Η τουρκική αγορά gaming εξελίσσεται ραγδαία, με νέους δημιουργούς και στοχευμένες κρατικές ενισχύσεις να τη μετατρέπουν σε μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες βιομηχανίες της χώρας. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση των iGaming Today και IMARC Group, τα έσοδα του κλάδου στην Τουρκία αναμένεται να φτάσουν τα 3,33 δισ. δολάρια το 2025, με σταθερή ετήσια ανάπτυξη 7–8% και πρόβλεψη για 4,48 δισ. δολάρια έως το 2029.

Κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση του οικοσυστήματος έπαιξαν εταιρείες όπως η Peak Games (που εξαγοράστηκε από τη Zynga έναντι 1,8 δισ. δολαρίων) και επιχειρηματίες όπως ο Akin Babayigit, ο οποίος περιγράφει τη δυναμική του τουρκικού gaming λέγοντας: «Ό,τι είναι το cyber για το Ισραήλ, είναι το gaming για την Τουρκία». Ο ίδιος συνδυάζει εμπειρία από Facebook, Skype και Activision Blizzard King, ενώ σήμερα ηγείται του επενδυτικού ταμείου Arcadia Gaming Partners.

Το τουρκικό κράτος έχει υιοθετήσει επιθετική πολιτική κινήτρων, προσφέροντας φορολογικές απαλλαγές σε τεχνολογικές ζώνες, επιδοτήσεις 60–70% για διεθ νές μάρκετινγκ, επιστροφή μέρους των προμηθειών από Apple/Google και στήριξη μισθολογικού κόστους για νέες εταιρείες. Αυτό έχει επιτρέψει σε δεκάδες στούντιο να δημιουργούνται κάθε εξάμηνο, προσελκύοντας επενδυτές και διεθνείς συνεργασίες.

Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ, παρά τις επιτυχίες εταιρειών όπως Playtika, Moon Active και SuperPlay, δεν έχει ακόμη κατατάξει το gaming ως στρατηγικό κλάδο ανάπτυξης. Όπως επισημαίνει ο Barak Rabinowitz της F2 Venture Capital, «στην Τουρκία το gaming θεωρείται εθνικός μοχλός ανάπτυξης – στο Ισραήλ παραμένει χόμπι».

Παρά τις πολιτικές εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών, η συνεργασία στον τομέα του gaming παραμένει ισχυρή. Ο Babayigit δηλώνει πως το 2025 σκοπεύει να πραγματοποιήσει τουλάχιστον δέκα νέες επενδύσεις σε ισραηλινές ομάδες, τονίζοντας ότι «η δημιουργικότητα και ταλέντο δεν γνωρίζουν σύνορα».

ΠΗΓΗ: SigmaLive

Οι κινεζικές αρχές προχώρησαν σε μια ακόμη σφοδρή επίθεση εναντίον της θρησκευτικής ελευθερίας, στοχεύοντας αυτή τη φορά μία από τις πιο επιδραστικές υπόγειες χριστιανικές κοινότητες της χώρας — την Εκκλησία της Σιών. Σύμφωνα με τους European Times, η επιχείρηση, που εξαπλώθηκε σε πολλές επαρχίες και οδήγησε στη σύλληψη δεκάδων μελών και ηγετών της, επιβεβαιώνει ότι το Πεκίνο συνεχίζει έναν μακροχρόνιο πόλεμο ενάντια σε κάθε πίστη που τολμά να τοποθετήσει μια ανώτερη εξουσία πάνω από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας.

Συντονισμένες συλλήψεις σε όλη τη χώρα

Οι συλλήψεις ξεκίνησαν στις 10 Οκτωβρίου, μέσα από καλά συντονισμένες αστυνομικές επιχειρήσεις από το Πεκίνο έως τη Γκουανγκσί. Περίπου 30 άτομα τέθηκαν υπό κράτηση, εκ των οποίων τουλάχιστον 20 παραμένουν ακόμη στις φυλακές. Οι αρχές κατηγορούν τον ιδρυτή της Εκκλησίας, πάστορα Τζιν Μινγκρί (γνωστό και ως Ezra Jin), για «παράνομη χρήση δικτύων πληροφόρησης» — μια ασαφή κατηγορία που χρησιμοποιείται συχνά για να καλύψει πολιτικές διώξεις με νομικό μανδύα.

Ο πάστορας Τζιν Μινγκρί και η “αμαρτία” της ανεξαρτησίας

Από το 2007, ο πάστορας Τζιν είχε δημιουργήσει ένα δίκτυο ανεξάρτητων οικιακών εκκλησιών σε σχεδόν 50 πόλεις. Η επιρροή του και η άρνησή του να θέσει τις δραστηριότητες της εκκλησίας υπό κρατικό έλεγχο τον μετέτρεψαν σε σύμβολο πνευματικής αντίστασης. Η άρνησή του το 2018 να εγκαταστήσει κάμερες παρακολούθησης στον ναό της Εκκλησίας της Σιών προκάλεσε το κλείσιμό του και σηματοδότησε την αρχή μιας παρατεταμένης καταστολής.

Σήμερα, ο Τζιν παραμένει απομονωμένος, χωρίς πρόσβαση σε δικηγόρους ή οικογένεια, ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν επιδείνωση της υγείας του. Το καθεστώς φαίνεται να εφαρμόζει τη γνώριμη τακτική της απομόνωσης των πνευματικών ηγετών ώστε να κάμψει την πίστη των πιστών τους.

Η “Σινικοποίηση” της πίστης

Η εκστρατεία εναντίον της Σιών εντάσσεται στο ευρύτερο σχέδιο του Σι Τζινπίνγκ για τη λεγόμενη «Σινικοποίηση» της θρησκείας — έναν ευφημισμό για την πλήρη ιδεολογική υποταγή κάθε πίστης στο Κόμμα. Σε πολλές κρατικά αναγνωρισμένες εκκλησίες, οι σταυροί έχουν αντικατασταθεί από πορτρέτα του Σι, ενώ αποσπάσματα της Αγίας Γραφής έχουν ξαναγραφτεί ώστε να εναρμονίζονται με το κομματικό δόγμα.

Η ανεξάρτητη λατρεία, όσο ειρηνική κι αν είναι, θεωρείται απειλή για την πολιτική ομοιομορφία. Οποιαδήποτε εκκλησία αρνείται να εγγραφεί στις κρατικές θρησκευτικές ενώσεις στιγματίζεται ως «παράνομη οργάνωση», ενώ οι πάστορές της χαρακτηρίζονται «ηγέτες αιρέσεων».

Η διεθνής αντίδραση και η αδιαφορία του Πεκίνου

Η νέα εκστρατεία προκάλεσε διεθνή κατακραυγή. Αμερικανοί αξιωματούχοι χαρακτήρισαν τις συλλήψεις «επίθεση στη θρησκευτική ελευθερία» και παρομοίασαν την τακτική του Πεκίνου με «διπλωματική ομηρία». Ωστόσο, η κινεζική ηγεσία παραμένει αμετακίνητη. Όπως και σε προηγούμενες περιπτώσεις, απαντά με άρνηση και προπαγάνδα περί «διασφάλισης κοινωνικής αρμονίας».

Η κινεζική κρατική ρητορική υποστηρίζει ότι «όλοι οι πολίτες απολαμβάνουν ελευθερία πίστης», με την προϋπόθεση όμως ότι πιστεύουν και λατρεύουν «υπό την καθοδήγηση του Κόμματος».

Το ευρύτερο μοτίβο καταστολής

Η υπόθεση της της Σιών δεν αποτελεί εξαίρεση. Τα τελευταία χρόνια, το Πεκίνο έχει κατεδαφίσει τζαμιά των Ουιγούρων, έχει γκρεμίσει σταυρούς από χριστιανικούς ναούς στις ανατολικές επαρχίες και έχει μετατρέψει ναούς σε κέντρα «πατριωτικής εκπαίδευσης». Η καταστολή της πίστης δεν είναι παρεκτροπή — είναι θεμελιώδες στοιχείο του κινεζικού αυταρχικού συστήματος.

Σύμφωνα με ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πάνω από 150 πιστοί της Σιών έχουν ανακριθεί ή τιμωρηθεί τους τελευταίους μήνες για συμμετοχή σε διαδικτυακές συναντήσεις ή οικιακές προσευχές. Οι νέοι κανονισμοί που απαγορεύουν το «μη εξουσιοδοτημένο διαδικτυακό κήρυγμα» και την «ξένη επιρροή» καθιστούν σχεδόν αδύνατη κάθε ανεξάρτητη λατρευτική δραστηριότητα.

Η μάχη πίστης και εξουσίας

Η ουσία του προβλήματος δεν είναι θεολογική αλλά πολιτική. Για το Κομμουνιστικό Κόμμα, κάθε διδασκαλία που αναγνωρίζει ανώτερη πνευματική αρχή αποτελεί απειλή για την κρατική παντοδυναμία. Η πίστη στον Θεό μεταφράζεται σε αμφισβήτηση της κομματικής κυριαρχίας.

Η Εκκλησία της Σιών άντεξε επειδή χιλιάδες Κινέζοι συνεχίζουν να πιστεύουν σε αξίες που υπερβαίνουν το Κόμμα. Όμως το Πεκίνο δεν ανέχεται καμία μορφή συλλογικής ταυτότητας που δεν ελέγχει.

Το μήνυμα του καθεστώτος

Το μήνυμα προς τους πιστούς είναι ξεκάθαρο: καμία κοινότητα δεν μπορεί να υπάρξει έξω από το πεδίο ελέγχου του Κόμματος. Όποιος αντισταθεί, θα συντριβεί.

Οι συλλήψεις των ηγετών της Σιών αποσκοπούν όχι μόνο στην τιμωρία αλλά και στον εκφοβισμό. Η εξουσία επιδιώκει να μετατρέψει τον φόβο σε εργαλείο συμμόρφωσης, αποδεικνύοντας ότι ακόμη και η πίστη μπορεί να θεωρηθεί πολιτικό έγκλημα.

Ένα μοτίβο χωρίς τέλος

Η ιστορία αυτής της σύγκρουσης είναι παλιά όσο και το ίδιο το καθεστώς. Από τις εκκαθαρίσεις των δεκαετιών του ’50 έως τους σύγχρονους περιορισμούς της ψηφιακής εποχής, η Κίνα του ΚΚΚ αντιμετωπίζει κάθε ελεύθερη πνευματική έκφραση ως απειλή.

Η υπόθεση της Σιών είναι ακόμη ένα κεφάλαιο σε αυτήν την ιστορία καταστολής — μια ιστορία όπου η πίστη μετατρέπεται σε έγκλημα και η συνείδηση σε πράξη αντίστασης.