Οικονομική Κρίση
Ο επικεφαλής του ΔΝΤ παγιδεύτηκε με μέλι
Ο Spitzer, αν το θυμάστε, ήταν ο μεγαλύτερος αντίπαλος της Wall Street και ο κορυφαίος υποψήφιος για να διευθύνει το SEC (σημείωση μεταφραστή: Η επιτροπή ασφάλειας των συναλλαγών της Wall Street, ο ρυθμιστής των συναλλαγών, ο σερίφης της Wall Street), μια θέση που θα του ταίριαζε σαν γάντι.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για μένα ότι, εαν ο Spitzer είχε οριστεί να διευθύνει την SEC, οι περισσότεροι από τους μεγαλύτερους τραπεζίτες επενδυτές της Wall Street θα έκαναν, στην σημερινή ημέρα, πινακίδες κυκλοφορίας και παπούτσια με σόλες από σχοινί στα ομοσπονδιακά σωφρονιστικά ιδρύματα.
Υπήρχαν λοιπόν πολλοί λόγοι για να παρακολουθούν τον Spitzer, να γνωρίζουν τα πάντα για ό,τι έκανε και να δουν τι είδος λάσπης ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί εναντίον του.
Ο Στρος-Καν έχει επίσης εχθρούς σε υψηλές θέσεις, έτσι ώστε όλη αυτή η υπόθεση βρωμάει στους ουρανούς.
Ο επικεφαλής του ΔΝΤ είχε χωρίς καμία αμφιβολία ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τον Σαρκοζί, ο οποίος έχει μειωθεί λόγω μιας σειράς από προσωπικά σκάνδαλα και μιας πτώσης στις δημοσκοπήσεις.
Αλλά εάν ο Στρος-Καν παγιδεύτηκε, αυτό έγινε μάλλον από μέλη του συνασπισμού των δυτικών τραπεζών, αυτή η ομάδα χοίρων στη σκιά που αυτοδιαχειρίζεται και οι πολιτικές των οποίων έχουν κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας σε διάφορες καταστάσεις φτώχειας και απόγνωσης στη διάρκεια αυτών των τελευταίων αιώνων.
Ο Στρος-Καν είχε κάπως χειραφετήθηκε από την «κομματική γραμμή» τον τελευταίο καιρό αλλάζοντας την κατεύθυνση του ΔΝΤ.
«Η ανοιξιάτική ετήσια συνάντηση του ΔΝΤ ήταν αξιοσημείωτη στο σημείο όπου σημειωθήκαν οι προσπάθειες του Ταμείου να αποστασιοποιηθεί από τα παλιά δόγματα για τον έλεγχο των κεφαλαίων και της ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Φαίνεται ότι ένα νέο ΔΝΤ έχει αναδειχθεί σταδιακά, προσεκτικά, με επικεφαλής τον Ντομινίκ Στρος-Καν.
Έτσι, ο Στρος-Καν προσπαθούσε να κινήσει τις τράπεζες σε μια πιο θετική κατεύθυνση, μια κατεύθυνση που δεν θα ζητούσε από τις χώρες να αφήνουν τις οικονομίες τους ανοικτές σε όλους τους ανέμους των καταστροφών από το ξένο κεφαλαίο που πλημυρίζει ταχεία, διογκώνοντας τις τιμές και δημιουργώντας οικονομικές φούσκες, και που φεύγει πολύ γρήγορα, τόσο γρήγορα όσο ήρθε, αφήνοντας πίσω του, την ερήμωση της αυξανόμενης ανεργίας, την κατακόρυφη πτώση της εγχώριας ζήτησης, ανάπηρες βιομηχανίες και μια βαθιά οικονομική ύφεση.
Ο Στρος-Καν είχε μετακινηθεί σε «μαλακότερη, απαλότερη τροχιά», μια πορεία που δεν θα ανάγκαζε τους ξένους ηγέτες να ιδιωτικοποιήσουν τις κρατικές βιομηχανίες ή να συντρίψουν τα εργατικά συνδικάτα τους. Φυσικά, οι ενέργειές του δεν έτυχαν θερμής υποδοχής από τους τραπεζίτες και βιομηχάνους που θεωρούν το ΔΝΤ ως νομιμοποίητης της λεηλασίας τους του υπόλοιπου κόσμου. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι ισχύουσες πολιτικές «είναι πάρα πολύ καλά έτσι που είναι» διότι παράγουν τα αποτελέσματα που περιμένουν, ήτοι: μεγαλύτερα κέρδη για τους ίδιους και περισσότερη φτώχεια για τους άλλους.
Εδώ είναι ένα ακόμη απόσπασμα από τον Στίγκλιτς, αυτή τη φορά δίνοντας το «φιλί του θανάτου» στο φίλο του Στρος-Καν:
«Ο Στρος-Καν είναι στο δρόμο να αποδείξει ότι είναι ένα έξυπνο αφεντικό του ΔΝΤ… Όπως συμπεραίνει ο Στρος-Καν στην ομιλία του στο Ινστιτούτο Brookings λίγο πριν από την πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΝΤ: «Εν τέλει, η απασχόληση και οι μετοχές οικοδομούν μπλοκ σταθερότητας και οικονομικής ευημερίας, μια πολιτική σταθερότητα και την ειρήνη. Αυτό είναι η καρδιά της εντολής του ΔΝΤ και πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας».
Πολύ καλά.
Καλή τύχη!
Αναλύστε αυτό από την Παγκόσμια Εκστρατεία (World Campaign) και κρίνετε μόνοι σας εάν ο Στρος-Καν έγινε «βαρίδι» που πρέπει να εξαλειφθεί έτσι ώστε η επιχείρηση της εξόρυξης του πλούτου από τους φτωχότερους ανθρώπους της Γης να μπορεί να συνεχιστεί με ειρήνη:
Σε ένα άρθρο του στην σημερινή Ουάσινγκτον Ποστ, ο Χάουαρντ Σνείντερ γράφει ότι μετά τη συντριβή του 2008, που έφερε πάλι πίσω κάποια ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών εταιρειών και τη συμμετοχή του κράτους στην οικονομία, για τον Στρος-Καν «η δουλεία μισό-έγινε», ενώ οδήγησε το ΔΝΤ να αναθεωρήσει ριζικά την οικονομική θεωρία του. Σε πρόσφατες δηλώσεις του, έδωσε ένα ευρύτερο όραμα για τα σχετικά πορίσματα: Η ρύθμιση των αγορών από τα κράτη θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη, οι πολιτικές της παγκοσμιοποίησης πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να δημιουργήσουν μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου. Οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να κάνουν περισσότερα για την αποφυγή υπερβολικά ταχεία αύξηση του κόστους δανεισμού και των ιδιοκτησιών.
Επανάληψη:
Πλάκα μου κάνετε; Ξαναδιαβάστε το απόσπασμα αυτό ξανά και ξανά, και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι ο Στρος-Καν είχε υπογράψει τη δική του θανατική καταδίκη.
Δεν θα υπάρξει καμία επανάσταση στο ΔΝΤ. Είναι μ@@@@ς.
Το ίδρυμα ιδρύθηκε με τη σαφή πρόθεση να εξαπατήσει τους ανθρώπους και έκανε εξαιρετική καλή δουλειά στον τομέα αυτό μέχρι τώρα. Ούτε θα υπάρξει καμία αλλαγή στην πολιτική.
Γιατί; Για να δούμε τους τραπεζίτες και τα παχύσαρκα ποντίκια της βιομηχανίας ξαφνικά να αναπτύξουν μια συνείδηση και να αποφασίσουν να δώσουν μια χείρα βοηθείας στα δεινά της ανθρωπότητας που υποφέρει για τόσο πολύ καιρό;
Έλα, έλα, ας είμαστε ρεαλιστές!
Γι ‘αυτό παγιδεύτηκε και στραπατσαρίστηκε σαν έντομο.
(Σημείωση του συγγραφέα: ο Στρος-Καν αντικαταστάθηκε στη κορυφή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με τον αριθμό 2 του, τον Τζον Λίπσκι, τον πρώην αντιπρόεδρο της επενδυτικής τράπεζας JP Morgan. Πώς βρίσκετε αυτήν την «αλλαγή στην οποία μπορούμε να πιστέψουμε»; …)
Mondialisation.ca 17.05.2011
Πρωτότυπο άρθρο στα αγγλικά: http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=24784
var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Οικονομική Κρίση
Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…
Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.
Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.
Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ. να έχει χρέος 100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…
Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.
Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.
Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.
Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…
Όπως οι μη αδαείς γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.
Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.
Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…
Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.
Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…
Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.
Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.
Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.
Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.
Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…
Για τη συνέχεια Capital
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Video
Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι
Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι
Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.
Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ελλάδα
Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία
Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς
Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr
Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ.
Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.
2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.
20 Οκτωβρίου 2009:
Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.
22 Οκτωβρίου 2009:
Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.
Μάρτιος 2010:
Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.
23 Απρίλιου 2010:
Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.
2 Μαΐου 2010:
Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.
6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.
8 Μαΐου 2010:
Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.
Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς
10 Μαΐου 2010:
Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.
31 Οκτωβρίου 2011:
Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.
11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.
12 Φεβρουαρίου 2012:
Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.
9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.
17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.
Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.
Ιανουάριος 2015:
Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.
28 Ιουνίου 2015:
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.
5 Ιουλίου 2015:
Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.
8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.
20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022.
Ναυτεμπορικής
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Εξωτερική Πολιτική2 ημέρες πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Ιράν2 ημέρες πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Αναλύσεις - Γνώμες2 ημέρες πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα2 ημέρες πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Video15 ώρες πρινLive: Άλλη μια νύχτα τρόμου στη Βηρυτό! Εν αναμονή ισραηλινής επίθεσης το Ιράν
-
Αστυνομία2 ημέρες πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Video1 ημέρα πρινΝετανιάχου σε Μακρόν: Ντροπή σου
-
Video1 ημέρα πρινΓιώργος Αϋφαντής: Στείλτε Patriot στην Κύπρο!