Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Τα προνόμια της «μειονότητας»,

Δημοσιεύτηκε στις

Σε
περιόδους οικονομικής κρίσης η ιδεολογική συνάφεια και σύμπνοια
εθνικισμού και ρατσισμού, γίνονται στοιχεία πιο εύκολα κατανοητά.

Η
Κύπρος δεν αποτελεί εξαίρεση. Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε ξανά
μάρτυρες της προσπάθειας πολιτικών και δημοσιογραφικών κύκλων να
δημιουργηθεί στην κοινωνία ένας παροξυσμός με επίκεντρο την
Τουρκοκυπριακή κοινότητα, αλλά και με βαθύτερο στόχο την πολιτική
ποινικοποίηση της ιδέας της συμβίωσης και της συνεργασίας.

Η
εργοδότηση Τουρκοκυπρίων στις δομές της Κυπριακής Δημοκρατίας, το
ηλεκτρικό ρεύμα προς την Τουρκοκυπριακή κοινότητα, οι υπηρεσίες υγείας
και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, καθώς και δηλώσεις του τύπου «είναι
απαράδεχτη η εργοδότηση Τουρκοκυπρίων, ενώ υπάρχουν τόσοι άνεργοι
Ελληνοκύπριοι», αποτελούν μόνο μερικές από τις επικεφαλίδες του
επιδιωκόμενου εθνικιστικού παροξυσμού στο δημόσιο χώρο. Μια
απλουστευμένη εξήγηση για τη συμπεριφορά αυτών των κύκλων στην
Ελληνοκυπριακή κοινότητα είναι βέβαια η αντιπολιτευτική μανία και ο
εθνικισμός, ή ακόμα και ο ρατσισμός, μέσα από τον οποίο αντιμετωπίζουν
όλες ανεξαιρέτως τις εκφράσεις συνεργασίας των δύο κυπριακών κοινοτήτων.
Όμως η εξήγηση αυτή δεν μπορεί να απαντήσει ολοκληρωμένα τα ερωτήματα
που αφήνει πίσω της η «διαχρονικότητα» αυτών των αντιδράσεων από ένα
κομμάτι της Ελληνοκυπριακής κοινότητας.
Η
υπόθεση δυστυχώς είναι πιο σοβαρή. Αγγίζει μεταξύ άλλων, ζητήματα
εξουσίας και διαμοιρασμού της. Συνδέεται με μια βαθιά πεποίθηση ότι η
Κυπριακή Δημοκρατία ήταν και θα πρέπει να παραμείνει ένα ελληνικό
κράτος. Τροφοδοτείται από την αντίληψη ότι το κράτος αυτό θα πρέπει να
εγγυάται και να αναπαράγει μόνο την ελληνικότητα των Κυπρίων, μια
ελληνικότητα όμως που διαχειρίζεται αυταρχικά η λεγόμενη εθνικοφροσύνη
προσδίδοντας της συγκεκριμένο περιεχόμενο και περιθωριοποιώντας καθετί
διαφορετικό και εν γένει φυγόκεντρο προς την δική της ιδεολογική
κυριαρχία.
Μέσα
από την ρητορική κάποιων πολιτικών και μέσα από τα δημοσιεύματα
συγκεκριμένων εφημερίδων σχετικά με τους Τουρκοκύπριους, επανέρχεται
στην επικαιρότητα ένα «στερεότυπο σχήμα» μελέτης της ίδιας της
Τουρκοκυπριακής κοινότητας, το οποίο κυριάρχησε για χρόνια στην
Ελληνοκυπριακή κοινότητα. Μέσα από αυτό το σχήμα, η Τουρκοκυπριακή
κοινότητα παρουσιάζεται ως να μην υπάρχει ως υποκείμενο στην κυπριακή
ιστορία, ως να είναι απλά ένας καθρέφτης μέσα από τον οποίο αντανακλάται
η τουρκική επεκτατική πολιτική. Σε αυτό το πλαίσιο, η Τουρκοκυπριακή
κοινότητα γίνεται ένας παθητικός αποδέχτης της πολιτικής της Άγκυρας
στην Κύπρο, ένας «δούρειος ίππος» υλοποίησης της διχοτομικής πολιτικής
της Τουρκίας.
Μέσα
από τέτοια ερμηνευτικά σχήματα, φυσιολογικά οι Τουρκοκύπριοι καταλήγουν
να είναι στο επίκεντρο μιας «βολικής» ανιστορικότητας. Οι εθνικιστικοί
κύκλοι στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα επιδίωκαν μέσα από την πιο πάνω
αντίληψη να απαλλαγούν από τις ευθύνες να συνομιλήσουν επί ίσοις όροις
με την Τουρκοκυπριακή κοινότητα, την κοινότητα που στο κάτω-κάτω ήταν ο
συνδημιουργητής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι Τουρκοκύπριοι ως «δούρειος
ίππος», οι Τουρκοκύπριοι ως «στρατηγική μειονότητα» της τουρκικής
επέκτασης, ήταν μερικά από τα δόγματα που δημιουργούσαν το πλαίσιο μέσα
στο οποίο ο ελληνοκυπριακός εθνικισμός αντιμετώπιζε το ανεξάρτητο
κυπριακό κράτος ως ένα δεύτερο ελληνικό κράτος. Συνεπώς, οτιδήποτε «μη
ελληνικό» θα έπρεπε να υποταχθεί στην «ελληνική εξουσία» και να
περιοριστεί ίσως σε κάποιες «παραχωρήσεις» από την ελληνική πληθυσμιακή
πλειοψηφία.
Aυτή
η πολιτική συμπεριφορά είχε πολλαπλά αρνητικά αποτελέσματα για το
μέλλον του τόπου. Το προφανές είναι ότι οι ενέργειες των συγκεκριμένων
κύκλων που εμπνέονταν από την πεποίθηση μιας δεύτερης ελληνικής εξουσίας
στην Κύπρο, έσπρωχναν την Τουρκοκυπριακή κοινότητα στην «επιβεβαίωση»
ότι η Τουρκία μπορούσε να αποτελέσει όντως μια σανίδα σωτηρίας. Όμως ένα
άλλο αρνητικό αποτέλεσμα ήταν και το ότι με αυτό τον τρόπο, ο
εθνικισμός στους Ελληνοκύπριους βοηθούσε τον αντίστοιχο στους
Τουρκοκύπριους να χτίσει το δικό του «παραμύθι». Έτσι ένα μεγάλο μέρος
της Τουρκοκυπριακής κοινότητας βολεύτηκε πίσω από τα θεωρητικά σχήματα
της «ανιστορικότητας» και προσπάθησε να απαλλαγεί από τις συνέπειες της
ιδεολογίας των δικών της ακραίων ηγεσιών. Αυτή είναι τελικά μια άλλη
πτυχή της ανατροφοδότησης των εθνικισμών στην Κύπρο.
Σήμερα
γίνεται αντιληπτό ότι δυστυχώς τα φαινόμενα αυτά δεν αποτελούν κάτι για
το οποίο αναφερόμαστε μόνο από ανάγκη διήγησης ενός μακρινού
παρελθόντος. Η μη ανοχή προς την πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων, η
αντίκρυση των δικαιωμάτων τους ως «απαράδεχτα» ή στην καλύτερη περίπτωση
ως «προνόμια που πρέπει να καταργηθούν», είναι αντιλήψεις που
επαναφέρουν εμπόδια προς την πραγματική ανεξαρτησία και την κυπριακότητα
του κράτους. Εμποδίζουν την καλλιέργεια της συνείδησης εκείνης που
προωθεί την κοινή δράση των κοινοτήτων, την συνεργασία τους και την
δημιουργική συμμετοχή τους στην εξουσία, ως βασικά συστατικά της
επανένωσης του κράτους.      

Γενικά θέματα

Λουτρό αίματος το Πακιστάν! Συγκρούσεις σουνιτών-σιιτών με δεκάδες νεκρούς

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τη ζωή σε ακόμη 13 ανθρώπους  κόστισαν τις προηγούμενες ημέρες οι συγκρούσεις σουνιτών και σιιτών μουσουλμάνων στο βορειοδυτικό Πακιστάν, όπως ενημέρωσε χθες Σάββατο τοπικός αξιωματούχος, γεγονός που αύξησε σε 124 τον απολογισμό των θυμάτων των τελευταίων 10 ημερών βίαιων επεισοδίων.

«Υπάρχει ακραία έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δυο πλευρές και καμιά φυλή δεν θέλει να συμμορφωθεί προς τις κυβερνητικές διαταγές να τερματιστούν οι εχθροπραξίες», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο, υπό τον όρο να μην κατονομαστεί, κυβερνητικός αξιωματούχος στην περιοχή Κουράμ.

Έκανε λόγο για δυο νεκρούς στη σουνιτική πλευρά και άλλους ένδεκα στη σιιτική.

Άλλοι 50 και πλέον άνθρωποι τραυματίστηκαν, πρόσθεσε ο αξιωματούχος, ενώ οι συγκρούσεις συνεχίζονταν ακόμη χθες το πρωί.

Το Πακιστάν είναι χώρα όπου ο πληθυσμός αποτελείται κατά τη μεγάλη πλειονότητά του από σουνίτες. Όμως στην περιφέρεια Κουράμ, στην επαρχία Χάιμπερ Παχτούνχβα, η οποία γειτονεύει με το Αφγανιστάν, υπάρχει πολυπληθής σουνιτική κοινότητα.

Ο κύκλος επιθέσεων και αντιποίνων, με ελαφριά και βαριά όπλα, άνοιξε πριν από κάπου δέκα ημέρες, όταν ένοπλοι άνοιξαν πυρ εναντίον δυο οχηματοπομπών οικογενειών σιιτών με αστυνομική συνοδεία.

Πάνω από 40 άνθρωποι, ανάμεσά τους παιδιά, σκοτώθηκαν.

Σε αντίποινα, οπλισμένοι σιίτες προχώρησαν σε εφόδους εναντίον σουνιτικών χωριών, πυρπολώντας εκατοντάδες καταστήματα και σπίτια. Σουνίτες αντέδρασαν ανοίγοντας πυρ.

Οι φυλές λύνουν τις διαφορές τους με τα όπλα εδώ και δεκαετίες.

Επταήμερη ανακωχή, που ανακοινώθηκε από την τοπική κυβέρνηση την περασμένη Κυριακή, δεν είχε διάρκεια. Οι συγκρούσεις ξανάρχισαν τη Δευτέρα. Νέα, δεκαήμερη ανακωχή, που ανακοινώθηκε πως συμφωνήθηκε την Τετάρτη, επίσης αποδείχθηκε κενό γράμμα.

«Η αστυνομία αναφέρει πως πολύς κόσμος θέλει να φύγει από την περιοχή εξαιτίας των βίαιων επεισοδίων αλλά η επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας το καθιστά αδύνατο», εξήγησε ο αξιωματούχος στην Κουράμ.

Επιβεβαιώνοντας τον απολογισμό των 124 νεκρών, αξιωματικός των σωμάτων ασφαλείας στην Πεσάβαρ, την περιφερειακή πρωτεύουσα, επισήμανε με δυσαρέσκεια πως «κανένα από τα μέτρα που προώθησε η επαρχιακή κυβέρνηση δεν εφαρμόστηκε πλήρως για να αποκατασταθεί η ειρήνη».

«Υπάρχουν φόβοι πως θα έχουμε κι άλλα θύματα», πρόσθεσε μιλώντας επίσης υπό τον όρο να μην κατονομαστεί.

Η αστυνομία γενικά δυσκολεύεται να ελέγξει τη βία στην Κουράμ, μέρος των άλλοτε ημιαυτόνομων περιοχών των φυλών του Πακιστάν, ώσπου η Χάιμπερ Παχτούνχβα έπαψε να έχει ειδικό καθεστώς το 2018.

Σύμφωνα με τον Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πακιστάν, τουλάχιστον 79 άνθρωποι σκοτώθηκαν εξαιτίας συγκρούσεων μεταξύ κοινοτήτων στην περιοχή αυτή το διάστημα μεταξύ του Ιουλίου και του Οκτωβρίου.

Η σύγκρουση, που επιτείνεται εξαιτίας της θρησκευτικής διαφοράς, πυροδοτείται συχνά από διενέξεις για τη γαιοκτησία στην ορεινή επαρχία του Πακιστάν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Δεν τα λέει καλά ο απεσταλμένος του Τραμπ για το ρωσοουκρανικό

Ποιες είναι οι προτάσεις του Κιθ Κέλογκ, του ειδικού απεσταλμένου του Τραμπ για την επίλυση της ρωσο-ουκρανικής διένεξης.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Σταύρος Καλεντερίδης: Ποιες είναι οι προτάσεις του Κιθ Κέλογκ, του ειδικού απεσταλμένου του Τραμπ για την επίλυση της ρωσο-ουκρανικής διένεξης.

Ποιος νίκησε τελικά στον πόλεμο μεταξύ Χεζμπολά και Ισραήλ;

Οι δηλώσεις του τούρκου ΥΠΑΜ που καίνε την κυβέρνηση της ΝΔ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Έγκλημα πολέμου! Αμερικανικά όπλα σκότωσαν δημοσιογράφους σε ισραηλινή επίθεση στον Λίβανο

Δημοσιεύτηκε

στις

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων βρήκε υπολείμματα στο σημείο της επίθεσης και εξέτασε φωτογραφίες των υπολειμμάτων που συνέλεξε ο ιδιοκτήτης του θέρετρου και διαπίστωσε ότι ήταν σύμφωνες με ένα κιτ καθοδήγησης JDAM που συναρμολογήθηκε και πωλήθηκε από την αμερικανική εταιρεία Boeing. Η ψ αναγνώρισε ένα υπόλοιπο ως μέρος του συστήματος ενεργοποίησης του κιτ καθοδήγησης που κινεί τα πτερύγια. Έφερε έναν αριθμητικό κωδικό που προσδιορίζει ότι έχει κατασκευαστεί από την Woodard, μια αμερικανική εταιρεία που κατασκευάζει εξαρτήματα για συστήματα καθοδήγησης σε πυρομαχικά, συμπεριλαμβανομένου του JDAM. Το JDAM είναι στερεωμένο σε βόμβες που ρίχνονται από τον αέρα και τους επιτρέπει να καθοδηγούνται σε έναν στόχο χρησιμοποιώντας δορυφορικές συντεταγμένες, καθιστώντας το όπλο ακριβές σε απόσταση μερικών μέτρων.

Γράφει ο Γιάννης Πεγειώτης

(Βηρυτός, 25 Νοεμβρίου 2024) – Μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στον Λίβανο στις 25 Οκτωβρίου 2024, που σκότωσε τρεις δημοσιογράφους και τραυμάτισε άλλους τέσσερις ήταν πιθανότατα σκόπιμη επίθεση σε αμάχους και προφανές έγκλημα πολέμου, αναφέρει το  Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Human Rights Watch.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπίστωσε ότι οι ισραηλινές δυνάμεις πραγματοποίησαν την επίθεση χρησιμοποιώντας μια αεροπορική βόμβα εξοπλισμένη με κιτ καθοδήγησης Joint Direct Attack Munition (JDAM) παραγωγής των Ηνωμένων Πολιτειών . Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει να αναστείλει τις μεταφορές όπλων στο Ισραήλ λόγω των επανειλημμένων, παράνομων επιθέσεων του στρατού κατά αμάχων, για τις οποίες Αμερικανοί αξιωματούχοι μπορεί να είναι συνένοχοι σε εγκλήματα πολέμου.

«Η χρήση αμερικανικών όπλων από το Ισραήλ για παράνομες επιθέσεις και δολοφονίες δημοσιογράφων μακριά από οποιονδήποτε στρατιωτικό στόχο είναι ένα τρομερό σημάδι για τις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και για το Ισραήλ», δήλωσε ο Richard Weir , ανώτερος ερευνητής κρίσεων, συγκρούσεων και όπλων στο Human Rights Watch. «Οι προηγούμενες θανατηφόρες επιθέσεις του ισραηλινού στρατού σε δημοσιογράφους χωρίς καμία συνέπεια δίνουν ελάχιστες ελπίδες για απόδοση ευθυνών σε αυτήν ή μελλοντικές παραβιάσεις κατά των μέσων ενημέρωσης».

Η επίθεση σημειώθηκε νωρίς το πρωί στο Hasbaya Village Club Resort στη Χασμπάγια, μια πόλη στο νότιο Λίβανο, όπου περισσότεροι από δώδεκα δημοσιογράφοι έμεναν για πάνω από τρεις εβδομάδες. Η Human Rights Watch δεν βρήκε στοιχεία για μάχες, στρατιωτικές δυνάμεις ή στρατιωτική δραστηριότητα στην άμεση περιοχή τη στιγμή της επίθεσης. Οι πληροφορίες που εξέτασε το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δείχνουν ότι ο ισραηλινός στρατός γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι δημοσιογράφοι έμεναν στην περιοχή και στο στοχευόμενο κτίριο. Αφού αρχικά δήλωσε ότι οι δυνάμεις του έπληξαν ένα κτίριο όπου «επιχειρούσαν τρομοκράτες», ο ισραηλινός στρατός είπε ώρες αργότερα ότι «το περιστατικό είναι υπό εξέταση».

Η Human Rights Watch πήρε συνεντεύξεις από οκτώ άτομα που διέμεναν στο θέρετρο ή κοντά, μεταξύ των οποίων τρεις τραυματίες δημοσιογράφοι και ο ιδιοκτήτης του θέρετρου. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επισκέφτηκε επίσης τον ιστότοπο την 1η Νοεμβρίου και επαλήθευσε 6 βίντεο και 22 φωτογραφίες της επίθεσης και των συνεπειών της, καθώς και δορυφορικές εικόνες. Δεν υπήρξε απάντηση στις επιστολές που στάλθηκαν στον ισραηλινό στρατό στις 14 Νοεμβρίου με ευρήματα και ερωτήσεις και στον λιβανέζικο στρατό στις 5 Νοεμβρίου με ερωτήσεις.

Η επίθεση στο κτίριο στο οποίο διέμεναν οι δημοσιογράφοι σημειώθηκε λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα, βάσει συνεντεύξεων και πλάνα κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης με τον ίδιο κωδικό ώρας. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι κοιμόντουσαν. Ο Zakaria Fadel, 25 ετών, βοηθός εικονολήπτη για το ISOL for Broadcast με έδρα το Λίβανο, έναν λιβανέζικο πάροχο δορυφορικών και ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών, είπε ότι έπλενε τα δόντια του όταν η έκρηξη τον πέταξε στον αέρα.

Ένα πυρομαχικό χτύπησε το μονώροφο κτίριο και πυροδοτήθηκε μόλις έπεσε στο πάτωμα. Η έκρηξη σκότωσε τον Ghassan Najjar, δημοσιογράφο και εικονολήπτη, και τον Mohammad Reda, μηχανικό δορυφορικών εκπομπών, αμφότεροι από το Al Mayadeen TV, και τον Wissam Kassem, κάμεραμαν από το τηλεοπτικό δίκτυο Al Manar TV που ανήκει στη Χεζμπολάχ. Το Al Mayadeen είναι ένας παναραβικός τηλεοπτικός σταθμός με έδρα τον Λίβανο, πολιτικά σύμμαχος με τη Χεζμπολάχ και τη συριακή κυβέρνηση.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επαλήθευσε βίντεο που τραβήχτηκαν λίγα λεπτά μετά την επίθεση, τα οποία δείχνουν το στοχευόμενο κτίριο ολοσχερώς κατεστραμμένο και τα κοντινά κτίρια κατεστραμμένα. Η απεργία κατέρρευσε έναν τοίχο στο παρακείμενο κτίριο, τραυματίζοντας σοβαρά τον Hassan Hoteit, 48, κάμεραμαν του ISOL for Broadcast, και κατέστρεψε σημαντικά τον τοίχο ενός μικρού κτιρίου περίπου 10 μέτρα μακριά, τραυματίζοντας άλλους δημοσιογράφους, συμπεριλαμβανομένου του Ali Mortada, 46, μια κάμερα. χειριστής για το Al Jazeera.

Ο Μορτάντα είπε ότι ξύπνησε από την έκρηξη και κομμάτια σκυροδέματος έπεσαν πάνω του, τραυματίζοντας το πρόσωπο και το δεξί του χέρι. Όταν τα συντρίμμια σταμάτησαν να πέφτουν, πήγε να δει αν οι συνάδελφοί του ήταν καλά. Αυτός και άλλοι βρήκαν τον Hoteit τραυματισμένο και το κτίριο χτυπήθηκε κατεστραμμένο. Ο Mortada είπε ότι είδε τα πτώματα του Kassem και του Najjar κοντά. Βρήκαν τα λείψανα της Ρέντα πιο μακριά.

Αμέσως μετά, ο θυρωρός του θέρετρου τους πλησίασε, λέγοντας ότι είχε βρει δύο ανθρώπινα πόδια σε ένα υπνοδωμάτιο. Ο Ehab elOkdy, δημοσιογράφος του Al Jazeera που διέμενε στο θέρετρο, είπε ότι είδε επίσης τα πτώματα και τα μέρη του σώματος των νεκρών ρεπόρτερ. «Είδαμε τα πτώματα», είπε. «Είδαμε τον Mohammad Reda να είναι συντετριμμένος παντού».

Ο Anoir Ghaida, ιδιοκτήτης του θέρετρου, είπε ότι οι δημοσιογράφοι έφτασαν την 1η Οκτωβρίου, μετά από εντολή εκκένωσης του ισραηλινού στρατού σε μια περιοχή νότια της Hasbaya. Οι δημοσιογράφοι έκαναν ρεπορτάζ από την Ibl alSaqi, μια περιοχή που περιλαμβάνεται στην εντολή εκκένωσης.

Οι δημοσιογράφοι είπαν ότι από την 1η Οκτωβρίου μέχρι την ημέρα της επίθεσης, έκαναν καθημερινά και επαναλαμβανόμενα ταξίδια, αναφέροντας από την περιοχή Hasbaya, κάνοντας συχνά ζωντανά τηλεοπτικά ρεπορτάζ από την κορυφή ενός λόφου που έβλεπε μεγάλα τμήματα του νότιου Λιβάνου. Οι δημοσιογράφοι και η Γκάιντα είπαν ότι θα έφευγαν από το θέρετρο το πρωί και θα επέστρεφαν το βράδυ, περίπου την ίδια ώρα κάθε μέρα. Τα περισσότερα από τα οχήματα στο θέρετρο έφεραν την ένδειξη “Press” ή “TV“.

Οι δημοσιογράφοι και η Γκάιντα είπαν ότι άκουγαν συνεχώς το βουητό εναέριων drones στην περιοχή, υποδεικνύοντας ότι ήταν πιθανότατα υπό ισραηλινή επιτήρηση. Πριν από τις 25 Οκτωβρίου, δεν είχαν γίνει επιθέσεις στην πόλη Χασμπάγια.

Από τότε που ξεκίνησαν οι τρέχουσες εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ στις 8 Οκτωβρίου 2023, ο ισραηλινός στρατός επιτέθηκε και σκότωσε δημοσιογράφους και στόχευσε το Al Mayadeen TV. Στις 23 Οκτωβρίου , οι ισραηλινές δυνάμεις επιτέθηκαν και κατέστρεψαν ένα γραφείο που χρησιμοποιούσε το Al Mayadeen στη Βηρυτό. Ο Al Mayadeen είχε εκκενώσει το προσωπικό του από το κτίριο.

Τα ισραηλινά χτυπήματα σκότωσαν τουλάχιστον έξι Λιβανέζους δημοσιογράφους μεταξύ 8 Οκτωβρίου 2023 και 29 Οκτωβρίου 2024, σύμφωνα με την Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων. Η Human Rights Watch διαπίστωσε ότι η επίθεση της 13ης Οκτωβρίου 2023, η οποία σκότωσε τον δημοσιογράφο του Reuters Issam Abdallah και τραυμάτισε άλλους έξι δημοσιογράφους, ήταν προφανές έγκλημα πολέμου. Στις 21 Νοεμβρίου 2023, ένα ισραηλινό χτύπημα σκότωσε δύο Λιβανέζους δημοσιογράφους που έκαναν ρεπορτάζ για το Al Mayadeen TV, τον Rabih alMaamari και τον Farah Omar, και τον οδηγό τους, Hussein Akil, στο Tayr Harfa στο νότιο Λίβανο.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επαλήθευσε μια φωτογραφία και ένα βίντεο από την κηδεία του Νατζάρ που έδειχνε το φέρετρό του τυλιγμένο με σημαία της Χεζμπολάχ και θαμμένο σε ένα νεκροταφείο της νότιας Βηρυτού όπου είναι θαμμένοι μαχητές της Χεζμπολάχ, κοντά στον τάφο του αλ-Μααμάρι. Ένας εκπρόσωπος της Χεζμπολάχ είπε στην Human Rights Watch στις 14 Νοεμβρίου ότι ο Najjar είχε ζητήσει να ταφεί κοντά στον φίλο και συνάδελφό του alMaamari, αλλά ότι ο Najjar «ήταν απλώς ένας πολίτης» και «δεν είχε καμία απολύτως ανάμειξη σε στρατιωτικές δραστηριότητες».

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων βρήκε υπολείμματα στο σημείο της επίθεσης και εξέτασε φωτογραφίες των υπολειμμάτων που συνέλεξε ο ιδιοκτήτης του θέρετρου και διαπίστωσε ότι ήταν σύμφωνες με ένα κιτ καθοδήγησης JDAM που συναρμολογήθηκε και πωλήθηκε από την αμερικανική εταιρεία Boeing. Η Human Rights Watch αναγνώρισε ένα υπόλοιπο ως μέρος του συστήματος ενεργοποίησης του κιτ καθοδήγησης που κινεί τα πτερύγια. Έφερε έναν αριθμητικό κωδικό που προσδιορίζει ότι έχει κατασκευαστεί από την Woodard, μια αμερικανική εταιρεία που κατασκευάζει εξαρτήματα για συστήματα καθοδήγησης σε πυρομαχικά, συμπεριλαμβανομένου του JDAM. Το JDAM είναι στερεωμένο σε βόμβες που ρίχνονται από τον αέρα και τους επιτρέπει να καθοδηγούνται σε έναν στόχο χρησιμοποιώντας δορυφορικές συντεταγμένες, καθιστώντας το όπλο ακριβές σε απόσταση μερικών μέτρων.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έγραψε στη Boeing και στον Woodard στις 14 Νοεμβρίου, αλλά δεν έλαβε απαντήσεις. Οι εταιρείες έχουν ευθύνες σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα , τις Κατευθυντήριες Γραμμές του ΟΟΣΑ για τις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις για Υπεύθυνη Επιχειρηματική Συμπεριφορά και τις σχετικές οδηγίες για να σταματήσουν, να αποτρέψουν, να μετριάσουν ή να αποκαταστήσουν πραγματικές και πιθανές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που προκαλούν, συμβάλλουν ή συνδέονται με.

Δεδομένου του ιστορικού του Ισραήλ για εκτεταμένους νόμους περί πολεμικών παραβιάσεων και την έλλειψη λογοδοσίας, οι εταιρείες θα πρέπει να τερματίσουν τις πωλήσεις όπλων, να ανακαλέσουν ήδη πουλημένα όπλα όπου είναι δυνατόν και να σταματήσουν όλες τις υπηρεσίες υποστήριξης για όπλα που έχουν ήδη πωληθεί.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει τεκμηριώσει προηγουμένως την παράνομη χρήση όπλων εξοπλισμένων από τις ΗΠΑ από τον ισραηλινό στρατό σε ένα χτύπημα τον Μάρτιο που σκότωσε επτά εργαζόμενους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας στο νότιο Λίβανο.

Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, ή οι νόμοι του πολέμου, απαγορεύει τις επιθέσεις κατά αμάχων και πολιτικών αντικειμένων. Οι δημοσιογράφοι θεωρούνται άμαχοι και είναι απρόσβλητοι από επιθέσεις, εφόσον δεν συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες. Οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να δέχονται επίθεση για τη δουλειά τους ως δημοσιογράφοι, ακόμη κι αν το αντίπαλο μέρος θεωρεί ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι προκατειλημμένα ή χρησιμοποιούνται για προπαγάνδα. Κατά τη διεξαγωγή οποιασδήποτε επίθεσης, τα εμπόλεμα μέρη πρέπει να λαμβάνουν όλες τις εφικτές προφυλάξεις για να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά των πολιτών και τη ζημιά σε πολιτικά αντικείμενα. Αυτό περιλαμβάνει τη λήψη όλων των απαραίτητων ενεργειών για να επαληθευτεί ότι οι στόχοι είναι στρατιωτικοί στόχοι.

Άτομα που διαπράττουν σοβαρές παραβιάσεις των νόμων του πολέμου με εγκληματική πρόθεση —δηλαδή, εκ προθέσεως ή απερίσκεπτα— ενδέχεται να διωχθούν για εγκλήματα πολέμου. Τα άτομα μπορεί επίσης να θεωρηθούν ποινικά υπεύθυνα για συνδρομή, διευκόλυνση, βοήθεια ή υποκίνηση εγκλήματος πολέμου.

Ο Λίβανος θα πρέπει επειγόντως να αποδεχθεί τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να δώσει στον εισαγγελέα του δικαστηρίου την εντολή να διερευνήσει σοβαρά διεθνή εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην επικράτεια της χώρας.

Οι βασικοί σύμμαχοι του Ισραήλ —οι Ηνωμένες Πολιτείες , το Ηνωμένο Βασίλειο , ο Καναδάς και η Γερμανία —θα πρέπει να αναστείλουν τη στρατιωτική βοήθεια και τις πωλήσεις όπλων στο Ισραήλ, δεδομένου του πραγματικού κινδύνου να χρησιμοποιηθούν για τη διάπραξη σοβαρών καταχρήσεων. Η πολιτική των ΗΠΑ απαγορεύει τις μεταφορές όπλων σε κράτη «που είναι πιο πιθανό παρά όχι» να τα χρησιμοποιήσουν κατά παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου.

«Καθώς αυξάνονται αποδεικτικά στοιχεία για την παράνομη χρήση αμερικανικών όπλων από το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων των προφανών εγκλημάτων πολέμου, οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ πρέπει να αποφασίσουν εάν θα τηρήσουν το αμερικανικό και το διεθνές δίκαιο διακόπτοντας τις πωλήσεις όπλων στο Ισραήλ ή κινδυνεύουν να βρεθούν νομικά συνένοχοι σε σοβαρές παραβιάσεις», είπε ο Weir. .

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις32 δευτερόλεπτα πριν

Μήνυμα της Τουρκίας στον Άσαντ! H Άγκυρα προσπαθεί να εξαλείψει τη δημιουργία κουρδικού κράτους – Τα γεγονότα στη Συρία από την τουρκική οπτική γωνία

H επιχείρηση κατάληψης του Χαλεπίου από τα χέρια του Άσαντ είναι τακτική για την Τουρκία στον σχεδιασμό μιας εκστρατείας μεγαλύτερης...

Αναλύσεις31 λεπτά πριν

Χάρτες αποκάλυψη! Μέχρι και η Τουρκία έχει βάλει την υπογραφή της στα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας στο Αιγαίο

Τα θαλάσσια σύνορα με τις σφραγίδες της τουρκικής ωκεανογραφικής υπηρεσίας, της Ιταλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διεθνή1 ώρα πριν

Η κατάσταση στο Ουκρανικό μέτωπο! Με περικύκλωση απειλείται στρατηγικό προπύργιο από τις ρωσικές δυνάμεις – Αποκόπτουν τον ανεφοδιασμό

Χάρτες κατάστασης μέχρι τις 1 Δεκεμβρίου 2024

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Ο Άσαντ προσπαθεί να σταθεροποιήσει την κατάσταση

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Κυριακής 1 Δεκεμβρίου 2024

Διεθνή2 ώρες πριν

Μήνυμα του αρχηγού των SDF Μαζλούμ Αμπντί! Επιθέσεις από ένοπλες ομάδες που υποστηρίζονται από την Τουρκία διέκοψαν τον διάδρομο Χαλέπι-Τελ Ριφάατ-Σεχμπά

Ο ηγέτης των κουρδικών δυνάμεων της Συρίας παραδέχεται, ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη και πως οι τζιχαντιστές υποστηρίζονται από την...

Δημοφιλή