Ακολουθήστε μας

Οικονομική Κρίση

Η απέραντη μοναξιά του υπουργού Οικονομικών

Δημοσιεύτηκε

στις

Της Μαριλης Mαργωμενου
Οταν τον ρωτούν «τι σας λείπει περισσότερο;», δεν χρειάζεται να σκεφτεί. «Η αίσθηση πως ξυπνάς το πρωί χωρίς πρόγραμμα για τη μέρα». Που θα πει πως πρόκειται για έναν βασανισμένο άνθρωπο: αν ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις, ο Γ. Παπακωνσταντίνου ζει, από τον Οκτώβριο και μετά, την ευρωπαϊκή εκδοχή της κόλασης. Εφθασε εκεί ακολουθώντας το μακρύ δρόμο του σοσιαλισμού, ο οποίος μπορεί να είναι στρωμένος με καλές προθέσεις, αλλά όχι με ροδοπέταλα.
Δεν πέρασε λίγα ο κ. Παπακωνσταντίνου για να γίνει υπουργός. Επειτα από άπειρα ταξίδια τύπου «Βαλκανιζατέρ» στα καφενεία της Κοζάνης βγήκε βουλευτής με την τρίτη, βρέθηκε στις Βρυξέλλες ως ευρωβουλευτής αλλά τον γύρισαν πίσω στην Ελλάδα, κι ύστερα τον ξαναέστειλαν πίσω, ως υπουργό Οικονομικών. Ο τίτλος που στην αρχή έμοιαζε με ανταμοιβή, πλέον θυμίζει το «πρόσεχε τι εύχεσαι!». Τελευταία, τις καλές προθέσεις του Ελληνα υπουργού, οι Ευρωπαίοι τις τσαλαπατούν κατά βούλησιν…
Πριν από μερικές μέρες, μια γερμανική εφημερίδα του ζήτησε συνέντευξη, και πήρε το Νο 87 στη σχετική λίστα αναμονής! Στις απανωτές συνεντεύξεις, ο υπουργός ζει φροϊδικές εμπειρίες: μιλώντας με ένα Γερμανό δημοσιογράφο κινήθηκε ανάμεσα στο «νιώθω σαν να βρίσκομαι στο μάτι του κυκλώνα» και στο «δεν έχουμε άλλους σκελετούς στο ντουλάπι μας»! Κι όταν τα φώτα σβήνουν, τον παίρνουν τηλέφωνο οι παλιοί του φίλοι εκστατικοί: «Πω, πω Γιώργο! Σε είδα στο Bloomberg!». Αν δεν υπήρχαν τα «κάποιος πρέπει να πάει φυλακή στην Ελλάδα» που ακούει σε dolby surround στις Βρυξέλλες, μπορεί και να το διασκέδαζε. Αλλά πώς να διασκεδάσει το ότι η πρώτη ερώτηση του Ολι Ρεν όταν έγινε επίτροπος ήταν «Πώς λέμε «καλό κουράγιο» στα ελληνικά;».
Κράτησε την απόδειξη
Ο άνθρωπος που έτρωγε στο ΦΑΣΟΛΙ, δίπλα στην Ιπποκράτους, προ ημερών έφτασε να στέκεται έξω απ’ το κτίριο της Κομισιόν, μπροστά σε μια καντίνα ονόματι «Pulp» (…δηλαδή «πολτός») μασουλώντας ένα βελγικού τύπου «βρώμικο». Πρέπει να ήταν ο πρώτος σελέμπριτι που εξυπηρέτησε ο καντινιέρης της Κομισιόν κι έτσι δεν παραξενεύτηκε που ο υπουργός Οικονομικών κράτησε την απόδειξη του σάντουιτς για τη φορολογική του δήλωση! Βέβαια, ούτε κι ο λογιστής του κ. Παπακωνσταντίνου θα παραξενευόταν – γιατί ο υπουργός δεν είναι βουλευτής κι έτσι εισπράττει μόλις 4.500 ευρώ για μια δουλειά που τον κρατάει στο γραφείο ώς τις 5 το πρωί, να συμπληρώνει ατελείωτα spread sheets παρέα με έτερους εργασιομανείς. Αλλά, όπως είπε κι η σύζυγός του όταν ένας δημοσιογράφος της επεσήμανε πως οι αυξήσεις φόρου θα ξετινάξουν την οικογένεια Παπακωνσταντίνου, «και τι θέλετε να κάνουμε; Απεργία;».
Οικογενειακώς, όχι ότι απέχουν και πολύ – οι δύο γιοι του, μια φορά που επέστρεψε μετά από άπειρες μέρες απουσίας, τον ρώτησαν «…και πόσο θα μείνεις;» – σαν ρεσεψιονίστ σε ξενοδοχείο! Υπό τη δική τους πίεση διατηρείται η «παράδοση της Κυριακής», οπότε ο κ. Παπακωνσταντίνου λουφάζει μαζί τους στην εξέδρα του ΟΑΚΑ, αφοσιωμένος στον ΠΑΟ και τους κύκλους της στρογγυλής θεάς. Αλλο αν ενίοτε το μετανιώνει, όπως στο ματς με τον Εργοτέλη: λίγο μετά την έναρξη διαπίστωσε πως πέντε θέσεις πιο πέρα κάθεται ο Χρ. Παπουτσής, έτοιμος όπως όλοι στο ΠΑΣΟΚ να κρίνει, να συζητήσει και κυρίως να ζητήσει. Κι αυτό το τελευταίο είναι το μόνο που μισεί ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Πικρή πείρα
Μήνες τώρα αφήνει το blackberry του να χτυπά. Η πικρή του πείρα λέει πως, αν κάνει το λάθος και το σηκώσει, κάποιος κάτι θα του ζητήσει. Ετσι ζει νυχθημερόν τη μοναξιά του υπουργού Οικονομικών. Η μόνη που ακόμη ζηλεύει τον τίτλο του είναι η Λούκα Κατσέλη. Οι υπόλοιποι όπου τον βρουν του χτυπούν συμπονετικά την πλάτη – και μετά του ζητούν χρήματα για τα υπουργεία τους. Κι εκείνος, παρότι λέει πως «δεν θα συμβούλευα κανέναν να κάνει τη δουλειά μου», συνεχίζει αγογγύστως τον μικρό, ευρω-γολγοθά του.
Πρόκειται για το λεγόμενο «σύνδρομο του διασώστη». Που όσο κι αν έχει ταλαιπωρηθεί, πάντα θα βουτάει στο νερό, να βγάλει τον πνιγμένο στον αφρό. Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε ναυαγοσώστη, θα σας πει πως το πρώτο που του έμαθαν στη σχολή, ήταν πώς να μην τον πνίξει εκείνος που πάει να σώσει. Αλλά το συγκεκριμένο μάθημα στο οποίο παραδοσιακά αριστεύουν οι παλαιοπασόκοι, ο κ. Παπακωνσταντίνου μάλλον δεν το πρόλαβε στα ταχύρρυθμα του σοσιαλισμού. Κι έτσι, ο κίνδυνος ελλοχεύει. Διότι ως γνωστόν, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Αλλά ο υπουργός των Οικονομικών της δεν δείχνει και πολύ καλά τελευταία, αν και το παλεύει με κάθε τρόπο.

Οικονομική Κρίση

Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.

Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ.  να έχει  χρέος  100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…

Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.

Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.

Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.

Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…

Όπως οι μη αδαείς  γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.

Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.

Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και  να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…

Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.

Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…

Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.

Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.

Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.

Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.

Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…

Για τη συνέχεια  Capital

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.

Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία

Δημοσιεύτηκε

στις

Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς

Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr  

Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ. 

Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.

2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.

EUROKINISSI /ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΤΑΣ

20 Οκτωβρίου 2009:

Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

22 Οκτωβρίου 2009:

Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.

Μάρτιος 2010:

Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.

23 Απρίλιου 2010:

Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.

2 Μαΐου 2010:

Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.

6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.

8 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.

PHASMA/ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς

10 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.

31 Οκτωβρίου 2011:

Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.

11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.

PHASMA/ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

12 Φεβρουαρίου 2012:

Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.

9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.

17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.

Ιανουάριος 2015:

Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

28 Ιουνίου 2015:

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.

5 Ιουλίου 2015:

Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΦΏΤΗΣ ΠΛΈΓΑΣ Γ.

8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.

EPA/OLIVIER HOSLET

20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022. 

Ναυτεμπορικής

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή