Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ

Δημοσιεύτηκε

12 έτη πριν

στις

Η συνέχιση της «μνημονιακής πολιτικής» οδηγεί στη λεηλασία του ιδιωτικού και δημόσιου πλούτου, στην εξαθλίωση των Ελλήνων, στις κοινωνικές εξεγέρσεις, σε συνεχείς μεταβατικές κυβερνήσεις, στην κατάρρευση και στη δραχμή – σε έναν τρόμο χωρίς τέλος
“Σήμερα παραιτούμαι από το προσωπικό του ΔΝΤ, ύστερα από δώδεκα χρόνια στο εξωτερικό, ως αξιωματούχος του «Ταμείου» – κατά τη διάρκεια των οποίων, με όπλα τα φάρμακα σας και τα τεχνάσματα σας, εφορμούσα σαν αρπακτικό γεράκι εναντίον των κυβερνήσεων και των λοιπών λαών της Λατινικής Αμερικής.
Για μένα, η παραίτηση μου είναι μία ανεκτίμητη απελευθέρωση – επειδή με αυτόν τον τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω ότι, θα μπορέσω να ξεπλύνω τα χέρια μου από αυτό που στα μάτια μου είναι το αίμα εκατομμυρίων φτωχών και πεινασμένων ανθρώπων….Ξέρετε, το αίμα είναι τόσο πολύ που κυλάει σε ποτάμια ενώ, όταν στεγνώνει, σχηματίζει επάνω μου κρούστα. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο, για να καθαριστώ από όλα όσα έκανα στο όνομα σας” (Badu).

Άρθρο
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων (άρθρο μας), έχουμε την άποψη ότι, πρέπει να πληρωθούν τα χρέη του δημοσίου μας στο 100% – με την προϋπόθεση όμως να διαμορφωθούν τα επιτόκια ελαφρά υψηλότερα από το βασικό της ΕΚΤ (στο 1,3% ίσως), καθώς επίσης να επιμηκυνθούν οι δόσεις αποπληρωμής, έτσι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να τις εξοφλούμε. Ενδεχομένως δενα μας δοθεί μία μικρή περίοδος χάριτος (1-2 έτη), για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε πρωτογενή πλεονάσματα – τα οποία θα κατευθύνονται εξ ολοκλήρου στην πληρωμή τόκων και χρεολυσίων. 
Επίσης θεωρούσαμε ανέκαθεν και συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα (ειδικά η μη ελεγχόμενη, με το δημόσιο χρέος σε ευρώ), θα ήταν καταστροφική για την Ελλάδα, η οποία πιθανότατα θα χρεοκοπούσε ακαριαία – επίσης για την Ευρώπη και ενδεχομένως για ολόκληρη τη δημοκρατική Δύση (η οποία έχει εισέλθει σε πορεία παρακμής, με ανερχόμενη την αστυνομοκρατούμενη, βιομηχανική Ασία).
Επομένως, δεν υπάρχει τίποτα «υπέρ» της επιστροφής στη δραχμή – αλλά μόνο «κατά» τα οποία όμως, εάν διαχειριζόμαστε έγκαιρα σωστά, παίρνοντας εμείς την πρωτοβουλία των κινήσεων, θα μπορούσαμε ίσως να αποφύγουμε τα χειρότερα. 
Βέβαια, εάν η επιλογή θα ήταν δραχμή ή απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας (μη ισότιμο ίσως μέλος της Ευρωζώνης ή, ακόμη χειρότερα, προτεκτοράτο της Γερμανίας), δεν θα είμαστε απρόθυμοι να αναλάβουμε, υπό όρους φυσικά, το τεράστιο ρίσκο, καθώς επίσης να επιλέξουμε, με εξαιρετικά μεγάλες θυσίες, την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τα θανατηφόρα, χάρτινα δεσμά.           
Ειδικά όσον αφορά την Ευρωζώνη τώρα, έχουμε την υποκειμενική άποψη ότι, ο πανικός από την έξοδο κάποιας χώρας, θα μπορούσε να οδηγήσει στον ίδιο δρόμο πολλά άλλα κράτη – κυρίως την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Ισπανία.
Το αποτέλεσμα θα ήταν η διάλυση της Ευρωζώνης, όπου η ελεγχόμενη έξοδος όλων μαζί των χωρών θα ήταν κατά πολύ περισσότερο προτιμότερη, από την ανεξέλεγκτη – αν και η δημοσιονομική, η πολιτική ένωση μίας Ευρώπης των Πολιτών της και όχι των τραπεζών, όπως είναι σήμερα (χωρίς ίσως την πρωσική Γερμανία), την οποία θα ακολουθούσε η έκδοση ευρωομολόγων, θα αποτελούσε την ιδανική, ριζική λύση για όλους μας.   
Εν τούτοις, τόσο η Ελληνική κυβέρνηση, όσο και οι Έλληνες πολίτες, θα έπρεπε να είναι σωστά προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο αποκλεισμού της χώρας τους από την Ευρωζώνη – με σχέδια Β, Γ ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Όπως έχουμε αναφέρει δε, «Κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει έναν αποφασισμένο λαό, αλλά όλοι μπορούν να ποδοπατήσουν έναν τρομοκρατημένο λαό».
Σε κάθε περίπτωση, η πιστή συνέχιση της «μνημονιακής πολιτικής» οδηγεί σχεδόν με απόλυτη βεβαιότητα στη λεηλασία του ιδιωτικού και δημόσιου πλούτου, στην εξαθλίωση των Ελλήνων, στις κοινωνικές εξεγέρσεις, σε συνεχείς μεταβατικές κυβερνήσεις, στην κατάρρευση και στη δραχμή – σε έναν τρόμο χωρίς τέλος.
Επίσης στον πλήρη εξευτελισμό και στην υποδούλωση της πατρίδας μας, με στόχο να πεισθούν όλες οι υπόλοιπες χώρες να ακολουθήσουν την καταστροφική πολιτική λιτότητας και ύφεσης, χωρίς καμία προοπτική ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση, έτσι όπως αυτή επιβάλλεται από τη Γερμανία – ενώ τόσο οι Η.Π.Α., όσο και το ΔΝΤ (αν και παραδόξως όχι όσον αφορά την Ελλάδα), φαίνεται να έχουν διαφορετική άποψη.  
Παρά την διεθνή τρομοκρατία λοιπόν και τα εκβιαστικά διλήμματα, τα οποία θα εντείνονται όσο πλησιάζουν οι εκλογές, έχουμε την άποψη ότι, οφείλουμε να επιλέξουμε ψύχραιμα και ανεπηρέαστα μία επαρκή, ικανή και υπερήφανη ηγεσία, η οποία αφενός μεν θα μπορεί να σταθεί αντάξια των περιστάσεων, αφετέρου δε θα πάψει να σκύβει διαρκώς το κεφάλι στους ξένους – εάν επιθυμούμε να έχει η πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη πατρίδα μας το μέλλον που της αξίζει.
Φυσικά είναι απολύτως απαραίτητο να αποφύγουμε τις σκόπιμα καλλιεργούμενες κομματικές πολώσεις και τις «εμφύλιες αντιπαλότητες», οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν την Ελλάδα όχι μόνο στην έξοδο από το Ευρώ, αλλά και στορέκβιεμ της Δημοκρατίας.
Η ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ
Μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί σχεδόν τίποτα στην Ελλάδα από την Ευρωζώνη και από το ΔΝΤ – απλά αντικατέστησαν τις «αγορές» ως επίσημοι δανειστές της χώρας μας, αφού προηγουμένως μας ανάγκασαν να αποκοπούμε, με τις αποτυχημένες μεθόδους διαχείρισης της κρίσης χρέους και δανεισμού που μας επέβαλλαν.
Εκτός αυτού, δόθηκε σκόπιμα ο απαραίτητος χρόνος στη Γερμανία, εν μέρει και στη Γαλλία, να μεταφέρουν τα επισφαλή δάνεια των τραπεζών τους στην ΕΚΤ και στους φορολογούμενους πολίτες της υπόλοιπης Ευρώπης – ενώ η ΕΚΤ δεν θα μπορούσε ίσως να αποφύγει τη χρεοκοπία (τα ίδια κεφάλαια της είναι κατά πολύ χαμηλότερα από το χρέος της χώρας μας απέναντι της), εάν τυχόν υποχρεωνόταν ή επέλεγε η Ελλάδα την στάση (αναβολή) των πληρωμών της.
Δυστυχώς όμως, η λογική φαίνεται να έχει εγκαταλείψει εντελώς τους ευρωπαίους πολιτικούς και ειδικά τη Γερμανία, η οποία δεν καταλαβαίνει ούτε καν το συμφέρον της – παρά το ότι είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού.  
Ειδικότερα, εάν τυχόν ενέκρινε την ενίσχυση των επενδύσεων στην Ελλάδα με ένα ποσόν της τάξης μόλις των 10 δις € (όσα ακριβώς δεν ενέκριναν κάποτε οι Η.Π.Α. στη Lehman Brothers, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει η μεγαλύτερη ίσως χρηματοπιστωτική κρίση στην παγκόσμια ιστορία), η Ελλάδα θα επανερχόταν σε πορεία ανάπτυξης και η κρίση χρέους της Ευρωζώνης θα ήταν πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπισθεί.     
Εν τούτοις, δεν φαίνεται διατεθειμένη να το κάνει, συνεχίζει να μας «εκβιάζει» και προσπαθεί να επιβάλλει στην κυβέρνηση το “μνημονιακό κόμμα” της αρεσκείας της, με αθέμιτες μεθόδους – γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, η πρωσική Γερμανία, ερήμην των δύστυχων Πολιτών της, ακολουθεί έναν αυτοκαταστροφικό δρόμο, για μία ακόμη φορά στην πρόσφατη ιστορία της.
Βέβαια, εάν οι Έλληνες εκβιασθούν από τη συνεχιζόμενη, απίστευτη τρομοκρατία και αλλάξουν τελικά την υπερήφανη ψήφο τους, επιλέγοντας ίσως αυτούς οι οποίοι οδήγησαν την πατρίδα τους στην καταστροφή, θα είναι άξιοι της μοίρας τους– αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι, συμφωνούν απόλυτα με τη λεηλασία, με την εξαθλίωση, καθώς επίσης με την υποδούλωση της Ελλάδας στους “βιαστές” της.  
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Απεχθανόμαστε φυσικά την (κομματοκεντρική) πολιτική, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, η υγιής Πολιτική είναι πάρα πολύ σημαντική για την οικονομία – πόσο μάλλον για την ελευθερία, για την ασφάλεια, για την ανεξαρτησία και για την ευημερία μίας χώρας.
Δυστυχώς όμως, στην Ελλάδα λείπει πλέον ένα κόμμα του μεσαίου, φιλελεύθερου, κοινωνικά ευαίσθητου χώρου, το οποίο να υποστηρίζει με σαφήνεια τη μικτή οικονομία (ισορροπία μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα – κοινωφελείς, στρατηγικές και μονοπωλιακές επιχειρήσεις στο κράτος, όλες οι υπόλοιπες στους ιδιώτες), τον πλήρη διαχωρισμό της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία και την άμεση δημοκρατία (συμμετοχή των Πολιτών στην ψήφιση όλων των σημαντικών νόμων της χώρας τους). Θα όφειλε φυσικά παράλληλα να είναι πατριωτικό, υπερήφανο και με μία σαφή μεταναστευτική πολιτική – αφού το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι ίσως μεγαλύτερο για τη χώρα μας, από το οικονομικό.
Περαιτέρω, κανένας πολιτικός χώρος δεν φαίνεται πια να ενδιαφέρεται πραγματικά για τα τεράστια προβλήματα των μικρομεσαίων εταιρειών της χώρας μας – η οποία δυστυχώς δεν διαθέτει μεγαλύτερου μεγέθους, διεθνείς επιχειρήσεις. Όσο και αν δεν υποτιμάμε καθόλου τη δεινή θέση των εργαζομένων, έχουμε την άποψη ότι, αυτοί που υποφέρουν σήμερα περισσότερο από όλους τους άλλους, είναι οι επιχειρηματίες.
Ειδικότερα, οι Ελληνικές επιχειρήσεις υποφέρουν τα πάνδεινα, τόσο από την ανυπαρξία τραπεζικής χρηματοδότησης, όσο και από την απόλυτη άρνηση των προμηθευτών τους να τους παρέχουν την παραμικρή πίστωση – παράλληλα με τα προβλήματα που τους δημιουργεί ο διεθνής διασυρμός, οι κατηγορίες για φοροδιαφυγή, η κακή εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, οι συνεχείς γερμανικές επιθέσεις και τόσα άλλα.
Εκτός αυτού, όλοι όσοι επιχειρηματίες οδηγούνται στη χρεοκοπία (κυρίως λόγω της ύφεσης, καθώς επίσης αυτών που αναφέραμε παραπάνω), δεν χάνουν απλά τα εισοδήματα τους, όπως οι εργαζόμενοι, αλλά είναι αντιμέτωποι με την απόλυτη ηθική και οικονομική καταστροφή – με τις (δίκαιες) καταγγελίες του απλήρωτου προσωπικού τους, με τα χρέη απέναντι στους προμηθευτές τους, με τις οφειλές τους στο δημόσιο, με τα χρέη τους στα ταμεία κοκ.
Η κατάσταση τους είναι λοιπόν κατά πολύ χειρότερη από αυτήν των εργαζομένων, ενώ δεν έχουν καμία ουσιαστική στήριξη από κανέναν – με αποτελέσματα πολύ οδυνηρά για το μέλλον της χώρας μας.   
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, εντός ή εκτός του ευρώ, πρέπει να επιλύσουμε μόνοι μας, το συντομότερο δυνατόν, όλα τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας μας – να τακτοποιήσουμε «τα του οίκου μας» δηλαδή όπως, για παράδειγμα, τη διαφθορά, τη διαπλοκή, τη γραφειοκρατία, την προχειρότητα, την έλλειψη σταθερού επιχειρηματικού πλαισίου, τη μειωμένη παραγωγικότητα κλπ. Επίσης να ισοσκελίσουμε γρήγορα τον προϋπολογισμό μας και να πάψουμε άμεσα ναδανειζόμαστε – επειδή ο δανεισμός (οι «δόσεις»), είναι το μεγαλύτερο όπλο των τοκογλύφων. 
Στα πλαίσια αυτά ακόμη και η εσωτερική υποτίμηση, σε βάθος χρόνου όμως, έτσι ώστε να εξομαλύνονται ανάλογα όλες οι υπόλοιπες «τιμές» (ενοίκια, κόστος ζωής κλπ.), δεν θα ήταν λανθασμένη – αρκεί βέβαια να προηγούταν η εγκατάσταση ενός Κράτους Δικαίου, το οποίο θα φρόντιζε τόσο για την απονομή δικαιοσύνης, όσο και για τη δίκαιη κατανομή των βαρών, σε όλους τους Πολίτες.
Εάν λοιπόν «κάνουμε ορθολογικά τη δουλειά μας», ότι και να συμβεί, εντός ή εκτός της Ευρωζώνης, με λιγότερες ή με περισσότερες δυσκολίες και αντιξοότητες, η Ελλάδα τελικά θα τα καταφέρει – επειδή έχει όλες τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο (δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο, ομορφιά, ιστορία, πολιτισμό, ικανότητες, μορφωμένο εργατικό δυναμικό, κοινωνική συνοχή κλπ.), ενώ οι Πολίτες της έχουν πλέον αφυπνισθεί, ξέρουν πως να επιβιώνουν και αρχίζουν να δραστηριοποιούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Κλείνοντας οφείλουμε να τονίσουμε σχετικά με το ευρώ ότι, δεν πρόκειται απλά για ένα μέσο συναλλαγών – αλλά για την Ενωμένη Ευρώπη, για τη Δημοκρατία, για την Ειρήνη και για την ευημερία μίας ολόκληρης ηπείρου η οποία, καλώς ή κακώς, έχει συνδέσει το μέλλον της με το κοινό νόμισμα.      
ΥΓ: Σύμφωνα με πρόσφατη αναφορά του Reuters, η επίθεση εναντίον των τραπεζών (bank run) έχει μεταφερθεί από την Ελλάδα και την Ισπανία, στο Βέλγιο, στη Γαλλία και στην Ιταλία. Η εκροή καταθέσεων, η οποία αποτελεί τον προάγγελο του bank run, ήταν το περασμένο έτος (2011) ύψους 120 δις € στο Βέλγιο, 90 δις € στη Γαλλία και 30 δις € στην Ιταλία.
Περαιτέρω, όπως φαίνεται η διαφθορά και η «αναλγησία» της Πολιτικής δεν είναι σε καμία περίπτωση ελληνικό «προνόμιο». Με βάση όλα όσα διαδραματίζονται στην Ισπανία, σε σχέση με την τεράστια κρίση των τραπεζών που έχει ξεσπάσει (επί πλέον αυτής των δήμων και των ακινήτων, παράλληλα με την έκρηξη της ανεργίας), η κυβέρνηση προσπαθεί κρυφά να κοινωνικοποιήσει τις ζημίες των χρεοκοπημένων τραπεζών της χώρας, να επιβαρύνει δηλαδή τους Πολίτες της με αυτές, χρησιμοποιώντας το εξής εγκληματικό τέχνασμα (εν πρώτοις όσον αφορά την Bankia):
Για να τις ανακεφαλαιοποιήσει, εκδίδει ομόλογα του δημοσίου, τα οποία προσφέρει στις χρεοκοπημένες τράπεζες, έναντι απόκτησης μετοχών τους (κρατικοποίηση), χωρίς να επιβαρύνει το χρέος της – όπως θα έπρεπε, εάν ακολουθούσε τον πλέον ορθολογικό δρόμο. Οι ισπανικές τράπεζες τώρα χρησιμοποιούν αυτά τα ομόλογα για να δανεισθούν από την ΕΚΤ – μεταφέροντας ουσιαστικά το χρέος τους αργότερα στους Ισπανούς και, στη συνέχεια, στους Ευρωπαίους Πολίτες.
Εάν η μέθοδος αυτή διευρυνθεί, πόσο μάλλον εάν υιοθετηθεί και από άλλες χώρες (κατά το «πρότυπο» της βελγικής Dexia, η οποία «διασώθηκε» από της Γαλλία και το Βέλγιο από κοινού), τότε το τέλος του Ευρώ δεν είναι πολύ μακριά – γεγονός που θα το παρομοιάζαμε με έναν εξαιρετικά καταστροφικό «χρηματοοικονομικό σεισμό».
Βασίλης Βιλιάρδος  
                                         
Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι συγγραφέας, οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.


Πηγή

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Σχετικά θέματα
Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

23 ώρες πριν

στις

7 Οκτωβρίου 2024

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

1 ημέρα πριν

στις

7 Οκτωβρίου 2024

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

2 ημέρες πριν

στις

6 Οκτωβρίου 2024

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή