Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Κυβερνητικοί Στόχοι στην Έρευνα και Παραγωγή Υδρογονανθράκων: Ρεαλισμός και Ουτοπία

Δημοσιεύτηκε

στις

του Κ. Νικολάου*, Γεωλόγου Πετρελαίου, Γ. Διευθυντή της Kanergy

1. Εισαγωγή: Αρχικά θα γίνει σύντομη ανασκόπηση των προηγούμενων δραστηριοτήτων και ευρημάτων στον τομέα της έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων (Ε&Π Υ/Α). Στη συνέχεια θα σχολιασθεί η εφικτότητα ή όχι των επίσημων στόχων και σχεδίων του Δημοσίου για την κάλυψη του 30% των αναγκών της Χώρας σε υδρογονάνθρακες σε βάθος εικοσαετίας.

Πριν από όλα θα παραθέσω περίληψη των γενικών συμπερασμάτων από τις μέχρι σήμερα έρευνες για ανακάλυψη υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, όπως αυτά προκύπτουν από τα πραγματικά ευρήματα των ερευνών και τις πραγματικές ανακαλύψεις.

Γενικά Συμπεράσματα από τις έρευνες υδρογονανθράκων: Η απάντηση στην ερώτηση, εάν η Ελλάδα έχει δυνατότητες ανακάλυψης και εκμετάλλευσης και άλλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων(Υ/Α), είναι κατηγορηματικά θετική. Αυτό γιατί υπάρχουν επιβεβαιωμένα ενεργά ή πολύ πιθανά πετρελαϊκά συστήματα στις Αλπικές και Μεταλπικές ιζηματογενείς λεκάνες της Δυτικής Ελλάδας και στις τριτογενείς λεκάνες της Ανατολικής Ελλάδας, δηλαδή συνυπάρχουν όλες εκείνες οι βασικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για την ύπαρξη κοιτασμάτων. Σε κάποιες περιοχές οι βεβαιότητες/πιθανότητες είναι μεγάλες, σε κάποιες μικρότερες και σε άλλες χρειάζεται περεταίρω έρευνα για την αύξηση(ή όχι) των πιθανοτήτων ανακάλυψης υδρογονανθράκων. Οι ενεργές ενδείξεις υδρογονανθράκων στην επιφάνεια και σε γεωτρήσεις, οι ίδιες οι ανακαλύψεις πεδίων υδρογονανθράκων σε Ανατολική και Δυτική Ελλάδα, ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ την ύπαρξη ενεργών πετρελαϊκών συστημάτων και συνηγορούν στις δυνατότητες ύπαρξης και άλλων πεδίων Υ/Α στο Ελληνικό υπέδαφος. Τα ανάλογα συστήματα πετρελαίου και οι ανακαλύψεις κοιτασμάτων στη Ιταλία, Κροατία , Αλβανία και την Ανατολική Θράκη, σε περιοχές με ανάλογα χαρακτηριστικά με τις αντίστοιχες ελληνικές, ενισχύουν την άποψη ότι η Ελλάδα έχει βάσιμες πιθανότητες να ανακαλύψει νέα κοιτάσματα υδρογονανθράκων(πετρελαίου και φυσικού αερίου) .

2.Σύντομη ανασκόπηση προηγούμενων δραστηριοτήτων και ευρημάτων της Ε&Π Υ/Α: Τα κυριότερα στοιχεία των μέχρι σήμερα ερευνών συνοψίζονται ως εξής: Εκτελέστηκαν 175 ερευνητικές γεωτρήσεις [μαζί με τις αποκλίσεις, ( sidetracks)] και περίπου 75.000 χλμ σεισμικών, τα περισσότερα από τα οποία έγιναν τις δεκαετίες του ’70 και του ‘80. Στην πρώτη περίοδο ερευνών μπορούμε να κατατάξουμε τις έρευνες και γεωτρήσεις από το 1903-1960, οι οποίες είχαν κυρίως σαν στόχους περιοχές με επιφανειακές εμφανίσεις υδρογονανθράκων και αποδειγμένη πετρελαιογένεση (Ζάκυνθος-Κερί, Κατάκολο, Λουτρά Κυλλήνης, Ήπειρος, Θράκη κλπ). Οι περισσότερες γεωτρήσεις ήταν ρηχές με ευρήματα ενδείξεων πετρελαίου και αερίων υδρογονανθράκων, χωρίς εμπορικό περιεχόμενο. Στην δεύτερη περίοδο από το 1960-1974, ερευνήθηκαν, από μεγάλες εταιρίες όπως BP και ESSO, περιοχές της Δυτικής Ελλάδας. Με χρήση κυρίως γεωλογικών μεθόδων προχώρησαν σε βαθιές γεωτρήσεις με στόχο τα μεγάλα επιφανειακά αντίκλινα, που θα μπορούσαν να έχουν υδρογονάνθρακες (Αιτωλικό, Ζάκυνθος , Παξοί, Αστακός, Φιλιατρά, Σώστης, Κελέβη κλπ). Ταυτόχρονα το Ελληνικό Δημόσιο εκτέλεσε βαθειά γεώτρηση στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαίου( IFP). Από τις έρευνες ΔΕΝ προέκυψε εμπορική ανακάλυψη, παρά μόνον ενθαρρυντικές ενδείξεις υδρογονανθράκων. Την υποπερίοδο 1968-1974, μεγάλες εταιρίες όπως η OCEANIC, CONOCO, CHEVRON, ANSHUTZ, TEXACO, ADA, εξερεύνησαν περιοχές σε όλο το Αιγαίο πέλαγος. Αποτέλεσμα ήταν ο εντοπισμός των κοιτασμάτων Πρίνου και Νότιας Καβάλας στο Θρακικό πέλαγος από την εταιρία OCEANIC .

Ακολούθησε η τρίτη περίοδος ( 1975-1997), με πρωταγωνιστές την κρατική εταιρία ΔΕΠ ΑΕ και στη συνέχεια, την θυγατρική της ΔΕΠ-ΕΚΥ, οι οποίες εκτέλεσαν 74 γεωτρήσεις και ανακάλυψαν τρία μικρά κοιτάσματα: α) πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή του Δυτικού Κατακόλου, β) ασφάλτου στην Ζάκυνθο και γ) φυσικού αερίου στην περιοχή Επανωμής στην Χαλκιδική. Στην τέταρτη περίοδος (1997-2002) έγινε ο 1ος γύρος παραχωρήσεων, με εκχώρηση τεσσάρων περιοχών στην δυτική Ελλάδα, για Ε&Π Υ/Α. Η εταιρία TRITON διερεύνησε την Αιτωλοακαρνανία με σεισμικά και δύο γεωτρήσεις και τον δυτικό Πατραϊκό κόλπο με σεισμικά, χωρίς όμως γεώτρηση(η εταιρία προτίμησε να εγκαταλείψει την παραχώρηση πληρώνοντας τις σχετικές ρήτρες στο Δημόσιο). Η ENTERPRISE OIL ερεύνησε την Ήπειρο και την ΒΔ Πελοπόννησο με σεισμικά και δύο γεωτρήσεις στην κάθε περιοχή. Εντοπίσθηκαν ενδείξεις υδρογονανθράκων χωρίς άλλα αξιόλογα αποτελέσματα.( Η γεώτρηση στο Καλπάκι Ηπείρου, εγκαταλείφθηκε στα 3960 μ, για τεχνικούς λόγους, εξ αιτίας υπερύψηλων πιέσεων). Οι έρευνες αυτής της περιόδου θεωρούνται ημιτελής γιατί δεν υλοποιήθηκαν οι συμβατικές δεσμεύσεις των αναδόχων για διερεύνηση του πετρελαιοδυναμικού των περιοχών έρευνας. Αυστηρά κρίνοντες, πρέπει να θεωρηθεί ιδιαίτερα πλημμελής και η παρακολούθηση και έλεγχος των εργασιών από το Ελληνικό Δημόσιο. Από το 2001 μέχρι και το 2011 υπήρξε μακρά περίοδος αδράνειας και στασιμότητα στην Ε&Π Υ/Α, λόγω κυρίως της διάλυσης της κρατικής ΔΕΠ-ΕΚΥ, η οποία είχε και το ρόλο κρατικού φορέα Ε&Π Υ/Α. Όμως βασικότερος λόγος ήταν η έλλειψη πολιτικής βούλησης για συνέχιση των δραστηριοτήτων. Εξαίρεση στην στασιμότητα και αδράνεια ήταν και είναι οι ερευνητικές και παραγωγικές δραστηριότητες στην παραγωγική περιοχή του Πρίνου στο Θρακικό πέλαγος.

Από τις μέχρι σήμερα έρευνες εντοπίσθηκαν τα εξής κοιτάσματα και τεχνικές ανακαλύψεις υδρογονανθράκων: Κοίτασμα πετρελαίου Πρίνου στο Θρακικό πέλαγος. Παρήγαγε μέχρι σήμερα περίπου 118 εκατ. βαρέλια. Κοίτασμα φυσικού αερίου Νότιας Καβάλας. Παρήγαγε 855 εκατ. Μ3 Φ.Α. Κοίτασμα Βόρειου Πρίνου με παραγωγή 3,5 εκατ. βαρέλια περίπου. Κοίτασμα Έψιλον με παραγωγή 350.000 βαρ., η οποία διακόπηκε λόγω τεχνικών προβλημάτων. Στην ίδια περιοχή με γεωτρήσεις εντοπίσθηκαν και οι ανακαλύψεις Ανατολική Θάσος, Άθως και Αμμώδης. Μαζί με τις ανακαλύψεις του κοιτάσματος πετρελαίου στο Δυτικό Κατάκολο, ασφάλτου στη Ζάκυνθο και Φυσικού αερίου στην Επανωμή ανεβάζουν τις συνολικές ανακαλύψεις στην Ελλάδα σε δέκα(10), εκ των οποίων τέσσερεις μπήκαν σε εκμετάλλευση, ενώ κάποιες από τις υπόλοιπες χρειάζονται συμπληρωματική έρευνα για να προχωρήσουν σε ανάπτυξη και παραγωγή. Πέραν αυτών δεν υπάρχει εντοπισμός άλλων κοιτασμάτων στην Χώρα.

Πάνω από το 80% των 175 ερευνητικών γεωτρήσεων που έγιναν στην Ελλάδα, είχαν τοποθετηθεί εκτός στόχων ή ήταν ρηχές ή τεχνικά άστοχες. (Η εκτίμηση γίνεται με τα σημερινά αξιολογικά κριτήρια της Ε&Π Υ/Α και τα εκ των υστέρων αποκτηθέντα δεδομένα – dry hole analyses ). Άρα οι ελάχιστες, σωστά στοχευμένες γεωτρήσεις, δεν επαρκούν για να χαρακτηριστεί η Ελλάδα σαν ερευνημένη περιοχή. (Στην Αλβανία, Ιταλία , Τουρκία έγιναν αρκετές εκατοντάδες ερευνητικών γεωτρήσεων). Η Ελλάδα παραμένει πρακτικά ανεξερεύνητη, κυρίως στα βαθειά νερά και τους βαθιούς στόχους, αλλά και σε ρηχούς στόχους, οι οποίοι υπόσχονται βιοαέριο.

Οι μέχρι σήμερα έρευνες χαρακτηρίζονται από αποσπασματικότητα, με μεγάλα διαστήματα αδράνειας. Στις εποχές όπου εντατικοποιήθηκαν οι έρευνες υπήρξαν επιτυχίες ( 1970-74, ανακαλύψεις Πρίνος , Νότια Καβάλα και 1974 -1987 ( Δυτ. Κατάκολο, Ζάκυνθος, Επανομή).

Οι κατά καιρούς εκφραζόμενες απόψεις ότι, σε περιοχές της Ελλάδας,(όπως στη θαλάσσια περιοχή νότια από την Κρήτη ή στο Ιόνιο πέλαγος ή αλλού) έχουν εντοπισθεί μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, διότι δεν έγινε ακόμα πετρελαϊκή εξερεύνηση και πιστοποίηση με γεωτρήσεις.

Οι ανακαλύψεις υδρογονανθράκων γίνονται από εταιρίες πετρελαίων, με χρήση γεωλογικών, γεωχημικών, γεωφυσικών και γεωτρητικών μεθόδων, σε αδειοδοτημένες περιοχές, σε προσδιορισμένο χρόνο δράσης , με πολύ μεγάλες επενδύσεις ίδιων κεφαλαίων και με πολύ υψηλό ρίσκο. Μόνον οι γεωτρήσεις πιστοποιούν τους υδρογονάνθρακες.

3. Οι τελευταίες αλλαγές και κινήσεις στον τομέα της Ε&Π Υ/Α.

Μετά από μεγάλη διαβούλευση και προετοιμασία, το ΥΠΕΚΑ (υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης) προχώρησε σε σειρά αλλαγών στον Ν2289/95 για τις έρευνες υδρογονανθράκων, με την ψήφιση του Ν 4001/2011. Με τον Ν 4001/2011 δίνεται η δυνατότητα επανίδρυσης κρατικού φορέα Υ/Α με την ονομασία ΕΔΕΥ ΑΕ για να καλύψει το κενό που άφησε η διάλυση της ΔΕΠ-ΕΚΥ και θα συμβάλει αποφασιστικά στην επαναδραστηριοποίηση του τομέα Ε&Π Υ/Α. Η διαφορά με την ΔΕΠ/ΔΕΠ-ΕΚΥ, είναι ότι η ΕΔΕΥ δεν θα μπορεί να διεξαγάγει αυτοδύναμες έρευνες. Μετά από δύο χρόνια ανεξήγητων καθυστερήσεων, δεν έγινε δυνατή στελέχωση και λειτουργία του νέου φορέα.

Παράλληλα με τα ανωτέρω, προκηρύχθηκε διαγωνισμός για σεισμικές έρευνες μη αποκλειστικής χρήσης για τις θαλάσσιες περιοχές του Ιονίου πελάγους και νότια της Κρήτης ( Χάρτης 1).

Χάρτης 1(με μπλε οι περιοχές σεισμικών μη αποκλειστικής χρήσης)

Προσφορές από 8 εταιρίες υποβλήθηκαν στις 2 Μαρτίου 2012. Τελικά επιλέγηκε ως ανάδοχος η εταιρία σεισμικών PGS , η οποία ολοκλήρωσε το πρόγραμμα της στο τέλος του Φεβρουαρίου 2013, εκτελώντας περίπου 12.400 χλμ σεισμικών προφίλ, έναντι του αρχικού προγράμματος των 8.500 χλμ. Μέχρι το τέλος του 2013 αναμένεται να ολοκληρωθεί η επεξεργασία και ερμηνεία των δεδομένων και μέχρι το τέλος του 2014 να ολοκληρωθεί (;)και ο σχεδιασμός και εκτέλεση γύρου παραχωρήσεων, με επιλογή αναδόχων το 2015. Βρίσκεται επίσης σε εξέλιξη η διαδικασία διαγωνισμού «ανοικτής πόρτας» για τρεις περιοχές της Δυτικής Ελλάδας στα Ιωάννινα, στον Πατραϊκό κόλπο και το Κατάκολο, ( χάρτης-1). Οι προσφορές έγιναν δεχτές στις 2 Ιουλίου 2012 και η αξιολόγηση των προσφορών για την επιλογή αναδόχων βρίσκεται στο τελικό στάδιο, παρουσιάζοντας σημαντικές και ανεξήγητες καθυστερήσεις.

4. Στρατηγικοί Στόχοι του Ελληνικού Δημοσίου.

Από το 2011, από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) ετέθη σαν στρατηγικός στόχος της κυβέρνησης «… η σταδιακή κάλυψη του 30% των αναγκών της χώρας σε υδρογονάνθρακες από εγχώριες πηγές, μέσα σε βάθος 15-20 ετών.»

Για δούμε την πραγματικότητα θα πρέπει να ποσοτικοποιήσουμε τον στόχο. Οι σημερινές ανάγκες της Χώρας σε πετρέλαιο είναι 330.000 βαρ./ημέρα (από 420.000 βαρ/ημ. πριν το 2009) ή 120 εκατ βαρ/έτος και σε Φυσικό Αέριο 12,5 εκατ. Μ3/ημ. ή 4,5 δις M3/έτος.

Αυτό σημαίνει ότι το 30% σε σημερινά δεδομένα είναι:

Πετρέλαιο 100.000 βαρ/ημέρα ή 36 εκατ. βαρ/έτος και Φυσικό Αέριο 3.750.000 CM /ημέρα ή 1,35 BCM /έτος

5. Στρατηγικοί Στόχοι του Ελληνικού Δημοσίου. Ρεαλισμός ή Ουτοπία;

5.1. Σημερινές δυνατότητες

Στο κεφάλαιο αυτό θα πρέπει να απαντήσουμε αν οι στόχοι του δημοσίου είναι εφικτοί και αν ναι, πως μπορεί να επιτευχθούν. Ας ξεκινήσουμε με την ανάλυση της σημερινής κατάστασης.

Σήμερα η παραγωγή πετρελαίου στο μοναδικό κοίτασμα της Χώρας, τον Πρίνο, είναι περίπου 1700 βαρ/ημέρα. Στην αιχμή της παραγωγής, μεταξύ 1984-1987, η ημερήσια παραγωγή έφτασε τα 26.000 βαρ/ημέρα. Από την δεκαετία του 1990 η παραγωγή μειώθηκε δραστικά για να φτάσει στα σημερινά επίπεδα. Συνολικά ο Πρίνος παρήγαγε περί τα 118 εκατ. βαρ. και το κοίτασμα αερίου της Νότιας Καβάλας περί τα 855 εκατ. κυβ. μ. αερίου, με αιχμή ημερήσιας παραγωγής τα 200.000-240.000 M3/ημέρα (1989-90).

Υπάρχει επίσης η ανακάλυψη του πεδίου πετρελαίου στο Δυτικό Κατάκολο, με εκτιμώμενα απολήψιμα αποθέματα της τάξης των 4-6 (;) εκατ. βαρ. και προσδοκώμενης παραγωγής 3.000 βαρ/ημέρα. Η άλλη ανακάλυψη στην Επανωμή έχει απολήψιμα αποθέματα ΦΑ της τάξης των 450 εκατ Μ3 και προσδοκώμενη ημερήσια παραγωγή, στην περίοδο αιχμής, περίπου 200.000 Μ3.

Οι νεώτερες έρευνες στην λεκάνη του Πρίνου έδειξαν ότι, με αρκετές επενδύσεις, η παραγωγή πετρελαίου θα μπορούσε να αυξηθεί και να φτάσει τα 6000-7000 βαρ/ ημέρα.

Άρα με αυτά που σήμερα «έχουμε στα χέρια» μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια θα μπορούσαμε να πιάσουμε τα 10.000 βαρέλια ημερήσιας παραγωγής, υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις. Αν υποθέσουμε ότι η οικονομία ανακάμπτει και αυξηθεί η ζήτηση προϊόντων πετρελαίου, με την σημερινή αδράνεια και στασιμότητα βλέπουμε ότι ο στόχος παραγωγής των 100.000 βαρ./ημέρα και 3.750.000 Μ3 ΦΑ / ημέρα, συνεχίζει να παραμένει « άπιαστο όνειρο».

5.2. Τρόποι Κάλυψης του Κυβερνητικού Στόχου

Για να επιτευχθεί ο στόχος θα πρέπει να έχουν ανακαλυφθεί τουλάχιστον 3 κοιτάσματα «τύπου Πρίνου» με δυνατότητες ημερήσιων παραγωγών σε περιόδους αιχμής της τάξης των 25.000-30.000 βαρ./ημέρα και αρκετά άλλα μικρότερα κοιτάσματα με μικρές παραγωγές, που όλα μαζί αθροιστικά, να φτάνουν τα 100.000 βαρ. πετρελαίου/ημέρα και 3.750.000 Μ3 ΦΑ / ημέρα, ΦΑ . Και επειδή τα κοιτάσματα εξαντλούνται και οι περίοδοι αιχμής είναι περιορισμένες θα πρέπει να συνεχίζονται οι έρευνες και να υπάρχει αναπλήρωση της εξαντλούμενης παραγωγής.

Χωρίς επενδύσεις, χωρίς συστηματική έρευνα, σεισμικά και προπάντων γεωτρήσεις δεν βρίσκονται κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Τα θρυλούμενα από τα τηλεοπτικά κανάλια, περί κοιτασμάτων αξίας εκατοντάδων δις ευρώ, μπορεί να λέγονται ανέξοδα, από διαφόρους και να δημιουργούν εντυπώσεις, πλην όμως, στην βιομηχανία της έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων και στις πετρελαϊκές εταιρίες γνωρίζουν την πραγματικότητα και προπάντων γνωρίζουν πως κοιτάσματα χωρίς σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις και χωρίς επενδύσεις δεν ανακαλύπτονται. Όπως τονίσαμε στην εισαγωγή και στα γενικά συμπεράσματα από τις μέχρι σήμερα διεξαχθείσες έρευνες, η Ελλάδα έχει πετρελαιοπιθανές περιοχές με βεβαιωμένα πετρελαϊκά συστήματα και υψηλές πιθανότητες ανακάλυψης κοιτασμάτων (χάρτης-2). Άρα γνωρίζαμε και γνωρίζουμε ότι στο ελληνικό υπέδαφος μπορεί να κρύβονται κοιτάσματα υδρογονανθράκων και πρέπει να ψάξουμε να τα βρούμε.

Χάρτης-2

Επανερχόμενοι στο αρχικό ερώτημα για την κάλυψη του κυβερνητικού στόχου, θα πρέπει να τονίσουμε ότι απαιτείται η εντατικοποίηση των ερευνών. Χρειάζεται να υπάρχει ταυτόχρονη έρευνα σε τουλάχιστο 15-20 περιοχές (οικόπεδα/μπλοκς), με συνεχή ανανέωση και να γίνουν 2-3 ερευνητικές γεωτρήσεις στο κάθε μπλοκ, ώστε να έχουμε κάποιες ανακαλύψεις, με πιθανότητες επιτυχίες 1:3 ως 1:4. Θα πρέπει να ενταχθούν στην ερευνητική προσπάθεια και οι θαλάσσιες πετρελαιπιθανές περιοχές με βαθειά νερά, όπως το ΒΔ Ιόνιο πέλαγος (Δυτικά της Κέρκυρας και της Λευκάδας) με βεβαιωμένα πετρελαϊκά συστήματα και ανακαλύψεις στις ανάλογες περιοχές της Ιταλίας. Πρέπει να ενταχθούν και οι πετρελαιοπιθανές περιοχές Νότια της Κρήτης, για τις οποίες θα μάθουμε περισσότερα με τις νεώτερες σεισμικές έρευνες. Η έρευνα και γεωτρήσεις στα βαθειά νερά προϋποθέτει την ύπαρξη και εντοπισμό πολύ μεγάλων στόχων, οι οποίοι θα δικαιολογούν την πολύ ακριβή έρευνα και τις πανάκριβες ερευνητικές γεωτρήσεις (Πάνω από 100 εκατ $ έκαστη). Εάν απουσιάζουν μεγάλοι στόχοι, τότε δεν μπορούμε να αναμένουμε ανακαλύψεις από τις περιοχές των βαθιών νερών, γιατί απλώς δεν θα δικαιολογούνται οι αναγκαίες για την ανακάλυψη γεωτρήσεις. Υπενθυμίζουμε ότι οι γεωτρητικοί στόχοι εντοπίζονται με σεισμικές διασκοπήσεις δύο και τριών διαστάσεων. Και τέτοια δεν έχουμε νότια της Κρήτης! (για τους βιαστικούς οι οποίοι ανακοινώνουν την ύπαρξη κοιτασμάτων αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ). Αν όμως οι σεισμικές έρευνες επιβεβαιώσουν μεγάλους στόχους (δομές) και οι γεωτρήσεις αποδείξουν την ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, τότε από μόνες τους οι ανακαλύψεις στα βαθειά νερά θα υπερκαλύψουν τους κυβερνητικούς στόχους. Δεν πρέπει επίσης να εξαιρέσουμε από την έρευνα τις υπόλοιπες 10-12 περιοχές οι οποίες μπορούν να ενταχθούν στις περιοχές ανοικτής πρόσκλησης ( open door ) και οι οποίες θα μπορούσαν να προσελκύσουν μικρότερες πετρελαϊκές εταιρίες. Οι εν λόγω περιοχές είναι αυτές που είχαν παραχωρηθεί στο παρελθόν σε άλλες εταιρίες (ΔΕΠ/ΔΕΠ-ΕΚΥ/ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, ΤΡΙΤΟΝ/ ENTERPRISE κλπ) και έχουν επιστραφεί στο Δημόσιο. Θα πρέπει επίσης να ενθαρρυνθούν οι πετρελαϊκές εταιρίες να δηλώσουν ενδιαφέρον για περιοχές τις οποίες θεωρούν, για τους δικούς τους λόγους, ως αξιόλογες, έτσι ώστε να επιταχύνουν τις διαδικασίες. Τελειώνοντας αυτή την ενότητα θα πρέπει να τονίσω ότι υπάρχουν και άλλες περιοχές που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην κάλυψη του στόχου, όπως το Βόρειο Αιγαίο (Θρακικό πέλαγος), η οποία σήμερα θεωρείται ως η καλύτερη περιοχή της χώρας με αποδεδειγμένο («ξεκλειδωμένο») πετρελαϊκό ενδιαφέρον, η οποία όμως εντάσσεται σε περιοχές με ελληνοτουρκικά προβλήματα. Στην ίδια κατηγορία με ελληνοτουρκικά προβλήματα ανήκει και η περιοχή νοτιοανατολικά της Κρήτης (χάρτης 2).

5.3. Προσέλκυση Πετρελαϊκών Εταιριών και Επενδύσεων

Μετά τα παραπάνω τίθεται εύλογα το ερώτημα: Ποίος θα αναλάβει και πως θα γίνει η απαιτούμενη εντατικοποίηση των ερευνών. Εφόσον γίνεται παραδεκτό ότι μόνον οι πετρελαϊκές εταιρίες μπορούν να ερευνήσουν επιτυχώς, διαθέτοντας κεφάλαια και τεχνογνωσία, πρέπει να βρούμε τον τρόπο να τις προσελκύσουμε στην Ελλάδα.

Για να προελκύσουμε πετρελαϊκές εταιρίες και επενδύσεις θα πρέπει να συνυπάρχουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις όπως: α) να υπάρχει πετρελαϊκό ενδιαφέρον β) να υπάρχει σωστό επιχειρηματικό περιβάλλον

5.3.1 Πετρελαϊκό ενδιαφέρον

Έχει αναλυθεί προ πολλού και από τον υπογράφοντα και άλλους συναδέλφους και είναι παραδεκτό ότι υπάρχει πετρελαϊκό ενδιαφέρον (περίληψη των συμπερασμάτων παρατίθεται στην εισαγωγή). Πιστεύουμε ότι οι νεώτερες σεισμικές έρευνες με τα σεισμικά μη αποκλειστικής χρήσης ( PGS) θα επαυξήσουν το πετρελαϊκό ενδιαφέρον των περιοχών, οι οποίες καλύφθηκαν με αυτά τα σεισμικά (χάρτης 1). Θα χρειασθεί πολύ προσπάθεια και καλή διαφήμιση των ερευνητικών δεδομένων και συμπερασμάτων, ώστε να εξασφαλισθεί η μεταφορά της γνώσης στις πετρελαϊκές εταιρίες και να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον. Σε αυτό θα συμβάλει και η προσπάθεια της PGS να πωλήσει όσο το δυνατό περισσότερα ερευνητικά δεδομένα στις πετρελαϊκές εταιρίες. Για τον σκοπό της προώθησης και διαφήμισης των περιοχών, Δημόσιο και PGS βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο ( win- win ή στην νεοελληνική… KAZAN-KAZAN)

5.3.2. Επιχειρηματικό Περιβάλλον

Είναι λυπηρό να επαναλάβουμε ότι το επιχειρηματικό περιβάλλον της χώρας μας συνεχίζει να είναι προβληματικό. Διεθνείς οίκοι όπως το ινστιτούτο Fraser, κατατάσσουν της Ελλάδα στην 93η σειρά μεταξύ των χωρών που προσπαθούν να προσελκύσουν επενδύσεις στον τομέα έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων.

Πρέπει να τονίσουμε την απουσία σταθερού, διαρκή και αξιόπιστου μηχανισμού/συνομιλητή της Πολιτείας για το Ε&Π (φορέας-ΕΔΕΥ). Η ΕΔΕΥ θεσμοθετήθηκε πριν από δύο χρόνια και ακόμα δεν στελεχώθηκε για να μπορέσει να λειτουργήσει, προσδίδοντας σταθερότητα και αξιοπιστία στην πολιτεία. Η χρησιμοποίηση επιτροπών και μάλιστα πολυπληθών, με ετερόκλητες συνθέσεις και εξαρτήσεις από γραφεία υπουργών, δίνουν χαραχτήρα προσωρινότητας, έλλειψης συνέχειας και επιδεκτικότητας σε παρεμβάσεις, στις οποίες η χώρα μας έχει αρνητική βαθμολογία.

Η έλλειψη ειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού στην Ε-Π Υ/Α τόσο στο ΥΠΕΚΑ όσο και στις επιτροπές έχει προ πολλού επισημανθεί. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλώς βεβαιώνουν τον κανόνα. Αποτέλεσμα είναι το έλλειμμα αντίληψης και σωστής νοοτροπίας στο επίπεδο του σημερινού κρατικού «μηχανισμού», το έλλειμμα εμπειρίας και γνώσης και τα σημαντικά «κενά» στη ροή των διοικητικών πρακτικών των θεσμικών οργάνων, η απουσία σύγχρονου και γρήγορου ρυθμού – απαραίτητου για να παράγει αποτέλεσμα, στο περιορισμένο χρονικό διάστημα που δίνει ο νομοθέτης για την διεξαγωγή των ερευνών.

Πρέπει να προστεθεί η άκαμπτος εργατική νομοθεσία, η ατελείωτη γραφειοκρατία, η έλλειψη κατανόησης του επιχειρηματικού χρόνου και του επιχειρηματικού κινδύνου, η εκτεταμένη διαφθορά.

Αρνητικά σημεία είναι η έλλειψη πλήρους πολιτικής για το περιβάλλον και η απουσία υπηρεσιών Ε&Π Υ/Α.

Δεν πρέπει να υποβαθμίσουμε το ασταθές πολιτικό περιβάλλον, την απουσία οριοθέτησης των θαλασσίων αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδας) με την Αλβανία, Λιβύη, Αίγυπτο, Κύπρο και Τουρκία), την ερωτηματική Κυβερνητική σταθερότητα, τους ενδεχόμενους ανασχηματισμούς της κυβέρνησης.

Αρνητικοί παράγοντες συνεχίζουν να είναι το προβληματικό οικονομικό περιβάλλον, λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης, του τεράστιου δημόσιου χρέους, του υψηλού ελλείμματος και των αδυναμιών του τραπεζικού συστήματος.

Τέλος συνεχίζουν να παραμένουν οι αμφιβολίες για διαφανείς διαδικασίες, Ισότιμη μεταχείριση, Αποφυγή Δεσπόζουσας Θέσης, αποφυγή πολιτικών παρεμβάσεων.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε αυτονόητη απάντηση κατά πόσον η Χώρα μας βαδίζει προς το μοντέλο της Νορβηγίας ή της Νιγηρίας.

Όμως το μεγάλο πρόβλημα από πλευράς του Δημοσίου συνεχίζει να είναι η απουσία του μηχανισμού διαχείρισης των ερευνών (δηλαδή της ήδη θεσμοθετημένης ΕΔΕΥ). Είναι αστείο να περιμένουμε από την σημερινή κατάσταση να διαχειρισθεί την μεγάλη πρόκληση για προσέλκυση πολλών εταιριών και υλοποίηση των κυβερνητικών στόχων, με εντατικοποίηση των ερευνών, όταν η σημερινή κατάσταση, μετά από ένα χρόνο δεν μπορεί να αναθέσει τις τρεις περιοχές του διαγωνισμού «ανοικτής πόρτας».

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Μετά από 38 έτη εμπειρίας στον τομέα της έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων, ο υπογράφων πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην στελέχωση και λειτουργία της ΕΔΕΥ, επιλέγοντας από την ελληνική και διεθνή αγορά ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ, σε διάφορους τομείς της Ε&Π Υ/Α. Έχω πλήρη γνώση ότι υπάρχουν τέτοια στελέχη και μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν την Χώρα τους, αν αφεθούν απερίσπαστοι να επιτελέσουν το έργο τους.

Στην ουσία το πολιτικό προσωπικό της χώρας καλείται να υπερβεί τον εαυτό του και τις κακές πρακτικές του παρελθόντος. Πρέπει να επιλέξει με απόλυτα αξιοκρατικά κριτήρια. Το πολιτικό προσωπικό πρέπει να παραμείνει στην χάραξη και εποπτεία της πολιτικής Ε&Π Υ/Α και να αφήσει ελεύθερους τους τεχνοκράτες να την εκτελέσουν.

Αν γένει εφικτή η παραπάνω πρόταση , πολλά από τα κακώς κείμενα θα διορθωθούν πολύ σύντομα και θα γίνει η ουσιαστική επανεκκίνηση.

5.3.3. Χρονοδιαγράμματα

Επειδή πολύς λόγος γίνεται για σύντομη ανακάλυψη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων(ανακοινώσεις για γεωτρύπανα το 2014 !!!) θα πρέπει να ξαναδούμε τους πραγματικούς χρόνους που απαιτούνται από τα στάδιο της έρευνας μέχρι και την παραγωγή. Αν υποθέσουμε ότι στις αρχές του 2015 ανατίθενται δέκα θαλάσσιες περιοχές σε εταιρίες πετρελαίου,[αφού έχουν αξιολογηθεί οι σεισμικές έρευνες, αφού έχουν σχεδιασθεί οι παραχωρήσεις, αφού θα έχει προκηρυχθεί και διαφημισθεί ο διαγωνισμός, αφού θα έχουν υποβληθεί, μετά από 90 ημέρες, προσφορές, αφού θα έχουν αξιολογηθεί οι προσφορές, αφού θα έχουν γίνει διαπραγματεύσεις και αφού έχουν υπογραφεί οι συμβάσεις]. Και όλα αυτά με τις πλέον αισιόδοξες προϋποθέσεις.

Εάν έχουν γίνει τα παραπάνω τότε σύμφωνα με την διεθνή πρακτική, το 2 018 ενδέχεται να έχουμε την πρώτη ανακάλυψη και το 2019-2020 να έχουμε την επιβεβαίωση του κοιτάσματος. Για την περιοχή Ν ότια της Κρήτης θα απαιτηθούν άλλα 5-6 χρόνια για να μπει σε εκμετάλλευση κοίτασμα ΦΑ. Αυτό λόγω έλλειψης υποδομών, λόγω αποστάσεων και λόγω βάθους της θάλασσας. Δηλαδή ενωρίτερα από το 2025 δεν μπορούμε να έχουμε παραγωγή νότια από την Κρήτη ! (Στην Κύπρο όπου η ανακάλυψη έγινε στο τέλος του 2011, η εκμετάλλευση αναμένεται το 2018) !

Άλλο παράδειγμα είναι το μικρό κοίτασμα του Κατακόλου που θα μπορούσε να είναι σε παραγωγή το 2015, αν όλα πάνε σύμφωνα με τις προβλέψεις, διότι οι έρευνες και ανακάλυψη έγιναν ήδη μεταξύ 1976-1982. Διαφορετικό παράδειγμα μπορεί να είναι τα βαθειά νερά στο ΒΔ Ιόνιο, όπου αν έχουμε συμβάσεις το 2015, τότε το 2018, θα μπορούσαμε να έχουμε ανακάλυψη και να έχουμε παραγωγή μέσα σε 2-3 έτη λόγω της τεχνολογίας των επιπλέουσων εγκαταστάσεων εκμετάλλευσης ( FPSO).

Τελειώνοντας θέλω να τονίσω ότι από τον θεωρητικό «προσδιορισμό» ύπαρξης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, μέχρι την πραγματική παραγωγή, μεσολαβούν μεγάλα χρονικά διαστήματα, πολλή γραφειοκρατική δουλειά, συστηματικές έρευνες και γεωτρήσεις, έργα ανάπτυξης και εκμετάλλευσης και πολλές, πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια επενδύσεις.

* Ο Δρ K . Νικολάου έχει εμπειρία 38 ετών στην Έρευνα και Παραγωγή Υδρογονανθράκων( Ε&Π Υ/Α). Από την τελευταία του θέση σαν Τεχνικός Διευθυντής Ε&Π Υ/Α της ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΑΕ, συντόνισε και επίβλεψε τις ερευνητικές δραστηριότητες της εταιρίας στην Ελλάδα, Λιβύη, Αίγυπτο, και Αλβανία. Συντόνισε την τεχνική αξιολόγηση άνω των 150 επενδυτικών ευκαιριών σε πάνω από 25 χώρες και σε πάνω από 75 διαφορετικά πετρελαϊκά συστήματα, κυρίως σε χώρες της Βόρειας Αφρικής, Μέσης Ανατολής, Ανατολικής Μεσογείου και τ. Σοβιετικής Ένωσης. Διετέλεσε γραμματέας της Συντονιστικής Επιτροπής Ενέργειας του τότε υπουργείου Βιομηχανίας και Ενέργειας και σύμβουλος Υπουργών Ενέργειας. Είναι μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Γεωλόγων Πετρελαίου( AAPG) , της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας( ΕΓΕ), του Διεθνούς Συνδέσμου Οικονομολόγων Ενέργειας και μέλος των ΔΣ του Ινστιτούτου Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης(ΙΕΝΕ). Από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2011 ήταν ο Τεχνικός Σύμβουλος της Energean Oil & Gas, της μοναδικής εταιρίας με δραστηριότητες Ε&Π Υ/Α στην Ελλάδα (κοιτάσματα Πρίνου). Σήμερα είναι ανεξάρτητος σύμβουλος στην Έρευνα & Παραγωγή Υδρογονανθράκων

ENERGIA

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή