Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

ΝΑΤΟϊκές οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο

Δημοσιεύτηκε

στις

Κατά παράβαση της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.Απόρρητα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις αναφέρουν ότι ορισμένες από τις διευκολύνσεις στις βάσεις χρησιμοποιούνται για λογαριασμό του ΝΑΤΟ.

Οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν καθαρά το ΝΑΤΟ. Αυτό αντιβαίνει και παραβιάζει τη συμφωνία και πρόνοιες της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης. Όμως οι Βρετανοί, επειδή η Κύπρος δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και επειδή οι εκάστοτε κυπριακές κυβερνήσεις, κάθε φορά που προκύπτει θέμα, αρνούνται έντονα μέχρι σήμερα ότι οι βρετανικές βάσεις έχουν σχέση με το ΝΑΤΟ, υπήρξαν πολύ προσεκτικοί να μην αναφέρουν ότι ορισμένες διευκολύνσεις στο νησί τις διαχειρίζονται για λογαριασμό του ΝΑΤΟ.

Ομολογία
Τα δύο πιο κάτω αποσπάσματα από έγγραφα του Υπ. Άμυνας ξεκαθαρίζουν οριστικά πια την αλήθεια, σε σχέση με το επίμαχο θέμα της παρουσίας του ΝΑΤΟ στην Κύπρο. Όταν, λοιπόν, το περιφερειακό Αρχηγείο του ΝΑΤΟ (COS AFSOUTH) ζήτησε τη χρήση των βάσεων για λογαριασμό χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, οι επικεφαλής του Υπ. Άμυνας για το Κυπριακό έδωσαν τις πιο κάτω οδηγίες, ως προς το πώς να απαντηθεί το αίτημα του ΝΑΤΟ.

Έγγραφο του Υπ. Άμυνας, με τίτλο «Η χρήση των περιοχών των κυρίαρχων βάσεων από το ΝΑΤΟ», ημερομηνίας 18 Οκτωβρίου 1977, έγραφε:
«…Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αρνείται έντονα κάθε εισήγηση ότι οι βρετανικές κυρίαρχες βάσεις είναι βάσεις του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτόν το λόγο είμαστε προσεκτικοί ποτέ να μην αναφέρουμε ότι ορισμένες από τις διευκολύνσεις (στο νησί) χρησιμοποιούνται από ‘μάς για λογαριασμό του ΝΑΤΟ.

Το να επιτρέψουμε τη χρήση των βρετανικών κυρίαρχων βάσεων από άλλες χώρες μέλη του ΝΑΤΟ θα χρειάζεται την επαναδιαπραγμάτευση της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης του 1960, η οποία μαζί με την Ανταλλαγή των Επιστολών, καθόρισαν ότι οι β.κ.βάσεις και οι καθορισμένες περιοχές (retained sites) που χρησιμοποιούμε είναι για συγκεκριμένη χρήση από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου.

Αυτές οι συμφωνίες υπογράφτηκαν από την κυβέρνηση της Α. Μεγαλειότητος, τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας, και τους ηγέτες των κοινοτήτων των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εκ μέρους της Δημοκρατίας της Κύπρου. Θα εκτιμάτε ότι οι σχέσεις μεταξύ ορισμένων που έχουν συν-υπογράψει τις Συνθήκες είναι τέτοιες, που δεν θα θέλαμε να αποπειραθούμε να επαναδιαπραγματευθούμε τους όρους της Συνθήκης αυτή τη στιγμή.

Παρ’ όλον ότι οι β.κ.βάσεις είναι κυρίαρχη περιοχή, θα ήταν αδιανόητο να αγνοήσουμε τους όρους της Συνθήκης και να επιτρέψουμε στο ΝΑΤΟ να χρησιμοποιεί τις β.κ.βάσεις, καθώς στην πρακτική θα ήταν δύσκολο να τις χρησιμοποιούμε δίχως την καλή θέση της κυπριακής κυβέρνησης ή του τοπικού πληθυσμού.

Εν πάση περιπτώσει, δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι αυτή ταύτη η παρουσία μας στην Κύπρο είναι κύριος παράγων, που προσφέρει σταθερότητα στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Αν βοηθά, έχετε άδεια να χρησιμοποιείτε το λεκτικό της πιο κάτω δήλωσης:

5. «Η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης του 1960 παραχώρησε κυριαρχικά δικαιώματα για τις βρετανικές κυρίαρχες βάσεις και καθορισμένες περιοχές (retained sites) στην Κύπρο της κυβέρνησης της Α.Μεγαλειότητος για συγκεκριμένη χρήση του Ηνωμένου Βασιλείου. Συμφωνία για αλλαγή των όρων της Συνθήκης για χρήση από τρίτο μέρος, όπως το ΝΑΤΟ, θα πρέπει να δοθεί από τις κυβερνήσεις των Κύπρου, Ελλάδας, Τουρκίας και Η.Β. Θα χρειαστεί επίσης η διαβούλευση και με άλλες χώρες-μέλη της Συμμαχίας».

Ένα μήνα αργότερα υπήρξε αντίδραση προς το λεκτικό της πιο πάνω παραγράφου από άλλον, ανώτερο αξιωματούχο της Αεροπορίας. Αναφερόμενος σ΄αυτήν με έγγραφο/ενημέρωση προς διάφορα τμήματα του Υπ. Άμυνας, ημερ. 17 Νοεμβρίου 1977, ο Wing Commander N. J. G. Hodnett ζητούσε διόρθωση του λεκτικού, αποκαλύπτοντας ακόμα περισσότερα:

«Παρ’ όλον ότι συμφωνώ απόλυτα με το λεκτικό που εγκρίθηκε για χρήση στην παράγραφο 5, πιστεύω ότι στις μετέπειτα παραγράφους πρέπει να δώσετε στο περιφερειακό Αρχηγείο του ΝΑΤΟ (COS AFSOUTH) ακόμα λίγες πληροφορίες για τις δραστηριότητές μας στην Κύπρο.
Καθώς γνωρίζετε, το ραντάρ στο Τρόοδος χρηματοδοτείτο εν μέρει από το ΝΑΤΟ, όπως ήσαν και οι εγκαταστάσεις στο Ακρωτήρι Γκρέκο, μέσω του οποίου αμυντικές πληροφορίες από το Τρόοδος μετεφέροντο στο σύστημα του ΝΑΤΟ στην Τουρκία. Επομένως, εισηγούμαι να ξαναγραφτεί η παράγραφος ως εξής:

«Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει από καιρό εις καιρό (για πολιτικούς λόγους) έντονα αρνηθεί οποιαδήποτε εισήγηση ότι οι β.κ.βάσεις είναι βάσεις του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτόν το λόγο πάντοτε είμαστε προσεκτικοί να μην αναφερόμαστε στη χορήγηση από το ΝΑΤΟ και τις δραστηριότητες κάποιων μονάδων στο νησί».

Το περιφερειακό Αρχηγείο του ΝΑΤΟ (COS AFSOUTH) αναμφίβολα γνωρίζει ότι συμφωνήσαμε στη χρήση του Ακρωτηρίου από αεροπλάνα τριών χωρών-μελών του ΝΑΤΟ τον περασμένο χρόνο – των ΗΠΑ, Καναδά και Νορβηγίας. Η χρήση των δύο τελευταίων υπήρξε αποκλειστικά για υποστήριξη της ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Πιστεύω, λοιπόν, ότι πρέπει να αναγνωριστεί ότι επιτρέπουμε αεροπλάνα από χώρες του ΝΑΤΟ να χρησιμοποιούν το Ακρωτήρι, όταν οι περιστάσεις δεν δημιουργούν πολιτικές ευαισθησίες….».

«Η παρουσία μας εδώ είναι παρουσία για το ΝΑΤΟ»
Στις 15 Ιουνίου 1978, ο Major General W. R. Taylor, Διοικητής των βρετανικών δυνάμεων στην Κύπρο (ο οποίος είχε πρόσφατα μετατεθεί στην Κύπρο), με επιστολή του προς τον Αρχηγό Επιτελείου στο Υπ. Άμυνας στο Λονδίνο, Marshal Sir Neil Cameron, επιβεβαιώνει την παρουσία του ΝΑΤΟ στο νησί και αποκαλύπτει ότι αρχές του 1978 είχαν γίνει κρίσιμες συζητήσεις για το μέλλον της Κύπρου στο Λονδίνο. Υπονοεί ότι τότε κάπου είχαν πέσει έξω στους υπολογισμούς τους.

Ο κατασκοπευτικός ρόλος των εγκαταστάσεων στον Άγιο Νικόλαο
Ο Διοικητής των βρετανικών δυνάμεων σημειώνει ότι τις κρίσιμες μέρες αρχές του χρόνου, όταν συζητούσαν το μέλλον της Κύπρου στο Λονδίνο, οι ίδιοι δεν ήσαν αρκετά ενημερωμένοι, όπως ανακάλυψε με την κάθοδό του στο νησί, πόσω μάλλον οι υφυπουργοί και υπουργοί. Οι oποίοι σίγουρα δεν γνωρίζουν τι πράγματι υπάρχει στην Κύπρο σε σχέση με την περισυλλογή μυστικών πληροφοριών και υπογραμμίζει ότι είναι αυτές οι λεπτομέρειες που θα αποφασίσουν το θέμα της παραμονής τους στην Κύπρο, και την πιθανότητα μετακίνησης της βάσης της Δεκέλειας εντός προβλεπτού χρονοδιαγράμματος. Στη συνέχεια γράφει υπογραμμίζοντας:

«Δεύτερον, η παρουσία μας στην Κύπρο είναι παρουσία για το ΝΑΤΟ, οτιδήποτε και να διαλέγουμε να λέμε στην Αμυντική Έκθεση κάθε Φεβρουάριο, ή ότιδήποτε δεν είναι πολιτικά σωστό να παραδεχθούμε στην κυπριακή κυβέρνηση και τον τοπικό Τύπο. Αυτά τα πολύ ευαίσθητα και μοναδικά συστήματα περισυλλογής πληροφοριών (που ανέφερα πιο πάνω) έχουν έναν κύριο ρόλο – ονομαστικώς να πληροφορούν εμάς και τους Αμερικανούς για τους εχθρούς του ΝΑΤΟ, και μόνο σε δεύτερο ρόλο του ΣΕΝΤΟ και τον τρίτο κόσμο της περιοχής. Το είδος ορισμένων άκρως εμπιστευτικών ΝΑΤΟϊκών πληροφοριών, η συγκεκριμένα αξία τους για τις ΗΠΑ και εμάς αποκλειστικά εντός του ΝΑΤΟ, η γεωγραφική θέση της Κύπρου και η ίδια η πραγματική σταθερότητα που προσφέρουν οι βάσεις σε μια νήσο τόσο σημαντικά τοποθετημένη στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ, όλα αυτά μαζί κάνουν τη βρετανική παρουσία μας εδώ όχι μικρής σημασίας για το ΝΑΤΟ. Γι΄ αυτό η πεποίθησή μου είναι όπως το Υπ. Άμυνας παύσει να ταξινομεί την Κύπρο ως προτεραιότητα 2 μεταξύ της Belize και του Brunei, ως αποικιακές κατάλοιπες υποχρεώσεις και στα έγγραφα πολιτικής του Υπ. Άμυνας η Κύπρος, απ’ εδώ κι εμπρός, να θεωρείται τουλάχιστον ως προτεραιότητα 1 ½ – σίγουρα του ΝΑΤΟ, αν και δεν είναι μέρος της κύριας Κεντρικής Περιοχής ή των Ανατολικών Ατλαντικών Επιχειρήσεων…».

Βρετανικές μεθοδεύσεις για τον Ακάμα
ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ

Αποκαλυπτικά έγγραφα από το 1977 για τα σχέδια αξιοποίησής του

Μελέτη για μεταφορά των βρετανικών βάσεων στον Ακάμα φαίνεται να έκαναν οι Βρετανοί. Προέβελψαν ότι θα αντιμετώπιζαν εχθρική στάση από τους Κυπρίους έναντι των βάσεών τους, καθώς και ότι θα αντιμετώπιζαν πρόβλημα από έλλειψη νερού.

ΦΑΙΝΟΤΑΝ
Να είχε χώρο για βομβαρδιστικές ασκήσεις, αλλά η καταλληλότητά του έπρεπε να επιβεβαιωθεί με λεπτομερή έρευνα του εδάφους

Το 1977, μετά το αεροπορικό δυστύχημα στο αεροδρόμιο της βρετανικής βάσεως Ακρωτηρίου, όταν κατέπεσε αμερικανικό U2, οι στρατιωτικές Αρχές των βάσεων, που δεν έβλεπαν με καθόλου καλό μάτι την αμερικανική ανάμιξη εκεί, ζήτησαν από το Λονδίνο να τερματίσει τις πτήσεις εκείνες. Το Φόρειν Όφις δεν υποστήριζε τον τερματισμό τους. Το Υπουργείο Άμυνας, όμως, άρχισε να κάνει άλλες σκέψεις και βολιδοσκοπήσεις για την παραμονή των βρετανικών βάσεων στο νησί και πώς καλύτερα να εξυπηρετούντο μακροπρόθεσμα οι στρατιωτικές τους ανάγκες και οι εξυπηρετήσεις που πρόσφεραν στο ΝΑΤΟ και στους Αμερικανούς…

Έρχονταν προβλήματα
Το Υπ. Άμυνας της Βρετανίας προέβλεπε μακροπρόθεσμα ότι: θα αντιμετώπιζαν εχθρική στάση από τους Κυπρίους έναντι των βάσεών τους και πως οι κάτοικοι στις περιοχές των βάσεων θα αντιδρούσαν για την παρουσία τους. Επίσης, είχαν προβλέψει ότι θα αντιμετώπιζαν πρόβλημα από έλλειψη νερού (που άρχισε από το 2000), και πως μετά την αποχώρησή τους από τη Μάλτα (που είχε προγραμματιστεί για το 1978) θα χρειαζόντουσαν μεγαλύτερες διευκολύνσεις όσον αφορά τη στάθμευση και συντήρηση μαχητικών της RAF (Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας), καθώς και για στρατιωτικές ασκήσεις.

Βολιδοσκόπηση
Έγγραφο του Υπ. Αμύνης της Βρετανίας ημερ. 16 Δεκεμβρίου 1977 αναφέρει τα εξής:
«… An alternative possibility is the Akamas range at Cape Arnauti, where we already have the right to use the range for ground firing as well as for naval bombardment. Under the Treaty of Establishment firing is at present confined to 70 days a year and naval gunnery to 10 days a year. It may be possible (my underlining) to secure this range for air-to-ground gunnery but probably not on an unrestricted basis, because it is used by both the Greek National Guard and the British Army… I am advised that a sea range would not be very satisfactory and my reading of the remarks about the Akamas range would not lead me to put much money on that, providing a solution…»

Μετάφραση: «…Μια εναλλακτική πιθανότητα είναι η περιοχή Ακάμα στο Ακρωτήρι Αρναούτη, όπου ήδη έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε για ένοπλες ασκήσεις επί εδάφους, ως επίσης για ναυτικούς βομβαρδισμούς. Σύμφωνα με τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης, η χρήση διά πυρών περιορίζεται στις 70 μέρες το χρόνο και ναυτικός βομβαρδισμός σε 10 μέρες το χρόνο. Ίσως να είναι δυνατόν (δική μου υπογράμμιση) να εξασφαλίσουμε την περιοχή αυτή για ασκήσεις εδάφους-αέρος, αλλά μάλλον όχι δίχως περιορισμένη βάση, γιατί χρησιμοποιείται τόσο από την Εθνική Ελληνική Φρουρά όσο και τον Βρετανικό Στρατό… Με συμβουλεύουν ότι όσον αφορά τη θάλασσα, ίσως να μην είναι ικανοποιητική (περιοχή) και εξ όσων καταλαβαίνω από τις παρατηρήσεις για την περιοχή του Ακάμα δεν με ενθαρρύνουν ότι θα ήταν η λύση…”

Ακάμας air-to-ground facility
Τον Ιούνιο του 1978, ανώτερος στρατιωτικός ενημερώνει το Υπ. Άμυνας ότι η περιοχή του ΑΚΑΜΑ φαίνεται να έχει προοπτική για ανάπτυξη: «potential for development as an air-to-ground facility and might offer added advantage of laser clearance, if this could be arranged…». Μετάφραση: «…έχει προοπτική για ανάπτυξη ως περιοχή για πεδίον εδάφους-αέρος και μπορεί να προσφέρει επιπρόσθετο πλεονέκτημα για χρήση λέιζερ, αν μπορούσε να διευθετηθεί…».
Στο ίδιο τηλεγράφημα ο στρατιωτικός προβάλλει ως το επόμενο βήμα το ξεκίνημα μιας λεπτομερούς μελέτης για την περιοχή του ΑΚΑΜΑ, την οποία να ακολουθήσει επίσημη προσέγγιση προς την κυπριακή κυβέρνηση, ζητώντας την παραχώρηση άδειας για ασκήσεις εκπαίδευσης: «to conduct air-to-ground weapons training and low flying over Cyprus south of the ‘green-line’». Μετάφραση: «για ένοπλες ασκήσεις εκπαίδευσης εδάφους-αέρος και χαμηλών πτήσεων υπεράνω της Κύπρου, νοτίως της ‘πράσινης γραμμής’».

Να διερευνηθεί η καταλληλότητά του
Στις 3 Ιουλίου 1978, ο Air Vice-Marshall M.W.P. Knight από το Αρχηγείο Αεροπορίας στο Strike Command, Royal Air Force, High Wycombe, Buckinghamshire, με επιστολή του προς τον Air Vice-Marshall D.C.A. Lloyd, Assistant Chief of Air Staff (Operations) Ministry of Defence, Υπουργείο Άμυνας στο Λονδίνο, αναφέρεται πιο αναλυτικά και τονίζει ότι η πρώην περιοχή ναυτικών βομβαρδισμών στον Ακάμα (στη νοτιο-δυτική μύτη της Κύπρου) έχει προοπτική για μια μικρή περιοχή ασκήσεων εδάφους-αέρος.

Έβρισκαν, έγραφε, ότι ο Ακάμας φαινόταν να είχε χώρο για τους σκοπούς βομβαρδιστικών ασκήσεων, αλλά, η καταλληλότητά του έπρεπε να επιβεβαιωθεί με λεπτομερή έρευνα του εδάφους…
«Οι χαμηλές πτήσεις πάνω από την Κύπρο, έγραφε, προς το παρόν απαγορεύονται. Όμως, ο περιορισμός επιβλήθηκε από το Αρχηγείο Στρατού της Κύπρου και όχι από τις κυβερνητικές Αρχές και μου είπαν πως δεν θα έχουμε δυσκολία να θέσουμε το θέμα προς συζήτηση με τις κατάλληλες κυβερνητικές Αρχές… Όπως έχω αναφέρει στο προηγούμενό μου μήνυμα, πιστεύω ότι το επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι το ξεκίνημα μιας ολοκληρωμένης μελέτης της περιοχής του Ακάμα, προτού κάνουμε ότιδήποτε. Αν τέτοια μελέτη υποδείξει ότι η περιοχή είναι πράγματι κατάλληλη για τη δημιουργία ασκήσεων εδάφους-αέρος, τότε θα μπορώ να δω το κέρδος να βάλουμε μπροστά επίσημα για επιχειρήσεις (OS ASPCs) από το Ακρωτήρι, είτε επιπρόσθετα είτε ως εναλλακτική επιλογή στη χρήση που κάνουμε της βάσης Decimomannu…» (Σ.σ: Το Decimomannu είναι μεγάλη στρατιωτική αμερικανική βάση στη Σαρδηνία της Ιταλίας, όπου διεξάγονται μεγάλης ισχύος εκπαιδευτικές ασκήσεις Νατοϊκών στρατευμάτων. Οι εγκαταστάσεις στη βάση αυτή ολοκληρώθηκαν το 1979).

Τρεις μέρες αργότερα, οι στρατιωτικοί εισηγούνται όπως ζητηθεί η άποψη του Φόρεϊν Όφις σχετικά με τις χαμηλές πτήσεις και κατά πόσο δεν υπάρχουν κίνδυνοι να χρειαστεί η επαναδιαπραγμάτευση των Συνθηκών σε τέτοια περίπτωση…

ΣΗΜΕΡΙΝΗ
ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή