Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Το “πόκερ” των αγωγών: η Τουρκία εκτοπίζει την Ελλάδα

Δημοσιεύτηκε

στις

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ.Μείζονες στρατηγικές συνέπειες για την Ελλάδα μπορούν να έχουν οι παράλληλες, ραγδαίες εξελίξεις στο «πόκερ των αγωγών», μεγάλη σύγκρουση για τον έλεγχο των διαδρομών της ενέργειας, αλλά και «τρόπο οργάνωσης» γεωπολιτικού ανταγωνισμού ισχύος. Ανταγωνισμού που θα επηρεάσει αποφασιστικά τη διεθνή θέση μεγάλων δυνάμεων και μικρών χωρών, την ανεξαρτησία της Ευρώπης και τη δυνατότητά της να συνάψει στρατηγική σχέση με τη Ρωσία, όπως και το μέλλον του πρώην σοβιετικού χώρου. Επίσης τη σχετική ισχύ, άρα τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες σημειώθηκε:

– υπογραφή συμφωνιών για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Σαμψούντα-Τζεϊχάν, ευθέως ανταγωνιστικού του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και παράλληλη αδειοδότηση της διέλευσης του ΣάουθΣτρημ από την τουρκική αποκλειστική οικονομική ζώνη στη Μαύρη Θάλασσα (συζητείται και κατασκευή διυλιστηρίου στο Τζεϊχάν)

– έμμεση πλην σαφής προειδοποίηση Πούτιν προς Σόφια-Αθήνα ότι η Μόσχα θα προχωρήσει με την ‘Αγκυρα αν Βουλγαρία-Ελλάδα κωλυσιεργήσουν

– συγκρότηση μιας τετραπλής «ενεργειακής συμμαχίας» στην Ευρώπη (Ιταλία, Ρωσία, Τουρκία, Γερμανία), με κύριους άξονες τους αγωγούς αερίου Σάουθ και ΝορντΣτρημ

– θεαματική αναβάθμιση, «εκτόξευση», των ρωσο-τουρκικών σχέσεων, με παράλληλη πλήρη ατονία των ελληνορωσικών. Η κατάσταση σήμερα στο τρίγωνο «Αθήνα-Μόσχα-‘Αγκυρα» είναι αντίστροφη της προ διετίας

– πρώτες, αχνές ακόμα και ανεπίσημες, απειλές Μόσχας προς Σόφια ότι, εν ανάγκη, ο ΣάουθΣτρημ μπορεί να περάσει από τουρκικό έδαφος

Στελέχη του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και παράγοντες ενεργειακών ομίλων, σημειώνουν ότι, αν οι εν εξελίξει τάσεις ολοκληρωθούν, κινδυνεύει να διαμορφωθεί η εξής κατάσταση:

– η Τουρκία να αναδειχθεί σε κύριο μεταφορέα ρωσικών-κασπιακών-μεσανατολικών ενεργειακών πόρων με ότι συνεπάγεται για την ισχύ της, αλλά και την εξάρτηση Ελλάδας, Ρωσίας, ΕΕ από την ‘Αγκυρα (εξάρτηση οι «περιπλοκές» της οποίας έγιναν ανάγλυφες από τη διαμάχη Ρωσίας-Ουκρανίας, δύο χωρών που δεν πολέμησαν βέβαια ποτέ μεταξύ τους, όπως πλειστάκις συνέβη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας)

– η Ελλάδα να χάσει κάθε δυνατότητα στήριξης, αν χρειασθεί, στο ρωσικό «αντιστήριγμα» για να αντιμετωπίσει (τόσο συχνές ιστορικά) αμερικανοτουρκικές πιέσεις, υφιστάμενη εντέλει «στρατηγική ασφυξία». Για πρώτη, μοναδική φορά στην ιστορία, η ‘Αγκυρα έχει τώρα πολύ καλύτερες σχέσεις από την Αθήνα με περίπου όλη την υφήλιο! Την ίδια ώρα που, όχι μόνο συνεχίζεται αδιάπτωτος στην πράξη (τουλάχιστον από την ‘Αγκυρα) ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός σε Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη, αλλά και ο Υπουργός Εξωτερικών της γείτονος Νταβούτογλου υπερασπίζεται ρητά, με πρόσφατη ομιλία του στην πρωτεύουσα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, το «όραμα» μιας «νεοοθωμανικής» Βαλκανικής, αρνούμενος να επιβεβαιώσει ότι τα σύνορα της Λωζάννης είναι οριστικά.

Είναι τόσο γρήγορες οι εξελίξεις, σημειώνουν οι ίδιοι παρατηρητές, που επιβάλλεται η άμεση αποσαφήνιση της πολιτικής της Αθήνας και των ενεργειακών-διπλωματκών επιλογών της. ‘Οταν αρχίσουν να κατασκευάζονται οι αγωγοί, θα είναι πολύ αργά…

Πούτιν, Ερντογάν, αγωγοί

«Μας είναι εύκολο να εργαζόμαστε με τους Τούρκους φίλους μας, με την τουρκική ηγεσία, διότι όλες οι αμοιβαίες συμφωνίες εκτελούνται και από τις δύο πλευρές εγκαίρως».

Η παραπάνω δήλωση Πούτιν έγινε μετά τη συνάντησή του με τον Μπερλουσκόνι και «τελεκόνφερενς» των δύο με τον Ερντογάν. Συζητήθηκαν τα σχέδια ΣάουθΣτρημ, Σαμψούντα-Τζεϊχάν και νέου ρωσοτουρκικού αγωγού αερίου, του «ΜπλουΣτρημ 2». Συνιστά έμμεση, πλην εύγλωττη προειδοποίηση προς Σόφια-Αθήνα, αφού είναι στις δύο πρωτεύουσες που έχουν σημειωθεί τελευταία επιφυλάξεις για τα σχέδια αγωγών. Πόσο μάλλον συνδυαζόμενη με άλλη δήλωση του κ. Πούτιν ότι η «Τουρκία θα καταλάβει τη θέση της Ουκρανίας» στην εξαγωγή ρωσικού αερίου.

Από μια άποψη, το όλο θέμα είναι εκπληκτικό. Ερντογάν, Μπερλουσκόνι και Πούτιν κάνουν τηλεκόνφερενς για τον Σάουθ Στρημ, που πρότεινε η Αθήνα, όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο να εισάγει μέσω Τουρκίας όλο το ρωσικό αέριο που καταναλώνει. Πρόταση που ήταν το επίκεντρο της σχέσης που πήγαν να δημιουργήσουν Αθήνα και Μόσχα προ τριετίας. Κι ο Πούτιν εκφράζει τώρα «ανυπομονησία» για τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, πρόταση της …κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ από το 1993! ‘Ενα από τα κίνητρά της, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν το γεωπολιτικό «plus», η αύξηση δηλ. των δυσκολιών και του κόστους μιας επίθεσης στη Θράκη.

Βεβαίως, Ρώσοι αναλυτές αναγνωρίζουν ότι η Μόσχα θα πάρει μεγάλο ρίσκο βάζοντας όλα τα αυγά της στο τουρκικό καλάθι, κι ότι ακριβώς η ουκρανική εμπειρία πρέπει να την καταστήσει πολύ προσεκτική, δεν μπορεί όμως και να το αποφύγει αν δεν έχει άλλη διέξοδο. Γνωρίζει ότι η ‘Αγκυρα χρησιμοποίησε άγρια το χαρτί του ελέγχου των Στενών και των ρωσικών πετρελαϊκών εξαγωγών εναντίον της Μόσχας στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ρωσία και Τουρκία έχουν πολεμήσει μεταξύ τους 13 φορές, ενώ υφέρπει πάντα ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός για τον έλεγχο του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας και των Μουσουλμάνων της πρ. ΕΣΣΔ.

Οι ρωσο-τουρκικές σχέσεις δεν γνώρισαν όμως μόνο πολέμους, αλλά και εντυπωσιακές (αν και μακροχρόνια εύθραυστες) «συνεννοήσεις» στο παρελθόν, που κατέστησε δυνατή η κοινή, εκ δυσμών, απειλή, και πλήρωσαν «ενδιάμεσοι» (‘Ελληνες, Αρμένιοι κλπ.). Προ είκοσι ετών οι ελληνορωσικές και οι τουρκορωσικές οικονομικές σχέσεις ήταν περίποιυ ισοδύναμες, σήμερα ο ρωσο-τουρκικός τζίρος είναι πολλαπλάσιος του ελληνορωσικού, ενώ ήδη η Τουρκία έχει γίνει με τους υπάρχοντες αγωγούς βασικός διαμετακομιστής ρωσικού αερίου. Στη Μόσχα δρα επίσης ένα ισχυρότατο τουρκικό λόμπυ και μια εξαιρετικά ενεργή τουρκική διπλωματία – δεν υπάρχει τίποτα από ελληνικής πλευράς.

Σάουθστρημ vs Ναμπούκο και Τουρκία

Η πρόταση για τον Σάουθστρημ έγινε λόγω του εκβιασμού που ασκούσε το Κίεβο (και από πίσω η Ουάσιγκτον) στη Μόσχα, εκμεταλλευόμενο τη διέλευση των αγωγών αερίου από την ουκρανική επικράτεια. Το Κρεμλίνο απάντησε σχεδιάζοντας έναν «Μπλου Στρημ 2» μέσω Τουρκίας. Η Αθήνα, ενώπιον του ενδεχομένου να εισάγει όλο το αέριο από την Τουρκία, ανταπάντησε με τον Σάουθστρημ. Αυτός ο αγωγός επιτρέπει τον εφοδιασμό της Ευρώπης με ρωσικό αέριο παρακάμπτοντας την Ουκρανία, ενώ αποτρέπει τον παραλογισμό εισαγωγής ρωσικού αερίου μέσω Τουρκίας σε Ελλάδα και ΕΕ.

Απαντώντας, οι ΗΠΑ ανέπτυξαν το σχέδιο «Ναμπούκο», αγωγού αερίου που θα εφοδιάζει την ΕΕ με μη ρωσικό αέριο μέσω τουρκικού εδάφους (παρακάμπτοντας και την Ελλάδα). Η εκλογή νέας βουλγαρικής κυβέρνησης, υπό συντριπτική αμερικανική επιρροή, έθεσε σε νέα αμφιβολία τον ΣάουθΣτρημ. Λόγω Ναμπούκο, η Μόσχα θέλει να κατασκευασθεί γρήγορα ο ΣάουθΣτρημ και πιέζει τη Σόφια με τις δηλώσεις Πούτιν, αλλά και με εμφάνιση, για πρώτη φορά, δημοσιευμάτων (στη ρωσική Κομερσάντ) που κάνουν λόγο για πιθανή αλλαγή του δρομολογίου του αγωγού, αν η Βουλγαρία επιμείνει στις αντιρρήσεις της. Η μόνη εφικτή αλλαγή είναι αν ο αγωγός περάσει μέσω τουρκικού εδάφους. Τότε όμως θα έχει τελείως διαφορετική «στρατηγική λειτουργία». Αντί να απεξαρτά Ελλάδα, ΕΕ και Ρωσία από την Τουρκία, θα εξαρτήσει και τις τρεις πολύ περισσότερο, συνιστώντας κολοσσιαία γεωπολιτική αναβάθμιση της ‘Αγκυρας. Δεν είμαστε εκεί, αλλά το ενδεχόμενο είναι ορατό, αν οι ενδιαφερόμενοι δεν κινητοποιήσουν την αναγκαία πολιτική βούληση.

Σαμψούντα-Τζεϊχάν vs Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη

Πριν από μερικές μέρες υπογράφτηκε πακέτο ρωσο-τουρκο-ιταλικών συμφωνιών για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Σαμψούντα-Τζεϊχάν. Ο αγωγός αυτός θα επιτελεί την ίδια λειτουργία με τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, δηλαδή θα μεταφέρει ρωσικό-κασπιακό πετρέλαιο προς τη Μεσόγειο παρακάμπτοντας τα Στενά. Από οικονομικής πλευράς ο Σαμψούντα-Τζεϊχάν έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος από τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και διασχίζει όλο τον όγκο της Ανατολίας. Ο μόνος λόγος που του δίνει νόημα, από την άποψη της Τουρκίας, είναι ότι, αν δεν φτιαχτεί τελικά ο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, θα εξακολουθήσει η ‘Αγκυρα να μονοπωλεί τη διέλευση του ρωσικού πετρελαίου προς τη Μεσόγειο. Οι Ρώσοι αρμόδιοι επιμένουν ότι ο αγωγός Μποιυργκάς-Αλεξανδρούπολη παραμένει ζωντανό σχέδιο και τους ενδιαφέρει πάντα, ενώ σε αναδίπλωση προχωρά τώρα και η Σόφια, τυχόν κατασκευή όμως του Σαμψούντα-Τσεϊχάν περιορίζει εξ αντικειμένου τις ποσότητες πετρελαίου προς διοχέτευση στη Μεσόγειο και, μέχρι στιγμής, οι ποσότητες αυτές δεν εξασφαλίστηκαν ούτε για τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη.

Η ρωσο-τουρκική συμφωνία εντάσσεται στα πλαίσια της πρόσφατης και εξαιρετικά θεαματικής προσέγγισης Μόσχας-‘Αγκυρας, με «κουμπάρο» Μπερλουσκόνι, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η τουρκο-αρμενική «εξομάλυνση». Η Ρωσία «ανταμοίβει» επίσης την ‘Αγκυρα για την ταχεία αδειοδότηση του Σάουθ Στρημ. Η ταχύτητα έχει σημασία γιατί ο Σάουθ Στρημ είναι ανταγωνιστικός προς τον Ναμπούκο και τον ΙΤGI (Τουρκία-Ιταλία-Ελλάδα). Η Μόσχα αντιδρά επίσης, με τον τρόπο αυτό, στα προβλήματα που καθυστέρησαν επί δεκάξι χρόνια τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Προβλήματα που ενετάθησαν μετά την εκλογή της τελευταίας βουλγαρικής κιβέρνησης, που δεν δείχνει καμμιά διάθεση να προχωρήσει το έργο, ενώ καμπάνια εναντίον του έχουν αρχίσει περιβαντολλογικές οργανώσεις της γείτονος και ο Δήμος Μπουργκάς (παραδόξως, σημείωσε δηκτικά ρωσική εφημερίδα, η κατασκευή μεγάλων αμερικανικών βάσεων, κόστους 100 εκατ.δολλαρίων, σε Βουλγαρία-Ρουμανία, δεν προκάλεσε καμία οικολογική ανησυχία).

Ο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη απασχόλησε και την ελληνική προεκλογική εκστρατεία, ενώ μετά τις εκλογές η θέση που διατύπωσε ο Αν. ΥΠΕΞ κ. Δρούτσας σε ομιλία του ήταν ότι όσοι αγωγοί θα κατασκευασθούν εντός Ελλάδος θα εξυπηρετούν τα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα και θα σέβονται απολύτως το περιβάλλον. (Η Μόσχα από την πλευρά της επιδιώκει, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, την αντικατάσταση των έργων που έχει αναλάβει και συνδέονται με την εκτροπή του Αχελώου με άλλα έργα ηλεκτροπαραγωγής, δεδομένης της αβεβαιότητας γύρω από την εκτροπή). Κυβερνητικές πηγές υπογραμμίζουν ότι ελληνική πρόθεση είναι η αδιατάρακτη συνέχιστη της ελληνορωσικής συνεργασίας, με παράλληλη βελτίωση των προνοιών. «Χρειάζεται να ελέγξουμε τα θέματα περιβάλλοντος, δεν αμφισβητούμε την ανάγκη υλοποίησης», λέει στον «Κ.τ.Ε.» κυβερνητικός παράγων, που τονίζει τη σημασία επιλογής των βέλτιστων τεχνικών κατασκευής και του σωστού σχεδιασμού, ώστε να μην υπάρξουν στην πορεία προβλήματα (π.χ. προσφυγές στο Σ.τ.Ε.) και να αποφευχθούν τυχόν ατυχήματα με δυνητικά σημαντικές συνέπειες στο Αιγαίο. Μέχρι στιγμής πάντως δεν ηγέρθη οποιοδήποιτε συγκεκριμένο αίτημα από την ελληνική κυβέρνηση προς τη ρωσική.

Είναι αλήθεια ότι ο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη συνιστά μείζονα οικολογική πρόκληση. Το θέμα είναι πως μπορεί να συνδυασθεί η οικολογική με την … υπόλοιπη ασφάλεια της Ελλάδας, για την οποία οι σχέσεις με τη Μόσχα έχουν κρίσιμη, στρατηγική σημασία.

Δανικό «ναι» στον Νορντστρημ και η νέα ενεργειακή συμμαχία στην Ευρώπη
]
Η Κοπεγχάγη συγκατατέθηκε προ ημερών στη διέλευση του Νορντστρημ, αίροντας ένα από τα τελευταία εμπόδια στην κατασκευή του αγωγού που διοχετεύει ρωσικό αέριο απευθείας στη Γερμανία, παρακάμπτοντας Πολωνία, Λευκορωσία και Ουκρανία. Η τελευταία έχει εκμεταλλευθεί «αγρίως» το γεγονός ότι είναι χώρα τράνζιτ για να αποσπά φτηνό αέριο, θέτοντας τη Μόσχα προ του διλήμματος ή να ανέχεται την κλοπή αερίου ή να πλήττει τη δική της αξιοπιστία διακόπτοντας την παροχή στη Δυτική και ΝΑ Ευρώπη. ‘Ηδη, ο αυστριακός αρμόδιος προειδοποίησε για επερχόμενη κρίση τροφοδοσίας τον ερχόμενο χειμώνα.

Ο Νορντστρημ αντιμετώπισε κάθε είδους εμπόδια και διαμαρτυρίες. Επικρίθηκε για οικολογικά προβλήματα, ότι μπορεί να βοηθήσει κατασκοπεία κατά της Σουηδίας, ή συνιστά όπλο ρωσικής επιβολής στην Ευρώπη. « Παληά ήταν τα τανκς, τώρα είναι πετρέλαιο και αέριο», δήλωσε, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο πρώην αρχηγός των πολωνικών μυστικών υπηρεσιών στους Νιου Γιορκ Τάιμς! Με μάλλον ξερό τρόπο, οι υπεύθυνοι της Δανικής Υπηρεσίας Ενέργειας το ξέκοψαν: «ο αγωγός είναι απολύτως ασφαλής». Απαντώντας στις επικρίσεις ότι η εισαγωγή ρωσικού αερίου θα αυξήσει την εξάρτηση της Δανίας από τη Μόσχα, τις χαρακτήρισαν αξιοπερίεργες, δεδομένου ότι τώρα εξαρτάται κατά 100% από μία και μόνη πηγή, τη Βόρειο Θάλασσα.

Αν και δεν εμφανίζεται στο προσκήνιο, το Βερολίνο πρέπει να θεωρηθεί κινητήρια δύναμη πίσω από τις τελευταίες κινήσεις στοι πόκερ των αγωγών και είναι η δική του, παρασκηνιακή πλην ισχυρή πίεση, που εξηγεί κυρίως το δανικό ναι στον Νορντστρημ. Η Γερμανία θέλει να διατηρήσει ζηλότυπα την αυτονομία του ενεργειακού της εφοδιασμού και, ευρύτερα, τη δυνατότητα αυτόνομης πολιτικής, γι’ αυτό και δεν επιθυμεί την παρεμβολή της «Νέας Ευρώπης» στις συναλλαγές της με τη Ρωσία. Σύμμαχος στο παιχνίδι αυτό ο Ιταλός Πρωθυπουργός Μπερλουσκόνι, με τις εταιρείες ΕΝΙ και ‘Εντισσον κύριους εταίρους της Ρωσίας και της Τουρκίας, γεγονός που στοίχισε βέβαια στον, βαλλόμενο για σεξουαλικά σκάνδαλα πολιτικό, την μήνι της Ουάσιγκτον.

Συζήτηση για τους αγωγούς στη Βουλγαρία

Οι αγωγοί προκάλεσαν αναταραχή στη Βουλγαρία. Ο συμπρόεδρος του κυβερνητικού συνασπισμού υποστήριξε ότι ο SouthStream εμποδίζει την ευελιξία-διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας. Αντίθετα ο πρώην υπουργός Ενέργειας Οφτσάροφ, τόνισε ότι η βουλγαρική κυβέρνηση πρέπει να δηλώσει την θέση της για τα ενεργειακά σχέδια με ρωσική συμμετοχή το συντομότερο δυνατό, καθώς, σε αντίθετη περίπτωση, ενδέχεται να τεθεί σε κίνδυνο η υλοποίησή τους. Για τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, ο κ. Οφτσάροφ τόνισε ότι ο αγωγός μπορεί να περάσει από την Τουρκία, ενάντια στα στρατηγικά συμφέροντα της Ρωσίας, αν η βουλγαρική κυβέρνηση δεν καταφέρει να λάβει απόφαση έγκαιρα. Η βουλγαρική «Στάνταρντ» επισημαίνει ότι η Τουρκία «μαζεύει ενεργειακά ατού», νέος ρόλος που «μπορεί να της ανοίξει τις πόρτες της ΕΕ. Η πρόθεση να αποτελέσει ενεργειακό κόμβο διεθνούς βαρύτητας δεν περιορίζεται σε ενεργειακούς και χρηματοοικονομικούς στόχους…Ο Ερντογάν δέσμευσε σαφώς την κατασκευή του Nabucco μέσω Τουρκίας με την ένταξη της χώρας στην ΕΕ…η Άγκυρα έχει θέσει ως σκοπό να καταστεί η Τουρκία ενεργειακό κράτος – κλειδί και να αποκτήσει γεωστρατηγική θέση και στρατιωτικές – πολιτικές δυνατότητες που θα αναβαθμίσουν το βάρος της…Για τη Βουλγαρία είναι εξαιρετικής σημασίας σε ποιό βαθμό η Τουρκία θα κατορθώσει να γίνει σοβαρός ενεργειακός κόμβος με διεθνές βάρος. Μια τέτοια επιτυχία θα μεταβάλει την περιφερειακή ασφάλεια…Αν επέλθουν κάποιες καταστάσεις στην Εγγύς Ανατολή, η Άγκυρα ενδέχεται να δραστηριοποιηθεί «αντισταθμιστικά» προς εμάς. Για τη Βουλγαρία είναι πολύ σημαντικό να έχει δική της γεωενεργειακή στρατηγική…»

“Κόσμος του Επενδυτή”, 31.10.2009
konstantakopoulos.blogspot.com

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή