Άμυνα

Ο Σουλτάνος και οι δημοκρατικές διαδικασίες

Δημοσιεύτηκε στις

5 Ιουνίου 2015 στις 18:00

από τον

andpik

Σε αυτές διακυβεύονται πολλά. Ουσιαστικά θα φανεί αν ο Ερντογάν θα κατορθώσει να μετασχηματίσει τη δημοκρατία σε προεδρική και να ανακηρυχθεί ουσιαστικά σε «σουλτάνο».

Αν αυτό δεν συμβεί, αν δηλαδή δεν συγκεντρωθεί η απαιτούμενη πλειοψηφία, να διαπιστωθεί αν θα κατορθώσει το κόμμα του, του οποίου ηγείται ο Αχμέτ Νταβούτογλου, να σχηματίσει αυτοδύναμη αλλά ισχνή κυβέρνηση που θα δώσει τη δυνατότητα ισχυρής παρέμβασης από την ανύπαρκτη τα τελευταία χρόνια αντιπολίτευση, ή αν τελικώς το Κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) δεν θα καταφέρει να σχηματίσει μονοκομματική κυβέρνηση.

Εν πολλοίς την απάντηση στα παραπάνω σενάρια θα δώσει το τελικό ποσοστό του κόμματος των Κούρδων, του Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP), το οποίο αν μπει στη Βουλή, αν συγκεντρώσει δηλαδή ποσοστό 10%, τότε θα στερήσει πολλές έδρες από το κυβερνών κόμμα.

Στην προεκλογική εκστρατεία έχουν συμβεί πολλά ευτράπελα. Έχουν υπάρξει τρομοκρατικές επιθέσεις, έχουν γίνει συλλήψεις. Τα κυριότερα έχουν να κάνουν με τη συμπεριφορά και τη γλώσσα του Ερντογάν στις προεκλογικές του εκστρατείες. Χαρακτήρισε “πατσαβούρα” τους Ταίμς της Νέας Υόρκης, μίλησε απρεπέστατα για γυναίκες που του γύρισαν την πλάτη όταν πέρασε με το αυτοκίνητό του από κοντά τους, ενώ επιτίθεται με σφοδρότητα και σε δημοσιογράφους που στρέφονται εναντίον του.

Όπως στον διευθυντή της εφημερίδας Τζουμχουριέτ κατά του οποίου έχει υποβάλει μήνυση. Ο λόγος; Διότι έκανε τη δουλειά του ως δημοσιογράφος. Δημοσίευσε ρεπορτάζ που δείχνει την ΜΙΤ να βρίσκεται πίσω από πιθανή προώθηση όπλων στην Αλ Νούσρα, το παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία που μάχεται στο πλευρό του ISIS εναντίον του Ασαντ.

Η τουρκική κυβέρνηση, δηλαδή ο Ερντογάν, συνεχίζει να διατείνεται ότι τα φορτηγά που πιάστηκαν από τη στρατοφυλακή στα Άδανα μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στους Τουρκομάνους της Συρίας. Από την αρχή της υπόθεσης έως σήμερα έχουν ουσιαστικά χάσει τη δουλειά τους τέσσερις εισαγγελείς. O διοικητής της μονάδας και οι 17 άνδρες που μετείχαν στο μπλόκο ελέγχου έχουν προφυλακισθεί ως κατηγορούμενοι για κατασκοπία και εσχάτη προδοσία, όπως γράφουν τουρκικές εφημερίδες.

Καθημερινώς βγαίνουν πολλές λεπτομέρειες της υπόθεσης σε εφημερίδες και μπλογκς, όπως φωτογραφίες από τη σύλληψη ενός πράκτορα της ΜΙΤ, ο οποίος απειλούσε τους στρατοχωροφύλακες λέγοντας ότι ήταν πράκτορας της ΜΙΤ αλλά δεν έδειχνε την ταυτότητά του.

Το βεβαιον είναι ότι αν οι λεπτομέρειες που βλέπουν το φως της δημοσιότητος αποδειχθούν αληθινές τότε θα είναι τρομακτικό αποδεικτικό στοιχείο για την εμπλοκή ττης Τουρκίας στον εξοπλισμό των ισλαμιστικών οργανώσεων που δρουν στη Συρία. Στην προεκλογική αρένα λοιπόν της Τουρκίας τα θέματα της Συρίας, της ελευθερίας του Τύπου, των συλλήψεων δημοσιογράφων, των Ισλαμιστών και της αυταρχικής συμπεριφοράς του Ερντογάν, που μόνο ουδετερότητα δεν κρατάει ως θα όφειλε ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πυρός.

Γ. Βλαβιανός – AntennaNews

andpik

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Πακιστάν εναντίον Ινδίας! Τα μαθήματα για τον Ελληνισμό

Ο Σταύρος Καλεντερίδης συζητά με τον Στέφανο Καραβίδα, Επισμηναγό (Ι) Εν Αποστρατεία, Διεθνολόγο, Υπ. Δρ. Γεωπολιτικής, για την πρόσφατη διένεξη μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν και τις ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις.

Δημοσιεύτηκε

2 ημέρες πριν

στις

12 Μαΐου 2025

από τον

ΧΑΚ

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

«Χαράς ευαγγέλια» για την πολεμική βιομηχανία στην Ευρώπη

Ο Ψυχρός Πόλεμος μπορεί να έχει τελειώσει, αλλά η Ευρώπη θέλει να επανεξοπλιστεί, μετά από δεκαετίες «προστασίας», υπό την αμερικανική «ομπρέλα», γεγονός που αποτελεί «χαράς ευαγγέλια» για την αμυντική βιομηχανία της Γηραιάς ηπείρου.

Δημοσιεύτηκε

2 ημέρες πριν

στις

12 Μαΐου 2025

από τον

ΧΑΚ

Γράφει ο Μιχάλη Ψύλος, Ναυτεμπορική

Ο ισπανικός αμυντικός όμιλος Indra, υπέβαλε ενδεικτική, μη δεσμευτική προσφορά ενός δισεκατομμυρίου ευρώ για την εξαγορά της ιταλικής εταιρείας κατασκευής τεθωρακισμένων οχημάτων και οχημάτων πολιτικής προστασίας Iveco Defense Vehicles (IDV).

Η μητρική ιταλική εταιρεία Iveco, ελέγχεται από τον όμιλο Exor, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια Ανιέλι. «Τα αμυντικά οχήματα Iveco αντιπροσωπεύουν ένα εξαιρετικά πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο στο ευρωπαϊκό τοπίο και εντάσσονται απόλυτα στη στρατηγική επέκτασης της Indra για να γίνει ευρωπαϊκός ηγέτης στην άμυνα και, πιο συγκεκριμένα, στις χερσαίες πλατφόρμες», αναφέρουν παράγοντες της αγοράς.

Η ισπανική Indra πάντως βρίσκεται στη λίστα κι άλλων πιθανών αγοραστών, όπως η κοινοπραξία της ιταλικής Leonardo και της γερμανικής Rheinmetall, το επενδυτικό fund Bain Capital, αλλά και μια αυστραλιανή εταιρεία.

Άλλοι παγκόσμιοι κολοσσοί του κλάδου, όπως η γαλλο-γερμανική συμμαχία Krauss-Maffei Wegmann and Nexter (KNDS), η τσεχική CSG, η βρετανική BAE Systems και το αμερικανικό fund KPS Capital, είχαν επίσης εκφράσει ενδιαφέρον, αλλά τώρα έχουν αποκλειστεί.

Απογειώνεται η αμυντική βιομηχανία

Σύμφωνα με τον Γκούντραμ Βολφ, καθηγητή Οικονομικών στη Σχολή Σολβάι των Βρυξελλών, η Ε.Ε. χρειάζεται ακόμη 1.400 άρματα μάχης, 2.000 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς πεζικού και 700 πυροβόλα. Μόνο η Γερμανία, από τον Φεβρουάριο του 2022, έχει παραγγείλει συνολικά 105 άρματα μάχης Leopard II για ίδια χρήση στην τιμή μονάδας των 28 εκατομμυρίων ευρώ. «Το κόστος θα μπορούσε να μειωθεί σημαντικά εάν οι προμήθειες ενοποιούνταν και υπήρχε περισσότερος ανταγωνισμός», τονίζει ο Γερμανός καθηγητής. «Αν η Ευρώπη παρήγγειλε συνολικά 1.400 άρματα μάχης, οι τιμές ανά μονάδα θα μειωνόταν σημαντικά. Οι μεγάλες παραγγελίες καθιστούν την παραγωγή πιο αποτελεσματική και οι τιμές ανά μονάδα μειώνονται», προσθέτει.

Περισσότερες μεγάλες παραγγελίες θα μπορούσαν επίσης να ενισχύσουν τις ευρωπαϊκές εταιρείες όπλων – και να μειώσουν την εξάρτηση από τις ΗΠΑ.

Οι αμυντικές δαπάνες της Ευρώπης αυξάνονται ήδη δραματικά. Αν οι ΗΠΑ αφήσουν πλέον πλήρως την άμυνα της Ε.Ε. στους Ευρωπαίους, η Ευρώπη θα χρειαστεί να διπλασιάσει τις αμυντικές της δαπάνες σε τουλάχιστον 250 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως τα επόμενα χρόνια

Κυριαρχούν οι ΗΠΑ

Μέχρι στιγμής, η παγκόσμια αγορά κυριαρχείται πάντως από λίγες εταιρείες, κυρίως από τις ΗΠΑ. Η πρώτη ευρωπαϊκή αμυντική εταιρεία κατατάσσεται μόλις στην 6η θέση και είναι η βρετανική BAE Systems με ετήσιες πωλήσεις περίπου 27 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Συγκριτικά, η Lockheed Martin, νούμερο 1 στον κόσμο, έχει κύκλο εργασιών υπερδιπλάσιο στα 65 δισεκατομμύρια δολάρια, ακολουθούμενη από την Raytheon Technologies με 37 δισεκατομμύρια δολάρια. Η BAE κατασκευάζει άρματα μάχης και αεροσκάφη, πολεμικά πλοία και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.

Στην Ευρώπη, εκτός από την BAE, οι εταιρείες που κυριαρχούν στην αγορά είναι η γερμανο-γαλλική Airbus, η ιταλική Leonardo, η γαλλική Thales και η γερμανική Rheinmetall.

Κατακερματισμένη αμυντική βιομηχανία

Συνολικά, η αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης δεν είναι μόνο σχετικά μικρή, αλλά και κατακερματισμένη και ως εκ τούτου αναποτελεσματική.

Υπάρχει ένας βασικός λόγος για αυτό, λέει ο Κρίστιαν Κορς, αναλυτής άμυνας στην τράπεζα « MM Warburg»: «Μέχρι στιγμής, οι εθνικές αρχές της Ευρώπης έχουν υποστηρίξει κυρίως τις δικές τους εταιρείες και έτσι έχουν προωθήσει τη δημιουργία τοπικής αξίας».

Με άλλα λόγια: Κάθε χώρα παραγγέλνει τα δικά της άρματα μάχης, αεροσκάφη,drones κ.λπ., με τις δικές της απαιτήσεις. Αυτό είναι δαπανηρό και χρονοβόρο. Για παράδειγμα: Η Ευρώπη διαθέτει σήμερα περίπου 150 οπλικά συστήματα, ενώ οι ΗΠΑ έχουν μόνο λίγα, λέει ο Κορς και προσθέτει: «Όσο μεγαλύτερος είναι ο πολλαπλασιασμός των αμυντικών συστημάτων, τόσο πιο αναποτελεσματικά είναι».

Κοινή ανάπτυξη μαχητικών αεροσκαφών

Η βρετανική BAE συνεργάζεται ήδη για ένα νέο μαχητικό αεροσκάφος με την ιταλική Leonardo, τον τρίτο μεγαλύτερο παίκτη της Ευρώπης, και την ιαπωνική Mitsubishi Heavy Industries. Εδώ οι εταιρείες θα μπορούσαν επίσης να συνεργαστούν με την Airbus.

Σύμφωνα με την BAE, το πρόγραμμα «Global Combat Air» είναι παρόμοιο με αυτό της Airbus και της Dassault Aviation, το οποίο ονομάζεται «Future Combat Air System» (FCAS). Και τα δύο βασίζονται σε drones που περιβάλλουν επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη. Η Airbus είχε επίσης συμφωνήσει να συνεργαστεί. Αυτό θα ήταν φθηνότερο και πιο γρήγορο. «Πολλά θα εξαρτηθούν από την προθυμία των κυβερνήσεών μας να συνεργαστούν», δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της BAE, Τσαρλς Γούντμπερν.

Αλλωστε, Airbus, BAE και Leonardo κατασκευάζουν μαζί το Eurofighter εδώ και χρόνια. Το μαχητικό αεροσκάφος βρίσκεται σε μαζική παραγωγή από το 2003. Μόλις στο τέλος του έτους η Ιταλία παρήγγειλε 24 Eurofighter τέταρτης γενιάς και 25 η Ισπανία. Η Τουρκία πιέζει επίσης τη Γερμανία για να πάρει άδεια αγοράς 40 Eurofighter, με τον νέο καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς να αφήνει ανοικτό το παράθυρο.

Η Τουρκία, άλλωστε, φαίνεται να έχει κάνει γερό «μπάσιμο» στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, με τις «ευλογίες» των μεγάλων δυνάμεων στην Ε.Ε.

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Νέα φουρτούνα στα «ήρεμα νερά» του Αιγαίου η άσκηση “Θαλασσόλυκος 2025”

Σύγχρονα συστήματα ελέγχου των θαλασσίων οδών, η Συμμαχία με το Ισραήλ και ο εγκλωβισμός της Συρίας

Δημοσιεύτηκε

2 ημέρες πριν

στις

12 Μαΐου 2025

από τον

ΧΑΚ

Η άσκηση «Θαλασσόλυκος ΙΙ/2025», που άρχισε στις 6 Μαΐου και θα διαρκέσει ώς τις 17 του μήνα, έχει διάφορες φάσεις.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης, ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Με τη θηριώδη άσκηση «Θαλασσόλυκος ΙΙ/2025», ο τουρκικός στόλος και όχι μόνο, δηλαδή μαζί με την τουρκική αεροπορία, αλλά και χερσαίες δυνάμεις, προκαλούν νέα φουρτούνα στα «ήρεμα νερά» του Αιγίου και πέραν αυτών, στη Μαύρη Θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο ώς την Κύπρο και τη Συρία. Εκεί όπου επεκτείνονται τα όρια της Γαλάζιας Πατρίδας.

Τα δύο σκέλη…

Το πρώτο τουρκικό μήνυμα προς την Ελλάδα είναι σαφές: «Εσείς εκδίδετε χάρτες με τα δυνητικά σας δικαιώματα στο Αιγαίο και εμείς, δηλαδή οι Τούρκοι, βγάζουμε τον στόλο μας και τις ένοπλές μας δυνάμεις, για ν’ αντιληφθούν οι πάντες, ποιος κυριαρχεί από τη Μαύρη Θάλασσα ώς την Ανατολική Μεσόγειο». Η άσκηση «Θαλασσόλυκος ΙΙ/2025», που άρχισε στις 6 Μαΐου και θα διαρκέσει ώς τις 17 του μήνα, έχει διάφορες φάσεις. Το σκέλος που αφορά στην Κύπρο καλύπτει δύο περιοχές: Η πρώτη είναι στ’ ανοικτά του Κορμακίτη. Στα βορειοδυτικά του Κυπριακού FIR, σε βάθος μόλις 20 χιλιομέτρων. Η δεύτερη βρίσκεται στ’ ανοικτά του Αποστόλου Ανδρέα, στην Καρπασία προς την Αμμόχωστο. Και στις δύο περιπτώσεις θα γίνουν αεροναυτικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά. Και αυτό είναι το δεύτερο στα τόσα άλλα μηνύματα: Των κανονιών και της ισχύος!

Έβρος, Αιγαίο, Καρπασία και Αμμόχωστος

Τι σημαίνει η επέκταση της άσκησης στην Κύπρο; Πρώτο: Η νήσος ανήκει στον ενιαίο αμυντικό χώρο της Τουρκίας και είναι το μακρύ της χέρι σε διάφορες περιοχές ζωτικής σημασίας και δη των θαλασσίων οδών. Εξ ου και το γεγονός ότι, πέραν των ραντάρ επιτήρησης που διαθέτει, η Τουρκία είναι έτοιμη να εγκαταστήσει τρία συστήματα ελέγχου κυκλοφορίας των πλοίων. Το ένα σε Κορμακίτη – Λιβερά, το άλλο στον Άγιο Θεόδωρο Καρπασίας και το τρίτο στην Αμμόχωστο. Τα συστήματα αυτά ανήκουν στο ίδιο δίκτυο – δηλαδή της Τουρκίας – που καλύπτει και το Αιγαίο. Συνεπώς, το μήνυμα είναι ότι η Τουρκία ελέγχει την περιοχή μας και δη τις θαλάσσιες και εναέριες οδούς μέσω του ψευδοκράτους, το οποίο αναβαθμίζει. Και πώς η Άγκυρα ελέγχει την κατάσταση; Διά πολιτικών αλλά και στρατιωτικών μέσων, παραπέμποντας σε παροχή διευκολύνσεων και ασφάλειας στη ναυσιπλοΐα. Γιατί; Διότι θα μπορεί να συλλέγει, να επεξεργάζεται και να αναλύει πληροφορίες και εικόνες, που είναι συναφείς με την ασφάλεια των πλοίων.

Εφόσον, όμως, η Τουρκία απλώνει την άσκησή της στα όρια της Γαλάζιας Πατρίδας, εκ των πραγμάτων θέλει να ελέγξει τις θαλάσσιες οδούς:

1) Σουέζ – Αλεξανδρέττα.

2) Σουέζ, Κύπρος, πύλες του Αιγαίου (Κρήτη, Κάσος, Ρόδος) προς Δαρδανέλλια, Κωνσταντινούπολη και Μαύρη Θάλασσα.

3) Σουέζ, Κύπρος (ή ανοικτά της Κύπρου), Κρήτη και Γιβραλτάρ. Επί τούτου είναι σημαντικές οι τουρκικές Βάσεις στη Λιβύη και στην Αλβανία.

Εάν δει κάποιος τον χάρτη τής άσκησης «Θαλασσόλυκος», θα διαπιστώσει ότι η Άγκυρα δεν δίνει έμφαση μόνο στη θάλασσα, αλλά και επί του εδάφους και κυρίως στον Έβρο.

Δεύτερο: Την εμπέδωση, όχι μόνο στη θεωρία αλλά στην πράξη, ότι ο χώρος από τη Ρόδο μέσω της βόρειας Κύπρου ώς την Αλεξανδρέττα συνιστά μια τουρκική λίμνη στο πλαίσιο της Γαλάζιας Πατρίδας, την οποία κανείς δεν μπορεί να αγγίξει.

Τρίτο: Τη σημασία που ανέκαθεν δίνει η Τουρκία στην Καρπασία, που δηλοί ότι δεν πρόκειται ποτέ να την επιστρέψει σε περίπτωση λύσης, πολύ δε φοβούμαστε ότι το ίδιο συμβαίνει και με την Αμμόχωστο. Γιατί αποτελούν κοινές περιοχές, από τις οποίες η Άγκυρα μπορεί να ελέγχει θαλάσσιους και ενεργειακούς διαδρόμους προς το Τσεϊχάν, οικοδομώντας, ταυτοχρόνως, τοίχο ασφαλείας προς τη Συρία, στην οποία θέλει να παρέχει προστασία.

Συρία και Ισραήλ

Τέταρτο: Την ένταξη της Συρίας στο σύστημα ασφάλειας της Τουρκίας και την αύξηση της απομόνωσης του Ισραήλ. Συναφώς, το νότιο τμήμα της Κύπρου αναβαθμίζεται ως πνεύμονας επιβίωσης για το Ισραήλ ένεκα της απουσίας του στρατηγικού βάθους και των εχθρικών στην περιοχή χωρών. Βεβαίως, για να υπάρξουν οφέλη για την Κύπρο θα πρέπει να υπάρξει στρατηγική συμμαχία με την Ελλάδα και με το Ισραήλ, στην πράξη, και όχι στα χαρτιά και στα λόγια. Και αυτό σημαίνει ότι η Κύπρος θα έπρεπε να είχε αξιόπιστες ένοπλες δυνάμεις, αλλά δεν έχει. Ούτε πρόκειται να κάνει πόλεμο το Ισραήλ με την Τουρκία για το χατίρι μιας άοπλης Κύπρου. Αυτό δεν το θέλουν ούτε οι ΗΠΑ. Όχι μόνο για την Κύπρο αλλά και για τη Συρία.

Τριμερής συμμαχία και σύστημα ασφάλειας

Υπό αυτές τις συνθήκες, το Ισραήλ θα έχει τα οφέλη, που επιδιώκει μέσω Κύπρου, χωρίς τα κέρδη που θα έπρεπε να έχει η ίδια η Κύπρος ως αποτέλεσμα της γεωπολιτικής της σημασίας, επειδή δεν έχει την ανάλογη αυτόνομη αποτρεπτική ισχύ για να λαμβάνεται ως αξιόπιστος σύμμαχος.

Για να ήταν τα πράγματα αλλιώς, θα έπρεπε:

1) Να υπήρχε αμυντικό Δόγμα και άξονας από την Ελλάδα ώς το Ισραήλ μέσω Κύπρου.

2) Η Κύπρος να επενδύει στα αμυντικά εξοπλιστικά προγράμματα πέραν του 0,5%, όταν στα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ γίνεται πλέον λόγος για 3%, λόγω της ρωσικής απειλής. Πόσω μάλλον για ένα κράτος που τελεί υπό κατοχή.

3) Να είχε υπογραφεί ή να υπογραφεί τριμερής συμμαχία μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ επί τριών, εκτός των άλλων, αξόνων:

Α) Μη επιθέσεως.

Β) Η επίθεση σε βάρος ενός από τα τρία κράτη από την Τουρκία να σημαίνει ότι υφίσταται επίθεση η τριμερής συμμαχία. Κάτι τέτοιο αποτελεί αξιόπιστη αποτρεπτική απειλή και, ως εκ τούτου, γιατί να μη γίνει δεκτό, δηλαδή να έχει τις ευλογίες, κυρίως από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Μια τέτοια συμμαχία θα ήταν δυνατό να διευρυνθεί σε περιφερειακό επίπεδο, εάν κυρίως αναζωογονηθούν οι συμφωνίες του Αβραάμ, μεταξύ Ισραήλ και αραβικών κρατών, περιλαμβανομένων της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου. Εάν, δε, η Τουρκία θα ήθελε να συμμετάσχει, τότε θα έπρεπε να αποσύρει πλήρως τα στρατεύματά της από την Κύπρο, να δεχθεί την αποκατάσταση της παραβιασθείσας εννόμου τάξεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οπαία η ίδια η Άγκυρα προκάλεσε το 1974, αλλά και να παραιτηθεί των εγγυητικών και επεμβατικών της δικαιωμάτων. Ειδικώς στην περίπτωση της Κύπρου το σύστημα ασφάλειας θα ήταν και είναι δυνατό να συνδεθεί με την ένταξη της νήσου στο ΝΑΤΟ, όπου ανήκουν ήδη οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις, υπό την προϋπόθεση ότι θα πάψουν να είναι τέτοιες.

Ακτινογραφία της άσκησης

Για ν’ αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος της άσκησης «Θαλασσόλυκος ΙΙ/2025», θα πρέπει να διαβάσει τι έχει δημόσια δηλώσει στις 5 Μαΐου ο Διοικητής της Τουρκικής Ναυτικής Αεροπορίας, Αντιναύαρχος Savaş Eser:

«Στην άσκηση συμμετέχουν συνολικά 120 πλοία και 85 αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων 104 πλοίων επιφανείας, 6 υποβρυχίων, 7 μη επανδρωμένων θαλάσσιων οχημάτων, 52 αεροπορικών στοιχείων, 1 ομάδας SAT και 2 ομάδων SAS, παράκτιων μονάδων, 5 ελικοπτέρων από τη Διοίκηση Ξηράς, 24 αεροσκαφών επίθεσης από τη Διοίκηση Πολεμικής Αεροπορίας, 1 αεροσκάφους προειδοποίησης και ελέγχου, 1 αεροσκάφους ρυμούλκησης στόχων, 1 μεταγωγικού αεροσκάφους, 1 ομάδας έρευνας και διάσωσης από τη Γενική Διοίκηση Χωροφυλακής, 1 πλοίου ακτοφυλακής από τη Διοίκηση Ακτοφυλακής, 9 σκαφών ακτοφυλακής και 1 ελικοπτέρου».

Ο Εζέρ, αφού τόνισε ότι η άσκηση είναι στο πλαίσιο της Γαλάζιας Πατρίδας και ότι καλύπτει και το ψευδοκράτος, επισήμανε τα εξής: «Η άσκηση θα διεξαχθεί με πυροβολικό επιφανείας και αεράμυνας, με βομβαρδισμούς εδάφους, με πυραύλους θαλάσσης και DSH από στοιχεία επιφανείας, με πυραύλους MAM-T, Cirit και πυραύλους πυροβολικού TEMREN από τα στοιχεία του ναυτικού μας, καθώς και με πυραύλους και τορπίλες από τα υποβρύχιά μας. Πυρά G/M Atmaca θα εκτελεστούν στο M/G Martı και πυρά G/M SM-1 σε μη επανδρωμένο εναέριο στόχο υψηλής ταχύτητας στο πεδίο βολής Σινώπης στις 10 Μαΐου». Ακολούθως ο Τούρκος Αντιναύαρχος πρόσθεσε: «Κατά τη διάρκεια της άσκησης θα διεξαχθεί εκπαίδευση επιχειρησιακής ετοιμότητας για βασικούς τύπους ναυτικών επιχειρήσεων, εκπαίδευση παράκτιων μονάδων και επιχειρησιακή εκπαίδευση σε περιβάλλον υψηλής απειλής». Παρατήρησε, δε, ότι «θα πραγματοποιηθούν 25 επισκέψεις σε λιμάνια στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο Πέλαγος, την Ανατολική Μεσόγειο και τη (λεγόμενη) ‘Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου’ με 79 μεταξύ 10-11 Μαΐου»

Το μήνυμα

Κατά τα άλλα, γίνονται δηλώσεις τόσο στην Αθήνα όσο και στη Λευκωσία για θετικές εξελίξεις είτε στο Αιγαίο είτε στο Κυπριακό. Και ότι είναι ήπια τα νερά στο Αιγαίο ή ότι γίνεται προσπάθεια επανέναρξης των συνομιλιών για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων. Πώς θα γίνει κάτι τέτοιο χωρίς αποτροπή από τη Θράκη ώς την Κύπρο; Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει η Τουρκία; Ότι τα θέλει όλα και πως ο οποιοσδήποτε διάλογος γίνεται ή θα γίνει υπό τη σκιά της ισχύος της και με τα κανόνια της στον κρόταφο…