέρχεται.
Επίσης, ο Παν. Ήφαιστος υποστηρίζει ότι χωρίς πνευματική ανασυγκρότηση και ανασύνταξη, με άξονα την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και την ελευθερία, η Κύπρος δεν πρόκειται να επιβιώσει, επειδή απειλούμαστε με στρατηγική και, επιπλέον, ανθρωπολογική, πολιτειακή και πολιτική διάλυση. «Απαιτείται», λέγει, «οι φορείς του κράτους να ξέρουν να κολυμπούν στον τρικυμισμένο ωκεανό της διεθνούς πολιτικής». Και υποστηρίζει ότι η μελέτη του «Στρατηγικού Βάθους» του Αχμέτ Νταβούτογλου προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να καταλάβουμε επακριβώς τι μας συμβαίνει, τι συμβαίνει γύρω μας και ποιες είναι οι επιλογές μας.

Κύπρος, Αιγαίο και Θράκη
Γιατί η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και της Κύπρου οφείλει να εντρυφήσει και να μελετήσει το βιβλίο του Νταβούτογλου;
Όπως γνωρίζετε, το βιβλίο «Στρατηγικό βάθος» το πρότεινα εγώ για μετάφραση και κυκλοφορία στα ελληνικά. Ο σκοπός είναι απλός. Βασικό κριτήριο λήψης ορθολογιστικών αποφάσεων στη διπλωματία και στην εφαρμογή μιας στρατηγικής είναι η ορθή εκτίμηση των δρώμενων στο διεθνές σύστημα και, κυρίως, της σκέψης, των σκοπών και της στρατηγικής των κρατών, με τα οποία βρισκόμαστε σε ανταγωνισμό ή με τα οποία θέλουμε να συμμαχήσουμε. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, δεν υπάρχει πολιτικός και στρατηγικός ορθολογισμός.

Η αίσθηση που είχα τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, ήταν ό,τι λέγαμε και πράτταμε, σε αναφορά με την Τουρκία, στηρίζονταν πάνω σε λάθος βάση, κινούνταν προς λανθασμένο προσανατολισμό και επηρεάζονταν από τη μια μετά την άλλη λανθασμένη απόφαση, που μας βύθιζε ολοένα και περισσότερο στο τέλμα, δημιουργώντας αδιέξοδο. Πιο συγκεκριμένα, αν και όλοι γνωρίζαμε το γεγονός ότι ο Νταβούτογλου ήταν ο πνευματικός μέντορας της ομάδας Ερντογάν και, παρά το γεγονός ότι οι επιλογές του καταμαρτυρούσαν τους σκοπούς, εμείς στην Ελλάδα και στην Κύπρο περί άλλα τυρβάζαμε. Πολύ απλά, η δημοσίευση των αυθεντικών θέσεων της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας είναι ζωτικής σημασίας για να έχουμε σωστή πληροφόρηση.

Εν καιρώ αυτό απέκτησε μεγαλύτερη σημασία, γιατί εν τω μεταξύ ο Νταβούτογλου έγινε Υπουργός Εξωτερικών και το βιβλίο του είναι περίπου το εγχειρίδιο της τουρκικής πολιτικής. Για να αφήσω κατά μέρος ότι αυτά που διαβάσαμε ήδη στο στάδιο της εκτύπωσης, μας άφησαν άφωνους για πολλούς λόγους, κυρίως όσον αφορά τους στρατηγικούς σκοπούς στην Κύπρο, το Αιγαίο και τη Θράκη. Εγώ θα έλεγα ότι όλη ανεξαιρέτως η ελληνική πολιτική ηγεσία πρέπει να εντρυφήσει στο βιβλίο αυτό. Θα αρχίσει να σκέφτεται ορθολογιστικά, καθότι θα δει να ξεδιπλώνεται σε βάθος και πλάτος η κοσμοθεωρία των Τούρκων ηγετών, οι στρατηγικοί τους σκοποί και οι μεθοδεύσεις τους.

Τουρκικές ηγεμονικές αξιώσεις και αναθεωρητισμός
Ποιο είναι το όραμα του Νταβούτογλου και γιατί οι νεο-οθωμανικοί σχεδιασμοί της Τουρκίας πρέπει να ανησυχήσουν και να αφυπνίσουν την Ελλάδα και την Κύπρο;
Κάποιος θα πρέπει να είναι προσεκτικός στην περιγραφή. Θα έλεγα, κατ’ αρχάς, ότι είναι αδύνατο να προσδιορίσεις με ακρίβεια το όραμα, αν δεν διαβάσεις ολόκληρο το βιβλίο. Αυτό γιατί η πλοκή του περιγραφικού σκέλους, των γεωπολιτικών συμπλοκών που ερμηνεύει με όρους τουρκικού εθνικού συμφέροντος, οι συχνά αλματώδεις ιστορικοπολιτικές εκλογικεύεις και οι γενικές αρχές της στρατηγικής, που προτείνει, συγκροτούν ένα όλο. Είναι ένα κείμενο που στο περιγραφικό σκέλος ως διεθνολόγος δεν έχω πολλά να προσθέσω γιατί, όπως πολλοί άλλοι, δίνει μια ορθολογιστική εικόνα του μεταψυχροπολεμικού διεθνούς περιβάλλοντος. Αυτό, ένας καλός διεθνολόγος δεν έχει δύο τρόπους να το πει.

Το ότι μερικοί στην Ελλάδα και την Κύπρο, ήδη μια δεκαετία πριν από τον Νταβούτογλου, κάναμε την ίδια περιγραφή, χωρίς να γίνει αντιληπτό πόσο αληθινή ήταν, είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει. Σημασία έχει ότι, αφού διαγνώσει σωστά τον άναρχο χαρακτήρα του διεθνούς συστήματος και ακόμη πιο σημαντικό τις μεγάλες μεταλλαγές στους συσχετισμούς μεταξύ των παραδοσιακών ηγεμονικών δυνάμεων και των εθνών της Ανατολής -εδώ επιτρέψτε να πω ότι εγώ φθάνω στο ίδιο συμπέρασμα με ακόμη πιο αναλυτικό τρόπο- αναλύει γιατί θα προκαλέσουν κοσμογονία διεθνών ανακατατάξεων. Στο αξιολογικό σκέλος, όσον αφορά τα συμφέροντα της Τουρκίας, δεν κρύβονται ο αναθεωρητισμός και οι ηγεμονικές αξιώσεις στην πρώτη γραμμή των οποίων είναι η Κύπρος, τα Βαλκάνια και η Ελλάδα. Αφήνοντας κατά μέρος τους συναισθηματισμούς, βέβαια, πρέπει να ξέρουμε ότι αυτή είναι κλασική ανάλυση ηγεμονικής έμπνευσης, που εκδηλώνεται σε όλα τα ηγεμονικά κράτη, είτε αυτή εκφράζεται από το Κίσινγκερ ή τον Μπρζεζίνσκι είτε από κάποιον Σοβιετικό ή νυν Ρώσο αναλυτή και ή πολιτικό. Είναι καιρός να σοβαρευτούμε και να καταλάβουμε τον κόσμο. Είναι παρανοϊκό να μιλάμε για Χίτλερ κτλ. επειδή ο Νταβούτογλου μιλά για ζωτικό στρατηγικό χώρο, όταν όλοι ανεξαιρέτως οι θιασώτες του ηγεμονισμού, σύγχρονοι και παλαιότεροι, για ζωτικό χώρο μιλούν και για επικυριαρχία.

Αν θέλουμε να εκτονωθούμε μπορούμε να τους ονομάσουμε όλους «Χίτλερ», πλην τα αίτια του ηγεμονισμού είναι πολύ βαθύτερα απ’ ό,τι η οποιαδήποτε χιτλερική ιδεολογία. Χωρίς μια σωστή αντίληψη της διαδρομής και της πορείας του διεθνούς συστήματος δεν επιβιώνουμε και ίσως δεν μας αξίζει να επιβιώσουμε ως ανεξάρτητη οντότητα, αν δεν γίνουμε ορθολογιστές. Αν κανείς θέλει να είναι ανεξάρτητος και αν τα μέλη μιας κοινωνίας θέλουν να είναι ελεύθερα, δηλαδή ανεξάρτητα, απαιτείται οι φορείς του κράτους να ξέρουν να κολυμπούν στον τρικυμισμένο ωκεανό της διεθνούς πολιτικής. Επιτρέψτε μου να πω ότι εμείς δείχνουμε να μην ξέρουμε να κολυμπούμε και πολλές εκδηλώσεις ή δηλώσεις των ηγετών μας δείχνουν πως δεν τους ενδιαφέρει και πολύ αν χάσουμε την ανεξαρτησία μας.

Αυτοκτονικά σύνδρομα
Σε οποιοδήποτε καλό τμήμα Διεθνών Σχέσεων, η Κύπρος και η Ελλάδα αποτελούν το καλύτερο περιπτωσιολογικό πλαίσιο μελέτης των κοινωνιών, που για κάποιο μυστήριο λόγο διακατέχονται από αυτοκτονικά σύνδρομα. Καταλήγω λέγοντας ότι ο συγγραφέας Νταβούτογλου και νυν υπουργός Εξωτερικών, που φανερά ξέρει σε τι διεθνές σύστημα κινείται και που θέλει να καταστήσει μεγάλη δύναμη την Τουρκία, πρέπει να κατανοηθεί πλήρως γιατί μας ενδιαφέρει ζωτικά. Τώρα, τρεις ακόμη επισημάνσεις.

Πρώτον, είναι ένα πράγμα αν μας αρέσει ή όχι η ανάλυση του Νταβούτογλου, και άλλο οι προϋποθέσεις επιτυχίας ή αποτυχίας της κοσμοθεωρίας και στρατηγικής που προτείνει. Τις προϋποθέσεις αυτές πρέπει να τις εξετάσουμε σωστά και να λειτουργήσουμε ανάλογα.

Δεύτερον, το εγχείρημα να καταστήσει την Τουρκία το επίκεντρο ενός πανισλαμικού περιφερισμού είναι εξαιρετικά δύσκολο και μακρόχρονης διάρκειας. Η επιτυχία του δεν είναι δεδομένη και για τους Έλληνες, αν ήταν πνευματικά εύρωστοι και αμυντικά δυνατοί, διανοίγονται πολλές ευκαιρίες. Χρειάζεται, όμως προσοχή και όχι όπως ήδη ανέφερα, φόβος και εκτόνωση των απωθημένων με άναρθρες κραυγές.

Τρίτον, κάνουμε λάθος, αν λέμε ότι αυτά που λέει ο Νταβούτογλου, αύριο άλλοι δεν θα τα λένε. Ο νεο-οθωμανισμός ως διέξοδος για την Τουρκία είναι παλαιότερη υπόθεση, που αποκρυστάλλωσε ο Νταβούτογλου σε μια ώριμη για την Τουρκία στιγμή. Υπάρχουν και Κεμαλικοί νεο-οθωμανιστές διαφόρων αποχρώσεων και διαβάζοντας το «Στρατηγικό Βάθος», ελάχιστα βρίσκω πού θα διαφωνούσαν οι Τούρκοι στρατηγοί. Υπάρχει το ενδεχόμενο, όντως, η σημερινή στρατηγική της Τουρκίας να αποδειχθεί ανεδαφική, αλλά να επιτύχει κατ’ ελάχιστον στην εκπλήρωση των στόχων τους στην Κύπρο και ίσως στο Αιγαίο.

Καταστροφικός κατευνασμός
Γιατί η κατευναστική πολιτική της Ελλάδας και, δι’ αντανακλάσεως, της Κύπρου, αποθηρίωσαν αντί να εξημερώσουν το τουρκικό θηρίο;
Ακολουθούσαμε λάθος πολιτική, στηριγμένοι πάνω σε λάθος εκτιμήσεις για την Τουρκία, εφησυχάσαμε περιμένοντας κάποιου είδους παγκόσμια ενότητα, όπου ευχαρίστως θα αφομοιωνόμασταν (θυμηθείτε τις άθλιες αιτιολογήσεις περί κάποιας μυστηριώδους μετα-εθνικής εποχής, στη βάση των οποίων μας καλούσαν να δεχθούμε το σχέδιο Ανάν), και ακολουθήσαμε μια ξεκάθαρα κλασικής μορφής καταστροφική κατευναστική πολιτική. Αποτέλεσμα ήταν οι μεγάλες δυνάμεις να μη μας θεωρούν παίκτες της διεθνούς πολιτικής, να μας θεωρούν αναλώσιμους στο ανελέητο παιχνίδι της διεθνούς πολιτικής και η Τουρκία να μας θεωρεί εύκολο θύμα στο ηγεμονικό παιχνίδι, στο οποίο εισέρχεται.

Δορυφοροποίηση της ΕλλάδαςΓιατί θεωρείτε ότι η Ελλάδα θα δορυφοροποιηθεί στην Τουρκία και η Κύπρος θα υπαχθεί, τελικά, στον γεωπολιτικό-στρατηγικό έλεγχό της;
Μα, μπορούμε εδώ να διαβάσουμε Νταβούτογλου όταν λέει ότι: «Κάθε κοινωνία που έχει το ιδανικό και τη φιλοδοξία να περάσει στην ιστορία όχι ως παθητική, αλλά ως ασκούσα επιρροή και να γρά­φει την ιστορία αντί να τη διαβάζει, είναι υποχρεωμένη κατ’ αρχάς να ερμηνεύσει εκ νέου το χρόνο και το χώρο, που αποτελούν τα σταθερά δεδομένα εντός των οποίων βρίσκεται» (σελ. 833).

Επίσης, ότι «σε μια περίοδο που συντελείται ένας ολόκληρος κόσμος αλληλεπίδρασης, τους πυρήνες των νέων κέντρων ισχύος θα αποτελέσουν οι κοινωνίες οι οποίες θα κατορθώσουν να διατηρήσουν ακμαία την αυτοπεποίθησή τους. Αντιθέτως, εκείνες οι κοινωνίες που, έχοντας χάσει την αυτοπεποίθησή τους, αποδέχθηκαν να γίνουν τα περιφερειακά στοιχεία άλλων κοινωνιών, μετά από μια ψυχολογική κατάρρευση, θα μείνουν αντιμέτωπες και με τον κίνδυνο της στρατηγικής τους διάλυσης».

Προσθέτω ότι, εμείς δεν θα υποστούμε μόνο στρατηγική διάλυση, αλλά επιπλέον ανθρωπολογική, πολιτειακή και πολιτική διάλυση. Μια μη βιώσιμη λύση, όπως τώρα επιδιώκουμε, θα έχει ως αποτέλεσμα ότι, στερούμενοι την ανεξαρτησία μας, θα κολυμπούμε πλέον απελπισμένοι μέσα σε έναν ισλαμικό ωκεανό και είτε θα πνιγούμε είτε θα προσαρμοστούμε όπως τόσοι άλλοι στην ιστορία.

Βρισκόμαστε στο χείλος του κρημνού
Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι, σήμερα, σε θέση να αντιδράσουν στα νεο-οθωμανικά σχέδια της Άγκυρας; Τι δύνανται να πράξουν το ταχύτερο;
Θα σταθώ στην Κύπρο. Η Κύπρος, ως συνέχεια των χειρισμών τις τρεις τελευταίες δεκαετίες και με μεγάλη πυκνότητα τα τρία τελευταία χρόνια, οδηγήθηκε στο χείλος του κρημνού. Κρεμόμαστε, και το σχοινί το κρατούν κάτι τριτεύοντες υπάλληλοι δήθεν διεθνών οργανισμών, αλλά κατ’ αλήθειαν εξαρτημένες μεταβλητές άγνωστων καταστάσεων σπρώχνουν, στριμώχνουν και κακοποιούν τους Κυπρίους, το Διεθνές Δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και την ελευθερία. Και εμείς γινόμαστε υποχείριά τους και αντί να διαολοστείλουμε αυτούς τους προπετείς διεθνικούς δρώντες, τους μιλάμε και γινόμαστε πιόνια τους. Έλεος, λίγη αξιοπρέπεια!

Επειγόντως ως λογικό συμπέρασμα νομίζω ότι η μόνη διέξοδος είναι να ζητήσουμε από τον ΟΗΕ να εφαρμοστεί η διεθνής νομιμότητα και από την Ευρώπη η ευρωπαϊκή νομιμότητα. Εδώ που φθάσαμε τώρα είναι μια κατάντια, που δεν εύχομαι στο χειρότερο εχθρό μου, όπως θα λέγαμε. Χωρίς πνευματική ανασυγκρότηση και ανασύνταξη, με άξονα την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και την ελευθερία, δεν επιβιώνει η Κύπρος. Η μελέτη του «Στρατηγικού Βάθους» του Αχμέτ Νταβούτογλου προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να καταλάβουμε επακριβώς τι μας συμβαίνει, τι συμβαίνει γύρω μας και ποιες είναι οι επιλογές μας. Ας υπάρξει μια προγραμματική εξαίρεση της επιλογής είτε να εξισλαμιστούμε είτε με μια μη βιώσιμη λύση να μπούμε σε μια τροχιά σταδιακού και βασανιστικού εξισλαμισμού.
Σημερινη

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή