Ακολουθήστε μας

Ιράν

Ο Σουνιτισμός και η πλανεμένη Ουάσινγκτον

Δημοσιεύτηκε

στις

>Ποιοι κρύβονται πίσω από την ταινία και ποιοι οι πραγματικοί τους στόχοι;

Φωτογραφία

Φαινομενικά γνωρίζουμε τι προκάλεσε τα πρόσφατα αιματηρά γεγονότα
στον μουσουλμανικό κόσμο, αρχίζοντας από τη Λιβύη, την Αίγυπτο, και τα
οποία εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, στην Τουρκία, στο
Πακιστάν, την Ινδία, το Σουδάν. Η φαινομενική απάντηση είναι ότι
για όλα φταίει μια χειρίστης διαλογής ταινία μέσα από την οποία
προσβάλλεται ο προφήτης των μουσουλμάνων Μωάμεθ και γενικά όλοι οι
μουσουλμάνοι και η θρησκεία τους. Πίσω από την ταινία βρίσκεται μια
χριστιανική οργάνωση με έδρα την Καλιφόρνια και ένας Αιγύπτιος
χριστιανός Κόπτης που ζει στην Καλιφόρνια. Αυτά έχουν διαπιστωθεί. Αυτό
που ακόμα δεν έχει ελεγχθεί είναι εάν πράγματι υπάρχει μια
ολοκληρωμένη, έστω και μικρού μήκους, ταινία ή μόνο μερικές σκηνές
συρραμμένες μεταξύ τους που διαπομπεύουν τον Μωάμεθ και τον
μουσουλμανισμό.

Τελειώνει όμως η ιστορία στη χριστιανική αυτή οργάνωση και τον Αιγύπτιο Κόπτη, ή πίσω από αυτούς υπάρχουν οι πραγματικοί οργανωτές και χρηματοδότες, που προφανώς είχαν και έχουν κάποια στρατηγική στόχευση;


Ίσως το πάντοτε κρίσιμο και χρήσιμο ερώτημα ως προς το ποιος
ωφελείται, να μας διαφωτίσει. Μεσοπρόθεσμα τουλάχιστον, οι Αμερικανοί
είναι όχι μόνο χαμένοι αλλά και σοκαρισμένοι, κυρίως από τη δολοφονία
του πρέσβη και των διπλωματών τους στη Λιβύη. Θα πρέπει να
υπογραμμισθεί ότι ο δολοφονημένος πρέσβης Κρις Στήβενς υπήρξε ένας από
τους κύριους αρχιτέκτονες της ανατροπής του Λίβυου Καντάφι. Η ιστορική
ειρωνεία είναι ότι, ο θάνατός του δεν διέφερε και πολύ από αυτόν του
Καντάφι. Και οι δυο λυντσαρίστηκαν, ενώ κυκλοφορούσαν φήμες ότι πιθανόν,
όπως και στην περίπτωση του Καντάφι, να υπήρχε σεξουαλική βεβήλωση
του νεκρού.

Αναφορικά με τη Λιβύη, η αμερικανική κυβέρνηση έτρεξε
ασθμαίνουσα, μέσω της υπουργού Εξωτερικών Κλίντον, να υπογραμμίσει ότι
για τις δολοφονίες των διπλωματών της, δεν εμπλέκετο η κυβέρνηση της
Λιβύης αλλά ούτε ο «λαός της Λιβύης». Αντίθετα, οι
Αμερικανοί διαχώρισαν τις δολοφονίες από τις αντιδράσεις για την ταινία,
υποστηρίζοντας ότι οι δολοφονίες υπήρξαν έργο της Αλ Κάιντα και ότι
απλώς συνέπεσαν με την επίμαχη ταινία. Και όντως, υπήρχαν αρκετά
τεκμήρια ότι ο νέος αρχηγός της Αλ Κάιντα, ο Αιγύπτιος γιατρός Αλ
Ζαουάχρι, είχε ζητήσει από τους Λίβυους να επιτεθούν κατά του προξενείου
στη Βεγγάζη, τη συμβολική μέρα της 11ης Σεπτεμβρίου, για να εκδικηθούν
τη δολοφονία του Λίβυου υπαρχηγού του, που σκοτώθηκε από τους
Αμερικανούς λίγους μήνες πριν.

Αυτή η θεωρία βολεύει τους Αμερικανούς
και την κυβέρνηση
Ομπάμα, διότι αν συνέβαινε το αντίθετο, εάν δηλαδή ο «λαός της Λιβύης»
συμμετείχε στις δολοφονίες, αυτό θα ανέτρεπε όλη τη στρατηγική
προσέγγιση του διδύμου Ομπάμα – Κλίντον προς τη μεγάλη πλειοψηφία του
μουσουλμανικού κόσμου. Ποια είναι αυτή; Είναι η συμμαχία με το
σουνιτικό Ισλάμ, εκφραζόμενη μέσω της «Αραβικής Άνοιξης». Άμεσος στόχος
της συμμαχίας την περίοδο αυτή, είναι η Συρία του Άσαντ και στο βάθος
το Ιράν των Μουλλάδων.

Ποιοι ωφελούνται από την κατάρρευση του μετώπου Ομπάμα-Κλίντον και του σουνιτικού Ισλάμ, με την ταινία να λειτουργεί ως καταλύτης προς την κατεύθυνση αυτή;

 
1Τουλάχιστον μια ομάδα Αμερικανών αποτελούμενη από χριστιανούς
φονταμενταλιστές. Πολιτικοί σύμμαχοί της, είναι οι νεοσυντηρητικές
πολιτικές δυνάμεις στις ΗΠΑ που καταπολεμούν την κατευναστική
πολιτική Ομπάμα-Κλίντον έναντι του σουνιτικού Ισλάμ. Σε αυτούς θα
πρέπει να προστεθούν και δυο κράτη -φανατικοί εχθροί μεταξύ τους: το
Ιράν και το Ισραήλ.

2Το Ιράν, το οποίο κυβερνείται από Σιίτες, που είναι και το
αντίπαλο δέος των σουνιτικών καθεστώτων στη Μέση Ανατολή, βλέπει τη
συμμαχία ΗΠΑ-Σουνιτών ως απόλυτα εχθρική απέναντί του. Γνωρίζει ότι μετά
τη Συρία, με την οποία είναι σύμμαχος, οι ΗΠΑ μαζί με τα σουνιτικά
καθεστώτα του Περσικού Κόλπου, κυρίως τη Σαουδική Αραβία, θα στραφούν
εναντίον του. Αγγίζει ωστόσο τα όρια της φαντασίας, να είναι το Ιράν
πίσω από την ταινία αν και στην Καλιφόρνια, υπάρχει η μεγαλύτερη
παρουσία Ιρανών έξω από την Περσία.

Μένει το Ισραήλ. Ούτε και το
Ισραήλ είναι ευχαριστημένο με τη συμμαχία Ομπάμα-Κλίντον με τα σουνιτικά
καθεστώτα. Ωστόσο, το Ισραήλ στήριξε την ανατροπή του Καντάφι, στηρίζει
την ανατροπή του Άσαντ και επιδιώκει την ανατροπή των Μουλλάδων του
Ιράν. Αυτός όμως ο εναγκαλισμός με την Ουάσιγκτον με το σουνιτικό Ισλάμ
παραείναι επικίνδυνος για το Ισραήλ, που θεωρεί ευλόγως ότι
μακροπρόθεσμα απειλεί τη δική του, ιδιαίτερη, σχέση με τη Ουάσινγκτον.
Γράφηκαν αρκετά στις ΗΠΑ, ότι πίσω από την ταινία βρίσκονται ισραηλινά
συμφέροντα. Αλλά οι διάφορες εκδοχές, αποδομήθηκαν πολύ εύκολα, αφού
ήταν ελλιπέστατες και με οφθαλμοφανή κενά.

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Όπως και στην περίπτωση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, έτσι και γι’ αυτή, της 11ης Σεπτεμβρίου 2012, πολλά ερωτήματα θα παραμείνουν αναπάντητα. Υπάρχουν ωστόσο, μια πλάνη και ένα παράδοξο, που ενώ πρέπει, ωστόσο δεν φαίνεται να προβληματίζουν την Ουάσινγκτον. 
 

Το Ισλάμ δεν μεταρρυθμίζεται

Η ΠΛΑΝΗείναι ότι το Ισλάμ μπορεί όπως η κάθε θρησκεία, με
παράδειγμα τον χριστιανισμό, να μεταρρυθμιστεί, ώστε να μπορεί να
υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ «μετριοπαθούς» και «εξτρεμιστικού» Ισλάμ. Εάν
όμως δεχθούμε, όπως δέχεται ο κάθε πιστός μουσουλμάνος, ότι το Κοράνι
είναι θεόπνευστο και ότι είναι ο άκτιστος λόγος του Θεού, τότε ποιος,
ή ποιοι είναι εκείνοι που θα μεταρρυθμίσουν τον Λόγο του Θεού; «Το
Ισλάμ μεταρρυθμισμένο δεν είναι Ισλάμ», δήλωσε κάποτε ο Λόρδος Κράμερ.
Αυτό το γνωρίζει ο κάθε μουσουλμάνος.
Η απλή αυτή αλήθεια,
φαίνεται να αγνοείται από διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις που
αναζητούν το «μετριοπαθές» Ισλάμ και μάλιστα στους σουνίτες.

Ως
προς το παράδοξο -αυτό είναι το Ιράν και ο σιιτισμός. Η Δύση, με
επικεφαλής την Ουάσιγκτον έχει δαιμονοποιήσει το σιιτικό Ισλάμ εδώ και
τρείς δεκαετίες. Άγιοι σίγουρα δεν είναι οι Μουλλάδες της Τεχεράνης.
Συμβαίνουν όμως και στο Ιράν των σιιτών όλα όσα βλέπουμε καθημερινά να
συμβαίνουν στο σουνιτικό κόσμο; Δεν πρέπει αυτό να προβληματίσει την
Ουάσιγκτον ως προς τις συμμαχίες της στη Μέση Ανατολή;

Ιράν

Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί ανησυχεί η Τουρκία;

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Τις τελευταίες ημέρες ο ίδιος ο Ερντογάν άρχισε να μιλά με τον πιο επίσημο τρόπο για τον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα του από την επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Με άλλα λόγια, είπε ότι η χώρα του βρίσκεται στο στόχαστρο του Ισραήλ.

Ενώ το τελευταίο διάστημα έκανε σχετικές αναφορές, μιλώντας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, κατά τη έναρξη της νέας κοινοβουλετικής περιόδου, που έχει και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, ο Ερντογάν είπε για το θέμα:

«Ενώ παρακολουθούμε από κοντά τις επιθέσεις του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, βλέπουμε επίσης καθαρά πώς το Ισραήλ θέλει να δημιουργήσει μικρούς δορυφόρους στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία χρησιμοποιώντας την (κουρδική, PYD και ΡΚΚ) αυτονομιστική οργάνωση ως πιόνι. Για την πατρίδα μας, το έθνος μας και την ανεξαρτησία μας, θα σταθούμε απέναντι σε αυτή την κρατική τρομοκρατία με κάθε μέσο που διαθέτουμε».

Με την αναφορά του αυτήν ο Ερντογάν θέλησε να δηλώσει ότι το Ισραήλ υποστηρίζει την ύπαρξη δύο αυτόνομων κουρδικών κρατών στο Β. Ιράκ, που ήδη υπάρχει και λειτουργεί de jure από το 2005, και στη ΒΑ Συρία, που λειτουργεί de facto από το 2014, με τη βο΄΄ηθεια των ΗΠΑ.

Στη συνέχεια ο Ερντογάν ανέφερε ότι η απόσταση από την Αλεξανδρέττα μέχρι τα σύνορα του Λιβάνου είναι 170 χιλιόμετρα, δηλαδή μόλις 2,5 ώρες με το αυτοκίνητο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «με άλλα λόγια, η κατοχή, η τρομοκρατία και η επιθετικότητα είναι ακριβώς δίπλα μας» και ότι «η Τουρκία θα συνεχίσει να στέκεται απέναντι στο Ισραήλ, όποιο κι αν είναι το κόστος».

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Σημειώνεται ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε μερικά εικοσιστετράωρα πριν την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο:

Η Τουρκία βρίσκεται στο στόχαστρο

Το Ισραήλ συνεχίζει τις επιθέσεις του στον Λίβανο. Μετά τον αρχηγό της ΧΑΜΑΣ Χανιγιέ, σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Νασράλα. Συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Βηρυτό. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι μετά από αυτό το στάδιο, το Ισραήλ θα προχωρήσει προς την κατάληψη του νότου του Λιβάνου.

Στη συνέχεια εκφράζουν την πρόβλεψή τους ότι θα προχωρήσει στα νότια της Συρίας.

Οι προβλέψεις των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων είναι συμβατές με τους στόχους του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής (Greater Middle East Project, ΣΕΜΑ).

Οι ΗΠΑ εφαρμόζουν σταδιακά το ΣΕΜΑ, το οποίο ανακοίνωσαν στον κόσμο (σ.τ.μ. τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα), δηλώνοντας ότι θα αλλάξουν τα σύνορα 22 χωρών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Μπορούμε να ορίσουμε ως κύριο στόχο αυτού του εγχειρήματος όχι μόνο τον ιμπεριαλιστικό επεκτατισμό των ΗΠΑ, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη του Ισραήλ και τη δημιουργία ενός κύκλου ασφαλείας γύρω από αυτό.

Οι ΗΠΑ εισέβαλαν αρχικά στο Αφγανιστάν, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, και αποχώρησαν αφού η Αλ Κάιντα και οι Ταλιμπάν, τους οποίους αρχικά υποστήριζαν εναντίον της Ρωσίας, προκάλεσαν προβλήματα στο Αφγανιστάν και στις χώρες της περιοχής. Τελικά παρέδωσαν το Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν.

Στη συνέχεια εισέβαλαν στο Ιράκ με τη δικαιολογία ότι «ο Σαντάμ έχει πυρηνικά όπλα». Στο τέλος ανέτρεψαν τον Σαντάμ. Χώρισαν το Ιράκ στα δύο. Ίδρυσαν ένα de facto ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ υπό την κυριαρχία των Μπαρζανί. Στη συνέχεια έσυραν το Ιράκ σε εμφύλιο πόλεμο βασισμένο σε θρησκευτικές σέκτες.

Το ίδιο σχέδιο εφάρμοσαν και στη Συρία. Κατέλαβαν τη βόρεια Συρία με το πρόσχημα του εμφυλίου πολέμου. Χώρισαν κι αυτή τη χώρα στα δύο. Ίδρυσαν ένα κράτος και στρατό για το PKK στο βορρά. Εδώ και χρόνια υπάρχει ένα κουρδικό κράτος που κυβερνάται από το PKK στην περιοχή που εφάπτεται στα σύνορα της Τουρκίας.

Έτσι, αποδυνάμωσαν το Ιράκ και τη Συρία, που θα μπορούσαν να ήταν απειλή για το Ισραήλ στην περιοχή, και τα έκαναν να μην αποτελούν πλέον απειλή.

Φαίνεται ότι μετά τη Συρία, σειρά έχει το Ιράν. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στοχεύουν επίσης να διασπάσουν το Ιράν. Ένας από τους στόχους του ΣΕΜΑ είναι ο διαχωρισμός του Ιρανικού Κουρδιστάν και του Νοτίου Αζερμπαϊτζάν από το Ιράν.

Ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Ισραήλ, καταβάλλουν επίσης προσπάθειες για τη δημιουργία ενός «Μεγάλου Κουρδιστάν», που είναι και ο στόχος του PKK.

Στόχος του είναι να διασφαλίσουν ότι το κράτος του PKK, το οποίο ίδρυσαν στη βόρεια Συρία, θα ενωθεί πρώτα με το Βόρειο Ιράκ και στη συνέχεια θα επεκταθεί δυτικά προς τη Μεσόγειο.

Υπολογίζουν ότι ένα μη αραβικό κράτος που δημιουργήθηκε με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργούσε ασφάλεια για το Ισραήλ.

Η επέκταση του Ισραήλ προς τα νότια του Λιβάνου και της Συρίας θα του επιτρέψει να πλησιάσει το κράτος του PKK στο βορρά, το οποίο βρίσκεται υπό την προστασία των ΗΠΑ.

Έτσι, μετά το Μεγάλο Ισραήλ, θα μπει στο παιχνίδι το έργο του Μεγάλου Κουρδιστάν.

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Αυτός ο πίνακας δείχνει ότι μετά το Ιράν, στόχος θα είναι η Τουρκία.

Ενώ ο στόχος του ΣΕΜΑ είχε δηλωθεί ξεκάθαρα στον κόσμο, το γεγονός ότι η Τουρκία καυχιόταν ότι ήταν για λίγο η συμπρόεδρος του ΣΕΜΑ, σημαίνει ότι δεν είχε αντιληφθεί τι τι θα επακολουθήσει.

Δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι η Άγκυρα έβλεπε ξεκάθαρα το γεγονός ότι η Τουρκία θα είναι ο στόχος μετά το Ιράν. Αν ίσχυε αυτό, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η Τουρκία δεν θα είχε ακολουθήσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία είχε στόχο να ανατρέψει τον Άσαντ και να ιδρύσει ένα ισλαμικό κράτος στη θέση του.

Ενώ η κυβέρνηση στην Τουρκία περίμενε τις μέρες που θα ανατρεπόταν ο Άσαντ, οι ΗΠΑ κατέλαβαν το βόρειο τμήμα της Συρίας και δημιούργησαν έναν κράτος του PKK.

Τον αραβικό λαό της περιοχής τους τον έστειλαν στην Τουρκία. Η Τουρκία το δέχτηκε επίσης με χαρά. Η μεταφορά εκατομμυρίων Σύριων στην Τουρκία θα διαταράξει τη δημογραφική δομή της χώρας στο μέλλον. Η εσωτερική σύγκρουση και η διχοτόμηση της Τουρκίας θα εξυπηρετήσει τον στόχο του ΣΕΜΑ.

Η Τουρκία μόλις το τελευταίο διάστημα άρχισε να επικρίνει την υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο PKK στη βόρεια Συρία. Ωστόσο, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να δει έγκαιρα τον κίνδυνο και να αποτρέψει όσο μπορούσε από την αρχή τις ΗΠΑ.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum: Σε παρακμή τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν

Τυφλοί οι Αμερικανοί! Δεν βλέπουν τα τρωτά σημεία του Ιράν. Πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ό,τι είναι.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου.

Γράφει ο Μάικλ Ρούμπιν*, Middle East Forum

Τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν είναι τα παλαιότερα στη Μέση Ανατολή. Το 1901, ο Αυστραλός William Knox D’Arcy κέρδισε μια παραχώρηση για αυτό που μέσα σε μια δεκαετία θα γινόταν η Anglo-Persian Oil Company. Καθώς η Περσία άλλαξε το όνομά της σε Ιράν το 1935, το ίδιο έκανε και η εταιρεία, πρώτα σε Αγγλο-Ιρανική Εταιρεία Πετρελαίου και στη συνέχεια, καθώς μεγάλωνε πέρα ​​από το Ιράν, μετονομάστηκε σε British Petroleum.

Το κρατικό μυστικό

Η παραγωγή κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970. Μετά την Ισλαμική Επανάσταση υπήρξε πολιτικό χάος και ακολούθησαν δεκαετίες κακοδιαχείρισης στα… χωράφια του Ιράν. Η παραγωγή ορισμένων χωραφιών μειώνεται τώρα κατά 8 έως 12 τοις εκατό ετησίως. Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου. Η εξάρτηση του Ιράν από την εισαγόμενη βενζίνη είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι απειλές του να κλείσει τα στενά του Ορμούζ είναι υπερβολικές. Όχι μόνο δεν μπορούν στρατιωτικά, αλλά οποιοδήποτε κλείσιμο θα έβλαπτε δυσανάλογα το Ιράν επειδή η Κίνα και άλλοι πελάτες θα μπορούσαν εύκολα να αγοράσουν πετρέλαιο από άλλες αγορές.

Η Κίνα μπορεί σύντομα να χρειαστεί να το κάνει ούτως ή άλλως. Μόλις πριν από δύο χρόνια, η Ισλαμική Δημοκρατία ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου αρχηγείου ανάπτυξης για τις νανο- και μικρο-τεχνολογίες, περισσότερο γνωστό ως Συμβούλιο Καινοτομίας Νανο-Τεχνολογίας του Ιράν. Ενώ η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου του Ιράν αντιμετωπίζει τα αληθινά στατιστικά στοιχεία για τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν ως κρατικό μυστικό, αυτό το σημείωμα προφανώς δεν έφτασε στους επιστήμονες και τους μηχανικούς στο κέντρο. Καμαρώνοντας για την παραγωγή νανοκαταλυτών που βοηθούν στη διάσπαση του αργού και στην αύξηση της απόδοσης σε πιο πολύτιμα παραπροϊόντα, ο νέος οργανισμός ανέφερε ότι ο νανοκαταλύτης του μπορεί να βοηθήσει το Ιράν να σταματήσει τις σπείρες θανάτου στα χωράφια του. Σήμερα, το Ιράν παράγει ελαφρώς πάνω από 3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, αλλά ελπίζει ότι θα διπλασιαστεί σχεδόν στα 5,8 εκατομμύρια βαρέλια μέσα σε πέντε χρόνια.

Προς το παρόν, για την επίτευξη αυτού του αριθμού, λέει το κέντρο νανοτεχνολογίας, θα απαιτούσε τη γεώτρηση 2.000 νέων γεωτρήσεων. Αναφέρει επίσης ότι κάθε νέο πηγάδι χρειάζεται 200 ​​ημέρες για να σκάψει και να τεθεί σε λειτουργία. «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αύξηση της εξόρυξης από λειτουργικά πηγάδια, η οποία απαιτεί τη χρήση προηγμένων τεχνολογιών όπως η νανοτεχνολογία», ανακοίνωσε το κέντρο, προσθέτοντας, «Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη χώρα και, κατά συνέπεια, η έλλειψη προμήθειας καταλυτών που απαιτούνται από διυλιστήρια και πετροχημικά από το εξωτερικό, προκάλεσε επίσης την ιεράρχηση της στήριξης» για νέους καταλύτες.

Τυφλοί οι Αμερικανοί μπροστά στα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος

Αυξάνονται τώρα οι εικασίες ότι, στον απόηχο της πρόσφατης επίθεσης βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν στο Ισραήλ, οι ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις θα αντεπιτεθούν. Καθώς η βιομηχανία πετρελαίου του Ιράν τροφοδοτεί την οικονομία του, η στόχευση της βιομηχανίας φαίνεται πιθανή. Ορισμένα σημεία πνιγμού (choke points) είναι προφανή. Το Ιράν εξάγει το 90 τοις εκατό του πετρελαίου του μέσω ενός μόνο σημείου: του πετρελαϊκού τερματικού σταθμού Kharg . Ωστόσο, με τόσα πολλά πεδία σε παρακμή, η ικανότητα του Ιράν να παράγει ή να εισάγει νανοκαταλύτες μπορεί να είναι μια δεύτερη επιλογή, όπως και η βιομηχανική ζώνη Asaluyeh όπου συγκεντρώνονται τόσο μεγάλο μέρος των βιομηχανιών πετρελαίου και πετροχημικών του Ιράν.

Σε όλες τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, υπάρχει ένα παράξενο φαινόμενο: Αμερικανοί αξιωματούχοι παραμένουν τυφλοί ή αρνούνται να εκμεταλλευτούν τα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος και αντ’ αυτού αρπάξουν την ήττα από τα σαγόνια της νίκης πλημμυρίζοντας το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης με μετρητά. Αυτή η δυναμική έχει φέρει τη Μέση Ανατολή στα πρόθυρα πολέμου και την Ισλαμική Δημοκρατία στα πρόθυρα της έκρηξης πυρηνικών όπλων. Ένας από τους λόγους για τους οποίους η Δύση παραχωρεί συνεχώς στην Τεχεράνη είναι, όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ότι είναι. Οι αχίλλειες φτέρνες υπάρχουν. Το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του Τρώα Πρίγκιπα Πάρη και θα ρίξει το μοιραίο βέλος.

Το άρθρο του Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum

 

*Ο Μάικλ Ρούμπιν είναι ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute, όπου ειδικεύεται σε χώρες της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα στο Ιράν και την Τουρκία. Η καριέρα του περιλαμβάνει χρόνο ως αξιωματούχος του Πενταγώνου, με εμπειρίες πεδίου στο Ιράν, την Υεμένη και το Ιράκ, καθώς και διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν πριν από την 11η Σεπτεμβρίου. Ο κ. Ρούμπιν έχει επίσης συνεισφέρει στη στρατιωτική εκπαίδευση, διδάσκοντας μονάδες Πολεμικού Ναυτικού και Πεζοναυτών των ΗΠΑ σχετικά με τις περιφερειακές συγκρούσεις και την τρομοκρατία. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει πολλές βασικές εκδόσεις, όπως το «Dancing with the Devil» και το «Eternal Iran». Ο Ρούμπιν απέκτησε το διδακτορικό του και μεταπτυχιακό στην ιστορία και πτυχίο βιολογίας από το Πανεπιστήμιο Yale.

 

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

Κάλεσμα από Ιράν και Συρία για κατάπαυση πυρός στη Γάζα και τον Λίβανο

Ο υπουργός εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγκτσί είχε μία πολύ εποικοδομητική συνάντηση με τον Σύρο ομόλογό του, Μπασάμ Σαμπάγκ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου εξωτερικών του Ιράν, Ισμαήλ Μπαγκαΐ, δήλωσε ότι το Ιράν με τη Συρία έχουν εντείνει την προσπάθεια ενδυνάμωσης της διεθνούς αλληλεγγύης για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα

Σε ανάρτηση στο λογαριασμό του στο Χ, το Σάββατο, Ο Μπαγκαΐ δήλωσε ότι ο υπουργός εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγκτσί είχε μία πολύ εποικοδομητική συνάντηση με τον Σύρο ομόλογό του, Μπασάμ Σαμπάγκ.

Όπως προσέθεσε:

“Συζήτησαν τρόπους επέκτασης των διμερών σχέσεων αφού προέβησαν σε μία ανασκόπηση των εξελίξεων στην περιοχή. Συμφώνησαν στην ανάγκη ενίσχυσης της διμερούς συνεργασίας και συντονισμού, αλλά και διεθνώς, ώστε να επιτευχθεί η διεθνής αλληλεγγύη για να σταματήσει η συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα και το Λίβανο και η επιθετικότητα από το κατοχικό καθεστώς”.

Ο Αραγκτσί έφτασε στη Συρία το Σάββατο το πρωί όπου επρόκειτο να συναντηθεί με κορυφαίους αξιωματούχους, μετά την επίσκεψη στο Λίβανο.

Πηγή: IRNA

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή