Στις 9 Ιουλίου η Κύπρος τίμησε τη μνήμη των Κληρικών και των λαϊκών που θανατώθηκαν βιαίως από τους Τούρκους το 1821 ως ύποπτοι για συμμετοχή στον Πανελλήνιο ξεσηκωμό. Ο διοικητής Κουτσούκ Μεχμέτ έφερε τουρκικό στρατό  για να αποτρέψει την εξέγερση των Ελλήνων της Μεγαλονήσου, πολλοί από τους οποίους είχαν μυηθεί στη Φιλική Εταιρία. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, τρεις Επίσκοποι, όλοι οι ηγούμενοι των Ορθοδόξων Μονών και  εκατοντάδες προκρίτων και επιφανών πολιτών απαγχονίσθηκαν ή αποκεφαλίσθηκαν στη Λευκωσία αυτές τις καυτές ημέρες του Ιουλίου. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή που φιλοτέχνησε με ποιητικό τρόπο και στην κυπριακή διάλεκτο ο Κύπριος ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης, ο οποίος  έζησε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνος.

Ο Κυπριανός αφού αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει απαντά αγέρωχα στις απειλές του Τούρκου διοικητή ότι θα σφάξει όλους τους Ρωμηούς (Ορθόδοξους Έλληνες) στην Κύπρο:
Η Ρωμηοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου
Κανένας δεν ηβρέθηκεν για να την ιξηλείψη
Κανένας γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου
Η Ρωμηοσύνη εν να χαθή όντας ο κόσμος λείψη.
………………………………………………………………
Το νιν αντάν να τρώει την γήν, τρώει την γην θαρκιέται
Μα πάντα τζείνον τρώγεται τζαι τζείνον καταλυέται!
Δηλαδή:  Ο Ελληνισμός υπάρχει από κτίσεως κόσμου και κανείς μέχρι τώρα δεν κατόρθωσε να τον εξαφανίσει. Κανένας, διότι τον σκεπάζει (προστατεύει) από ψηλά ο Θεός μου. Ο (Ορθόδοξος) Ελληνισμός θα χαθεί μόνον όταν έλθει η συντέλεια του κόσμου….. Το υνί όταν αυλακώνει τη γη νομίζει ότι κάνει κακό στη γη. Μα τελικά το υνί είναι αυτό που φθείρεται και καταστρέφεται.
Οι πρώτοι τέσσερις στίχοι αποδίδουν την ελπίδα αναστάσεως των υποδούλων και το ελληνορθόδοξο αντιστασιακό φρόνημα των κληρικών μας, οι οποίοι πάντα ήσαν παρόντες και ηγούντο των απελευθερωτικών αγώνων. Δίνει μάλιστα και ένα μήνυμα αισιοδοξίας για το μέλλον του Ελληνισμού απαραίτητο μέσα στη μνημονιακή κατάσταση που ζούμε πλέον στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Οι άλλοι δύο στίχοι που επέλεξα από το εκτενέστατο αυτό επικό ποίημα ( Το τραγούδιν του Κυπριανού ή η Ενάτη Ιουλίου 1821 εν Λευκωσία Κύπρου) παρομοιάζουν την Τουρκιά με το υνί του γεωργού. Οι Οθωμανοί Τούρκοι νόμιζαν ότι σφάζοντας και καταπιέζοντας θα εξαφανίσουν από προσώπου γης το Ελληνορθόδοξο Γένος. Όμως τελικά από τις συνεχείς εξεγέρσεις των Ελλήνων –και άλλων λαών- διελύθη η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Για την ιστορία αναφέρω ότι ο Εθνομάρτυς Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός υπήρξε μοναχός της Σταυροπηγιακής Μονής του Μαχαιρά , εκεί όπου σε μία άλλη ένδοξη σελίδα του Κυπριακού Ελληνισμού φονεύθηκε μαχόμενος κατά εκατοντάδων Βρετανών ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ Γρηγόρης Αυξεντίου ( 3 Μαρτίου 1957). Επίσης ο Κυπριανός ίδρυσε στις αρχές του 19ου αιώνος την Ελληνική Σχολή, το πρώτο οργανωμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Κύπρου, που ονομάζεται σήμερα Παγκύπριον Γυμνάσιον, Στο υπόγειο του σχολείου βλέπουμε και σήμερα την κρύπτη όπου ο Κυπριανός και άλλοι Κύπριοι συναντούσαν  τους εκπροσώπους της Φιλικής Εταιρίας. Τα οστά των θανατωθέντων κληρικών βρίσκονται θαμμένα σε περίλαμπρο μνημείο στο προαύλιο του Ιερού Ναού της Φανερωμένης, στην παλαιά συνοικία της Λευκωσίας.  Λίγη αναθέρμανση της ιστορικής μνήμης δεν βλάπτει.
Αυτή η Κύπρος που αιματοκυλίσθηκε το 1821, αλλά και το 1974 από τον ίδιο γειτονικό μας λαό, προεδρεύει σήμερα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με βάση το σύστημα της εναλλασσομένης ανά εξάμηνο Προεδρίας. Παρά τις διαφωνίες μου με τις απόψεις του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια και με το κομμουνιστικό κόμμα ΑΚΕΛ, που τον στηρίζει, εκφράζω ειλικρινώς την ευχή μου να επιτύχουν οι Έλληνες της Κύπρου σ’ αυτό το τιμητικό και δύσκολο έργο. Έχουν αποδείξει ότι τα καταφέρνουν στα δύσκολα και ότι είναι μεθοδικοί και εργατικοί. Πρέπει, όμως, να τονίζουμε σε κάθε ευκαιρία ότι αν δεν έλεγε το ΟΧΙ ο Τάσσος Παπαδόπουλος στο σχέδιο Ανάν σήμερα δεν θα ήταν η Κύπρος σ’ αυτή την θέση. Ο κ. Χριστόφιας χαίρεται που προεδρεύει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όμως κατά καιρούς και αυτός και το κόμμα του είχαν ταχθεί κατά της συμμετοχής της Κύπρου στην Ευρ. Ένωση. Δεν είμαστε μικρόψυχοι, αλλά το σωστό να λέγεται. Η μαχητική στάση του μακαρίτη Τάσσου υπέρ της Ευρώπης και κατά του σχεδίου Ανάν απέτρεψε την τουρκοποίηση και διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Ευρωπαϊκή Κύπρος οφείλει να τιμά και τους σφαγιασθέντες την 9η Ιουλίου 1821, διότι βροντοφώναξαν ότι είναι και θα παραμείνουν Έλληνες, αλλά και τον Τάσσο Παπαδόπουλο, διότι με το θάρρος του στερέωσε αυτή την ελληνικότητα που τόσο δύσκολα διατηρήθηκε στη διάρκεια της ταραχώδους Κυπριακής ιστορίας.
Η ευρωπαϊκή Κύπρος δικαιούται μία πραγματικά ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημά της που ονομάζεται εισβολή κι παράνομη κατοχή εδαφών από τον Αττίλα. Οποιαδήποτε προσπάθεια για επαναφορά του σχεδίου Ανάν ή παρεμφερών νομικών εκτρωμάτων θα βρει αντίθετη την πλειοψηφία των Ελλήνων στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Οι οικονομικές δυσκολίες των δύο κρατών του Ελληνισμού ας μην ανοίξουν την όρεξη ορισμένων να φέρον άρον άρον στο τραπέζι σχέδια διχοτομικά και αντίθετα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Τα ΟΧΙ του Εθνομάρτυρος Κυπριανού, του Γρηγόρη Αυξεντίου και του Τάσσου Παπαδόπουλου δεν έχουν ξεχασθεί. Και ας διατηρούμε τη συγκρατημένη αισιοδοξία μας, διότι  «η  Ρωμηοσύνη εν να χαθή όντας ο κόσμος λείψη»!
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 10-7