Στην Ελλάδα δεν ανακυκλώνονται μόνο το χαρτί, το γυαλί, το
αλουμίνιο και οι αριστεροί. Τα τρία πρώτα είναι γνωστό. Οι τελευταίοι,
πάσης αποχρώσεως και αιρέσεως, από εμπρηστές γίνονται πυροσβέστες,
θεραπαινίδες του συστήματος. Τελικά όμως ανακυκλώνονται και οι
μνημονιακοί πασόκοι. Ο Οδυσσέας Βουδούρης ψήφισε το Μνημόνιο και διάφορα
άλλα. Τώρα, αεροπλανικώς, φιγουράρει ως αυτοδιοικητικός υποψήφιος του
ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία/J.P. Morgan, αγωνιζόμενος κατά των «διεθνών
τοκογλύφων» και της Μέρκελ, μαζί με τη Ρένα του Ακη, για την οποία θα
έχουμε ειδικό αφιέρωμα, και τους αριστερούς εκατομμυριούχους της
ηγετικής ομάδας.

Ο Αλέξης στέλνει έτσι το μήνυμα σε όσους αλληθωρίζουν προς την
Κουμουνδούρου ότι καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή και ότι όλοι είναι
ευπρόσδεκτοι στο κόμμα ανάποδο καρπούζι: κόκκινο απέξω, πράσινο της
μούχλας από μέσα. Ζήτω του Γιώργου, μπράβο του Βαγγέλα και ξαναζήτω του
τσίφτη του Αλέξη για τους «πράσινους» που ψάχνουν καταφύγιο. Το
ανεμούριον της «προόδου» πάντα ακολουθεί τον άνεμο της πολιτικής
επιβίωσης.  Τη γυρνάνε την τραγιάσκα ανάποδα και καμώνονται ότι είναι
άλλοι. Ο αρχηγός του πολιτικά δυσκοίλιου Σκουρλέτη, εξ ου η μόνιμη
έκφραση σαν να του μυρίζουν οι ιδέες του, καλεί όλους τους αρουραίους
που ζυγίζονται στα ρέλια του ΠΑΣΟΚ να μην περιμένουν τη μοιραία
συνάντηση με το παγόβουνο της λαϊκής ψήφου και να κάνουν το μακροβούτι.

Είδα και την ομιλία του Τεξανού αριστερού στην Κεντρική Επιτροπή
του συνονθυλεύματος. Διέκρινα τη βουλιμική φασιστοειδή επιθετικότητα που
αποπνέουν εσχάτως και οι διαδικτυακοί καλικάντζαροι της Κουμουνδούρου.
Αλέξη μου, άκουσα που είπες και για το Δίκτυο 21. Διάβασες το
καταστατικό του; Δεν θα μπορούσες να γίνεις μέλος, διότι δύο κατηγορίες
αποκλείουμε: τους ολοκληρωτικούς και τους δρώντες ενάντια στα εθνικά
συμφέροντα. Εχεις δύο στα δύο.

Το μάτι τους γυαλίζει. Την «ψωνίσανε» από μερικές δημοσκοπήσεις,
περιμένουν και στο κλαρί σαν τους γύπες, όχι να ψοφήσει η κατσίκα του
γείτονα, αλλά να ψοφήσει η Ελλάδα ολόκληρη, για να γίνουν κομισάριοι στα
ερείπια. Το κλίμα μπορείτε να το δείτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
όπου η υστερική και στα όρια της παράνοιας επιθετικότητά τους έχει
χτυπήσει κόκκινο.

Αυτή ξεχείλισε στις ύβρεις και τις απειλές στα «καθάρματα της
ΔΙΑΣ» λόγω των συλλήψεων στο γραφείο Βαρβιτσιώτη από κάτι
ψευτοπροοδευτικούς χλεχλέδες, που την επανάσταση την κάνουν
«κοινοποίηση» και retweet, στους οποίους ο σύντροφος Τσίπρας ούτε καν
μπήκε στον κόπο να τραβήξει το αυτί. Στον λογαριασμό της στο facebook η
συριζοσελίδα «rednotebook kokkino tefteri» επί λέξει εξέμεσε το εξής: «Η
κυβέρνηση της Αριστεράς θα διαλύσει τα καθάρματα της ΔΙΑΣ. Στο πλαίσιο
της κινητικότητας να πάνε στον Βορρά να κάνουν τους σχολικούς
τροχονόμους».

Η δε απειλή σε απλά ελληνικά είναι σαν το παλιό «θα σας στείλουμε
στον Εβρο». Σας θυμίζω δύο τέτοια «καθάρματα της ΔΙΑΣ»: Γιώργος
Σκυλογιάννης και Γιάννης Ευαγγελινέλης. Δυστυχώς, βέβαια, ο φίλτατος
Αλέξης κι οι διαδικτυακοί προπαγανδιστές του δεν θα έχουν την ευκαιρία
να  διαλύσουν αυτά τα «καθάρματα» ούτε να τους στείλουν με δυσμενή στα
σύνορα. Διότι δεν ζουν. Επεσαν στα καθήκον. Τους σκότωσαν στου Ρέντη
κακοποιοί με καλάσνικοφ εν ώρα υπηρεσίας προς τον λαό μας την 1η Μαρτίου
2011.
Να μη σας κάνουν εντύπωση αυτά. Απλά βγαίνει το μέσα έξω τους.
Στην ψευδαίσθηση της πιθανότητας εξουσίας έχουν αρχίσει ήδη τις απειλές
και πληθαίνουν οι ύβρεις. Φανταστείτε αν στραβωνόταν ο λαός μας και
ασκούσαν εξουσία τι θα ζούσαμε.

Κατανοητός ο εκνευρισμός. Ο Αλέξης είχε ποντάρει τα ρέστα του
στην επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου. Μάλιστα είχε θεωρήσει «ύποπτη»
πρόσφατα την αναβολή της επίσκεψης. Το πρωί δε της ίδιας μέρας, πριν
μάθουμε τα χαΐρια του από τον Αυστριακό ευρωβουλευτή κ. Κάρας, ο αρχηγός
της αριστερίστικης παρέας, που ενίοτε υποδύεται την αξιωματική
αντιπολίτευση, εξήγγειλε και εξεταστική με βάση το πόρισμα της
επιτροπής. Τελικά όμως τι μάθαμε; Οτι ο Αλέξης, όλα κι όλα, έχει διάφορα
ελαττώματα αλλά μαρτυριάρης δεν είναι.

Οπως δεν το μαρτυράει πέντε χρόνια τώρα στον λαό μας, όπως δεν το
μαρτύρησε στον Μανώλη Γλέζο, όταν αναρωτήθηκε φωναχτά «Αλέξη, πού θα τα
βρούμε τα λεφτά να κάνουμε όσα λέμε;», έτσι δεν το μαρτύρησε ούτε στον
Οτμαρ Κάρας. Σου λέει, Τεύτων κι αυτός, κοντοχωριανός της Μέρκελ, του
φάνηκε ύποπτος όταν τον είδε από κοντά. Ετσι του έριξε δυο κιλά
διαπιστώσεις, σαν αυτές που μπορεί να κάνει κι ο περιπτεράς μου, αλλά
για την ταμπακιέρα, του πώς δηλαδή αυτός θα χρηματοδοτούσε τα ελλείμματα
για να γλιτώσουμε το μοιραίο, έκανε κοινώς μόκο. Μόνο το όνομα και τον
βαθμό του είπε, όπως είχε εκπαιδευτεί, στην πολυήμερη θητεία του ως
βύσμα, ό,τι πρέπει να κάνεις άμα συλληφθείς υπό του εχθρού, που ένας
είναι, ο ιμπεριαλισμός κ.λπ. Σας διαβεβαιώ δε ότι ακόμη κι αν τον
πηγαίνανε στην Κομαντατούρ κι έστελνε αυτοπροσώπως η Μέρκελ αβγά
βρασμένα με τα χεράκια της για να του τα βάλει ο θρασύτατος Οτμαρ στις
μασχάλες, ο Αλέξης πάλι δεν θα μολόγαγε. Ούτε στον εκατομμυριούχο
Παπαδημούλη δεν το ‘χει πει το σχέδιο, γιατί όλο γυρίζει στα κανάλια και
μπορεί να του ξεφύγει. Ετσι είναι οι μεγάλες πολιτικές. Κρυφές…

δημοκρατία