Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Η Λαμπρή στον αλησμόνητο Πόντο

Δημοσιεύτηκε

στις

π’ όλες τις θρησκευτικές εορτές μόνον το Πάσχα δεν παρουσίαζε σχεδόν καμμιά παραλλαγή εις τον τρόπον του εορτασμού του εις όλας τας πόλεις του Πόντου. Ό,τι γράφομε για το Πάσχα στην Τραπεζούντα νομίζομεν ότι θα μπορούσε να γραφή για όλες τις πόλεις του Πόντου.


Μεγάλο Σάββατο

Πρωΐ πρωΐ ο οικοκύρης πήρε και τις τελευταίες παραγγελίες απ’ την οικοδέσποινα και τράβηξε στην αγορά με το άδειο «ζεμπίλι» στο χέρι, για να συμπληρώση τις ελλείψεις που διεπιστώθησαν. Βέβαια τα ουσιώδη όλα ψωνίσθηκαν από την αρχή της εβδομάδας και ενωρίτερα, όπως π.χ. τ’ αυγά και οι κόττες, μα έλειπαν τα ζαρζαβατικά για τη σαλάτα, το κασέρι, ο παστουρμάς, το κρασί, τα φρούτα… και μερικά άλλα.
Στην Τραπεζούντα δεν συνείθιζαν να τρώνε παστουρμά. Το Πάσχα όμως έπρεπε να βρίσκεται σε κάθε σπίτι.
Ο παστουρμάς, το «σουτζούκι» (λουκάνικο από προβατίσιο ή κατσικίσιο κρέας φορτωμένο μ’ άφθονα παχαρικά), το κασέρι και το σφιχτό, το καλοβρασμένο αυγό ήταν ο καθιερωμένος μεζές που σερβιριζόνταν με το κρασί στους πασχαλινούς επισκέπτας. Για τους πολύ επισήμους, μαζύ μ’ αυτά προσέφεραν και τεμαχιασμένη βραστή κόττα.
Μόλις έκλειε η πόρτα πίσω απ’ τον οικοκύρη, οι γυναίκες στο σπίτι αφού έπλαθαν τα «τζουρέκια» που το ζυμάρι τους ετοιμάσθηκε από τη νύχτα (πολλά σπίτια ετοίμαζαν τα τσουρέκια απ’ τη Μεγάλη Πέμπτη) και τάστελναν στο φούρνο της γειτονιάς, καταπιάνονταν με την καθαριότητα του σπιτιού. Έπρεπε να λάμπουν όλα, ακόμη και τα ξύλινα πατώματα που επλύνοντο (επλύσκουσαν) κ’ ετρίβοντο με ειδική βούρτσα, σαν να επρόκειτο για έπιπλα. Τελευταία η αυλή και το κατώφλι της εξώπορτας.
Στην κουζίνα υπήρχε απεργία! Αρκούσε κάποιο νηστίσιμο απομεινάριο απ’ τις προηγούμενες ημέρες, λίγες εληές, λίγο ρετζέλι με φουντούκια και λίγος χαλβάς.
Το βράδυ σαν μαζευόντουσαν όλοι στο σπίτι, μικροί-μεγάλοι, αν εντός της ημέρας δεν είχαν λουσθή στο χαμάμι, θα ελούζοντο στη σκάφη που τους περίμενε στην «ασχανά» (κουζίνα) όπου έβραζε το «χαλκόν» (καζάνι). Πρώτα οι μικροί και τελευταίοι οι μεγάλοι.
Ακολουθούσε «το άλλαγμαν» δηλ. η αλλαγή των εσωρούχων, των σενδονιών κτλ., και χωρίς καμμιά άλλη διαδικασία στο κρεβάτι. Έπρεπε να πέσουν από νωρίς γιατί στις τρεις μετά τα μεσάνυχτα θα τους ξυπνούσαν τα χτυπήματα του «ζαγκότζου» στην πόρτα.
Ο «ζαγκότζ’» ή «ζαγκότζον» (ποια να είνε άραγε η ετυμολογία της λέξεως;) ήταν τ’ όνομα που εδίδετο στον νυκτοφύλακα (παζβάντς), κάποτε και στον κανδηλανάφτη, μόνον εκείνη τη νύχτα, σαν τίτλος εξαιρετικός, για εξαιρετικό λειτούργημα.
Ο παζβάντης (παζβλάντ’ς) ενώ κάθε βράδυ καθ’ όλον το έτος με τα ρυθμικά χτυπήματα της βαρειάς μαγγούρας του εσήμαινε τες ώρες, εκείνη την νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου χτυπούσε με την ίδια μαγγούρα με ιδιαίτερο ρυθμό μια-μια τις πόρτες των Χριστιανών, κατά τις τρεις περίπου μετά τα μεσάνυχτα, για να τους ξυπνήση και να πάνε στην εκκλησιά. Αυτή η συνήθεια έμεινε απ’ την εποχή που οι Τούρκοι δεν επέτρεπαν στους Χριστιανούς να έχουν καμπάνες στις εκκλησίες των, ούτε και σήμαντρα ακόμη. Και αν μελετήση κανείς το ζήτημα θα βρει πως τα ρυθμικά, αλλά βροντερά χτυπήματα των δικών μας ημερών θα ήσαν, στις μαύρες ημέρες της σκλαβιάς, ελαφρά συνθηματικά τοιαύτα.
Μόλις λοιπόν βροντούσε η πόρτα απ’ τα χτυπήματα του ζαγκότζου, ξυπνούσαν και ετοιμάζοντο για την εκκλησία, όπου πήγαιναν όλοι, εκτός από τα πρόσωπα που ήσαν υποχρεωμένα είτε από ασθένειαν είτε για την περιποίηση των μικρών (μωρών) ή των ασθενών να παραμένουν στο σπίτι.

Ανάστασις

Η «Ανάστασις» ετελείτο στο προαύλιο της εκκλησίας που λειτουργούσε (εβγάλαμε την Ανάστασιν), αλλά συχνότερα κλήρος και λαός «εν πομπή και παρατάξει» πήγαιναν στον αυλόγυρο κάποιου παρεκκλησιού της ίδιας ενορίας, όπου ανεγινώσκετο το Ευαγγέλιο και ηκούετο το πρώτον «Χριστός Ανέστη…». Πάντως εις τον χώρον τον οποίον θα εγίνετο η Ανάστασις από το απόγευμα του Σαββάτου ελάμβανε χώραν η εγκατάστασις του… βαρέως πυροβολικού των πυροτεχνημάτων.
Ήσαν δε αυτά προ παντός τα «τζιαρτζιφελέκια» (τροχοί των οποίων την στεφάνην και τας ακτίνας αποτελούσαν «χοντρά φουσέκια» ειδικά, με βαρειά γόμωση, που με την ανάφλεξη όλων κατά σειράν μέσα σε μια θάλασσα φλογών και σπινθήρων και σε ομοβροντίας εκκωφαντικών εκπυρσοκροτήσεων).
Ήσαν δε διαφόρων ειδών τα «τζερτζιφελέκια» αυτά. Άλλα περιστρεφόμενα παράλληλα με το έδαφος και άλλα καθέτως προς αυτό. Ήταν ο «τηλέγραφον» – ρουκέτες που έτρεχαν πάνω σε δύο τεντωμένα σύρματα, κατ’ αντίθετη φορά. Το «καράβι» που ήταν γεμάτο με «φουσέκια» και που άναβαν το ένα κατόπιν του άλλου! Πλήρης ναυμαχία επί… ξηράς!
Πλην των ανωτέρω ήσαν τα «τάπια» ή «κάστρα», δηλ. τετράγωνος πίναξ, διάτρητος εις την μιαν πλευράν της πλατείας και έναντί του εις την άλλην πλευράν, δεύτερος παρόμοιος. Κάθε οπή έφερε και ένα «φυσέκι». Μεταξύ των δύο αυτών ταμπλώ εγίνετο μονομαχία με την διαδοχική πυροδότηση και εκτόξευση των φυσεκιών.
Μόλις ηκούετο, ύστερα απ’ την ανάγνωση του Ευαγγελίου, το «Χριστός Ανέστη», ανεστατώνετο το σύμπαν από τας εκπυρσοκροτήσεις των πυροτεχνημάτων και τους πυροβολισμούς, ενώ συγχρόνως αυλάκωναν τον ουρανό τα «χαβάν φουσέκια» ή «καναβλία» (ρουκέτες με μεγάλο βεληνεκές), άλλα «καντήλια» που κατά την έκρηξή τους σκόρπιζαν σαν διάττοντες βολίδες με διάφορους φωτεινούς χρωματισμούς και άλλα απλά «καναβλία» (από το στέλεχος του καναβιού, που ήταν προσδεμένο στο χάρτινο φυσίγγι) που εκπυρσοκροτούσαν στα ύψη, ενώ στο έδαφος τα «αραής-φουσέκια» (μικρά χάρτινα φυσίγγια γεμάτα καταλλήλως με μπαρούτι) έκαμαν τις πιο απίθανες εφόδους στο κενό και ανάμεσα στους εορταστάς, με δυσάρεστα πολλάκις αποτελέσματα εις βάρος των. Ήταν τόσον μεγάλη η φασαρία που εγίνετο, ώστε επικράτησε να λέγεται η φράση «εγέντον το Ανάστα ο Θεός» όταν επρόκειτο να περιγράψουν οποιαδήποτε σοβαρά θορυβώδη αταξία ή αναστάτωση.
Από τον αυλόγυρο του παρεκκλησίου επέστρεφαν όλοι στην εκκλησία. Οι εκατοντάδες των αναμμένων λαμπάδων μετέβαλλον τους στενούς, ως επί το πλείστον, δρόμους, σε πύρινους ποταμούς, και τα εκατέρωθεν σπίτια έδειχναν σαν παραμυθένια παλάτια που φώτιζε κάποιο υπερκόσμιο φως.
Η «απόλυσις» γίνονταν με τα ξημερώματα. Κάθε οικογένεια έπαιρνε το καλαθάκι της με τα «αγιασμένα τ’ αυγά που είχαν τοποθετηθή κάτω στην Αγία Τράπεζα, από την Μεγάλη Πέμπτη. Στο σπίτι το τραπέζι άρχιζε με το τσούγκρισμα των αυγών (μόνον τα αγιασμένα τ’ αυγά δεν τσούγκριζαν). Ένα απ’ αυτά ετοποθετείτο στο Εικονοστάσι. Ήταν απαραίτητη η κοτόσουπα, η βραστή κότα και το τσουρέκι.
Γενικά στην Τραπεζούντα το πασχαλινό τ’ αρνί το αντικαταστούσε η βραστή κότα.
Τες τρεις μέρες του Πάσχα δεν εγίνοντο ποτέ εκδρομές. Απεναντίας ήσαν οι κατ’ εξοχήν ημέρες των επισκέψεων και του οικογενειακού γλεντιού.
Το μεσημέρι εγίνετο η «Διπλανάστασις». Όλοι πήγαιναν στην εκκλησιά της ενορίας των ντυμένοι πλέον με τα γιορτινά τους, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, γιατί δεν υπήρχε πλέον ο κίνδυνος των απροόπτων των πυροτεχνημάτων και του… πολεμικού μένους της νύχτας της Αναστάσεως. Μετά μεσημβρίαν άρχιζαν οι επισκέψεις.
Ενώ το κατ’ εξοχήν πιοτό του καθημερινού τραταμέντου και γλεντιού ήταν το «ρακίν» (ούζο), τας ημέρας του Πάσχα εσερβίρετο μόνον κρασί, με τους σχετικούς πασχαλινούς μεζέδες που αναφέραμε.
Πλην των συγγενικών επισκέψεων, οι περισσότεροι εδέχοντο και έδιναν τοιαύτας καθ’ ομάδας (παρέες) πράγμα που συνέβαλλε πολύ στο να ανάψη σε κάθε σπίτι, πλούσιο ή φτωχό, το γλέντι.
Δεν συνείθιζαν να κάμουν δώρα το Πάσχα. Μόνον για τους αρραβωνισμένους εγίνετο εξαίρεσις.
Σε οικογένειες, που από φτώχεια ή διότι πενθούσαν, δεν είχαν κάμει τα πατροπαράδοτα τζουρέκια και δεν έβαφαν αυγά, έστελνον οι γείτονες και οι συγγενείς και από τα δύο.
Επίσης, όσοι είχαν γνωστούς Τούρκους, έστελναν στας οικογενείας των, ως δώρα, τσουρέκια και κόκκινα αυγά. (Εις αντάλλαγμα οι Τούρκοι έστελναν κατά το δικό τους «Μπαϊράμι» μπακλαβάδες και άλλα γλυκίσματα. «Μπαϊράμι» ωνόμαζαν οι Τούρκοι και το δικό τους Πάσχα.)
Την Μεγάλη Εβδομάδα η Φιλόπτωχος Αδελφότης, η Μητρόπολις και αι Εκκκλησιαστικαί Επιτροπαί των ενοριών ειργάζοντο εξαιρετικώς εντατικά. Εφρόντιζαν και κατώρθωναν να βοηθήσουν με τον πλέον εχέμυθον τρόπον την «κρυμμένην δυστυχίαν». Χρήματα, ενδύματα, τρόφιμα έφθαναν εγκαίρως εκεί που έπρεπε και η χαρά του Πάσχα ήταν κοινό κτήμα όλων.
Και τες τρεις ημέρες του Πάσχα τα καταστήματα ήσαν κλειστά, και το Πασχαλινό γλέντι συνεχίζετο. Και όπως το εμπόριον και η βιοτεχνία ευρίσκοντο σχεδόν αποκλειστικά στα χέρια των Ελλήνων, ολόκληρος η πόλις έπαιρνε εορταστική όψη, με νεκρωμένη την αγορά.
Η τρίτη ημέρα εωρτάζετο με ιδιαιτέραν μεγαλοπρέπειαν στην ενορία των Εξωτείχων, όπου εκκλησιάζοντο οι επίσημοι και πλήθος Χριστιανών από όλας τας άλλας ενορίας.
Ο χαιρετισμός και αντιχαιρετισμός της ημέρας του Πάσχα, μέρα και νύχτα, ήταν «Χριστός Ανέστη» – «Αληθώς Ανέστη» ως την Κυριακή του Θωμά.
Στην Τραπεζούντα ο Λαός δεν ωνόμαζε τη μεγάλη γιορτή της Αναστάσεως Πάσχα, αλλά Λαμπρή· «λαμπρέσα» δε έλεγε τα ρούχα, ή τα συνήθεια, ή τα φαγητά κτλ., όπως από το «γαμπρός» έλεγε το επίθετον «γαμπρέσα».
Έρθεν αρνόπο μ’ η Λαμπρή
και το «Χριστός Ανέστη»
ετοιμάστ’ και θα παίρω σε
Χορτοθερή ’ς σην ζέστη.
Φ(ίλων) Κ(τενίδης)
Ποντιακή Εστία – Μηνιαίον Λαογραφικόν Περιοδικόν
Έτος Ε΄, Απρίλιος, τεύχος 4ον 1954
Από της εκδόσεως τεύχος 52ον.
http://www.pontos-news.gr/pontic-article/149270/i-lampri-ston-ponto

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή