Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγτσί, χαρακτήρισε την αμερικανική επίθεση σε πυρηνικές εγκαταστάσεις της χώρας του την Κυριακή (22/6) ως «απαράδεκτη» και «εξαιρετικά επικίνδυνη, παράνομη και εγκληματική ενέργεια».

Επιπλέον, σε ανάρτησή του στο Χ, τόνισε ότι όλα τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών θα πρέπει να είναι «ανήσυχα» λόγω της «σοβαρής παραβίασης του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ».

Η ανάρτηση του ΥΠΕΞ Ιράν

«Οι ΗΠΑ, μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, διέπραξαν σοβαρή παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, του διεθνούς δικαίου και της NPT [σ.σ. Συμφωνία περί Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων) επιτιθέμενες στις ειρηνικές πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.

Τα γεγονότα, σήμερα το πρωί, είναι εξοργιστικά και θα έχουν αιώνιες συνέπειες. Κάθε μέλος του ΟΗΕ πρέπει να θορυβηθεί για αυτή την εξαιρετικά επικίνδυνη, παράνομη και εγκληματική συμπεριφορά.

Σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και τις διατάξεις του που επιτρέπουν μια νόμιμη απάντηση σε περίπτωση αυτοάμυνας, το Ιράν επιφυλάσσεται όλων των επιλογών για την υπεράσπιση της κυριαρχίας, των συμφερόντων και του λαού του».

Ένας από τους βασικούς στόχους των αεροπορικών επιδρομών του Ισραήλ στο Ιράν, που ξεκίνησαν στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, είναι στελέχη και εγκαταστάσεις της δύναμης Κουντς, του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν.

Στα τελευταία ισραηλινά πλήγματα εξοντώθηκαν μάλιστα δύο ανώτεροι αξιωματικοί της δύναμης Κουντς, σύμφωνα με το Ισραήλ. Νεκροί είναι ο Σαΐντ Ιζάντι, διοικητής του Παλαιστινιακού Σώματος στη δύναμη Κουντς του Ιράν, ο οποίος φέρεται να είχε χρηματοδοτήσει και εξοπλίσει τη Χαμάς πριν από τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου,και ο Μπεχνάμ Σαχριάρι, ανώτερος αξιωματούχος της δύναμης Κουντς, ο οποίος ήταν επικεφαλής της Μονάδας 190, που ειναι υπεύθυνη για τον εξοπλισμό της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, των παλαιστινιακών ομάδων στη Λωρίδα της Γάζας και των ανταρτών Χούθι στην Υεμένη.

Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, οι ισραηλινές δυνάμεις έκανα επίσης γνωστό ότι είχαν πλήξει κέντρα διοίκησης της δύναμης Κουντς στην Τεχεράνη, αναφέροντας ότι οι εγκαταστάσεις χρησιμοποιήθηκαν για τον σχεδιασμό «τρομοκρατικών επιθέσεων κατά του κράτους του Ισραήλ χρησιμοποιώντας τους πληρεξούσιους του ιρανικού καθεστώτος στη Μέση Ανατολή». Σε αυτά τα πλήγματα φέρεται να έχασαν την ζωή τους ο αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος πληροφοριών της δύναμης Κουντς και άλλα ανώτερα στρατιωτικά στελέχη.

Η στοχοποίηση της δύναμης Κουντς υποδεικνύει ότι το Ισραήλ δεν εστιάζει μόνο στην εξουδετέρωση των πυρηνικών εγκαταστάσεων και των συμβατικών στρατιωτικών δυνατοτήτων του Ιράν. Φαίνεται να στοχεύει στην καρδιά του στρατιωτικού μηχανισμού του Ιράν.

Η δύναμη Κουντς

Η δύναμη Κουντς είναι το ειδικό σώμα των Φρουρών της Επανάστασης που διεξάγει επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Είναι ουσιαστικά ένας ισχυρός και σκιώδης σύνδεσμος μεταξύ του Ιράν και των στενότερων εχθρών του Ισραήλ.

Το σώμα δημιούργησε ένα δίκτυο Αράβων συμμάχων, που είναι γνωστό ως «Άξονας της Αντίστασης» (ένας συνασπισμός πολιτοφυλακών και πολιτικών κινημάτων σε όλη την περιοχή που αντιτίθενται στο Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες).

Έχει προσφέρει όπλα, εκπαίδευση και χρήματα σε πολιτοφυλακές σε όλη τη Μέση Ανατολή που αποτελούν τον «Άξονα Αντίστασης» του Ιράν. Συγκεκριμένα, η μονάδα έχει εκπαιδεύσει, εξοπλίσει και χρηματοδοτήσει ομάδες όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, η Χαμάς στη Γάζα, οι σιιτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ και οι Χούθι στην Υεμένη.

Πριν οι ισραηλινές επιθέσεις αποδυναμώσουν σοβαρά αυτό το περιφερειακό δίκτυο, αυτές οι ομάδες επέτρεψαν στο Ιράν να ασκήσει την επιρροή του σε όλη τη Μέση Ανατολή, διαμορφώνοντας το πολιτικό τοπίο των γειτονικών κρατών προς όφελός του. Αυτό περιελάμβανε την ενίσχυση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και τον εξοπλισμό της Χεζμπολάχ για να παρέχει μια εμπροσθοφυλακή άμυνας για το Ιράν κατά μήκος των βόρειων συνόρων του Ισραήλ με τον Λίβανο.

Η δύναμη Κουντς πιστεύεται επίσης ότι έχει οργανώσει επιχειρήσεις πέρα ​​από τη Μέση Ανατολή, στη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη, σύμφωνα με την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Οι δραστηριότητες της περιλαμβάνουν σχέδια για δολοφονία αντιφρονούντων, λαθρεμπόριο όπλων και κατασκοπεία με στόχο αμερικανικά συμφέροντα.

Το σώμα ειδικεύεται σε μυστικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό που αποσκοπούν στην επέκταση της περιφερειακής ισχύος του Ιράν. Υπάγεται απευθείας στον Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν.

Η μονάδα βρέθηκε στο επίκεντρο του μακροχρόνιου σκιώδους πολέμου του Ισραήλ με το Ιράν, ο οποίος σήμερα έχει εξελιχθεί σε απευθείας σύγκρουση. Θεωρείται πιθανό να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο σε οποιαδήποτε ιρανική απάντηση στις επιθέσεις του Ισραήλ, καθιστώντας τις τακτικές της και την πρόσβασή της σε όπλα ένα βασικό ζήτημα.

Η εμβέλεια της δύναμης Κουντς αποτελεί θέμα ανησυχίας για το Ισραήλ. Ιδρύθηκε μετά την Ιρανική Επανάσταση του 1979 και πήρε το όνομά της από την αραβική λέξη για την Ιερουσαλήμ.

Εκτιμάται ότι αποτελείται από περίπου 17.000 έως 21.000 άνδρες. Επιπλέον, το σώμα των Φρουρών της Επανάστασης, υπό το οποίο λειτουργεί η δύναμη Κουντς, είναι υπεύθυνο για το οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν και διαθέτει τις δικές του ναυτικές και άλλες μονάδες που είναι ξεχωριστές από τον τακτικό στρατό της Τεχεράνης. Οι δύο μονάδες λειτουργούν από κοινού. Παίζει επίσης ηγετικό ρόλο στην εσωτερική ασφάλεια και επιβλέπει μια εθελοντική παραστρατιωτική ομάδα που βάζει στο στόχαστρο τους αντιπάλους του καθεστώτος.

Το γραφείο του Διευθυντή Εθνικών Πληροφοριών των ΗΠΑ δήλωσε πέρυσι ότι «το Ιράν διαθέτει το μεγαλύτερο απόθεμα βαλλιστικών πυραύλων στην περιοχή και συνεχίζει να δίνει έμφαση στη βελτίωση της ακρίβειας, της πρόκλησης θανάτων και της αξιοπιστίας αυτών των συστημάτων».

Η ηγεσία

Επικεφαλής της είναι ο Εσμαήλ Καανί. Υπάρχουν αντικρουόμενες αναφορές σχετικά με το εάν παραμένει ζωντανός.

Για περισσότερες από δύο δεκαετίες, τη δύναμη Κουντς διοικούσε ο στρατηγός Κασέμ Σουλεϊμανί, ο οποίος ηγήθηκε των φιλοδοξιών της Τεχεράνης να δημιουργήσει έναν άξονα στρατιωτικών ομάδων σε όλη την περιοχή για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του Ιράν και να αντιμετωπίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ.

Ο Σουλεϊμανί σκοτώθηκε σε αμερικανική επιδρομή με μη επανδρωμένο αεροσκάφος που είχε εγκριθεί από τον Ντόναλντ Τραμπ στη Βαγδάτη τον Ιανουάριο του 2020, επιφέροντας ένα σημαντικό πλήγμα στην οργάνωση.

Πάντως αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι η εμβέλεια και η αποτελεσματικότητα της μονάδας έχουν υποστεί πιέσεις χωρίς τα προσωπικά δίκτυα και τη εμπειρία του Σουλεϊμανί.

Πώς έχει εμπλακεί στον πόλεμο με το Ισραήλ;

Πριν από την τελευταίες εξελίξεις, η δύναμη Κουντς βρισκόταν στο επίκεντρο της μακροχρόνιας δια αντιπροσώπων σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ.

Οι δύο χώρες είχαν συγκρουστεί έμμεσα μέσω κυβερνοεπιθέσεων, επιχειρήσεων δολιοφθοράς, στοχευμένων δολοφονιών και θαλάσσιων επιθέσεων. Επί χρόνια, το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες επιθέσεις σε στόχους που συνδέονται με το Ιράν στη Συρία. Μεγάλο μέρος αυτών λειτουργούσε ή είχε προσφέρει η δύναμη Κουντς και οι συμμαχικές της πολιτοφυλακές, σύμφωνα με Ισραηλινούς αξιωματούχους και αναλυτές.

Πέρυσι, ισραηλινή επιδρομή σε συγκρότημα της ιρανικής πρεσβείας στη Δαμασκό της Συρίας, σκότωσε έναν ανώτερο διοικητή της δύναμης Κουντς, τον στρατηγό Μοχάμαντ Ρεζά Ζαχέντι, και αρκετούς άλλους αξιωματικούς των Φρουρών της Επανάστασης.

Για την ασφάλεια και την άμυνα της Ευρώπης, το μεταναστευτικό, τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, τις σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ και το διεθνές εμπόριο, μίλησαν μεταξύ άλλων ο ευρωβουλευτής και συντονιστής της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Νικόλας Φαραντούρης και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ιταλίας και υπουργός Εξωτερικών Αντόνιο Ταγιάνι, κατά την συνάντησή  τους στην Ταορμίνα της Σικελίας.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο επίσημης επίσκεψης με αφορμή την επέτειο 70 χρόνων απ’ τη Διάσκεψη της Μεσσίνας τον Ιούνιο 1955 που άνοιξε το δρόμο για τη Συνθήκη της Ρώμης και την ίδρυση της ΕΟΚ το 1957.

Ο Ταγιάνι δήλωσε «φίλος της Ελλάδας» και ζήτησε στενότερη συνεργασία των ευρωπαϊκών χωρών για τις μεγάλες προκλήσεις. Επισήμανε ότι «χρειάζεται να εξηγήσουμε καλύτερα στους Ευρωπαίους πολίτες τις εκάστοτε αποφάσεις μας διότι ούτε τις γνωρίσουν ούτε καταλαβαίνουν πάντα τη σκοπιμότητά τους και αυτό απομακρύνει τους λαούς απ’ την Ευρωπαϊκή ιδέα».

Σε δηλώσεις του ο Νικόλας Φαραντούρης σημείωσε ότι «τα θεμέλια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης βρίσκονται εδώ, στη Magna Greacia και τις αρχαίες ελληνικές κοινότητες που ίδρυσαν οι ανήσυχοι πρόγονοί μας και εξαπλώθηκαν σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο με τις επιστήμες, τη φιλοσοφία και την τέχνη».

Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Έλληνας ευρωβουλευτής απευθυνόμενος προς τον Αναπληρωτή Πρωθυπουργό της Ιταλίας, «δεν υπάρχουν μικρές και μεγάλες χώρες στην Ευρώπη. Υπάρχουν οι μικρές και όσες δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει ότι είναι μικρές, στην παγκόσμια σφαίρα. Αλλά όλοι μαζί μπορούμε να είμαστε μεγάλοι, ισχυροί και επιδραστικοί, καταλύτης εξελίξεων και παράγοντας σταθερότητας, ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας για τους λαούς μας και τον κόσμο».

Η Διάσκεψη της Μεσσίνας

Πριν από 70 χρόνια, στις 1-3 Ιουνίου 1955, τα έξι κράτη-μέλη της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) υιοθέτησαν ένα Ψήφισμα στο τέλος της Διάσκεψης των υπουργών Εξωτερικών των Έξι στη Μεσσίνη της Σικελίας.

Το ψήφισμα των έξι υπουργών Εξωτερικών ζήτησε συνέχιση των προσπαθειών για την ίδρυση μιας ενωμένης Ευρώπης, με την ανάπτυξη κοινών θεσμών, τη σταδιακή συγχώνευση των εθνικών οικονομιών, την ίδρυση κοινής αγοράς και τη σταδιακή εναρμόνιση των εθνικών κοινωνικών πολιτικών.

«Οι κυβερνήσεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, του Βελγίου, της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας διακήρυξαν ότι έχει έρθει η στιγμή να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα προς την οικοδόμηση της Ευρώπης. Αυτό το βήμα πρέπει να γίνει πρώτα απ’ όλα στον οικονομικό τομέα. Οι έξι κυβερνήσεις θεωρούν ότι η περαιτέρω πρόοδος οφείλει να είναι προς τη δημιουργία μιας ενωμένης Ευρώπης με την ανάπτυξη κοινών θεσμών, τη σταδιακή συγχώνευση των εθνικών οικονομιών, τη δημιουργία μίας κοινής αγοράς και της σταδιακής εναρμόνισης των κοινωνικών πολιτικών τους».