Eδώ και ένα μήνα εκτυλίσσεται στην ευρύτερη περιοχή της Φλώρινας μια από εκείνες τις αξιαγάπητες δραστηριότητες μικρής ομάδας που εκμεταλλευόμενη την λαϊκή επιθυμία για έκφραση και ανάδειξη της πολιτιστικής της κληρονομιάς προβάλλει διαιρετικά συνθήματα και αντιλήψεις επικίνδυνα, αμφότερα, για την ειρηνική διαβίωση των πολιτών.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης, εφημερίδα “ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ”

Είναι μια εκδήλωση που αναπαράγει με soft τακτική αυτό που λέμε «Μακεδονικό». Αυτήν την φορά στα Πανηγύρια.

Είναι η περίοδος των ετησίων πανηγυριών χωριών της περιοχής από τις αρχές Μαίου ως το τέλος του καλοκαιριού.  Στα πανηγύρια αυτά ο κόσμος τραγουδά και χορεύει τραγούδια και χορούς που έχουν σχέση με την παράδοσή του. Αυτό κάνουν και οι δίγλωσσοι Έλληνες της περιοχής με τα δικά τους τραγούδια. Κάθε χωριό προβάλλει τις ιδιαιτερότητές του.

Ως το 1997 τα τραγούδια αυτά μιλούσαν για την ομορφιά, την αγάπη, την φύση, την νοσταλγία και άλλα ευγενή ανθρώπινα αισθήματα. Από το 1997 και εδώ στο ρεπερτόριο περιελήφθησαν και τραγούδια αλυτρωτικού περιεχομένου. Τραγούδια που μιλούν για τον αδικημένο αιγαιάτη μακεδόνα που οι κακοί Έλληνες του πήραν την γη, για την Ένωση των τριών περιοχών της Μακεδονίας και άλλα ανάλογα. Στην διάθεσή μας υπάρχουν 12 από αυτά, μεταφρασμένα, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης του περιεχομένου τους.

Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα.

Ο τοπικός πληθυσμός και κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος όχι μόνο δεν θα είχε αντίρρηση οι συμπολίτες του να εκφράζονται με τα παραδοσιακά τους τραγούδια και χορούς αλλά και θα ενθάρρυνε την πολιτεία να βοηθήσει στην διεξαγωγή των πανηγυριών. Τα πανηγύρια είναι σημαντικό στοιχείο της ζωής και του πολιτισμού μικρών κοινωνιών. Ο κόσμος συμμετέχει με αγνές προθέσεις. Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού.

Οι άνθρωποι που παίρνουν μέρος στις εκδηλώσεις αυτές βλέπουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να χορεύουν και να τραγουδούν και χαίρονται. Είναι από τις λίγες ιερές στιγμές αναπαραγωγής του εαυτού τους, της ταυτότητάς τους, της ύπαρξης και της αξιοπρέπειάς τους τις οποίες δεν δικαιούται να διακόψει κανείς. Είναι άνθρωποι διαφορετικών παραδόσεων, οι περισσότεροι επιθυμούν μια καλλιτεχνική ποικιλία και αυτήν την διάσταση απαιτούν  να τηρήσουν οι οργανωτές. Ντόπιοι, πόντιοι, θρακιώτες, μικρασιάτες, αρβανίτες, βλάχοι, όλοι θέλουν να ακούσουν τα τραγούδια τους και να τα χορέψουν. Η μονωδία κρύβει σκοπιμότητα.  Αυτήν την ιερότητα των στιγμών βανδαλίζουν οι λίγοι επιτήδειοι από το παρασκήνιο της οργάνωσης για να προβάλλουν και να μεθοδεύσουν τους στόχους τους.

Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα: Σε ανακοίνωσή του το Κόμμα «Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας» με αφορμή την απαγόρευση μιας τέτοιας εκδήλωσης στο Αμύνταιο στις 21 Μαϊου, ημέρα εορτής των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης αναφέρει ότι απαγορεύθηκε η συμμετοχή στις εκδηλώσεις του συγκροτήματος «Μακεδονικό Μεράκι» που αποτελείται από μέλη της «Μακεδονικής Μειονότητας». Το ερώτημα είναι υπάρχει στην Ελλάδα τέτοια μειονότητα; 

Για όσους δεν το γνωρίζουν το «Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας” (ΚΙΕΦ) είναι το DEM “Dostluk, Eşitlik, Barış Partisi” της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης με το οποίο συνεργάστηκε ένα μέρος των δίγλωσσων Ελλήνων της Μακεδονίας, κυρίως της περιοχής της Έδεσσας στο οποίο πρωταγωνιστεί η κ. Ευγενία Νατσουλίδου η οποία και εκτέθηκε ως υποψήφια στις ευρωεκλογές του 2024.

Ο άλλος πόλος με ανάλογη δραστηριότητα ο οποίος, επίσης, μιλά για μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα είναι το «Ουράνιο Τόξο» το οποίο δραστηριοποιείται στην Φλώρινα.

Ύστερα από πρωτοβουλία πολιτών της περιοχής Αμυνταίου οι οποίοι επικαλούντο ότι στα πανηγύρια αυτά το περιεχόμενο των τραγουδιών είναι αλυτρωτικό παρενέβησαν οι τοπικές αρχές και ακύρωσαν την διεξαγωγή τους.

Το γεγονός προκάλεσε αντιδράσεις και βουλευτών και κομμάτων και δημοτικών παραγόντων της περιοχής οι οποίες, αντιδράσεις, αποφεύγουν να θίξουν τον  κεντρικό πυρήνα του ζητήματος: τον αλυτρωτισμό. Μιλούν για την ανάγκη να εκφράζεται ο κόσμος με τις πολιτιστικές δραστηριότητές του και επισημαίνουν ότι η Φλώρινα δεν μπορεί να οπισθοδρομήσει σε εμφυλιοπολεμικές πρακτικές και νοοτροπίες και σ αυτό έχουν δίκαιο.

Αλλά κανένα από τα κόμματα ή τις προσωπικότητες που αντέδρασαν (ΠΑΣΟΚ, Συριζα, ΚΚΕ, Δήμαρχος Αμυνταίου Ιωάννης Λιάσσης, η βουλευτής του Συριζα Πέτη Πέρκα) δεν κάνουν αναφορά στην διάσταση του αλυτρωτισμού. Όλοι την παραβλέπουν. Το ερώτημα είναι γιατί; Από καιροσκοπισμό για ψήφους ή θεωρούν πως έχει γίνει παράδοση η αμφισβήτηση της ακεραιότητας της χώρας;

Υπάρχει μια ιδιόμορφη απάντηση σε όλο αυτό. Η συντριπτική πλειονότητα όσων παίρνουν μέρος στις εκδηλώσεις και τις απολαμβάνει δεν γνωρίζει τι τραγουδά. Τα αλυτρωτικού περιεχομένου τραγούδια είναι νεοφερμένα από την γειτονική χώρα και οι στίχοι τους δεν γίνονται εύκολα κατανοητοί. Το γλωσσικό ιδίωμα που ομιλούν οι ντόπιοι της Δυτικής Μακεδονίας μόνο στα βασικά προσομοιάζει με την αναγνωρισμένη από το ελληνικό κράτος και ως Μακεδονική γλώσσα της Βόρειας Μακεδονίας. Τα παραδοσιακά δικά τους τραγούδια, εξυμνούσαν την ομορφιά και μιλούσαν για τα ανθρώπινα αισθήματα, τον πόνο και την νοσταλγία.

Η όλη υπόθεση, όμως, χαρακτηρίζεται κι από κάτι άλλο, πολύ καιροσκοπικό που διακρίνει τον νεοέλληνα.

Φίλος της περιοχής με τον οποίο μίλησα σχετικά υποστήριξε πως δικός του γνωστός συμμετέχει σε συγκροτήματα που παίζουν στα πανηγύρια ανάλογα τραγούδια. Όταν τον ρώτησε ποιος ο λόγος της συμμετοχής του, η απάντηση ήταν «πληρώνουν καλά».

Σε μια περιοχή που μαστίζεται από ανεργία και εγκατάλειψη ένα τέτοιο μεροκάματο δεν είναι καθόλου αμελητέο. Για να περάσουμε στην Θράκη, τοπικός παράγων μου είπε σε κατ ιδίαν συζήτηση: «καλά που είναι το μεταναστευτικό και βγαίνει κανένα μεροκάματο».

Όταν το ελληνικό κράτος έχει εγκαταλείψει την ελληνική περιφέρεια και με τον Καλλικράτη “τελειώνει” και τους τελευταίους ανθρώπινους πυρήνες που απέμειναν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι απέναντι σε όσους έμειναν για να φυλάνε Θερμοπύλες; Για να κάνουν τα οικονομικά και άλλα παιχνιδάκια τους στην Αθήνα;

Ο Μακεδονομάχος Καπετάν Κότας (Κότε Ρίστοφ ή Κώστας Χρήστου ), που δεν μιλούσε καθόλου ελληνικά θα αδιαφορούσε για τα αθηναϊκά παιχνιδάκια.  Και καθώς τον κρεμούσαν οι Τούρκοι στην πλατεία του Μοναστηρίου (σημερινή Μπίτολα) θα φώναζε «Ντα ε ζίβα Γκρίτσια» (Ζήτω η Ελλάδα!) αλλά σε κάποια άλλη Ελλάδα θα πίστευε. Υπάρχει αυτή η Ελλάδα σήμερα;

Πάντως, στην περιοχή της Φλώρινας υπάρχουν δίγλωσσοι του κλίματος Καπετάν Κότα. Η συντριπτική πλειονότητα έμεινε στην περιοχή με την βούλησή της παρά τις άστοχες κατά καιρούς παρεμβάσεις του κράτους.

Είναι πολύ χειρότερη η νοοτροπία ορισμένων κρατικών αξιωματούχων στη Δυτική Μακεδονία και στη Θράκη που προτάσσουν το οικονομικό όφελος, του εθνικού.

Η μικρή αφήγηση έχει ως εξής:

Ένα από τα μόνιμα αιτήματα των συντηρητών του αλυτρωτισμού της περιοχής Αμυνταίου ήταν η κατάργηση του πεδίου βολής. Το 2009 έγινε σχετική επερώτηση από βουλευτή του νομού Φλώρινας που προέβαλε το σχετικό αίτημα. Το πεδίο βολής καταργήθηκε αλλά ο τότε Α’ΓΕΣ σκέφθηκε ορθά πως αφού δεν υπάρχει πεδίο βολής δεν χρειάζεται και ο στρατός. Και άρχισε η απόσυρση των στρατιωτικών μονάδων που συνεχίζεται ως σήμερα.

Ξέρετε, όμως, τι κρυβόταν πίσω από την επερώτηση του βουλευτή; Ο λιγνίτης που βρισκόταν κάτω από την επιφάνεια του πεδίου βολής για να χρησιμοποιηθεί σε ένα έργο παραγωγής ενέργειας της περιοχής. Ας μείνουμε σε αυτά.

Βαλλιστικοί πύραυλοι, που χτυπούν κατοικημένες περιοχές, επιθέσεις σε πυρηνικά και ενεργειακές υποδομές, νεκροί στρατηγοί, απειλές για κλείσιμο του πιο στρατηγικού περάσματος στον πλανήτη. Ισραήλ και Ιράν έχουν διαδοχικά περάσει τη μία μετά την άλλη τις κόκκινες γραμμές.

Η κλιμάκωση δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Ήταν αποτέλεσμα ετών σκιώδους πολέμου, με επιθέσεις σε βάσεις, πρεσβείες, επιστήμονες και συμμάχους. Αλλά πλέον, η σιωπηλή ένταση έχει μετατραπεί σε μετωπική σύγκρουση με χαρακτηριστικά ολοκληρωτικού πολέμου: μπαράζ βαλλιστικών πυραύλων, μαζικούς θανάτους, και – για πρώτη φορά – στοχευμένα πλήγματα σε ενεργειακές υποδομές.

Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου προειδοποιεί πως θα δούμε ισραηλινά αεροσκάφη πάνω από την Τεχεράνη και ο αγιατολάχ Αλί Χαμενεϊ απαντά πως οι πύλες της κολάσεως άνοιξαν.

Το Ισραήλ χτυπά πυρηνικές και ενεργειακές εγκαταστάσεις

Η επιχείρηση «Rising Lion» του ισραηλινού στρατού ξεκίνησε με αιφνιδιαστικά χτυπήματα σε πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, όπως στο Ισφαχάν και τη Φορντό, αλλά επεκτάθηκε σε ένα άνευ προηγουμένου χτύπημα στο South Pars, το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου στον κόσμο.

Οι φλόγες στο συγκρότημα της Φάσης 14, στην επαρχία Μπουσίρ, δεν είναι μόνο πλήγμα για το ιρανικό καθεστώς· είναι προειδοποίηση με παγκόσμια απήχηση, για το πού μπορεί να φτάσει η σύγκρουση. Οι τιμές του φυσικού αερίου αναμένεται να επιδοθούν σε νέο ράλι με το άνοιγμα των αγορών τη Δευτέρα.

Όπως σχολιάζουν αναλυτές, πρόκειται για «τη διάρρηξη ενός άγραφου κανόνα»: μέχρι τώρα, ενεργειακές εγκαταστάσεις – τόσο του Ιράν όσο και του Ισραήλ – παρέμεναν εκτός στόχων.

Η απάντηση της Τεχεράνης και ο κίνδυνος διάχυσης

Η απάντηση της Ισλαμικής Δημοκρατίας ήταν άμεση. Με την επιχείρηση «True Promise III», εξαπέλυσε δεκάδες βαλλιστικούς πυραύλους και drones κατά ισραηλινών στρατιωτικών βάσεων. 8 Ισραηλινοί έχουν σκοτωθεί και δεκάδες αγνοούνται κάτω από τα συντρίμμια.

Τώρα το Ιράν απειλεί να πλήξει και βάσεις χωρών, που στηρίζουν το Ισραήλ, όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία. Οι δύο τελευταίες, αν και άκρως επικριτικές απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης Νετανιάχου στη Γάζα, δεν καταδίκασαν την επίθεση στο Ιράν.

Παράλληλα αυξάνονται οι απειλές για το κλείσιμο του Στενού του Ορμούζ. Ο Ιρανός βουλευτής Εσμαΐλ Κοσαρί, προειδοποίησε ότι η Τεχεράνη δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο αν συνεχιστούν οι ισραηλινές επιθέσεις.

Το Ορμούζ ως στρατηγικός εκβιασμός

Το Στενό του Ορμούζ είναι ο στενότερος λαιμός φιάλης της παγκόσμιας ενέργειας: 20% του παγκόσμιου πετρελαίου περνά από εκεί. Κλείσιμό του θα σημάνει έκρηξη των τιμών, παγκόσμιο πληθωριστικό σοκ και απειλή γενικευμένου πολέμου στον Κόλπο.

Η Ισλαμική Δημοκρατία έχει στο παρελθόν αφήσει υπονοούμενα για το Ορμούζ, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται έτοιμη να το θέσει πραγματικά στο τραπέζι ως χαρτί στρατηγικού εκβιασμού.

Αν ενεργοποιήσει αυτό το όπλο (που πάντως είναι εξαιρετικά επιζήμιο και για την ίδια) υπολογίζεται ότι θα δούμε τις τιμές του πετρελαίου να εκτινάσσονται στα 130 δολάρια το βαρέλι από περίπου 75 δολάρια σήμερα. Η βενζίνη θα γίνει σε μία τέτοια περίπτωση «είδος πολυτελείας».

Η Ουάσιγκτον εμπλέκεται – έστω και ανεπίσημα

Αν και οι ΗΠΑ δεν έχουν εξαπολύσει δικά τους πλήγματα κατά του Ιράν, βοηθούν ενεργά στην άμυνα του Ισραήλ: συστοιχίες Patriot, αμερικανικά πολεμικά πλοία και υπερσύγχρονα συστήματα ανίχνευσης έχουν τεθεί σε λειτουργία.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, που προσπαθούσε να κρατήσει διπλωματική ισορροπία, αφού είδε τον Νετανιάχου να τον αγνοεί, αλλά και τις διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη να μην αποδίδουν, αναγκάστηκε να στηρίξει εκ των υστέρων τις ισραηλινές επιθέσεις.

Ταυτόχρονα, το Πεντάγωνο μετακινεί πλοία, κατασκοπευτικά και πιθανώς βομβαρδιστικά στην περιοχή, ενώ το αεροπλανοφόρο USS Nimitz ακύρωσε την προγραμματισμένη του επίσκεψη στο Βιετνάμ.

Τι μέλλει γενέσθαι;

Η στρατιωτική ικανότητα του Ισραήλ είναι ισχυρή, αλλά δεν επαρκεί από μόνη της για πλήρη εξουδετέρωση των υπόγειων πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Τις βόμβες διάτρησης που απαιτούνται για κάτι τέτοιο τις διαθέτουν μόνο οι ΗΠΑ.

Αν ο Τραμπ αποφασίσει να «πάει μέχρι τέλους», τότε η εμπλοκή των ΗΠΑ δεν θα είναι πια υποστηρικτική – θα είναι καθοριστική. Μπορεί όμως να οδηγήσει σε μία παγκόσμια σύρραξη.

Μερίδα αναλυτών τονίζει από την άλλη πως εάν ο  Λευκός Οίκος κρατήσει αποστάσεις και αφήσει το Ιράν να πλήξει στόχους σε Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ ή δεξαμενόπλοια, τότε η σύγκρουση θα γίνει και πάλι ανεξέλεγκτη.

Naftemporiki.gr

Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ερευνητική ομάδα αναζήτησε σημάδια αλληλεπιδράσεων μεταξύ του μαγνητικού περιβάλλοντος και των επιφανειών του Ουρανού και των τεσσάρων μεγαλύτερων δορυφόρων του και παρουσιάζει τώρα τα ενδιαφέροντα ευρήματα της.

Σε αντίθεση με τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος τα ονομάτα των δορυφόρων του Ουρανού δεν προέρχονται από την ελληνική μυθολογία αλλά από χαρακτήρες στα έργα του Σαίξπηρ.

Το Hublle μελέτησε τους δορυφόρους Άριελ, Ουμβριήλ, Τιτάνια, Όμπερον. Οι ερευνητές προέβλεψαν ότι με βάση τις αλληλεπιδράσεις με τη μαγνητόσφαιρα του Ουρανού, οι πλευρές αυτών των παλιρροϊκά κλειδωμένων φεγγαριών που βλέπουν τον πλανήτη θα ήταν φωτεινότερες από τις «πίσω» πλευρές, που θα ήταν πάντα στραμμένες προς τα έξω. Αυτό θα οφειλόταν στο σκούρο χρώμα των πίσω πλευρών τους από φορτισμένα σωματίδια όπως ηλεκτρόνια παγιδευμένα στη μαγνητόσφαιρα του Ουρανού. Αντ’ αυτού, δεν βρήκαν στοιχεία για σκούρο χρώμα στις πίσω πλευρές των φεγγαριών, αλλά σαφείς ενδείξεις για σκούρο χρώμα στις μπροστινές πλευρές των εξωτερικών φεγγαριών.

«Ο Ουρανός είναι παράξενος, επομένως ήταν πάντα αβέβαιο το πόσο το μαγνητικό πεδίο αλληλεπιδρά στην πραγματικότητα με τους δορυφόρους του. Για αρχή, έχει κλίση 98 μοιρών σε σχέση με την εκλειπτική. Αυτό σημαίνει ότι ο Ουρανός έχει δραματική κλίση σε σχέση με το τροχιακό επίπεδο των πλανητών. Κυλάει πολύ αργά γύρω από τον Ήλιο στο πλάι του καθώς ολοκληρώνει την τροχιά του, διάρκειας 84 ετών, γύρω από τη Γη. Τη στιγμή της διέλευσης του Voyager 2 (το 1986) η μαγνητόσφαιρα του Ουρανού είχε κλίση περίπου 59 μοιρών από το τροχιακό επίπεδο των δορυφόρων. Έτσι, υπάρχει μια επιπλέον κλίση στο μαγνητικό πεδίο» λέει ο Δρ. Ρίτσαρντ Καρτράιτ ερευνητής στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στις ΗΠΑ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Το φαινόμενο

Επειδή ο Ουρανός και οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου περιστρέφονται ταχύτερα από ό,τι τα φεγγάρια του σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη, οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου περνούν συνεχώς από τα φεγγάρια. Εάν η μαγνητόσφαιρα του Ουρανού αλληλεπιδρά με τα φεγγάρια του, τα φορτισμένα σωματίδια θα πρέπει κατά προτίμηση να χτυπούν την επιφάνεια των πίσω πλευρών.

Αυτά τα φορτισμένα σωματίδια, καθώς και οι κοσμικές ακτίνες του γαλαξία μας, θα πρέπει να σκουρύνουν τα πίσω ημισφαίρια του Άριελ, του Ούμπριελ, της Τιτάνιας και του Όμπερον και πιθανώς να παράγουν το διοξείδιο του άνθρακα που ανιχνεύεται σε αυτά τα φεγγάρια.

Οι αστρονόμοι ανέμεναν ότι, ειδικά για τα εσωτερικά φεγγάρια Άριελ και Ούμπριελ, τα πίσω ημισφαίρια θα ήταν πιο σκούρα από τις μπροστινές πλευρές σε υπεριώδη και ορατά μήκη κύματος. Αλλά αυτό όπως φαίνεται σύμβαίνει. Αντίθετα, τα μπροστινά και πίσω ημισφαίρια του Άριελ και του Ούμπριελ είναι στην πραγματικότητα πολύ παρόμοια σε φωτεινότητα.

Ωστόσο, οι ερευνητές παρατήρησαν μια διαφορά μεταξύ των ημισφαιρίων των δύο εξωτερικών φεγγαριών, της Τιτάνιας και του Όμπερον και όχι των φεγγαριών που περίμεναν. Ακόμα πιο παράξενο, η διαφορά στη φωτεινότητα ήταν το αντίθετο από αυτό που περίμεναν. Τα δύο εξωτερικά φεγγάρια έχουν πιο σκούρα και κόκκινα ημισφαίρια μπροστά σε σύγκριση με τα πίσω ημισφαίριά τους.

Η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι η σκόνη από ορισμένους από τους αποκαλούμενους ακανόνιστους» δορυφόρους του Ουρανού καλύπτει τις μπροστινές πλευρές της Τιτανίας και του Όμπερον. Οι ακανόνιστοι δορυφόροι είναι φυσικά σώματα που έχουν μεγάλες, εκκεντρικές και κεκλιμένες τροχιές σε σχέση με το ισημερινό επίπεδο του μητρικού πλανήτη τους.

Οι μικρομετεωρίτες χτυπούν συνεχώς τις επιφάνειες των ακανόνιστων δορυφόρων του Ουρανού, εκτοξεύοντας μικρά κομμάτια υλικού σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Για εκατομμύρια χρόνια, αυτό το σκονισμένο υλικό κινείται προς τα μέσα προς τον Ουρανό και τελικά διασχίζει τις τροχιές της Τιτανίας και του Όμπερον.

Αυτά τα εξωτερικά φεγγάρια σαρώνουν τη σκόνη και την μαζεύουν κυρίως στα μπροστινά ημισφαίρια τους, τα οποία είναι στραμμένα προς τα εμπρός. Είναι σαν τα έντομα να χτυπούν το παρμπρίζ του αυτοκινήτου σας καθώς οδηγείτε σε έναν αυτοκινητόδρομο. Αυτό το υλικό κάνει την Τιτάνια και τον Όμπερον να έχουν πιο σκούρα και κόκκινα ημισφαίρια.

Naftemporiki.gr