Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Λύση χρονικής πίεσης ή διαχρονική λύση;

Δημοσιεύτηκε

στις


Σε βαλκανικό επίπεδο, η δεκαετία του 2010 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η “δεκαετία” των Δυτικών Βαλκανίων. Κατά τα επόμενα χρόνια όλα αυτά τα κράτη της περιοχής θα έχουν ουσιαστικά ενσωματωθεί στις δομές του ΝΑΤΟ και μερικά από αυτά στην Ε.Ε. Και μοιραία θα επέλθουν δραματικές ανακατατάξεις, εδαφικές, διασυνοριακές, διεθνοτικές.

Είναι άραγε η Ελλάδα έτοιμη προβλέποντάς τες να τις αντιμετωπίσει ή θα κάθεται ουραγός να τις παρακολουθεί χωρίς να μπορεί να έχει ουσιαστικό ρόλο σε αυτές, ασχολούμενη με την αυτοαναιρετική της ένδοια, λόγω οικονομικών προβλημάτων (κάνοντας ακόμη και σπασμωδικές κινήσεις αντιμετώπισης της οικονομικής της κρίσης, όπως την περικοπή των παρελάσεων – ασκήσεων – οπλικών συστημάτων, το οποίο αποτελεί και πάγιο αίτημα κάποιων, ανάξιων σχολιασμού, εκτός και αν αυτό είναι τμήμα κάποιου ευρύτερου σχεδιασμού πλήρους απαξίωσης του στρατού με σοβαρές συνέπειες ακόμη και στην άμυνα της χώρας) την ολόπλευρη αυτοκαστροφική ενδο-εθνοτική μηδενιστική της τάση;

Σε μερικές δεκαετίες στη γειτονική χώρα των Σκοπίων η πλειοψηφία του πληθυσμού γεωμετρικά θα είναι αλβανική. Έχουμε αναφερθεί στην πραγματική εθνική σύνθεση του κράτους αυτού, που φυσικά δεν ανταποκρίνεται στις επίσημες στατιστικές. Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 οι Αλβανοί αποτελούσαν το 25% του πληθυσμού, ενώ στις εκλογές του 2008 τα αλβανικά κόμματα συγκέντρωσαν λίγο περισσότερο από το 30% των ψήφων. Με δεδομένη την υψηλότερη γεννητικότητα του αλβανικού στοιχείου αλλά και το υψηλότερο ποσοστό Αλβανών στις νέες ηλικίες (κάτω των 18 ετών), το πραγματικό ποσοστό των Αλβανών είναι σαφώς υψηλότερο του 30% (προσωπικά πιστεύω ότι φτάνει και το 40%) και αυξάνεται με γρήγορους ρυθμούς. Όπως και για τις άλλες εθνότητες, οι ανεξάρτητες πηγές δίνουν πολύ διαφορετικούς αριθμούς από εκείνους που δίνουν οι επίσημες στατιστικές. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους Ρομ (Αθίγγανους), που υπολογίζονται σε 260 χιλιάδες (12% του πληθυσμού), σε αντίθεση με το 2%-3% των επίσημων αναφορών. Όπως και η πραγματική μακεδονική μειονότητα (οι Έλληνες της γειτονικής χώρας) που ξεπερνά τις 250.000, ενώ στις επίσημες αναφορές ή δεν αναφέρονται καθόλου ή αναφέρονται ως διάφοροι, με ποσοστό 2% – 2,5%, για την οποία η επίσημη Αθήνα αδιαφορεί, αφήνοντας το πεδίο διεκδίκησης στους γείτονες, που θέτουν σε κάθε ευκαιρία θέμα μειονότητας των δήθεν “αιγιατών φυγάδων” – “παιδιών φυγάδων της Αιγιακής Μακεδονίας, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα”, με όλους αυτούς τους αστήρικτους – ανιστόρητους γελοίους ισχυρισμούς, που όπως έχουμε τονίσει είναι πρόσωπα – παραλλαγές του βουλγαρικού διεκδικητισμού, αποτέλεσε εθνική ταπείνωση απροσμέτρητης συνέπειας η παρουσία του βούλγαρου πρωθυπουργού Bojko Borisov ελέω ελλήνων υπευθύνων – αρμοδίων, όσο ψηλά και αν στέκονται, στον Προμαχώνα για τη διάνοιξη των μπλόκων των αγροτών). Το γειτονικό κράτος δεν προέκυψε από κάποια ιστορική πραγματικότητα ή αναγκαιότητα, εκτός -βέβαια- από τους σερβικούς σχεδιασμούς του μεσοπολέμου, πλήρους αποβουλγαροποίησης της περιοχής, που φυσικά δεν πέτυχε, γιατί όπως είπαμε και παραπάνω το “κράτος” αυτό είναι από τα σπλάχνα του βουλγαρισμού, αλλά πολιτικά, από την ανάγκη συσπείρωσης και εξουσιών μιας ελίτ του τιτοϊκού καθεστώτος. Η ανάγκη για μια εθνική ταυτότητα και μια εθνολογική οντότητα δεν προκύπτει από τους πραγματικούς εθνολογικούς συσχετισμούς μέσα στο κράτος αυτό.

Η παραπάνω ελίτ φιλοδοξούσε να μετατρέψει σε κυρίαρχη εθνοτική πολιτισμική και γλωσσική εθνότητα μια εφήμερη – πλαστή πλειοψηφία, που σύντομα νομοτελειακά θα καταστεί μειοψηφία. Σε ένα μελλοντικό κράτος των Σκοπίων, με αλβανική πλειοψηφία, θα ενταθεί η διαδικασία συγχρωτισμού με την Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο, θα αναζητηθεί ένας συνολικότερος επαναπροσδιορισμός της θέσης του στα σύγχρονα Βαλκάνια. Εάν σχηματικά τα σημερινά Σκόπια θα κοιτάξουν προς νότο, τα αυριανά Σκόπια κοιτάξουν προς βορρά και προς δυσμάς (ήδη κοιτάζουν προς ανατολάς). Το πραγματικό διακύβευμα της αντιπαράθεσης μεταξύ της Ελλάδας και της γειτονικής χώρας είναι ο χρόνος. Το εάν και το πόσο θα συμβιβαστούν οι δύο πλευρές και το εάν θα αποδεχθούν μια “λύση” δεν είναι το κυρίαρχο. Για τη γειτονική χώρα το απολύτως ζητούμενο δεν είναι η διεθνής διάσταση του ζητήματος, αλλά το εσωτερικό μέτωπο. Είναι γεγονός δυστυχώς ότι το γειτονικό κράτος αναγνωρίζεται επισήμως από μια μεγάλη μερίδα κρατών διεθνώς ως “Μακεδονία”. Το πραγματικό πρόβλημα για τα Σκόπια είναι η “ιστορική συνέχεια”, που εκφράζεται μέσα από την κατοχύρωση της “μακεδονικής εθνικής ταυτότητας”.

Πολιτισμική κληρονομιά

Παρόλη την άριστα στημένη διεθνώς προπαγάνδα των Σλάβων της γειτονικής χώρας, κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν πιστεύει ότι το κράτος αυτό αποτελεί επίγονο και κληρονόμο του Μ. Αλεξάνδρου. Ακόμη και αν γινόταν πιστευτό, θα ήταν εντελώς παράλογο να συμπυκνώσουν σε ένα “σλαβικό ψευτομόρφωμα της Σόφιας (όπως πραγματικά είναι), την οικουμενικότητα των πολιτισμικών αξιών και την απίστευτη συνεισφορά του Μ. Αλεξάνδρου και της ελληνιστικής περιόδου στον πολιτισμό. Εάν υπάρχει κάτι για το οποίο η σύγχρονη Ελλάδα μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένη είναι ότι προσέδωσε με τον καλύτερο τρόπο αίγλη στην πολιτισμική της κληρονομιά και επιδίωξε να τη μετατρέψει σε τμήμα της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς. Κάτι αντίστοιχο τα Σκόπια δεν μπορούν να προσφέρουν. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των Σκοπίων, σχετικά με την ελληνική πολιτική απέναντί τους, είναι ότι με το μπλοκάρισμα της διαδικασίας ένταξής τους στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. η Ελλάδα επιχειρεί να τα “στραγγαλίσει” και τελικά να τα οδηγήσει στην αποσταθεροποίηση. Στην πραγματικότητα, για να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, η ελληνική πολιτική βλάπτει ελάχιστα έως καθόλου τα συμφέροντα του διεθνούς παράγοντα. Η στάση της Ελλάδας χαρακτηρίζεται περισσότερο ως “αναχρονισμός” ή “ξεροκεφαλιά” και η κατανοήσιμη, αλλά είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε πώς θα αντιδράσουν αυτά τα κράτη εάν θίγονταν τα δικά τους συμφέροντα ή τους κλέβονταν η μισή εθνική τους ιστορία. Το βέτο για την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ έχει συμβολική σημασία και φυσικά δεν υπονομεύει τα συμφέροντα των Σκοπίων ούτε αυτά των ΗΠΑ. Τα Σκόπια (όπως άλλωστε και το Κοσσυφοπέδιο και η Βοσνία) πρακτικά είναι έδαφος υπό απόλυτη κηδεμόνευση από το ΝΑΤΟ, απολαμβάνουν την ιδιότυπη μορφή ασφάλειας, που προβλέπει η αμερικανικών προδιαγραφών νέα αρχιτεκτονική των Βαλκανίων, ενώ ο φιλοαμερικανισμός τους υπερβαίνει και αυτόν των πιστότερων συμμάχων των ΗΠΑ μέσα στο ΝΑΤΟ. Η γειτονική χώρα συμμετέχει ενεργά στις διάφορες ειρηνευτικές αποστολές της Συμμαχίας ταυτιζόμενη με απόλυτη ακρίβεια, μέχρι παρεξηγήσεως, με τις επιλογές των ΗΠΑ, και δέχεται στο έδαφός της ξένα στρατεύματα. Δεν γνωρίζουμε τι περισσότερα θα προσέφερε στην αμερικανοσκοπιανή συμμαχία η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ.

Περί ταυτότητας
Ελάχιστα βλαπτική για τα συμφέροντα της γειτονικής χώρας είναι και η ελληνική άρνηση για την ένταξή της στην Ε.Ε. Ακόμη κι αν το γειτονικό κράτος θα αποκτούσε το καθεστώς της υπό ένταξη χώρας, οι διαδικασίες θα διαρκούσαν αρκετά χρόνια. Τα Σκόπια αξιοποιούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, που τους δίνει το σημερινό καθεστώς (φθηνό εργατικό δυναμικό, τριτοκοσμική επενδυτική νομική κατοχύρωση κτλ.), τα οποία τους επιτρέπουν να προσελκύουν ξένες επενδύσεις, μεγάλο μέρος των οποίων προέρχονται από την Ελλάδα. Εάν τα Σκόπια ενταχθούν στην Ε.Ε., η αναγκαία εναρμόνιση με το κοινοτικό δίκαιο θα τους αποστερήσει σε μεγάλο βαθμό αυτά τα “πλεονεκτήματα” και σταδιακά θα τα μετατρέψει σε “μη ελκυστική” χώρα, που δύσκολα θα προσελκύει ξένες παραγωγικές επενδύσεις.

Η πραγματική προσδοκία της γειτονικής χώρας είναι ότι η Ελλάδα θα εξαναγκαστεί σε “άτακτη υποχώρηση” υπό το καθεστώς των διεθνών πιέσεων και θα δειχθεί μια συμφωνία, η οποία θα περιέχει τον όρο “Μακεδονία” με γεωγραφικό προσδιορισμό για τις διμερείς σχέσεις και την ελεύθερη χρήση του όρου “Μακεδονία” στις σχέσεις των Σκοπίων με τρίτες χώρες και διεθνείς οργανισμούς. Ούτε αυτό είναι αρκετό για το γειτονικό κράτος. Η απαίτηση είναι να αποδεχθεί η Ελλάδα τη “μακεδονική εθνική ταυτότητα” και “συνέχεια”, δηλαδή να εκχωρήσει σε ένα άλλο κράτος, ένα μέρος της δικής της ιστορικής κληρονομιάς, προκειμένου αυτό το κράτος να έχει τη μοναδική και αποκλειστική χρήση της, δηλαδή να αποδεχθεί τη μεγαλύτερη ιστορική απάτη όλων των εποχών. Είναι κωμικοτραγικό αλλά και ταυτόχρονα… αποκαλυπτικό το γεγονός ότι το γειτονικό κράτος ζητά τη… συνδρομή της Ελλάδας, για να κατασκευάσει τη δική της ιστορία! Ούτως ή άλλως τα Σκόπια προχωρούν σε θρασύτατες μετονομασίες αεροδρομίων, δρόμων, στήνουν χολιγουντιανά σκηνικά με υπερμεγέθη αγάλματα. Όμως η ιστορία και η πολιτισμική κληρονομιά δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης ούτε εκχωρούνται με πληρεξούσια. Υπάρχουν και αποτελούν τμήμα της παγκόσμιας ιστορικής μνήμης και η μνήμη αυτή δεν μπορεί να εξαλειφθεί με συμφωνίες. Η μακεδονική κληρονομιά – ιστορία – εθνογραφία είναι η ίδια η Ελλάδα και αυτό δεν αλλάζει. Και προπαντός ένα πρέπει να είναι γνωστό, η ιστορία δεν βιάζεται. Δεν παραχαράσσεται γιατί αργά ή γρήγορα τα αποτελέσματα θα είναι αναπόφευκτα τραγικά αλλά δίκαια.

Γράφει ο Μιχαήλ Χρυσανθόπουλος*
*Ο Μιχαήλ Χρυσανθόπουλος είναι καθ. ιστορικού – συγγραφέα – δημοσιογράφου S.B.S. Αυστραλίας
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-makthes.gr

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή