As speculation rages about a Greek exit from the eurozone, we must grasp that the country cannot survive without the single currency and that Europe cannot afford to let it leave. That’s why everyone should put their cards openly on the table.
The voters’ verdict is already in across several countries and regions: the cure based strictly on austerity within the eurozone has failed. What needs to be done now is to take that reality on board and to start negotiations that promise to be trying and that may lead to awkward compromises.
Greece, though, must be ready for anything. And it must distinguish between the reality and the threats and blackmail that are flying about at the moment.
Return of the drachma
Point one. Greece cannot survive on its own. Without the aid from Europe and the International Monetary Fund (IMF), it will very soon run out of money to pay its civil servants’ salaries and to import what it needs for survival, starting with food and oil.
Point two. After the restructuring imposed on private creditors, almost half of Greece’s debt is today held by Europe and the International Monetary Fund. If Greece doesn’t pay, therefore, it will be mainly the taxpayers in the eurozone – i.e. all of us, at a thousand euros each, according to a rough estimate – who will be out of pocket.
Point three. The return to the drachma would be advantageous only in the imagination of poorly informed economists, mostly Americans. It now transpires that the George Papandreou government had commissioned a study that showed that even the two sectors that bring Greece its most significant revenues, tourism and shipping, would not be much better off with a devalued currency.
Point four. The real unknown is what collateral damage – apart from the failure to pay its debt – a possible bankruptcy of Greece would cause other countries in the eurozone. First of all, the spread with German treasury bonds could only go up. Certainly, the consequences would not have the same weight for everyone, falling harder on small countries, starting with Portugal, then Spain and Italy, and lighter on Germany.
Solidarity or rock-bottom?
There is no definite answer in the minds of the ministers of the Eurogroup that met in Brussels on May 14 to the question: should more support be held out to Greece, or should it be left to hit rock-bottom? At first glance, at least for Italy, solidarity seems cheaper than refusing to help; peering into the future, a Greece that has not been stabilised would become a ball and chain.
Since two political crises are intertwining here, one that affects the decision-making mechanisms of Europe and the other the Greek political parties, it’s time to think about the alternatives that need weighing up, and to deploy a political rationale in doing so.
In Athens, a political system is collapsing. One must ask if the defeat of the two parties that previously dominated – New Democracy and the Socialists – is due to the tight deadlines demanded by Europe to clean up its debt or to the unfair and inefficient distribution of sacrifices, which continues to protect the clientele and interests of the powerful.
Digging deep
Europe had called for shorter deadlines than the IMF was demanding precisely because Europe was wary of the politicians who were in power in Athens. And now Europe is wary of the Greek voters as well. Their votes have shifted to politicians from emerging movements, who are however telling them a lie: that Greece can blackmail other countries more effectively by threatening to drag them down into the abyss too if they fail to open their wallets yet again.
To confront these illusions, it is up to Germany and other countries demanding austerity to show that blackmail leads nowhere, because they themselves will not fall into the abyss. They need rather to come clean and set out exactly what acts of solidarity they would be willing to perform for other countries weakened by the crisis in the event that Athens does form a government bent on a tug-of-war. Otherwise, telling the Greeks to “sink or swim” would prove to be a bluff – one that the markets are already tending to believe.
Der Euro-Ausstieg: ein Bluff
Während eifrig über einen eventuellen Austritt Griechenlands aus der Eurogruppe spekuliert wird, sollte man bedenken, dass das Land nicht ohne die Gemeinschaftswährung überleben und Europa sich einen derartigen Austritt nicht leisten kann. Deshalb sollten alle mit offenen Karten spielen.
In mehreren Ländern und Teilen Europas haben die Wähler entschieden: Die rein auf Sparmaßnahmen basierende Kur für die Eurozone ist gescheitert. Jetzt heißt es, dies zu akzeptieren und mühsame Verhandlungen aufzunehmen, die zu möglicherweise umständlichen Kompromissen führen.
Doch Griechenland muss sich auf jede Eventualität vorbereitet sein. Man sollte aber auch den Wahrheitsgehalt der Drohungen und Erpressungsversuche beider Seiten hinterfragen.
Vier Wahrheiten über Griechenland
Punkt eins. Griechenland kann nicht aus eigener Kraft überleben. Ohne die Hilfen der Europäischen Union und des Internationalen Währungsfonds, wird es dem Land bald an Geld fehlen, um die Gehälter Staatsbediensteten zu bezahlen oder im Ausland das Notwendigste zum Überleben einzukaufen, an erster Stelle Nahrungsmittel und Öl.
Punkt zwei. Nach den von den Gläubigern durchgesetzten Umstrukturierungen liegt ungefähr die Hälfte der griechischen Staatsschulden in den Händen der EU oder des IWF.
Sollte Griechenland also nicht mehr zahlen können, werden es vor allem die Steuerzahler der Eurogruppe sein, wir alle also, die zur Kasse gebeten werden (in Höhe von schätzungsweise rund 1000 Euro pro Einwohner).
Punkt drei. Eine Rückkehr zur Drachme ist nur in der Phantasie schlecht informierter, meist amerikanischer Ökonomen attraktiv. Unlängst wurde eine Studie bekannt, die unter der Regierung von Giorgos Panpandrou in Auftrag gegeben wurde, und die besagt, dass selbst die Branchen, welche Griechenland die wichtigsten Einnahmen bescheren – Handelsschifffahrt und Tourismus – kaum von einer abgewerteten Währung profitieren würden.
Punkt vier. Die Kollateralschäden, die durch eine eventuelle Pleite Griechenlands für die anderen Länder der Eurogruppe entstehen würden – abgesehen von der Nichtzahlung der Schulden – sind die eigentliche Unbekannte.
Zuerst würde das Differential mit deutschen Staatsanleihen (Spread) unweigerlich wachsen. Die Folgen wären sicherlich nicht für alle gleich gravierend: Es würde die schwachen Länder, angefangen bei Portugal, Spanien und Italien stärker belasten und Deutschland weniger.
Es gibt keine klare Antwort auf die Frage, welche sich alle Minister der Eurogruppe bei ihrem Treffen am 14. Mai in Brüssel gestellt haben: Soll man Griechenland weiterhin helfen oder soll man es untergehen lassen? Auf dem ersten Blick scheint – zumindest für Italien – die Solidarität günstiger als die Ablehnung. Doch mit Blick auf die Zukunft muss man sagen, dass ein nicht saniertes Griechenland für die Union ein Klotz am Bein wäre.
Zwei Krisen verflechten sich
Zwei politische Krisen verflechten sich. Einerseits die Krise des Entscheidungsprozesses innerhalb der Union und andererseits die innenpolitische Krise in Griechenland. Es ist höchste Zeit, über Alternativen nachzudenken, und zwar mit politischem Scharfsinn.
In Athen bricht ein politisches System zusammen. Man muss sich fragen, ob die Niederlage der beiden bisher dominierenden Parteien – Neue Demokratie und Sozialisten – von einem von der EU geforderten zu knapp berechneten Zeitraum zum Schuldenabbau herrühren, oder aber von der ungerechten und ineffizienten Verteilung der notwendigen Opfer, welche die Mächtigen du ihre Klientel verschont.
Europa hatte genau deshalb einen kürzeren Zeitraum gefordert als der IWF, weil man den Politkern und der Regierung nicht traute. Heute traut man auch den Wählern nicht mehr, die sich mehr und mehr Politkern aus neuen Gruppierungen zuwenden, die ihnen eine Lüge nach der anderen auftischen, wie djene, dass man die anderen Länder erpressen könne, indem man androht, Griechenland werde sie mit in den Abgrund ziehen, wird nicht erneut in die Tasche gegriffen.
Kampf gegen Luftschlösser
Um gegen diese Luftschlösser anzugehen, müssen Deutschland und die strengen Länder zeigen, dass solche Erpressungsversuche nutzlos sind. Wir werden uns nicht mit in den Abgrund ziehen lassen. Die Karten müssen auf den Tisch.
Es muss gesagt werden, wie die Solidarität für die anderen von der Krise geschwächten Länder aussehen sollte, falls sich in Griechenland eine Regierung bilden sollte, welche die Kraftprobe sucht.
Denn sonst würde das „Friss oder stirb“ an die Griechen sich rasch als ein Bluff herausstellen. Ein Bluff, von dem die Finanzmärkte bereits auszugehen scheinen.
Aus dem Italienischen von Jörg Stickan
La sortie de l’euro, c’est du bluff
Au moment où les spéculations sur la sortie de la Grèce de la zone euro vont bon train, il faut comprendre qu’Athènes ne peut survivre sans la monnaie unique et que l’Europe ne peut se permettre qu’elle en sorte. Voilà pourquoi chacun doit jouer cartes sur table.
Dans plusieurs pays et régions, le verdict des électeurs est tombé : la cure uniquement à base d’austérité appliquée au sein de la zone euro est un échec. Il s’agit maintenant de l’entériner et d’engager des négociations qui s’annoncent éprouvantes, au risque de trouver des compromis maladroits. Mais pour la Grèce, il est urgent d’être prêt à tout. Et de distinguer les menaces des chantages qui s’échangent en ce moment.
Retour à la drachme
Premier point. La Grèce n’est pas en mesure de survivre par elle-même. Sans les aides de l’Europe et du Fonds monétaire international (FMI), elle manquera très vite d’argent pour payer les salaires des fonctionnaires et pour acheter à l’étranger ce dont elle a besoin pour sa survie, à commencer par les produits alimentaires et le pétrole.
Deuxième point. Après la restructuration imposée aux créanciers privés, aujourd’hui près de la moitié de la dette grecque est entre les mains de l’Europe ou du Fond monétaire international. Donc, si la Grèce ne paie pas, ce sont surtout les contribuables des pays de la zone euro, c’est-à-dire nous tous (un millier d’euros par tête, selon une estimation sommaire), qui en seront de notre poche.
Troisième point. Le retour à la drachme ne serait avantageux que dans l’imagination d’économistes peu informés, américains pour la plupart. On a appris récemment que le gouvernement de Georges Papandréou avait commandité une étude d’où il ressortait que même les deux secteurs qui procurent à la Grèce ses revenus les plus importants, le tourisme et la marine marchande, ne seraient guère avantagés par une monnaie dévaluée.
Quatrième point. La véritable inconnue est celle des dommages collatéraux que – outre le non paiement de la dette – une éventuelle banqueroute de la Grèce causerait aux autres pays de la zone euro. En premier lieu, le différentiel avec les bons du trésor allemands ne manquerait pas de se creuser. Certes, les conséquences n’auraient pas le même poids pour chacun : elles seraient plus lourdes pour les pays faibles, à commencer par le Portugal, puis l’Espagne, et l’Italie. Plus légères pour l’Allemagne.
La solidarité ou le déni
Il n’y a pas de réponse évidente à la question que se posent tous les ministres de l’Eurogroupe qui se sont réunis le 14 mai à Bruxelles : faut-il soutenir davantage la Grèce ou la laisser couler à pic ? À première vue, du moins pour l’Italie, la solidarité semble moins coûteuse que le déni ; et pourtant, si on regarde vers l’avenir, une Grèce non assainie deviendrait un boulet.
Étant donné que deux crises politiques s’entremêlent, l’une qui concerne les mécanismes de décision de l’Europe, l’autre les partis grecs, Il serait temps de réfléchir sur les alternatives à envisager, et ce à travers un raisonnement politique.
À Athènes, un système politique s’effondre. Il faut se demander si la défaite des deux partis jusque là dominants – la Nouvelle Démocratie et les socialistes – est due aux délais trop courts exigés par l’Europe pour assainir sa dette ou à la distribution inique et inefficace des sacrifices nécessaires, qui continue à protéger les clientèles et les puissants.
La main au portefeuille
L’Europe avait réclamé des délais plus courts que ceux du FMI précisément parce qu’elle se méfiait des hommes politiques au pouvoir à Athènes. A présent, elle se méfie aussi des électeurs. Leurs votes se sont déplacés vers les politiciens des mouvements émergents, mais qui racontent des mensonges : que la Grèce peut faire chanter les autres pays plus efficacement, en menaçant de les entraîner dans le gouffre s’ils ne mettent pas la main une fois de plus au portefeuille.
Contre ces illusions, c’est à l’Allemagne et aux autres pays rigoristes de démontrer que le chantage est vain, parce que nous, nous ne tomberons pas dans le gouffre. Il leur faut plutôt jouer cartes sur table, en précisant quels gestes de solidarité ils seraient prêts à faire en direction des autres pays fragilisés par la crise, dans le cas où se formerait à Athènes un gouvernement décidé au bras de fer. Sinon, dire aux Grecs “marche ou crève” se révélerait un bluff, ce que les marchés ont déjà tendance à croire.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστήριξε δασμούς έως και 45% στα εισαγόμενα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα (EVs) την Παρασκευή (4/10), καθώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις επιδοτήσεις του Πεκίνου για αυτοκινητοβιομηχανίες που τώρα στοχεύουν στην Ευρώπη.
Μεγάλοι φόροι θα επιβληθούν στις εισαγωγές ηλεκτρικών οχημάτων από την Κίνα στην ΕΕ, αφού η πλειοψηφία των κρατών μελών υποστήριξε τα σχέδια.
Η κίνηση για την εισαγωγή δασμών στοχεύει στην προστασία της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας από την υπονόμευση από αυτό που πιστεύουν οι πολιτικοί της ΕΕ ότι είναι άδικες κρατικές επιδοτήσεις της Κίνας στα δικά της αυτοκίνητα.
Οι δασμοί στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που κατασκευάζονται στην Κίνα πρόκειται να αυξηθούν από 10% σε 45% για τα επόμενα πέντε χρόνια, αλλά υπάρχουν ανησυχίες ότι μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να αυξήσει τις τιμές των ηλεκτρικών οχημάτων (EV) για τους αγοραστές.
Η απόφαση, η οποία διχάζει κράτη μέλη της ΕΕ, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, κινδυνεύει να πυροδοτήσει εμπορικό πόλεμο μεταξύ των Βρυξελλών και του Πεκίνου, το οποίο έχει καταδικάσει τους δασμούς ως προστατευτικούς.
Η Κίνα έχει βασιστεί σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας για να βοηθήσει στην αναζωογόνηση της οικονομίας της και η ΕΕ είναι η μεγαλύτερη υπερπόντια αγορά για τη βιομηχανία ηλεκτρικών αυτοκινήτων της χώρας.
Η εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία της έχει αναπτυχθεί ραγδαία τις τελευταίες δύο δεκαετίες και τα εμπορικά σήματα της, όπως η BYD, έχουν αρχίσει να κινούνται στις διεθνείς αγορές, προκαλώντας φόβους όπως η ΕΕ ότι οι εταιρείες της δεν θα είναι σε θέση να ανταγωνιστούν τις φθηνότερες τιμές.
Η ΕΕ επέβαλε δασμούς εισαγωγής διαφορετικών επιπέδων σε διαφορετικούς Κινέζους κατασκευαστές το καλοκαίρι, αλλά η ψηφοφορία της Παρασκευής ήταν να αποφασιστεί εάν θα εφαρμοστούν για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Οι χρεώσεις υπολογίστηκαν με βάση τις εκτιμήσεις για το πόση κινεζική κρατική ενίσχυση έχει λάβει κάθε κατασκευαστής μετά από έρευνα της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όρισε ατομικούς δασμούς σε τρεις μεγάλες κινεζικές μάρκες ηλεκτρικών οχημάτων – SAIC, BYD και Geely.
Τα μέλη της ΕΕ διχάστηκαν ως προς τους δασμούς. Η Γερμανία, της οποίας η αυτοκινητοβιομηχανία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές προς την Κίνα, ήταν εναντίον της. Πολλά μέλη της ΕΕ απείχαν από την ψηφοφορία.
Οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν αντιδράσει έντονα. Η Volkswagen λέει ότι οι δασμοί είναι «λανθασμένη προσέγγιση».
Ωστόσο, η Γαλλία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες και η Πολωνία ανέφεραν, ότι υποστήριξαν τους φόρους εισαγωγής. Η πρόταση για τα τιμολόγια θα μπορούσε να είχε μπλοκαριστεί μόνο εάν την καταψήφιζαν ειδική πλειοψηφία 15 μελών.
Η κορυφαία ένωση βιομηχανίας της Γερμανίας, BDI, κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κίνα να συνεχίσουν τις εμπορικές συνομιλίες για τους δασμούς για να αποφευχθεί μια «κλιμακούμενη εμπορική σύγκρουση».
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία διεξήγαγε την ψηφοφορία, είπε ότι η ΕΕ και η Κίνα «θα εργαστούν σκληρά για να εξερευνήσουν μια εναλλακτική λύση» στους φόρους εισαγωγής για να αντιμετωπίσουν αυτό που αποκάλεσε «ζημιογόνο επιδότηση» των κινεζικών ηλεκτρικών οχημάτων.
Το υπουργείο Εμπορίου της Κίνας χαρακτήρισε την απόφαση για επιβολή δασμών «άδικη» και «παράλογη», αλλά πρόσθεσε ότι το ζήτημα θα μπορούσε να επιλυθεί μέσω διαπραγματεύσεων.
Η διαμάχη έχει εγείρει φόβους μεταξύ των βιομηχανικών ομάδων εκτός του τομέα του αυτοκινήτου ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αντίποινα από την Κίνα.
Ένας εμπορικός οργανισμός της γαλλικής βιομηχανίας κονιάκ δήλωσε ότι οι γαλλικές αρχές «μας εγκατέλειψαν».
«Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ο τομέας μας θυσιάζεται με αυτόν τον τρόπο».
Είπε ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση κατόπιν διαπραγματεύσεων που θα «αποτρέψει τα προϊόντα μας από το να αντιμετωπίσουν έναν επιπλέον φόρο που θα μπορούσε να τα αποκλείσει από την κινεζική αγορά».
«Σοβαρές ανησυχίες» για τις πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο
Τα στοιχεία δείχνουν ότι τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, οι ταξινομήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην ΕΕ μειώθηκαν κατά 43,9% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ζήτηση για νέα ηλεκτρικά οχήματα σημείωσε νέο ρεκόρ τον Σεπτέμβριο, αλλά οι παραγγελίες προήλθαν κυρίως από εμπορικές συμφωνίες και από μεγάλες εκπτώσεις κατασκευαστών, σύμφωνα με τον εμπορικό οργανισμό του κλάδου.
Η Society of Motor Manufacturers and Traders (SMMT) δήλωσε ότι οι εταιρείες είχαν “σοβαρές ανησυχίες καθώς η αγορά δεν αναπτύσσεται αρκετά γρήγορα για να επιτύχει τους υποχρεωτικούς στόχους”.
Η βιομηχανία έχει προειδοποιήσει ότι οι οδηγοί χρειάζονται καλύτερα κίνητρα για να αγοράσουν ηλεκτρικά για να βοηθήσουν τους κατασκευαστές ενόψει της σχεδιαζόμενης απαγόρευσης των πωλήσεων νέων οχημάτων βενζίνης και ντίζελ. Υπό τη συντηρητική κυβέρνηση, η προθεσμία για αυτήν την απαγόρευση μετατέθηκε στο 2035 από το 2030, αλλά οι Εργατικοί έχουν δεσμευτεί να την επαναφέρουν στο 2030.
Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων υποχρεούνται να εκπληρώσουν τους στόχους πωλήσεων ηλεκτρικών οχημάτων. Σύμφωνα με την εντολή Zero Emission Vehicle (ZEV), τουλάχιστον το 22% των οχημάτων που πωλούνται φέτος πρέπει να είναι μηδενικών εκπομπών, με τον στόχο να αναμένεται να φτάσει το 80% έως το 2030 και το 100% έως το 2035.
Οι κατασκευαστές που αποτυγχάνουν να επιτύχουν τις ποσοστώσεις θα μπορούσαν να τιμωρηθούν με πρόστιμο 15.000 λιρών ανά αυτοκίνητο.
Τα αφεντικά πολλών εταιρειών αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένων των BMW, Ford και Nissan, έγραψαν στην καγκελάριο Rachel Reeves την Παρασκευή λέγοντας ότι η βιομηχανία είναι πιθανό να χάσει αυτούς τους στόχους.
Είπαν ότι οικονομικοί παράγοντες όπως το υψηλότερο κόστος ενέργειας και υλικών και τα επιτόκια είχαν ως αποτέλεσμα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα να παραμένουν «πεισματικά πιο ακριβά και οι καταναλωτές είναι επιφυλακτικοί να επενδύσουν». Το μέσο κόστος αγοράς ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι περίπου 48.000 £.
Είπαν ότι η «έλλειψη εμπιστοσύνης» στην υποδομή φόρτισης του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν ένα άλλο εμπόδιο για να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να στραφούν στην ηλεκτρική ενέργεια.
Ακολουθεί πολιτική και βιομηχανική αντίδραση στην είδηση:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ URSULA VON DER LEYEN: «Ο τομέας των ηλεκτρικών οχημάτων έχει τεράστιες δυνατότητες για τη μελλοντική ανταγωνιστικότητα και την πράσινη βιομηχανική ηγεσία της Ευρώπης».
“Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων της ΕΕ και οι συναφείς τομείς ήδη επενδύουν και καινοτομούν για να αναπτύξουν πλήρως αυτό το δυναμικό. Όπου βρούμε στοιχεία ότι οι προσπάθειές τους παρεμποδίζονται από στρεβλώσεις της αγοράς και αθέμιτο ανταγωνισμό, θα ενεργήσουμε αποφασιστικά.” “Και θα το κάνουμε αυτό σεβόμενοι πλήρως τις υποχρεώσεις μας στην ΕΕ και τις διεθνείς – επειδή η Ευρώπη παίζει με τους κανόνες, εντός των συνόρων της και παγκοσμίως. Αυτή η έρευνα κατά των επιδοτήσεων θα είναι ενδελεχής, δίκαιη και βασισμένη σε γεγονότα.” Διαφήμιση · Κάντε κύλιση για να συνεχίσετε
Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΛΙΝΤΝΕΡ ΣΤΟ Χ: Η Επιτροπή της ΕΕ “δεν πρέπει να πυροδοτήσει εμπορικό πόλεμο παρά την ψήφο υπέρ πιθανών τιμωρητικών δασμών κατά της Κίνας. Χρειαζόμαστε μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων”.
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΚΑΡΛΟΣ ΚΟΥΕΡΠΟ: «Πέρα από την επιβολή δασμών, πρέπει να συνεχίσουμε να προχωράμε σε αυτή τη διαπραγμάτευση, καθώς είναι σημαντικό να προστατεύσουμε έναν τομέα τόσο στρατηγικό όσο ο τομέας της αυτοκινητοβιομηχανίας, αποφεύγοντας την κλιμάκωση των εμπορικών μέτρων, που θα μπορούσε να είναι επιζήμια για όλους».
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ADOLFO URSO: «Είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε υπόθεση «εμπορικού πολέμου» και θα εργαστούμε μαζί για να τον αποφύγουμε. Πρέπει να διατηρήσουμε τη βιομηχανική και εμπορική εταιρική σχέση με την Κίνα, με την οποία θέλουμε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σε μια λογική win-win που βασίζεται στην αρχή της αμοιβαιότητας , επίσης για χάρη της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας».
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ ΜΠΕΝΙΑΜΙΝ ΝΤΟΥΣΑ: «Μόλις πρόσφατα είχαμε πολύ θετικά μηνύματα από την Επιτροπή ότι ελπίζουμε ότι θα μπορούσαν να προχωρήσουν με μεμονωμένες λύσεις για την αυτοκινητοβιομηχανία και ειδικά για τη Volvo Cars».
«Η γραμμή της Σουηδίας είναι ότι το καλύτερο θα ήταν ότι η Κίνα και η ΕΕ μαζί μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία σε σχέση με αυτό το πρόβλημα».
Ο ΟΥΓΓΡΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΒΙΚΤΟΡ ΟΡΜΠΑΝ: «Αυτό που μας βάζουν να κάνουμε αυτή τη στιγμή, ή αυτό που θέλει να κάνει η ΕΕ, είναι ένας οικονομικός ψυχρός πόλεμος».
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ (PFA): “Είναι καλό που μια απόφαση έλαβε υποστήριξη από τα κράτη μέλη για την υιοθέτηση των τελωνειακών δασμών. Είμαστε υπέρ του ελεύθερου εμπορίου αλλά στο πλαίσιο δίκαιων κανόνων”. BMW (BMWG.DE), ανοίγει νέα καρτέλαΔιευθύνων Σύμβουλος OLIVER ZIPSE: “Η σημερινή ψηφοφορία είναι ένα μοιραίο μήνυμα για την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι μια γρήγορη διευθέτηση μεταξύ της Επιτροπής της ΕΕ και της Κίνας για να αποτραπεί μια εμπορική σύγκρουση από την οποία κανείς δεν κερδίζει.” «Το γεγονός ότι η Γερμανία καταψήφισε τους δασμούς είναι ένα σημαντικό μήνυμα και αυξάνει τις πιθανότητες για μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων».
VOLKSWAGEN (VOWG_p.DE), ανοίγει νέα καρτέλα: «Είμαστε στη θέση μας ότι οι προγραμματισμένοι δασμοί είναι η λάθος προσέγγιση και δεν θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας». «Καλούμε την Επιτροπή της ΕΕ και την κινεζική κυβέρνηση να συνεχίσουν εποικοδομητικά τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για μια πολιτική λύση».
ΤΟ ΚΑΘΙΣΜΑ ΤΗΣ VW ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟ TAVASCAN, ΕΝΑ ΟΛΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ SUV, ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ: «Η SEAT SA συνεργάζεται ενεργά με τον Όμιλο VW, για να ελαχιστοποιήσει τις πιθανές συνέπειες αυτής της απόφασης για το CUPRA Tavascan. “Η εταιρεία θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψει αυτούς τους πρόσθετους δασμούς να επηρεάσουν την τιμή του CUPRA Tavascan, ως μέρος της δέσμευσής της προς τους πελάτες και τους συνεργάτες.” «Ως πρώτη απόδειξη αυτής της δέσμευσης, η τιμή του αυτοκινήτου θα παραμείνει αμετάβλητη για όλες τις παραδόσεις το 2024».
GEELY HOLDING (GEELY.UL): “Η Geely Holding εκφράζει μεγάλη απογοήτευση για την απόφαση της Επιτροπής. Η απόφαση (…) δεν είναι εποικοδομητική και ενδέχεται να εμποδίσει τις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Κίνας, βλάπτοντας τελικά τις ευρωπαϊκές εταιρείες και τα συμφέροντα των καταναλωτών.”
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΛΟΜΠΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ VDA ΠΡΟΕΔΡΟΣ HILDEGARD MUELLER: “Οι προτεινόμενοι δασμοί όχι μόνο θα αύξαναν περαιτέρω τον κίνδυνο μιας αμοιβαίας εμπορικής σύγκρουσης, αλλά θα καταστήσουν τα οχήματα σημαντικά πιο ακριβά για τους καταναλωτές. Η πιθανή ζημία που θα μπορούσε να προκληθεί από τους αντισταθμιστικούς δασμούς είναι επομένως μεγαλύτερη από τα πιθανά οφέλη του μέσου.” «Η ολοένα και μεγαλύτερη σφράγιση της αγοράς δεν αποτελεί επιλογή για την ευρωπαϊκή -και ειδικότερα τη γερμανική- αυτοκινητοβιομηχανία». SAIC (600104.SS), ανοίγει νέα καρτέλαΜΟΝΑΔΑ MG MOTOR FRANCE: «Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει να φορολογήσει υπερβολικά τα 100% ηλεκτρικά οχήματα που προσφέρει η MG στη Γαλλία, επιβραδύνοντας έτσι τη μετάβαση σε πιο ενάρετη ατομική κινητικότητα που η ίδια Επιτροπή ζήτησε μέχρι το 2035». «Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, η MG Motor France αποφάσισε να μην τιμωρήσει τους πελάτες της το 2024 και να διατηρήσει τις τιμές καταλόγου των 100% ηλεκτρικών μοντέλων της, των μόνων που επηρεάστηκαν από την ψηφοφορία της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου, χωρίς καν να περιμένει το αποτέλεσμα. .”
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ: “Η επίσημη έγκριση αυτών των εισαγωγικών δασμών δεν θα αλλάξει πολύ (την) εικόνα. Και είναι ακόμα πιθανό οι δασμοί να μειωθούν ή να αναθεωρηθούν τους επόμενους μήνες υπό την πίεση της Γερμανίας και άλλων μελών που απείχαν από την ψηφοφορία.” «Αλλά η επιβεβαίωσή τους θα δώσει κίνητρο στις κινεζικές αυτοκινητοβιομηχανίες να μεταφέρουν μέρος της παραγωγής τους στην ΕΕ για να προστατευθούν από τυχόν περαιτέρω αυξήσεις δασμών». «Είναι επίσης πιθανό να υποκινήσει αντίποινα από την Κίνα».
ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΚΡΕΑΤΟΣ (ANICE): “Ελπίζαμε ότι υπήρχε πιθανότητα να διερευνήσουμε άλλα μέτρα, αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό που είναι. Τώρα, μπορούμε μόνο να περιμένουμε τις συνέπειες, οι οποίες ελπίζουμε να μην είναι σοβαρές για τον τομέα του χοιρινού κρέατος.” «Ελπίζουμε και ελπίζουμε ότι αυτή η απόφαση δεν θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στις εμπορικές σχέσεις με την Κίνα όσον αφορά τον τομέα του χοιρινού κρέατος και ότι η απειλή πιθανών δασμών στα ισπανικά προϊόντα χοιρινού κρέατος δεν υλοποιηθεί».
ΓΑΛΛΙΚΟ COGNAC ASSN BUREAU NATIONAL INTERPROFESSIONNEL DU COGNAC: “Οι γαλλικές αρχές μάς έχουν εγκαταλείψει. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ο τομέας μας θυσιάζεται με αυτόν τον τρόπο”.
HARGREAVES LANSDOWN HEAD of Money and Markets SUSANNAH STREETER: «Οι επενδυτές ελπίζουν ότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να μπορέσουν να ανταγωνιστούν με πιο ομοιόμορφη καρίνα τους Κινέζους αντιπάλους τους». “Αυτοί οι νέοι δασμοί είναι πιθανό να είναι μια σημαντική οπισθοδρόμηση για τους Κινέζους κατασκευαστές, δεδομένου ότι η ΕΕ είναι η μεγαλύτερη υπερπόντια αγορά της για τη βιομηχανία ηλεκτρικών οχημάτων της. Ωστόσο, δεδομένου του πόσο φθηνότερα είναι ήδη τα κινεζικά EV, ακόμη και αυτό το επίπεδο δασμών μπορεί να σημαίνει ότι είναι ακόμα ανταγωνιστικά και θα δώσει στους ευρωπαίους κατασκευαστές να τρέχουν για τα χρήματά τους». «Έτσι, αυτοί οι επιπλέον φόροι μπορεί να εξακολουθούν να αποτελούν εμπόδιο, αλλά όχι εμπόδιο για το εμπόριο με την ΕΕ».
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Δεν ανταποκρίνεται στους στόχους ενίσχυσης της, το πρόγραμμα για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, εκτιμά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ).
Σε έκθεση που δημοσίευσε σήμερα, το ΕΕΣ ζητά αρτιότερο σχεδιασμό του προγράμματος για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία (EDIP) και καλύτερη ισορροπία μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του χρονοδιαγράμματος. Η διαβούλευση με το ΕΕΣ επί της πρότασης, είναι υποχρεωτική.
Η ΕΕ, αντιμέτωπη με την επανεμφάνιση πολεμικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη, έχει θέσει την άμυνα σε πολύ υψηλή θέση στην ατζέντα της. Η πρόταση EDIP προορίζεται ως το πρώτο βήμα για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής βιομηχανικής στρατηγικής στον τομέα της άμυνας.
Στόχος είναι να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας (ΕΒΤΒΑ), ειδικότερα δε να διασφαλιστεί η έγκαιρη διαθεσιμότητα και προμήθεια αμυντικών προϊόντων. Παράλληλα επιδιώκεται η συμβολή στην ανάκαμψη, στην ανασυγκρότηση και στον εκσυγχρονισμό της αμυντικής ικανότητας της Ουκρανίας.
«Η νομοθετική πρόταση της ΕΕ για την ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανικής ετοιμότητάς της, χρήζει αρτιότερου σχεδιασμού. Αναγκαία είναι επίσης η επίτευξη κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του σχετικού χρονοδιαγράμματος», δήλωσε ο Marek Opioła, Μέλος του ΕΕΣ και αρμόδιος για τη γνώμη.
Το ΕΕΣ επισημαίνει τον κίνδυνο, το χρηματοδοτικό κονδύλιο που προτείνεται, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, να μην ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες του προγράμματος. Τονίζει ότι η Επιτροπή δεν αξιολόγησε το ύψος της ενωσιακής δημοσιονομικής στήριξης που απαιτείται για την υλοποίηση των προτεινόμενων μέσων πολιτικής.
Η στήριξη της Ουκρανίας
Όσον αφορά το μέσο στήριξης της Ουκρανίας, που περιλαμβάνεται στην πρόταση, το ΕΕΣ διαπιστώνει ότι δεν ορίζεται συγκεκριμένο χρηματοδοτικό κονδύλιο. Τα κράτη μέλη συμφώνησαν να χρησιμοποιήσουν τα κέρδη που αποφέρει η επένδυση δεσμευμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων με σκοπό τη στήριξη της Ουκρανίας · ένα ποσοστό των εσόδων θα μπορούσε να διοχετευθεί στην Ουκρανίας. Ωστόσο, το ΕΕΣ εκτιμά ότι η αδυναμία πρόβλεψης, τόσο του ύψους της χρηματοδότησης από τη συγκεκριμένη πηγή, όσο και της διάρκειάς της, ενέχει κινδύνους.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Το… κοινό μυστικό εκατομμυρίων Ευρωπαίων έβγαλε σε δημόσια θέα ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, παραδίδοντας την ογκώδη –και πολύ σημαντική- έκθεση που του είχαν ζητήσει η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τις ενέργειες που θεωρούνται επείγουσες για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ένα περιβάλλον όπου ήδη η Κίνα και οι ΗΠΑ προηγούνται με διαφορά ασφαλείας.
Ο κ. Ντράγκι επέδειξε την ανάγκη που όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα όργανα σχεδιασμού πολιτικών και λήψης απόφασης της ΕΕ ήδη γνώριζαν: Η Ένωση χρειάζεται μαζικές και επείγουσες –πρόσθετες- επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων για να… πλησιάσει ξανά τις δύο υπερδυνάμεις στην τεχνολογία, την καινοτομία και την έρευνα.
Όπως επισημαίνεται από μεγάλα ευρωπαϊκά πρακτορεία, επί της ουσίας ο Μάριο Ντράγκι προειδοποίησε την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με «υπαρξιακή πρόκληση» αν δεν στραφεί σε μεγάλες επενδύσεις και αν δεν επαναφέρει και δεν εφαρμόσει τον μοχλό ανάπτυξης μέσω «έκδοσης εργαλείων κοινού χρέους», ομολόγων, κλπ.
Ο κ. Ντράγκι παρέδωσε σε λιτή δημόσια τελετή την έκθεσή του στην πρόεδρο της Κομισιόν την περασμένη Δευτέρα. Σε γενικές γραμμές, επισημαίνει –προειδοποιεί- πως η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε οικονομική υστέρηση σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα πρέπει να συνεχίσει την κοινή έκδοση χρέους για τη βελτίωση της παραγωγικότητας αλλά και την ενίσχυση της ασφάλειάς της (αμυντικές δαπάνες).
Η Ένωση χρειάζεται κατά τον ίδιο πολύ περισσότερο συντονισμό στη βιομηχανική πολιτική, ταχύτερες αποφάσεις και μαζικές επενδύσεις, αν θέλει να συμβαδίσει στον οικονομικό τομέα με ανταγωνιστές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα.
Μετά την επιτυχία του ιστορικού σχεδίου ανάκαμψης έπειτα από την πανδημία της Covid, η ΕΕ θα πρέπει «να συνεχίσει την έκδοση εργαλείων κοινού χρέους για την χρηματοδότηση κοινών προγραμμάτων επενδύσεων με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας και της ασφάλειας της ΕΕ», σημειώνει στην εισαγωγή της 400σέλιδης έκθεσης ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισημαίνοντας το οικονομικό «χάσμα» που χωρίζει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται επιπλέον επενδύσεις ύψους 750-800 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως — που αντιστοιχούν στο 5% του ΑΕΠ – , πολύ υψηλότερο του 1%-2% του Σχεδίου Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως επισημαίνει το Euronews.
170 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΕ 400 ΣΕΛΙΔΕΣ
«Οι ανάγκες για επενδύσεις είναι τεράστιες», προειδοποίησε ο Μάριο Ντράγκι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες, παρουσία της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Επιμένοντας ότι υπάρχει ανάγκη «δραστικής αλλαγής» στην ευρωπαϊκή προσέγγιση, παρουσίασε ορισμένες από τις «170 προτάσεις του».
Η ιδέα της έκδοσης κοινού χρέους παραμένει πάντως κόκκινη γραμμή για πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης, με προεξάρχουσα την Γερμανία, που εξακολουθούν να φοβούνται ότι θα υπερχρεωθούν για να καλύψουν τις καθυστερήσεις των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Ήδη, λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης Ντράγκι, ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Κρίστιαν Λίντνερ δήλωσε πως η ΕΕ θα πρέπει να εργαστεί για την κινητοποίηση των αναπτυξιακών δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα και όχι για περισσότερο δημόσιο δανεισμό.
“Ωστόσο, ο κοινός δανεισμός της ΕΕ δεν θα λύσει τα διαρθρωτικά προβλήματα”, δήλωσε ο Λίντνερ, προσθέτοντας ότι το κύριο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη επιδοτήσεων, αλλά η γραφειοκρατία.
Ο Μάριο Ντράγκι αναγνωρίζει ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι εφικτό, εκτός «αν συντρέξουν οι πολιτικές και θεσμικές συνθήκες», προσθέτει το Euronews.
Επισημαίνει την ανάγκη κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων για την χρηματοδότηση της καινοτομίας, μέσω της δημιουργίας μίας πραγματικής «Ενωσης αγορών κεφαλαίων».
«Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα ανά κάτοικο έχει αυξηθεί σχεδόν επί δύο φορές στις Ηνωμένες Πολιτείες σε σχέση με την Ευρώπη από το 2000», προειδοποιεί ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην έκθεση αυτή, τη σύνταξη της οποίας υπενθυμίζουμε ζήτησε η πρόεδρος της Κομισιόν και προφανώς κάπως θα πρέπει να την αξιοποιήσει.
Τα πορίσματα της έκθεσης του Μάριο Ντράγκι προορίζονται να γίνουν πηγή έμπνευσης του έργου της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα πέντε προσεχή χρόνια.
Symbolbild zum Thema EU-Wirtschaft, Konjunkturrückgang, Rezession in der Eurozone
ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΦΕΣΗ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πλήττεται από οικονομική στασιμότητα εδώ και ενάμισι χρόνο. Οι επιδόσεις της στην υπέρβαση της κρίσης που προκλήθηκε από την πανδημία ήταν χαμηλότερες σε σχέση με τις ΗΠΑ, όπως συνέβη και με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Η υστέρηση εξηγείται «κυρίως με τη μεγαλύτερη επιβράδυνση της παραγωγικότητας στην Ευρώπη» και αντιπροσωπεύει απειλή για το κοινωνικό της μοντέλο, προειδοποιεί ο Μάριο Ντράγκι.
«Αν η Ευρώπη δεν καταφέρει να γίνει παραγωγικότερη, θα είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε επιλογές. Δεν θα μπορούμε ταυτόχρονα να έχουμε ηγετική θέση στον τομέα των νέων τεχνολογιών, να είμαστε υπόδειγμα κλιματικής υπευθυνότητας και ανεξάρτητος παράγοντας στην διεθνή σκηνή. Δεν θα μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το κοινωνικό μας μοντέλο. Θα πρέπει να αναθεωρήσουμε προς τα κάτω ορισμένες έως και το σύνολο των φιλοδοξιών μας. Πρόκειται για μία υπαρξιακή πρόκληση».
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΝΤΡΑΓΚΙ
Οι προτάσεις τις οποίες καταγράφει στην έκθεσή του ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: την τόνωση της καινοτομίας και την κάλυψη του χάσματος που υπάρχει αυτή τη στιγμή με τις ΗΠΑ, τον συνδυασμό της απανθρακοποίησης της οικονομίας με την ανταγωνιστικότητα, και την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των εξαρτήσεων.
Ειδικά για τη διασύνδεση της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι επεσήμανε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ λειτουργεί βάσει ενός σχεδιασμού (TargetModel) από την εποχή όπου στο ενεργειακό μείγμα κυριαρχούσαν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα, κάτι που δεν ισχύει σήμερα, ενώ στην αγορά κυριαρχούν εδραιωμένα συμφέροντα, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιούνται τα οφέλη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μεταξύ άλλων για μείωση των τιμών ενέργειας.
Τα κύρια ερωτήματα, κατά τον Μάριο Ντράγκι, είναι πώς θα χρηματοδοτηθούν οι τεράστιες επενδύσεις που χρειάζονται και πώς θα μπορέσουν οι 27 να συντονίσουν τις πολιτικές τους.
Όπως σημείωσε ο κ. Ντράγκι, η στρατηγική περιέχει 170 αναλυτικές προτάσεις, οι οποίες είναι αμέσως εφαρμόσιμες χάρη στο προβάδισμα της Ευρώπης όσον αφορά την ποιότητα της εκπαίδευσης, των συστημάτων υγείας και των συστημάτων κοινωνικής ευημερίας.
The flags of China and the European Union waving. International relations and diplomacy.
ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΗΠΑ
Όσον αφορά τους πυλώνες της στρατηγικής που προτείνει, ο κ. Ντράγκι σημείωσε κατ’ αρχήν πως πρέπει να κλείσει το χάσμα στην καινοτομία με τις ΗΠΑ, καθώς η Ευρώπη βρίσκεται σε μια «στατική βιομηχανική δομή» με εταιρίες μεσαίου μεγέθους στους ίδιους τομείς όπως πριν 20 χρόνια, τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν μεταβεί στην ψηφιακή εποχή.
Υπενθύμισε πως από το 2008, το 30% των εταιριών με αξία πέραν του 1 δις ευρώ εγκατέλειψαν την ΕΕ, με τις πλείστες να πηγαίνουν στις ΗΠΑ. Η αδυναμία στον τομέα της τεχνολογίας, όπως είπε, περιορίζει παράλληλα και την καινοτομία σε παραδοσιακούς τομείς.
Σε σχέση με τον δεύτερο πυλώνα, τον συνδυασμό της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ σήμερα «είναι ακόμα σχεδιασμένη για μια εποχή όταν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα ήταν τα σημαντικά στοιχεία του ενεργειακού μείγματος».
Το 2020, συνέχισε, το φυσικό αέριο καθόριζε τις τιμές της ενέργειας κατά το 60%, παρά το ότι αποτελούσε μόλις 20% του μείγματος, ενώ στην αγορά κυριαρχούν «εδραιωμένα συμφέροντα» και η ενέργεια αποτελούσε μηχανή εσόδων για τους εθνικούς προϋπολογισμούς.
Το αποτέλεσμα, πρόσθεσε, είναι πως δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα οφέλη των ανανεώσιμων για τους καταναλωτές, και για αυτό «πρέπει να στοχεύσουμε στην αποσύνδεση» ώστε οι πολίτες να δουν τη διαφορά στους λογαριασμούς.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ υπογράμμισε την ανάγκη καθαρών τεχνολογιών και την αύξηση της παροχής πράσινης ενέργειας, κάτι που κάνουν με κίνητρα οι ΗΠΑ, τη στιγμή που η Κίνα ανταγωνίζεται την ΕΕ στην παραγωγή αυτών των τεχνολογιών.
Τρίτον, ο κ. Ντράγκι αναφέρθηκε στον πυλώνα των προτάσεων που αφορούν την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των των εξαρτήσεων, μεταξύ άλλων μέσω εξωτερικής οικονομικής πολιτικής, συμφωνίες με χώρες κλειδιά και οικοδόμηση των δυνατοτήτων της αμυντικής βιομηχανίας.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
Μιλώντας στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου, η κ. Φον ντερ Λάιεν υπογράμμισε πως από τότε που ζήτησε τη συγκεκριμένη έκθεση από τον κ. Ντράγκι, πριν έναν χρόνο, το θέμα της ανταγωνιστικότητας έχει κερδίσει δυναμική στις συζητήσεις των κρατών μελών, με την ίδια να το αναδεικνύει στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για τη δεύτερη θητεία της τις οποίες δημοσίευσε τον Ιούλιο ενόψει της έγκρισης της υποψηφιότητας της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στην παρέμβασή της, η κ. Φον ντερ Λάιεν εστίασε σε τρεις εισηγήσεις της έκθεσης που θεώρησε σημαντικές: την ανάγκη να προχωρήσουν η ψηφιακή και η πράσινη μετάβαση – καθώς οι βάσεις έχουν μπει – μέσω της στήριξης στη βιομηχανία, την ανάγκη για ενίσχυση των δεξιοτήτων των εργαζομένων που θα παράγουν και θα χειρίζονται νέες τεχνολογίες, και την ανάγκη η ΕΕ να είναι ανθεκτική ώστε να καταστεί ανταγωνιστική εστιάζοντας σε ζητήματα όπως την πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες, απαραίτητα εξαρτήματα ή διασύνδεση στον τομέα της ενέργειας.
Εξηγώντας τη φιλοσοφία της ογκώδους έκθεσης, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως αν και έχει ειπωθεί πολλές φορές πως η ανάπτυξη στην ΕΕ επιβραδύνεται, έως και πριν δύο χρόνια δεν θα γινόταν η σημερινή συζήτηση. Ωστόσο σήμερα, επεσήμανε, το παγκόσμιο εμπόριο έχει επίσης επιβραδυνθεί, η αγορά της Κίνας είναι λιγότερη ανοιχτή και μάλιστα ανταγωνίζεται την ΕΕ, η Ευρώπη έχει χάσει τη Ρωσία ως κύρια πηγή φτηνής ενέργειας, και πλέον πρέπει να επενδύσει στην άμυνα της για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο παρελθόν, σημείωσε, η Ευρώπη μπορούσε να επενδύει στην αύξηση του πληθυσμού, ο οποίος αναμένεται να μειωθεί σταδιακά την επόμενη δεκαετία, τη στιγμή που η παραγωγικότητα παραμένει αδύναμη και οι φιλοδοξίες αυξάνονται, τόσο στον τομέα της κλιματικής αλλαγής όσο και στην άμυνα, παράλληλα με την ανάγκη να διατηρηθεί το μοντέλο κοινωνικής πρόνοιας της ηπείρου.
«Οι επενδύσεις που προϋποθέτουν όλα αυτά είναι τεράστιες» τόνισε, κάνοντας λόγο για ανάγκη αύξησης των επενδύσεων κατά 5% του ΑΕΠ, στα επίπεδα που καταγράφηκαν τελευταία φορά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Η ανάπτυξη, συνέχισε, είναι κρίσιμης σημασίας ώστε η ΕΕ να μπορεί να διασφαλίσει τις ιδρυτικές αξίες της ευημερίας, της ισότητας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
Τον Μάρτιο του 2024, όταν οι Βρυξέλλες και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και πόλεις συγκλονίζονταν από τον ξεσηκωμό των οργανωμένων γεωργοκτηνοτρόφων, απαιτώντας αλλαγές στις πολιτικές της ΕΕ για την πράσινη μετάβαση και την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαφύλαξη των συμφερόντων των αγροτών έναντι του αθέμιτου ανταγωνισμού που υφίστανται από συναδέλφους τους σε τρίτες χώρες, όπου δεν εφαρμόζονται τα αυστηρά και δαπανηρά κριτήρια καταλληλότητας προϊόντων που επιβάλλονται στην ΕΕ, ο οικονομολόγος Γιάνης Βαρουφάκης είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο στον ευρωπαϊκό Τύπο, το οποίο άγγιζε κάποια από τα θέματα που αγγίζει σήμερα και η έκθεση Ντράγκι.
Ο κ. Βαρουφάκης είχε γράψει μεταξύ άλλων σε εκείνο το άρθρο: «Επί πλέον, υπάρχουν δύο πρόσθετα προβλήματα που αγνοούνται εσκεμμένα. Το ένα είναι η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, που οι Βρυξέλλες διατυμπανίζουν αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν. Παραδείγματος χάριν, στην Ολλανδία το κορυφαίο οικολογικό πρόβλημα είναι τα νιτρικά άλατα που δηλητηριάζουν δεκαετίες τώρα τον υδροφόρο ορίζοντα. Μετά από δεκαετίες που η κυβέρνηση έκανε τα στραβά μάτια, ξάφνου – υπό την πίεση των Βρυξελλών – απαίτησε από τους Ολλανδούς αγρότες να λύσουν το πρόβλημα με δικό τους κόστος, μεταξύ άλλων μέτρων, “θυσιάζοντας” μία στις τρεις αγελάδες.
Ακόμα πιο δυσεπίλυτο είναι το δεύτερο πρόβλημα που προκάλεσε η 15ετής οικονομική ύφεση που ακολούθησε το τραπεζικό Κραχ του 2008. Το αποτέλεσμα των πανευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας, που ήταν η βασική πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης αυτής, ήταν η κατάρρευση των επενδύσεων.
Τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής είναι καταιγιστικά: Η επενδυτική απεργία ευθύνεται για τη σημερινή αποβιομηχάνιση της Γερμανίας και της Βόρειας Ιταλίας ταυτόχρονα.
Ολόκληρο το βιομηχανικό καρτέλ της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης αποδομείται και, έτσι, αδυνατεί να χρηματοδοτεί την Κοινή Αγροτική Πολιτική, όπως είχε συμφωνηθεί με τους τσιφλικάδες του Βορρά από την δεκαετία του ’50.
Παράλληλα, μένει με άδεια τα ταμεία η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, με τα βάρη της να πέφτουν δυσανάλογα στους ώμους των αγροτών και των λαϊκών τάξεων.
Με άλλα λόγια», επισήμανε ο κ. Βαρουφάκης, «για τον ξεσηκωμό ακόμα και των πλουσιότερων Γερμανών και Ολλανδών μεγαλοαγροτών, που για πρώτη φορά συναγωνίζονται τους Έλληνες, Γάλλους και Ισπανούς συναδέλφους τους στις κινητοποιήσεις και στα μπλόκα, ευθύνεται ο ανόητος χειρισμός της αναπόφευκτης κρίσης του ευρώ».
Από το περιοδικό Insider
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Για να σας προσφέρουμε την καλύτερη εμπειρία, χρησιμοποιούμε τεχνολογίες όπως τα cookies για να αποθηκεύουμε και/ή να έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες της συσκευής. Η συγκατάθεση για αυτές τις τεχνολογίες θα μας επιτρέψει να επεξεργαστούμε δεδομένα, όπως η συμπεριφορά περιήγησης ή μοναδικά αναγνωριστικά σε αυτόν τον ιστότοπο. Η μη συγκατάθεση ή η ανάκληση της συγκατάθεσης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ορισμένες λειτουργίες και δυνατότητες.
Λειτουργικά
Πάντα ενεργό
Η τεχνική αποθήκευση ή η πρόσβαση είναι απολύτως απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό να καταστεί δυνατή η χρήση μιας συγκεκριμένης υπηρεσίας που ζητείται ρητά από τον συνδρομητή ή χρήστη ή για τον αποκλειστικό σκοπό της μετάδοσης μιας επικοινωνίας μέσω δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
Προτιμήσεις
Η τεχνική αποθήκευση ή η πρόσβαση είναι απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό αποθήκευσης προτιμήσεων που δεν ζητούνται από τον συνδρομητή ή τον χρήστη.
Στατιστικά
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για στατιστικούς σκοπούς.The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Διαφημιστικά
Ο τεχνικός χώρος αποθήκευσης ή η πρόσβαση απαιτείται για τη δημιουργία προφίλ χρήστη για την αποστολή διαφημίσεων ή για την παρακολούθηση του χρήστη σε έναν ιστότοπο ή σε πολλούς ιστότοπους για παρόμοιους σκοπούς μάρκετινγκ.
