Γενικά θέματα

Ισοζύγιο Στρατιωτικής Ισχύος Ελλάδας – Τουρκίας

Δημοσιεύτηκε στις

3 Σεπτεμβρίου 2014 στις 10:17

από τον

andpik

H e-Amyna παρουσιάζει το Ισοζύγιο Στρατιωτικής Ισχύος μεταξύ
Ελλάδας και Τουρκίας για το έτος 2014. Προϊόν ενδελεχούς έρευνας, το
έργο αποσκοπεί στην ακριβέστερη δυνατή καταγραφή των εκατέρωθεν
συντελεστών στρατιωτικής ισχύος, καθώς και των παραγόντων που την
επηρεάζουν.

Παράλληλα αποτελεί βάση δεδομένων που επικαιροποιούνται σε
πραγματικό χρόνο, παρέχοντας άμεση, δομημένη και εύκολα προσβάσιμη
ενημέρωση. Περαιτέρω, επιβεβαιώνοντας το καινοτόμο πνεύμα που τη
διαπνέει από τη δημιουργία της, η e-Amyna προσφέρει τη
δημοσίευση σε μορφή φορητού εγγράφου (pdf) προς όλους τους αναγνώστες
της. Με τον τρόπο αυτό εκφράζει έμπρακτα την ευγνωμοσύνη της για την
εξαιρετική υποδοχή τους και ταυτόχρονα δημιουργεί την πρώτη διαδικτυακή
αμυντική έκδοση αναφοράς στον ελληνικό χώρο.

Διαβάστε το Ισοζύγιο Στρατιωτικής Ισχύος Ελλάδας – Τουρκίας σε μορφή .pdf

Προσωπικό Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων

Η προβλεπόμενη οροφή προσωπικού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΕΔ)
από τον καιρό της ειρήνης ανέρχεται σε 134.000, εκ των οποίων 90.000 στο
Στρατό Ξηράς, 19.000 στο Πολεμικό Ναυτικό και 25.000 στην Πολεμική
Αεροπορία. Ο συνολικός αριθμός του μισθοδοτούμενου στρατιωτικού και
πολιτικού προσωπικού του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ) ανέρχεται σε
87.684 (Μάιος 2014). Ειδικότερα και με βάση τα τελευταία διαθέσιμα
στοιχεία (μισθοδοσία Νοεμβρίου 2012), στο Στρατό Ξηράς υπηρετούσαν
51.531 στελέχη, στο Πολεμικό Ναυτικό 16.722 και στην Πολεμική Αεροπορία
22.155, συμπεριλαμβανομένων 8.163 πολιτικού προσωπικού. Οι ΕΕΔ
αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα ανανέωσης του στελεχιακού τους δυναμικού
λόγω της παρατεταμένης αδυναμίας προσλήψεων Επαγγελματιών Οπλιτών, των
παραιτήσεων και συνταξιοδοτήσεων του μόνιμου προσωπικού καθώς και της
μείωσης του αριθμού εισακτέων στα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και τις Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών. Επιπλέον,
η φυγοστρατία σε συνδυασμό με το έντονο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας
οδηγούν σε μειωμένη απόδοση των Στρατολογικών Κλάσεων, η οποία δεν
υπερβαίνει πλέον τους 50.000 στρατευσίμους ετησίως. Ως εκ τούτου, η
μείωση της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας στους 9 μήνες επέφερε
καίριο πλήγμα στην επάνδρωση των ΕΕΔ. Το σύνολο του ενεργού προσωπικού
συμπληρώνεται σε περίοδο πολέμου με κινητοποίηση εφεδρειών, ανερχόμενο
σε 253.500.

Προσωπικό Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων

Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (Türk Silahlι Kuvvetleri: TSK)
βρίσκονται στα πρόθυρα εκ βάθρων αναδιοργάνωσης, η οποία περιλαμβάνει σε
πρώτη φάση την αναδιάρθρωση και πλήρη αποδέσμευση της Χωροφυλακής και
της Ακτοφυλακής από το Υπουργείο Άμυνας (MSB) καθώς και τη μετεξέλιξη
των υπόλοιπων Κλάδων (Χερσαίες, Ναυτικές και Αεροπορικές Δυνάμεις, κατά
την τουρκική ορολογία) σε αμιγώς επαγγελματικούς μακροπρόθεσμα. Το
σύνολο του μόνιμου και έφεδρου προσωπικού των ΤSK ανέρχεται σήμερα σε
675.329, εκ των οποίων 622.142 στρατιωτικό και 53.187 πολιτικό προσωπικό, που κατανέμεται ως εξής: 478.877
στις Χερσαίες, Ναυτικές και Αεροπορικές Δυνάμεις, 191.046 στη
Χωροφυλακή και 5.406 στην Ακτοφυλακή. Συγκεκριμένα και με βάση επίσημα
στοιχεία Ιουλίου 2014, από τους 478.877 που υπηρετούν στις Χερσαίες,
Ναυτικές και Αεροπορικές Δυνάμεις, οι 147.766 αποτελούν μόνιμο
στρατιωτικό προσωπικό (Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, Επαγγελματίες
Οπλίτες), οι 282.389 είναι στρατεύσιμοι και οι 48.712 πολιτικό
προσωπικό. Η από 1ης Ιανουαρίου 2014 εφαρμοθείσα μείωση της
στρατιωτικής θητείας στους 12 μήνες για τους αποφοίτους δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης και τους 6 μήνες για αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν
επηρέασε τις προβλεπόμενες οροφές στις TSK, oι οποίες αναμένονται να
μειωθούν δραστικά με την υλοποίηση του φιλόδοξου Σχεδίου Αναδιοργάνωσης
2033 («TSK 2033 Yeniden Yapılanma Projesi»).

Ισοζύγιο Χερσαίας Ισχύος

Ο Τουρκικός Στρατός (TKK) έχει συγκεντρώσει το σύνολο των αρμάτων
μάχης με πυροβόλο διαμετρήματος 120mm (Leopard-2A4, M-60T Sabra) και των
εκσυγχρονισμένων με πυροβόλο 105mm (Leopard-1T) σε επιλαρχίες της
Ανατολικής Θράκης, γεγονός ενδεικτικό των προθέσεών του. Το
αρματικό δυναμικό της 1ης Στρατιάς του TKK υπολογίζεται κατά προσέγγιση
σε 1.500 άρματα μάχης, περιλαμβανομένων παλαιοτέρων τύπων με θερμικό
σκοπευτικό και δυνατότητα βολών εν κινήσει (Μ60Α3 TTS και Μ48Α5Τ2).
Αντίστοιχα, οι Μείζονες Σχηματισμοί του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ) με
προσανατολισμό ή προορισμό το μέτωπο του Έβρου διαθέτουν περί τα 800
άρματα μάχης, περιλαμβανόμενων 353 με πυροβόλο των 120mm (Leopard 2HEL,
Leopard 2A4) ενώ τα υπόλοιπα είναι Leopard 1A5. Ο ΕΣ απολαμβάνει
ποιοτικό πλεονέκτημα χάρη στο μεγαλύτερο δραστικό βεληνεκές, τον βλητικό
υπολογιστή και τη θωράκιση των αρμάτων μάχης Leopard-2HEL, τα οποία
αναμένονται να αξιοποιηθούν πλήρως με την απόκτηση σύγχρονων πυρομαχικών
των 120mm. Η έλλειψη αυτή αποτέλεσε επί χρόνια τροχοπέδη στους
σχεδιασμούς του ΕΣ για το αρματικό του δυναμικό που πέραν των προφανών
περιλαμβάνουν και την αποδέσμευση προς την ΑΣΔΕΝ σημαντικού αριθμού
M-48A5 MOLF, τα οποία μέχρι πρότινος διατηρούνταν ως εφεδρικά στις
Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες του Δ΄Σώματος Στρατού. H συγκέντρωση των
τελευταίων στα νησιά του Αιγαίου αποσκοπεί στην ταχεία εξουδετέρωση
εχθρικών προγεφυρωμάτων.

Ο κύριος όγκος των τεθωρακισμένων οχημάτων του TKK αποτελείται από
εγχώριας ανάπτυξης AIFV, περιορισμένων αλλά πάντως υπέρτερων δυνατοτήτων
σε σύγκριση με τα οχήματα σειράς Μ, με συνέπεια να αποτελούν έναν
υπολογίσιμο παράγοντα. Η ύπαρξη Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ) στο
τουρκικό οπλοστάσιο δημιουργεί ποιοτικό πλεονέκτημα για τον ΤΚΚ, ενώ
αντίθετα η έλλειψή τους στον ΕΣ, δεδομένου ότι δεν προσμετρώνται τα
ευρισκόμενα στη δύση του επιχειρησιακού βίου τους BMP-1, υποβαθμίζει τη
μαχητική ικανότητα του Μηχανοκίνητου Πεζικού και πολλαπλασιάζει την
αναντιστοιχία των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του σε σχέση με το αρματικό
δυναμικό. Πάντως, ο μεγάλος αριθμός τροχοφόρων οχημάτων ειδικών
κατηγοριών σχετίζεται με τις ιδιαίτερες ανάγκες της Τουρκίας, δεδομένου
ότι η πλειοψηφία τους χρησιμοποιείται από Μονάδες του TKK και της
Χωροφυλακής σε επιχειρήσεις στις νοτιοανατολικές επαρχίες της χώρας.
Η ισορροπία που παρατηρείται στον τομέα των βαρέων όπλων πεζικού
διαταρράσσεται κατά περίπτωση λόγω των διαφορετικών επιχειρησιακών
προτεραιοτήτων των δύο στρατευμάτων. Στο γεγονός αυτό οφείλεται η
απόκτηση περισσότερων σύγχρονων A/T όπλων (Kornet-E) και ικανότερων
φορέων τους (M901 A2 ITV) στον αμυντικά προσανατολισμένο ΕΣ, καθώς και η
ύπαρξη όπλων υποστήριξης μεγάλου βεληνεκούς (Α/Κ όλμοι 120 mm) στον
δυνητικά επιτιθέμενο TKK. Η σύνθεση του οπλοστασίου του ΕΣ επηρεάζεται
επίσης από το ιδιόμορφο επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου, όπου τα
A/T όπλα θα έχουν πρωτίστως αντιαποβατικό ρόλο, όπως αποκαλύπτει η
ύπαρξη μεγάλου αριθμού βλημάτων Kornet με θερμοβαρική πολεμική κεφαλή.

Ο τεράστιος αριθμός πυροβόλων 155mm/52cal δημιουργεί σοβαρή
ανισορροπία δυνάμεων υπέρ του TKK, συγκρινόμενος με τα μόλις 24
PzH-2000GR του ΕΣ. Ανάλογα ίσχυαν για τα πυροβόλα 155mm/39cal, όμως η
δυσμενής για τον ΕΣ αναλογία μετριάσθηκε με την έλευση των M109 A3 GE
A1/A2. Ο αριθμός των άμεσα διαθέσιμων σωλήνων και το μέγιστο βεληνεκές
των συστημάτων θα διαδραματίσουν καίριο ρόλο σε ενδεχόμενη περίπτωση
αντιπαράθεσης, τόσο στον Έβρο, όπου όλοι οι σχηματισμοί του TKK έχουν
εφοδιαστεί με δύο Μοίρες των 24 σωλήνων, έναντι μίας των 12, 18 ή 24
σωλήνων του ΕΣ, όσο και στο Αιγαίο, όπου περισσότερα ελληνικά νησιά
μπορούν να βρεθούν υπό το συνεχές πυρ του εχθρικού πυροβολικού από τα
τουρκικά παράλια. Επίσης ο TKK αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στο πυραυλικό
πυροβολικό, το οποίο προσφέρει υψηλό όγκο πυρών και δυνατότητα πλήγματος
σε βάθος. Για το λόγο αυτό αναπτύχθηκε σειρά εγχώριων συστημάτων, η
οποία περιλαμβάνει από απλούς Πολλαπλούς Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ)
μικρού και μέσου βεληνεκούς μέχρι εκτοξευτές ρουκετών μεγάλου
διαμετρήματος και βεληνεκούς και τακτικά βαλλιστικά βλήματα. Είναι
προφανές ότι τα αντίστοιχα ελληνικά μέσα (MLRS/ATACMS, RM-70) θα
αναλάβουν σημαντικό μέρος της προσπάθειας αντιμετώπισης τυχόν εχθρικού
εγχειρήματος, όμως απαιτείται αναβάθμιση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων
τους, κυρίως μέσω της εισαγωγής νέων τύπων πυρομαχικών. Επίσης,
δεδομένης της καταλυτικής σημασίας που έχει ο έγκαιρος εντοπισμός των
εχθρικών δυνάμεων, είναι αυταπόδεικτη η αξία των μέσων επιτήρησης,
πρόσκτησης και κατάδειξης στόχων.
Αντίστροφος είναι ο συσχετισμός δυνάμεων στον τομέα του Α/Α Πυροβολικού,
αντικατοπτρίζοντας το διαφορετικό επιχειρησιακό προσανατολισμό των δύο
πλευρών. Ο TKK περιορίζεται σε Αντιαεροπορικά Συστήματα Πολύ Μικρού
Βεληνεκούς (VSHORADS), με σκοπό την εγγύς Α/Α προστασία των δυνάμεων
ελιγμού του. Αντίθετα, ο ΕΣ διαθέτει πλειάδα αξιόλογων συστημάτων πολύ
μικρού, μικρού και μέσου βεληνεκούς, τα οποία θα αναλάβουν την
αναχαίτιση τυχόν εχθρικής αεραποβατικής ενέργειας αλλά και την προστασία
των αμυνόμενων φιλικών μονάδων και κρίσιμων εγκαταστάσεων και υποδομών
από την εχθρική αεροπορία, η οποία θα υποστηρίζει τυχόν τουρκική
επιθετική ενέργεια.
.

Η αξία των αεροκίνητων επιχειρήσεων
αποδείχθηκε για τον TKK υπό πραγματικές συνθήκες, κατά τον πόλεμο στους
ορεινούς όγκους του Κουρδιστάν. Κατά συνέπεια, η Τουρκία επί σειρά ετών
επενδύει στην προμήθεια μεγάλου αριθμού σύγχρονων ελικοπτέρων μέσης
μεταφορικής ικανότητας S-70A Black Hawk και AS532 UL Cougar, τα οποία
αποτελούν βασική προϋπόθεση για την απόκτηση αποτελεσματικής δυνατότητας
εναέριας εφόδου. Τα ελικόπτερα αυτά αντιπροσωπεύουν μία από τις
οξύτερες απειλές για τον ελληνικό αμυντικό σχεδιασμό, προσθέτοντας το
στοιχείο του κατακόρυφου ελιγμού σε περίπτωση αιφνιδιαστικής εχθρικής
ενέργειας. Στο Αιγαίο μία αερομεταφερόμενη δύναμη μπορεί να ενισχύσει
τυχόν αμφίβια ενέργεια εναντίον μεγάλου ελληνικού νησιού ή να αποτελέσει
την κύρια δύναμη εφόδου κατά μικρότερου ενώ στη Θράκη επιτρέπει τη
μετάβαση εχθρικών δυνάμεων και των μέσων υποστήριξής τους στην περιοχή
των επιχειρήσεων, ή, χειρότερα, στα μετόπισθεν αυτής. Η απόκτηση βαρέων
μεταφορικών ελικοπτέρων από τον TKK θα ολοκληρώσει την επιχειρησιακή
δυνατότητα εναέριας εφόδου ενώ η μαζική ένταξη σε υπηρεσία των εγχώριας
ανάπτυξης επιθετικών ελικοπτέρων T129 θα κλιμακώσει την απειλή κατά των
τεθωρακισμένων σχηματισμών του ΕΣ.
Η αξιοποίηση των επιθετικών ελικοπτέρων AH-64A+/DHA Apache από τον ΕΣ
προσέδωσε στην Αεροπορία Στρατού εκτεταμένες δυνατότητες, οι οποίες στο
μέλλον θα πρέπει να διαφυλαχθούν και να επαυξηθούν, δεδομένου του
καθοριστικού ρόλου που τα εν λόγω ελικόπτερα θα κληθούν να
διαδραματίσουν στο Αιγαίο και τη Θράκη. Η συμβολή των βαρέων μεταφορικών
ελικοπτέρων CH-47SD/DG Chinook είναι προφανώς καθοριστική στη μεταφορά
δυνάμεων στα μέτωπα αυτά, όμως η κατάσταση στα ελαφρύτερα μεταφορικά
ελικόπτερα είναι πλέον απαράδεκτη. Η ολοκλήρωση του πολύπαθου
προγράμματος NH90 θα επιφέρει μεν σημαντική βελτίωση, όμως μόνη της δεν
συνιστά συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος, η επίλυση του οποίου
απαιτεί την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων.

Ισοζύγιο Ναυτικής Ισχύος

Τα υποβρύχια των κλάσεων GÜR και PREVEZE αποτελούν τις κύριες μονάδες
του στόλου υποβρυχίων του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού (TDK),
διαθέτοντας σύγχρονα συστήματα σόναρ και διαχείρισης μάχης, κυρίως όμως
προηγμένες τορπίλες DM2A4. Το TDK σχεδιάζει την απόκτηση έξι υποβρυχίων
κλάσης CERBE, τα οποία θα βασίζονται στον Τύπο 214 αλλά θα διαθέτουν
εγχώριας ανάπτυξης συστήματα μάχης και τορπίλες Mk48 Mod6AT AUR,
προκειμένου να αντικαταστήσει τα ισάριθμα υποβρύχια κλάσης ATILAY,
περιορισμένων επιχειρησιακών δυνατοτήτων. Όμως το χρονοδιάγραμμα του
σχετικού προγράμματος ήδη γνωρίζει διετή υπέρβαση, με αποτέλεσμα τη
μετάθεση, προς το παρόν, του χρόνου παράδοσης της πρώτης μονάδας για το
έτος 2020. Επομένως, οι τρέχουσες επιδόσεις μέγιστου βάθους κατάδυσης
και, κυρίως, αυτονομίας με αθόρυβη πλεύση των υποβρυχίων του TDK
υπολείπονται δραματικά εκείνων του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ (S120), αρχικού
υποβρυχίου Τύπου 214 του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) και, για την ώρα,
μοναδικού υποβρυχίου με σύστημα Πρόωσης Ανεξάρτητης του Αέρα (AIP) στο
Αιγαίο. Ο στόλος υποβρυχίων του ΠΝ θα δεχθεί αποφασιστική ενίσχυση με
την παράδοση του δεύτερου σκάφους του τύπου, ΠΙΠΙΝΟΣ (S121), έως το
τέλος του 2014 και των υπόλοιπων δύο, καθώς και του, τεχνολογίας AIP
πλέον, ΩΚΕΑΝΟΣ (S118), έως τις αρχές του 2016. Η προμήθεια έξι
συστοιχιών συσσωρευτών, οι οποίοι θα παραδοθούν σταδιακά έως το τέλος
του ίδιου έτους, θα αυξήσει τη διαθεσιμότητα των ισάριθμων υποβρυχίων
των κλάσεων ΓΛΑΥΚΟΣ και ΠΟΣΕΙΔΩΝ και θα επιτρέψει τη διατήρησή τους σε
υπηρεσία, για μια οκταετία τουλάχιστον.

Η αδιάκοπη αναβάθμιση του εξοπλισμού μάχης
των κύριων μονάδων στόλου του TDK ευθύνεται για την απόκτηση σοβαρού
ποιοτικού προβαδίσματος, εντελώς αναντίστοιχου προς το περιορισμένο
αριθμητικό πλεονέκτημά του, σε σχέση με το ΠΝ. Πέραν της επιχειρησιακής
δυνατότητας αντιαεροπορικού πολέμου περιοχής, στηριζόμενης στο βλήμα
SM-1 MR, την οποία το ΠΝ στερείται από καιρό, το TDK επιδεικνύει πλέον
σαφή υπεροχή, διαζευκτικά ή σωρευτικά, στον αριθμό των κύριων μονάδων
στόλου με ραντάρ επιτήρησης αέρος τριών διαστάσεων, σύγχρονο σύστημα
διαχείρισης μάχης, εγχώριας μάλιστα ανάπτυξης στην περίπτωση των
φρεγατών κλάσης GABYA, σύστημα κατακόρυφης εκτόξευσης κατευθυνόμενων
βλημάτων και ικανότητα εκτόξευσης βλημάτων RIM-162 ESSM. Ανάλογου
τεχνολογικού επιπέδου εξοπλισμό διαθέτουν οι σύγχρονες κορβέτες κλάσης
ADA, η ένταξη των οποίων στο TDK επιβεβαίωσε την αυτόνομη ικανότητα
σχεδίασης, ναυπήγησης και ολοκλήρωσης συστημάτων κύριων μονάδων
επιφανείας. Στον καταιγισμό των εξελίξεων αυτών αντιπαρατίθεται μόλις ο
Εκσυγχρονισμός Μέσης Ζωής έξι φρεγατών κλάσης ΕΛΛΗ του ΠΝ, ο οποίος
επιμήκυνε τη χρονική διάρκεια ζωής τους, αύξησε την αξιοπιστία και
διαθεσιμότητα των υποσυστημάτων τους και αναβάθμισε τον εξοπλισμό
ναυτιλίας, διαχείρισης μάχης και ηλεκτρονικού πολέμου, όμως άφησε άθικτα
τα εγκατεστημένα οπλικά συστήματα, με συνέπεια να συμβάλει οριακά στον
περιορισμό της ποιοτικής υπεροχής του TDK. Ως εκ τούτου και με δεδομένη
τη με άλλο τρόπο αδυναμία βραχυπρόθεσμης αριθμητικής ενίσχυσης των
κύριων μονάδων στόλου του ΠΝ, το καθήκον αυτό επαφίεται πλέον
αποκλειστικά στο σχεδιαζόμενο Εκσυγχρονισμό Μέσης Ζωής των τεσσάρων
φρεγατών κλάσης ΥΔΡΑ του ΠΝ, ο οποίος αποκτά πλέον επείγοντα χαρακτήρα,
δεδομένης της ηλικίας των πλοίων, τα οποία εντάχθηκαν σε υπηρεσία μεταξύ
Οκτωβρίου 1992 και Δεκεμβρίου 1998. Για το πρόγραμμα αυτό η Ειδική
Διαρκής Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής των
Ελλήνων έχει ήδη εγκρίνει τη διάθεση ποσού 400 εκατ. ευρώ σε βάθος
15ετίας.

Ο εκτεταμένος στόλος ΤΠΚ του TDK αποτελείται από σκάφη τριών κλάσεων
με κλιμακωτά αναβαθμισμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό επιτήρησης, ελέγχου
βολής και διαχείρισης μάχης, απαράλλακτο όμως κύριο οπλισμό κύριων
πυροβόλων και κατευθυνόμενων βλημάτων Harpoon. Όλα τα σκάφη επιτυγχάνουν
υψηλή μέγιστη ταχύτητα, αυτά δε της κλάσης KILIÇ επιπρόσθετα διαθέτουν
χαρακτηριστικά περιορισμού της ραδιοτομής της υπερκατασκευής. Τα ΤΠΚ του
ΠΝ υστερούν αριθμητικά, όμως σημαντικό παράγοντα διαφοροποίησης
αποτελούν τα σκάφη κλάσης ΡΟΥΣΣΕΝ, τα οποία σύντομα θα γίνουν πέντε,
μετά την επικείμενη παράδοση του ΡΙΤΣΟΣ (P71): Διαθέτοντας ενεργό
σύστημα άμυνας κατά βλημάτων, βασισμένο στο Βλήμα Περιστρεφόμενης
Ατράκτου (RAM) και, από το τέταρτο σκάφος, προηγμένα κατευθυνόμενα
βλήματα MM40 Exocet Block 3, τα σκάφη αυτά διαθέτουν τις πληρέστερες
δυνατότητες Πολέμου Επιφανείας μεταξύ όλων των τύπων ΤΠΚ στο Αιγαίο.
Το TDK θέτει συνεχώς σε υπηρεσία πρόσθετα πλοία κλάσης TUZLA, κύρια
αποστολή των οποίων είναι η ανθυποβρυχιακή περιπολία στις προσεγγίσεις
ναυστάθμων και εγκαταστάσεών του, όπως υποδεικνύει η εγκατάσταση
εμπορικού σόναρ χαμηλής συχνότητας, γενικής χρήσης και εκτοξευτή
ανθυποβρυχιακών ρουκετών. Αντιθέτως, ο εκτενέστερος ηλεκτρονικός
εξοπλισμός και ο βαρύτερος κύριος οπλισμός των σύγχρονων περιπολικών
πλοίων του ΠΝ αποκαλύπτει την πρόθεση χρήσης τους σε ρόλους συνοδείας
και επιτήρησης επιφανείας.

Η εγγύτητα των νησιών του Αιγαίου στα τουρκικά παράλια εξηγεί την
προτίμηση του TDK σε Σκάφη Απόβασης Αρμάτων (LCT), από τα οποία οκτώ
ανήκουν στον νέο τύπο Ç151, ταχύτητας 20 kts. Αντίθετα, τρία από τα
τέσσερα Πλοία Απόβασης Αρμάτων (LST) του TDK έχουν πρόθεμα ταξινόμησης
NL, υποδηλώνοντας πως έχουν ως κύρια αποστολή τη ναρκοθέτηση. Η
κατάσταση αυτή αναμένεται να μεταβληθεί από το έτος 2017, όταν θα
αρχίσουν οι παραδόσεις των δύο νέων LST κλάσης BAYRAKTAR, με εκτεταμένο
εξοπλισμό επιτήρησης αέρος, διαχείρισης μάχης και άμυνας κατά βλημάτων.
Παράλληλα, στις 19 Φεβρουαρίου 2014 άρχισαν διαπραγματεύσεις μεταξύ του
SSM και της Navantia, για την ναυπήγηση ενός Αποβατικού Μεταφορικού
Δεξαμενής (LPD), το οποίο υπολογίζεται ότι θα εισέλθει σε υπηρεσία το
έτος 2021. Από την πλευρά του, το ΠΝ αναμένει την υπογραφή σύμβασης Εν
Συνεχεία Υποστήριξης (FOS) για τα Πλοία Ταχείας Μεταφοράς τύπου Zubr,
προκειμένου να αυξηθεί ο αριθμός τους σε υπηρεσία και ταυτόχρονα
εφαρμόζει λύσεις για την καλύτερη αξιοποίηση των αρματαγωγών κλάσης
ΣΑΜΟΣ.
Η γεωγραφία των Στενών και των δυτικών ακτών της Τουρκίας εξηγεί τον
εκτεταμένο στόλο ναρκοθηρευτικών του TDK, εκ των οποίων τα σκάφη κλάσης
AYDIN είναι ναυπηγημένα από αμαγνητικό χάλυβα και διαθέτουν συστήματα
ναρκοθηρίας τεχνολογίας αιχμής. Ο αντίστοιχος εξοπλισμός των
ναρκοθηρευτικών του ΠΝ, ιδίως του τύπου Osprey, επαρκεί για την εκτέλεση
της αποστολής τους, όχι όμως και ο συνολικός αριθμός των τεσσάρων μόλις
πλοίων της Διοίκησης Ναρκοπολέμου.
Το TDK αναμένει την ένταξη σε υπηρεσία του Μητρικού Πλοίου (MOSHIP)
διάσωσης υποβρυχίων κλάσης ALEMDAR, το οποίο καθελκύσθηκε στην
Κωνσταντινούπολη, στις 29 Απριλίου 2014. Από την άλλη, το ΠΝ αξιοποιεί
τις ευρείες δυνατότητες του Πλοίου Γενικής Υποστήριξης ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ, με
σκοπό τη συνδρομή των υπηρεσιών πολιτικής προστασίας και την παροχή
περίθαλψης σε κατοίκους απομακρυσμένων νησιών του Αιγαίου, πέραν της
συμμετοχής του σε αμιγώς επιχειρησιακές αποστολές εθνικού και διεθνούς
επιπέδου.

Η μαζική επένδυση του TDK στην Αεροπορία Ναυτικού εξηγείται από την
εξαγγελία των προγραμμάτων ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ και ΠΟΔΕΙΔΩΝ II, με τα οποία το ΠΝ
σχεδίαζε την απόκτηση επτά ή οκτώ υποβρυχίων τεχνολογίας AIP. Ως
αποτέλεσμα, το TDK απέκτησε εκτεταμένο στόλο σύγχρονων ελικοπτέρων, η
αναλογία των οποίων ανά κύρια μονάδα στόλου με αντίστοιχη δυνατότητα
υποδοχής τους υπερβαίνει κατά πολύ την αντίστοιχη του ΠΝ. Τα ελικόπτερα
S-70B/B-28 διαθέτουν ανθυποβρυχιακό εξοπλισμό τεχνολογίας αιχμής,
προηγμένες τορπίλες Mk54 Mod0 και κατευθυνόμενα βλήματα Penguin και
Hellfire, ενώ σύγχρονος είναι ο αντίστοιχος εξοπλισμός των ελικοπτέρων
AB 212ASW του TDK.
Επίσης, μετά από πολυετή καθυστέρηση, παραλήφθηκαν έξι CN-235D/K, τα
οποία διαθέτουν αξιόλογο εξοπλισμό εντοπισμού υποβρυχίων ή στόχων
επιφανείας και διαχείρισης μάχης, εν αναμονή των παραδόσεων ισάριθμων
ATR 72-600T MPA, με πανομοιότυπο εξοπλισμό, οι οποίες αναμένεται να
αρχίσουν το Φεβρουάριο 2017 και να ολοκληρωθούν στο τέλος του 2018.
Το ΠΝ εστιάζει το ενδιαφέρον του στην υλοποίηση λύσεων που σχετίζονται
με τη συντήρηση κινητήρων των ελικοπτέρων S-70B/B-6 Αegean Hawk και την
ενίσχυση της διαθεσιμότητας και της αποτελεσματικότητας των ελικοπτέρων
AB 212ASW. Αντιπροσωπευτική είναι η ολοκλήρωση της πρώτης Μείζονος
Ενισχυμένης Επιθεώρησης (MRI) από την 1η Μοίρα Ελικοπτέρων Ναυτικού
(ΜΕΝ) και η εγκατάσταση του τακτικού συστήματος OCTOPUS, το οποίο
επιτρέπει την ολοκλήρωση δεδομένων από αισθητήρες και συστήματα του
ελικοπτέρου και τη μετάδοσή τους σε άλλους φορείς. Επίσης, αναμένεται η
τελική απόφαση σχετικά με τους ρόλους που θα αναλαμβάνουν τα τέσσερα
P-3B Orion που θα επαναφερθούν σε υπηρεσία, από την οποία θα εξαρτηθεί η
επιλογή του ηλεκτρονικού εξοπλισμού αποστολής που θα δεχθούν, μετά την
επέκταση του ορίου ζωής τους κατά 15.000 ώρες πτήσης.

Ισοζύγιο Αεροπορικής Ισχύος

Η αξιοσημείωτη, για πρώτη φορά μετά από καιρό, μείωση του αριθμού
τακτικών μαχητικών της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας (THK) σε λιγότερα
από 300, αποκρύπτει το σοβαρό ποιοτικό προβάδισμά τους σε σύγκριση με
αυτά της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ). Η αναβάθμιση του ηλεκτρονικού
εξοπλισμού αποστολής των τουρκικών μαχητικών F-16C/D έχει ως αποτέλεσμα
τη δημιουργία ενός ομοιογενούς στόλου, με επιχειρησιακές δυνατότητες τις
οποίες επιδεικνύει σημαντικά κατώτερος αριθμός ελληνικών μαχητικών. Η
εκτεταμένη ομοιοτυπία του στόλου των F-16C/D της THK παρέχει
αυταπόδεικτα οφέλη στους τομείς της εκπαίδευσης και της εφοδιαστικής
υποστήριξης ενώ η πρόσβαση στους πηγαίους κώδικες του λογισμικού των
συστημάτων πτήσης και ελέγχου πυρός εξασφαλίζει τη διαρκή δυνατότητα
ολοκλήρωσης οπλικών και άλλων συστημάτων. Επίσης, η απαλλαγή από
παλαιούς τύπους μαχητικών με αμελητέα επιχειρησιακή προσφορά, επιτρέπει
τη διάθεση πολύτιμων πόρων στην αξιοποίηση των σύγχρονων αεροσκαφών και
την περαιτέρω επαύξηση των δυνατοτήτων τους, με την ενσωμάτωση σύγχρονου
εξοπλισμού και όπλων. Εντούτοις, οι πολιτικές εξελίξεις καθιστούν
αμφίβολη την υποστήριξη κρίσιμων υποσυστημάτων ισραηλινής προέλευσης των
F-4E/2020 και συνεπώς τη συνολική διαθεσιμότητά τους. Σημαντικότερο
όμως πλήγμα για την THK αποτελούν οι αθρόες παραιτήσεις από τις τάξεις
της έμπειρων χειριστών, τριψήφιου αριθμού για κάθε έτος της τελευταίας
τετραετίας, χωρίς μάλιστα εμφανή τάση ανακοπής.
Από την πλευρά της, η ΠΑ επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στη διατήρηση
υψηλών προτύπων στον τομέα της εκπαίδευσης και την υποστήριξη των
σύγχρονων εκδόσεων των μαχητικών Mirage 2000-5 Mk2 και F-16C/D,
παρακολουθώντας ταυτόχρονα στενά τις τρέχουσες εξελίξεις στα διεθνώς
προσφερόμενα προγράμματα αναβάθμισης των τελευταίων. Όμως, η
προτεραιότητα στην επίτευξη ομοιοτυπίας είναι χαμηλότερη, δεδομένου ότι
την απόσυρση των A-7E/TA-7C δε θα ακολουθήσει αυτή των ακόμη
δαπανηρότερων στην λειτουργία και υποστήριξη RF-4E, τα οποία θα
παραμείνουν σε υπηρεσία, σε χωριστή μάλιστα Μοίρα αν και σε μειωμένους
αριθμούς, τα επόμενα έτη.

Η ΠΑ υπερέχει σαφώς της THK στον τομέα των βλημάτων αέρος-αέρος τόσο
σε απόλυτους αριθμούς όσο και στην αναλογία τους ανά αεροσκάφος,
δεδομένου ότι 216 μαχητικά της διαθέτουν δυνατότητα βολής βλημάτων BVR
ενεργού καθοδήγησης ραντάρ, έναντι 238 της THK, στα οποία δε
συμπεριλαμβάνονται τα εκσυγχρονισμένα F-4ET/2020. Η υπεροχή αυτή όμως
μετριάζεται τόσο ποσοτικά, λόγω της επιχειρησιακής χρήσης από την THK
του βλήματος WVR AIM-9X, όσο και ποιοτικά, εξ αιτίας της μαζικής
εισαγωγής σε υπηρεσία του Διακλαδικού Συστήματος Υπόδειξης
Εγκατεστημένου στην Κάσκα (JHMCS) των χειριστών των F-16C/D.
Η ΤΗΚ προβαίνει σε μαζική απόκτηση όπλων χερσαίας προσβολής, ιδίως
μακρού βεληνεκούς, προκειμένου να αναπληρώσει τα αποθέματά που
μειώνονται λόγω των εντατικών επιχειρήσεων στο Κουρδιστάν, αλλά και να
υπερβεί τους περιορισμούς που θέτουν οι προμηθεύτριες χώρες. Οι
προμήθειες αφορούν κυρίως τους Πυραύλους Απομακρυσμένης Προσβολής
Χερσαίων Στόχων – Διευρυμένης Απόκρισης (SLAM-ER) AGM-84K και τους
εγχώριους Πυραύλους Μεγάλου Βεληνεκούς (SOM).
Η ΠΑ εξακολουθεί να διαθέτει όπλα χωρίς αντίστοιχα στο τουρκικό
οπλοστάσιο, όπως το Αυτόνομο Συμβατικό Σύστημα Πλεύσης Μακράς Εμβέλειας –
Γενικής Χρήσης (SCALP-EG), το βλήμα Αέρος-Επιφανείας AM39 Exocet και το
Αυτόνομο Σύστημα Διανομής Ελεύθερης πτήσης (AFDS). Παρ’ όλα αυτά,
παρατηρείται εμφανής έλλειψη επαρκούς αριθμού σύγχρονων ατρακτιδίων
ναυτιλίας / στόχευσης, σε σύγκριση με την τουρκική πλευρά.

Το επίγειο δίκτυο αεράμυνας της THK στηρίζεται σε οκτώ συστοιχίες
βλημάτων MIM-14 Nike Hercules και ισάριθμες MIM-23 HAWK-XXI, με τις
τελευταίες να αντικαθιστούν περιμετρικά της Κωνσταντινούπολης τις
πρώτες, οι οποίες με τη σειρά τους μεταφέρθηκαν σε αντίστοιχες σταθερές
θέσεις στα μικρασιατικά παράλια. Το μετακινούμενο σύστημα HAWK-XXI
παρέχει αξιόλογες επιδόσεις, κατώτερες όμως των συστημάτων MIM-104
Patriot PAC-3 και S-300PMU1, οι οποίες ανήκουν σε διαφορετική κατηγορία
βεληνεκούς και ύψους αναχαίτισης. Η επαναπιστοποίηση των βλημάτων του
τελευταίου και η συμπλήρωση του αριθμού τους αποτελούν κρίσιμες
παραμέτρους για την αποτελεσματική αξιοποίησή του, αρχικό βήμα της
οποίας ήταν η επιτυχημένη πρώτη βολή του, μόλις στις 13 Δεκεμβρίου 2013.
Εξίσου καίρια είναι η πλήρης διασύνδεσή του με το υπόλοιπο δίκτυο
αεράμυνας της ΠΑ, πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει με επίταση η THK, εφ’
όσον εμμείνει στην αρχική επιλογή του κινεζικού συστήματος FD-2000 για
το πολύπαθο πρόγραμμα T-LORAMIDS.
Οι δύο χώρες διαθέτουν πυκνό δίκτυο επίγειων ραντάρ 3D, ενταγμένο στο
Επίγειο Περιβάλλον Αεράμυνας του NATO (NADGE), η Τουρκία όμως
επιπρόσθετα έχει αναπτύξει ανεξάρτητο εθνικό δίκτυο στηριζόμενο σε 14
σύγχρονα ραντάρ 3D τύπου TRS-22XX και 18 σταθμούς C³. Το σύνολο των
επίγειων ραντάρ είναι εξαιρετικά ευάλωτο σε περίπτωση ένοπλης
σύγκρουσης, για το λόγο αυτό οι δύο πλευρές έχουν αποκτήσει
Αερομεταφερόμενα Συστήματα Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου (ΑΣΕΠΕ).
Τα δύο πρώτα από τα τέσσερα συνολικά Β-737ES MESA παραδόθηκαν στην THK
μετά από μείωση των συμβατικών προδιαγραφών, προκειμένου να επιλυθεί
σωρεία τεχνικών προβλημάτων που ευθύνονται για την πολυετή καθυστέρηση
και τη σοβαρή υπέρβαση κόστους του προγράμματος Peace Eagle, όμως η
διαθεσιμότητα των αεροσκαφών υπονομεύεται από ενδεχόμενα προσκόμματα
στην υποστήριξη των ισραηλινής προέλευσης υποσυστημάτων τους. Παρ’ όλα
αυτά, το πρόγραμμα αποδίδει συστήματα που ενσωματώνουν τεχνολογία αιχμής
και επιδεικνύουν επιδόσεις σημαντικά ανώτερες των EMB-145H της ΠΑ. Τα
τελευταία πάντως καλύπτουν επαρκώς τις ελληνικές ανάγκες και έχουν
αξιοποιηθεί πλήρως από την ΠΑ, η οποία επιπλέον έχει αποκομίσει
εκτεταμένη εμπειρία από τη χρήση τους σε πραγματικές αποστολές, στο
πλαίσιο της Επιχείρησης «Unified Protector» του NATO.
Αμφότερες οι Αεροπορίες διαθέτουν ολοκληρωμένα συστήματα C², ενώ
σημαντικές εξελίξεις για την ΠΑ ήταν η ίδρυση της 140 ΣΕΠΗΠ και η
μετεγκατάσταση του Εθνικού Κέντρου Αεροπορικών Επιχειρήσεων (ΕΚΑΕ) στις
πρώην εγκαταστάσεις του 7ου Κέντρου Συνδυασμένων Αεροπορικών
Επιχειρήσεων (CAOC-7) στο Κουτσόχερο Λάρισας.

Με την παράδοση, στις 7 Απριλίου 2013, του πρώτου A400M Atlas, μετά
από καθυστέρηση οφειλόμενη στην αμφισβήτηση της πλήρωσης των συμβατικών
προδιαγραφών, η THK απέκτησε την επιχειρησιακή δυνατότητα εκτέλεσης
αερομεταφορών στρατηγικής εμβέλειας, τακτικής κατατομής πτήσης.
Από την πλευρά της η ΠΑ επιτέλους αρχίζει να αποκαθιστά τη διαθεσιμότητα
των C-27J, τα οποία θα ανακουφίσουν το έργο των εκσυγχρονισμένων
C-130B/H. Αντίστοιχο ρόλο επιτελεί στην THK ο ευμεγέθης στόλος των
CN-235M-100, ορισμένα από τα οποία έχουν διαμορφωθεί για την κάλυψη
ειδικών αναγκών. Με την απόσυρση των F-5A/B 2000, η προκεχωρημένη και
επιχειρησιακή εκπαίδευση των χειριστών της THK διεξάγεται με
εκσυγχρονισμένα αεροσκάφη T-38M. Στο βασικό εκπαιδευτικό στάδιο, τα
εγχώρια Hürkuş-B θα συμπληρώσουν τα ΚΤ-1Τ, τα οποία έχουν αντικαταστήσει
πλήρως τα T-37B/C. Οι αντίστοιχοι ρόλοι στην ΠΑ, δεδομένης της
απόσυρσης των A-7E/TA-7C, στα οποία εκτελούταν η Εκπαίδευση Εισαγωγής σε
Μαχητικά (LIFT), αναλαμβάνονται από τα πεπαλαιωμένα T-2C/E και τα T-6A,
η διαθεσιμότητα των οποίων αποκαθίσταται σταδιακά. Το επίπεδο της
επιχειρησιακής εκπαίδευσης των χειριστών της THK αναβαθμίζεται
καθοριστικά χάρη στο πεδίο EHTES και τα ατρακτίδια Οργανολογίας Ελιγμών
Εναέριας Μάχης (ACMI).
Η περιορισμένη διαθεσιμότητα των Μη Επανδρωμένων Εναέριων Οχημάτων (UAV)
των τύπων Heron και Aerostar, ισραηλινής προέλευσης, υποχρέωσαν την THK
στη διετή μίσθωση αεροσκαφών King Air 350, προκειμένου να αναλάβουν
αποστολές Πληροφοριών, Επιτήρησης και Αναγνώρισης (ISR), εν αναμονή της
επίλυσης των προβλημάτων του UAV Anka, μετά τη συντριβή δεύτερου
οχήματος του τύπου στις 6 Δεκεμβρίου 2013. Από την πλευρά της η ΠΑ
αξιοποιεί πλήρως τα UAV ΠΗΓΑΣΟΣ II, τα οποία επιχειρούν με τη Μοίρα Μη
Επανδρωμένων Αεροσκαφών και έχουν ήδη συμμετάσχει σε ασκήσεις τόσο της
ΠΑ, όσο και διακλαδικές.

Ισοζύγιο Στρατιωτικής Ισχύος στην Κύπρο

Mε την παράνομη εισβολή και κατοχή, την εκδίωξη των Ελλήνων από τις
εστίες τους και τον συστηματικό εποικισμό του βόρειου τμήματος της
Κύπρου, η Τουρκία απέκτησε το στρατιωτικό πλεονέκτημα και έθεσε σε
μεγάλο βαθμό τη νήσο υπό τον στρατηγικό της έλεγχο. Οι ελεύθερες
περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας τελούν υπό τη συνεχή απειλή ισχυρών
δυνάμεων κατοχής που έχουν τη δυνατότητα αιφνιδιαστικής επιθετικής
ενέργειας και απόκτησης στρατηγικών πλεονεκτημάτων εντός μικρού χρονικού
διαστήματος. Παρά τη σημαντική οικονομική επιβάρυνση, οι δυνάμεις
κατοχής αναβαθμίζονται διαρκώς και σήμερα αποτελούνται από 43.000
άνδρες, που σε πλήρη κινητοποίηση εφεδρειών αναμένεται να φτάσουν τους
74.000, με τοπική επιστράτευση και, ενδεχομένως, με ενισχύσεις από την
Τουρκία. Συγκριτικά, το προσωπικό της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ) υπολογίζεται
σε 13.000, που με κινητοποίηση εφεδρειών 50.000 ανδρών θα ανέλθει στους
63.000, περιλαμβανομένου του προσωπικού της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου
(ΕΛΔΥΚ). Η ΕΦ διαθέτει αξιόλογο και ποιοτικό εξοπλισμό στους τομείς των
αρμάτων μάχης, τεθωρακισμένων οχημάτων, επιθετικών ελικοπτέρων και
επίγειας αεράμυνας. Ειδικά στον τελευταίο τομέα, οι μονάδες είναι πολύ
ισχυρότερες των όσων γίνεται δημοσίως παραδεκτό. Όμως η γεωγραφική
εγγύτητα και η συντριπτική στρατιωτική υπεροχή της Τουρκίας καθιστούν μη
αποδοτική την επένδυση της Κύπρου στη ναυτική και την εναέρια ισχύ,
δεδομένου του τεράστιου κόστους πρόσκτησης, λειτουργίας και υποστήριξης
των σχετικών οπλικών συστημάτων. Συνεπώς η επιβίωση της Κύπρου, σε
περίπτωση επιχειρήσεων, εξαρτάται απόλυτα από την υποστήριξη των
Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η συνθήκη αυτή επιβάλλεται να αποτελεί
σταθερή παράμετρο κατά τη διαμόρφωση του Ελληνικού αμυντικού δόγματος,
την εκπόνηση του επιχειρησιακού σχεδιασμού και τη σύνταξη των
προδιαγραφών εξοπλιστικών προγραμμάτων. Επίσης, αντικείμενο
προβληματισμού αποτελεί η επαναλαμβανόμενη τα τελευταία έτη ματαίωση της
άσκησης «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ», κορυφαίας εκπαιδευτικής δραστηριότητας της ΕΦ με
πρόσκληση εφέδρων και εθνοφυλάκων, αιτιολογούμενη από τη διεξαγωγή των
διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος, με την πρόοδο
των οποίων πάντως βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία.

Αμυντικές Δαπάνες Ελλάδας – Τουρκίας

Η μείωση των πιστώσεων του προϋπολογισμού
(Π/Υ) του ΥΠΕΘΑ κατά 48% την τελευταία πενταετία (2009: €6,57 δισ.,
2014: €3,11 δισ.) δημιούργησε ασφυκτικό πλαίσιο για τις ΕΕΔ καθώς το 61%
των πιστώσεων καλύπτει ανελαστικές δαπάνες (μισθοδοσία και παροχές
προσωπικού: €1,9 δισ.), συμπιέζοντας δραματικά τoυς διαθέσιμους
χρηματικούς πόρους για την κάλυψη λειτουργικών αναγκών (€557 εκατ.) και
την ανανέωση του εξοπλισμού (€583 εκατ.). Με βάση το Μεσοπρόθεσμο
Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2015-2018, το οποίο
απεικονίζει τη δημοσιονομική στρατηγική της κυβέρνησης σε βάθος
τετραετίας, οι ταμειακές πληρωμές για εξοπλιστικές δαπάνες εκτιμάται ότι
θα διαμορφωθούν φέτος στα €533 εκατ., μειωμένες κατά €50 εκατ. έναντι
των προβλέψεων του Π/Υ. Ταυτόχρονα, το ΜΠΔΣ προβλέπει διαμόρφωση των
εξοπλιστικών δαπανών (σε ταμειακή βάση) στα €700 εκατ. για το 2015, σε
€598 εκατ. για το 2016, σε €497 εκατ. για το 2017 και σε €500 εκατ. για
το 2018, δηλαδή κάτω από το όριο των €850 εκατ. που θεσπίστηκε
προκειμένου οι ετήσιες εξοπλιστικές δαπάνες να μην υπερβαίνουν το 0,3%
επί του ΑΕΠ. Η υποχρηματοδότηση του ΥΠΕΘΑ καθιστά λίαν αμφίβολη την
υλοποίηση των 31 προγραμμάτων συνολικού προϋπολογισμού €14,55 δισ. που
περιλαμβάνει το Μακροπρόθεσμο Πρόγραμμα Προμηθειών Αμυντικού Υλικού
2011-2025 και κρίνονται ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της Ελληνικής
στρατιωτικής ισχύος.

Οι αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας
καλύπτονται από πιστώσεις διαφόρων κρατικών φορέων, στους οποίους
επικρατεί μερική ή και πλήρης αδιαφάνεια. Συγκεκριμένα, οι αμυντικές
ανάγκες της Τουρκίας καλύπτονται από το Υπουργείο Άμυνας (MSB), το
Υφυπουργείο Αμυντικών Βιομηχανιών (SSM), το Υπουργείο Εσωτερικών όσον
αφορά τους προϋπολογισμούς της Χωροφυλακής και της Ακτοφυλακής , το
Ταμείο Υποστήριξης Αμυντικών Βιομηχανιών (SSDF), τον προϋπολογισμό της
κρατικής βιομηχανίας ΜΚΕΚ, τις απόρρητες δαπάνες (Örtülü Ödenek) του
πρωθυπουργικού γραφείου και το Ίδρυμα για την Ενίσχυση των Τουρκικών
Ενόπλων Δυνάμεων (TSKGV), που μεταξύ άλλων κατέχει σημαντικό μερίδιο των
εταιρείων Aselsan, Havelsan, Roketsan και ΤΑΙ. Ειδικότερα, ο προϋπολογισμός του MSB ανήλθε το 2014 σε TL21,815 δισ. (€7,962 δισ.), εκ των οποίων το 57% των πιστώσεων καλύπτει ανελαστικές δαπάνες (48%
μισθοδοσία, 9% ασφαλιστικές εισφορές) ενώ το 41% αφιερώνεται σε
προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών προς κάλυψη λειτουργικών δαπανών των
Χερσαίων, Ναυτικών και Αεροπορικών Δυνάμεων. Oι προμήθειες αμυντικού
υλικού καλύπτονται ξεχωριστά από τον προϋπολογισμό του Υφυπουργείου
Αμυντικών Βιομηχανιών (SSM) με πιστώσεις που κυμαίνονται ετησίως από
$1,5 έως $2,7 δισ., εκ των οποίων $777 εκατ. (€574 εκατ.) δαπανήθηκαν
φέτος για Έρευνα και Ανάπτυξη (R&D). Oι προϋπολογισμοί της
Χωροφυλακής και της Ακτοφυλακής ανήλθαν σε TL 6.1 δισ. και TL452 εκατ. αντίστοιχα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Ι. Μείζονα Περιστατικά Ασφαλείας Ελικοπτέρων S-70 των TSK

ΙΙ. Μείζονα Περιστατικά Ασφαλείας Αεροσκαφών F-16 της ΤΗΚ

_____________
e-Amyna Τελευταία ενημέρωση: 02/09/2014

Σχετικά θέματαΕθνική Άμυνα Τουρκία

andpik

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Οδηγούν την Ουκρανία σε παράδοση!

Παρέμβαση του αντιστράτηγου ε.α. Ιωάννη Μπαλτζώη και προέδρου του ΕΛΙΣΜΕ στο BlueSky

Δημοσιεύτηκε

9 ώρες πριν

στις

28 Απριλίου 2025

από τον

Ιωάννης Μπαλτζώης

Ιωάννης Μπαλτζώης: Αν θέλει να μας πιέσει η Τουρκία, θα το κάνει με το μεταναστευτικό. Άρα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, περισσότερο από πριν. Στην Ουκρανία ο Τραμπ θέλει την ειρήνη, αλλά το Κίεβο δεν συναινεί στην παράδοση εδαφών.

Είναι κυνικό αυτό, αλλά είναι η πραγματικότητα. Ο ηττημένος δεν μπορεί να επιβάλλει όρους. Το σχέδιο Ζελένσκι είναι για τη συνέχιση του πολέμου. Είναι σχέδιο αυτοχειρίας. Τί μέλλον θα έχει η χώρα όταν δεν υπάρχουν άνδρες να τεκτοποιήσουν επειδή τους στέλνουν στο μέτωπο.

Στο τέλος η Ουκρανία θα παραδοθεί άνευ όρων… Το σχέδιο Τραμπ προϋποθέτει την αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικής και των επαρχιών του Ντονμπάς που κατέχουν οι ρωσικές δυνάμεις, η Ουκρανία δεν θα μπει στο ΝΑΤΟ και θα υπάρξει συνεργασία ΗΠΑ-Ρωσίας στα ενεργειακά και μάλλον στον Αρκτικό Κύκλο.

Η Ευρώπη ζούσε σε ροζ συννεφάκι τόσα χρόνια. Εμείς ήμασταν η ισχυρότερη χώρα. Για να χτίσεις ευρωπαϊκό στρατό χρειάζεται πάνω από δέκα χρόνια.

Παρέμβαση του αντιστράτηγου ε.α. Ιωάννη Μπαλτζώη και προέδρου του ΕΛΙΣΜΕ στο BlueSky

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Αμερικανικοί δασμοί και συμφωνία ΕΕ-Κίνα! Η νιοστή βλακεία των Ευρωπαίων;

Ένα άλλο harakiri της ΕΕ θα είναι εξαιρετικά βαρύ για τους κοινοτικούς λαούς.

Δημοσιεύτηκε

3 ημέρες πριν

στις

26 Απριλίου 2025

από τον

Κρεσέντζιο Σαντζίλιο

Γράφει ο Κρεσέντζιο Σαντζίλιο

Όπως ξέρουμε, ο Τραμπ επέβαλε σημαντικούς δασμούς σε πολλά προϊόντα που οι ΗΠΑ εισάγουν από Ευρώπη και Ασία, κυρίως, αλλά και από άλλες χώρες της αμερικανικής ηπείρου.

Και όλοι θα θυμούνται τις εικόνες που έδειξαν οι τηλεοράσεις όλου του κόσμου με τον Αμερικανό πρόεδρο να επιδεικνύει ποικιλοτρόπως δημόσια τη «ταμπέλα» με ντους διαφορετικού ύψους δασμούς για κάθε χώρα, ένα είδος δημόσιας κήρυξης οικονομικού πολέμου προς εκείνες τις χώρες με τις οποίες το ισοζύγιο για τις ΗΠΑ είναι παθητικό, κάτι που ο Τραμπ επιδιώκει να διορθώσει μετατρέποντας το σε θετικό ή τουλάχιστον ισότιμο.

Από τότε βέβαια διάφορες υπήρξαν οι π0αλινωδίες του tycoon με μειώσεις δασμών, πάγωμα δασμών, αλλά και με σοβαρές αυξήσεις, ειδικά με τη Κίνα που είχε αντιδράσει με ανταπόδοση αυξήσεων.

Σήμερα ωστόσο δεν μπορούμε να πούμε πώς θα τελειώσει αυτή η «ιστορία αγρίων» την οποία ο Τραμπ άνοιξε με το έμπα της προεδρίας του και ποια θα είναι η συνέχεια στη παγκόσμια οικονομικο-εμπορική διαμάχη, προπαντός σε σχέση με την ΕΕ, στους κόλπους της οποίας ήδη υφέρπει η διχόνοια, και πάνω απ όλα με τη Κίνα την οποία οι περισσότεροι βλέπουν ως τη πιο επικίνδυνη απειλή να «καταβροχθίσει» τις δυτικές οικονομίες.

Παραινετικά πρέπει να αναγνωρίσουμε πως για τον Τραμπ η προεδρία του βρέθηκε (και βρίσκεται όπλο και πιο έντονα) μπροστά σε τρεις προκλήσεις που εξίσου με μεγάλα ποσοστά βλάπτουν τις ΗΠΑ και παράλληλα αποτελούν υπαρξιακή απειλή βαθιάς ύφεσης στα οικονομικά τους και κατά συνέπεια και στα στρατιωτικο-στρατηγικά δρώμενα της χώρας ανά τον κόσμο, τα οποία για τον Τραμπ έφτασαν σε υπερβολικό βαθμό έκτασης και επομένως δυσκολίας οικονομικής διαχείρισης χωρίς ανάλογο όφελος.

Η μια αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία, έναn πόλεμο τον οποίο ο Τραμπ ευθαρσώς χαρακτήρισε πως «δεν είναι δικός μου», αλλά του ξεκούτη Biden, και τον οποίο θέλει να «κλείσει» το συντομότερο, έχοντας οι ΗΠΑ κερδίσει όσα ήθελαν να κερδίσουν από οικονομική και στρατιωτική άποψη.

Οι άλλες δύο φυσικά αναφέρονται στον οικονομικό ανταγωνισμό με ΕΕ και Κίνα. Ο Τραμπ, γνωστός μεγαλοεπιχειρηματίας, εννοεί την αμερικανική «πρόοδο» ως κυρίως οικονομική και εμπορική επικράτηση, που φέρνει ευημερία στον λαό, επικράτηση όσο γίνεται σε μεγαλύτερη κλίμακα.

Για να πετύχει όμως αυτό το πρόγραμμα, το πρώτο μέλημα είναι να «ξεφορτωθεί» το βάρος του πολέμου στην Ουκρανία, το «βαρίδιο» θα λέγαμε καλύτερα, ώστε να έχει τα χέρια του λυμένα στη διαχείριση των αμερικανικών οικονομικών τα οποία, απ΄ ό,τι τι φαίνεται, δεν πάνε και τόσο καλά από άποψη ισοζυγίων με τις μεγάλες οικονομίες του κόσμου.

Έτσι φτάσαμε στη περίφημη «ταμπέλα», που προκάλεσε μαρμαρυγή σε όλο τον κόσμο, γι’ αυτό και εκείνο που μας ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να δούμε ποια υπήρξε η αντίδραση της «χώρας» που ονομάζεται ΕΕ.

Μαθημένοι όπως είμαστε στις εκούσια λανθασμένες συμπεριφορές της κοινοτικής κυβέρνησης στα διεθνή δρώμενα, περιμέναμε μια «έξυπνη» αντίδρασή της προς τη ταμπέλα, για μια φορά τουλάχιστον στ η «ζωή» της!

Δυστυχώς πάλι απογοήτευση, πάλι αυτή η «κυβέρνηση» έδειξε πως είναι τελείως ανίκανη να ενεργήσει για το συμφέρον της Ένωσης.

Απευθύνθηκε αμέσως και προπαντός στη Κίνα με την οποία σκοπεύει να βρεθεί σε συνομιλίες με προοπτική μια «εμπορική συμφωνία» με… άρωμα αντι-Τραμπ. Η πανικόβλητη Ursula von der Layen, αλλά και πλήρως άσχετη αναφορικά με τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ, «συνομίλησε» με τον Xi–Jinping νομίζοντας πως η Κίνα θα έρθει να σώσει την Ευρώπη!

Και σαν να μην έφτανε το «τρέξιμο» της von der Layen στο Πεκίνο, το ίδιο δεν μπόρεσε να μη κάνει (ποιος ξέρει; σε συμφωνία με τη Γερμανίδα ή αυτοβούλως;)και ο Ισπανός premier Pedro Sanchez ο οποίος για τρίτη φορά (μέσα σε τρία χρόνια!) επισκέφθηκε τον Κινέζο πρόεδρο για μια ¨περεταίρω σύσφιξη των σχέσεων» με την ΕΕ.

Και το πιο «ωραίο» πιο είναι; Ίσα-ίσα η Ισπανία είναι μια από τις χώρες της ΕΕ που έχει τις λιγότερες εξαγωγές στη Κίνα! Τρελά πράγματα και μυαλά από το ιερατείο των Βρυξελλών και τα κολλητήρια του.

Εν πάση περιπτώσει, δεν γίνεται να μη τεθεί το ερώτημα ποια ακριβώς έννοια είχε αυτή η απόπειρα των Κοινοτικών να συμμαχήσουν με τη Κίνα εναντίον του Τραμπ, κάτι που η ανάλυση των «αριθμών» θα πρέπει να αποκλείει παντελώς.

Και οι αριθμοί δυστυχώς δεν ψεύδονται και πανηγυρικά διαψεύδουν τους οικονομικούς «φωστήρες» της Ένωσης

Μόνο για το 2024 το ισοζύγιο ΕΕ-Κίνα υπήρξε απελπιστικά αρνητικό σχετικά με τη πρώτη: έναντι 213,3 δις εξαγωγών στη Κίνα η ΕΕ είχε 517,8 δις εισαγωγές από τη Κίνα, δηλαδή ένα έλλειμμα ούτε λίγο ούτε πολύ 304,5 δις!

Απεναντίας, με τις ΗΠΑ, εναντίον των οποίων η ΕΕ «σκέφτηκε»(!) να «συμμαχήσει» με τη Κίνα, οι εξαγωγές της ΕΕ ήταν της τάξης των 605,76 δις έναντι 370,19 δις εισαγωγών, δηλαδή με ένα πλεόνασμα 235,67 δις!

Ουσιαστικά – και νά ένα άλλο αρνητικό στοιχείο για την ΕΕ – το ευρωπαϊκό έλλειμμα με τη Κίνα είναι μεγαλύτερο απ’ εκείνο των ΗΠΑ πάλι προς τη Κίνα, που είναι 295,4 δις!

Και τί σημαίνουν όλα αυτά; Μάλλον ότι η ΕΕ σχεδιάζει να πάει να πέσει στου λύκου, μάλλον στου δράκου το στόμα. Και γιατί; Για να εκδικηθεί τον Τραμπ!

Η νιοστή βλακεία των Κοινοτικών κυβερνητών.

Ήδη η σχέση ΕΕ-Κίνας είναι βαθιά ανισόρροπη σε βάρος της ΕΕ. Μια άλλη «συμφωνία» θα την καλυτερεύσει με τη σημερινή πολιτική αντιπαλότητα που τους χωρίζει; Ασφαλώς όχι. Το πιο πιθανό είναι η ΕΕ «να τη πληρώσει» πάλι για να εκδικηθεί τον Τραμπ!

Η Γερμανία στα τελευταία χρόνια «έβαζε το χέρι της στη φωτιά» ως προς την «θετικότητα» των οικονομικών σχέσεων με τη Κίνα και τελικά όλα ήταν μια μεγάλη φούσκα και αποτραβήχτηκε στο καβούκι της.

Γεγονός είναι πως τα τελευταία 10 χρόνια οι εισαγωγές από τη Κίνα έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, ενώ οι εξαγωγές στη Κίνα αυξήθηκαν μόνο 47%. Ως χρήμα, οι πρώτες πήγαν πάνω από 260 δις ευρώ ενώ οι δεύτερες μόνο περίπου 60 δις ευρώ. ‘Ένα έλλειμμα 173,3%!

Αντιθέτως, η κατάσταση με τις ΗΠΑ την ίδια περίοδο είναι σίγουρα ευνοϊκή για την ΕΕ (εξ ου και οι δασμοί του Τραμπ!). Το ευρωπαϊκό πλεόνασμα αυξήθηκε στα 90 δις ευρώ περίπου (+63%), οι εξαγωγές στις ΗΠΑ αυξήθηκαν 44%, ενώ οι εισαγωγές από τις ΗΠΑ μόνο 34%.

Το ότι ο Τραμπ επέβαλε δασμούς για να «ισοφαρίσει» το ελλιπές ισοζύγιο του «πείραξε» την ΕΕ, όπως και οι καθόλου κολακευτικές δηλώσεις από τον Λευκό Οίκο για τους Ευρωπαίους.

Αναμφίβολα το να έχεις πλεόνασμα είναι πλεονέκτημα.

Μπορεί ωστόσο να συμβεί εκείνος που υπόκειται σε έλλειμμα να πάψει κάποτε να το δέχεται (βλ. λ.χ.. Biden) , οπότε και η αντίδρασή του (βλ. λ.χ. Trump) μας ενοχλεί γιατί μας χαλάει τη «ζαχαρένια» του πλεονάσματος μας,

Γι’ αυτό και οι πιο ψύχραιμοι και σωστοί δεν συμφώνησαν καθόλου με την κοινοτική «εκδικητική¨ αντ’ επιβολή δασμών στις ΗΠΑ προκρίνοντας οι ίδιοι ως καλύτερη λύση προς το παρόν μια αναμονή για μια, στο κοντινό μέλλον, δυνατότητα γενικής διαπραγμάτευσης με «καθαρότερο μυαλό» για μια επίλυση προς όφελος όλων.

Άλλωστε το είδαμε κιόλας. Αυτοί είχαν δίκιο, γιατί ο ίδιος ο Τραμπ «πάγωσε» τους δασμούς του μάλλον με το σκεπτικό μιας πιο ψύχραιμης προσεχούς θεώρησης του θέματος και γενικής ικανοποίησης.

Με τη Κίνα όμως τα πράγματα δεν είναι ουδόλως έτσι και οι ίδιες οι Βρυξέλλες αναγκάστηκαν να ομολογήσουν πως η είσοδος στη κινέζικη αγορά δεν γίνεται επί ίσοις όροις: όντως ανέκαθεν η οικονομική πολιτική της Κίνας υπήρξε σοβαρά εχθρική προς το έστω ελάχιστο ευρωπαϊκό συμφέρον, με αθρόες πρακτικές dumping μέσω κρατικών επιδομάτων στις κινέζικες επιχειρήσεις ως μερική κάλυψη του κόστους παραγωγής, κάτι που δεν συμβαίνει στην ΕΕ.

Επιπλέον το κινέζικο κράτος σταθερά μερίμνησε στο να διατηρεί έναν στενό έλεγχο πάνω στη τιμή μετατροπής των νομισμάτων και να μένει συνέχεια ανταγωνιστική στις αγορές.

Εκτός αυτού, συνεχώς έθεσε φράγματα και εμπόδια στην είσοδο των ξένων εμπορευμάτων και κεφαλαίων, κάτι που ασφαλώς αντιστοιχεί σε έναν σιωπηρό υπερ-δασμό, αόρατο στα χαρτιά, αλλά στη πράξη επιζήμιο για την ΕΕ.

Τώρα μέλλει να δούμε πόσο ευέλικτα ή όχι θα ενεργήσουν οι κοινοτικοί οικονομικοί ταγοί σε σχέση με τις αμερικανικές απαιτήσεις, αλλά ,κυρίως μέσα στον κινέζικο οικονομικό λαβύρινθο ώστε «να μη πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι», γιατί – κακά τα ψέματα – ως τώρα αυτοί οι «ειδήμονες» δεν έδειξαν καμία οικονομική ικανότητα και αρετή, οπότε όλα να τα περιμένεις απ΄ αυτούς!

Ένα άλλο harakiri της ΕΕ θα είναι εξαιρετικά βαρύ για τους κοινοτικούς λαούς.

Τα τελευταία νέα πάντως που μαθαίνουμε μας πληροφορούν πως ο Τραμπ έχει στο νου να μειώσει το ύψος των δασμών προς τις ευρωπαϊκές χώρες, όχι όμως αυτομάτως, αλλά μέσα από διαδικασία διαπραγματεύσεων.

Ακριβώς εκείνο που λέγαμε παραπάνω.

Κατά τα άλλα, η οικονομική ασχετοσύνη των κοινοτικών ταγών πρέπει μάλλον να είναι και η αιτία που μόλις χθες η Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής απέρριψε το σχέδιο ReArm Europe που προέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε κοινοτικό επίπεδο, Επομένως τα 800 δις έξοδα που ζητούσε εν μέσω τεράστιας οικονομικής κρίσης σίγουρα δεν είναι ένδειξη περίσκεψης και σύνεσης εκ μέρους της ‘αχρησρης και άφρονης προέδρου της Επιτροπής von der Layen και των σφουγγοκωλάριων της ανά πάσα διευθύνουσα κοινοτική επικράτεια.

Οπότε, για την ώρα πέφτουν στο κενό όλα τα επανεξοπλιστικά όνειρα. Για το μέλλον, βλέπουμε.

Θα αρχίσει πάλι τη κλάψα ο Ζελένσκι που περίμενε ποιος ξέρει πόσα άλλα όπλα για να μπορέσει να «ξεκάνει» όσους Ουκρανούς έμειναν ακόμη, αρκεί να πεθάνουν και Ρώσοι!.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Η «τελική πρόταση» του Τραμπ για την λήξη του πολέμου στην Ουκρανία – Ο Ζελένσκι θέλει να τον συναντήσει στην κηδεία του Πάπα

Δημοσιεύτηκε

5 ημέρες πριν

στις

23 Απριλίου 2025

από τον

ΧΑΚ

Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα που παρουσιάζουν λεπτομέρειες της ειρηνευτικής πρότασης που προτείνει η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ για τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία.

Μετά την Washington Post, που αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ προτείνουν να αναγνωριστεί η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και να «παγώσουν» οι γραμμές του μετώπου με την Ουκρανία, ο ειδησεογραφικός ιστότοπος Axios, επικαλούμενος πηγές του ενήμερες σχετικά, παρουσίασε αντίστοιχες πληροφορίες για το «τελικό», όπως το χαρακρηρίζει, ειρηνευτικό πλαίσιο, για το οποίο αναμένεται απάντηση από το Κίεβο εντός της ημέρας.

Το ειρηνευτικό πλαίσιο προβλέπει, σύμφωνα πάντα με το Axios, de facto αναγνώριση του ελέγχου της Ρωσίας σε σχεδόν όλες τις περιοχές που έχει καταλάβει από το ξέσπασμα του πολέμου τον Φεβρουάριο του 2022 και de jure αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στη χερσόνησο της Κριμαίας, καθώς και τη δέσμευση πως η Ουκρανία δεν θα γίνει κράτος μέλος του NATO.

Κατά το ρεπορτάζ, η πρόταση, που υποβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα, προβλέπει επίσης πως οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν σε άρση των κυρώσεων που επέβαλαν στη Ρωσία από το 2014, ενώ τμήμα της περιφέρειας του Χαρκόβου που έχει καταληφθεί από τον ρωσικό στρατό θα επιστραφεί στον έλεγχο της Ουκρανίας.

Ακόμη, το ηλεκτροπαραγωγικό πυρηνικό εργοστάσιο στη Ζαπορίζια θα θεωρείται ουκρανικό έδαφος, αλλά θα το διαχειρίζεται εταιρεία των ΗΠΑ, που θα προμηθεύει με ρεύμα την Ουκρανία αλλά και τη Ρωσία.

Πηγή προσκείμενη στην ουκρανική κυβέρνηση χαρακτήρισε την πρόταση προκατειλημμένη υπέρ της Ρωσίας μιλώντας στον Axios.

Τι κερδίζει η κάθε πλευρά

Για τη Ρωσία προβλέπεται:

Επίσημη αναγνώριση των ΗΠΑ για την κυριαρχία της στην Κριμαία.
Άτυπη αναγνώριση της ρωσικής κατοχής σχεδόν ολόκληρης της περιφέρειας Λουχάνσκ, καθώς και των κατεχόμενων περιοχών σε Ντονέτσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια.
Δέσμευση μη ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Η ένταξη στην ΕΕ θα παραμείνει πιθανή.
Άρση των κυρώσεων που επιβλήθηκαν μετά το 2014.
Ενισχυμένη οικονομική συνεργασία με τις ΗΠΑ, κυρίως στους τομείς της ενέργειας και της βιομηχανίας.

Για την Ουκρανία προβλέπεται:

Εγγυήσεις ασφαλείας από ομάδα ευρωπαϊκών (και πιθανώς μη ευρωπαϊκών) χωρών, χωρίς να αποσαφηνίζεται ο ρόλος των ΗΠΑ.
Επιστροφή μικρής περιοχής της περιφέρειας Χάρκοβο που κατέχει η Ρωσία.
Ελεύθερη διέλευση στον ποταμό Δνείπερο, ο οποίος χωρίζει τα μέτωπα στη νότια Ουκρανία.
Αποζημιώσεις και βοήθεια για ανοικοδόμηση, χωρίς να προσδιορίζεται η πηγή χρηματοδότησης.

Σημαντικά θέματα:

Το σχέδιο προβλέπει πως ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια θα θεωρείται ουκρανικός, αλλά θα λειτουργεί από τις ΗΠΑ, με παροχή ρεύματος τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Ρωσία.
Αναφέρεται επίσης η συμφωνία ΗΠΑ-Ουκρανίας για ορυκτά, την οποία ο Τραμπ σκοπεύει να υπογράψει την Πέμπτη.

Σύμφωνα με το Axios, το πλαίσιο εκπονήθηκε έπειτα από τετράωρη συνάντηση του ειδικού απεσταλμένου του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, με τον Ρώσο πρόεδρο. Μετά την παρουσίαση της πρότασης, ο Πούτιν πρότεινε την αναστολή των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα σημερινά σύνορα ως ένδειξη καλής θέλησης για την επίτευξη ειρήνης. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ωστόσο, παραμένουν επιφυλακτικοί.

Η πρόταση του Τραμπ απαιτεί σημαντικές παραχωρήσεις από τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος προηγουμένως έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να αποδεχτεί την κατοχή της Κριμαίας και τμημάτων τεσσάρων περιοχών στην ανατολική Ουκρανία.

Από την άλλη, ενώ ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν φέρεται να έχει προσφερθεί να «παγώσει» τις τρέχουσες γραμμές του μετώπου προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία, έχει προηγουμένως απορρίψει άλλα στοιχεία του ειρηνευτικού πλαισίου των ΗΠΑ, όπως η παρουσία ευρωπαϊκής ειρηνευτικής δύναμης στο ουκρανικό έδαφος.

Ο Ζελένσκι θέλει να τον συναντήσει στην κηδεία του Πάπα

Την ίδια ώρα Ουκρανός πρόεδρος δήλωσε ότι θα ήθελε να συναντήσει τον Ντόναλντ Τραμπ στο Βατικανό το Σάββατο, όπου οι παγκόσμιοι ηγέτες θα παραστούν στην κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου.

Η επιθυμία του Ουκρανού ηγέτη για συνάντηση με τον Τραμπ έρχεται λίγες μέρες αφότου ο Αμερικανός πρόεδρος προειδοποίησε ότι θα μπορούσε να εγκαταλείψει τις προσπάθειες για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία εάν δεν επιτευχθεί σύντομα συμφωνία.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Κίεβο την Τρίτη, ο Ζελένσκι είπε ότι η ομάδα του θα είναι έτοιμη να συζητήσει μια «άνευ όρων κατάπαυση του πυρός ή μερική κατάπαυση του πυρός» κατά τις συνομιλίες που θα πραγματοποιηθούν σήμερα στο Λονδίνο με τους συμμάχους της Ουκρανίας.

ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική