Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Η Διαμόρφωση της Μελλοντικής Πολύκεντρης Παγκόσμιας Τάξης της Μόσχας και του Πεκίνου

Δημοσιεύτηκε στις

Shaping the Future: Moscow and Beijing’s Multipolar World Order

Federico Pieraccini, Strategic Culture Foundation

[ Το κατωτέρω άρθρο Ιταλού ειδικού των διεθνών
σχέσεων και της γεωστρατηγικής, συνεργάτη έγκυρων ξένων οργάνων ελεύθερης
ηλεκτρονικής ενημέρωσης, αποτελεί ένα χρήσιμο βοήθημα στην  ανίχνευση της πορείας των παγκόσμιων
εξελίξεων, των αιτίων των συγκρούσεων που προκαλούν και των προοπτικών που
διανοίγουν -εάν οι συγκρούσεις δεν οδηγήσουν σε ολοκαύτωμα. Η ανάγνωσή του
συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση του ότι εν πολλοίς αποκρύπτει η
ειδησεογραφική φλυαρία. (Στη μετάφραση, αντί του βαρβαρικού «πολυπολική» επελέγη
ο ελληνικός νεολογισμός πολύκεντρη παγκόσμια τάξη.) ]
Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Κάπου και που, «δεξαμενές
σκέψης», όπως το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, ασχολούνται με θέματα υψηλής
στρατηγικής σημασίας. Συχνά οι διαλέξεις που πραγματοποιούνται από τέτοιες οργανώσεις
βασίζονται σε ψευδείς προφάσεις και άφθονες κοινοτοπίες, με μοναδικό προορισμό
να υποσκάψουν και υποβαθμίσουν τις προσπάθειες στρατηγικών αντιπάλων των ΗΠΑ.
Πρόσφατα το τμήμα Στρατηγικής και Στρατηγικού Σχεδίου του Ινστιτούτου
Μπρούκινγκς διοργάνωσε μια διάλεξη με προσκεκλημένο ομιλητή τον Bobo Lo, αναλυτή στο
Ινστιτούτο Lowy Διεθνούς Πολιτικής. Το
εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα της διάλεξης ήταν η στρατηγική συνεργασία Κίνας και
Ρωσίας.
Η βασική θέση του Μπόμπο Λω έχει
ως αφετηρία την ερμηνεία για τις σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου ότι η υφή
των σχέσεων των δύο χωρών συνίσταται 
μάλλον σε μιαν αμοιβαία εξυπηρετική συνεργασία σύγκλισης συμφερόντων
παρά σε μια συμμαχία. Ο ομιλητής προχώρησε στην άποψη ότι η κυριότερη πηγή
προστριβών στη σχέση αυτή αφορά την τύχη της Ευρώπης και ειδικά της Ευρωπαϊκής
΄Ενωσης  που θα προτιμούσαν ο Πούτιν και
ο Ξι, επιπλέον της διαφοράς απόψεων για τον ρόλο της Κίνας στον Ειρηνικό. Ο Λω
υποστηρίζει ότι  η Ρωσία θέλει το τέλος
του «ευρωπαϊκού σχεδίου», ενώ η Κίνα ελπίζει σε μια ισχυρή και πλούσια Ευρώπη.
Σχετικά με τον Ειρηνικό, κατά την άποψή του, η Μόσχα επιθυμεί μιαν ισορροπία
δυνάμεων, αντί της μετάθεσης της ηγεμονικής κυριαρχίας από την Ουάσιγκτον στο
Πεκίνο.
Το μόνο προσόν αυτής της ανάλυσης του Λω είναι ότι αναδεικνύει
τις ΗΠΑ ως τον κύριο παράγοντα της στρατηγικής εγγύτητας μεταξύ Μόσχας και
Πεκίνου, μια εκτίμηση που ασφαλώς ελάχιστα αμφισβητείται από τους σχεδιαστές
της αμερικανικής πολιτικής.
Ο Λω
πιστεύει πως η μονομανία της Ουάσιγκτων με τη συνεργασία Κίνας-Ρωσίας έχει τα
αντίθετα αποτελέσματα, αν και πιστεύει επίσης ότι οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν την
ικανότητα να υπονομεύσουν ή περιορίσουν 
τα πολλά πεδία συνεργασίας μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου.
Αυτό που λείπει από την ανάλυση
του Λω είναι δύο ουσιώδεις παράγοντες που προσδιορίζουν την δομή των
Σινο-Ρωσικών σχέσεων. Η Κίνα και η Ρωσία
έχουν διαφορετικά καθήκοντα στην 
οικοδόμηση της δικής τους Παγκόσμιας Τάξης, συγκεκριμένα με στρατιωτικά
και οικονομικά μέσα.
Αυτή η συνολική συνεργασία εκτείνεται πέρα από την περιοχή
της Ευρασίας και εστιάζεται στην όλη διαδικασία δημιουργίας μιας σταθερής
παγκόσμιας τάξης, όπου καθένας θα μπορεί να ζήσει σε συνθήκες σταθερής
ευμάρειας.
Μόσχα και Πεκίνο: Ασφάλεια και Οικονομία
Το Πεκίνο υπήρξε 
οι οικονομικός κινητήρας τού κόσμου για περισσότερο από δύο δεκαετίες
και δεν δείχνει σημάδια πτώσης ταχύτητας, τουλάχιστον όχι  κατά πάρα πολύ.
Η Μόσχα, αντίθετα προς την προπαγάνδα των Δυτικών
ΜΜΕ, επέστρεψε για να διαδραματίσει έναν ρόλο, όχι μόνο σε περιφερειακή
κλίμακα, αλλά ως διεθνής δύναμη. Και οι δυο αυτοί δρόμοι στρατιωτικής και
οικονομικής ανάπτυξης από τη Ρωσία και την Κίνα έθεσαν τα πράγματα σε μια
συγκρουσιακή τροχιά με τις ΗΠΑ, την τρέχουσα παγκόσμια υπερδύναμη, που τείνει να
κυριαρχεί των διεθνών σχέσεων με οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό εκβιασμό,
χάρις σε συνένοχα ΜΜΕ και διεφθαρμένους πολιτικούς.
Στην περίπτωση του Πεκίνου, η διαδικασία της
παγκοσμιοποίησης έδωσε τεράστια μεγέθυνση στη χώρα, επιτρέποντας στον ασιατικό
γίγαντα να καταστεί το εργοστάσιο του κόσμου και επιτρέποντας στις Δυτικές
επιχειρήσεις να μετακομίσουν προς την πηγή φθηνής εργασίας.
Σε αυτή τη διαδικασία της οικονομικής ανάπτυξης, το
Πεκίνο, με την πάροδο των χρόνων, από απλός παράδεισος ξένων ιδιωτικών
εταιρειών σε αναζήτηση φτηνής εργασίας, εξελίχθηκε σε παγκόσμιο πρωταθλητή
επενδύσεων και μακροπρόθεσμων προγραμμάτων. Οι καρποί της επί έτη συσσώρευσης
πλούτου, δαπάναις των Δυτικών χωρών, επέτρεψε στο Πεκίνο να καταστεί
περισσότερο από απλός στρατηγικός συνεταίρος άλλων εθνών. Η Κίνα οδηγεί την
διαδικασία της παγκοσμιοποίησης, όπως πρόσφατα επεσήμανε ο Ξι Ζι Πινγκ, σε μιαν
ιστορική ομιλία στο Νταβός.
Η μετάβαση της Κίνας από την τάξη
ενός ανώδυνου εταίρου της Δύσης σε μιαν περιφερειακή υπερδύναμη, με τεράστιες
οικονομικές επενδύσεις στο εξωτερικό, θέτει τη χώρα σε τροχιά σύγκρουσης με την
Ουάσιγκτων. Αναπόφευκτα το Πεκίνο θα καταστεί ο ασιατικός ηγεμόνας, κάτι που οι
Αμερικανοί σχεδιαστές πολιτικής έχουν εγγυηθεί πως δεν θα γίνει ανεκτό.
Ο κίνδυνος που βλέπει η Ουάσιγκτον είναι ότι η Κίνα
αναδύεται ως περιφερειακή υπερδύναμη, που θα έχει κυρίαρχο λόγο στον Ειρηνικό,
την σημαντικότερη περιοχή του πλανήτη.
Οι
ΗΠΑ έχουν πολλά επενδυμένα συμφέροντα στην περιοχή και αναντίρρητα βλέπουν να
κινδυνεύει το μέλλον τους ως ηγέτη της παγκόσμιας τάξης. Η πολιτική του Ομπάμα
«Άξονας η Ασία», προοριζόταν ακριβώς για την ανάσχεση της Κίνας και τον
περιορισμό της οικονομικής ισχύος της, ώστε να αμβλύνει τις φιλοδοξίες του
Πεκίνου.
Οι ανησυχίες της Ουάσιγκτων όσον αφορά τη Μόσχα
αναφέρονται φυσικά στην ανόρθωση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της.
Η Ρωσία είναι ικανή να αντιταχθεί σε ορισμένες
επιδιώξεις των ΗΠΑ (βλέπε Ουκρανία, ή Συρία) με στρατιωτικά μέσα. Η ικανότητα
του Κρεμλίνου να περιορίζει την αμερικανική επιρροή στην Ανατολικήν Ευρώπη,
στην Μέση Ανατολή και στην Ευρασία γενικά, αποτελεί πηγή ανησυχίας για τους
Αμερικανούς σχεδιαστές πολιτικής, που συνεχίζουν να αποτυγχάνουν να περιορίσουν
τη Ρωσία και τις σφαίρες επιρροής της.
Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατηγική
κατανομή έργου μεταξύ Ρωσίας και Κίνας έρχεται να εξασφαλίσει τη σταθερότητα
στην όλη περιοχή της Ευρασίας –στην Ασία, στην Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη.
Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, η Μόσχα ανέλαβε κυρίως το στρατιωτικό βάρος,
μοιραζόμενο με άλλα φιλικά έθνη των θιγομένων περιοχών. Στην Μέση Ανατολή, για
παράδειγμα, η συνεργασία της Τεχεράνης με τη Μόσχα αντιμετωπίζεται θετικά από
το Πεκίνο, αφού αποβλέπει στην σταθεροποίηση της περιοχής και την εκρίζωση του
προβλήματος της τρομοκρατίας, για το οποίο έθνη όπως η Κίνα και η Ρωσία
ανησυχούν ιδιαίτερα.
H επιρροή του
ισλαμικού εξτρεμισμού στις περιοχές του ρωσικού Καυκάσου και της αυτόνομης
επαρχίας Σινγιάνγκ στην Κίνα είναι, όπως ξέρουν οι Πούτιν και Ξι Ζι Πινγκ,
πρόδηλος στόχος εκμετάλλευσης από αντίπαλες Δυτικές χώρες.
Στη Βόρειο Αφρική η Αίγυπτος έχει υπογράψει αρκετά
συμβόλαια αγοράς στρατιωτικών οχημάτων από τη Ρωσία όπως και δύο πολεμικά σκάφη
Μιστράλ από τη Γαλλία, δημιουργώντας έτσι δεσμούς εξάρτησης στρατιωτικού
εφοδιασμού με τη Μόσχα. Δεν εκπλήσσει επομένως ότι Ρωσία και Αίγυπτος
συνεργάζονται για την κατάσταση στη Λιβύη και στη Βόρειο Αφρική γενικότερα.
Στη Νότιο-Ανατολικήν Ασία, η Μόσχα επιδιώκει να
συντονίσει τις προσπάθειες για την επίτευξη μιας συμφωνίας μεταξύ Αφγανιστάν,
Πακιστάν και Ινδίας.
Η είσοδος της Ινδίας
και του Πακιστάν στην Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης , (θα ακολουθήσει το
Ιράν), με τις ευλογίες της Κίνας ως πρωταγωνίστριας στην φετινή σύνοδο  της οργάνωσης, είναι ακρογωνιαίο επίτευγμα και
προσφέρει το κατάλληλο οπτικό όργανο για την παρατήρηση των εξελίξεων στην
περιοχή. Η Μόσχα ενεργεί βασικά ως μεσολαβητής μεταξύ των μερών και είναι σε
θέση να επηρεάζει την Ινδία, παρά την κυρίαρχη παρουσία της Κίνας. Ο απώτερος
σκοπός της Μόσχας και του Πεκίνου είναι να εκριζώσουν το φαινόμενο της
τρομοκρατίας από την περιοχή της Ασίας, υπό το φως του τι συμβαίνει στη Βόρειο
Αφρική και την Μέση Ανατολή με την Αίγυπτο και το Ιράν.
Οδεύοντας προς μια Πολύκεντρη Παγκόσμια Τάξη.
Η καμπή στις σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου
αφορά την ικανότητα σύνδεσης τρίτων χωρών με στρατιωτικά ή οικονομικά  μέσα, αναλόγως με τις ανάγκες και τις
επιδιώξεις αυτών των χωρών
. Σαφώς η Μόσχα
ηγείται στο στρατιωτικό πεδίο, με πωλήσεις όπλων σε παρόντες και μέλλοντες εταίρους
και συνεργασία αμύνης και ασφαλείας (όπως με τέως σοβιετικές δημοκρατίες της
κεντρικής Ασίας ή στο Ντονμπάς) και στοχευμένες επεμβάσεις ,αν απαιτηθεί, όπως
στη Συρία.  Το Πεκίνο, από την άλλη
πλευρά, ενεργεί κατά διαφορετικό τρόπο, επικεντρωμένο στην οικονομική αρένα,
ειδικότερα με κεντρικό όργανο την Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομής. (ΑΙΙΒ).
Πρωτοβουλίες
όπως η Μία Ζώνη Μία Οδός  (ΟΒΟR) και ο θαλάσσιος Δρόμος του Μεταξιού έχουν τον
ίδιο στρατηγικό στόχο με τη ρωσική στρατιωτική πρωτοβουλία. Συγκεκριμένα
αποβλέπουν στην εξασφάλιση της προοπτικής 
γεωστρατηγικής ανεξαρτησίας της περιοχής, με την επίτευξη αμφοτέρωθεν
ικανοποιητικών (win-win) διευθετήσεων για όλα τα συμμετέχοντα κράτη. Αυτό
σημαίνει ότι μια σειρά διμερών παραχωρήσεων μπορεί να οδηγήσει στην ικανοποίηση
όλων των συμβαλλομένων.
΄Ένα
σημαντικό παράδειγμα από αυτή την άποψη, που εξηγεί τον σινο-ρωσικό
συνεταιρισμό αφορά την συγχώνευση της Ευρασιατικής ΄Ενωσης με τον κινεζικό
Δρόμο του Μεταξιού. Οι ρωσικές ανησυχίες για το επιβλητικό βάρος του κινεζικού
κολοσσού στην Κεντρική Ασία υποχώρησαν μπροστά σε μια σειρά λύσεων, όπως η
υποστήριξη των υποδομών  που προβλέπει το
πρόγραμμα ΟΒΟR στην Ευρασιατική ΄Ενωση. Το Πεκίνο δεν
ενδιαφέρεται να αντικαταστήσει τον ρόλο της Μόσχας στα μετα-σοβιετικά έθνη της
Κεντρικής Ασίας αλλά μάλλον να εξασφαλίσει ενέργεια και οικονομική ανάπτυξη σε
ιδιαίτερα υποανάπτυκτα έθνη που έχουν μεγάλην ανάγκη οικονομικών επενδύσεων,
κάτι που μόνο το Πεκίνο μπορεί να τους παράσχει.
Η σύνδεση της Ευρασιατικής Οικονομικής ΄Ενωσης με
την πρωτοβουλία Μια Ζώνη Μια Οδός εξασφαλίζει στη Μόσχα ένα πρωταρχικό ρόλο τη
μεταφορά προϊόντων από την ανατολή στη δύση, καθιστώντας την τον συνδετικό
κόμβο μεταξύ Κίνας και Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα διευρύνει τον ρόλο και τις
λειτουργίες της Ευρασιατικής Οικονομικής ΄Ενωσης.
Όλοι οι συμμετέχοντες σ’ αυτές τις πρωτοβουλίες
έχουν μια μοναδικήν ευκαιρία να επεκτείνουν την οικονομική τους δραστηριότητα
με όλες αυτές τις διασυνδέσεις. Το Πεκίνο εγγυάται την χρηματοδότηση των χωρών
με προβλήματα και η Μόσχα την ασφάλειά τους. Η Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης
θα διαδραματίσει μείζονα ρόλο στον περιορισμό και στην πρόληψη της
τρομοκρατικής επιρροής στην περιοχή, προϋπόθεση της επιτυχίας όποιων σχεδίων.
Επίσης η Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομής και σε κάποιο βαθμό η Τράπεζα
Αναπτύξεως των χωρών BRICS, θα πρέπει να
συμβάλουν επίσης, με εναλλακτικές εγγυήσεις στις εμπλεκόμενες στα προγράμματα
χώρες, για να τις ελευθερώσουν από τα γνωστά διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Η
Μια Ζώνη Μια Οδός και όλα τα σχετιζόμενα προγράμματα συναποτελούν μια μοναδικήν
ευκαιρία συμμετοχής των εταίρων στους κοινούς στόχους και τα οφέλη από τέτοιες
μεταμορφωτικές γεω-οικονομικές σχέσεις. Αυτή η
σχέση ασφάλειας-οικονομίας Μόσχας-Πεκίνου είναι η καρδιά της εξέλιξης της
υφιστάμενης παγκόσμιας τάξης, από τον μονοπολικό στον πολύκεντρο κόσμο.
Οι
ΗΠΑ δεν μπορούν να αντιταχθούν στην Κίνα στο οικονομικό μέτωπο και στη Ρωσία
στο στρατιωτικό. Όλα εξαρτώνται από το πόσο η Κίνα και η Ρωσία μπορούν να
συνεχίσουν να παρέχουν και να εγγυώνται την κάλυψη της οικονομίας και της
ασφάλειας του υπόλοιπου κόσμου.

Γενικά θέματα

Αναπάντητα τα ερωτήματα για τον σκοτεινό ρόλο του Έλληνα πράκτορα στη δολοφονία Κένεντι!

Τα απόρρητα αρχεία του FBI περιλαμβάνουν σημαντικές πληροφορίες για τον Ελληνοαμερικανό πράκτορα της CIA, Γιώργο Ιωαννίδη, ο οποίος φέρεται να είχε κρίσιμο ρόλο στα γεγονότα γύρω από τη δολοφονία του Τζον Κένεντι.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το FBI αποκάλυψε πρόσφατα την ύπαρξη 2.400 νέων εγγράφων σχετικά με τη δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι, σε μια προσπάθεια συμμόρφωσης με την εκτελεστική εντολή του Ντόναλντ Τραμπ για πλήρη διαφάνεια. 

Όπως έχει ήδη αποκαλύψει το Newsbreak.gr σημαντικός παράγοντας στην έρευνα της CIA για την δολοφονία Κένεντι είναι ο ελληνοαμερικανός πράκτορας Γιώργος Ιωαννίδης.

Η κίνηση αυτή έρχεται να ταράξει τα νερά, καθώς για δεκαετίες το αμερικανικό κατεστημένο κρατούσε στο σκοτάδι σημαντικά στοιχεία για τη μεγαλύτερη πολιτική δολοφονία του 20ού αιώνα.

Η αλήθεια είναι ότι η επίσημη εκδοχή της «μοναχικής δράσης» του Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ δεν έπεισε ποτέ το κοινό. Αντιθέτως, ενισχύθηκαν οι θεωρίες ότι πανίσχυρα κέντρα εξουσίας ήθελαν τον Κένεντι νεκρό, πιθανώς λόγω της στάσης του απέναντι στη CIA, το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και την ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ. Η απελευθέρωση αυτών των αρχείων ίσως αποκαλύψει ποιοι είχαν λόγο να «κουκουλώσουν» την αλήθεια.

Τα απόρρητα αρχεία του FBI περιλαμβάνουν σημαντικές πληροφορίες για τον Ελληνοαμερικανό πράκτορα της CIA, Γιώργο Ιωαννίδη, ο οποίος φέρεται να είχε κρίσιμο ρόλο στα γεγονότα γύρω από τη δολοφονία του Τζον Κένεντι. Ο Ιωαννίδης, που είχε την ευθύνη της μυστικής δράσης της CIA στο Μαϊάμι, διατηρούσε επαφές με Κουβανούς εξόριστους, μεταξύ των οποίων και άτομα που είχαν συναντήσεις με τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ πριν τη δολοφονία. Κατηγορήθηκε ότι απέκρυψε πληροφορίες από την Επιτροπή της Βουλής που διερευνούσε την υπόθεση, ενώ ορισμένοι ερευνητές θεωρούν πως ήταν ο «χειριστής» του Όσβαλντ.

Επιπλέον, τα 44 απόρρητα αρχεία για τον Ιωαννίδη, που η κυβέρνηση Μπάιντεν αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει, ενδέχεται να περιέχουν κρίσιμα στοιχεία για την υπόθεση. Ο Ιωαννίδης, γνωστός και με το ψευδώνυμο «Χάουαρντ», είχε αναλάβει τη μυστική επιχείρηση «AMSPELL» της CIA, η οποία συνδέεται με την προπαγάνδα κατά του Φιντέλ Κάστρο. Μετά τη δολοφονία του Κένεντι, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου φέρεται να είχε ρόλο στην Αποστασία του 1965 και τη Χούντα των Συνταγματαρχών. Παρά τις αποκαλύψεις για τη δράση του, η πλήρης δημοσιοποίηση των αρχείων του παραμένει μπλοκαρισμένη από τις αμερικανικές αρχές.

Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο ο Τραμπ, τόσο στην πρώτη του θητεία όσο και τώρα, επέμεινε στη δημοσιοποίηση των εγγράφων. Αντιθέτως, ο Μπάιντεν, όπως και οι προηγούμενοι «συστημικοί» πρόεδροι, συνέχισε να αποκρύπτει σημαντικά αρχεία, επικαλούμενος «εθνική ασφάλεια». Μα ποια «εθνική ασφάλεια» κινδυνεύει 60 χρόνια μετά;

Αν τα έγγραφα περιέχουν πληροφορίες για τις επαφές του Όσβαλντ με τη Σοβιετική και Κουβανική πρεσβεία στο Μεξικό ή λεπτομέρειες για την παρακολούθησή του από τη CIA, μπορεί να επιβεβαιωθεί αυτό που πολλοί υποψιάζονται: ότι δεν ήταν ένας απλός «μοναχικός δολοφόνος», αλλά πιόνι σε ένα πολύ μεγαλύτερο παιχνίδι.

Ο Τραμπ δείχνει να πιστεύει πως ο αμερικανικός λαός δικαιούται να γνωρίζει την αλήθεια. Αν αυτή η διαφάνεια οδηγήσει στο να πέσουν οι μάσκες για το ποιοι πραγματικά κυβερνούν, τότε μιλάμε για ιστορική στιγμή. Οι επόμενες αποκαλύψεις ίσως αποδείξουν ότι το «βαθύ κράτος» υπήρχε πολύ πριν ο Τραμπ το κατονομάσει…

Ποιός ήταν ο Γιώργος Ιωαννίδης

Ο Γιώργος (Τζωρτζ) Ιωαννίδης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούλιο 1922 και λίγους μήνες αργότερα, η οικογένειά του μετανάστευσε στην Νέα Υόρκη, όπου σπούδασε προτού εγκατασταθεί στην Ουάσιγκτον.

Το 1949 εργάστηκε στην ελληνική ομογενειακή εφημερίδα «National Herald» και το γραφείο Τύπου της ελληνικής πρεσβείας. Στην CIA εντάχθηκε το 1952 με την προτροπή του ελληνικής καταγωγής πράκτορα Τζορτζ Τόμας Κάλλαρη, καθώς είχαν παντρευτεί τις αδελφές Ισμήνη και Βιολέτα Μικρούτσικου με καταγωγή από την Φωκίδα (η δεύτερη και σύζυγος του Ιωαννίδη πέθανε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ενώ διατηρούσε μεσιτικό γραφείο στις ΗΠΑ). Μέσω του Κάλλαρη, ο Ιωαννίδης έγινε ο προστατευόμενος του τότε «αρχηγού» των Ελλήνων της CIA, Τομ Καραμεσίνη, που ήταν και ο πρώτος σταθμάρχης στην Ελλάδα την περίοδο 1951-1953.

Η μετάθεση

Το 1956 μετατίθεται στην Αθήνα και εμφανίζεται ως δικηγόρος για θέματα του αμερικανικού στρατού. Το διάστημα 1962-1963 με «βιτρίνα» το δικηγορικό γραφείο του στο Μαϊάμι και το ψευδώνυμο «Χάουαρντ» ανέλαβε την χρηματοδότηση με 25.000 δολάρια μηνιαίως και την άντληση πληροφοριών από το Φοιτητικό Επαναστατικό Διευθυντήριο (Directorio Revolucionario Estudantil), ομάδα Κουβανών εξόριστων φοιτητών εναντίον του Φιντέλ Κάστρο.

Ο Ιωαννίδης ενεργούσε με βάση την μυστική επιχείρηση «AMSPELL» της CIA και φέρεται να ήταν αυτός που καθοδήγησε τους Κουβανούς αντιφρονούντες, ώστε λίγες μετά την δολοφονία του Κένεντι να καταγγείλουν ότι ο δράστης είχε στενές σχέσεις με τον Φιντέλ Κάστρο που είχε ζήσει στην Σοβιετική Ενωση.

Σύμφωνα με πληροφορίες και στοιχεία, ο Όσβαλντ 4 μήνες πριν από την δολοφονία του Κένεντι είχε επαφή με Κουβανούς εξόριστους, τους οποίους ήλεγχε ο Ελληνοαμερικανός πράκτορας της CIA.

Το βασικό ερώτημα που προέκυψε μετά την δολοφονία ήταν πώς ο δράστης κατόρθωσε να διαπράξει το έγκλημα χωρίς να γίνει αντιληπτός από τις μυστικές υπηρεσίες ή εάν ο Οσβαλντ ήταν υπό την καθοδήγηση της CIA, δοθέντος ότι οι αμερικανικές Αρχές διέψευσαν από τα πρώτα 24ωρα ότι η Υπηρεσία είχε οποιαδήποτε σχέση με τον εκτελεστή.

Τα ερωτήματα αυξάνονται το 1978, έναν χρόνο προτού ο Ιωαννίδης συνταξιοδοτηθεί μετά τιμών, όταν διορίστηκε σύνδεσμος με την Ειδική Επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για τη δολοφονία του Κένεντι, θέση από την οποία μπορούσε να ελέγχει την ροή των αποκαλύψεων.

Όταν, μάλιστα, εμφανίστηκε ενώπιον της Επιτροπής και ρωτήθηκε ποιος ήταν ο «χειριστής» των Κουβανών την περίοδο 1962-1964, δήλωσε άγνοια. Τα αρχεία για την διαχείριση των Κουβανών από τον Γιώργο Ιωαννίδη δεν είχαν δημοσιοποιηθεί επί δεκαετίες και ανασύρθηκαν το διάστημα 2000-2005, έπειτα από αποκαλύψεις του δημοσιογράφου της «Washington Post» Τζέφερσον Μόρλι, ο οποίος ανέδειξε τον ρόλο του «Χάουαρντ» στον «χειρισμό» του Όσβαλντ.

Ενδεικτικό είναι ότι εκείνη την περίοδο υπηρεσιακοί παράγοντες των ΗΠΑ είχαν προσπαθήσει να διαψευσθεί ότι αυτός ήταν ο Ιωαννίδης.

Η Αποστασία και η Χούντα

Το 1964 ο Ελληνοαμερικανός πράκτορας επέστρεψε στην Αθήνα και είχε ενεργό ρόλο στην Αποστασία του 1965 μαζί με άλλους από την CIA. Υπάρχουν, επίσης, ενδείξεις ότι βοήθησε στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Μέλη της ελληνοαμερικανικής κοινότητας της Ουάσινγκτον θυμούνται τον Ιωαννίδη να μιλά με ενθουσιασμό για τους πραξικοπηματίες ενώ συγγενείς του ανακαλούν τις καλές σχέσεις που είχε με την δικτατορία του Γεώργιου Παπαδόπουλου.

Το 1971 η CIA τον μετέθεσε στο Βιετνάμ, προκειμένου να κατευθύνει τον πόλεμο των πληροφοριών εναντίον των Βιετκόνγκ και συνταξιοδοτόθηκε 7 χρόνια αργότερα, χωρίς να προχωρήσει σε οποιαδήποτε αποκάλυψη για την δράση του.

Ο Γιώργος Ιωαννίδης πέθανε στις 14 Μαρτίου 1990 στο Πότομακ του Μέριλαντ. Έξι δεκαετίες μετά την δολοφονία του Κένεντι και 3 δεκαετίες μετα τον θάνατο του Ιωαννίδη, οι Ντόναλντ Τραμπ και Τζο Μπάιντεν αρνήθηκαν την δημοσιοποίηση των 44 αρχείων για τον Ελληνοαμερικανό πράκτορα της CIA.

ΠΗΓΗ: Newsbreak.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Συγκλονίζει θύμα της ύποπτης ομάδας Τραμπ στην Κύπρο – «Έπαθα σοκ – Έλεγε ότι νεκροί, ζουν» (ΒΙΝΤΕΟ)

Γυναίκα θέλησε να δώσει τη μαρτυρία της σχετικά με τις επαφές που είχε με την εν λόγω ομάδα

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Πρωτοφανής είναι η υπόθεση που είδε το φως της δημοσιότητας για την ύποπτη ομάδα περίπου 80 ατόμων που έχει στρατιωτικούς κανόνες, επαφές με τον Αμερικανό Πρόεδρο Τραμπ και εδρεύει στην Κύπρο.

 

Την δική της μαρτυρία σχετικά με τις επαφές που είχε με την εν λόγω ομάδα, θέλησε να δώσει μια γυναίκα, η οποία μίλησε στην εκπομπή Μεσημέρι και Κάτι.

Όπως ανέφερε, «έχω πάθει σοκ γιατί έπεσα θύμα αυτή της οργάνωσης. Μου είπαν ότι θα με βοηθήσουν σε ένα θέμα που αντιμετωπίζω. Συνάντησα κάποιον κύριο στη Λευκωσία και μου φάνηκε πολύ περίεργη η συμπεριφορά του». Συμπλήρωσε ότι της έδωσε μια σημείωση που έγραφε «το σύμπαν μας προσφέρει τα πάντα φτάνει να μάθουμε πως να το ζητάμε. Το σύμπαν ακούει και δουλεύει στο τώρα».

Στη συνέχεια ανέφερε ότι το εν λόγω πρόσωπο της είπε ότι η Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας θα καταρρεύσει γρήγορα. «Ο άνθρωπος ήταν απίστευτος και μου πήρε και 50 ευρώ. Μου έδωσε μια σημείωση που λέει ότι θα σηκώνομαι το πρωί και θα λέω ότι είμαι καλά, είμαι πλούσια και κοινωνικά ενεργή. Είμαι ατρόμητη και υγιής».

Η γυναίκα υπογράμμισε ότι τα 50 ευρώ ήταν για την επίσκεψή και για να ακούσει τα προβλήματα της. Ακόμη, ανέφερε ότι τρίτο άτομο την σύστησε στο συγκεκριμένο πρόσωπο.

Πρόσθεσε ότι της έλεγε ότι κάποιοι που είναι νεκροί, ζουν. «Τρόμαξα. Δεν ένιωσα απειλή αλλά ένιωσα ότι κάτι δεν πάει καλά». Ερωτηθείσα πώς κατάλαβε ότι είναι η εν λόγω οργάνωση, απάντησε ότι ο ίδιος της είπε ότι ανήκει στο στρατόπεδο του Τραμπ». Ακόμη, της είπε ότι είναι στρατός και φοράνε ειδικές στολές. «Αυτά που έλεγε δεν είχαν υπόσταση». Επιπλέον, είπε ότι δεν το κατάγγειλε στην Αστυνομία. «Σήμερα που το είδα κατάλαβα ότι είναι η οργάνωση. Αν με χρειαστεί η Αστυνομία ευχαρίστως θα πάω κοντά τους».

 

Ζητά τα στοιχεία της η Αστυνομία

Στην εκπομπή φιλοξενήθηκε στη συνέχεια η Εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας η οποία ζήτησε τα στοιχεία της γυναίκας που μίλησε στο ΣΙΓΜΑ. Η κ.Λαμπριανίδου είπε πως θα δουν τι θα προκύψει από τις περαιτέρω έρευνες. Κάλεσε παράλληλα πολίτες που έχουν εμπειρία απ’ αυτή την οργάνωση να έρθουν σε επικοινωνία με την Αστυνομία.

ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Ανησυχίες για τον αυξανόμενο αριθμό εξαφανίσεων στην περιοχή του Βελουχιστάν

Οι συνεχιζόμενες αναγκαστικές εξαφανίσεις και οι στοχευμένες δολοφονίες αναδεικνύουν τη συστηματική γενοκτονία του έθνους των Μπαλόχ, καθώς οι θηριωδίες που έχουν εγκριθεί από το κράτος συνεχίζονται χωρίς ευθύνη.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Αυτό το τραγικό περιστατικό υπογραμμίζει τη σκληρή πραγματικότητα για πολλούς μελετητές των Μπαλόχ, οι οποίοι φιμώνονται λόγω της επιδίωξης της γνώσης και στοχοποιούνται λόγω της ταυτότητάς τους, ζώντας κάτω από τη διαρκή απειλή της κρατικής καταπίεσης.

Ένας φοιτητής Μπαλόχ, ονόματι Allah Dad, σκοτώθηκε μετά από επανειλημμένη παρενόχληση, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών του Πακιστάν, ενώ συνέχιζε την εκπαίδευσή του στην επαρχία Παντζάμπ.

Ο Αλλάχ Νταντ, ένας μαθητής Μπαλόχ παρενοχλήθηκε και απειλήθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στο Παντζάμπ. Επέστρεψε στην πατρίδα του, για να σκοτωθεί από το κράτος. Αυτή είναι η μοίρα κάθε λόγιου του Μπαλόχ κάτω από τη σκιά της κρατικής καταπίεσης – φιμωμένος για αναζήτηση γνώσης,…

Η Mahrang Baloch μοιράστηκε το περιστατικό στο X το Σάββατο και δήλωσε: “Αλλάχ Νταντ, ένας μαθητής Μπαλόχ παρενοχλήθηκε και απειλήθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στο Παντζάμπ. Επέστρεψε στην πατρίδα του, μόνο για να σκοτωθεί από το κράτος.”

«Αυτή είναι η μοίρα κάθε λόγιου Μπαλόχ κάτω από τη σκιά της κρατικής καταπίεσης – φιμωμένος για αναζήτηση γνώσης, στόχος για την ταυτότητά του», πρόσθεσε η ανάρτηση.

Ο αδελφός του Αλλάχ Νταντ μοιράστηκε επίσης ένα σχόλιο για τον αδερφό του και έγραψε: “Αρνούμενος να παραμείνει σταθερός στόχος των πακιστανικών δυνάμεων, ο αδερφός μου εγκατέλειψε την εκπαίδευσή του και επέστρεψε στο Βελουχιστάν”, είπε ο Wahid. Είναι τραγικό. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, ο Αλλάχ Νταντ σκοτώθηκε από τις ίδιες δυνάμεις που είχε προσπαθήσει να διαφύγει.

Αυτό το τραγικό περιστατικό υπογραμμίζει τη σκληρή πραγματικότητα για πολλούς μελετητές των Μπαλόχ, οι οποίοι φιμώνονται λόγω της επιδίωξης της γνώσης και στοχοποιούνται λόγω της ταυτότητάς τους, ζώντας κάτω από τη διαρκή απειλή της κρατικής καταπίεσης.

Εν τω μεταξύ, οι πακιστανικές δυνάμεις ασφαλείας φέρεται να απήγαγαν έναν νεαρό Μπαλόχ από το Καράτσι και τον μετέφεραν σε άγνωστη τοποθεσία, όπως αναφέρει η Balochistan Post.

Η αναφορά την Παρασκευή ανέφερε ότι ο αγνοούμενος έχει ταυτοποιηθεί ως ο Χασάν Χαν, κάτοικος του Σαχράκ του Τουρμπάτ και φοιτητής στο κολλέγιο LUAWMS Inter College στο Ούταλ του Μπαλουχιστάν.

Πληροφορίες αναφέρουν περαιτέρω ότι τον πήραν βίαια από το σπίτι του στο Καράτσι το βράδυ της Πέμπτης. Η τρέχουσα τοποθεσία του είναι άγνωστη και οι αρχές δεν έχουν δώσει καμία επίσημη δήλωση σχετικά με την κράτησή του, ανέφερε η Balochistan Post.

Οι συνεχιζόμενες αναγκαστικές εξαφανίσεις και οι στοχευμένες δολοφονίες αναδεικνύουν τη συστηματική γενοκτονία του έθνους των Μπαλόχ, καθώς οι θηριωδίες που έχουν εγκριθεί από το κράτος συνεχίζονται χωρίς ευθύνη.

Το περιστατικό έχει εγείρει ανησυχίες για τον αυξανόμενο αριθμό εξαναγκαστικών εξαφανίσεων στην περιοχή. Οι οικογένειες άλλων αγνοουμένων συνεχίζουν να ζουν υπό τον φόβο, ζητώντας δικαιοσύνη και λογοδοσία.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Απόψεις4 ώρες πριν

Δεν υπάρχει οντότητα Ευρώπη

Η "Ευρώπη" καλείται σήμερα να "ανασυνταχθεί" και να αποκτήσει κοινή άμυνα και εξωτερική πολιτική, για να αντιμετωπίσει τη νέα εποχή...

Απόψεις5 ώρες πριν

Οι δηλώσεις του Βανς επιβεβαιώνουν, ότι ο Τραμπ είναι ευλογία για την Ευρώπη!

Η Διάσκεψη του Μονάχου έστειλε το μήνυμα του τέλους της Αμερικανικής στρατιωτικής υποστήριξης.

Διεθνή7 ώρες πριν

«Καμία συμφωνία για την Ουκρανία χωρίς το Κίεβο», λένε Ευρωπαίοι και Ζελένσκι

Με σφοδρή κριτική στον Αμερικανό αντιπρόεδρο Τζέι Ντι Βανς ξεκίνησε η δεύτερη μέρα της Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια, από τον καγκελάριο της...

Αναλύσεις8 ώρες πριν

BBC: Γιατί ο Βανς επιτέθηκε στην Ευρώπη αλλά αδιαφόρησε για Ουκρανία και αμυντική ατζέντα – Σε ποιους απεθυνόταν πραγματικά ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ;

Σε ανάλυσή του το BBC επιχειρεί να εξηγήσει γιατί ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζέι Ντι Βανς, επέλεξε την Παρασκευή (14.2)...

Άμυνα9 ώρες πριν

Αρχηγός Εθνικής Φρουράς: “Βρισκόμαστε 200 μέτρα απέναντι απ’τον Τούρκο! Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο από το υπηρετήσεις τη πατρίδα σου”

Ο αρχηγός της ΕΦ, εμφανίστηκε ικανοποιημένος από την πορεία αναβάθμισης της αεροπορικής βάσης “Ανδρέας Παπανδρέου” στην Πάφο, ενώ αναφέρθηκε και...

Δημοφιλή