Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Η Μ. Βρετανία στο ΔΝΤ;

Δημοσιεύτηκε

στις

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ

Βρετανία
Η
προστασία των νόμιμων τοκογλύφων από τα κράτη, καθώς επίσης ο διορισμός
«επιτρόπου χρεών» από την κεντρική τράπεζα της Αγγλίας, για να μπορέσει
να διαχειρισθεί την προσπάθεια εξόδου της από το πρόγραμμα εκτύπωσης
νέων χρημάτων

Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει γιατί οι τράπεζες οι οποίες, δανείζοντας αέρα (ανάλυση), κερδίζουν τεράστια ποσά εις βάρος των πελατών τους, πρέπει να διασώζονται από τους φορολογουμένους – είτε με τις αυξήσεις των κεφαλαίων τους, οι οποίες επιβαρύνουν τελικά τα ελλείμματα και το χρέος, είτε με κρατικές εγγυήσεις (στην περίπτωση της Ελλάδας, είναι εκατοντάδες εκατομμύρια €), είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

Ειδικά όσον αφορά τον αέρα που δανείζουν, πολλοί έχουν την άποψη ότι, οι τράπεζες όχι μόνο δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους τοκογλύφους αλλά, αντίθετα, είναι κατά πολύ χειρότερες από αυτούς.
Η αιτία είναι το ότι, ένας τοκογλύφος δανείζει τα δικά του χρήματα,
στην πραγματικότητα με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο από τις τράπεζες, καθώς
επίσης με καμία νομική προστασία ή «εμπράγματη εγγύηση» –
χαρακτηριζόμενος ταυτόχρονα από τους ανθρώπους ως «Εβραίος», στυγνός
εκμεταλλευτής κοκ.
Αντίθετα, οι τράπεζες δανείζουν έως και κατά 99% αέρα, χρεώνοντας επιτόκια στα δικά τους χρήματα (1%) που ξεπερνούν το 20% μηνιαία,
με εμπράγματες εγγυήσεις, καθώς επίσης με πλήρη νομική προστασία –
χαρακτηριζόμενες από τους ανθρώπους ως έντιμα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα,
τα οποία κάνουν απλά τη δουλειά τους!
Από την άλλη πλευρά, όταν ο τοκογλύφος χάσει τα χρήματα του, λόγω του δεν μπορεί να τα επιστρέψει ο οφειλέτης του, κανένας δεν τρέχει να τον βοηθήσει – ενώ δεν υπάρχει φυσικά καμία υποχρέωση να το κάνει.
Όταν όμως οι τράπεζες χάσουν τα χρήματα τους, οι κυβερνήσεις τρέχουν να τις βοηθήσουν, χαρίζοντας τους κυριολεκτικά τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών τους
– όπου ορισμένες  από τις συνήθεις αιτιολογίες είναι ο φόβος της
απώλειας των καταθέσεων των πολιτών, καθώς επίσης η αδυναμία λειτουργίας
του κυκλοφοριακού συστήματος της οικονομίας.
Γιατί όμως τα κράτη επιλέγουν να χαρίσουν χρήματα στις τράπεζες, για
να μη χαθούν οι καταθέσεις και για να μπορεί να λειτουργεί το σύστημα, αντί να χρηματοδοτήσουν μία ή περισσότερες κρατικές τράπεζες, στις οποίες
.
(α)  αφενός μεν θα είναι ασφαλείς οι καταθέσεις, αφού θα απαγορεύεται να επενδύουν στα χρηματιστήρια και να κερδοσκοπούν ασύστολα, όπως οι ιδιωτικές,
(β)  αφετέρου θα εγγυώνται την ομαλότητα στην οικονομία; Γιατί
οι τράπεζες να είναι «απρόσβλητες» από τη χρεοκοπία, σε αντίθεση με
όλες τις άλλες επιχειρήσεις που παράγουν πραγματικά προϊόντα και όχι
αέρα, ή με τους ανθρώπους, οι οποίοι διακινδυνεύουν δανειζόμενοι να
χάσουν τους κόπους μίας ολόκληρης ζωής;
.
Ολοκληρώνοντας, είναι κυριολεκτικά ακατανόητη η ανάγκη βοήθειας της Εθνικής Τράπεζας,
για παράδειγμα, η οποία πούλησε σε τιμή ευκαιρίας τον Αστέρα
Βουλιαγμένης (400 εκ. €), για να μπορέσει δήθεν να ανταπεξέλθει με τις
υποχρεώσεις της – αγοράζοντας όμως μέσω της θυγατρικής της κτίριο στην
Κωνσταντινούπολη, για το οποίο διέθεσε 240 εκ. € (εάν ισχύουν οι
πληροφορίες μας).
Ακόμη και αν δεν κρίνει κανείς τη συγκεκριμένη ενέργεια της πρώην
κρατικής τράπεζας με εθνικά κριτήρια, συμβιβαζόμενος με την άποψη ότι, «τα χρήματα δεν έχουν πατρίδα, ούτε θρησκεία»,
τοποθετούμενα εκεί που έχουν τις καλύτερες προοπτικές κερδοφορίας, το
γεγονός ότι ο ουρανοξύστης αγοράσθηκε σε μία χώρα, στην οποία ελλοχεύει
μία τεράστια φούσκα ακινήτων (άρθρο), από μία τράπεζα που έχει μεγάλη ανάγκη νέων κεφαλαίων (2,2 δις €), είναι αδύνατον να κατανοηθεί.
.
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ
Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω, συζητείται η εξαγορά της βρετανικής RBS από έναν μεγάλο ιαπωνικό όμιλο (πηγή)
– ενώ έχει ίσως ενδιαφέρον το παρακάτω γράφημα εξαγορών των τελευταίων
ετών (υπενθυμίζουμε πως η τράπεζα έχει ιδρύσει μία βιομηχανία χρεοκοπιών
στην Αγγλία – άρθρο μας).
.

Εξαγορές αμερικανικών τραπεζών από τράπεζες άλλων χωρών (2000-2007)
Εξαγορές αμερικανικών τραπεζών από τράπεζες άλλων χωρών (2000-2007)

.
Περαιτέρω, κρίνοντας από το ότι η Τράπεζα της Αγγλίας επέλεξε να ζητήσει εκούσια τη βοήθεια του ΔΝΤ, διορίζοντας ταυτόχρονα «επίτροπο χρέους»
(την προηγούμενη εκπρόσωπο της Μ. Βρετανίας στο ΔΝΤ κυρία Nemat Shafik,
μεταξύ άλλων υπεύθυνη παρακολούθησης των προγραμμάτων της Ελλάδας και
Πορτογαλίας, πρώην αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας),
.
(α)  αφενός μεν για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τα αυξανόμενα, κατά την ίδια, τεράστια ρίσκα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος,

(β) αφετέρου για να καταφέρει να «αποβιβαστεί» από το συνεχιζόμενο πρόγραμμα αύξησης της ρευστότητας (QE) – από τις ενέσεις κορτιζόνης δηλαδή,
χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο το νόμισμα (λόγω υπερπληθωρισμού) ή η
οικονομία της χώρας (ραγδαία αύξηση του επιτοκίου δανεισμού, ύφεση),

οφείλει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα, όσον αφορά το μέλλον του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς επίσης το μέγεθος του προβλήματος παγκοσμίως.
 .
Ειδικά επειδή η χειραγώγηση που παρατηρείται (άρθρο) δεν μπορεί να διαρκέσει αιώνια, ενώ οι «ενέσεις κορτιζόνης» (ρευστότητα) που «συνταγογραφήθηκαν» αφειδώς μετά το ξέσπασμα της κρίσης,
από τις κεντρικές τράπεζες, διατηρούν μεν τεχνητά στη ζωή για κάποιο
χρονικό διάστημα τον ασθενή, αλλά επιταχύνουν το θάνατο του.

Στο βιβλίο μας «Η κρίση των κρίσεων» και στο άρθρο «Ο μεταλλαγμένος ιός σε πορεία αυτονόμησης», από το Μάιο του 2009 γράφαμε τα εξής:

.

«Υπάρχει
ακόμη ένας κίνδυνος, σύμφωνα με τον οποίο  η επιθυμητή αποχώρηση των
κεντρικών τραπεζών από την ενεργή συμμετοχή τους στη «λιανική» αγορά,
όταν αναθερμανθεί η οικονομία, δεν θα είναι τόσο εύκολη, όσο εικάζεται. Έχοντας
αναλάβει σημαντικό ρόλο στη λειτουργική αγορά, στη θέση των εμπορικών
τραπεζών, ανέλαβαν ταυτόχρονα και τους δικούς τους κινδύνου
ς. Όταν λοιπόν θελήσουν να αποσυρθούν, τότε θα έλθουν αντιμέτωπες με μία σειρά πολύπλοκων προβλημάτων.

Για παράδειγμα, με ενδεχόμενες
ζημίες από επισφάλειες, με πωλήσεις αξιόγραφων κάτω από τις «τεχνητά»
υψηλές τιμές που τα αγόρασαν κλπ. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε είναι
πολύ πιθανόν να χάσουν την απαιτούμενη για το ρόλο τους κεφαλαιακή
επάρκεια, οπότε θα πρέπει να προβούν σε αυξήσεις κεφαλαίου από τρίτους
(!).
Έτσι όμως δεν θα χάσουν την ανεξαρτησία τους, με την οποία τις θωράκισε
η Πολιτεία, για να προστατεύουν το σύστημα από τους νομισματικούς και
λοιπούς κινδύνους;  

Για όλα αυτά, είναι εμφανέστατα αδύνατον να απαντήσει κανείς με υπευθυνότητα σε ερωτήματα του τύπου «εάν προβλέπεται πληθωρισμός, αποπληθωρισμός ή υπερπληθωρισμός».
Είναι πολύ δυσκολότερο από το να ρωτήσει κανείς ένα γιατρό σχετικά με
το πως θα εξελιχθεί η αρρώστια ενός ασθενούς, στον οποίο δίνει φάρμακα
που δεν έχουν δοκιμασθεί για μία νόσο, έναν «μεταλλαγμένο ιό» καλύτερα, που δεν έχει ακριβώς εντοπίσει.

Πόσο μάλλον όταν η δόση των φαρμάκων
είναι υπερβολική, από πολλούς γιατρούς μαζί, σε ασθενείς που δεν έχουν
τα ίδια συμπτώματα και την ίδια φυσική κατάσταση, που πρέπει να
σταματήσουν να παρέχονται σε μία χρονική στιγμή που δεν μπορούμε να
γνωρίζουμε (διαφορετικά ο ασθενής δεν θα πεθάνει από την αρρώστια, αλλά από τα φάρμακα)
και που πρέπει να «αναρροφηθούν» από το γιατρό. Τέλος,  όταν δεν
πρόκειται απλά για μία «τοπική» νόσο, αλλά για μία παγκόσμια επιδημία
«.

.

Συνεχίζοντας, η κεντρική Τράπεζα της Αγγλίας, η οποία φαίνεται πως
είναι η πρώτη που συνειδητοποίησε το μέγεθος του προβλήματος, «τη γιγάντωση του θανατηφόρου ιού λόγω των συνεχών ενέσεων κορτιζόνης»,
τοποθέτησε ως στόχο τον περιορισμό των 375 δις στερλινών που έχουν
«τυπωθεί» – μέσω της αγοράς βέβαια κρατικών ομολόγων από την ίδια.

Ο περιορισμός όμως των ομολόγων στον Ισολογισμό της κεντρικής τράπεζας είναι εξαιρετικά επικίνδυνος – επειδή θα
μπορούσε να οδηγήσει στην πτώση των τιμών των ομολόγων, με αποτέλεσμα
να εκτοξευτούν στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού της Βρετανίας, οδηγώντας
την στη χρεοκοπία
(κάτι σχετικά ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί και
στις Η.Π.Α., λόγω των γιγαντιαίων πακέτων ρευστότητας που έχουν δοθεί
από τη Fed – πόσο μάλλον στην Ιαπωνία).

Η εναλλακτική λύση που προτάθηκε απλοϊκά, το να χαρισθούν δηλαδή τα 375 δις στερλίνες από την κεντρική τράπεζα στην κυβέρνηση,
θα οδηγούσε στα ύψη τον πληθωρισμό – όπως έχει συμβεί σε πολλές άλλες
χώρες. Στο γράφημα που ακολουθεί αναφέρονται οι χώρες που οδηγήθηκαν σε
υπερπληθωρισμό – από τον οποίο θα κινδύνευε και η Βρετανία.

.

(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

Υπενθυμίζουμε εδώ πως τα προγράμματα ρευστότητας (QE) είναι εξτρεμιστικά νομισματικά μέτρα, με τα οποία αποφασίζεται η επέκταση της ποσότητας χρήματος (τύπωμα)
– μέσω της αγοράς ομολόγων δημοσίου ή άλλων περιουσιακών στοιχείων
(assets), εκ μέρους της εκάστοτε κεντρικής τράπεζας, όπου φυσικά τα
χρήματα χάνουν σε αγοραστική αξία.

Ο (υπερ)πληθωρισμός δε που προκαλείται είναι εις βάρος των ασθενών εισοδηματικών τάξεων – ενώ ακριβώς για το λόγο αυτό αποκαλείται «πληθωριστική φορολογία».

Ολοκληρώνοντας, είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς το μέλλον της βρετανικής οικονομίας, όπως επίσης του νομίσματος και του χρηματιστηρίου της – πόσο μάλλον όταν στα θεμέλια της υπάρχει μία βραδυφλεγής βόμβα μεγατόνων, καθώς επίσης μία τραπεζική βόμβα έτοιμη να εκραγεί (άρθρο).

Η εκούσια δε υπαγωγή της στο ΔΝΤ, αν και με έμμεσο, καλυμμένο σε κάποιο βαθμό τρόπο, είναι ένα πρώτο δείγμα των προβλέψεων της κεντρικής της τράπεζας – ενώ αιτιολογεί την ξαφνική ειλικρίνεια της, όσον αφορά τη δημιουργία χρήματος από το πουθενά (άρθρο μας).

Θα έχει φυσικά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε πως ακριβώς
θα εξελιχθεί η οικονομική της κατάσταση, τα «μέτρα» που θα προτείνει το
ΔΝΤ, την επίδραση στο μύθο της Ιρλανδίας ή στο δημοψήφισμα της Σκωτίας, καθώς επίσης στη συμμετοχή της στην ΕΕ.

Είδηση: Η επίθεση εναντίον της Βενεζουέλας (άρθρο) συνεχίζεται, εντεινόμενη μετά την απελευθέρωση της ισοτιμίας του νομίσματος της – το οποίο σχεδόν κατέρρευσε, χάνοντας το 89% της αξίας του στη μαύρη αγορά, απέναντι στο δολάριο (γράφημα). Πρόκειται για ένα ακόμη σιωπηλό πραξικόπημα εκ μέρους των Η.Π.Α. κατά πολλούς, όπως αυτό στην Ουκρανία, με τη βοήθεια των ΜΚΟ της υπερδύναμης – αν και ενδεχομένως να είναι μία ακόμη θεωρία συνωμοσίας.

 .Βενεζουέλα Γράφημα

.

Τα CDS βέβαια έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, «ανακοινώνοντας» ουσιαστικά τη χρεοκοπία της χώρας
– η οποία θα μπορούσε, εάν συνέβαινε, να αποτελέσει την αφετηρία της
καταιγίδας, τα μαύρα σύννεφα της οποίας ευρίσκονται πάνω από τις
περισσότερες χώρες του πλανήτη.

Ολοκληρώνοντας, οι αναπτυσσόμενες χώρες (BRICS), η Βραζιλία (η οποία
υποτιμήθηκε σήμερα), η Κίνα, η Ινδία και η Νότια Αφρική, τοποθετήθηκαν
από κοινού στο πλευρό της Ρωσίας (πηγή) – αντιδρώντας στην πρόταση αποκλεισμού της από τους G20, την οποία έκανε η Αυστραλία.
Προφανώς δεν θέλουν να επιτρέψουν στις Η.Π.Α. το ρόλο του «κηδεμόνα» –
πόσο μάλλον μετά την εκδίωξη της Ρωσίας από τους G8 και τη μεταφορά της
προγραμματισθείσας σύσκεψης, από το Soschi στις Βρυξέλες.

.

Υστερόγραφο: Εκατοντάδες καταθέτες
της «Jiangsu Sheyang Rural Commercial Bank» στην Κίνα αποσύρουν μαζικά
τα χρήματα τους, φοβούμενοι τη χρεοκοπία της τράπεζας – η οποία
ευρίσκεται στην επαρχία «Jiangsu» που μαστίζεται από πολύ μεγάλα
οικονομικά προβλήματα.

Το ίδιο συνέβη και με μία άλλη τράπεζα, την «Rural Commercial Bank of
Huanghai» – με πολλούς να φοβούνται πως ξεκίνησε το σπάσιμο της φούσκας
του σκιώδους τραπεζικού τομέα της Κίνας. Κανένας δεν γνωρίζει βέβαια
γιατί οι καταθέτες έχασαν τόσο ξαφνικά και απότομα την εμπιστοσύνη τους
στις τράπεζες, όταν η κυβέρνηση της χώρας δεν έχει αφήσει ποτέ καμία να
χρεοκοπήσει.

.

Βασίλης Βιλιάρδος, για το Analyst.gr

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή