Ακολουθήστε μας

Οικονομική Κρίση

Τί κρύβεται πίσω από τη συναίνεση;

Δημοσιεύτηκε

στις

Οι πολιτικοί πρέπει επιτέλους αυτή την ύστατη στιγμή να πουν στην αλήθεια στους πολίτες
Του Σάββα Καλεντερίδη
Την Άνοιξη του 2009 και ενώ η παγκόσμια κρίση ήταν σε εξέλιξη και η Ελλάδα προσπαθούσε να ξεπεράσει το σοκ της κρίσης και της αδίστακτης επίθεσης που δέχτηκε το Δεκέμβρη του 2008 από εξεγερμένους πολίτες μετά το φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η τότε αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και να κρούσει τον κώδωνα του επερχόμενου κινδύνου στην καθεύδουσα κυβέρνηση, έσκασε τη βόμβα των πρόωρων εκλογών.
Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργός της Ελλάδος, σε μια κίνηση πρωτοφανούς ανευθυνότητος (;) και απαξίας στους θεσμούς, δήλωνε ότι δεν θα συναινούσε στο πρόσωπο του προέδρου της Δημοκρατίας, στις προεδρικές εκλογές του 2010, έστω κιαν το κυβερνόν κόμμα υπεδείκνυε και πάλι τον κ. Κάρολο Παπούλια για τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η κυβέρνηση Καραμανλή, εγκλωβισμένη στις παθογόνες και νοσογόνες πρακτικές εντελώς ανίκανων και ακατάλληλων προσώπων που ηγούντο σε κρίσιμους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής και σε πρακτικές που είχαν θεσμοθετηθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, μπροστά στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, στην ουσία παρέλυσε. Αντί να θωρακίσει τη χώρα για να διαχειριστεί τη μεγαλύτερη οικονομική και θεσμική κρίση που ήταν ήδη προ των πυλών, υπέκυψε στους εκβιασμούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μεσούσης της κρίσεως έπεσε στην προεκλογική παγίδα που του έστησε το ΠΑΣΟΚ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στον τομέα των εσόδων.

Το Καλοκαίρι του 2009, ήδη τα καμπανάκια της επερχόμενης κρίσης άρχισαν να ηχούν εκκωφαντικά για κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος ενημέρωνε πρωθυπουργό και αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την κρισιμότητα της κατάστασης, ενώ ο τότε πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής στις αρχές Σεπτεμβρίου καλούσε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου σε συνάντηση, στην οποία εμείς οι Έλληνες πολίτες δεν μάθαμε ποτέ τί ειπώθηκε μεταξύ των δυο ανδρών. Μετά από λίγες ημέρες ο κ. Καραμανλής, και ενώ είχαν ήδη εξασφαλιστεί μέσω δανεισμού κεφάλαια με ικανοποιητικούς όρους για να λειτουργήσει η χώρα μέχρι τον Μάιο του 2010, ανακοίνωνε τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών στις 4 Οκτωβρίου 2009.

Η χώρα μπήκε πλέον επίσημα σε προεκλογική περίοδο και οι πρώτες δημοσκοπήσεις έφερναν το ΠΑΣΟΚ πρώτο με δέκα μονάδες διαφορά. Με βάση τις μετρήσεις αυτές, ήταν πλέον σίγουρο ότι το ΠΑΣΟΚ θα κέρδιζε τις εκλογές, ανεξάρτητα από το προεκλογικό πρόγραμμα που θα παρουσίαζε στον ελληνικό λαό. Όμως, παρότι οι επιτελείς του ΠΑΣΟΚ ήταν σίγουροι για την ευρεία νίκη και παρότι ο κ. Παπανδρέου γνώριζε με ακρίβεια την κρισιμότητα της κατάστασης που είχε περιέλθει η χώρα, αντί να δεσμευθεί εκ του ασφαλούς στον ελληνικό λαό ότι την επομένη των εκλογών θα ακολουθήσει μια σφιχτή πολιτική (όπως πρέπει να ομολογήσουμε έπραξε ο κ. Καραμανλής), είπε το περίφημο «λεφτά υπάρχουν», που του απαγόρευε να πάρει σκληρά οικονομικά μέτρα την επομένη των εκλογών.

Μετά τις εκλογές και την αναμενόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ, ακολούθησε η πολιτική των παροχών και ο επί μήνες διεθνής διασυρμός της χώρας δια χειλέων των κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου οι οποίοι συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλον για να διαλαλήσουν στους ξένους για το πόσο διεφθαρμένη και άχρηστη χώρα είναι η Ελλάδα!!! Το διάστημα εκείνο, και ενώ ακόμα τα σπρεντς ήταν στις 150 μονάδες, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης νεοεκλεγείς κ. Σαμαράς απηύθυνε εκκλήσεις στον κ. Παπανδρέου να ‘ξεκολλήσει’ επιτέλους και να πάρει μέτρα. Φωνή βοώντως εν τη ερήμω. Ο κ. Παπανδρέου απλά συνέχιζε το διασυρμό της ίδιας της πατρίδας του και τις υπόγειες συνομιλίες του κ. Στρος Καν, συνομιλίες που είχαν ξεκινήσει ήδη πριν τις εκλογές, ενώ την ίδια στιγμή η αξιοπιστία της χώρας βυθιζόταν στο ναδίρ και τα σπρεντ εκτοξεύονταν στο ζενίθ.

Μετά, αφού ήδη η χώρα είχε χάσει κάθε δυνατότητα να δανειστεί από τις αγορές, μπήκαμε στην περιπέτεια του μνημονίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη συνταγματική τάξη και την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος. Ένα χρόνο μετά την υπογραφή και την εφαρμογή του μνημονίου, η χώρα βρίσκεται στη δυσκολότερη θέση από της ίδρυσής της ως κράτους. Η Ελλάδα κινδυνεύει να υποδουλωθεί ολοκληρωτικά στους δανειστές της και να απωλέσει κάθε δυνατότητα να διαχειριστεί τις εθνικές τις υποθέσεις, σε μια περίοδο που η Τουρκία διάγει τον χρυσούν της αιώνα.

Ενώ είμαστε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, αυτοί που έπαιξαν με τους θεσμούς και έρριξαν τη χώρα στο βάθος του γκρεμού (μετά τις επώνυμες καταγγελίες του κ. Καμένου περί περί μπρόκερ, μένει να αποδειχτεί αν αυτό έγινε συνειδητά ή λόγω ανικανότητας), αναζητούν τη συναίνεση, τη υποδείξει των δανειστών μας. Όμως ακόμα και αυτή την ύστατη στιγμή δεν έχουν το θάρρος να πουν την πλήρη αλήθεια στους δυστυχείς Έλληνες πολίτες για το ζητούμενο των δανειστών. Και το ζητούμενο, η πικρή αλήθεια είναι ότι πρέπει τώρα να δείξουν την πόρτα της εξόδου και να απολύσουν διακόσιες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους οι ίδιοι οι άθλιοι πολιτικοί του κυβερνώντος κόμματος και του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που τους προσλάμβαναν τόσα χρόνια με ατιμωτικές και άθλιες διαδικασίες, όπως το ομολόγησε ο κ. Πάγκαλος. Ειδάλως η εξίσωση δεν βγαίνει και εν πάση περιπτώσει, οι δανειστές μας δεν πρόκειται να μας πιστώσουν με νέα κεφάλαια αν δεν ξεφορτωθεί το δημόσιο τα αμαρτωλά βάρη του παρελθόντος.

Παρά τα εγκληματικά λάθη του παρελθόντος, τα δυο κόμματα εξουσίας, έστω και αυτήν την ύστατη στιγμή, πρέπει να βρουν το θάρρος και να πουν την πραγματική αλήθεια στο λαό και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ασφαλώς είναι βαρύ να διώχνεις διακόσιες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, όμως είναι εξίσου βαρύ με την υποκρισία και την αναποφασιστικότητά σου να δημιουργείς ένα εκατομμύριο ανέργους του αύριο και να βυθίζεις ακόμα πιο βαθιά μια χώρα που όλοι θέλουμε να επιζήσει.

Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία κύριοι της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αναλάβετε επίτέλους τις ευθύνες σας.



Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ την Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Οικονομική Κρίση

Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.

Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ.  να έχει  χρέος  100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…

Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.

Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.

Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.

Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…

Όπως οι μη αδαείς  γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.

Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.

Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και  να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…

Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.

Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…

Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.

Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.

Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.

Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.

Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…

Για τη συνέχεια  Capital

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.

Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία

Δημοσιεύτηκε

στις

Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς

Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr  

Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ. 

Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.

2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.

EUROKINISSI /ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΤΑΣ

20 Οκτωβρίου 2009:

Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

22 Οκτωβρίου 2009:

Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.

Μάρτιος 2010:

Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.

23 Απρίλιου 2010:

Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.

2 Μαΐου 2010:

Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.

6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.

8 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.

PHASMA/ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς

10 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.

31 Οκτωβρίου 2011:

Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.

11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.

PHASMA/ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

12 Φεβρουαρίου 2012:

Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.

9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.

17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.

Ιανουάριος 2015:

Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

28 Ιουνίου 2015:

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.

5 Ιουλίου 2015:

Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΦΏΤΗΣ ΠΛΈΓΑΣ Γ.

8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.

EPA/OLIVIER HOSLET

20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022. 

Ναυτεμπορικής

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή