Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

ΑΚΕΛ ΚΑΙ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ

Δημοσιεύτηκε

στις

Η στάση του ΑΚΕΛ έναντι του ΝΑΤΟ.Ομως, ίσως η υποκρισία του ΑΚΕΛ να κορυφώνεται με την στάση του έναντι του ΝΑΤΟ. Ενώ το ΑΚΕΛ σχίζει τα ιμάτια του και ο Δημήτρης Χριστόφιας δηλώνει ότι μόνον πάνω από το πτώμα του θα γίνει η Κύπρος μέλος του ΝΑΤΟ, εντούτοις για χρόνια ανεχόταν την απευθείας εξυπηρέτηση του ΝΑΤΟ στην Κύπρο δίχως την ελάχιστη διαμαρτυρία.

ΑΚΕΛ ΚΑΙ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ

Αμέτρητες φορές γράφτηκε θέμα βάσεων στην Βουλή των Αντιπροσώπων (από διάφορα κόμματα) αλλά ΟΥΔΕΠΟΤΕ προχώρησε, γιατί, πάντοτε στο τέλος έρχονται επι τω πλείστον τα δύο μεγαλύτερα κόμματα πρωτοστατούντος του ΑΚΕΛ (με συνοδοιπόρο το ΔΗΣΥ, αλλά όχι λιγότερο ένοχα και όλα τα υπόλοιπα κόμματα κάποτε λιγότερο κάποτε περισσότερο) και κλείνει το θέμα (για να το ανοίξει πάλιν όταν θα το βολεύει για εσωτερική κατανάλωση) με το συνηθισμένο…μα δεν είναι ώρα τώρα να ανοίξουμε δεύτερο μέτωπο με τις βάσεις!

Ξεκινώντας από την ανακήρυξη της “Ανεξαρτησίας” της Κύπρου όλες οι διαμαρτυρίες εναντίον των “ιμπεριαλιστικών βάσεων” με επικεφαλής τον τότε Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Εζεκία Παπαιωάννου ήσαν κούφιες και το γνώριζαν οι Βρετανοί.

Για το ΑΚΕΛ οι βρετανικές βάσεις ΗΣΑΝ και ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ (σε λιγότερο βαθμό σήμερα) ένας μεγάλος και σημαντικός εργοδότης, χιλιάδες οι ΑΚΕΛΙΚΟΙ υπάλληλοι, επομένως οι Βρετανοί γνώριζαν πως οι φωνασκίες του Παπαιωάννου ήσαν πάντοτε για εσωτερική κατανάλωση και για διατήρηση και ενίσχυση του κομματικού συμφέροντος. Π.χ. στις δεκαετίες των 1960 και 1970 οι Κύπριοι εργαζόμενοι (΄Ελληνες και Τούρκοι) υπερέβαιναν τις 6,000!

Η στάση του ΑΚΕΛ έναντι των βάσεων σχετιζόταν στην αρχή αφενός με την στάση που διατηρούσε η πρώην Σοβιετική Ενωση και αφετέρου με τα συμφέροντα που ιδίου του ΑΚΕΛ από αυτές.

Η Σοβιετική Ένωση όμως, ουδέποτε ενοχλείτο από την παρουσία των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο και η πραγματική στάση της ήταν όπως το μέλλον τους και η τελική τους διευθέτηση παραμείνει θέμα προς λύση μεταξύ των Βρετανών και της Κυπριακής Κυβέρνησης. Εκδεικτικές οι διάφορες διαβεβαιώσεις που έδιναν οι σοβιετικοί αξιωματούχοι της εν Κύπρω Σοβιετικής πρεσβείας στους Βρετανούς συναδέλφους των της βρετ. Υπ. Αρμοστείας για το θέμα: Η Τουρκία έχει περισσότερη σημασία για την Μόσχα παρά η Κύπρος και η Ελλάδα μαζί γι΄αυτό ενόσω οι βάσεις δεν ενοχλούσαν την Σ.Ε η τελευταία ουδόλως ενοχλείτο από την παρουσία τους στην Κύπρο! (Βλέπε βιβλίο γράφουσας “Conspiracy or Blunder?”).

Γι΄αυτό η όλη συμπαιγνία ΑΚΕΛ και Σοβιετικής Ένωσης εις βάρος των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας (κυρίως των Ελληνοκυπρίων) υπήρξε μια πρωτοφανής κοροιδία, μια αδίστακτη συνωμοσία.

Παρόμοια θα έλεγα με εκείνη που παίχτηκε εις βάρος του Ελληνικού λαού τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ενώ από το 1941 ο Winston Churchill είχε συμφωνήσει με τον Josef Stalin για τον διαχωρισμό, με τον δεύτερο να είχε προτιμήσει τις Ρουμανία και Βουλγαρία στην ανατολική σφαίρα απορρίπτοντας την Ελλάδα, ο Στάλιν και η ηγεσία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ άφησε τον Ελληνικό λαό να κατασφαχτεί με τον καταστροφικό εμφύλιο γνωρίζοντας την αλήθεια!

Αναλυτικότερα: Προς το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, η Σοβιετική Ένωση (στέλλοντας δύο δικούς της πράκτορες στα βουνά να μεταφέρουν μυστικά σε επίλεκτα στελέχη των κομμουνιστών το μήνυμα) ειδοποίησε το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ να δεχθούν όσα τους προσφέρουν οι Βρετανοί γιατί η Σοβιετική ΄Ενωση ήταν αδύναμη να κάνει οτιδήποτε για την Ελλάδα. Αλλά, την ίδια ώρα, τους ζήτησαν να ξεκινούσαν μια καμπάνια ψιθύρων εναντίον των Βρετανών!

Νεότερη εξέλιξη

Σήμερα, οι φωνές που ακούγονται εναντίον των βάσεων, είναι μουσική στα αυτιά των Βρετανών. Γιατί, οι τελευταίοι από το 1964, αλλά κυρίως από το 1968/69 με αποκορύφωμα το 1974 είχαν πλέον αποφασίσει καταρχήν να σμικρύνουν τις περιοχές των βάσεων και αργότερα να τις εγκαταλείψουν ολοκληρωτικά. Διατηρώντας ορισμένες, περιορισμένες εκτάσεως περιοχές, αρκετές για τις ανάγκες τους τις οποίες θα διατηρούσαν ως “retained sites” και όχι ως “κυρίαρχες βάσεις”. Πρωτίστως διατηρώντας τον κατασκοπευτικό σταθμό Αγίου Νικολάου και κάποια περιοχή στο Ακρωτήρι. Γι΄αυτούς θα ήσαν υπέρ αρκετές περιοχές…Το θέμα όμως άλλαξε το 1974 όταν οι Αμερικανοί ήθελαν να χρησιμοποιούν το Ακρωτήρι για τις επιχειρήσεις τους στην Μέση Ανατολή και με την πίεση του Δρ. Χ. Κίσσιγκερ το Λονδίνο δέχθηκε να κρατήσει τις βάσεις. (Βεβαίως με το αζημείωτο από τους Αμερικανούς αφενός και αφετέρου με το ‘πάρε-δώσε’ ο τότε Υπ. Εξωτερικών Βρετανός Τζέιμς Κάλλαχαν πίεσε τον Δρ. Κίσσιγκερ να δεχθεί την τουρκοβρετανική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Είναι πέρα ως πέρα λάθος η θεωρία κάποιων ότι ο Κίσσιγκερ προώθησε την Δ.Δ.Ο).

΄Ενα άλλο εμπόδιο για τους Βρετανούς ήταν και παραμένει μέχρι αυτή την στιγμή, η δική τους δέσμευση όταν δεν θα χρειάζονται πλέον τις βάσεις να είναι υποχρεωμένοι να τις επιστρέψουν στην Κυπριακή Δημοκρατία. Επειδή όμως την Δεκέλεια θέλουν να την δώσουν στους Τούρκους (δεν είναι τυχαίο που κάνουν τα στραβά μάτια στις κατά καιρούς προελάσεις των Τούρκων στις γειτνιάζοντες περιοχές με την βάση Δεκέλειας, βλέπε Στροβίλια κτλ), αυτό δεν μπορούν να το κάνουν φανερά δίχως μια λύση του Κυπριακού. Την οποία θα δεχθεί και η Κ.Δ και έτσι να περιληφθεί και η επιστροφή Δεκέλειας αφενός στους Τουρκοκύπριους και κάποιες άλλες περιοχές στο Ακρωτήρι στους Ελληνοκύπριους. Θυμηθείτε την πρόταση Σερ Ντέιβιντ Χάνει, όταν δήλωσε ότι η Βρετανία (καλή της προαίρεση!!!) θα μας …επέστρεφε – ως δώρον- κάποια μίλια βάσεων αν δεχόμασταν το ‘Σχέδιο Ανάν’!.

Η στάση του ΑΚΕΛ έναντι του ΝΑΤΟ

Ομως, ίσως η υποκρισία του ΑΚΕΛ να κορυφώνεται με την στάση του έναντι του ΝΑΤΟ. Ενώ το ΑΚΕΛ σχίζει τα ιμάτια του και ο Δημήτρης Χριστόφιας δηλώνει ότι μόνον πάνω από το πτώμα του θα γίνει η Κύπρος μέλος του ΝΑΤΟ, εντούτοις για χρόνια ανεχόταν την απευθείας εξυπηρέτηση του ΝΑΤΟ στην Κύπρο δίχως την ελάχιστη διαμαρτυρία.

Η βρετανική βάση στο Ακρωτήρι Γκρέκο ιδρύθηκε και χρησιμοποιήθηκε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για την εξυπηρέτηση του ΝΑΤΟ.

Δεν υπάρχει δικαιολογία ούτε προσποίηση ότι τάχα δεν το γνώριζαν γιατί οι Άγγλοι ενημέρωσαν την μέλλουσα Κυπριακή Κυβέρνηση για τους σκοπούς που ήθελαν τη βάση στο Ακρωτήρι Γκρέκο, δηλαδή, για εξυπηρέτηση του ΝΑΤΟ, από 14 Αυγούστου 1959. Είχαν ενημερωθεί οι δικοί μας και οι Τουρκοκύπριοι της Μικτής Επιτροπής που μελετούσε τα εκκρεμή θέματα και το Σύνταγμα για τις προθέσεις των Βρετανών σε σχέση με την ενοικίαση στο ΝΑΤΟ της βάσης του Κάβο Γκρέκο. Δηλαδή οι Βρετανοί όχι μόνον εξυπηρετούντο δίχως να πληρώνουν γρόσι για όλες τις περιοχές που ζήτησαν και πήραν (λεγόμενες κυρίαρχες βάσεις αλλά και άλλες περιοχές) αλλά …ενοικίαζαν κιόλας μέρος αυτών στο ΝΑΤΟ! Με την γνώση της Κυπριακής Κυβέρνησης και βέβαια οπωσδήποτε του ΑΚΕΛ!

“… The installation at Cape Greco is a NATO-founded troposcatter communications station and a British radio relay unit ( it has nothing to do with G.C.H.Q.)… The Cape Greco station was in existence at the time of the 1959 treaty negotiations, and the Cyprus Government were informed of its existence and purpose by Sir Knox Helm at the meeting of the London Joint Committee on Cyprus (LC (MD) 16 of 14 August, 1959). They should thus be aware of the NATO interest…”

Η ΝΑΤΟΪΚΗ ΒΑΣΗ ΓΚΡΕΚΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

Ισως όμως το χειρότερο να ήταν αυτό: Η Νατοική βάση Ακρωτηρίου Κάβο Γκρέκο βρισκόταν κάτω από τον έλεγχο και επίβλεψη του Νατοικού Αρχηγείου στην Σμύρνη της Τουρκίας με επικεφαλής Τούρκους στρατιωτικούς!

Γι΄αυτόν το λόγο κάθε χρόνο Τούρκοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι επισκέπτονταν τη βάση στην Κύπρο για σκοπούς ελέγχου και συντήρησης των ειδικών μηχανημάτων κατασκοπείας και άλλων τέτοιων που διατηρούσαν εκεί, υψηλής τεχνολογίας, για τα οποία μόνο ειδικοί της βάσης των Αδάνων είχαν εξουσιοδότηση να ελέγχουν και να συντηρούν. Οι Άγγλοι δεν είχαν τέτοιους.

Αυτή η διαδικασία συνεχίστηκε ανενόχλητη μέχρι το 1968 όταν ο Φιλελεύθερος δημοσίευσε την είδηση ότι Τούρκοι αξιωματικοί στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ ζήτησαν βίζες για να επισκεφθούν την Κύπρο και να πάνε στη βάση του Κάβο Γκρέκο για υπηρεσιακούς λόγους. Και πως τρείς Τούρκοι Αρχηγοί των Τουρκικών Επιτελείων Στρατού έφθασαν ήδη τον Οκτώβριο του 1968 την Κύπρο και είχαν και σύντομη εθιμοτυπική επίσκεψη στην τουρκοκυπριακή συνοικία… [Μέχρι το 1968 οι Τούρκοι, όπως παρουσιάζουν τα πράγματα τα βρετανικά έγγραφα, ενδεικτικά επισκέπτονταν τον Νατοικό σταθμό με άλλους τρόπους. ΄Ομως για άγνωστους λόγους το 1968 αποτάθηκαν στην Κυπριακή Πρεσβεία στην Άγκυρα για βίζες…].

Η κυπριακή κυβέρνηση τότε με τον Χριστόδουλο Βενιαμίν στο Υπ. Εσωτερικών ζήτησε εξηγήσεις από την Υπ. Αρμοστεία των Άγγλων… Ο κ. Βενιαμίν είπε στους Άγγλους ότι θα μπορούσε να δεχθεί να παραχωρηθούν οι βίζες στους Τούρκους στρατιωτικούς αν η Υπ. Αρμοστεία αναλάμβανε την ευθύνη για τις ενέργειές τους καθ΄όλη την παραμονή τους στο νησί. Οι Βρετανοί αρνήθηκαν, γιατί κατάλαβαν ότι αν δεχόντουσαν θα έπρεπε αυτόματα να δεχθούν (και θα γνωστοποιείτο ευρύτερα) ότι η βάση στο Κάβο Γκρέκο είναι όντως ΝΑΤΟΙΚΗ, πράγμα που θα δυσκόλευε την ανεχτική μέχρι τότε στάση του προέδρου Μακαρίου, ο οποίος γνώριζε ότι το Κάβο Γκρέκο ήταν ΝΑΤΟΙΚΗ βάση, και σε σχέση με την Σοβιετική ΄Ενωση αλλά και το ΑΚΕΛ το οποίο θα αναγκαζόταν πλέον να αντιδράσει…

Η Κυπριακή Κυβέρνηση δεν παραχώρησε τις βίζες αλλά έγιναν άλλες διευθετήσεις και οι Τούρκοι προφανώς συνέχισαν τις ετήσεις επισκέψεις τους, όπως και πριν, υπό την κάλυψη άλλων τρόπων, όπως π.χ. μέσω των Βρετανικών Βάσεων…

Την ίδια τακτική το ΑΚΕΛ ακολούθησε και με τα πυρηνικά που αποθήκευαν οι ΄Αγγλοι στο Ακρωτήρι από την δεκαετία του 1950… ΄Ολα τα γνώριζαν οι κυβερνώντες (και το ΑΚΕΛ πρώτο και καλύτερο με τις στενότατες σχέσεις αξιωματούχων του με τους αξιωματούχους της Υπάτης Αρμοστείας στην Λευκωσία και τις αλληλοενημερώσεις που έκαναν μεταξύ τους για όλους και για όλα…). (Βλέπε άρθρο της γράφουσας στην εφημερίδα Σημερινή 18 Ιανουαρίου 2001). ΄Ομως όλες οι κατα καιρούς φωνασκίες του και διαμαρτυρίες για πυρηνικά άρχισαν και τέλειωναν με κάποιες ανακοινώσεις, δημοσιεύσεις μέχρι την επόμενη ανάγκη για εσωτερική κατανάλωση…

Σήμερα το ΑΚΕΛ, όχι μόνο δεν δέχεται να εγερθεί θέμα βάσεων στην Βουλή, αλλά, ενδεικτικά από την εκλογή Χριστόφια στην προεδρία της Κύπρου, ακολουθεί πιστά μια βρετανική πολιτική στο Κυπριακό με καθοδηγητή τον “κυβερνήτη” (αλλοιώς) Υπ. Αρμοστή της Βρετανίας στην Κύπρο κ. Πίτερ Μίλλετ, με την διαπραγμάτευση στη βάση του εκτρώματος ‘Ανάν’ και των δύο συνιστώντων στέιτ, με τις διαβεβαιώσεις Χριστόφια προς τους Τ/κύπριους (ομιλία Χριστόφια στο Λονδίνο το Σάββατο) ότι το τουρκικό συνιστών στέιτ θα έχει πλειοψηφία κ.α, αλλά, και με την …εκπαιδευτική λεγόμενη μεταρρύθμιση για την οποίαν ο κ. Μίλλετ υπενθύμισε τον κ. Α. Δημητρίου ότι παραμένει δεσμευμένος να την επιβάλει!

Θέμα βάσεων θα εγείρει το ΑΚΕΛ όταν ο κ. Μίλλετ του ανάψει το πράσινο φώς και θα βολεύει το Λονδίνο…

Οσο για τις φωνασκίες τόσο του ΑΚΕΛ όσο και του συνοδοιπόρου στην αγγλική πολιτική ΔΗΣΥ, αλλά και της κας Μπακογιάννη εξ Αθηνών, για την εγκατάλειψη των αναχρονιστικών εγγυήσεων, ε, και αυτό έχει την εξήγησή του. Η Βρετανία από την δεκαετία του 1970 (μετά την τουρκική εισβολή και καθώς επεξεργάζονταν πλέον το ‘Σχέδιο Ανάν’ και τις αναπροσαρμογές στην γραμμή Αττίλα…) είχε αποφασίσει να απεγκλωβιστεί από την Συνθήκη Εγγυήσεως για να μην μας έχουν στο κεφάλι τους!!!

Τώρα, όσο ποτέ στο παρελθόν, επιθυμούν να αποδεσμευθούν από τέτοια …εγγύηση την οποίαν ουδέποτε τίμησαν παρά μόνο υπέρ των Τούρκων όταν έδωσαν το πράσινο φώς στον Ετσεβίτ να εισβάλει ελεύθερα στην Κύπρο!. ΄Αρα, και επειδή τίποτα δεν γίνεται τυχαία στην νεο-αποικία Κύπρο, και αυτές οι φωνασκίες, δυστυχώς, έχουν τους τηλεβόες τους…Αλλά, επειδή είναι κάτι που συμφωνούν και άλλοι φορείς αμέσως τυγχάνουν ευρύτερης ανταπόκρισης με αποτέλεσμα να καλύπτονται οι ΄Αγγλοι ψιθυριστές…

Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/συγγραφέας

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή