Οικονομική Κρίση
Εξουσιομανία, ανευθυνότητα και λαϊκισμός: Τρεις από τις κατάρες του έθνους
Σάββα Καλεντερίδη
χρόνια βρίσκεται στη μέγγενη των δανειστών, οι οποίοι μέσα από τα περίφημα
μνημόνια προσπαθούν από τη μια να διασφαλίσουν την επιστροφή των δανείων που
έπαιρναν από αυτούς δεκαετίες τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις, για να καλύψουν τα
ελλείμματα και να… χαρίσουν μια επίπλαστη ευημερία στους πολίτες που τους
ψήφιζαν εύχαρεις, και από την άλλη να εξασφαλίσουν συνθήκες οικονομικής,
πολιτικής και γεωπολιτικής υπουδούλωσης της χώρας μας για τις επόμενες
δεκαετίες.
Όταν η κρίση ήταν στα πρόθυρα της
πατρίδας μας (2008), ο πολιτικός κόσμος και ο συνδικαλιστικός συρφετός* που
δημιούργησαν τα κόμματα για να καλύψουν το κενό πολιτικής και να διασφαλίσουν
την παραμονή τους στην εξουσία, δεν επέτρεψαν τη δημιουργία ενός εθνικού
μετώπου, όπως τελικώς έγινε στην Κύπρο, για την «υποδοχή» και την αντιμετώπισή
της με έναν οργανωμένο τρόπο.
αντιπολίτευσης στο σύνολό τους, συνεπικουρούμενα από τους κομματικούς
συνδικαλιστές, έκαναν το παν για να μην ληφθούν εγκαίρως τα μέτρα που ήταν
απαραίτητα για την το κατά το δυνατόν ανώδυνη «υποδοχή» και αντιμετώπιση της
κρίσης, ανυπομονώντας όχι να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον και την πατρίδα,
αλλά να εφορμήσουν και να καταλάβουν τις καρέκλες της εξουσίας!
κατάστασης είναι το διάστημα που μεσολάβησε από την ανάληψη της εξουσίας από
τον Γιώργο Παπανδρέου, μέχρι την υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο. Εκεί, το
διάστημα αυτό, αντί να ληφθούν μέτρα, η κυβέρνηση, μοιράζοντας 1,5
δισεκατομμύριο, από τη μια ξεπλήρωνε στους ψηφοφόρους της για την ψήφο που της
έδωσαν, και από την άλλη έκανε το παν για να αμαυρωθεί η εικόνα της χώρας στις
διεθνείς αγορές. Την ίδια στιγμή, «μαγείρευαν» το έλλειμμα για να μπει η Ελλάδα
στη μέγγενη των μνημονίων. Για το θέμα αυτό είναι υπόδικος για κακούργημα ο
μέχρι και σήμερα πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Γεωργίου, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, με τον
πρόεδρο του οποίου συνομιλούσε πριν καν αναλάβει ο Γιώργος Παπανδρέου, για το
πώς θα υπαχθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ.
ή να αδικήσουμε κανέναν, το διάστημα που μεσολάβησε από τις εκλογές του 2009
μέχρι την υπαγωγή στο μνημόνιο, ο Αντώνης Σαμαράς έκανε εκκλήσεις προς τον τότε
πρωθυπουργό να πάρει γρήγορα μέτρα.
αντιπολίτευσης και φυσικά πριν υπογράψει κι αυτός το μνημόνιο, έλεγε ότι η μόνη
εξεταστική που θα συγκροτήσει η κυβέρνησή του, είναι αυτή που θα ερευνήσει το
πώς μπήκε η Ελλάδα στο μνημόνιο.
υπόδικος για κακούργημα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ είναι ακόμα στη θέση του, ο Γιώργος
Παπανδρέου ετοιμάζεται να επανέλθει περίπου δικαιωμένος και πολύ μεγάλο μέρος
ενός ολόκληρου πολιτικού και συνδικαλιστικού κόσμου αλλά και ψηφοφόρων που
πόνταραν στο λαϊκισμό και την εξουσιομανία, άλλαξαν σακάκια, δημιουργώντας ένα
συνονθύλευμα με τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, που ετοιμάζεται σχεδόν με τους
ίδιους όρους που έκανε το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου το 2009 να καταλάβει την
εξουσία.
τραγελαφικών καταστάσεων. Στελέχη του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ
συναντώνται με εκπροσώπους και στελέχη μεγάλων επενδυτικών οργανισμών -αυτούς
που αποκαλούσαν μέχρι πρότινος αρπακτικά και γύπες- και όπως προκύπτει από
αναφορές που συντάσσονται, πέραν του ότι χρησιμοποιούν άλλη γλώσσα έξω άλλη
μέσα, το οικονομικό τους πρόγραμμα χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο όχι για τα
κεφάλαιά τους αλλά για τη χώρα.
επί σειράν ετών ανεξαρτήτως προσώπων και κομμάτων, τότε σημαίνει ότι η
επανάληψη οφείλεται σε δομικά χαρακτηριστικά και εν προκειμένω αδυναμίες του
συστήματος.
αλλάξουμε τους ψηφοφόρους, ούτε τους πολιτικούς, για να απαλλαγούμε από τα
φαινόμενα της εξουσιομανίας, της ανευθυνότητας και του λαϊκισμού, που
καταστρέφουν την κυριολεξία την πατρίδα μας.
σύστημα που γεννά, αναπαράγει και επιτρέπει την εμφάνιση τέτοιων φαινομένων.
λίθος του συστήματος και της χώρας, είναι το Σύνταγμα, που καθορίζει το
πολίτευμα.
του εξαιρετικά δύσκολη. Όμως επειδή το διακύβευμα είναι η επιβίωση της πατρίδας
μας και του ίδιου του Ελληνισμού, είναι επιβεβλημένο να βρεθεί λύση. Και η λύση
δεν μπορεί να προέλθει από ξοφλημένους και εξωνημένους πολιτικούς και
συνταγματολόγους, που είναι υπεύθυνοι για το νομικό και πολιτικό έκτρωμα υπέχει
σήμερα τη θέση του συντάγματος.
βρουν οι ίδιοι οι πολίτες.
Οικονομική Κρίση
Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…
Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.
Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.
Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ. να έχει χρέος 100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…
Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.
Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.
Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.
Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…
Όπως οι μη αδαείς γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.
Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.
Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…
Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.
Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…
Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.
Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.
Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.
Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.
Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…
Για τη συνέχεια Capital
Video
Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι
Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι
Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.
Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .
Ελλάδα
Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία
Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς
Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr
Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ.
Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.
2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.
20 Οκτωβρίου 2009:
Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.
22 Οκτωβρίου 2009:
Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.
Μάρτιος 2010:
Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.
23 Απρίλιου 2010:
Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.
2 Μαΐου 2010:
Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.
6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.
8 Μαΐου 2010:
Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.
Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς
10 Μαΐου 2010:
Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.
31 Οκτωβρίου 2011:
Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.
11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.
12 Φεβρουαρίου 2012:
Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.
9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.
17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.
Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.
Ιανουάριος 2015:
Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.
28 Ιουνίου 2015:
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.
5 Ιουλίου 2015:
Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.
8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.
20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022.
Ναυτεμπορικής
-
Εξωτερική Πολιτική2 ημέρες πριν
Στο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Ιράν2 ημέρες πριν
Kίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Αναλύσεις - Γνώμες2 ημέρες πριν
Quo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα2 ημέρες πριν
Μία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αστυνομία2 ημέρες πριν
Αποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Video11 ώρες πριν
Live: Άλλη μια νύχτα τρόμου στη Βηρυτό! Εν αναμονή ισραηλινής επίθεσης το Ιράν
-
Video1 ημέρα πριν
Νετανιάχου σε Μακρόν: Ντροπή σου
-
Πολιτισμός2 ημέρες πριν
Βαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100