Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

ΥΠΕΚΑ: Κρυφά και από το Σαμαρά τα αποτελέσματα της PGS…!

Δημοσιεύτηκε

στις

Του Καθ.Δρ.Γ.Ζουγανέλη

Σε προηγούμενα άρθρα (βλέπετε εδώ, εδώ και εδώ, παρακαλώ βρείτε χρόνο να δείτε και τα video και τις παρατηρήσεις που έχω γράψει στα αντίστοιχα κείμενα) έχω αναφέρει:
1>
τις πλέον πιθανές θέσεις στις οποίες υπάρχουν κοιτάσματα
υδρογονανθράκων σε όλη την Ελλάδα, όπως αυτές προκύπτουν απο μετρήσεις
MAD του 2007, που πήραν άλλοι…
2> ένα βαθυμετρικό χάρτη της
Μεσογείου και αναφορές για το είδoς πλατφορμών εξόρυξης που μπορούν να
χρησιμοποιηθούν ανά βάθος, για να μη βγεί ποτέ κανείς απο το ΥΠΕΚΑ να
πεί ότι κάπου είναι βαθειά να γίνει εξόρυξη.

3> τον τρόπο με
τον οποίο αναλύονται τα σεισμικά δεδομένα σε δύο φωτογραφίες σεισμικών
δεδομένων που ανήρτησε απο τον Ιανουάριο του 2014 η PGS στο διαδίκτυο
και που αφορούν περιοχές πολύ κοντά στις ακτές της Ελλάδας, μία στο
Ιόνιο και μιά στη Πελοπόννησο. Αυτό γίνεται για πρώτη φορά…
4>
ανάλυση σεισμικών δεδομένων της περιόδου 1969-1980 από βιβλίο έκδοσης
του 2005, στις οποίες – όπως και στις προηγούμενες – δείχνω παραδείγματα
για τα σημεία και για τα βάθη στα οποία πρέπει να φτάσουν τα τρυπάνια
των γεωτρήσεων…
Σημειώστε
1> ότι οι γεωτρήσεις μεγάλου βάθους μπορούν να ξεπεράσουν τα 3000 μέτρα
2>
ότι η σημερινή τεχνολογία μπορεί να ξεπεράσει τα 9,000 μέτρα συνολικού
μήκους του αγωγού εξόρυξης απο την επιφάνεια της θάλασσας και αν λεχθούν
απο το ΥΠΕΚΑ φράσεις του τύπου, “σε άβυσο δεν μπαίνουν τρυπάνια” δεν θα
συμβαδίζουν με τη τεχνολογία…
2> ότι αυτό που είναι
σημαντικό είναι να γνωρίζει κανείς το μέγεθος του κοιτάσματος και την
υφή του υπεδάφους για να υπολογίσει το κόστος εξόρυξης, το κέρδος κλπ
άρα οι κάθε είδους προβλέψεις πρέπει να  αφορούν το μέγεθος των
κοιτασμάτων και να κοστολογούνται ανα περίπτωση
3> ότι η τεχνολογία προχωράει συνεχώς πρός μεγαλύτερα βάθη και με διαφορετική φιλοσοφία
4>
ότι στο μέλλον μπορεί να ευρεθούν κοιτάσματα σε περιοχές, στις οποίες η
εξόρυξη θα στοιχίζει λιγότερο. Συνεπώς, το γοργόν και χάριν έχει…
Στη συνέχεια, σας παρουσιάζω τον χάρτη των κοιτασμάτων απο  μετρήσεις MAD για όλη την Ελλάδα και τα αντίστοιχα βάθη ανα περιοχή.

Παρατηρείστε (για τα βάθη μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και το Google, μέτρηση βάθους της θάλασσας απο δορυφόρο)
1>
ότι στη περιοχή της ΑΟΖ ανάμεσα στη Λιβύη, την Μάλτα, τη Κρήτη και την
Ιταλία (γνωστή και σαν σημείο “13”) το βάθος φτάνει απο 3000 μέχρι 3600
μέτρα
2> ότι στα νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου το βάθος γίνεται πολύ μεγάλο 4500+ μέτρα (κόκκινη περιοχή)
3>  ότι στη περιοχή της ΑΟΖ που ανήκει στη Τουρκία δυτικά του Καστελόριζου το βάθος φτάνει στα 4500+ μέτρα
4> ότι στη περιοχή του ΑΙγαίου , της Βορειοανατολικής Κρήτης και της Λέσβου, το βάθος είναι περίπου 1500 μέτρα…
5>
ότι νότια του Καστελόριζου στην Ελληνική ΑΟΖ τα κοιτάσματα είναι και
πολλά και εκμεταλλεύσιμα, αφού το βάθος του βυθού δεν ξεπερνάει τα
2500-2700 μ
6> ότι στα νοτιοανατολικά της Ελληνικής ΑΟΖ, στο
σημείο που συναντιώνται οι ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου υπάρχουν
κοιτάσματα στα οποία ο βυθός δεν ξεπερνάει τα 2700 μέτρα (π.χ. κοιλάδα
Ηροδότου)!
7> ότι οι έρευνες της Ελλάδας για υδρογονάνθρακες
γίνονται σε περιοχές με τις μικρότερες πιθανότητες να ευρεθούν (και
παρόλα αυτά ευρίσκονται). Είναι παράλογο να μη ερευνώνται περιοχές στις
οποίες οι πιαθνότητες να ευρεθούν τεράστια κοιτάσματα  είναι μεγάλες και
αντί για αυτές να ερευνώνται περιοχές οι οποίες μπορεί στο τέλος να
δώσουν μικρά κοιτάσματα.
8> ότι οι καθυστερήσεις στην εξόρυξη υδρογοναθράκων είναι κατά της ανάπτυξης της χώρας και υπέρ των δανειστών.
9>
ότι αν η Ελλάδα περιμένει το θέμα της ΑΟΖ να επιλυθεί μέσω Γερμανίας
και ΕΕ δεν θα μας μείνει σταγόνα απο πετρέλαιο για ανάπτυξη παρά μόνο
για να ξεπληρώνονται οι δανειστές. Συνεπώς, πρέπει να υπάρξουν γενναίες
πολιτικές αποφάσεις. Το παράδειγμα της Ουκρανίας δείχνει ότι η Ευρώπη
δεν είναι Ευρώπη των λαών αλλά μια τραμπαρίφα που έγινε για να υπάρχει
μετάβαση σε ένα μόρφωμα χωρίς αρχές και που τελικά θα αυτοκτονήσει μετά
απο αλεπάλληλες κρίσεις.

Αδιαφανής, λάθος και απελπιστικά αργή η έρευνα για υδρογονάνθρακες απο το ΥΠΕΚΑ

Ας δούμε μερικες περίεργες συμπεριφορές του ΥΠΕΚΑ μαζί με άλλες παρατηρήσεις:
1>
Η επιλογή της εταιρείας PGS δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι η καλύτερη
δεδομένου ότι η ποιότητα των δεδομένων της δεν είναι καλή.

  • Οι θέσεις κοιτασμάτων σε χάρτες του 1980 είναι πολύ καλύτεροι απο αυτούς της επίδειξης απο την PGS.
  • H PGS δεν έχει τη δυνατότητα χρήσης ηλεκτρομαγνητικών δεδομένων, που είναι νεότερη τεχνολογία.
  • Η αύξηση του έργου της PGS απο 8500 χιλιόμετρα στα 12500 χιλιόμετρα λόγω ενδιαφέροντος απο τη “πετρελαική βιομηχανία” αποτελεί ομολογία διαρροής πληροφοριών απο το ΥΠΕΚΑ και θέτει υπο αμφισβήτηση την αξιολόγηση της επιτροπής διαχείρισης των υδρογονανθράκων του ΥΠΕΚΑ.
  • Δεν έχει δικαιολογηθεί επαρκώς γιατί μόνο μία εταιρεία πρέπει να κάνει τις έρευνες

Η έρευνα γενικώς απο το YΠΕΚΑ δεν είναι σωστή και στο μέλλον θα προκαλέσει νέα εξεταστική επιτροπή.
2>
Η πρόσκτηση των σεισμικών δεδομένων δεν έγινε μόνο απο ένα πλοίο της
PGS αλλα απο τρία ενώ το χρονικό διάστημα στο οποίο ελήφθησαν και
αναλύθηκαν οι μετρήσεις ήταν υπερβολικά μεγάλο. Πόσα άτομα άραγε στο ΥΠΕΚΑ γνωρίζουν να κάνουν αναλύσεις σεισμικών; Mήπως κανένα;

Χωρίς
την πλήρη ανάλυση των σεισμικών και χωρίς τη χονδρική αναγνώριση του
μεγέθους των κοιτασμάτων δεν μπορεί να γίνει χωρισμός της Ελληνικής ΑΟΖ
σε οικόπεδα.

Τραγική απόδειξη λάθους και ασχετοσύνης αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο διαχωρίστηκε σε οικόπεδα η ΑΟΖ της Κύπρου.
3> H Eλλάδα έχει ανάγκη χρημάτων. Συνεπώς, η έρευνα για τους υδρογονάνθρακες πρέπει να προχωράει ταυτόχρονα σε όλη την Ελληνική ΑΟΖ.

  • Είναι αδιανόητο να γίνεται έρευνα απο μία μόνο εταιρεία σε μια περιοχή και όχι απο περισσότερες. Σχέσεις εμπιστοσύνης;
  • Είναι
    αδιανότητο να μην έχει ξεκινήσει η έρευνα σε περισσότερες απο μια
    περιοχές της Ελληνικής ΑΟΖ και δη σε αυτές που αναμένεται απο μετρήσεις
    MAD ότι υπάρχουν τα μεγαλύτερα κοιτάσματα.
  • Είναι αδιανόητο
    να μη δίνονται τα δεδομένα σε Ελληνες Καθηγητές όπως εγώ για να τα
    αναλύσω και ενώ ήδη τα έχω ζητήσει απο το ΥΠΕΚΑ. Αυτό σημαίνει
    αδιαφάνεια και πολλά άλλα.

Δεν είναι λοιπόν μόνο, ότι με
μια εταιρεία το ΥΠΕΚΑ επιθυμεί να ερευνήσει όλη την Ελληνική ΑΟΖ χωρίς
προφανώς εξηγήσεις που να χρήζουν επιστημονικής και πολιτικής
σοβαρότητας αλλά τίθεται θέμα διαφάνειας και εγκυρότητας των μετρήσεων.
4> Ο χάρτης αριστερά που έχει αναρτηθεί στη σελίδα της εφημερίδας Νέας Κρήτης (βλέπετε εδώ) και που είχε παρουσιαστεί και στο video εδώ απο ένα άλλο καθηγητή ΑΕΙ αποτελεί συλλογή δεδομένων την οποία σίγουρα θα έπρεπε να γνωρίζει η PGS όπως και το ΥΠΕΚΑ.
Είναι
γνωστό άλλωστε ότι σεισμικά δεδομένα των περιοχών αυτών που
επιδεικνύονται στο χάρτη υπάρχουν σε βιβλία και δημοσιεύσεις πρίν
ξεκινήσει η PGS τις μετρήσεις της.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον
είναι ότι η PGS φαίνεται να μη έχει ερευνήσει το σημείο “13” του χάρτη,
μια περιοχή με τεράστια κοιτάσματα πετρελαίων, τα οποία μάλιστα είνα
γνωστά απο το 1980 αλλά και απο αργότερα…!
(βλέπετε εδώ).
Το ΥΠΕΚΑ γιατί δεν της το ζήτησε;
Ήταν βαθειά τα “διεθνή ύδατα” στο σημείο “13”;
Ένας
συνδιασμένος χάρτης προηγουμένων και νέων μετρήσεων που έχουν γίνει στη
περιοχή του Ιονίου, της Πελοποννήσου και της Κρήτης αποτελεί πράγματι
ένα στοιχείο που θα έπρεπε η PGS να έχει παραδώσει στο ΥΠΕΚΑ και να
αποτελεί μέρος του φακέλου των μετρήσεων και των αναλύσεών της αν είναι
μια εταιρεία που σέβεται τον προιστάμενό της, το Ελληνικό κράτος και που
γνωρίζει να κάνει ολοκληρωμένες και αυτοσυνεπείς μελέτες.
Με
την έννοια αυτή ο χάρτης αυτός δεν πρέπει να θεωρείται μόνο ως επίσημο
αλλά και ως επιβεβλημένο στοιχείο που η PGS θα έπρεπε να  έχει παραδώσει
στο ΥΠΕΚΑ. Τον παρέδωσε ή το έκαναν άλλοι…; Κάθε πόσους μήνες
συναντιόντουσαν στο YΠΕΚΑ με την PGS;

Το
δημοσίευμα της Νέας Κρήτης έχει δίκιο να ισχυρίζεται ότι το ΥΠΕΚΑ δεν
ασχολείται με σημαντικά κοιτάσματα. Η πρακτική που ακολουθεί το ΥΠΕΚΑ
δείχνει μια τάση να «εξαφανίζει περιοχές».

Στο χάρτη του 1980 (βλέπετε εδώ)
φαίνεται ότι στη περιοχή του σημείου “13” υπάρχει πολύ φυσικό αέριο και
είναι προφανές το σημείο στο οποίο μπορεί να γίνει και η εξόρυξη!
5>
Η Ελλάδα είναι γνωστό ότι έχει υδρογονάνθρακες ίσως και απο τα μέσα του
προηγούμενου αιώνα. Η έρευνα των υδρογονανθράκων αφορά κυρίως την
εφηρμομένη έρευνα. Συνεπώς ότι λέγεται στα συνέδρια δεν θα πρέπει να
αποτελεί αξίωμα το οποίο ένα κράτος θα πρέπει να ακολουθεί. Οι εταιρείες
δουλεύουν με άλλο τρόπο και στα συνέδρια πηγαίνουν περισσότερο για να
δημιουργήσουν επαφές, να συναντήσουν υπουργούς… και άλλα “φυτά” της
Ελληνικής κοινωνίας.
Η περιοχή νότια της Κρήτης δεν είναι τόσο παρθένα
όσο θέλει πολλές φορές να τη παρουσιάζει το ΥΠΕΚΑ για κάποιους λόγους
που δεν είναι αντιληπτοί. Μετρήσεις σαν αυτές στις οποίες αναφέρεται το
ΥΠΕΚΑ έχουν ξαναγίνει ακόμη και πρίν 33 χρόνια (βλέπετε εδώ). Ακόμη και οι θέσεις στις οποίες μπορούν να μπούν τρυπάνια είναι γνωστές απο τότε.
Η
περί παρθενίας άποψη του ΥΠΕΚΑ για τη περιοχή Νότια της Κρήτης, όπως
και Βόρειο Ανατολικά την οποία φαίνεται ότι επιθυμεί να αγνοεί με πολύ
επιμονή, δημιουργεί εύλογες υποψίες που αφορούν τους λόγους της
μυστικότητας των ερευνών και την ποιότητα της διαχείρισης του θέματος.
Δείχνει ανυπαρξία όχι μόνο εμπειρίας και γνώσης αλλά και σαφή έλλειψη
πολιτικής βούλησης και συνταγματικών “παραλείψεων” που θα μπορούσε να
αποδοθεί σε παρεμβολές τρίτων.

6> Αυτό που έχει
σημασία στις επιλογές του ΥΠΕΚΑ – όσον αφορά το επιστημονικό προσωπικό
και όχι μόνο που χρησιμοποιεί – είναι το αποτέλεσμα.

Στο αποτέλεσμα το ΥΠΕΚΑ κουτσαίνει.

Το
υπουργείο αυτό είναι αργό και αντιπαραγωγικό και απο όσα αναφέρθηκαν
μέχρι τώρα, ο τρόπος που διαχειρίζεται τα δεδομένα των υδρογονανθράκων
δείχνει τουλάχιστον έλλειψη γνώσεων, ελλειπή αντίληψη όλων των
παραμέτρων του θέματος της έρευνας και του marketing, μεγάλη αδιαφάνεια
και αποφάσεις που φαίνονται επιστημονικά και πολιτικά ανεξήγητες.
Προφανώς
στο ΥΠΕΚΑ, υπάρχει μειωμένη γεωστρατηγική αντίληψη και ανικανότητα
κατανόησης των περιοχών προς τις οποίες προχωρά η σύγχρονη τεχνολογία
όπως το «Deep Sea Drilling». Aυτό αποδίδεται στην έλλειψη τεχνολογικής
εμπειρίας. Το πολιτικό σύστημα κατάντησε την Ελλάδα Μπανανία…
7>
Δεν είναι μόνο η Λεκάνη του Ηροδότου αλλά και πολλές άλλες περιοχές
στην Ελληνική ΑΟΖ που θα έπρεπε να διερευνηθούν και στις οποίες οι
μετρήσεις MAD δείχνουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να υπάρχουν
υδρογονάνθρακες. Δυστυχώς το ΥΠΕΚΑ δεν διαθέτει το ύψος ή τη θέληση να
τις δεί. Κάποιος λόγος θα υπάρχει.

Η αναφορά της PGS δίνεται απο τον ΥΠΕΚΑ στο Βενιζέλο αντί στο Σαμαρά…!

Η φωτογραφία της κορυφής αποτελεί το πλήρες ξεβράκωμα του πολιτικού συστήματος που κυβερνά τη χώρα.
Κυρίες και κύριοι, αυτή η φωτογραφία είναι ο Μίτος της Αριάδνης! Αποκρυπτογραφείστε την πλήρως. Θα ανακαλύψετε πολλά.
Σας
υπενθυμίζω, ότι μόλις χτές ο Αντώνης Σαμαράς επισκέφτηκε το ΥΠΕΚΑ για
να μάθει τι λέει η αναφορά της PGS ενώ ο Βενιζέλος την είχε ήδη πάρει
απο εβδομάδες. Αμφιβάλλω αν πέρα απο κατι δωράκια για να παίζει του
έδειξαν ή του εξήγησαν κάτι άλλο στο ΥΠΕΚΑ…
Στη παράνομη
αυτή (κατα τη γνώμη μου) κυβέρνηση φαίνεται ότι έχουμε δύο
αντιμαχόμενες φατρίες, που εκπροσωπούν διαφορετικά συμφέροντα πλήν των
Ελληνικών. Τα συμφέροντα αυτά φαίνεται ότι επεκτείνονται σε όλο το
πολιτικό φάσμα.

Η χώρα είναι σε τραγική κατάσταση. Με αυτούς περιμένετε να ξεχρεώσει;
Με ποιούς είναι τα συμφέροντα που παίζουν τον πρωτεύοντα ρόλο στο ΥΠΕΚΑ, στο υπ. Εξωτερικών και στο Υπ. Οικονομικών;
Ακόμη δεν καταλάβατε τι παίζει; Aπλό είναι. Όλοι… Aυτή η κατάσταση δεν σας θυμίζει Ουκρανία;

Πηγή

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή