Ακολουθήστε μας

Διεθνή

Ο αραβικός εμφύλιος πόλεμος

Δημοσιεύτηκε στις

Σύμβολα
του αγώνα του Μουαμάρ ελ-Καντάφι εναντίον των ισλαμιστών, ο ηγέτης της Λιβύης
ήταν περιτριγυρισμένος από γυναίκες σωματοφύλακες. Ωστόσο, μετά το
λυντσάρισμα και τη ταφή του, το ΝΑΤΟ δικαιολογούσε το έγκλημα του ενώπιον της δυτικής
κοινής γνώμης «αποκαλύπτοντας» ότι οι Αμαζόνες ήταν μόνο πόρνες στα χέρια ενός
κακοποιού αρπακτικού ζώου. Αυτή η προπαγάνδα είχε μεταδοθεί από ένα
βιβλίο, που βασιζόταν σε μια και μοναδική μαρτυρία, της «δημοσιογράφου» της
εφημερίδας Μοντ (
Le Monde), Annick Coljean.

Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο
Βολταίρος (Γαλλία)            (μτφρ.
Κριστιάν)

Επαναλαμβάνοντας
ένα θέμα που είχε ήδη αναλύσει, ο Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan) αποδείχνει
ότι, πέρα ​​από τις
στρατηγικές των κρατών, οι λαοί του αραβικού κόσμου χωρίζονται πλέον σε δύο
στρατόπεδα που δεν καθορίζονται ούτε από ταξικές σύγκρουσεις, ούτε από την
Αντίσταση στο Σιωνισμό, ούτε ακόμη και από τους θρησκευτικούς πολέμους.
Η
αντιπαράθεση που γενικεύεται με το βομβαρδισμό της Υεμένης από τη Σαουδική
Αραβία αποκαλύπτει ένα κοινωνικό χάσμα που κανείς δεν περίμενε:
Αναδύονται
δύο νέα στρατόπεδα γύρω από το ζήτημα των δικαιωμάτων των γυναικών.

Η Δύση χειροκροτεί την
βομβιστική επίθεση στη Υεμένη από τη Σαουδική Αραβία και τη κατάληψη της Idleb
από την Αλ-Κάιντα. 
Ωστόσο, επισήμως, η Αλ
Κάιντα φέρεται να είναι μια αντι-Σαουδική τρομοκρατική οργάνωση υπεύθυνη για
τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. 
Τι συμβαίνει λοιπόν και
ξαναπέρασαν οι μαθητές του Οσάμα Μπιν Λάντεν στη πλευρά των «μαχητών της
ελευθερίας», όπως κάποτε, όταν πολεμούσαν εναντίον των Σοβιετικών στο
Αφγανιστάν, με την αιτιολογία ότι πήραν την Idleb από τη Συρία του Μπασάρ
αλ-Άσαντ;
Η πραγματικότητα στο έδαφος,
δυστυχώς, επιβεβαιώνει αυτό που έγραψα σε αυτές τις στήλες, πριν από δύο
εβδομάδες: η δολοφονική τρέλα που κατέλαβε το σύνολο του αραβικού κόσμου δεν
έχει καμία σχέση ούτε με τις κοινωνικές τάξεις, ούτε με ιδεολογικές διαφορές,
ούτε με θρησκευτικές ευαισθησίες. 
Εδώ και τέσσερα χρόνια,
πολλοί άνθρωποι έχουν επανατοποθετηθεί και άλλαξαν στρατόπεδο. 
Σταδιακά, τα πράγματα μεταγγίζονται
και εμφανίζεται μια νέα διαχωριστική γραμμή χωρίς να το συνειδητοποιήσουν οι
πληθυσμοί.
Κατά τη διάρκεια της
δεκαετίας του ’50, ο αραβικός κόσμος χωριζόταν μεταξύ φιλο-Αμερικανών και
φιλο-Ρώσων. 
Κατά τη διάρκεια της
δεκαετίας του ’90, χωριζόταν μεταξύ φιλο-Ισραηλινών και Αντιστασιακών. 
Αλλά η λογική των κρατικών
συμφερόντων έσπασε από τον Τζορτζ Μπους και τον Ντικ Τσένι υπέρ των συμφερόντων
των εταιρειών πετρελαίου. 
Σήμερα συλλέγουμε τους
καρπούς της πολιτικής του Μπαράκ Ομπάμα.
Είμαστε μάρτυρες ενός έξαλλου
κύματος βίας μεταξύ των υποστηρικτών της πολυγαμίας εναντίον εκείνων υπέρ των
δικαιωμάτων των γυναικών. 
Οι αραβικές μοναρχίες και η
Μουσουλμανική Αδελφότητα υπερασπίζονται μια κοινωνία που κυριαρχείται από τους άνδρες,
ενώ το Ιράν και οι σύμμαχοι του υπερασπίζονται μια νέα κοινωνία στην οποία οι
άνδρες και οι γυναίκες είναι κυρίαρχοι της γονιμότητας τους και ίσοι στα
δικαιώματα τους.  Μπορούμε να περιστρέψουμε και να αναστρέψουμε τα
γεγονότα σε όλες τις κατευθύνσεις, δεν υπάρχει σχεδόν καμία άλλη διάσπαση
μεταξύ των δύο στρατοπέδων.
Αντιτίθενται δύο κοσμοθεωρίες.
Τι κοινό έχουν οι στόχοι
της Δύσης: οι Zinedine Μπεν Αλί (Τυνησία), Μουμπάρακ (Αίγυπτος), Μουαμάρ
αλ-Καντάφι (Λιβύη), Μπασάρ αλ-Άσαντ (Συρία), Νουρί αλ-Μαλίκι (Ιράκ), ο σεΐχης
Αλί Σαλμάν (Μπαχρέιν), ο Αμπντούλ Μαλίκ αλ-Houthi (Υεμένη);
Τίποτα, εκτός από το ότι
όλοι πολέμησαν εναντίον της πολυγαμίας.
Τι κοινό έχουν οι
κυβερνήσεις που υποστηρίζονται από τη Δύση: εκείνες των κρατών μελών του Συμβουλίου
Συνεργασίας του Κόλπου και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας; Είναι όλες υπέρ της πολυγαμίας.
Σήμερα είναι η μόνη
διαχωριστική γραμμή που διασχίζει ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, με την εξαίρεση
του Ιράκ και της Αίγυπτου. 
Στην πρώτη χώρα, οι
Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ακόμη επιλέξει σαφώς τους συνεργάτες τους. Επισήμως,
υποστηρίζουν τον Haider αλ-Abadi κατά του Ισλαμικού Κράτους (Daesh) αλλά ο
ιρανικός και ο ιρακινός τύπος έχει αποδείξει ότι παίζουν ένα διπλό παιχνίδι και
παρέδωσαν οικειοθελώς όπλα στο ΙΚ (Daesh) και σκότωσαν ιρακινούς
στρατιώτες. 
Όσον αφορά το δεύτερο
κράτος, ο πρόεδρος αλ-Σίσι εξακολουθεί να διστάζει μεταξύ της προσωπικής του
αντίληψης ευνοϊκής για τα δικαιώματα των γυναικών και εκείνης του σαουδικού
χορηγού του, τα χρήματα του οποίου είναι απαραίτητα για την οικονομία αυτής της
χώρας σε πτώχευση.
Δυο χρόνια προπαγάνδας μας έχουν
φράξει τα μάτια.
Πιστεύουμε, κακώς, ότι οι ιρανικοί
ενδυματολογικοί κώδικες είναι παρόμοιοι με εκείνους των Σαουδαραβών. Ωστόσο,
στο Ιράν, οι γυναίκες έγιναν κυρίαρχες της γονιμότητας τους στα πρώτα χρόνια
της Επανάστασης   -δηλαδή πριν από τις γυναίκες των περισσοτέρων
ευρωπαϊκών κρατών-  Είναι πολύ περισσότερες στα πανεπιστήμια από τους
άνδρες και ασκούν τις υψηλότερες ευθύνες. 
Αντίθετα, στη Σαουδική
Αραβία, δεν έχουν κανένα δικαίωμα από μόνες τους.
Πιστεύουμε, λανθασμένα, ότι
ο μουσουλμανικός κόσμος είναι χωρισμένος μεταξύ σουνιτών και σιιτών που
διεξάγουν έναν πόλεμο χωρίς οίκτο. 
Ωστόσο, στη Υεμένη, οι Χούτι, σίγουρα
μεγάλη πλειοψηφία σε εθνικό επίπεδο, δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν ούτε τη Sanaa
ούτε το Άντεν, χωρίς την υποστήριξη μιας ισχυρής σουνιτικής δύναμης, πλειοψηφία
σε αυτές τις δύο πόλεις. 
Και εδώ στη Συρία, ο Συριακός Αραβικός Στρατός,
που υποστηρίζεται από το Ιράν κατά των τακφιριστών (takfirist), περιλαμβάνει
πάνω από 70% σουνίτες.
JPEG - 28.8 ko
Ο Yusuf
al-Qaradawi, επικεφαλής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και πνευματικός
σύμβουλος του καταριανού τηλεοπτικού διαύλου Αλ Τζαζίρα, έχει πάρει ειδικότητα στην
υπεράσπιση της πολυγαμίας και στο δικαίωμα να δέρνουν τις γυναίκες τους. Κατά
την εκλογική εκστρατεία του Μοχάμεντ Μόρσι, στην Αίγυπτο, παρενέβη στην πλατεία
Ταχρίρ στο Κάιρο για να κηρύξει ότι η πολιτική προτεραιότητα δεν ήταν να
πολεμήσουν εναντίον του Ισραήλ, αλλά να σκοτώσουν τους ομοφυλόφιλους. Τον
βλέπουμε εδώ ως τιμώμενο πρόσωπο σε μια συνάντηση με τη «μέτρια συριακή
αντιπολίτευση».
Μπορεί κανείς να είναι
δύσπιστος βλέποντας ότι η πρώτη εφαρμογή της «επανάστασης» στη Τυνησία  – πριν από οποιαδήποτε νομοθετική απόφαση-       ήταν να οργανωθεί η επιστροφή του Rached
Ghannouchi, ενός Μουσουλμάνου Αδελφού, ο οποίος με την άφιξή του πρότεινε να
επαναφέρει την πολυγαμία.
Μπορεί κανείς να εκπλαγεί
όταν είδαμε μέλη του συριακού Μπάαθ να στραφούν εναντίον του κράτους ή ακόμη
βλέποντας κομμουνιστές της Υεμένης να στραφούν εναντίον του κόμματός τους και
όλοι να ενταχθούν στην Αλ Κάιντα. 
Φτάνει όμως να
παρατηρήσουμε τις οικογένειές τους για να καταλάβουμε γιατί άλλαξαν πλευρά.
Και τι να πούμε για τους
Λίβυους νικητές που αναγγείλαν την αποκατάσταση του νόμου της Σαρία;
Αυτά τα εκπληκτικά
παραδείγματα είναι κοινά, αλλά τα περάσματα από το φιλο-δυτικό στρατόπεδο στο αντι-δυτικό
στρατόπεδο είναι πολύ πιο πολυάριθμα.
Όπως πάντα, οι αποικιοκρατικές
δυνάμεις συμμάχησαν με τις δυνάμεις που δεν μπορούσαν να θριαμβεύσουν χωρίς τη
βοήθειά τους, σε αυτή την περίπτωση με τους υποστηρικτές ενός παλιού κόσμου.
Φυσικά, οι Ηνωμένες
Πολιτείες δεν είχαν προβλέψει τις συνέπειες των επιλογών τους. 
Οι στρατηγικοί τους σκέπτονταν
μόνο τα βραχυπρόθεσμα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα τους. Σήμερα σερφάρουν πάνω
στη βία που προκάλεσαν, αλλά που τους υπερβαίνει όπως υπερβαίνει τους
εμπλεκομένους πληθυσμούς.
Κανείς δεν θα μπορεί να
σβήσει την πυρκαγιά που έπληξε τον αραβικό κόσμο, διότι ο τελευταίος παρά άλλαξε
γρήγορα. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το θέμα των δικαιωμάτων των
γυναικών.
Η Δύση άρχισε τη
βιομηχανική παραγωγή προφυλακτικών το 1844, αλλά έπρεπε να περιμένουμε την
επιδημία του AIDS, έναν αιώνα και μισό αργότερα, για να επιτρέπουν όλα τα δυτικά
κράτη τη διαφήμιση τους. Το διάφραγμα εφευρέθηκε το 1880 και το IUD είχε
εξαπλωθεί στη δεκαετία του 1930, ενώ το αντισυλληπτικό χάπι εμφανίστηκε στη
δεκαετία του 1950.
Ο έλεγχος της γονιμότητας
έχει αλλάξει βαθιά τη ζωή των ετεροφυλόφιλων ζευγαριών. Ο τακτοποιημένος
γάμος που ήταν ο κανόνας στη Δύση μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο έδωσε τη
θέση του στο γάμο αγάπης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ως εκ
τούτου, η κοινωνία δέχθηκε την ομοφυλοφιλία που περιέγραφε προηγουμένως  ως «ενάντια στη φύση», παρότι παρατηρείται σε
όλα τα θηλαστικά που μελετήθηκαν και σε πολλά άλλα είδη [ 1 ]
Γυρίζοντας πίσω από το Μάιο
68, οι δυτικές κοινωνίες υπό την επίδραση της «καταναλωτικής κοινωνίας» γενικεύουν σήμερα τα πολλαπλά διαζύγια. 
Δεν είναι μόνο οι γυναίκες,
αλλά και τα δύο φύλα, τα οποία θεωρούνται αναλώσιμα και για πέταμα. 
Για πρώτη φορά στην
ανθρώπινη ιστορία, η πολυγαμία γίνεται ένα κοινωνικό γεγονός, αλλά που απλώνεται
στο χρόνο. Μπορείτε να έχετε όσες γυναίκες ή συζύγους θέλετε, υπό την
προϋπόθεση ότι ο ένας ακολουθεί τον άλλο.
Ταυτόχρονα, οι
φεμινίστριες, που κάποτε πολεμούσαν για την απελευθέρωση των γυναικών, επιμένουν
συχνά σήμερα να τις κλειδώσουν ξανά, αλλά σε ανδρικούς ρόλους. Υποστηρίζουν ότι
τα δύο φύλα, ενώ είναι διαφορετικά το ένα από το άλλο, είναι απολύτως όμοια και
αρνούνται την ύπαρξη αμφισεξουαλικών ανθρώπων (σε μια περίπτωση στις 700, άτομα
που έχουν θηλυκά γεννητικά όργανα δεν είναι φορείς χρωμοσωμάτων XX αλλά XXY, σε
μία περίπτωση στις 20.000, είναι φορείς χρωμοσωμάτων ΧΥ που φημίζονται όμως ως
αρσενικά) [ 2 ]. 
Τέτοιο είναι το όραμα για
τον κόσμο που ενσαρκώνει στις ΗΠΑ η φεμινίστρια δικηγόρος Χίλαρι Κλίντον, που
έγινε υπουργός εξωτερικών και μεγάλη μάγισσα των «αραβικών ανοίξεων». 
Αυτό η ιδεολογία θριαμβεύει
στη Γαλλία με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και τις έννοιες του για τον «γάμο για
όλους» και την «ισοτιμία»: στις τελευταίες εκλογές κανένας πολίτης δεν μπορούσε
να βάλει υποψηφιότητα μόνος του. Ήταν υποχρεωμένος να σχηματίσει «ζευγάρι»
με άλλο πολίτη αντίθετου νομικού φύλου.
Αυτό που η Δύση έζησε με
δυσκολία για σχεδόν 2 αιώνες, ο αραβικός κόσμος το γνώρισε σε μια γενιά.
Αν σε γενικές γραμμές, οι
υποστηρικτές της Σαουδικής Αραβίας είναι σουνίτες μουσουλμάνοι, ενώ εκείνοι του
Ιράν ανήκουν σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες, υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις
που μπορούν να εξηγηθούν μόνο με τη στάση τους ενώπιον της αντισύλληψης.
Στο δέκατο ένατο αιώνα, οι
χριστιανικές εκκλησίες ήταν βίαια αντίθετες στην αντισύλληψη. Το 1958, ο
Πάπας Πίος ΧΙΙ καταδίκασε το χάπι, ενώ το 2015 ο Πάπας Φραγκίσκος μεγεθύνει την «υπεύθυνη
πατρότητα» και καταγγείλει τους Χριστιανούς που «αναπαράγονται σαν τα
κουνέλια». 
Πρόσφατα ακόμη, η Καθολική
Εκκλησία δίδαξε ότι η ομοφυλοφιλία ήταν μια αμαρτία αντίθετη με το «σχέδιο του
Θεού», ενώ ο Πάπας Φραγκίσκος δηλώνει σήμερα ότι δεν μπορεί να κρίνει τους
ομοφυλόφιλους.
Ωστόσο, η εξέλιξη των νοοτροπιών
δεν έχει τελειώσει ακόμα αφού πολλοί χριστιανοί εξακολουθούν να θεωρούν τις
αμβλώσεις κατά τις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης ως ένα φόνο που παρότι ο Άγιος
Θωμάς Ακινάτης στο δέκατο τρίτο αιώνα, απέδειξε ότι ένα έμβρυο λίγων εβδομάδων
δεν μπορεί να θεωρηθεί ανθρώπινο ον. Και η στήριξη που παρέχεται από
ορισμένους νέους δυτικούς μουσουλμάνους στο Ισλαμικό Κράτος πιστοποιεί ότι η μάχη
της «υπεύθυνης πατρότητας» δεν κερδήθηκε ακόμα στην Ευρώπη.
Εδώ και τέσσερα χρόνια, αναλύω
τις στρατηγικές των Κρατών ενώπιον των «Αραβικών Ανοίξεων», αλλά σήμερα
παρατηρώ ότι οι λαοί δεν υπακούν πλέον σε εκείνους που τους χειραγωγούσαν. Οι
άνθρωποι κινούνται από μια άλλη δύναμη, πιο ισχυρή, η οποία τους κατέχει εν
αγνοία τους και τους αποδεσμεύει.

Από το 1936, το Τρίτο Ράιχ
άνοιξε τις Lebensborn, ιδρύματα που εξαρτιόνταν από το Υπουργείο Γεωργίας,
υπεύθυνα να παραγάγουν και να εκπαιδεύσουν νεαρούς «Αρίους» για λογαριασμό των
SS.
Ίσως θα έπρεπε να ξαναδιαβάσουμε
την δική μας ιστορία στο φως των όσων συμβαίνουν σήμερα στον αραβικό κόσμο. Θα
παρατηρούσαμε τότε με την ίδια κατάπληξη ότι κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου
Πολέμου, οι Σύμμαχοι (το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελεύθερη Γαλλία, η Σοβιετική
Ένωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής) διασταυρώθηκαν από φεμινιστικά
κινήματα και χορήγησαν ευθύνες στις γυναίκες, όταν οι άνδρες τους έχαναν τη ζωή
τους στη μάχη. 

Ενώ οι δυνάμεις του Άξονα (Γερμανία, Ιταλία, το Γαλλικό Κράτος,
η Ιαπωνία) απαγόρευαν αυστηρά την αντισύλληψη και επέμεναν, παρά την ανάγκη, να
κρατούν τις γυναίκες μακριά από κάθε ευθύνη.

Τιερί Μεϊσάν
1 ] Η δυσκολία έγκειται στο
γεγονός ότι, για αιώνες, οι δυτικοί ερευνητές καθόριζαν τη ζωική
σεξουαλικότητα μόνο ως αναπαραγωγική συμπεριφορά, παρόλο ότι ο Αριστοτέλης είχε
παρατηρήσει ομοφυλόφιλα ζευγάρια περδίκων. Από τη δεκαετία του
’90, πολλές μελέτες έχουν διεξαχθεί σε περισσότερα από 1.500
είδη. Υπάρχουν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα, αν λάβουμε υπόψη τη γαμήλια
παρέλαση, την αγάπη, την ζωή σε ζευγάρι και την οικογενειακή εκπαίδευση. Biological Exuberance :
Animal Homosexuality and Natural Diversity
, Bruce Bagemihl, St. Martin’s
Press (1999).  Το
2006, το Πανεπιστήμιο του Όσλο οργάνωσε μια αξιόλογη έκθεση, Against Nature ? – an exhibition on animal homosexuality,
κάνοντας τον απολογισμό του θέματος. Αυτές οι εργασίες οδήγησαν σε μια εκ
νέου συζήτηση της θεωρίας της εξέλιξης, επιστήμονες, όπως ο Joan Roughgarden αναπτύσσοντας
την έννοια της «κοινωνικής επιλογής» για να αντικαταστήσουν εκείνη της «σεξουαλικής
επιλογής». Evolution’s Rainbow : Diversity, Gender and Sexuality in Nature and
People
, University of California Press (2004).
2 ] Υπάρχουν πολλές διαφορετικές περιπτώσεις που ξεκινούν από τη μια πλευρά από άτομα με βιολογικά
χαρακτηριστικά και των δύο φύλων για τα οποία δεν μπορεί κανείς να πει με
βεβαιότητα σε ποίο φύλο ανήκουν, μέχρι την άλλη πλευρά, με άτομα των οποίων ο καρυότυπος
δεν ταιριάζει με τη φυσική τους εμφάνιση. Το μόνο σαφές είναι ότι ορισμένα άτομα
δεν είναι ούτε ακριβώς άνδρες ούτε ακριβώς γυναίκες.

http://www.voltairenet.org/article187173.html

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);})();

Διεθνή

International Journalists Network: Οι δημοσιογράφοι εν μέσω κλοιού στο Μπαγκλαντές

Η οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Ain o Salish Kendra , κατέγραψε 531 περιστατικά παρενόχλησης κατά δημοσιογράφων το 2024.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το βράδυ της 5ης Φεβρουαρίου, μια τεταμένη ατμόσφαιρα κυρίευσε την ιστορική γειτονιά Dhanmondi 32 στη Ντάκα του Μπαγκλαντές, καθώς διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από την πρώην κατοικία του Σεΐχη Μουτζιμπούρ Ραχμάν , του ιδρυτικού προέδρου της χώρας. Οι διαδηλωτές πυροδοτήθηκαν από οργή για μια ομιλία της πρώην πρωθυπουργού Σεΐχ Χασίνα , κόρης του Ραχμάν, έξι μήνες μετά την απομάκρυνσή της από την εξουσία τον περασμένο Αύγουστο.

Ο Μοχάμαντ Ομάρ Φαρόκ , δημοσιογράφος σε ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι στη Ντάκα, βρέθηκε στο χώρο για να καταγράψει τις εξελίξεις σε ζωντανή μετάδοση τα μεσάνυχτα. Καθώς περιέγραψε τη σκηνή, αναφέρθηκε στον Ραχμάν ως «Bangabandhu» (Φίλος της Βεγγάλης), έναν τίτλο που του απένειμε ο λαός το 1969.

Αυτή η λέξη πυροδότησε οργή στους ταραχοποιούς, πολλοί από τους οποίους αρνούνται να αναγνωρίσουν τον Ραχμάν ως «Φίλο της Βεγγάλης» ή «Πατέρα του Έθνους» όχι μόνο επειδή θεωρούν το καθεστώς Awami League που ηγήθηκε η κόρη του ως αυταρχικό και ως προδοτικό των ιδρυτικών ιδεωδών , αλλά και επειδή υποστηρίζουν ότι η θητεία του Ραχμάν σημαδεύτηκε από τη θητεία του ίδιου του Ραχμάν. Εκατοντάδες στριμώχνονταν γύρω από τον Φαρόκ, απαιτώντας να ζητήσει συγγνώμη για τη χρήση του τίτλου, κατηγορώντας τον για μεροληψία και χαρακτηρίζοντάς τον «συνεργάτη φασιστών». Κάποιοι επιχείρησαν να του επιτεθούν σωματικά, ενώ άλλοι πέταξαν μπουκάλια με νερό και ύβρεις. Συνάδελφοι δημοσιογράφοι που προσπάθησαν να παρέμβουν δέχθηκαν επίθεση.

Η περίπτωση του Φαρόκ δεν είναι μεμονωμένη . «Ενώ δεν λαμβάνουμε πλέον κλήσεις από υπηρεσίες πληροφοριών για να σταματήσουμε να δημοσιεύουμε ρεπορτάζ, οι δημοσιογράφοι και τα μέσα ενημέρωσης επιβάλλουν τώρα αυτολογοκρισία από φόβο», είπε. “Η απειλή να χαρακτηριστεί ως “συνεργάτης του φασίστα” ή να αντιμετωπίσει επιθέσεις όχλου έχει δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα τρόμου. Η αυτολογοκρισία, ο εκφοβισμός του όχλου και αυτές οι τοξικές ετικέτες ακρωτηριάζουν τη δημοσιογραφία.”

Αύξηση των επιθέσεων

Η οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Ain o Salish Kendra , κατέγραψε 531 περιστατικά παρενόχλησης κατά δημοσιογράφων το 2024. Από αυτά, τα 235 σημειώθηκαν μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουλίου, κατά τη διάρκεια της θητείας της Χασίνα, ενώ τα υπόλοιπα περιστατικά έλαβαν χώρα μετά την ανάληψη της εξουσίας από τη νέα προσωρινή κυβέρνηση, υπό την ηγεσία του Μοχάμεντ Γιουνούς , μετά την εξέγερση Ιουλίου-Αυγούστου . Σχεδόν 1.400 άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, με έκθεση του ΟΗΕ να βρίσκει την κυβέρνηση και τις δυνάμεις πληροφοριών ασφαλείας της Χασίνα υπεύθυνες για την καταστολή .

Σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα (RSF), μετά την αλλαγή του καθεστώτος, σχεδόν 140 δημοσιογράφοι που θεωρούνται ευθυγραμμισμένοι με την κυβέρνηση της Χασίνα αντιμετώπισαν «εξαιρετικά βαριές αλλά αβάσιμες κατηγορίες για δολοφονία διαδηλωτών». Είκοσι πέντε κατηγορήθηκαν για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», αναγκάζοντας πολλούς να κρυφτούν για να αποφύγουν τη σύλληψη και τη φυλάκιση.

“Αυτές οι υποθέσεις είναι αμφίβολες, συχνά υποστηρίζουν ότι οι δημοσιογράφοι επιτέθηκαν σε διαδηλωτές χωρίς να διευκρινίσουν τα θύματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και οι ενάγοντες αγνοούσαν τις υποτιθέμενες επιθέσεις, ωστόσο τα ονόματα των δημοσιογράφων ήταν ακόμη καταχωρημένα”, δήλωσε ο Saleem Samad , υπερασπιστής των δικαιωμάτων των μέσων ενημέρωσης και ανταποκριτής της RSF . “Παρόλο που οι αρχές επιβολής του νόμου και άτομα που συνδέονται με την Awami League ήταν πίσω από τις περισσότερες επιθέσεις κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, αντ’ αυτού υποβλήθηκαν υποθέσεις εναντίον δημοσιογράφων, ορισμένοι από τους οποίους δεν ήταν καν παρόντες στη σκηνή. Από την πτώση της Hasina, πολλοί εμπλέκονται ψευδώς σε πυροβολισμούς που σχετίζονται με διαμαρτυρίες, συχνά αντιμέτωποι με εκβιασμό για να αφαιρεθούν τα ονόματά τους.”

Τους πρώτους δύο μήνες του 2025, ο Ain o Salish Kendra κατέγραψε 62 περιστατικά παρενόχλησης εναντίον δημοσιογράφων. Μεταξύ αυτών, πέντε δημοσιογράφοι είχαν προσποιηθεί κατηγορίες εναντίον τους, 25 δέχθηκαν επίθεση εν ώρα εργασίας και πέντε υποθέσεις εναντίον δημοσιογράφων για το δημοσιευμένο ρεπορτάζ τους.

Σε μια περίπτωση, ο Mahmud Tanjid , ανταποκριτής της Daily Sangbad στο Πανεπιστήμιο Jagannath της Ντάκα , δημοσίευσε μια ιστορία μετά την αλλαγή του καθεστώτος, σχετικά με το πώς η φοιτητική πτέρυγα του πολιτικού κόμματος Τζαμάατ-ε-Ισλάμι του Μπαγκλαντές φέρεται να είχε τον έλεγχο κοινωνικών και πολιτιστικών οργανώσεων που βασίζονται στο πανεπιστήμιο. Υπάλληλος γραφείου σε μια από τις οργανώσεις έχει κατηγορήσει τον 25χρονο για συκοφαντική δυσφήμιση.

«Είχα αποδείξεις ότι έλεγχαν αυτές τις οργανώσεις, αλλά παρέμειναν κρυμμένοι κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του Σεΐχη Χασίνα», είπε ο Ταντζίντ. “Μετά την αλλαγή, ο κατάλογος των επιτροπών τους αποκάλυψε ότι οι ηγέτες τους ηγούνταν επίσης πανεπιστημιακών οργανώσεων. Αυτή η υπόθεση έχει σκοπό να με παρενοχλήσει και να με απομονώσει, διαταράσσοντας τις σπουδές μου επειδή αναφέρω την αλήθεια.”

Οι οργανώσεις για τα δικαιώματα των μέσων ενημέρωσης καταδίκασαν την τάση, ζητώντας μεγαλύτερη προστασία των δημοσιογράφων και τον τερματισμό της κατάχρησης των νομικών συστημάτων για τη φίμωση των διαφωνούντων.

Ανασχηματισμός εξουσίας στο Μπαγκλαντές

Από την πτώση της κυβέρνησης της Χασίνα, το τοπίο των μέσων ενημέρωσης του Μπαγκλαντές έχει υποστεί σαρωτικό μετασχηματισμό. Πέρα από τη νομοθεσία που τους στοχεύει, η Μονάδα Χρηματοοικονομικών Πληροφοριών του Μπαγκλαντές διέταξε τις τράπεζες να παγώσουν τους λογαριασμούς δεκάδων δημοσιογράφων και το Υπουργείο Πληροφοριών έχει ανακαλέσει τη διαπίστευση στον Τύπο 167 δημοσιογράφων .

Εν τω μεταξύ, η Daily Star και η Prothom Alo, οι δύο εφημερίδες με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στη χώρα, έγιναν στόχος συντονισμένων επιθέσεων. Και στο Rajshahi, σχεδόν 200 διαδηλωτές εισέβαλαν στο τοπικό γραφείο Prothom Alo, γκρεμίζοντας την πινακίδα του και χαρακτηρίζοντας το έντυπο ως «πράκτορα της Ινδίας».

Η ιδιοκτησιακή δομή πολλών επιφανών ειδήσεων άλλαξε επίσης, καθώς δημοσιογράφοι που ευθυγραμμίζονται με το Εθνικιστικό Κόμμα του Μπαγκλαντές και τα πολιτικά κόμματα Τζαμάατ-ε-Ισλαμί έχουν αναλάβει βασικούς ρόλους που κάποτε είχαν εκείνα που συνδέονται με την Λίγκα Αουάμι. Σε εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια και ψηφιακές πλατφόρμες ειδήσεων, έχουν αντικατασταθεί 29 ηγετικές θέσεις .

Στον απόηχο της εξέγερσης Ιουλίου-Αυγούστου, μια ομάδα φοιτητών διαδηλωτών άρχισε επίσης να βάζει σε μαύρη λίστα δημοσιογράφους , λέγοντας ότι πιστεύει ότι τα άτομα «ασχολούνταν με το πρόσχημα της δημοσιογραφίας που είναι ενάντια στα εθνικά συμφέροντα και το κράτος». Πολλοί από αυτούς τους δημοσιογράφους αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή, να κρυφτούν ή να σταματήσουν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες, ενώ άλλοι αντιμετώπισαν νομικές ενέργειες και συλλήψεις.

Ο Beh Lih Yi , συντονιστής του προγράμματος για την Ασία στην Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων, υπογράμμισε την ανησυχητική κατάσταση της ελευθερίας του Τύπου στο Μπαγκλαντές, έξι μήνες μετά από μια ιστορική πολιτική μετάβαση.

“Είμαστε ενοχλημένοι από τις φαινομενικά αβάσιμες κρατήσεις και ποινικές υποθέσεις εναντίον δημοσιογράφων, και τα περιστατικά στοχοποίησης και βανδαλισμού γραφείων των ΜΜΕ. Αυτές οι επιθέσεις στην ελευθερία του Τύπου πρέπει να σταματήσουν. Δημιουργούν ανατριχιαστικό αποτέλεσμα στα μέσα ενημέρωσης”, είπε. “Σε αυτή τη νέα πολιτική εποχή, δεν πρέπει να επαναληφθεί η παιδαγωγική του προηγούμενου καθεστώτος, η χρήση του νόμου για να στοχοποιηθούν οι κριτικοί και οι δημοσιογράφοι. Ταυτόχρονα, τα μέσα ενημέρωσης πρέπει να υποστηρίζουν την ηθική δημοσιογραφία και να τους επιτρέπεται να αναφέρουν χωρίς φόβο αντιποίνων.”

ΠΗΓΗ: International Journalists Network

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Γάζα: Πάνω από 50 νεκροί σε ισραηλινούς βομβαρδισμούς – «Άγνωση» η τύχη ισραηλινοαμερικανού ομήρου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι ισραηλινές δυνάμεις συνεχίζουν να βομβαρδίζουν τη Λωρίδα της Γάζας, σκοτώνοντας πάνω από πενήντα  Παλαιστίνιους το Σάββατο.

Ειδικότερα, η πολιτική προστασία έκανε λόγο για τουλάχιστον 54 θανάτους χθες. «Ο απολογισμός μπορεί να γίνει ακόμη πιο βαρύς, καθώς οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται», δήλωνε χθες βράδυ στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μαχμούντ Μπασάλ, εκπρόσωπος της υπηρεσίας άμεσης βοήθειας αυτής.

Ο ισραηλινός στρατός έβαλε τέλος τη 18η Μαρτίου σε δυο μήνες κατάπαυσης του πυρός και ξανάρχισε την επίθεσή του εναντίον της Χαμάς. Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε βέβαιη πως μόνο η στρατιωτική πίεση μπορεί να εξασφαλίσει την απελευθέρωση και τον επαναπατρισμό των μερικών δεκάδων ομήρων που απομένουν στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο κ. Νετανιάχου επανέλαβε χθες ότι είναι πεπεισμένος ότι θα φέρει πίσω τους ομήρους «χωρίς να υποταχτεί στις εντολές» της Χαμάς, ενώ έκρινε ότι ο πόλεμος έχει εισέλθει σε «αποφασιστική φάση».

Αντιδρώντας στην ομιλία του, το Φόρουμ των οικογενειών των ομήρων απαίτησε να κλειστεί συμφωνία μέσω διαπραγματεύσεων για να επαναπατριστούν οι άνθρωποι που κρατούνται ακόμη στον παλαιστινιακό θύλακο.

«Υπάρχει ξεκάθαρη, εφαρμόσιμη κι επείγουσα λύση, που μπορεί να γίνει πραγματικότητα τώρα: να συναφθεί συμφωνία που θα επιτρέψει να γυρίσουν όλοι σπίτι, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να τερματιστούν οι μάχες», έκρινε η συλλογικότητα.

Χαμάς: Αγνοεί την τύχη ισραηλινοαμερικανού ομήρου

Ο ένοπλος βραχίονας της Χαμάς δημοσιοποίησε εξάλλου νωρίτερα νέο βίντεο με όμηρο στη ζωή, μερικές ώρες αφού ανακοίνωσε πως δεν έχει νέα εδώ και τέσσερις ημέρες για τον ισραηλινοαμερικανό υπήκοο Ιντάν Αλεξάντερ, με τον οποίο έχασε την επαφή έπειτα από ισραηλινό βομβαρδισμό στη Γάζα.

Το πτώμα φρουρού που ήταν αρμόδιος για τη φύλαξη του συγκεκριμένου ομήρου βρέθηκε στον τόπο πρόσφατου βομβαρδισμού, σημείωσαν οι Ταξιαρχίες Εζεντίν αλ Κασάμ.

Αλλά η τύχη του Ιντάν Αλεξάντερ, όπως και άλλων μαχητών της παλαιστινιακής ισλαμιστικής οργάνωσης που τον φύλασσαν, «παραμένει άγνωστη», ανέφερε εκπρόσωπος των Ταξιαρχιών.

Η Χαμάς απέρριψε την Πέμπτη ισραηλινή πρόταση που προέβλεπε, σύμφωνα με στέλεχός της, κατάπαυση του πυρός για 45 ημέρες με αντάλλαγμα την απελευθέρωση δέκα ομήρων στη ζωή, ο πρώτος από τους οποίους θα ήταν ο Ιντάν Αλεξάντερ.

Από τους 251 ανθρώπους που είχαν απαχθεί όταν έγινε η έφοδος της Χαμάς σε νότιους τομείς της ισραηλινής επικράτειας —το έναυσμα του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας— την 7η Οκτωβρίου 2023, στη Λωρίδα της Γάζας απομένουν 58, ωστόσο 34 έχουν κηρυχτεί νεκροί από τον ισραηλινό στρατό.

Το όνομα του Ιντάν Αλεξάντερ, ο οποίος εμφανίστηκε σε βίντεο το οποίο έδωσε στη δημοσιότητα η Χαμάς τη 12η Απριλίου, φιγουράριζε επίσης σε πρόταση που έκανε τον Μάρτιο ο ειδικός απεσταλμένος της αμερικανικής προεδρίας για τη Μέση Ανατολή Στιβ Γουίτκοφ.

Υπηρετούσε σε επίλεκτη μονάδα πεζικού στα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας όταν αιχμαλωτίστηκε την 7η Οκτωβρίου 2023.

Το βίντεο με τον Έλκανα Μπουχμπούτ

Ο στρατιωτικός βραχίονας της Χαμάς δημοσιοποίησε εξάλλου χθες βίντεο με όμηρο στη ζωή, τον Έλκανα Μπουχμπούτ, που είχε απαχθεί από το φεστιβάλ μουσικής Nova.

Για τέσσερα λεπτά, ο όμηρος εικονίζεται να μιλάει στο τηλέφωνο στα εβραϊκά και στα αγγλικά.

Η οικογένεια συναίνεσε να δοθεί το βίντεο στα μέσα ενημέρωσης.

Εμφανώς περνώντας δοκιμασία, με κουβέρτα να καλύπτει μέρος του σώματός του, με τοίχο από μπετόν πίσω του, ο όμηρος εικονίζεται να συνομιλεί με μέλη της οικογένειάς του σε παλιό, ενσύρματο τηλέφωνο περιστροφικής επιλογής.

Το Γαλλικό Πρακτορείο σημειώνει πως δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει πότε τραβήχτηκε αυτό το βίντεο, ούτε αν έγινε πραγματικά συνδιάλεξη.

Κατά τη διάρκεια του υποτιθέμενου τηλεφωνήματος, ο άνδρας ζητεί από φίλο του να στείλει τη γυναίκα του στον Λευκό Οίκο για ζητήσει από τον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να αναλάβει πρωτοβουλία για την απελευθέρωσή του.

Πρόκειται για το τρίτο βίντεο με τον άνδρα που δημοσιοποιήθηκε από τον στρατιωτικό βραχίονα της Χαμάς. Το προηγούμενο είχε δημοσιοποιηθεί την 29η Μαρτίου.

Η σύγκρουση Χαμάς- Ισραήλ

Η έφοδος της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου 2023 στο νότιο τμήμα της ισραηλινής επικράτειας στοίχισε τη ζωή σε 1.218 ανθρώπους στην ισραηλινή πλευρά, στην πλειονότητά τους αμάχους, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου βασισμένη σε επίσημα δεδομένα.

Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε χθες Σάββατο τον θάνατο σε μάχη στρατιώτη του στο βόρειο τμήμα του παλαιστινιακού θυλάκου. Πρόκειται για τον πρώτο θάνατο που ανακοινώνεται αφότου τερματίστηκε η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός.

Συνολικά, σύμφωνα με τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις, έχουν σκοτωθεί 412 μέλη τους αφότου άρχισαν χερσαίες επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας τον Οκτώβριο του 2023.

Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της κυβέρνησης της Χαμάς, οι αριθμοί του οποίου χαρακτηρίζονται αξιόπιστοι από τον ΟΗΕ, τουλάχιστον 51.157 άμαχοι, στην πλειονότητά τους άμαχοι, έχουν χάσει τη ζωή τους από την έναρξη των ευρείας κλίμακας ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων αντιποίνων.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ-AFP

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Telegraph: Επιδρομές στα γυμναστήρια! Η Ρωσία ψάχνει νέο «αίμα» για το μέτωπο στην Ουκρανία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Eπιδρομές της αστυνομίας για τον εντοπισμό νέων στρατιωτών σημειώνονται το τελευταίο διάστημα σε πολλές ρωσικές πόλεις, σύμφωνα με ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία.

Μάλιστα, η Telegraph αναφέρει ένα πρόσφατο περιστατικό που έλαβε χώρα στο γυμναστήριο της Μόσχας Spirit Fitness στις 30 Μαρτίου. Λίγες μέρες μετά ακολούθησε και δεύτερη επιδρομή σε άλλο γυμναστήριο της ίδιας αλυσίδας.

Σύμφωνα με την βρετανική εφημερίδα που επικαλείται μαρτυρίες από το σημείο, η ρωσική αστυνομία εισήλθε στον χώρο του γυμναστηρίου ζητώντας από όσους βρίσκονταν στον χώρο να πέσουν στο πάτωμα. Έπειτα και αφού δόθηκε το δικαίωμα στις γυναίκες να αποχωρήσουν από τον χώρο, χώρισε τους άντρες σε δύο ομάδες, τους Ρώσους και τους ξένους πολίτες.

Έπειτα οι Ρώσοι προβλεπόταν να οδηγηθούν σε στρατολογικά γραφεία για να ελεγχθούν τα στρατιωτικά τους αρχεία. Μετά τον έλεγχο των εγγράφων, κάποιοι απελευθερώνονται ενώ σε άλλους επιδίδονται επιτόπου στρατιωτικές κλήσεις και κρατούνται.

Στους μετανάστες που κατηγορούνται για μικρές παραβάσεις δίνεται η εξής επιλογή: απέλαση ή ένα στρατιωτικό συμβόλαιο για να πολεμήσουν στην Ουκρανία, σύμφωνα με την Current Time, ανεξάρτητη ρωσική πλατφόρμα ειδήσεων.

Το Spirit Fitness δεν έχει σχολιάσει το περιστατικό, αλλά το προσωπικό αποκάλυψε στο πρακτορείο ότι οι επιδρομές έχουν γίνει ρουτίνα. Δικηγόροι ανέφεραν επίσης ότι αντίστοιχα περιστατικά πραγματοποιούνται περίπου δύο φορές το μήνα στις πόλεις Μόσχα, Αγία Πετρούπολη, Ιρκούτσκ και Αικατερίνμπουργκ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι προσφάτως ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε την επιστράτευση 160.000 ανδρών, ηλικίας 18-30 ετών, στον στρατό. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σχέδιο επιστράτευσης από το 2011 το οποίο είναι συνεπές με την δηλωμένη πρόθεση της Μόσχας να αυξήσει το μέγεθος του στρατού της.

Συνέχεια ανάγνωσης

Δημοφιλή