Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Εθεσε ζήτημα διεθνούς διαιτησίας – Μανιφέστο Παπούλια σε Γκάουκ για γερμανικές αποζημιώσεις και μνημόνια

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο έλληνας Πρόεδρος χαρακτήρισε «οξύμωρο» ο ελληνικός λαός να
υλοποιεί επώδυνα προαπαιτούμενα και η Γερμανία να αρνείται να
συνομιλήσει για εκκρεμείς υποχρεώσεις από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Μανιφέστο Παπούλια σε Γκάουκ για γερμανικές αποζημιώσεις και μνημόνια

Ζήτημα
διεθνούς διαιτησίας -η οποία, ουσιαστικά, ερμηνεύεται ως παραπομπή του
ζητήματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης- για τις γερμανικές
αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο, έθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας,
Κάρολος Παπούλιας, στον Γιόαχιμ Γκάουκ, κατά την επίσημη προσφώνηση στη
διάρκεια του δείπνου προς τιμή του Γερμανού προέδρου.

Με ένα πολιτικό μανιφέστο, κατ’ ουσίαν, ο Κάρολος Παπούλιας έθεσε ευθέως
το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων, ενώ καταφέρθηκε ευθέως εναντίον
της εφαρμοζόμενης από τη Γερμανία οικονομική πολιτική στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστικά, ο κ. Παπούλιας, αφού περιέγραψε το κοινωνικοπολιτικό
πλαίσιο, που περιβάλλει τις σχέσεις της Αθήνας με το Βερολίνο,
υπογράμμισε ότι, «σε αυτές τις ευαίσθητες συνθήκες, η ανάπτυξη φιλικών
και εποικοδομητικών
σχέσεων συνεργασίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία απαιτεί
πολύπλευρες προσπάθειες. Γνωρίζετε τους προσωπικούς δεσμούς που έχω με
τη Γερμανία. Οι ιδιαίτεροι αυτοί δεσμοί καθιστούν ακόμη πιο δύσκολο να
κατανοήσω την άρνηση της γερμανικής κυβέρνησης να συζητήσει το θέμα του
κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων. Δεν πρόκειται μόνο για
μία εκκρεμότητα που ρίχνει αρνητική σκιά στις σχέσεις μας. Πρόκειται
και για ένα κρίσιμο ζήτημα πολιτικής ηθικής».

Θέτοντας τη Γερμανία ενώπιον των ευθυνών της για τη ναζιστική θηριωδία, ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν περιορίστηκε στο να θέσει ζήτημα πολιτικής
ηθικής, αλλά υπογράμμισε και το «οξύμωρο», όπως είπε, της υπόθεσης: «να
καλείται» δηλαδή, «ο
ελληνικός λαός να υλοποιεί, άνευ συζητήσεως, επώδυνα
προαπαιτούμενα και υποχρεώσεις και η Γερμανία να αρνείται να
συνομιλήσει για υποχρεώσεις που εκκρεμούν από τον Β’ Παγκόσμιο
Πόλεμο. Να αρνείται τη διαπραγμάτευση. Να αρνείται τη διεθνή διαιτησία.
Να αρνείται, δηλαδή, τη διεθνή νομιμότητα για την επίλυση διαφορών».
Αξιοποιώντας τη διπλωματική φρασεολογία, ο κ. Παπούλιας έθεσε ζήτημα
αμοιβαιότητας στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα
με την επιστροφή των δανείων που επί της ουσίας υπεξαίρεσε η ναζιστική
Γερμανία από την κατεχόμενη Ελλάδα.

«Η
θέση σας ότι “δεν υφίσταται θέμα” είναι ένας ισχυρισμός» συμπλήρωσε ο
Έλληνας Πρόεδρος, απευθυνόμενος στον Γερμανό ομόλογό του. «Δεν μπορεί να
προβάλλεται μονομερώς σαν τελικό συμπέρασμα».

Μέσα σε 145 λέξεις, όσο δηλαδή είναι η αναφορά του για το θέμα των
οφειλόμενων γερμανικών αποζημιώσεων, ο κ. Παπούλιας απευθύνεται στο
γερμανικό κράτος και τονίζει: Το Βερολίνο δεν μπορεί να προβάλει τον
ισχυρισμό ότι δεν υφίσταται θέμα προειδοποιώντας ότι αν η γερμανική
πλευρά επιμείνει να αρνείται τη διαπραγμάτευση η ελληνική κυβέρνηση
διατηρεί το δικαίωμα να καταφύγει σε διεθνή διαιτησία για να διεκδικήσει
την επιστροφή του κατοχικού δανείου αλλά και πολεμικές επανορθώσεις. Με
έμμεσο τρόπο, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας παροτρύνει και την ελληνική κυβέρνηση να εξετάσει το
ενδεχόμενο προσφυγής σε διεθνή διαιτησία, όπως για παράδειγμα το
Δικαστήριο της Χάγης, προκειμένου να υποχρεωθεί η Γερμανία να καταβάλει
πολεμικές επανορθώσεις.

«Η δρακόντεια λιτότητα δεν λύνει το πρόβλημα»

Εστιάζοντας, επίσης, στην οικονομική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα και
στο πώς αυτή αντιμετωπίστηκε διαχρονικά από τους Ευρωπαίους ταγούς, ο
Κάρολος Παπούλιας υπογράμμισε ότι «οι Έλληνες πολίτες και κυρίως οι πιο
ασθενείς τάξεις δοκιμάζονται σκληρά
από την οικονομική κρίση. Προφανώς, η δημοσιονομική εξυγίανση είναι
απαραίτητη, αλλά πραγματική και βιώσιμη δημοσιονομική εξυγίανση είναι
αδύνατη, όταν η πραγματική οικονομία ασφυκτιά. Δεν επιτυγχάνεται με
υπερφορολόγηση της περιουσίας, της επιχειρηματικής δραστηριότητας και
των εισοδημάτων. Η δρακόντεια λιτότητα και οι αυστηρές ποινές δεν λύνουν
το πρόβλημα. Εγκλωβίζουν την οικονομία στο φαύλο κύκλο της ύφεσης».

«Οι
οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων τα τελευταία χρόνια έχουν
πλήξει καίρια τις ασθενέστερες τάξεις. Την κατάσταση επιδεινώνει η
αποδυνάμωση του κοινωνικού κράτους» συνέχισε ο Πρόεδρος, με τα λόγια
του, ασφαλώς, να ηχούν σαν «καμπανάκι» κινδύνου και στο εσωτερικό της
κυβέρνησης και του οικονομικού επιτελείου, ειδικότερα.

«Για να εξέλθουμε από την
κρίση» σημείωσε, «έχουμε ζωτική ανάγκη από πολιτικές που θα είναι προσανατολισμένες
στην ανάπτυξη, ώστε να παραχθεί πλούτος και να αποκλιμακωθεί η ανεργία.
Και η Ελλάδα έχει σημαντικές, λιμνάζουσες αναπτυξιακές δυνατότητες, που
πρέπει να αξιοποιηθούν».

«Εκτός των άλλων συγκριτικών της
πλεονεκτημάτων, η Ελλάδα αναδεικνύεται και σε παράγοντα στον ενεργειακό
χάρτη της ευρύτερης περιοχής. Αυτό, αφορά και ενεργειακά κοιτάσματα και
αγωγούς μεταφοράς. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά. Το λιμάνι του Πειραιά
καθίσταται το σημαντικότερο λιμάνι της Μεσογείου. Νέοι άνθρωποι με υψηλά
μορφωτικά προσόντα δημιουργούν νέες καινοτόμες επιχειρήσεις με
εξαγωγικό χαρακτήρα. Η Ελλάδα, επίσης, πρωταγωνιστεί σαν ένας δυναμικός,
οικονομικός παίκτης στα Βαλκάνια και μπορούμε εκεί να ενώσουμε τις
δυνάμεις μας, για να αξιοποιήσουμε τις νέες επενδυτικές ευκαιρίες που
παρουσιάζονται» σχολίασε.

«Μην τιμωρείτε τους αδύναμους κρίκους» της ευρωζώνης

Και συμπλήρωσε ο κ. Παπούλιας, ως προς το οικονομικό σκέλος του
μανιφέστου του: «Πρέπει να υπογραμμίσω ότι η έξοδος από την κρίση
δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με περικοπές. Ο κοινωνικά δίκαιος
επιμερισμός των βαρών είναι επιβεβλημένος, αλλά δεν αρκεί. Όπως
προανέφερα, η βιώσιμη δημοσιονομική εξυγίανση μπορεί να επιτευχθεί μόνο
παραλλήλως με την ανάπτυξη. Ανάπτυξη σημαίνει μεγάλες παραγωγικές
επενδύσεις. Και αυτές δεν πρόκειται να γίνουν, εάν δεν αναδιαρθρωθεί το
δημόσιο χρέος» -θέτοντας σαφώς ζήτημα νέου «κουρέματος» του ελληνικού
χρέους.

Αναγνώρισε, δε, ότι «η Ελλάδα έχει ευθύνες, που επέτρεψε να μετατραπεί στον
αδύναμο κρίκο της ευρωπαϊκής αλυσίδας». «Από την άλλη πλευρά, όμως» παρατήρησε, «είναι
αποδεδειγμένο πλέον ότι η ελληνική κρίση δεν είναι τίποτα περισσότερο
από την ακραία εκδήλωση της κρίσης του ευρώ. Ακριβώς γι’ αυτό τέθηκε
επιτακτικά επί τάπητος η ανάγκη βαθιών αλλαγών στην αρχιτεκτονική και
λειτουργία της Ευρωζώνης και συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να
αποκατασταθεί μία δίκαιη και ισορροπημένη σχέση Βορρά-Νότου».

«Η
κρίση έπληξε ιδιαίτερα τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, που βλέπουν το
χάσμα με τον Βορρά να βαθαίνει, αντί να  περιορίζεται. Η ευρωπαϊκή κρίση
δεν είναι συγκυριακή. Είναι δομικού χαρακτήρα. Το ζητούμενο συνεπώς, δεν
είναι η επιβολή πολιτικών τιμωρίας στους αδύναμους κρίκους, αλλά ένα
στρατηγικό όραμα, που θα ξαναθέσει την Ευρώπη σε τροχιά ανάπτυξης και θα
διαφυλάξει τα υγιή κεκτημένα των προηγούμενων δεκαετιών. Μόνο έτσι θα
καταστεί πραγματικά δυνατή η προώθηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ο
ρόλος της Γερμανίας σ’ αυτή την προσπάθεια είναι καθοριστικός» υπογράμμισε ακόμη ο κ. Παπούλιας.

Ζήτημα αναθεώρησης της συμφωνίας «Δουβλίνο II» για την παράνομη μετανάστευση

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στάθηκε επίσης στο ζήτημα της παράνομης
μετανάστευσης, τονίζοντας πως «η Ελλάδα είναι βασική πύλη εισόδου
παράνομων μεταναστών στην Ευρώπη και
δίνει σχεδόν μόνη της τη μάχη στην πρώτη γραμμή. Η κατάσταση, όπως έχει
διαμορφωθεί σ’ αυτό τον τομέα, είναι βολική για τους εταίρους μας, αλλά
δυσβάστακτη για εμάς».

«Με το “Δουβλίνο ΙΙ”, τα βόρεια κράτη-μέλη της ΕΕ
έλυσαν σε κάποιον βαθμό το δικό τους πρόβλημα. Θέλω να τονίσω ότι η
παράνομη μετανάστευση δεν συνιστά μόνο μείζον εθνικό πρόβλημα για την
Ελλάδα, αλλά και σοβαρό ευρωπαϊκό πρόβλημα. Εάν εννοούμε όσα λέμε για
ευρωπαϊκή ενοποίηση, η παράνομη μετανάστευση πρέπει να αντιμετωπισθεί με
βάση μία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική εξοπλισμένη με αποτελεσματικά
εργαλεία και επαρκείς πόρους. Είναι προφανές ότι σ’ αυτό το μέτωπο
πρέπει
να συμμετάσχουν όλα τα κράτη-μέλη κατά τρόπο ισόρροπο και αναλογικό»
σχολίασε ο κ. Παπούλιας, θέτοντας έτσι και ζήτημα αναθεώρησης της
συμφωνίας «Δουβλίνο II».

Οι ιστορικές σχέσεις Ελλάδας – Γερμανίας

Από την προσφώνηση του Κάρολου Παπούλια προς τον Γιοάχιμ Γκάουκ δεν
έλειψαν, όπως ήταν φυσικό, και οι ιστορικές αναφορές. «Οι σχέσεις
Ελλάδας – Γερμανίας έχουν βαθιές ιστορικές ρίζες. Περισσότεροι από
300.000 πολίτες ελληνικής καταγωγής ζουν στη χώρα σας, οι οποίοι κάποτε
υπερέβαιναν τις 600.000 και ήταν μία σημαντική συμβολή, μαζί με τους
άλλους Gastarbeiter, στην οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας. Ήταν η
εποχή που η χώρα σας είχε ανάγκη από εργατικά χέρια. Ήταν οι εκφραστές
της αλληλεγγύης, καταβάλλοντας τον οβολό τους για την επανένωση της
Γερμανίας. Σήμερα, αποτελούν ζωντανή γέφυρα φιλίας των δύο χωρών»
υπογράμμισε, απευθυνόμενος στον Γερμανό ομόλογό του.

Και συνέχισε: «Το 2013, επισκέφτηκαν την Ελλάδα 2,2 εκατομμύρια Γερμανοί
τουρίστες. Η τουριστική ροή κατέγραψε αύξηση 7,5% έναντι του 2012. Το
ελληνογερμανικό επιμελητήριο γιόρτασε φέτος τα 90 χρόνια από την ίδρυσή
του. Το Ινστιτούτο Goethe λειτουργεί από το 1952 και στη διάρκεια της
στρατιωτικής δικτατορίας ήταν ένας από τους χώρους ελεύθερης και
ανοικτής συζήτησης. Το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών
λειτουργεί από το 1874. Η Γερμανική Σχολή Αθηνών από το 1896 και η
αντίστοιχη της Θεσσαλονίκης από το 1888».

Κυπριακό: Δεν θα δεχτούμε λύση που θα νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής

Από το σημείο αυτό, ο κ. Παπούλιας ξετύλιξε το νήμα μέχρι τη
συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου από τον
τουρκικό στρατό. «Στην Ανατολική Μεσόγειο» είπε, «έχουμε ένα πρόβλημα
που μας αφορά άμεσα. Είναι η συνεχιζόμενη κατοχή από τα τουρκικά
στρατεύματα του 36,4% της Κυπριακής Δημοκρατίας, ύστερα από την εισβολή
του 1974, με στόχο τη διχοτόμηση του νησιού. Έχουμε μια νέα πρωτοβουλία
των Ηνωμένων Εθνών για την επίλυση του Κυπριακού και ευχόμαστε όλοι να
οδηγήσει σε λύση. Θέλω, όμως, να τονίσω ότι η Ελλάδα δεν θα δεχθεί
σχέδιο λύσης, που θα νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής ούτε
βεβαίως σχέδιο λύσης που δεν θα είναι απολύτως συμβατό με το κοινοτικό
κεκτημένο».

Και κατέληξε ο κ. Παπούλιας, λέγοντας στον Γιόαχιμ Γκάουκ: «Κύριε
πρόεδρε, η σημερινή σας επίσκεψη μας έδωσε τη δυνατότητα ως χώρες, με
στενούς δεσμούς, να ανταλλάξουμε με ειλικρίνεια απόψεις. Να κοιτάξουμε
με αισιοδοξία και θετικό πνεύμα το μέλλον. Να αντιληφθούμε καλύτερα τις
εκατέρωθεν θέσεις, στόχους, έγνοιες και ανησυχίες. Κι αυτό, επειδή παρά
τους στενούς μας δεσμούς, επιβιώνουν πολλά αρνητικά στερεότυπα. Δική μας
ευθύνη είναι να συμβάλουμε στην απάλειψή τους. Κοινό μας όραμα πρέπει
να είναι μια Ευρώπη οικονομικά ισχυρή για να ανταπεξέλθει στον παγκόσμιο
ανταγωνισμό, αλλά και κοινωνικά δίκαιη για να ανταποκρίνεται στις
απαιτήσεις των λαών της. Και βεβαίως μία Ευρώπη όπου όλες οι χώρες-μέλη
θα συμμετέχουν με τους ίδιους όρους στην ανάπτυξη και την ευημερία. Με
τις σκέψεις αυτές, υψώνω το ποτήρι μου ευχόμενος σε εσάς και την κυρία
Schadt υγεία, ευτυχία, καθώς και πρόοδο και ευημερία στο γερμανικό λαό».

Διαβάστε εδώ το πλήρες κείμενο της προσφώνησης του Προέδρου της Δημοκρατίας προς τον Γερμανό ομόλογό του

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Γενικά θέματα

Δυσοίωνα μηνύματα για τη λειψυδρία! Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις – Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Νερό: Έκθεση του ΟΗΕ εκπέμπει SOS για την ξηρασία παγκοσμίως λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και άλλων σημαντικών παραγόντων. 

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια

Οι έντονες ξηρασίες και οι ακραίες πλημμύρες, που όσο περνάει ο καιρός γίνονται και περισσότερες, αποτελούν μια «πρόγευση» των επερχόμενων εξελίξεων, καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πιο ακανόνιστο τον κύκλο του νερού, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

Τα ποτάμια κατέγραψαν πέρυσι ένα επίπεδο ξηρασίας άνευ προηγουμένου εδώ και 33 χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (ΠΜΟ, WMO, OMM), μια υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, το νερό μας δίνει μια πρόγευση των επερχόμενων εξελίξεων», εκφράζει την ανησυχία της σε ανακοίνωση η γενική γραμματέας του ΠΜΟ Σελέστ Σάουλο. «Τα σημάδια συναγερμού πολλαπλασιάζονται: παρακολουθούμε ένα παροξυσμό ακραίων βροχοπτώσεων, πλημμυρών και ξηρασιών, που επιβαρύνουν πολύ τις ζωές, τα οικοσυστήματα και τις οικονομίες», παρατηρεί.

Αντιμέτωποι με δυσμενείς καταστάσεις

Καθώς η χρονιά 2023 ήταν η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, οι αυξημένες θερμοκρασίες και η γενικευμένη εξασθένηση των βροχοπτώσεων συνέβαλαν σε παρατεταμένες ξηρασίες.

Οι πλημμύρες ωστόσο πολλαπλασιάστηκαν: τα ακραία υδρολογικά φαινόμενα ευνοήθηκαν όχι μόνο από φυσικούς κλιματικούς παράγοντες, κυρίως τη μετάβαση από τις συνθήκες Λα Νίνια σε ένα επεισόδιο Ελ Νίνιο στα μέσα του 2023, αλλά επίσης από την ανθρώπινης προέλευσης κλιματική αλλαγή, αναφέρει ο ΠΜΟ.

«Η άνοδος της θερμοκρασίας επιτάχυνε τον υδρολογικό κύκλο, ο οποίος έγινε επίσης πιο ακανόνιστος και λιγότερο προβλέψιμος», εξηγεί η Σάουλο.

Οι συνέπειες είναι πολλαπλές: «Μια πιο ζεστή ατμόσφαιρα που μπορεί να περιέχει περισσότερη υγρασία, η άνοδος της θερμοκρασίας του κλίματος αυξάνει τον κίνδυνο ισχυρών βροχοπτώσεων» ενώ «παραλλήλως η επιτάχυνση της εξάτμισης και της ξήρανσης των εδαφών επιδεινώνει τις ξηρασίες».

Κατά συνέπεια, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και πιο δύσκολες καταστάσεις, όπου το νερό είναι είτε υπερβολικά άφθονο είτε ανεπαρκές».

Αυτή τη στιγμή 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανεπαρκή πρόσβαση στο νερό τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο και ο αριθμός τους αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 5 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η έκθεση δείχνει ότι τα ύδατα περίπου του 50% των ποταμών του πλανήτη ήταν πέρυσι λιγότερα από το κανονικό.

Οι παγετώνες βρίσκονται επίσης στη γραμμή του μετώπου της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος: σύμφωνα με προκαταρκτικά δεδομένα για την περίοδο από το Σεπτέμβριο 2022 ως τον Αύγουστο 2023, έχασαν πάνω από 600 γιγατόνους νερού, απώλεια που είναι η χειρότερη σε 50 χρόνια παρατηρήσεων.

«Το λιώσιμο των πάγων και των παγετώνων απειλεί τη μακροπρόθεσμη υδροδοτική ασφάλεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Εντούτοις δεν λαμβάνουμε τα επείγοντα μέτρα που επιβάλλονται», κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η γενική γραμματέας του ΠΜΟ.

Συναγερμός για να προστατευθούν ζωές

Ο οργανισμός ζητάει να κηρυχθεί από νωρίς συναγερμός για όλους ώστε να προστατευθούν οι ζωές και τα μέσα επιβίωσης που συνδέονται με το νερό και καλεί να βελτιωθούν οι γνώσεις και ο διαμοιρασμός των δεδομένων για τις πηγές νερού.

«Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα, αν δεν μετρήσουμε την έκτασή του», υπογραμμίζει η Σάουλο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Γιάννος Χαραλαμπίδης στη Σημερινή: Μήλον της Έριδος η Κύπρος για την ασφάλεια Τουρκίας – Ισραήλ

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μέση Ανατολή είναι στις φλόγες και, μετά την επίθεση των Ιρανών με βαλλιστικούς πυραύλους σε βάρος του Ισραήλ, ξεκίνησε επίθεση των Ισραηλινών στον Βόρειο Λίβανο, ενώ αναμένονται και τα αντίποινα σε βάρος της Τεχεράνης.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης

Τα «Ταϊφούν» περιπολούν για την ασφάλεια του Ισραήλ και αναχαιτίζουν πυραύλους του Ιράν από τον τουρκικό εναέριο χώρο στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και στη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ

Τουρκία και Ακρωτήρι

Η Τουρκία επιχαίρει από την κατατριβή του Ισραήλ και του Ιράν. Μπορεί μεν ο Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου, αλλά συνεργάζεται με τους Βρετανούς και δη με τα μαχητικά «Ταϊφούν», που επιχειρούν από τις Βάσεις Ακρωτηρίου και:

1) Περιπολούν από τον κόλπο της Αλεξανδρέττας εντός του τουρκικού εναέριου χώρου, με την άδεια της Άγκυρας, προς τη Συρία, όπου υπάρχουν στόχοι της Χεζμπολάχ, καθώς και προς το Ιράκ. 2) Συμμετέχουν στις αναχαιτίσεις των ιρανικών πυραύλων και drones στις επιθέσεις, που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και συλλέγουν πληροφορίες. 3) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει για τη συνεργασία των Βάσεων με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όταν ενεργούν τα «Ταϊφούν» είτε για επιτήρηση είτε για να προστατεύσουν με οποιονδήποτε τρόπο το Ισραήλ. Ή για να στραφούν σε βάρος της Χεζμπολάχ.

Τόσο οι Βάσεις Ακρωτηρίου όσο και του Αγίου Νικολάου είναι στρατηγικής σημασίας, διότι από τις μεν πρώτες, εκτός των άλλων, ενεργούν ακόμη τα θρυλικά κατασκοπευτικά U2 ως συμπληρωματικά των δορυφόρων, στις δε δεύτερες υπάρχει το Έχελον ως κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος, λόγω Βάσεων, τελεί υπό καθεστώς απειλής. Χωρίς να διαθέτει αξιόπιστη εναέρια αποτροπή, αφού οι ρωσικοί TOR-M1 και BUK μερικώς μπορούν να επιχειρήσουν. Ακόμη και αν στραφούν για ν’ αποκρούσουν την ιρανική απειλή ή αυτήν της Χεσμπολάχ, δεν θα μπορούν να καλύπτουν την όποια τουρκική επί της οποίας είναι προσαρμοσμένα τα συστήματα αυτά. Λόγω του κενού που υπάρχει στην αεράμυνα είχε κλείσει η αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος BARAK με πυραύλους 35, 70 και 150 χιλιομέτρων. Η κυπριακή Κυβέρνηση αγόρασε το BARAK με πυραύλους των 70 χιλιομέτρων. Με τον πόλεμο στη Γάζα και στον Λίβανο, η παράδοση του συστήματος δεν είναι βέβαιο εάν θα καθυστερήσει ή όχι. Ούτως ή άλλως, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την άρση του εμπάργκο στο στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ θα ήταν δυνατό να ζητήσει ακόμη και «Πάτριοτ» ή άλλα σχετικά οπλικά συστήματα αεράμυνας από ευρωπαϊκά κράτη. Επί του παρόντος, τόσο η αεράμυνα των Βάσεων όσο και της Κύπρου ολόκληρης στηρίζεται στον πολεμικό στόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που βρίσκονται στ’ ανοιχτά της Κύπρου. Ως εκ τούτου, θα ήταν μέγα πλήγμα εάν επέτρεπαν ή στη Χεζμπολάχ ή στο Ιράν να κτυπήσει τις Βρετανικές Βάσεις. Εκ των πραγμάτων, η Κύπρος λόγω Βάσεων καλύπτεται, όπως είχαμε ήδη γράψει από την αρχή της κρίσης, κάτω από την Ατσάλινη Αεράμυνα των ΗΠΑ.

Το μήλον της Έριδος

Η Τουρκία δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενη στις συγκρούσεις στη Γάζα και στον Λίβανο, όμως υπάρχει μια πολεμική ρητορική που εγείρει το εξής ερώτημα: Μπορεί ή όχι η Τουρκία να κτυπήσει το Ισραήλ, όπως αρχικά απειλούσε ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος, όμως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, εμφανίζεται ως να τελεί υπό την απειλή του «σιωνιστικού επεκτατισμού», όπως ισχυρίζεται;

Σε αυτό το παιχνίδι, η Κύπρος καθίσταται γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μήλον της Έριδος, αφού:

1) Αποτελεί το νότιο τμήμα της νήσου, τη μοναδική έξοδο, που διαθέτει το Ισραήλ, λόγω της έλλειψης στρατηγικού βάθους, που είναι περικυκλωμένο από τους Άραβες και την Τουρκία. Άρα ο άξονας προς τη Σούδα μέσω Κύπρου είναι ζωτικός χώρος όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για τις ΗΠΑ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους. Απόδειξη τούτου συνιστά η συγκέντρωση του 6ου στόλου ως αποτέλεσμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

2) Αποτελεί ασπίδα και εμφανίζεται ως το αβύθιστο για την Τουρκία αεροπλανοφόρο, καθώς και αναπόσπαστο τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

3) Αποτελεί ασπίδα για την Τουρκία από επιθέσεις που θα ήταν δυνατό να δεχτεί μέσω Κύπρου, εξ ου και η άρνησή της να δεχθεί την παρουσία ελληνικού στρατού και οι διαμαρτυρίες για την όποια στρατιωτική συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Είναι όμως και για το Ισραήλ ασπίδα.

Γιατί;

Διότι, ουδόλως θα ήθελε το Ισραήλ:

Α) Να πέσει η Κύπρος στον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας και δη μέσω μιας ομοσπονδιακής ή συνομοσπονδιακής λύσης, με τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο του νησιού από την Άγκυρα.

Β) Να εγκατασταθούν στην Κύπρο τουρκικά πυραυλικά συστήματα, που θα στοχεύουν το Ισραήλ.

Τα πλεονεκτήματα του Ισραήλ

Το ερώτημα εάν μπορεί να κτυπήσει και να κάνει πόλεμο η Τουρκία με το Ισραήλ απαντάται ως εξής: Η Άγκυρα έχει τη δυνατότητα: 1) Να διενεργήσει επίθεση με την αεροπορία της ή με τη συσσώρευση στόλου. 2) Να κτυπήσει με πυραύλους και δη «Ταϊφούν» με βεληνεκές της τάξης των 600 χιλιομέτρων, όταν αυτά θα είναι επιχειρησιακά διαθέσιμα (αυτά εισήλθαν ήδη σε γραμμή παραγωγής από τον Μάιο του 2023 ).

Όμως η οποιαδήποτε τουρκική επίθεση: Α) Βρίσκεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, που θέτουν υπό την προστασία τους και τον 6ο Στόλο το Ισραήλ, οπότε δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία μια τέτοια δράση. Β) Οτιδήποτε διενεργηθεί από αέρος, είτε είναι από μαχητικά είτε από πυραυλικά συστήματα, θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Ισραήλ είτε με τους arrow και με το “iron dome” είτε με τα πλοία των συμμαχικών δυνάμεων και δη των ΗΠΑ, καθώς και με την ισραηλινή αεροπορία, η οποία υπερτερεί της τουρκικής.

Πύραυλοι και Τεχνητή Νοημοσύνη

Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ υπερέχει στην αεροπορία και στα πυραυλικά συστήματα. Στην αεροπορία, εκτός των F-15 και F-16, διαθέτει και τα F-35, οπότε μπορεί να δράσει αναλόγως και με βάθος πυρός. Συν του ότι: i) Τα ισραηλινά F-35 είναι τα μόνα των οποίων οι υπολογιστές και λοιπά συστήματα δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των ΗΠΑ. ii) Η Τουρκία έχει πρόβλημα με την αεράμυνά της επί του παρόντος. Εξ ου και η αγορά των S-400, χωρίς όμως να παρέχει πλήρη κάλυψη, καθώς και η απόφαση που λήφθηκε στις 6.8.2024 για την κατασκευή του τουρκικού “iron dome”. iii) Το Ισραήλ διαθέτει αριθμό επιθετικών πυραύλων μέσου και μακρούς βεληνεκούς, από τους LORA με βεληνεκές 280 χιλιόμετρα ώς τους Jericho – 3 (Ιεριχώ) με βεληνεκές μεταξύ των 4,800 χλμ και 6,500 χιλιομέτρων. iv) Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το Ισραήλ υπερέχει στους τομείς του κυβερνοχώρου και της Τεχνητής Νοημοσύνης (πάσης φύσεως drones).

Ζώνες ασφαλείας και περιφερειακές δυνάμεις

Υπό αυτές τις συνθήκες και λαμβανομένου υπόψη ότι οι δυο χώρες δεν έχουν σύνορα, το πλεονέκτημα ανήκει στο Ισραήλ. Και όχι στην Τουρκία, η οποία στηρίζει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ, διότι θέλει την κατατριβή του Ισραήλ. Η Άγκυρα βολεύεται από το οπλοστάσιο και δη τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, των οποίων το βεληνεκές καλύπτει και την Κύπρο. Εξ ου και οι απειλές του μ. Χασάν Νασράλα, ότι η Κύπρος ήταν εν δυνάμει στόχος λόγω των στρατιωτικών της σχέσεων με το Ισραήλ. Ήταν μια απειλή «made in Turkey», στη λογική του “proxy war”. Η εξουδετέρωση του οπλοστασίου της Χεσμπολάχ από το Ισραήλ είναι προς όφελος της Κύπρου, αλλά όχι προς όφελος του Ιράν και της Τουρκίας, η οποία δεν θέλει την εδραίωση του Ισραήλ στην περιοχή και την εξάλειψη των τρομοκρατικών απειλών. Δεν θα ήθελε να δει ούτε τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, διότι η κατατριβή των δυο χωρών, που συνιστούν περιφερειακές δυνάμεις, είναι για ευνόητους λόγους προς όφελος της Άγκυρας, η οποία εδραιώνεται και στην περιοχή της Συρίας, χωρίς ταυτοχρόνως να επιθυμεί τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στον Βόρειο Λίβανο. Πώς όμως θα ασκήσει κριτική στο Ισραήλ, όταν κατέχει την Κύπρο και όταν έχει ήδη υπό κατοχή τμήμα της Συρίας στη λογική της ζώνης ασφαλείας;

Οι θαλάσσιες οδοί…

Η Τουρκία ελέγχει την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα στην πρακτική της τουρκικής λίμνης ως τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» με μια σειρά από ναυτικές και αεροπορικές Βάσεις στα παράλιά της (Ντάλαμα, Μερσίνα, Άδανα, κ.λπ) και την Κύπρο ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Η Καρπασία και η Αμμόχωστος έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις θαλάσσιες οδούς και δη εκείνες προς την Αλεξανδρέττα, που προτού καταλήξουν εκεί αποκλίνουν προς Ισραήλ, Λίβανο και Συρία. Η Τουρκία θα ήθελε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα και μέσω Συρίας, ενώ, ταυτοχρόνως, ουδόλως θα επιθυμούσε τη ζώνη ασφαλείας του Ισραήλ, διότι διευρύνει τον έλεγχο παράλιων περιοχών και ενισχύει τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού προς την Αλεξανδρέττα. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Ερντογάν εμφανίζεται ως να είναι απειλούμενος από το Ισραήλ, λόγω της εισόδου του στον Λίβανο. Η Τουρκία επιδιώκει τον έλεγχο των θαλασσίων οδών από και προς το Σουέζ και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επεκτείνει τη λεγόμενη ΑΟΖ του ψευδοκράτους προς τις νότιες θάλασσες, καθώς και προς τη γραμμή Κρήτη, Κάρπαθος και Ρόδος, όπου βρίσκονται οι πύλες του Αιγαίου.

 

χαρτης 1 .jpg

 

Ο χάρτης δείχνει τα θαλάσσια δρομολόγια από το Σουέζ προς διάφορες κατευθύνσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είτε προς Κύπρο είτε προς Αιγαίο είτε προς άλλες χώρες της περιοχής και δη προς την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία στοχεύει στον πλήρη έλεγχο των οδών αυτών. Θεωρεί την Κύπρο δεδομένη και σημαντικό τον έλεγχο των πυλών του Αιγαίου, όπως και της Κύπρου καθώς και της Καρπασίας. Πολύ, δε, θα ήθελε η Τουρκία να βγει μέσω Συρίας στη θάλασσα. Καθόλου δεν επιθυμούσε τη δημιουργία κουρδικής περιοχής με πρόσβαση στη θάλασσα. Στην παρούσα φάση η Άγκυρα δεν θα ήθελε να δει την ενίσχυση του Ισραήλ στην περιοχή και δη μέσω της αύξησης ενός παράλιου τμήματος του Λιβάνου, που θα εμπίπτει σε αυτό που ονομάζει ζώνη ασφαλείας με βάθος ώς 50 χιλιόμετρα.

 

Maritime Map 03 ΟΚΤ 2024.jpg

 

Ο χάρτης αποτυπώνει τη νέα διάταξη των ναυτικών αμερικανικών δυνάμεων και των λοιπών συμμαχικών στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, στα στενά του Ορμούζ, στην Ερυθρά θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων, οι Βρετανικές Βάσεις είναι εν δυνάμει στόχος για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Και, λόγω των κενών της κυπριακής αεράμυνας, ο στόλος των ΗΠΑ είναι αυτός που προσφέρει ατσάλινο θόλο για την αναχαίτιση ενδεχόμενης επίθεσης είτε με πυραύλους είτε με drones.

 

XARTHS 1.jpg

 

Ο χάρτης αυτός αποτυπώνει τη ζώνη ασφαλείας που επιδιώκει να δημιουργήσει στον Λίβανο για να περιορίσει την απειλή της Χεζμπολάχ. Πρόκειται για τα όρια που τελούν κάτω από τον έλεγχο της UNIFIL, η οποία, όμως, αδυνατεί να βάλει χαλινάρι στη Χεζμπολάχ. Οι εντολές της UNIFIL από το Συμβούλιο Ασφαλείας έχουν, μεταξύ άλλων, ως στόχο να βοηθήσουν: α) στην κατάπαυση του πυρός, στην επιστροφή των Λιβανέζων στα σπίτια τους που είχαν αναγκαστεί να φύγουν λόγω εχθροπραξιών και β) τον νόμιμο στρατό του Λιβάνου να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών και όχι να επιτρέπει την κυριαρχία της Χεζμπολάχ.

 

FLIGHT RADAR.jpg

 

Οι δυο φωτογραφίες, ημερομηνίας 2/10/2024 από το flightradar24, απεικονίζουν πώς ο Ερντογάν, ενώ από τη μια πυροβολεί φραστικά το Ισραήλ, στην πράξη κάνει πλάτες στις Βρετανικές Βάσεις, που βρίσκονται στην Κύπρο, των οποίων τα αεροσκάφη (Eurofighter Typhoon) αναλαμβάνουν την ασφάλεια της περιοχής, επιχειρώντας από τον τουρκικό εναέριο χώρο για την αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Μάλιστα, η δεύτερη δείχνει πώς βρετανικό αεροσκάφος ανεφοδιασμού (KC2 Voyager) βρίσκεται εντός του τουρκικού εναέριου χώρου. Για ποιο λόγο άραγε;

 

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή