Ακολουθήστε μας

Οικονομική Κρίση

Γιατί η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να ξυπνήσει

Δημοσιεύτηκε

στις

Του
Σάββα Καλεντερίδη
Στο άρθρο μας της προηγούμενης Κυριακής με
τίτλο «Η μετάλλαξη του Ερντογάν»
κάναμε μια αναφορά στα κυριότερα γεγονότα που οδήγησαν το Κόμμα Δικαιοσύνης και
Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και την τετράδα Ερντογάν-Γκιούλ-Αρίντς-Σενέρ στην εξουσία.

Στο
τελευταίο μέρος του άρθρου αναφερθήκαμε στη σύγκρουση που σοβεί ανάμεσα σε
Ερντογάν-Γκιουλέν, καταλήγοντας ως εξής: «Είναι προφανές ότι βρισκόμαστε προ
ραγδαίων εξελίξεων στην Τουρκία, αφού ο Ερντογάν σταδιακά παραμερίζει τους
παλιούς φίλους και συντρόφους και χτίζει ένα απολύτως προσωποπαγές και
προσωπικό σύστημα εξουσίας στην Τουρκία.
».

Στη δημοσιογραφία στην Τουρκία υπάρχει ένα
φαινόμενο για το οποίο έχει ιδιαίτερη αξία να κάνουμε μια μικρή αναφορά. Εκτός
από τους ρεπόρτερ υπάρχει μια στρατιά αρθρογράφων -περί τους 400- οι οποίοι
γράφουν στις γωνίες των σελίδων της εφημερίδας εξ ου και το όνομά τους
«αρθρογράφοι της γωνίας» (köşe yazarları). Οι αρθρογράφοι αυτοί έχουν
προσβάσεις στα διάφορα συστήματα εξουσίας, των οποίων, στην πλειονότητά τους,
στην ουσία αποτελούν φερέφωνα. Με άλλα λόγια, αυτοί είναι που διαμορφώνουν την
κοινή γνώμη στην Τουρκία.
Την εβδομάδα που μεσολάβησε από το προηγούμενο
άρθρο μας καταγράψαμε περισσότερα από 350 άρθρα τα οποία αναφέρονταν στον
ανοικτό πόλεμο που έχει ξεσπάσει μεταξύ Ερντογάν-Γκιουλέν, που δεν είναι τίποτε
άλλο από έναν αδυσώπητο πόλεμο εξουσίας μεταξύ των δυο ανδρών, εν όψει της εκλογής του
Προέδρου της Δημοκρατίας, που αναμένεται να γίνει το 2014, και της επόμενης
μέρας στο ΑΚΡ.
Από τα άρθρα αυτά περίπου το 50% ήταν υπέρ του
Ερντογάν, το 35% υπέρ του Γκιουλέν και τα υπόλοιπα σχεδόν αντικειμενικά.
Φυσικά, τα ποσοστά είναι ενδεικτικά και δεν αντικατοπτρίζουν την επιρροή που
ασκούν στην κοινωνία, αφού πρέπει να γίνει ιδιαίτερη ανάλυση ανά αρθρογράφο και
μέσο που φιλοξενεί το κάθε άρθρο.
Απλά, κάναμε αυτήν την αναφορά, για να
δείξουμε στους αναγνώστες μας ότι ο πόλεμος μαίνεται και δεν θα πρέπει να
διαφεύγει της προσοχής μας ότι η έκβασή του θα επηρεάσει τις ελληνοτουρκικές
σχέσεις
. Εμείς απλά να υπογραμμίσουμε ότι από τη μια πλευρά έχουμε τον
Ερντογάν, τον Νταβούτογλου, τον Φιντάν (της ΜΙΤ) και τους πρωθυπουργικούς
συμβούλους και από την άλλη πλευρά τον Γκιουλέν με μια αυτοκρατορία ΜΜΕ,
εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων, που έμαθε να δρα επί δεκαετίες
συνωμοτικά.
Όμως, ενώ συνεχίζεται ο εν λόγω πόλεμος
εξουσίας στην Τουρκία, ένα υποβόσκον μέτωπο φαίνεται να κλείνει στη γειτονιάς
της, με σοβαρότατες συνέπειες γεωπολιτικών διαστάσεων. Και αναφερόμαστε στο
μέτωπο του Ιράν, όπου πρόσφατα στη Γενεύη τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και η
Γερμανία (Ομάδα 5+1), πέτυχαν μια ιστορική συμφωνία με την νέα κυβέρνηση της
Τεχεράνης, βάσει της οποίας το Ιράν θα
περιορίσει τις πυρηνικές του δραστηριότητες, αρχικά για έξι μήνες, διάστημα στο
οποίο δεν θα του επιβληθούν νέες κυρώσεις
.
Η συμφωνία αυτή, εκτός από την αντίδραση του
Ισραήλ, το οποίο ήθελε άλλη λύση στο «ζήτημα Ιράν», προκάλεσε σοβαρό πονοκέφαλο
στη Σαουδική Αραβία, που φοβάται όπως ο «διάβολος το λιβάνι» την επιρροή που
μπορεί να ασκεί στον Κόλπο ένα Ιράν που έχει καλές σχέσεις με την Ουάσιγκτον. Προκάλεσε επίσης προβληματισμό και στην Τουρκία, η οποία φοβάται ότι χάνει τη στρατηγική αξία που είχε για τις
ΗΠΑ και τη Δύση εφ’ όσον δεν υπάρχει η «απειλή» του Ιράν. Επίσης, η Τουρκία φοβάται ότι η
Τεχεράνη, στο πλαίσιο των συνομιλιών και του συμβιβασμού με την Ομάδα 5+1 και
τη διεθνή κοινότητα, θα πετύχει μια διευθέτηση του ζητήματος Συρία, που σε κάθε
περίπτωση θα είναι αντίθετο με την πολιτική της Άγκυρας
, που αποσκοπεί στην
ανατροπή του Άσαντ μέσω της υποστήριξης των ισλαμιστών τρομοκρατών της Αλ
Κάιντα και των παρακλαδιών της που εδώ και μήνες διαπράττουν εγκλήματα πολέμου στην συριακή
επικράτεια.
Πάντως, παρά τις εξελίξεις που δρομολογούνται
ερήμην της Άγκυρας και παρά τον εσωτερικό εμφύλιο που βρίσκεται σε εξέλιξη, η
τουρκική διπλωματία και η κυβέρνηση προσπαθεί να «γυρίσει» το παιχνίδι, με
αλλεπάλληλα ταξίδια αξιωματούχων στην Τεχεράνη, μεταξύ των οποίων αυτό του
Νταβούτογλου
.
Να σημειώσουμε ότι ίσως το κύριο ζητούμενο
στις προσπάθειες των Τούρκων είναι το πώς θα επωφεληθεί οικονομικά η Τουρκία από τη
χαλάρωση του εμπάργκο
, με δεδομένο ότι μετρά απώλειες 6 δις δολαρίων από την
αρχή του έτους και να υπογραμμίσουμε ότι επιτέλους η Ελλάδα και η κυβέρνηση θα
πρέπει να ξυπνήσει και να δώσει ώθηση στην οικονομική διπλωματία, δίνοντας
βαρύτητα στο γίγαντα που λέγεται Ιράν
. Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει ο
πρωθυπουργός να στείλει από κει που ήρθαν κάτι άκαπνους πολιτικούς και
γραφειοκράτες, που το μόνο που έχουν να καυχώνται είναι οι καλές τους σχέσεις και φιλιές με τoν πρωθυπουργό ή με άλλα συστήματα εξουσίας, ενώ δεν έχουν να επιδείξουν ούτε μια επιτυχία από τότε που
στρογγυλοκάθησαν στις υπουργικές και άλλες θέσεις!
Ναι η Ελλάδα και η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να ξυπνήσει, γιατί ο μόνος δρόμος για να σωθεί είναι η ανάπτυξη της οικονομικής διπλωματίας, των εξαγωγών και του κατασκευαστικού τομέα σε αγορές του εξωτερικού και όχι το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας και της Ελλάδας, γιατί τα “πουλέν” του κ. Σαμαρά μόνο με αυτό ασχολούνται και όχι με το αζημίωτο!!!

Δημοσιεύθηκε στην “κυριακάτικη δημοκρατία

Οικονομική Κρίση

Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.

Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ.  να έχει  χρέος  100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…

Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.

Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.

Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.

Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…

Όπως οι μη αδαείς  γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.

Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.

Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και  να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…

Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.

Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…

Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.

Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.

Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.

Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.

Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…

Για τη συνέχεια  Capital

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.

Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία

Δημοσιεύτηκε

στις

Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς

Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr  

Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ. 

Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.

2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.

EUROKINISSI /ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΤΑΣ

20 Οκτωβρίου 2009:

Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

22 Οκτωβρίου 2009:

Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.

Μάρτιος 2010:

Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.

23 Απρίλιου 2010:

Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.

2 Μαΐου 2010:

Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.

6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.

8 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.

PHASMA/ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς

10 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.

31 Οκτωβρίου 2011:

Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.

11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.

PHASMA/ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

12 Φεβρουαρίου 2012:

Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.

9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.

17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.

Ιανουάριος 2015:

Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

28 Ιουνίου 2015:

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.

5 Ιουλίου 2015:

Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΦΏΤΗΣ ΠΛΈΓΑΣ Γ.

8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.

EPA/OLIVIER HOSLET

20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022. 

Ναυτεμπορικής

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή