Η αρχή της γενοκτονίας των Αρμενίων έγινε το 1894 με τον Αμπντούλ Χαμίτ Β’ ο οποίος έδωσε εντολή για μαζικές εκκαθαρίσεις Αρμενίων. Συμβολικά η ημέρα μνήμης της γενοκτονία των Αρμενίων ορίστηκε η 24η Απριλίου καθώς εκείνη την μέρα το 1915 απαγχονίστηκαν πολλοί επιφανείς Αρμένιοι και άλλοι εκδιώχθηκαν ή φυλακίστηκαν. Δράστης αυτής της γενοκτονίας κατά τη τελευταία της φάση ήταν ο ίδιος ο γενοκτόνος Μουσταφά Κεμάλ.

Κατά την περίοδο αυτών των εγκλημάτων γενοκτονήθηκαν 1,500,000 Αρμένιοι, 353,000 Πόντιοι και 750,000 Ασσύριοι. Είναι φανερό πως για να γενοκτονηθεί ένα τέτοιος μεγάλος αριθμός χρειάζεται στρατηγική και είναι αυτό που κάνει μια γενοκτονία το μεγαλύτερο έγκλημα που μπορεί να διαπράξει κανείς εναντίον της ανθρωπότητας.  Κατά την πρώτη φάση της γενοκτονίας αποκεφάλιζαν τους Αρμένιους και έβαζαν στοίβες με τα κεφάλια των νεκρών και τα πουλούσαν. Μετά την παγκόσμια κατακραυγή από αυτό το απαράδεκτο γεγονός αποφασίστηκε πως η γενοκτονία θα πρέπει να γίνεται στο επίπεδο του αοράτου καταστρέφοντας κάθε ίχνος της. Η γενοκτονία ως ιδέα μπορεί να παρομοιαστεί με το τέλειο έγκλημα. Δηλαδή η γενοκτονία προσπαθεί εξ αρχής να αποδείξει πως δεν ήταν γενοκτονία για να μην μπορούν τα θύματα να αντιδράσουν.

Η επίσημη απόφαση από τη Διεθνή Ένωση Μελέτης των Γενοκτονιών για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ποντίων, των Ασσυρίων αλλά και των Ελλήνων της Ανατολής περιλαμβάνει και την εξής παράγραφο:

“WHEREAS the denial of genocide is widely recognized as the final stage of genocide, enshrining impunity for the perpetrators of genocide, and demonstrably paving the way for future genocides”
“Εκτιμώντας ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες.”

Ακόμη και η άρνηση της γενοκτονίας συνιστά το τελευταίο στάδιό της. Είναι δεδομένο πως ο δράστης θα αρνηθεί τη γενοκτονία και για αυτό το λόγο η άρνηση είναι το τελευταίο στάδιο μιας γενοκτονίας.
Ο Ρ. Λέμκιν ένας δικηγόρος πολωνο-εβραϊκής καταγωγής επέλεξε μια ελληνική λέξη το «γένος» και μια λατινική το «cide» για να δημιουργήσει τη λέξη «γενοκτονία». Η λέξη αυτή επινοήθηκε για να περιγράψει το ολοκαύτωμα των Εβραίων από το ναζιστικό καθεστώς. Ο ίδιος ο Λέμκιν βάσισε το σκεπτικό του στην τριάδα των γενοκτονιών (Ποντίων, Αρμενίων και Ασσυρίων). Σήμερα εμείς προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι οι γενοκτονίες της Ανατολής μοιάζουν με την γενοκτονία των Εβραίων για να εξηγήσουμε την ορθότητα του χαρακτηρισμού τους ως γενοκτονίες.

Οι γενοκτονίες είναι καταδικασμένες σε αποτυχία καθώς οι γενοκτονηθέντες λαοί βγαίνουν από αυτές ζωντανοί και συσπειρωμένοι ενώ μεγάλη ηθική ήττα δέχεται ο επιχειρών τη γενοκτονία. Αλλά αν δεν αναγνωρίζουμε τη γενοκτονία, τότε απλώς αναιρούμε την ιστορική ηθική συντριβή αυτής της πρακτικής από οποιονδήποτε κι αν προέρχεται. Ο τουρκικός πολιτισμός είναι τόσο φτωχός που έπρεπε να εφαρμόσει το δόγμα “γενοκτονώ άρα υπάρχω” για να επιβιώσει. Σε αντίθεση με τον πολιτισμό των Αρμενίων αλλά και τον Ελληνικό πολιτισμό που έχει ιστορία χιλιάδων χρόνων. Η δικαιοσύνη θα επέλθει, όχι μόνο με την αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας της γενοκτονίας αλλά και με την αποζημίωση των απογόνων των θυμάτων. Ο γενοκτόνος πρέπει να τιμωρηθεί και να πληρώσει για την βαρβαρότητα που επέδειξε ώστε να διασφαλιστεί η μη επανάληψη τέτοιων φαινομένων ξανά.

Ως Μέτωπο Κυπρίων Φοιτητών Η.Β. θα συνεχίσουμε τον δικό μας αγώνα για αναγνώριση των γενοκτονιών της Ανατολής. Το χειρότερο που μπορούμε να πάθουμε στις μέρες μας είναι τη γενοκτονία μνήμης που με τόση επιμονή προσπαθούν να μας επιβάλουν. Η πιο απλή πράξη αντίστασης που μπορούμε να κάνουμε εμείς σήμερα για να ενοχλήσουμε το γενοκτόνο είναι να χρησιμοποιούμε τους όρους γενοκτονία, γενοκτονώ, γενοκτονημένος και όχι σφαγή ή κάποια άλλη λέξη. Είναι σημαντικό επίσης να μιλάμε και τριάδα των γενοκτονιών και όχι για την κάθε μια ξεχωριστά. Η πολυπόθητη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων δεν είναι παρά μόνο η πρώτη πράξη προς την δικαίωση καθώς η Τουρκία θα πρέπει να πληρώσει για το έγκλημα αυτό που έχει διαπράξει. Υπενθυμίζουμε ότι τουρκικά κρατικά κτίρια έχουν κτιστεί πάνω σε γη Αρμενίων όπως αεροδρόμια αλλά και το παλιό προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα και αν η Τουρκία αναγκαστεί να αναγνωρίσει το έγκλημα αυτό ταυτόχρονα επωμίζεται ένα τεράστιο βάρος που δε θα πρέπει να περάσει ανεκμετάλλευτο από τις δικές μας κυβερνήσεις. Ας ελπίζουμε η διεθνής κοινότητα μαζί με τη συμβολή όλων μας να πιέσει την Τουρκία προς αυτή την κατεύθυνση δικαιοσύνης και αποκατάστασης της ιστορικής μνήμης.

Μέτρωπο Κυπρίων Φοιτητών ΗΒ