Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Σενάριο για το Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο: Οι κίνδυνοι ενός πυρηνικού πολέμου

Δημοσιεύτηκε

13 έτη πριν

στις

του Michel Chossudovsky 

Ο Michel Chossudovsky είναι βραβευμένος συγγραφέας, ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα. Είναι ο ιδρυτής και Διευθυντής του Κέντρου Ερευνών για την Παγκοσμιοποίηση (CRG) στο Μόντρεαλ και συντάκτης της ιστοσελίδας globalresearch.ca. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων «Παγκοσμιοποίηση της φτώχειας και η Νέα Παγκόσμια Τάξη» (2003) και «Πόλεμος των ΗΠΑ κατά της Τρομοκρατίας» (2005). Συμβάλλει επίσης στην σύνταξη της εγκυκλοπαίδειας Britannica. Τα έργα του έχουν δημοσιευθεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες.

Ο κόσμος βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η καταστροφή της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία έχει φέρει στο προσκήνιο τους κινδύνους της πυρηνικής ακτινοβολίας σε όλο τον κόσμο.
Συμπίπτοντας με την έναρξη της πυρηνικής κρίσης στην Ιαπωνία, ένα νέο περιφερειακό πολεμικό θέατρο άνοιξε στη Βόρεια Αφρική, μια «ανθρωπιστική επιχείρηση» υπό τη αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών με την εντολή της «προστασίας της ζωής των αμάχων».
Αυτά τα δύο φαινομενικά άσχετα γεγονότα είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση τόσο του πυρηνικού ζητήματος, καθώς και του  τρέχοντος πολέμου με τη χορηγία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ο οποίος έχει επεκταθεί τώρα στην Λιβύη. 
Η κρίση στην Ιαπωνία περιγράφτηκε σαν «πυρηνικός πόλεμος χωρίς πόλεμο». Οι πιθανές επιπτώσεις της, που δεν έχουν ακόμη αξιολογηθεί πλήρως, είναι πολύ πιο σοβαρές από την καταστροφή του Τσερνομπίλ, όπως αναγνωρίζεται από πολλούς επιστήμονες.
Η κρίση στην Ιαπωνία έφερε επίσης στο φως την σιωπηρή σχέση μεταξύ της πυρηνικής ενέργειας και του πυρηνικού πόλεμου. 
Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι μια πολιτική οικονομική δραστηριότητα. Είναι ένα εξάρτημα της βιομηχανίας πυρηνικών όπλων η οποία ελέγχεται από τους λεγόμενους εργολάβους της αμυντικής βιομηχανίας. 
Τα συμφέροντα του ισχυρού συμπλέγματος πίσω από την πυρηνική ενέργεια και των πυρηνικών όπλων αλληλεπικαλύπτονται. 
Στην Ιαπωνία, στη κορυφή της καταστροφής, «η πυρηνική βιομηχανία και οι κρατικοί φορείς κρύφτηκαν για να εμποδίσουν την ανακάλυψη των ερευνητικών εγκαταστάσεων για ατομική βόμβα κρυμμένες μέσα στις πολιτικές πυρηνικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής της Ιαπωνίας». [1]
Η συναίνεση των μέσων ενημέρωσης σε αυτή τη κρίση έστειλε το μήνυμα ότι ελέγχονται τα πέντε πυρηνικά εργοστάσια της Φουκουσίμα. Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική. Η ιαπωνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι «ο βαθμός αξιολόγησης της σοβαρότητας της πυρηνικής κρίσης… ταιριάζει με αυτόν της καταστροφής του Τσερνομπίλ το 1986». 
Επιπλέον, το άδειασμα μεγάλης ποσότητας υδάτων με υψηλά επιβαρυμένα ραδιενεργά υλικά στον Ειρηνικό Ωκεανό συνιστά δυνητικό έναυσμα για μια διαδικασία παγκόσμιας ραδιενεργής μόλυνσης. Ραδιενεργά στοιχεία, βρέθηκαν όχι και μόνο στην τροφική αλυσίδα στην Ιαπωνία, αλλά ραδιενεργό νερό καταγράφηκε στις βροχές στην Καλιφόρνια:
“Επικίνδυνα ραδιενεργά στοιχεία που ελευθερωθήκαν στη θάλασσα και στον αέρα γύρω από το Φουκουσίμα συσσωρεύονται σε κάθε στάδιο των διαφόρων τροφικών αλυσίδων (για παράδειγμα σε φύκια, οστρακοειδή, μικρά ψάρια, μεγαλύτερα ψάρια, και έπειτα στους ανθρώπους, η στο έδαφος, στο γρασίδι, στο αγελαδινό γάλα και κρέας, και  στη συνέχεια στον άνθρωπο). Μπαίνοντας στο σώμα, τα στοιχεία αυτά –που ονομάζονται εσωτερικοί πομποί – μεταναστεύουν σε συγκεκριμένα όργανα, όπως τον  θυρεοειδή, το ήπαρ, τα οστά, και τον εγκέφαλο, ακτινοβολώντας συνεχώς προς τα κύτταρα μικρές ποσότητες με υψηλές δόσεις ακτινοβολίας άλφα, βήτα ή  γάμμα, που με προκαλούν συχνά καρκίνο». [2]
Νέο θέατρο πολέμου στη Βόρεια Αφρική
Ο πόλεμος κατά της Λιβύης ξεκίνησε στις ημέρες της καταστροφής της Φουκουσίμα. 
Όπως πάει, εξελίσσεται μια επικίνδυνη διαδικασία στρατιωτικής κλιμάκωσης. 
Τα πολεμικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ χτυπούν πολιτικούς στόχους στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων κατοικημένων περιοχών και κυβερνητικών  κτιρίων, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.
Ο πόλεμος κατά της Λιβύης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης στρατιωτικής ατζέντας στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία που μέχρι πρόσφατα αποτελείτο από τρεις ξεχωριστές περιοχές συγκρούσεων: το Αφγανιστάν και Πακιστάν (ο Πόλεμος AfPak), το Ιράκ και την Παλαιστίνη. 
Ένα τέταρτο θέατρο πολέμου άνοιξε στη Βόρεια Αφρική, ο οποίος θέτει το θέμα της κλιμάκωσης σε μια απέραντη γεωγραφική έκταση. 
Αυτά τα τέσσερα θέατρα πολέμου είναι αλληλένδετα. 
Αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης περιοχής συγκρούσεων, η οποία εκτείνεται από τη Βόρειο Αφρική και τη Μέση Ανατολή, καταπίνοντας ένα μεγάλο μέρος της λεκάνης της Μεσογείου, προς τα σύνορα της Δυτικής Κίνας με το Αφγανιστάν, και του Βόρειου Πακιστάν.
Πώς ο πόλεμος κατά της Λιβύης σχετίζεται με αυτή την ευρύτερη στρατιωτική ατζέντα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ;
Εκτυλίσσεται ένα σενάριο για το Γ ‘Παγκόσμιο Πόλεμο;
Προβλέπεται χρήση των πυρηνικών όπλων στη Βόρεια Αφρική;
Όσον αφορά το πυρηνικό δόγμα, η έννοια της προληπτικής πυρηνικής επίθεσης με τη υποστήριξη των ΗΠΑ  ισχύει για ορισμένες χώρες ή «τα κράτη παρειάς» συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης. Ο ολοκληρωτικός πόλεμος ενάντια στο καθεστώς Καντάφι έχει σχεδιαστεί από το Πεντάγωνο για περισσότερα από 20 χρόνια. Επιπλέον, η Λιβύη ήταν η πρώτη χώρα όπου τοποθετήθηκε η πινακίδα προτίμησης για επίθεση με τακτικά πυρηνικά όπλα. [3]
Το σχέδιο της διοίκησης Κλίντον να εξοντώσει τη Λιβύη είχε ανακοινωθεί με ξεκάθαρους όρους το 1996 σε συνέντευξη τύπου του Υπουργείου Άμυνας:
«Η Πολεμική Αεροπορία θα χρησιμοποιήσει το B61-11 (πυρηνικό όπλο) κατά των –δήθεν- υπόγειων εργοστασίων χημικών όπλων της Λιβύης στο Tarhunah αν ο Πρόεδρος αποφασίσει ότι το εργοστάσιο πρέπει να καταστραφεί». «Δεν θα μπορούσαμε  να καταστρέψουμε το Tarhunah με χρήση αυστηρά συμβατικών όπλων», δήλωσε ο Smith στο Associated Press. «Το Β61-11 είναι το πυρηνικό όπλο που επιλέχτηκε», έλεγε ο Βοηθός Υπουργός Άμυνας Χάρολντ Π. Σμιθ στο Jane Defence Weekly [4].
Ο Υπουργός Άμυνας του Κλίντον William Perry είχε επιβεβαιώσει σε μία δήλωση στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας ότι «οι ΗΠΑ διατηρούν τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων εναντίον χωρών [π.χ. Λιβύη] οπλισμένων με χημικά και βιολογικά όπλα». [5]
Στόχος του Υπουργείου Άμυνας ήταν να παρακολουθήσει γρήγορα μια  «δοκιμή» της πυρηνικής βόμβας B61-11 σε ένα υφιστάμενο κράτος και αυτή η χώρα ήταν η Λιβύη: «Ακόμη και πριν το Β61 τεθεί σε λειτουργία, η Λιβύη είχε επισημανθεί ως  δυνητικός στόχος» [6]
Ενώ το  σχέδιο του 1996 να βομβαρδίσουν την Λιβύη με χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων μπήκε στη συνέχεια στο αρχείο, η Λιβύη δεν αφαιρέθηκε από την «μαύρη λίστα»: «Το καθεστώς Καντάφι» παραμένει μέχρι σήμερα μια χώρα-στόχος για μια προληπτική «αμυντική» πυρηνική επίθεση». Όπως αποκαλύπτεται από τον William Arkin στις αρχές του 2002, «Η κυβέρνηση Μπους, σε μια μυστική αναθεώρηση της πολιτικής της διέταξε το Πεντάγωνο να καταρτίσει σχέδια έκτακτης ανάγκης για τη χρήση πυρηνικών όπλων εναντίον τουλάχιστον επτά χωρών, ονομάζοντας όχι μόνο τη Ρωσία και τον «άξονα του κακού», Ιράκ, Ιράν και Βόρεια Κορέα, αλλά και την Κίνα, τη Λιβύη και τη Συρία [7].

Επιχείρηση «Αυγή της Οδύσσειας». Πυρηνικά όπλα κατά της Λιβύης; Πόσο πραγματική είναι η απειλή;
Εγκαταλείφθηκε οριστικά το σχέδιο εξόντωσης της Λιβύης ή εξακολουθεί η Λιβύη να μελετάται ως πιθανός στόχος για μια πυρηνική επίθεση; (Αυτή η εισαγωγή χρησιμεύει ως μια ενημέρωση σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους ενός πυρηνικού πολέμου εναντίον ανυπεράσπιστων μη πυρηνικών κρατών). 
Η αεροπορική εκστρατεία κατά της Λιβύης άρχισε στις 19 Μαρτίου 2011. 
Η Αμερική ανάπτυσσε τα Bat-shaped B-2 Spirit αόρατα βομβαρδιστικά της από τη βάση  Whiteman Air Force Base στο Μισούρι. 
Το Β-2 «θανάσιμο και αποτελεσματικό» χρησιμοποιήθηκε σαν μέσο μιας «ανθρωπιστικής επέμβασης».
Μόλις δύο εβδομάδες μετά την έναρξη του πολέμου, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε τη δοκιμή της πυρηνικής βόμβας Β61-11 με τη χρήση των αόρατων βομβαρδιστικών Stealth Β-2 που είχαν χρησιμοποιηθεί εξαρχής στη Λιβύη από την αρχή της επιχείρησης «Αυγή της Οδύσσειας».
Το αόρατο βομβαρδιστικό αεροπλάνο B-2 Spirit Stealth επιλέχτηκε σαν «μεταφορέας» της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για την ρήψη της πυρηνικής βόμβας B61-11.
Οι δοκιμές αφορούσαν την εγκατάσταση του εξοπλισμού, τη λειτουργικότητα και τα οπλικά εξαρτήματα της πυρηνικής βόμβας B61-11. 
Οι δοκιμές έγιναν με τα βομβαρδιστικά Β-2 και  διεξήχθησαν στην  βάση της Πολεμικής Αεροπορίας, από την οποία ξεκίνησε ο βομβαρδισμός της Λιβύη με τα Β-2. [8].
Σχετίζεται το χρονοδιάγραμμα των δοκιμών αυτών με οποιοδήποτε τρόπο με τη χρονολογία της εκστρατείας βομβαρδισμού της Λιβύης;
Η Διοίκηση της Παγκόσμιας Επιθετικής Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ ήταν υπεύθυνη τόσο για τις δοκιμές JTA της Β61-11, όσο και για την ανάπτυξη των τριών αόρατων βομβαρδιστικών B-2 στη Λιβύη στις 19 Μαρτίου στο πλαίσιο της επιχείρησης «Αυγή της Οδύσσειας». Τόσο η ανάπτυξη των Β-2 στο θέατρο του πολέμου στη Λιβύη, όσο και οι δοκιμές του εξοπλισμού της βόμβας Β61-11 (με το Β-2 βομβαρδιστικό για ρήψη) ήταν συντονισμένες από την αεροπορική βάση  Whiteman.

Ο διαρκής πόλεμος της Αμερικής: Η Παγκόσμια Στρατιωτική Ατζέντα.
Οι ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει μια στρατιωτική περιπέτεια, «ένας μακρύς πόλεμος», ο οποίος απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας. 
Τα δύο πρώτα κεφάλαια του παρόντος ηλεκτρονικού βιβλίου επικεντρώνονται στην «λατρεία του θανάτου και της καταστροφής», υπογραμμίζοντας αυτήν την παγκόσμια στρατιωτική ατζέντα. 
Τα όπλα μαζικής καταστροφής των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ απεικονίζονται ως όργανα ειρήνης. 
Οι μίνι-πυρηνικές βόμβες δηλώνονται ως «αβλαβείς για τον γύρω άμαχο πληθυσμό».
Ο προληπτικός πυρηνικός πόλεμος περιγράφεται ως «ανθρωπιστική αποστολή». 
Ο πυρηνικός πόλεμος έγινε μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που γεμίζει τις τσέπες των πολεμικών εργολάβων των ΗΠΑ. Αυτό που διακυβεύεται είναι η ολοκληρωτική «ιδιωτικοποίηση του πυρηνικού πολέμου».
Το αμερικάνικο πυρηνικό δόγμα είναι στενά συνδεδεμένο με τον «Πόλεμο της Αμερικής κατά της τρομοκρατίας» και την υποτιθέμενη απειλή της Αλ Κάιντα, η οποία, πικρή ειρωνεία, θεωρείται ως μια επερχόμενη πυρηνική δύναμη.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση Ομπάμα, οι ισλαμιστές τρομοκράτες φέρονται να ετοιμάζουν επιθέσεις κατά πόλεων των ΗΠΑ. Η διάδοση συμπίπτει σιωπηρά με την «πυρηνική τρομοκρατία». Το πυρηνικό δόγμα του Ομπάμα δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη «πυρηνική τρομοκρατία» και στα εικαζόμενα σχέδια της Αλ Κάιντα για την ανάπτυξη και τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Το Κεφάλαιο Γ’ επικεντρώνεται στην Ιερή Σταυροφορία της Αμερικής και τη μάχη για το πετρέλαιο. 
Ο «παγκόσμιος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» απαιτεί να τη χρήση προηγμένων οπλικών συστημάτων. 
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ παρουσιάζει μια προληπτική θρησκευτική σταυροφορία εναντίον του κακού, η οποία επιστρατεύεται  για να συγκαλύπτονται  οι πραγματικοί στόχοι της στρατιωτικής δράσης. Στην συνείδηση ​​των Αμερικανών, οι επιθέσεις της ενδέκατης Σεπτεμβρίου 2001 δικαιολογούν τις πολεμικές πράξεις και τις επιδρομές κατά των κακών. 
Ο Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της τρομοκρατίας παρουσιάζεται σαν μια «σύγκρουση πολιτισμών», ένας πόλεμος μεταξύ ανταγωνιστικών αξιών και θρησκειών, όταν στην πραγματικότητα είναι ένας ολοκληρωτικός κατακτητικός πόλεμος, που καθοδηγείται από στρατηγικούς και οικονομικούς στόχους. 
Τα ψέματα πίσω από την 9 / 11 είναι γνωστά και τεκμηριωμένα. 
Η αποδοχή αυτής της σταυροφορίας  ενάντια στο κακό από τον αμερικανικό λαό δεν στηρίζεται σε καμία λογική κατανόηση και ανάλυση των πραγματικών περιστατικών. 
«Η Αμερικανική Ιερά Εξέταση» φιλοδοξεί να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της Ουάσιγκτον. Η στρατιωτική επέμβαση δικαιολογείται στο πλαίσιο μιας διεθνούς εκστρατείας εναντίον των «ισλαμιστών τρομοκρατών». Απώτερος σκοπός της, που ποτέ δεν αναφέρεται σε δημοσιεύματα του τύπου, είναι η εδαφική κατάκτηση και ο έλεγχος των στρατηγικών πόρων.
Κατά ειρωνικό τρόπο, στο πλαίσιο του παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας, αυτά τα κατακτητικά σχέδια οργανώνονται μέσω συγκεκαλυμμένης υποστήριξης ισλαμικών παραστρατιωτικών ομάδων, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για την αποσταθεροποίηση μη συμμορφούμενων κυβερνήσεων και επιβάλλουν τα δυτικά πρότυπα «διακυβέρνησης» και «δημοκρατίας».
Σενάριο για Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Το περίγραμμα ενός σεναρίου για Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο εξετάζεται στο κεφάλαιο IV. 

Ο παγκόσμιος στρατιωτικός σχεδιασμός του Πενταγώνου είναι η κατάκτηση του κόσμου. Η στρατιωτική ανάπτυξη των δυνάμεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχει οργανωθεί σε διάφορες περιοχές του κόσμου ταυτόχρονα. Η στρατοκρατία σε παγκόσμιο επίπεδο οργανώθηκε με ενιαία διοικητική δομή του στρατού των ΗΠΑ: ολόκληρος ο πλανήτης χωρίζεται σε γεωγραφικές μαχητικές διοικήσεις υπό τον έλεγχο του Πενταγώνου. 
Σύμφωνα με το πρώην Διοικητή του ΝΑΤΟ Στρατηγό Wesley Clark, ο στρατιωτικός χάρτης του Πενταγώνου αποτελείται από μια σειρά θεάτρων πολέμου: «Το πενταετές σχέδιο εκστρατείας περιλαμβάνει (…) συνολικά επτά χώρες, αρχής γενομένης με το Ιράκ, στη συνέχεια, τη Συρία, τον Λίβανος, την Λιβύη, το Ιράν, τη Σομαλία και το Σουδάν».
Το Κεφάλαιο V επικεντρώνεται στις πολεμικές προετοιμασίες που αφορούν το Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της έναρξης μιας προληπτικής πυρηνικής επίθεσης κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας. 
Ενώ το Ιράν παραμένει στο σχεδιαστήριο του Πενταγώνου, μια θεμελιώδης αλλαγή στην ιεράρχηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων έχει συμβεί. 
Η συμμαχία ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ συνειδητοποιεί ότι το Ιράν έχει σημαντικές δυνατότητες να ανταποκριθεί και να προβεί σε αντίποινα.
Με την έναρξη του πολέμου στη Βόρεια Αφρική από τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, η Ουάσινγκτον και οι σύμμαχοί της επέλεξαν να διεξάγουν πόλεμο στις χώρες με μικρότερες στρατιωτικές δυνατότητες. 
Αυτός ο παράγοντας από μόνος του έχει καθοριστική σημασία για την απόφαση των ΗΠΑ και των σύμμαχων της να θέσουν «την επιχείρηση Ιράν» σε αναμονή, ενώ ξεκίνησαν ένα «ανθρωπιστικό πόλεμο» στη Λιβύη.
Πώς να αντιστρέψουμε το παλιρροιακό ρεύμα του πολέμου;
Το Κεφάλαιο VI επικεντρώνεται σε αντιπολεμικές δράσεις κατά αυτής της διαβολικής στρατιωτικής ατζέντας. 
Το κεντρικό θέμα για την αποδοχή του πολέμου από το κοινό είναι η εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης τα οποία παρέχουν την νομιμότητα στα μάτια της κοινής γνώμης. 
Επικρατεί μια καλή διχοτόμηση του καλού έναντι του κακού. 
Οι δημιουργοί του πολέμου παρουσιάζονται ως θύματα. 
Η κοινή γνώμη παραπλανάται: «Πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια στο κακό σε όλες τις μορφές του, για να διατηρήσουμε το δυτικό τρόπο ζωής». Σπάζοντας το «μεγάλο ψέμα» που υποστηρίζει τον πόλεμο ως μια ανθρωπιστική επιχείρηση, σημαίνει να εμποδίσουμε το εγκληματικό σχέδιο της παγκόσμιας καταστροφής, στο οποίο η αναζήτηση του κέρδους είναι η κινητήρια δύναμη. Αυτή η στρατιωτική ατζέντα βασισμένη στο κέρδος καταστρέφει τις ανθρώπινες αξίες και μετατρέπει τους ανθρώπους σε ασυνείδητα ζόμπι.
Η διεξαγωγή μαζικών διαδηλώσεων και οι αντιπολεμικές διαμαρτυρίες δεν είναι αρκετές. Αυτό που απαιτείται είναι η ανάπτυξη ενός  πλατύ  και καλά οργανωμένου λαϊκού αντιπολεμικού δικτύου, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, σε όλη τη γη,  το οποίο να αμφισβητεί τις δομές της δύναμης και εξουσίας. 
Οι άνθρωποι πρέπει να κινητοποιηθούν όχι μόνο εναντίον του στρατιωτικού προγράμματος, θα πρέπει επίσης να αμφισβητηθεί η εξουσία του κράτους και των επισήμων του. Αυτός ο πόλεμος μπορεί να αποφευχθεί εάν οι άνθρωποι αντιμετωπίσουν δυναμικά τις κυβερνήσεις τους, πιέζουν τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους σε τοπικό επίπεδο, πόλεις, χωριά και δήμους, να διαδώσουν το σύνθημα, να ενημερώσουν τους συμπολίτες τους ως προς τις επιπτώσεις ενός πυρηνικού πολέμου, να πάρουν την πρωτοβουλία για συζητήσεις και εντός των ενόπλων δυνάμεων.
Το αντικείμενο του παρόντος ηλεκτρονικού βιβλίου είναι να αντιστρέψει αποφασιστικά το παλιρροιακό ρεύμα του πολέμου, να αμφισβητήσει τους εγκληματίες πολέμου με υψηλό αξίωμα και τις ισχυρές επαγγελματικές ομάδες συμφερόντων που τους υποστηρίζουν.
Σπάστε την Αμερικάνικη Ιερά Εξέταση.
Υπονομεύσετε την στρατιωτική σταυροφορία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ.
Κλείστε τα εργοστάσια όπλων και τις στρατιωτικές βάσεις.
Τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων θα πρέπει να παρακούσουν τις εντολές και να αρνηθούν να συμμετάσχουν σε εγκληματικό πόλεμο.
Φέρτε πίσω στα σπίτια τους  τα στρατεύματα.

Σημειώσεις

1. See Yoichi Shimatsu, Secret Weapons Program Inside Fukushima Nuclear Plant? Global Research,  April 12, 2011
2. Helen Caldicott, Fukushima: Nuclear Apologists Play Shoot the Messenger on Radiation, The Age, April 26, 2011
3. See Michel Chossudovsky, America’s Planned Nuclear Attack on Libya, Global Research, March 25, 2011.
4. Federation of American Scientists, The Nuclear Information Project: the B61-11
5. Ibid, See also Greg Mello, The Birth Of a New Bomb; Shades of Dr. Strangelove! Will We Learn to Love the B61-11? The Washington Post,  June 1, 1997
6. Bulletin of the Atomic Scientists – September/ October 1997, p. 27. For further details see Michel Chossudovsky, America’s Planned Nuclear Attack on Libya, Global Research, March 25, 2001
7. See William Arkin, “Thinking the Unthinkable”, Los Angeles Times, March 9, 2002.
8. In late March or early April (prior to April 4), the B-2 Spirit Stealth bomber from the 509th Bomber Wing operating out of Whiteman Air Force Base, was used in the so-called “Joint Test Assembly” (JTA) of the B61 Mod 11 nuclear bomb.
The announcement of these tests was made public on April 4; the precise date of the tests was not revealed, but one can reasonably assume that it was in the days prior to the April 4 press release by the National Nuclear Security Administration (NNSA. Press Release, NNSA Conducts Successful B61-11 JTA Flight Test, April 4, 2011. For further details see Michel Chossudovsky, Dangerous Crossroads: Is America Considering the Use of Nuclear Weapons against Libya? Global Research, April 7, 2011
Μόντρεαλ, Μάιος 2011
Global Research          15.06.2011

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Σχετικά θέματα
Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

24 ώρες πριν

στις

7 Οκτωβρίου 2024

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

1 ημέρα πριν

στις

7 Οκτωβρίου 2024

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

2 ημέρες πριν

στις

6 Οκτωβρίου 2024

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή