Γενικά θέματα
ΝΕΟΚΛΗΣ ΣΑΡΡΗΣ:Η τουρκική συμπεριφορά δεν άλλαξε διά μέσου των αιώνων
Του Ανδρέα Πιμπίσιη
Εφαρμόζουν τις ίδιες πρακτικές επί οθωμανικής αυτοκρατορίας, επί Κε- μάλ αλλά και σήμερα σ’ ό,τι έχει να κάνει με τις περιουσίες των μη μουσουλμάνων είτε αφορά κατοίκους της Τουρκίας είτε αφορά την κατεχόμενη Κύπρο.
Η πολιτική που εφαρμόζει σήμερα η Τουρκία στην Κύπρο σ’ ό,τι αφορά το περιουσιακό δεν είναι κάτι καινούργιο ούτε μοναδικό. Είναι μια πολιτική που είχε εφαρμοστεί στο παρελθόν εντός της ίδιας της Τουρκίας η οποία, σύμφωνα με τον καθηγητή Νεοκλή Σαρρή, έχει τις ρίζες της στο Ισλάμ και την οθωμανική αυτοκρατορία. Ούτε η συμπεριφορά της Τουρκίας αλλά και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας στα κατεχόμενα έχει αλλάξει τις τελευταίες δεκαετίες καθώς, όπως σημειώνει ο κ. Σαρρής, η στάση των Τούρκων στην Κύπρο είναι η ίδια που είχαν εφαρμόσει και στην περίπτωση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Ακόμα και στο θέμα των αποζημιώσεων φαίνεται πως η τουρκική πλευρά ακολουθεί σήμερα την ίδια πρακτική που ακολούθησε τη δεκαετία του ’20 όταν αρνήθηκε να αποζημιώσει τους Έλληνες που είχαν φύγει από την Τουρκία.
Παρόλα όσα λέγονται περί της κοσμικότητας του τουρκικού κράτους η στάση και η συμπεριφορά των κυβερνώντων στην Άγκυρα δεν έχει αλλάξει μέσα από τους αιώνες και καταδεικνύει τη συνέχιση της «οθωμανικής κληρονομιάς». Σύμφωνα με τον κ. Σαρρή «η πολιτική σκέψη και πράξη των κυβερνώντων στην Άγκυρα, δεν έπαψε να υπάρχει από της συστάσεως της λεγόμενης τουρκικής δημοκρατίας». Για να αντιληφθεί κάποιος την οθωμανική νοοτροπία πρέπει να γνωρίζει την ισλαμική πολιτική σκέψη καθώς είναι αυτή που την καθορίζει. Σύμφωνα με την ισλαμική σκέψη ο κόσμος διαχωρίζεται σε δύο κατηγορίες, στον κόσμο της σωτηρίας και στον κόσμο του πολέμου. Αυτός ο πόλεμος είναι και πνευματικός αλλά και πραγματικός, όπως όλοι τον ξέρουμε.
Αναλύοντας την ισλαμική πολιτική σκέψη ο κ. Σαρρής αναφέρει ότι η επέκτασή της καθορίζει και το κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό καθεστώς των μη μουσουλμάνων μέχρι να γίνουν όλοι μουσουλμάνοι, που είναι και ο στόχος του Ισλάμ. Αυτοί οι μη μουσουλμάνοι χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
– Η μια κατηγορία των μη μουσουλμάνων, που έχουν αναγνωρισμένο θρήσκευμα από το Ισλάμ, όπως οι Χριστιανοί και οι Ιουδαίοι, από τη στιγμή που δέχονται την υπερέχουσα εξουσία των μουσουλμάνων, υποκύπτουν και φυτοζωούν. Ζουν με τέτοιους περιορισμούς που στις μέρες μας είναι ένας κοινωνικός αποκλεισμός και βεβαίως σε πολύ φτωχό επίπεδο. Είναι αυτοί που δέχονται την υπερέχουσα εξουσία που πληρώνουν ειδικούς φόρους, οι λεγόμενοι ραγιάδες.
– Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτή των εμπορευομένων ξένων. Είναι οι ξένοι που εμπορεύονται με μια ισλαμική χώρα και μένουν στη χώρα αυτή. Γι’ αυτούς υπάρχει ένα καθεστώς προστασίας ενόσω η χώρα τους διατηρεί καλές σχέσεις με την ισλαμική χώρα. Από τη στιγμή που η χώρα τους παύει να έχει καλές σχέσεις με την ισλαμική χώρα, ούτε η περιουσία τους ούτε η ίδια τους η ύπαρξη είναι σε ασφάλεια και είναι όμηροι του ισλαμικού καθεστώτος.
– Η τρίτη κατηγορία είναι οι πολέμιοι, τους οποίους όπου τους βλέπεις τους σφάζεις. Οι Νεότουρκοι και πιο πριν ο Αμπντούλ Χαμίτ Β είχαν κηρύξει ιερό πόλεμο του Ισλάμ. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι σφαγές των Αρμενίων και των Χριστιανών.
Έτσι βλέπουμε πως όλα αυτά πάνω στα οποία στηρίζεται το Ισλάμ αποτελούν και σήμερα ακόμη το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η Τουρκία ασχέτως του αν αυτοαποκαλείται κοσμικό κράτος και ανεξάρτητα του εάν θέλει να γίνει και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου οι αντιλήψεις και οι προσεγγίσεις είναι πολύ διαφορετικές.
Βαθύς γνώστης της τουρκικής ιστορίας ο Νεοκλής Σαρρής αναφέρει πως τα αιτήματα των δυτικών προς την Τουρκία για εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατικοποίηση δεν είναι σημερινά αλλά πάνε πίσω ενάμιση σχεδόν αιώνα. Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Σαρρή «ένα μόνιμο αίτημα των δυτικών δυνάμεων ήταν να αναγνωρίσει η οθωμανική αυτοκρατορία το δικαίωμα της περιουσίας και κυρίως για τους ξένους υπηκόους. Μετά από πολλές πιέσεις στα μέσα του 19ου αιώνα είχε βγάλει η οθωμανική αυτοκρατορία ένα νόμο περί ακινήτων στον οποίο βλέπουμε το εξής παράδοξο: υπάρχει άρθρο το οποίο λέει ότι οι ξένοι μπορεί να αγοράζουν ακίνητα στη χώρα αλλά υπό τον όρο η χώρα τους να έχει καλές σχέσεις με την οθωμανική κυβέρνηση». Εφάρμοσε δηλαδή κατά γράμμα αυτό που έλεγε το ίδιο το Ισλάμ. Και έτσι από τη στιγμή που οι ενέργειες του ξένου κράτους θεωρούνται από την οθωμανική κυβέρνηση ως επιζήμιες τότε τα ακίνητα αυτά θα τα αρπάζει το κράτος.
Ούτε βεβαίως αυτή η πρακτική όταν την εξουσία στην Τουρκία την ανέλαβε ο Κεμάλ Ατατούρκ και οι Νεότουρκοί του. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που συνέβη με τα ακίνητα των Κωνσταντινουπολιτών, που ήταν Έλληνες υπήκοοι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα.
Ο κ. Σαρρής μάς κατέθεσε και τη δική του προσωπική μαρτυρία όντας Κωνσταντινουπολίτης με περιουσία η οποία ωστόσο δεν του αναγνωρίζεται από το τουρκικό καθεστώς. Μας ανέφερε συγκεκριμένα: «Εν συνέχεια, όπως είναι η δική μου περίπτωση, δεν μου αναγνωρίστηκαν τα δικαιώματα της κληρονομιάς, διότι ενώ όλες οι αρχές έλεγαν ότι υπάρχει αμοιβαιότητα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας οι Τούρκοι επικαλούνταν αόριστες πληροφορίες ότι οι Τούρκοι στην Ελλάδα δεν κληρονομούν. Μέσα στη δικογραφία υπάρχει ένα χειρόγραφο σημείωμα και αποκόμματα εφημερίδων που λένε ότι εγώ βρίζω την Τουρκία και συνεπώς θα πρέπει να στερηθώ του δικαιώματος της περιουσίας μου. Αποτέλεσμα ήταν να μην πάρω δύο περιουσίες που μου ανήκουν». Αυτό που έγινε για τον ίδιο, εκτιμά ο κ. Σαρρής αποσκοπούσε στο «να ακουστεί και όσοι είναι σε παρόμοια θέση μαζί μου να κλείνουν το στόμα τους και να μη διαμαρτύρονται».
Παρόλο που από το 1926 εισήλθε στο τουρκικό δίκαιο το ευρωπαϊκό εντούτοις η συνείδηση των Τούρκων δικαστών παρέμεινε οθωμανική.
Αυτή, αναφέρει ο Ελλαδίτης καθηγητής, είναι η πολιτική παράδοση στην Τουρκία σε σχέση με την περιουσία των ξένων στην Τουρκία και κυρίως σε σχέση με τους υποτελείς μη μουσουλμάνους. «Αυτό εφαρμόζεται και στην περίπτωση της Κύπρου».
Η ίδια αντίληψη έχει επικρατήσει και στη Συνθήκη της Λοζάνης. Τα συμβαλλόμενα μέρη, δηλαδή η Τουρκία και η Ελλάδα, όταν θα πραγματοποιείτο η ανταλλαγή των πληθυσμών όφειλαν να αποζημιώσουν για την ακίνητη περιουσία. Έτσι μετά την υπογραφή της Συνθήκης άρχισαν διαπραγματεύσεις μεταξύ τω δύο μερών οι οποίες όμως διακόπτονταν με υπαιτιότητα της Τουρκίας. Η Ελλάδα όμως κάθε φορά που διακόπτονταν και επανάρχιζαν οι συνομιλίες κάτι πλήρωνε ως αποζημίωση. Η Ελλάδα πλήρωσε για τις 350 χιλιάδες μουσουλμάνους που πήγαν στην Τουρκία. Αντίθετα η Τουρκία δεν πλήρωνε για το 1,5 εκατομμύριο Έλληνες που έφυγαν και πήγαν στην Ελλάδα. Και μέχρι τέλους δεν πλήρωσε τίποτε.
Η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία του 1930 αυτό είχε ως βάση. Ο Βενιζέλος είπε τότε «δεν πληρώνουν που δεν πληρώνουν οι Τούρκοι, αλλά τουλάχιστον δεν βρισκόμαστε σε ένα ανταγωνισμό οπλικών συστημάτων στο Αιγαίο». Το τίμημα όμως το πλήρωσαν οι πρόσφυγες που δεν πήραν καμιά αποζημίωση για τις περιουσίες που είχαν χάσει στην Τουρκία σε αντίθεση με τους Τούρκους που είχαν πάρει σημαντική αποζημίωση.
Τη νύφη της ελληνοτουρκικής φιλίας, καταλήγει ο κ. Σαρρής, την πλήρωσαν οι πρόσφυγες.
Τα τρία κακά για τον άνθρωπο
Για να καταδείξει ακόμα πιο χαρακτηριστικά το πόσο επισφαλές είναι να κατέχει κάποιος περιουσία στην Τουρκία ο κ. Σαρρής μάς μετέφερε αυτό που έλεγαν κάποτε οι Γάλλοι. Από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα μέχρι και τα μέσα του 20ού αιώνα κυριαρχούσε στη Γαλλία η εξής έκφραση για τα τρία κακά που μπορεί να συμβούν στη ζωή σου: το πρώτον «να έχεις καράβι στη Μαύρη θάλασσα», το δεύτερον «να έχεις γυναίκα στη Ρουμανία» και το τρίτον ήταν «να έχεις ακίνητα στην Τουρκία».
Ήταν δηλαδή επισφαλές να έχεις ένα καράβι στη Μαύρη θάλασσα καθώς λόγω τρικυμιών κινδύνευες να το χάσεις, να έχεις γυναίκα στη Ρουμανία όπου ήταν φιλελεύθερων αντιλήψεων και άρα κινδύνευες από απάτη και τρίτο να έχει κάποιος ακίνητο στην Τουρκία που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να το χάσει.
Η Κύπρος, η μόνη χώρα όπου η μειοψηφία θα επιβάλλεται της πλειοψηφίας
ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, σημειώνει ο κ. Σαρρής, επικαλούνται συνεχώς την πολιτική ισότητα στην Κύπρο προσπαθώντας μέσα από τη θέση αυτή να προωθήσουν τη δική τους πολιτική που δεν είναι άλλη από την πολιτική ανισότητα σε βάρος της πλειοψηφίας. Αν αυτό συμβεί, λέει ο κ. Σαρρής, η Κύπρος θα είναι η μοναδική χώρα του κόσμου όπου η μειοψηφία θα επιβάλλεται επί της πλειοψηφίας.
Όμως για το τι είναι πλειοψηφία και μειοψηφία υπάρχει διαφορετική προσέγγιση. Βάσει των στατιστικών της Κύπρου πλειοψηφία είναι οι Έλληνες και μειοψηφία οι Τούρκοι (με ή χωρίς τους εποίκους). Οι Τούρκοι όμως μετρούν τα πράγματα πολύ διαφορετικά και δεν θεωρούν ότι είναι οι ίδιοι μειοψηφία, ασχέτως αν μερικές φορές για λόγους εντυπωσιασμού των ξένων αφήνουν να φανεί ότι συμφωνούν με τη συγκεκριμένη άποψη.
Οι τουρκικοί υπολογισμοί πάνε πέραν των μερικών χιλιάδων Τουρκοκυπρίων τους οποίους προσθέτουν στα 50 εκατομμύρια Τούρκων. Βάσει λοιπόν της δικής τους λογικής και αριθμητικής, μειοψηφία δεν είναι οι Τούρκοι της Κύπρου αλλά οι Έλληνες που είναι σαφώς λιγότεροι. «Είναι το σχήμα το οξύμωρο το οποίο οι δικοί μας είτε δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν», υπογραμμίζει ο κ. Σαρρής.
Το δίκαιο του κατακτητή και τα βακούφια
«ΠΕΡΑΝ όλων των άλλων που καθορίζουν την τουρκική πολιτική στο περιουσιακό υπάρχει και “το δίκαιο του κατακτητή” το οποίο συνεχίζει να είναι το ίδιο όπως και στην οθωμανική περίοδο, αναφέρει ο καθηγητής. Οι Οθωμανοί κατακτώντας μια περιοχή προέβαιναν σε λεπτομερείς καταγραφές των πάντων. Κατέγραφαν τα σπίτια, τους μύλους, τις οικογένειες, τα αρσενικά, τα θηλυκά, τις μέλισσες κ.λπ. Αυτό γινόταν προκειμένου να φορολογούν τα πάντα.
Επίσης υπήρχε η αντίληψη ότι όλη η γη ανήκει στον σουλτάνο και αυτός τη μοιράζει στους υπηκόους του. Γι’ αυτό και σήμερα υπάρχει η αντίληψη ότι “το κράτος τη δίνει, το κράτος την παίρνει”. Είναι γι’ αυτό που δεν υπάρχει η έννοια της ιδιοκτησίας κάτι που υφίσταται μέχρι και σήμερα. Αυτή την πολιτική εφάρμοσε και το καθεστώς Ντενκτάς ευθύς μετά την τουρκική εισβολή και μέχρι σήμερα επιμένει ότι οι περιουσίες στα κατεχόμενα ανήκουν το ψευδοκράτος».
«Πολλές φορές στα κατεχόμενα υποστηρίζουν πως ελληνοκυπριακές περιουσίες ανήκουν στο ΕΒΚΑΦ και όχι στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. Η θέση αυτή στηρίζεται στο ότι περιουσίες ανήκουν στα βακούφια διαφόρων Τούρκων πασάδων που ήταν στην Κύπρο επί οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όμως αυτά τα βακούφια, όπως μας εξήγησε ο κ. Σαρρής, δεν ήταν νόμιμες πράξεις, αλλά παράνομες πράξεις κάποιων πασάδων που ήθελαν να ελέγχουν διάφορες περιοχές. Προκειμένου να ελέγχει και εισπράττει φόρους ένας πασάς “μπορούσε να χαρακτηρίσει περιοχές ολόκληρες ως δικές του” χωρίς την ίδια ώρα να καταθέτει οποιουσδήποτε τίτλους ιδιοκτησίας. Επειδή όμως υπήρχε ο φόβος ότι με τέτοιες ενέργειες ένας πασάς μπορεί να αποκτήσει δύναμη, δεν του επιτρεπόταν αυτές τις περιουσίες που ο ίδιος χαρακτήριζε ως δικές του να τις μεταβιβάζει στα παιδιά του και βεβαίως δεν είχε και το δικαίωμα να παίρνει όλα τα χρήματα γιατί μετά θα γινόταν πολύ ισχυρός. Ως εκ τούτου οι πασάδες δημιουργούσαν διάφορα ιδρύματα στα οποία πήγαιναν τα έσοδα από τις φορολογίες στις περιοχές αυτές. Τη διοίκηση του ιδρύματος την αναλάμβανε στη συνέχεια ο γηραιότερος της οικογένειας. Στη βάση αυτής της παράνομης πράξης των πασάδων θεωρεί το ΕΒΚΑΦ ότι οι περιουσίες στα κατεχόμενα αλλά και ενδεχομένως στις ελεύθερες περιοχές τού ανήκουν».
Αποζήμιωση στην αξία ενός αβγού!
«ΣΤΗΝΊμβρο, εξηγεί ο κ. Σαρρής, που είναι πιο κοντινός ο παραλληλισμός, εκτός του ότι μετέτρεψαν το νησί σε ανοικτή φυλακή και έστελναν καταδίκους να διαμένουν εκεί, οι Τούρκοι είχαν εφαρμόσει και πολιτική απαλλοτριώσεων. Για κάθε στρέμμα έδιναν ως αποζημίωση την αξία ενός αβγού! Δηλαδή δεκάρες. Αποτέλεσμα ήταν να φύγουν όλοι όσοι δεν είχαν φύγει.
Τώρα που τα πράγματα είναι καλύτερα κάποιοι έχουν πάει και έχουν ανακαινίσει τα σπίτια τους για να πάνε δέκα μέρες μέσα στο καλοκαίρι.
Αυτό θα συμβεί και στην Κύπρο. Σε περίπτωση μιας «καλής λύσης» θα επιστρέψουν 20, 30, 40 στα σπίτια τους, θα τους επιτρέπεται μια φορά το χρόνο να ανάβουν ένα κερί στην εκκλησία, η οποία όλες τις άλλες ημέρες θα είναι κλειστή. Ακόμα και να τους πουν να επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους θα είναι τέτοια η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δεν θα μπορέσαν να ζήσουν».
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γενικά θέματα
Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές
Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.
Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων.
Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια
Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.
Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.
«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.
Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις
Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.
Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.
«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.
Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».
Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».
Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.
Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.
«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.
Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές
Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.
«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γενικά θέματα
Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ
Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ
Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.
Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης
Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ
Τουρκία και Ακρωτήρι
Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:
1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.
Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.
Το μήλον της Έριδος
Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;
Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:
1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.
2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.
Γιατί;
Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:
Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.
Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.
Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ
Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).
Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.
Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη
Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).
Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις
Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;
Οι θαλάσσιες οδοί…
Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.
Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.
Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.
Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.
Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;
*Δρ των Διεθνών Σχέσεων
ΠΗΓΗ: Σημερινή
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Γενικά θέματα
Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα
Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.
Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.
Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.
Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.
«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.
Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.
Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.
Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».
Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.
Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.
Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Εξωτερική Πολιτική2 ημέρες πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Ιράν2 ημέρες πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Αναλύσεις2 ημέρες πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Video6 ώρες πρινΑσταμάτητο το Ισραήλ! Βομβάρδισε Ρωσική βάση στην Συρία
-
Video20 ώρες πρινLive: Άλλη μια νύχτα τρόμου στη Βηρυτό! Εν αναμονή ισραηλινής επίθεσης το Ιράν
-
Γενικά θέματα2 ημέρες πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αστυνομία2 ημέρες πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ.
-
Video4 ώρες πρινΙσραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή