Ἡ μυθολογία τὴν θέλει νὰ ἒχει οὐράνια καταγωγή, ὡς θυγατέρα τοῦ Ὠκεανοῦ καὶ τῆς Παρθενόπης. Ἀδερφές της ἀναφέρονται ἡ Ἀσία, ἡ Εὐρώπη καὶ ἡ Λιβύη (Ἀφρική), γεγονός ποὺ καταδεικνύει, μέσῳ συμβολισμῶν, τὴν ἂρρηκτη σχέση τῆς περιοχῆς μὲ τὸν μείζονα χῶρο τῆς «ὑγρῆς μοίρας τῆς Ἑλλάδος» (Σ. Καργάκος), τῆς Μεσογείου, καὶ ἀποτελεῖ, ἐνδεχομένως, ἓνα χαρακτηριστικὸ δεῖγμα συλλήψεως καὶ καταγραφῆς βαθυτέρων γεωπολιτικῶν στοχασμῶν καὶ συσχετισμῶν ἀπὸ τοὺς συγγραφεῖς τῆς «κεκρυμμένης ἱστορίας».

1. Γεωγραφικὴ θέση
2. Στρατιωτικὴ ἰσχὺς
3. Ἐπίπεδο οἰκονομικῆς εὐημερίας
4. Πληθυσμός – Δημογραφικὰ χαρακτηριστικά
5. Πνευματικὸ δυναμικὸ: Γλῶσσα – ἱστορία – πολιτισμός

1. «Ἡ Θράκη καθιστᾶ τὴν Ἑλλάδα τμῆμα τοῦ παρευξεινίου ὑποσυστήματος», προσδίδοντας στὴν χώρα ὑψηλὴ ἀξία τόσο σὲ περιφερειακό, ὃσο καὶ σὲ πλανητικὸ ἐπίπεδο, παρέχοντας, ταυτοχρόνως, στὴν πατρίδα μας τὴν ἐγγύτητα πρὸς μία περιοχὴ ἐξαιρετικὰ μεγάλης σημασίας γιὰ τὴν ἱστορικὴ πορεία καὶ τὰ συμφέροντα τοῦ Ἑλληνισμοῦ. «Μὲ τὴν κατάρρευση τοῦ ἀνατολικοῦ συστήματος, ποὺ ἀποτελοῦσε ἓνα οἰκονομικὸ φράγμα γιὰ τὶς συναλλαγὲς μὲ τὴν Θράκη, μὲ τὸ ἂνοιγμα τῶν συνόρων ποὺ διαμόρφωσε ὁριστικὰ τοὺς τομεῖς ἐργασίας καὶ μὲ τὴν ἒνταξη τῆς Ῥουμανίας καὶ τῆς Βουλγαρίας στὴν Ε.Ε., ἡ Θράκη ἀντιπροσωπεύει πιὰ ἓναν γεωπολιτικὸ κόμβο»6.
2. Ὡς προγεφύρωμα στὴν χερσόνησο τοῦ Αἲμου, παρέχει ἂμεση πρόσβαση τόσο σὲ ἠπειρωτικὸ ἐπίπεδο, ὂσο καὶ διὰ θαλάσσης, πρὸς ὃλους τοὺς ἐμπορικοὺς δρόμους ποὺ κατευθύνονται πρὸς τὴν Κεντρικὴ καὶ Ἀνατολικὴ Εὐρώπη καὶ τὴν Ἀσία.Ἐπίσης, μέσῳ στρατηγικῶν ὑποδομῶν καὶ ἀξόνων συνδέεται μὲ α. τὴν Ἀνατολικὴ Θράκη (Τουρκία) καὶ τὰ στενὰ τοῦ Βοσπόρου, β. τὸν Εὒξεινο Πόντο, γ. τὴν Βόρειο Θράκη (Βουλγαρία) καὶ ἐκεῖθεν μὲ τὴν Κεντρικὴ Εὐρώπη, τὴν Οὐκρανία καὶ τὴν Ῥωσία, δ. τὶς νήσους τοῦ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου καὶ ε. τὰ Μικρασιατικά παράλια.7 Ὃλοι αὐτοὶ οἱ ἂξονες, ὡς ὁδοὶ ἐμπορίου καὶ ἀναπτύξεως, ἒχουν ἀποκτήσει ὑψηλὴ στρατηγικὴ σημασία τόσο γιὰ τὶς πλανητικὲς (Η.Π.Α., Ῥωσία, Κίνα), ὃσο καὶ τὶς περιφερειακὲς δυνάμεις (Ε.Ε. καὶ ἰδιαιτέρως τὴν ἡγεμονεύουσα σὲ αὐτὴ Γερμανία). Ἰδιαιτέρα στρατηγικὴ βαρύτητα ἒχει ἀποκτήσει καὶ ὁ λιμένας τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως, γιὰ τὴν ἐμπορικὴ ἀξιοποίηση τοῦ ὁποίου ἐκφράζεται ἒντονο ἐνδιαφέρον ἀπὸ τὶς προαναφερθεῖσες χῶρες καὶ ὁ ἀνταγωνισμὸς γύρω ἀπὸ τὴν στρατηγική του ἀναβάθμιση, ὡς διαμετακομιστικὸς κόμβος πρὸς τὶς ἀγορὲς τῆς Βορείου καὶ Κεντρικῆς Εὐρώπης, θὰ εἶναι ὑψηλὸς τὰ ἑπόμενα χρόνια.

 

3. Ἀποτελεῖ μία νομοτελειακὴ ἐπιλογὴ ὡς ἐνεργειακὸς κόμβος, μέσῳ τοῦ ὁποίου θὰ διέρχεται τὸ φυσικὸ ἀέριο τῆς Κεντρικῆς Ἀσίας πρὸς τὴν Εὐρώπη. Ἰδιαιτέρως ἐνδεικτικὴ εἶναι ἡ πρόσφατη (1/12/2014) δήλωση τοῦ Ῥώσου Προέδρου Βλαντιμὶρ Πούτιν γιὰ τὴν ἐκ μέρους τῆς Ῥωσίας ἐπιδίωξη κατασκευῆς ἀγωγοῦ φυσικοῦ ἀερίου δυναμικότητος 63 δισ.m3, διὰ τῆς Μαύρης Θαλάσσης πρὸς τὴν Τουρκία, μὲ πιθανότητα δημιουργίας κόμβου στὰ ἑλληνοτουρικὰ σύνορα, ὡς ἐναλλακτικὴ τοῦ ματαιωθέντος ἀγωγοῦ South Stream.8 Ἂν καὶ θὰ πρέπει νὰ εἲμαστε ἀπολύτως ἐπιφυλακτικοὶ ἀπέναντι σὲ τέτοιου εἲδους δηλώσεις, οἱ ὁποῖες ἐνέχουν πολιτικὲς καὶ στρατηγικὲς σκοπιμότητες στὸ πλαίσιο συγκρούσεως τοῦ διπόλου Δύσεως – Ῥωσίας, ἐν τούτοις, μία ἐνδεχόμενη ὑλοποίηση αὐτῆς τῆς σκέψεως θὰ ἐρχόταν νὰ προστεθεῖ στὸ ἢδη ἐγκεκριμένο πρόγραμμα κατασκευῆς τοῦ Διαδριατικοῦ Ἀγωγοῦ μεταφορᾶς φυσικοῦ ἀερίου (ΤΑΡ), πρόγραμμα τὸ ὁποῖο ἀντικειμενικὰ ἀναβαθμίζει τὴν στρατηγικὴ σημασία τῆς Θράκης. «Τὸ τμῆμα τοῦ ἀγωγοῦ ποὺ θὰ διέρχεται ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα θὰ ἒχει μῆκος περίπου 545 χιλιομέτρων (τὸ μεγαλύτερο σὲ μῆκος τμῆμα τοῦ Νοτίου Διαδρόμου Φυσικοῦ Ἀερίου), θὰ ξεκινάει ἀπὸ τοὺς Κήπους τοῦ Ἓβρου κοντὰ στὰ ἑλληνοτουρκικὰ σύνορα καὶ θὰ καταλήγει στὰ σύνορα μὲ τὴν Ἀλβανία, νοτιοδυτικὰ τῆς Ἱεροπηγῆς. Τὸ ἒργο προβλέπει, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν τοποθέτηση τοῦ ἰδίου τοῦ ἀγωγοῦ, τὴν κατασκευὴ ἑνὸς σταθμοῦ συμπιέσεως κοντὰ στοὺς Κήπους μὲ μεταφορικὴ ἰκανότητα 10 δισ. m3.»9

 

 

4. Διαθέτει τὸ 1/12 τῶν καλλιεργήσιμων ἐδαφῶν τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας, σημαντικὲς ἐκτάσεις βοσκοτόπων καὶ ἀξιόλογο ὀρυκτὸ πλοῦτο, τόσο στὴν ἠπειρωτικὴ ζώνη, ὃσο καὶ στὴν ὑφαλοκρηπίδα τοῦ Βορείου Αἰγαίου [χρυσός, ζεόλιθος, οὐράνιο, ὑδρογονάνθρακες (φυσικό ἀέριο – συμπεριλαμβανομένων σχιστολιθικῶν κοιτασμάτων – πετρέλαιο) καὶ ἀνεκτίμητης ἀξίας ποσότητα σπανίων γαιῶν (ἡ συνολικὴ ἀξία τῶν ἑλληνικῶν κοιτασμάτων ἐνδέχεται νὰ προεσγγίζει τὰ 40 δισ. ευρώ)]. «Οἱ σπάνιες γαῖες ἀποτελοῦν μία ὁμάδα δεκαεπτά μετάλλων (Λανθάνιο, Προμήθιο, Εὐρώπιο, Σκάνδιο κ.α.) μὲ μοναδικὲς ἰδιότητες, τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται μὲ ὁλοένα καὶ μαζικότερο τρόπο στὴν καινοτόμο βιομηχανία τῆς ὑψηλῆς τεχνολογίας ἢ στὶς λεγόμενες πράσινες τεχνολογίες. Ἡ παγκόσμια ζήτηση σπανίων γαιῶν αὐξάνεται μὲ ταχύτητες ποὺ κάθε χρόνο ξεπερνοῦν σὲ ρυθμό τὸ 10%, μὲ τὴν Κίνα νὰ ἐλέγχει τὸ 95 % τῆς παγκοσμίου παραγωγῆς, ἐνῷ ἐλέγχει πλήρως καὶ τὴν ἐμπορικὴ ἁλυσίδα ἀπὸ τὴν ἒρευνα, τὴν ἐξόρυξη, μέχρι τὴν διαδικασία ἐμπλουτισμοῦ, μεταλλουργίας καὶ διαθέσεως τῶν τελικῶν βιομηχανικῶν προϊόντων. Ἡ Θράκη διαθέτει πυριγενῆ πετρώματα (σχηματισμένα ἀπό τὴν τήξη μάγματος) τὰ ὁποῖα ἐκ φύσεως εἶναι πλούσια σὲ σπάνιες γαῖες. Ἐπιπλέον, στὴν παράκτια ζώνη Ἀνατολικῆς Μακεδονίας – Θράκης ἐκβάλλουν σημαντικὰ γιὰ τὰ ἑλληνικὰ δεδομένα ποτάμια (Στρυμόνας, Νέστος, Ἓβρος), τὰ ὁποῖα ἀποθέτουν στὶς ἐκβολές τους ὑλικὰ ἀπὸ τὰ παραπάνω πετρώματα, δημιουργώντας ἐμπλουτισμένα ἀποθέματα σπανίων γαιῶν.»10

5. Παρέχει στὴν Ἑλλάδα σημαντικὸ «στρατηγικὸ βάθος» στὴν διεύθυνση Ἀνατολῆς – Δύσεως, ἀποτελώντας «τὸν Βόρειο προμαχῶνα τῆς αἰγαιακῆς ἐνδοχώρας». Ἡ σημασία τῆς Θράκης δὲν περιορίζεται ἀποκλειστικὰ στὸ ἠπειρωτικὸ ἐπίπεδο, ἀλλὰ ἐπεκτείνεται καὶ στὸ θαλάσσιο, προσδίδοντάς της στρατηγικὴ σημασία στὸν ἒλεγχο τοῦ Βορείου Αἰγαίου. Αὐτὸ καθίσταται σαφέστερο, ἂν συνυπολογίσει κανεὶς τὴν ἐξαιρετικὰ σημαντικὴ ἐπιρροή ποὺ ἀσκεῖ ἡ Θράκη (συμπεριλαμβανομένης τῆς Σαμοθράκης) στὸν θαλάσσιο χῶρο τοῦ ΒΑ Αἰγαίου, σὲ ἐπίπεδο Ἀποκλειστικῆς Οἰκονομικῆς Ζώνης. Συνεπῶς, ἡ ὀπτικὴ τοῦ Τούρκου πρωθυπουργοῦ, Ἀχμὲτ Νταβούτογλου, γιὰ τὴν Ἑλλαδικὴ Θράκη («Θράκη τοῦ Αἰγαίου», σύμφωνα μὲ τὸν ἲδιο) ἀποδίδει εἰς τὸ ἀκέραιο αὐτὴν τὴν πραγματικότητα.
6. Προσδίδει στρατηγικὸ βάθος στὴν ἂμυνα τῆς Μακεδονίας καὶ ἰδιαιτέρως τῆς Θεσσαλονίκης (ἡ ἀπόσταση τῆς πόλεως ἀπὸ τὰ ἑλληνοτουρκικὰ σύνορα εἶναι 284 χλμ.)
7. Τέλος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ φυσικὸ ἀνατολικὸ σύνορο τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Εὐρώπης, «ἀποτελεῖ παράλληλα ἓνα πολιτιστικὸ καὶ ἰδεολογικὸ σύνορο ποὺ χωρίζει, δύο κόσμους, δύο θρησκεῖες, δύο ἱστορίες». Τὸ ἐξαιρετικὰ σημαντικὸ, ὃμως, εἶναι πὼς «ἡ Ἑλλαδικὴ Θράκη ἀποτελεῖ τὸ τελευταῖο σημεῖο ἀγκιστρώσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ στὴν εὐρύτερη γεωγραφικὴ περιοχὴ τῆς Θράκης, μετὰ τὸν ξεριζωμό του ἀπὸ τὶς βόρειες καὶ ἀνατολικὲς περιοχές της. Τυχὸν ἀπώλειά της, συνεπῶς, θὰ σήμαινε τὸ κλείσιμο ἑνὸς ἀκόμη μεγάλου ἱστορικοῦ κεφαλαίου, αὐτοῦ ποὺ ἐπὶ αἰῶνες γράφει μὲ τοὺς ἀγῶνες του ὁ Θρακικὸς Ἑλληνισμὸς.» Τὸ γεγονὸς πὼς καμμία περιοχὴ τοῦ πλανήτη δὲν ἒχει ὑποστεῖ τόσες πολλὲς ἐπιδρομὲς καὶ καταστροφὲς στὴν ἱστορία, ὃσες ἡ Θράκη, εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξη τῆς διαχρονικῆς γεωστρατηγικῆς σημασίας της, ὡς κομβικοῦ σημείου μεταξὺ Εὐρώπης καὶ Ασίας.

1. Ἑλένη Ἀποστολίδου Λουκάτου – Θράκη: Ἱστορικὴ Ἰχνηλασία, Ἐκδόσεις Γόρδιος (Σελ. 43)
2. Michel Foucher – geo-mazis.gr/
3. Ἰωάννης Μάζης – www.geo-mazis.gr/
4. Ἰωάννης Φριτζαλᾶς – Εἰσαγωγὴ στὴν Στρατηγικὴ Ἀγωγή
5. Ἀναστάσιος Λαυρέντζος – Ἡ Θράκη στὸ μεταίχμιο, Ἐκδόσεις Πραγματεία (Σελ. 109 – 115)
6. Νῖκος Λυγερός – Νοητικὴ Στρατηγικὴ, Ἐκδόσεις Σπανίδη (Σελ. 78)
7. Ἀντ/γος ε.α. τ. Α/ΓΕΣ Φραγκούλης Φράγκος – Γεωπολιτικὴ ἀξία Θράκης καὶ διεθνὲς περιβάλλον
8. Russia’s South Stream Decision Changes Regional Dynamics – stratfor.com/
9. Κατασκευὴ τοῦ ἀγωγοῦ (TAP) στὴν Ἑλλάδα – tap-ag.gr/
10. α. Οἱ σπάνιες γαῖες τῆς Θράκης στὸ στόχαστρο τῆς κυβέρνησης – www.paratiritis-news.gr/

1. Τοὺς λεγομένους τουρκογενεῖς ἢ τουρκοφανεῖς: Ἀποτελοῦν τὸ 47,9 % περίπου τῆς ὃλης μειονότητος καὶ ἀγγίζουν τὰ 57.000 ἂτομα. Ἡ φυλετική τους σύσταση εἶναι πολλαπλή. Ἀποτελοῦνται ἀπὸ ἀπογόνους: α) Ὀθωμανῶν ποὺ ἐγκαταστάθηκαν στὴν Θράκη μετὰ τὴν κατάληψή της, β) διαφόρων μουσουλμανικῶν φυλῶν ὃπως Τατάρων, Γιουρούκων καὶ Κιρκασίων καὶ πολλῶν ἐξισλαμισθέντων γηγενῶν Ἑλλήνων. Ἡ φυλετικὴ ἀνομοιογένεια δὲν εἶναι χαρακτηριστικὸ μόνον τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητος, ἀλλὰ εἶναι ἐμφανέστατη καὶ μεταξὺ τῶν ἰδίων τῶν τουρκοφανῶν. Τὸ ποσοστὸ τὸ ἀπογόνων ἐξισλαμισθέντων Ἑλλήνων, ποὺ δὲν ἒχουν ἲχνη μογγολικῶν χαρακτηριστικῶν, εἶναι πολὺ σημαντικό.
2. Τοὺς Πομάκους: Ἀποτελοῦν τὸ 31,1 % περίπου τῆς ὃλης μειονότητος καὶ ὁ ἀριθμός τους ἀγγίζει τὰ 37.000 ἂτομα. Οἱ Πομάκοι διαβιοῦν στὸν ὀρεινὸ ὂγκο τῆς Ροδόπης, εἶναι ἀπὸγονοι τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνοθρακικῶν φυλῶν τῆς Ροδόπης, οἱ ὁποῖες ἐξισλαμίσθηκαν βιαίως τὸν 17ο αἰῶνα καὶ δὲν ἒχουν οὐδεμία φυλετική, γλωσσικὴ καὶ πολτιστικὴ συγγένεια μὲ τοὺς Τούρκους.
3. Τοὺς Ἀθιγγάνους ἢ Ρωμὰ: Ἀποτελοῦν τὸ 21 % τῆς ὃλης μειονότητος καὶ ὁ ἀριθμός τους ἀγγίζει τὰ 25.000 ἂτομα.

1 

1. Πρέπει ἡ Τουρκία ἢ οἱ σύμμαχοί της νὰ ἐλέγχουν τοὺς ἂξονες τῶν συγκοινωνιῶν καὶ τῶν ποταμίων μεταφορῶν.
2. Ἡ Ὀθωμανικὴ κληρονομιὰ πρέπει νὰ προβληθεῖ ὡς κοινὴ ἱστορικὴ ῥίζα τῶν βαλκανικῶν λαῶν καὶ κυρίως τῶν Ἀλβανῶν καὶ Βοσνιομουσουλμάνων.
3. Ἡ Ἀλβανία θὰ παίξει τὸν ρόλο τῆς συμμάχου, μέσῳ τῆς ὁποίας ἡ Τουρκία θὰ βρεῖ διέξοδο πρὸς τὴν Ἀδριατική.
4. Ὁ θρησκευτικὸς παράγοντας εἶναι ἀπαραίτητο ἐργαλεῖο στρατηγικῆς σκέψεως καὶ διαμορφώσεως συμμαχιῶν.
5. Οἱ μουσουλμανικὲς μειονότητες ἀνὰ τὰ Βαλκάνια πρέπει νὰ ἀξιοποιηθοῦν ὡς ἐφαλτήρια προωθήσεως τῶν τουρκικῶν συμφερόντων. Μπορεῖ νὰ προταθεῖ, ἐπὶσης, μία συνεργασία γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τῶν πολιτισμικῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν δικαιωμάτων τῶν «ἐθνικῶν κοινοτήτων», ποὺ διαθέτουν διαφορετικὲς κουλτοῦρες στοὺς κόλπους τῶν βαλκανικῶν κρατῶν. Μία τέτοια συμφωνία μπορεῖ νὰ διαμορφώσει ἓνα κατάλληλο ἒδαφος κυρίως γιὰ τὸ Κόσσοβο καὶ τὴν «Δυτική Θράκη».

1. Ὁμαδοποίηση
2. Στιγματισμὸς
3. Ἀπανθρωποποίηση/Θηριοποίηση
4. Ὀργάνωση
5. Πόλωση
6. Προετοιμασία
7. Ἐξολόθρευση
8. Ἀπόσειση εὐθυνῶν/Ἂρνηση ἐνοχῆς

1. ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ: Ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἂνευ στὴν Θράκη, δεδομένου πὼς στὴν περιοχὴ διαβιοῦν δύο διαφορετικὲς θρησκευτικὲς ὁμάδες – Χριστιανοὶ καὶ μουσουλμάνοι – ὡς Ἓλληνες πολίτες, σύμφωνα μὲ τὴν Συνθήκη τῆς Λωζάνης.
2. ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ: Ἁρκεῖ ἁπλῶς ἡ ὓπαρξη μίας κοινῆς παραδοχῆς: «Ἐμεὶς» οἱ μουσουλμάνοι Τοῦρκοι καὶ «Αὐτοὶ» οἱ Χριστιανοὶ Ἓλληνες.
3. ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΠΟΙΗΣΗ / ΘΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ: Οἱ ἂπιστοι «γκιαούρηδες», τὸ ἀνελεύθερο κράτος ποὺ παραβιάζει τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα τῆς «τουρκικῆς» μειονότητος κ.α.
4. ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Ἑδραίωση ὀργανωτικῶν δομῶν, μὲ ἂρρηκτες μεταξύ τους σχέσεις (Γενικό Τουρκικό Προξενεῖο Κομοτηνῆς, Κόμμα Ἰσότητος, Εἰρήνης & Φιλίας (D.E.B.), Σύλλογος Ἐπιστημόνων Μεινονότητος, Συμβουλευτικὴ Ἐπιτροπὴ «Τουρκικῆς» Μειονότητος Δυτικῆς Θράκης, «Τουρκικὴ» Ἓνωση Ξάνθης, Εὐρωπαϊκὴ Ὁμοσπονδία «Τούρκων» Δυτικῆς Θράκης, Κέντρο Ἐρευνῶν Ἰσλαμικῆς Ἱστορίας, Τέχνης καὶ Πολιτισμοῦ – IRCICΑ, ΤΙΚΑ κ.α.)
5. ΠΟΛΩΣΗ: Ὁ – ἐν δυνάμει – θύτης παρουσιάζει μεθοδευμένα τὴν ὓπαρξη δύο διαφορετικῶν πόλων, οἱ ὁποῖοι ἑτοιμάζονται νὰ ἒρθουν σὲ σύγκρουση. Ἒχει ἐπιτευχθεῖ πλέον ὁ σαφὴς διαχωρισμὸς μεταξὺ τοῦ καλοῦ – ἀδικημένου καὶ καταπιεσμένου μουσουλμάνου Τούρκου καὶ τοῦ κακοῦ – δυνάστη Χριστιανοῦ Ἓλληνα.
6. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Ἐξοπλισμός, στρατηγικὲς κινήσεις ἐπεκτατικοῦ χαρακτήρος ποὺ προλειαίνουν τὸ ἒδαφος γιὰ τὴν ἑδραίωση τῆς – μετὰ τὴν ἐξολόθρευση (7ο στάδιο) – διαδόχου καταστάσεως (ἐνδεικτικὸ παράδειγμα ἀποτελεῖ ἡ τοποθέτηση τοῦ «Συντονιστικοῦ Γραφείου τῆς Περιφέρειας Θράκης τῆς Διευθύνσεως Τούρκων τοῦ Ἐξωτερικοῦ καὶ Συγγενῶν Κοινοτήτων» (YTB) – ὑπηρεσία ποὺ ὑπᾶγεται ἀπ’ εὐθείας στὸ πρωθυπουργικὸ γραφεῖο, ὃπως ἡ ΜΙΤ – στὴν Ἀδριανούπολη, συντονισμένες ἐνέργειες μὲ χαρακτήρα προβοκάτσιας κ.α.

Ὁ κύριος ἐκπρόσωπος τῆς γερμανικῆς under cover διπλωματίας τοῦ διαίρει καὶ βασίλευε, ὁ Πρόεδρος τῆς «Εὐρωπαϊκῆς Ὁμοσπονδίας Τούρκων Δυτικῆς Θράκης» καὶ Ἀντιπρόεδρος τῆς FUEN (Ὁμοσπονδιακῆς Ἑνώσεως Εὐρωπαϊκῶν Ἐθνοτήτων), Χαλὶτ Χαμπίπογλου. «Ἡ FUEN ὑπῆρξε ἡ σπουδαιότερη «μετωπικὴ» ὀργάνωση, ἐξ ὃσων ἀνέλαβαν νὰ προωθήσουν τοὺς ἀναθεωρητικοὺς στόχους τοῦ ἡττηθέντος γερμανικοῦ φασισμοῦ κατά τὴν δύσκολη μεταπολεμικὴ περίοδο, ἀπετέλεσε δὲ τὸ «θερμοκήπιο», ὃπου εὐδοκήμισαν ἢ ἀναπαρήχθησαν ἓνα σωρὸ «μπουμπούκια» τοῦ γερμανικοῦ φασιστικοῦ χώρου. Δικαίως, λοιπόν, ἐκπροσωπεῖται στὸ Συμβούλιο τοῦ «Εὐρωπαϊκοῦ Κέντρου Μειονοτήτων», ποὺ ἑδρεύει στὸ Φλένσμπουργκ τῆς Βορείου Γερμανίας, ἀποστολὴ τοῦ ὁποίου εἶναι ὁ ἐθνοφυλετικὸς κατακερματισμὸς καὶ ἡ διάλυση τῆς Εὐρώπης μὲ μοχλὸ τὶς μειονότητες».9 (Πηγὴ φωτογραφίας: www.abttf.org)

1. Οἱ οικονομικὲς καὶ γεωπολιτικὲς ἀνακατατάξεις ἀπαιτοῦν τὴν ἀναβάθμιση τοῦ ρόλου τῆς Θράκης, ἐνδεχομένως, ἐν τούτοις, ἐκτὸς τῶν ὁρίων τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας.
2. Ἡ Θράκη προορίζεται γιὰ ἀνεξάρτητος γεωπολιτικὸς κόμβος μεταφορᾶς πετρελαίου καὶ φυσικοῦ ἀερίου, ἐξυπηρετώντας τόσο τὰ ἀμερικανικὰ καὶ τὰ γερμανικά, ὃσο καὶ τὰ ῥωσικὰ συμφέροντα.
3. Γενικῶς, ἡ ἀναθεώρηση τῆς γεωστρατηγικῆς τῶν πλανητικῶν δυνάμεων ἐπιτάσσει τὴν ἀλλαγὴ τῶν συνόρων ἢ ἀκόμη καὶ τὸν κατακερματισμὸ τῶν χωρῶν τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου, μὲ ταυτόχρονη ἀνάδειξη πιὸ μικρῶν, πιὸ συμπαγῶν καὶ πιὸ ἐμπίστων ἑταίρων τους.12

Ἐμείς δέν θέλουμε νά περιοριστοῦμε μόνο στήν «Δυτική Θράκη». Ὃπου στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει καταπιεσμένος λαός καί ὃπου ὑπάρχει Τοῦρκος τῆς «Δυτικῆς Θράκης», ἐμείς πηγαίνουμε ἐκεῖ. Πηγαίνουμε στήν Θεσσαλονίκη, στό Διδυμότειχο, στήν Ρόδο καί στήν Ἀθήνα […] Κάποιοι λένε πώς τό DEB κάνει παιχνίδι μέ τό Ἰσλάμ, πώς θά συγκεντρώσει τούς μουσουλμάνους τῆς χώρας καί θά εἰσέλθει, ἒτσι, στήν Βουλή. Μά φυσικά, θά γίνει αὐτό πού προβλέπεται. […] Ἡ μειονότητα μας τείνει νά τελειώσει, νά ἐξαντληθεῖ. Ἀπό κάθε πλευρά κοντεύει, νά χάσει τήν συνείδησή της. Ἒχουμε οἰκονομική κρίση, μή ἀποδιδόμενα δικαιώματα καί μία ζωή σάν πολίτες τρίτης κατηγορίας.» Μουσταφὰ  Ἀλῆ Τσαβούς – Πρόεδρος Κ.Ι.Ε.Φ. (D.E.B.P) (Πηγὴ φωτογραφίας:http://www.eurovizyon.co.uk/, Πηγὴ κειμένου:www.tourkikanea.gr )

1. Ἂμεση λήψη μέτρων ὑπὲρ τῆς δημογραφικῆς ἐνισχύσεως τῆς περιοχῆς (θέσπιση εἰδικῶν κινήτρων γιὰ τοὺς δημοσίους ὑπαλλήλους, χορήγηση στεγαστικῶν δανείων γιὰ πρώτη κατοικία μὲ τὸ ἐλάχιστο δυνατὸ ἐπιτόκιο, ἐνίσχυση τῶν πολυτέκνων οἰκογενειῶν).
2. Ἂμεση λήψη μέτρων ὑπὲρ τῆς οἰκονομικῆς ἀναπτύξεως τῆς περιοχῆς (μείωση τοῦ συντελεστῆ Φ.Π.Α., παροχὴ χρηματοδοτήσεων καὶ φορολογικῶν κινήτρων γιὰ τὴν ἐπανεκκίνηση τῆς βιομηχανικῆς καὶ βιοτεχνικῆς παραγωγῆς, ἀναδιάρθρωση καὶ ἐνίσχυση τοῦ πρωτογενοῦς τομέως παραγωγῆς μὲ τὴν ἐπιλογὴ προσοδοφόρων καὶ ἐξαγώγιμων νέων καλλιεργειῶν). Σὲ γενικὲς γραμμές, «θὰ πρέπει νὰ ληφθοῦν σημαντικὲς στρατηγικὲς ἀποφάσεις, ὃσον ἀφορᾶ τὸ μέλλον τῆς Θράκης, ἒτσι ὣστε νὰ καταστεῖ ἐπικεφαλὴς τοπικῶν καινοτομιῶν σὲ διαφόρους τομεῖς ποὺ θὰ ἒχουν ἀναγκαστικὰ ἐπωφελῆ ἀποτελέσματα καὶ σὲ ἐθνικὸ ἐπὶπεδο, λόγῳ τῆς ἰδιαιτερότητος τῆς θρακικῆς θέσης».14
3. Ἂμεση λήψη μέτρων ὑπὲρ τῆς ἀναχαιτίσεως τῶν ἐνορχηστρωμένων μεθοδεύσεων ὁμογενοποιήσεως τῆς μειονότητος, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν υἱοθέτηση μέτρων ὑπὲρ τῆς ἐπιλύσεως τῶν χρονιζόντων προβλημάτων τῶν μουσουλμάνων συμπολιτῶν μας, ἰδιαιτέρως στὸ ἐπίπεδο τῆς μειονοτικῆς ἐκπαιδεύσεως.
4. Ἳδρυση ἐξειδικευμένης διπλωματικῆς ὑπηρεσίας, ἡ ὁποία θὰ ἀναλάβει τὴν ἀναχαίτιση τῆς νεο-γενοκτόνου τουρκικῆς προπαγάνδας σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο καὶ τὴν ἀνάπτυξη συμπαγοῦς ἐπιχειρηματολογίας ὑπὲρ τῆς ἀνακατασκευῆς τῶν εἰς βάρος μας συκοφαντικῶν ἰσχυρισμῶν.
5. Ἀνάδειξη τοῦ πολιτιστικοῦ, λαογραφικοῦ, ἱστορικοῦ καὶ τουριστικοῦ δυναμικοῦ τῆς Θράκης (ἐφαρμογὴ συντονισμένου προγράμματος ἀνασκαφῶν καὶ ἀρχαιολογικῶν ἐρευνῶν, μὲ ἒμφαση στὴν ἀνάδειξη τῆς πάλαι ποτὲ ἐνδόξου βυζαντινῆς μοναστικῆς πολιτείας τοῦ Παπικίου Ὂρους).
6. Ἐνίσχυση τῆς ἀποτρεπτικῆς ἰκανότητος καὶ ἰσχύος τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ καὶ ἀναβάθμισή του, τόσο σὲ ἐπίπεδο ὑποδομῶν, ὃσο καὶ σὲ ἐπίπεδο προσωπικοῦ.
7. Ἐξαιρετικὰ σημαντικὸς παράγων καὶ καίριος γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν παραπάνω προτάσεων εἶναι ἡ πλήρης κατανόηση ἐκ μέρους τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας τόσο τῆς τεραστίας ἱστορικῆς καὶ γεωστρατηγικῆς σημασίας τῆς περιοχῆς γιὰ τὴν Πατρίδα μας, ὃσο καὶ τὸν ἐξαιρετικὰ σημαντικὸ ρόλο ποὺ θὰ ἐπιτελέσει στὸ ἀναδιαμορφωμένο διεθνὲς γεωπολιτικὸ περιβάλλον.

1. Ἂμεση διεθνοποίηση ἐκ μέρους τῶν ἐν Ἑλλάδι καὶ ἐν ὁμογενείᾳ σωματείων τοῦ ζητήματος τῶν γενοκτονιῶν ποὺ ἒχει διαπράξει ἡ Τουρκία εἰς βάρος τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἀνάπτυξη συμπαγῶν καὶ ἀρρήκτων δεσμῶν μεταξὺ τῶν ὃπου γῆς Ἑλλήνων καὶ υἱοθέτηση κοινῆς πολιτικῆς ἀσκήσεως πιέσεων γιὰ τὴν διεθνὴ καταδίκη τῆς Τουρκίας. Αὐτὸ ποὺ ἐπιθυμοῦμε δὲν εἶναι ἁπλῶς μία συγγνώμη. Ἀπαιτοῦμε δικαίωση καὶ ἀποκατασταση, ὑλικὴ καὶ ἠθική.
2. Ἀποστολὴ συλλογικῶν ἐπιστολῶν διαμαρτυρίας κατὰ τῶν εὐρωπαϊκῶν φορέων (Ο.Α.Σ.Ε., F.U.E.N., H.R.W.F. κλπ.) ποὺ συνηγοροῦν στὶς «νεο-γενοκτόνες» μεθοδεύσεις τῆς Ἂγκυρας στὴν Θράκη.
3. Διοργάνωση ἐκδηλώσεων καὶ δραστηριοτήτων στὴν «καρδιὰ» τοῦ προβλήματος, μὲ στόχο τὴν ἐνίσχυση τῆς φυσικῆς παρουσίας στὴν Θράκη καὶ τὴν ἀνάπτυξη κινήτρων ἐπιστροφῆς στὰ «πατρῶα χώματα», ἰδιαιτέρως στὰ τελοῦντα ὑπὸ ἀφανισμὸ χριστιανικὰ χωριά.

3. refworld.org/ – Σύμβαση για την Πρόληψη καὶ Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας & www.genocidewatch.org/
4. www.tourkikanea.gr & http://hatecrime.osce.org/greece

6. Ἰωάννης Φριτζαλᾶς – Μεθοδολογία γενοκτονίας κατὰ τῆς Ἑλλάδος – www.elkeda.gr
7. Ἰωάννης Φριτζαλᾶς – Ἡ μεθοδολογία τῆς γενοκτονίας ἐν καιρῷ εἰρήνης –http://youtu.be/J24btg21i_8
8. Ἰωάννης Φριτζαλᾶς – Ἀνίερες συμμαχίες στὴν Ἑλληνικὴ Θράκη –http://infognomonpolitics.blogspot.gr/
9. Ἰωάννης Φριτζαλᾶς – Ἰσχυροποίησις ἢ κατακερματισμός, ἡ κρίσιμη ἱστορικὴ συγκυρία –http://antifonitis.gr/online/2691
10. Νῖκος Λυγερός – Νοητικὴ Στρατηγική, Ἐκδόσεις Σπανίδη (Σελίδα 79)

• Ἀναστάσιος Λαυρέντζος – Ἡ Θράκη στὸ μεταίχμιο, Ἐκδόσεις Πραγματεία
• Κωνσταντῖνος Κόλμερ – Τὰ πετρέλαια τῆς Ἑλλάδος, Ἐκδόσεις Λιβάνη
• Ἰωάννης Μαγκριώτης – Θράκη: Ἡ ἒπαλξη τοῦ Ἑλληνικοῦ Βορρᾶ, Ἐκδόσεις Ρῆσος
• Ναθαναὴλ Μ. Παναγιωτίδης – Μουσουλμανικὴ μειονότητα καὶ ἐθνικὴ συνείδηση, Ἒκδοση Τοπικῆς Ἑνώσεως Δήμων & Κοινοτήτων Ν. Ἓβρου
• Ζαφείριος Μέκος – Θράκη, συνιστῶσες τοῦ μειονοτικοῦ προβλήματος, Ἐκδόσεις Ἡρόδοτος, Δικηγορικὸς Σύλλογος Ροδόπης

(πηγή: περιοδικό Ο.Δ.Ε.Γ http://www.odeg.gr/teyxos-3-96-ioul-sept-4-97-okt-dek-2014/book/55.html?page=1, )