Προχωρά το σχέδιο άτυπης ανασύστασης του χώρου που καταλάμβανε η πρώην Σοβιετική Ένωση με τις τελευταίες μέρες να έχουν διαφύγει της προσοχής πολλών αναλυτών, λόγω της κατάστασης στη Συρία, που δικαίως απορροφά τη μεγαλύτερη προσοχή, δυο εξελίξεις με ιδιαίτερη σημασία για τις ισορροπίες στο Καύκασο, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρασία.

Η πρώτη είναι και η πιο σημαντική, αφού αφορά μια χώρα με δεδηλωμένη
πρόθεση εισόδου στο ΝΑΤΟ, έως ότου η υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων και
της περιφερειακής κατάστασης, οδήγησε τον ηγέτη της στο μοιραίο λάθος
που έφερε την καταστροφή. Έκτοτε, άλλαξαν όλα.
Ο λόγος γίνεται ασφαλώς για τη Γεωργία, η οποία πλέον κυβερνάται από τον ισχυρό πρωθυπουργό, Μπιτζίνα Ιβανισβίλι, ο οποίος αλλάζει
σταδιακά όλα τα δεδομένα που ίσχυαν στην εξωτερική πολιτική της χώρας
την εποχή που μεσουρανούσε ο πρόεδρος Μιχαήλ Σαακασβίλι, που
τερματίζει τη θητεία του και το μέλλον του δείχνει εξαιρετικά αβέβαιο,
καθώς υπάρχει ενδεχόμενο ακόμα και να καταλήξει στη φυλακή…

Ο πρώην μεγαλοεπιχειρηματίας Ιβανισβίλι του οποίου τα
συμφέροντα βρίσκονταν (μήπως ακόμη;) στη Ρωσική Ομοσπονδία, έχει φέρει
τη Γεωργία στη τροχιά της Μόσχας και προς το παρόν, οι όποιες
αντιρρήσεις στο εσωτερικό, δεν φαίνονται ικανές να τον
αποσταθεροποιήσουν.
Ερωτώμενος στα μέσα της εβδομάδας από τους δημοσιογράφους, ο πρωθυπουργός Ιβανισβίλι δήλωσε ότι μελετά
ρωσική πρόταση για την ένταξη της Γεωργίας στην Ευρασιατική Ένωση που
προωθεί το Κρεμλίνο (σε αυτό θα εξελιχθεί η σημερινή τελωνειακή ένωση το
2015) και ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Και μάλιστα, φέρεται να «ζυγίζει» την πρόταση αυτή έναντι της ευρωπαϊκής εναλλακτικής για υπογραφή συμφώνου σύνδεσης ελευθέρου εμπορίου με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τα πλεονεκτήματα της Ευρασιατικής Ένωσης μπορεί να αποδειχτούν πολύ
σημαντικά, καθώς θα άπτονται του γεωπολιτικού επιπέδου. Η Μόσχα που απέκοψε τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία από τη Γεωργία
με τον πόλεμο που της επιβλήθηκε  σε μεγάλο βαθμό το 2008 από τους
αυτοκαταστροφικούς υπολογισμούς του Σαακασβίλι, ενώ ξεκινούσαν οι
Ολυμπιακοί του Πεκίνου, διαθέτει και μόνο από αυτό μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ. Ταυτόχρονα, η γεωπολιτική απαξίωση της Ευρώπης παίζει και αυτή τον ρόλο της.

Επαναφέροντας τη χώρα στη «γεωπολιτική τάξη», τα ανταλλάγματα
που θα μπορούσε να προσφέρει σταδιακά θα ήταν εξαιρετικά δελεαστικά,
ενώ δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι η επαναφορά της Γεωργίας στη ρωσική
σφαίρα επιρροής θα αποτελούσε μια πολύ αρνητική εξέλιξη και για την
Τουρκία. Να προσθέσουμε και πως οι γεωργιανοί θα απέφευγαν τη
γνωστή τάση της ΕΕ να παραδίδει «μαθήματα δημοκρατίας» και να
παρεμβαίνει σε οτιδήποτε θεωρεί πως αντιτίθεται με τις «αρχές και τις
αξίες της»…

Η δεύτερη εξέλιξη είναι η συμφωνία της Αρμενίας για ένταξη
στην Ευρασιατική Ένωση. Το φλερτ της Μόσχας με το Μπακού (το
Αζερμπαϊτζάν είναι ο μεγάλος αντίπαλος της Αρμενίας), καθώς επίσης και η
αιφνιδιαστική αύξηση των τιμών εισαγωγής του φυσικού αερίου, χτύπησε τα
«καμπανάκια» στο Ερεβάν, που κατανόησε ποια είναι τα πραγματικά
περιθώρια κινήσεων στην εξωτερική του πολιτική. Οπότε, ο πρόεδρος Σερζ Σαρκισιάν, ανακοίνωσε ότι η χώρα του προτίθεται να ενταχθεί στην ρωσικής έμπνευσης Τελωνειακή Ένωση…

Ταυτόχρονα, το Κοινοβούλιο της Αρμενίας, ακύρωσε την ειδική
συνεδρίαση στην οποία θα εξεταζόντουσαν οι διαπραγματεύσεις με την
Ευρωπαϊκή Ένωση για την υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης και ελευθέρου
εμπορίου… Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί η αρμενική απόφαση
βαραίνει σημαντικά και σε αυτή που θα λάβει κάποια στιγμή και η
γειτονική Γεωργία, παρά τις αντιρρήσεις και τις έμμεσες απειλές του Μπακού, το οποίο επίσης προσπαθεί να τηρήσει λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον. Βλέπει όμως ότι εάν ενταχθούν Αρμενία και Γεωργία, γεωγραφικά θα έχει αποκοπεί από τη Δύση και αισθάνεται ότι έρχεται η σειρά του…

DEFENCEPOINT