Ακολουθήστε μας

Ελλάδα

Νετανιάχου: Μεγάλα αποθέματα αερίου σε Ισραήλ, Κύπρο, Κρήτη

Δημοσιεύτηκε

στις

«Υπάρχει ήδη μία συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα και στο Ισραήλ πολύ φυσική, που αντανακλάται σε κάτι που επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων», τονίζει ο Ισραηλινός πρωθυπουργός. «Ελληνες πιλότοι ήρθαν πρόσφατα και στην ουσία έσωσαν ένα μέρος της Χάιφας, της δικής μας “παραθαλάσσιας Θεσσαλονίκης”».
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

Την πεποίθησή του ότι τα αποδεδειγμένα και πιθανά ενεργειακά αποθέματα που υπάρχουν σε Ισραήλ, Κύπρο και στα νότια της Κρήτης μπορεί να στηρίξουν εξαγωγές φυσικού αερίου στην Ευρώπη, ακόμη και μέσω του EastMed, εκφράζει με συνέντευξή του στην «Κ» ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ο κ. Νετανιάχου τονίζει ότι ο EastMed είναι πλέον μια ορατή πιθανότητα, ενώ αναφέρεται στις ιδιαιτέρως στενές σχέσεις που έχουν αναπτύξει η Ελλάδα και το Ισραήλ σε ζητήματα συνεργασίας στους τομείς της ασφάλειας και της στρατιωτικής εκπαίδευσης.
Δεν παραλείπει να μιλήσει για τη βοήθεια της Πολεμικής Αεροπορίας στην πυρόσβεση των πυρκαγιών που απείλησαν τη Χάιφα τον περασμένο Νοέμβριο, ενώ τονίζει τη σημασία ανάπτυξης της καινοτομίας και του τομέα της υψηλής τεχνολογίας στο Ισραήλ. Ο κ. Νετανιάχου δεν αποκλείει ισραηλινές επενδύσεις στην Ελλάδα, ενώ μιλάει και για τον εξαιρετικά υψηλό συμβολισμό τον οποίο διατηρεί στο συλλογικό εβραϊκό υποσυνείδητο η πόλη της Θεσσαλονίκης.
Στο καφέ Πούσκιν
– Κύριε πρωθυπουργέ, σας ευχαριστούμε πολύ που είστε μαζί μας. Να σας ρωτήσω κατ’ αρχάς, όταν πρωτοξεκινήσατε αυτή τη σχέση με την Ελλάδα πριν από 6-7 χρόνια, είχατε πιστέψει ότι θα μπορούσαμε να έρθουμε τόσο κοντά;
– Στην πραγματικότητα, πίστευα πως δεν ήταν φυσικό να μην είμαστε τόσο κοντά. Γιατί το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι τρεις δημοκρατίες στο δυτικό άκρο της Μεσογείου και έχουμε κοινές πολιτισμικές ρίζες. Η εβραϊκή και η ελληνική κουλτούρα βασικά έβαλαν τα θεμέλια του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού. Το παράλογο ήταν που δεν ήμασταν τόσο κοντά και ήμασταν σε απόσταση για λόγους που δεν έβγαζαν νόημα. Οταν λοιπόν συνάντησα τον Γιώργο Παπανδρέου κατά τύχη σε ένα εστιατόριο στη Μόσχα…
– Επομένως είναι αλήθεια ότι τυχαία ξεκίνησαν όλα…
– Πήγα στο καφέ Πούσκιν, αφού είχα ολοκληρώσει μία επίσκεψη στη Μόσχα. Καθόμουν με τη σύζυγό μου και ένας σερβιτόρος ήρθε και μου είπε «ο πρωθυπουργός της Ελλάδας θα ήθελε να σας μιλήσει» και απάντησα «ασφαλώς». Και ξεκινήσαμε μια συζήτηση. Είχαμε μείνει οι τελευταίοι πελάτες στο εστιατόριο, το κρατήσαμε ανοιχτό… Καταλήξαμε στο ότι ήταν απολύτως λογικό να δημιουργήσουμε σχέσεις στον πολιτισμό, στην οικονομία, την ασφάλεια, στον τουρισμό. Υπήρχε κάθε λόγος να το κάνουμε και κανένας λόγος για να μην το κάνουμε. Πολύ σύντομα ο Παπανδρέου ήρθε στο Ισραήλ, εγώ ήρθα εδώ και τα υπόλοιπα είναι –δεν θέλω να πω Ιστορία, γιατί συνεχίζουμε να γράφουμε Ιστορία–, αλλά μοιάζει τόσο φυσικό σήμερα. Και παρά την αλλαγή των κυβερνήσεων, παραμένει μια πολύ σταθερή σχέση.
– Και πώς αναπτύχθηκε αυτή η σχέση;
– Πρώτα απ’ όλα, πολλοί Ισραηλινοί έχουν έρθει εδώ. Εννοώ ότι 400.000 Ισραηλινοί επισκέπτονται την Ελλάδα κάθε χρόνο και αυτό είναι ένα τεράστιο ποσοστό, που πολλαπλασιάζεται και στην Κύπρο. Δεύτερον, ξέρετε ότι ο στρατός μας κάνει περιστασιακά κοινές ασκήσεις και συνεργαστήκαμε στα ζητήματα της τρομοκρατίας. Τρίτον, συζητούμε αυτήν την περίοδο κάτι που, εφόσον πραγματοποιηθεί, θα έχει πιστεύω τεράστιες προοπτικές συνολικά για τις χώρες μας και αυτό είναι ο ανατολικός αγωγός της Μεσογείου που θα συνδέει τα ενεργειακά πεδία του Ισραήλ και της Κύπρου, διαμέσου της Ελλάδας στην Ιταλία και την Ευρώπη. Τέταρτον, είναι όλα τα υπόλοιπα, κάνουμε σχεδόν τα πάντα, ακόμη και στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης συζητήσαμε την πρακτική εξάσκηση των νέων Ελλήνων και Κυπρίων μαθητών και μηχανικών, όχι μόνο στα ισραηλινά πανεπιστήμια, αλλά και στις εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, και αυτή είναι η καλύτερη μορφή μεταφοράς τεχνολογικής γνώσης που γνωρίζω.
– Δώστε μας μια αίσθηση των ενεργειακών προοπτικών που έχει η περιοχή, διότι γίνεται πολλή συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα παγκοσμίως. Και γιατί είναι συνδεδεμένες η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ;
– Εχουμε ενεργειακά αποθέματα, σημαντικά ενεργειακά αποθέματα στο Ισραήλ, που είναι ήδη αποδεδειγμένα, αποδεδειγμένα μικρότερα ενεργειακά αποθέματα –αλλά εντούτοις σημαντικά– στην Κύπρο, πιθανά ενεργειακά αποθέματα κάτω από τις ακτές της Κρήτης. Επομένως, μιλάμε για μεγάλα αποθέματα που μπορούν να φτάσουν στην ευρωπαϊκή αγορά. Εάν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, θα κοστίσει στις ενδιαφερόμενες εταιρείες πολύ λιγότερο να κατασκευαστεί ένας αγωγός παρά να φτιάξουν ένα για κάθε πεδίο. Αυτό προφανώς ακούγεται λογικό.
– Για τον αγωγό EastMed πότε πιστεύετε ότι θα ληφθεί μια τελική απόφαση για το εάν είναι εφικτός ή όχι; Μήπως η υλοποίησή του αποκλείει την κατασκευή αντίστοιχου αγωγού που θα περνάει μέσω Τουρκίας;
– Οχι, έχουμε αρκετό αέριο για να υποστηρίξουμε πολλαπλούς αγωγούς. Ο EastMed εθεωρείτο αδύνατος πριν από ενάμιση χρόνο και έκτοτε έχουμε ξεκινήσει να το ερευνούμε πιο συστηματικά και μεθοδικά. Είχε γίνει μια αρχική έρευνα από μία ελληνική εταιρεία, συγκεκριμένα μία ελληνοϊταλική εταιρεία, και επέστρεψαν και είπαν «όχι, είναι εφαρμόσιμο και είναι εφικτό και είναι κερδοφόρο». Επομένως, τώρα πηγαίνουμε στην επόμενη φάση και πάμε να το ελέγξουμε ακόμη πιο προσεκτικά. Αλλά εάν είναι Ο.Κ., θα το ξεκινήσουμε.
Εντάσεις και Κυπριακό
– Οπως γνωρίζετε, ελλοχεύει μια κρίση στον ορίζοντα, διότι η Κύπρος έχει ανακοινώσει ότι θα κάνει κάποια εξόρυξη και η Τουρκία έχει αντιδράσει. Ανησυχείτε για πιθανή ένταση στην περιοχή;
– Πάντα ελπίζουμε ότι τα θέματα θα επιλυθούν ειρηνικά.
– Πιστεύετε ότι το κυπριακό ζήτημα θα επιλυθεί; Πρέπει να επιλυθεί;
– Εχουν περάσει 44 χρόνια, κάτι τέτοιο νομίζω. Εάν μπορέσουν να ξεκινήσουν και να το ολοκληρώσουν τους επόμενους τέσσερις μήνες, θα είμαστε ευτυχείς, πιστέψτε με.
– Πόσο πιο μακριά πιστεύετε ότι θα μπορούσε να φτάσει η σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ισραήλ σε θέματα ασφαλείας;
– Πιστεύω ότι υπάρχει μια συνεργασία πολύ φυσική, που αντανακλάται τώρα σε κάτι που επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων, ακόμη και στο ζήτημα της ζωής: κι αυτό είναι η δυνατότητά μας να στέλνουμε πυροσβεστικά αεροπλάνα ο ένας στον άλλο. Κι αυτές δεν είναι στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά επιχειρήσεις διάσωσης. Είχαμε λοιπόν κάποιες πυρκαγιές στο Ισραήλ και Ελληνες πιλότοι ήρθαν πρόσφατα και στην ουσία έσωσαν ένα μέρος της Χάιφας, της δικής μας «παραθαλάσσιας Θεσσαλονίκης».
Και οι Ελληνες πιλότοι ήρθαν με τα αεροπλάνα σας, τα οποία έχουν συγκεκριμένες ικανότητες που τα δικά μας δεν έχουν και, σε μια μελλοντική κρίση, μπορεί να χρειαστείτε τα δικά μας αεροπλάνα που έχουν δυνατότητες· αντί ο καθένας από εμάς να αγοράζει αυτούς τους στόλους, έχουμε έναν κοινό στόλο δικό σας, δικό μας και της Κύπρου, συμπεριλαμβανομένης της Κροατίας. Πολύ πρόσφατα, οι πιλότοι μας πέταξαν έως την Κύπρο και κατέσβεσαν σοβαρές δασικές πυρκαγιές. Αυτό είναι ένα παράδειγμα για το γεγονός ότι έχουμε κοινά ενδιαφέροντα που επηρεάζουν την ευημερία μας. Σίγουρα, στα θέματα ασφαλείας και στο ζήτημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, είναι πάντα ωραίο να έχεις φίλους.
Υψηλή τεχνολογία
– Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια περίπτωση να γίνει κάποια ισραηλινή επένδυση στην Ελλάδα; Εχετε έναν πολύ καλά αναπτυγμένο τομέα υψηλής τεχνολογίας στο Ισραήλ και μας ενδιαφέρει πολύ αυτό. Βλέπετε κάποια δυνατότητα;
– Ναι, πιστεύω ότι είναι πιθανό, αλλά πρέπει να δούμε πώς γίνονται αυτά τα πράγματα. Πώς δημιουργήθηκε ο τομέας υψηλής τεχνολογίας του Ισραήλ; Δημιουργήθηκε από Ισραηλινούς που πήγαν να εργαστούν σε νεοφυείς επιχειρήσεις της Σίλικον Βάλεϊ και ήρθαν και τα αντέγραψαν στο Ισραήλ. Αμερικανικές επενδύσεις ακολούθησαν αυτούς τους Ισραηλινούς καινοτόμους επιχειρηματίες, που επέστρεψαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και έφτιαξαν αυτές τις εκπληκτικές επιχειρήσεις.
Πιστεύω ότι ο καλύτερος τρόπος να το αντιγράψετε αυτό στην Ελλάδα είναι να κάνετε ακριβώς αυτό που κάναμε εμείς. Να στείλετε μερικές δεκάδες ή και περισσότερους Ελληνες μηχανικούς και φοιτητές να έρθουν και να περάσουν χρόνο στο Ισραήλ, σε εταιρείες του Ισραήλ. Να τους αφήσετε να απορροφήσουν την ιδιαίτερη κουλτούρα, την κουλτούρα των νεοφυών επιχειρήσεων και να κάνουν γνωριμίες με Ισραηλινούς του τομέα τους. Μερικοί από αυτούς θα γίνουν επιχειρηματίες και άλλοι θα θελήσουν να ζήσουν εδώ, μπορεί και όλοι να θέλουν να ζήσουν εδώ ή ίσως να θέλουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με την ελληνική κουλτούρα και την ελληνική γλώσσα, να ζήσουν στην πατρίδα τους. Αυτό συνέβη και με εμάς. Ισραηλινοί επέστρεψαν στο Ισραήλ. Και οι Ελληνες μπορούν να γυρίσουν αφού περάσουν μερικούς μήνες ή και χρόνια στο Ισραήλ. Και θα μείνετε έκπληκτοι από το αποτέλεσμα, είμαστε η ζωντανή απόδειξη σε αυτό.
Συνέβη στην περίπτωσή μας και είμαστε πλέον το επόμενο μέρος μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες που συγκεντρώνει τόσο σπουδαία τεχνολογική αιχμή. Θα χαρούμε πολύ αν το ίδιο συμβεί και στην Ελλάδα γιατί θα σας δώσει τεράστια αίσθηση ελπίδας για το μέλλον και για μια φοβερή οικονομία.
Ο Τραμπ, το Ιράν και το διπλωματικό «σπριντ» του Ισραήλ
– Πείτε μας για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση Τραμπ προσεγγίζει με περισσότερο ρεαλισμό την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών σε ό,τι έχει να κάνει με τη Μέση Ανατολή; Και αυτό θα επιβραδύνει ή θα επιταχύνει μια πιθανή λύση για το Παλαιστινιακό;
– Νομίζω ότι το σημαντικότερο που συμβαίνει είναι η αλλαγή της στάσης απέναντι στο Ιράν. Πιστεύω υπάρχει μια εκτίμηση τώρα ότι το Ιράν δεν είναι η λύση, αλλά η πηγή πολλών προβλημάτων της περιοχής και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι μια σωστή εκτίμηση και την καλωσορίζω. Και το δεύτερο είναι ότι υπάρχει ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον και δέσμευση να πολεμήσουμε το ISIS, το άλλο πρόσωπο του ισλαμικού φονταμενταλισμού, που απειλεί τόσο τις αραβικές όσο και τις μη αραβικές χώρες στην περιοχή και στον κόσμο, όλο τον κόσμο. Και νομίζω ότι αυτό είναι οπωσδήποτε το επίκεντρο της τρέχουσας πολιτικής μας και αυτό το καλωσορίζω. Νομίζω ότι αυτό υπηρετεί την ειρήνη διότι πιστεύω ότι όταν πολεμάς αυτούς τους τρομοκράτες και αυτούς τους εξτρεμιστές, δημιουργείς έναν χώρο για την ειρήνη. Και θα σας πω κάτι άλλο που έγινε κατά παράξενο τρόπο. Η ιρανική συμφωνία, η οποία πιστεύω ότι δεν ήταν μια καλή συμφωνία –για να το πω γλυκά–, νομίζω ότι έφερε τις αραβικές χώρες και το Ισραήλ πιο κοντά μεταξύ τους και κυρίως μπορεί να συμβάλει στις ειρηνευτικές προσπάθειες με τους Παλαιστινίους.
– Υπάρχει κάτι «στα σκαριά» εκεί, πρόκειται να υπάρξει μια νέα προσπάθεια για ειρήνη;
– Εύχομαι καλή επιτυχία στις συνομιλίες σας για την Κύπρο και ευχηθείτε και σε εμάς καλή επιτυχία στις προσπάθειές μας με τους Παλαιστινίους.
– Πώς είναι να είστε πρωθυπουργός του Ισραήλ τη στιγμή που υπάρχει μια πραγματική «μαύρη τρύπα» όσον αφορά την ασφάλεια με τη Λιβύη, τη Συρία κ.λπ.; Πόσο σας απασχολεί αυτό;
– Πιστεύω ότι απασχολεί όλο τον κόσμο, επειδή ολόκληρες χώρες έχουν καταρρεύσει. Οταν κοιτάζουμε γύρω μας –και όχι μόνο εμείς, και οι αραβικές χώρες κοιτάζουν γύρω τους– και αναρωτιούνται «ποιος μπορεί να μας βοηθήσει απέναντι σε αυτό το κενό που αναπληρώνεται από το μαχητικό Ισλάμ, και τους διάφορους σουνίτες καθοδηγούμενους από το ISIS, που καταστρέφει». Απαντούν, το Ισραήλ. Επομένως, δεν θεωρούν το Ισραήλ πλέον εχθρό τους αλλά τον σύμμαχό τους, θα έλεγα ακόμη τον αναγκαίο σύμμαχό τους στη μάχη αυτή υπέρ της κοινής πρόκλησης για την ασφάλεια και το μέλλον. Επομένως, αυτή είναι μια καλοδεχούμενη αλλαγή. Αλλά πώς σε κάνει να νιώθεις; Σε κάνει να νιώθεις με έναν διαφορετικό τρόπο ότι είσαι επιθυμητός και ευπρόσδεκτος. Και καταλαβαίνω ότι αυτό μπορεί να σας ακουστεί παράξενο, αλλά αυτό συμβαίνει στο Ισραήλ. Εξαιτίας της δραστικότητας της τεχνολογίας του και της στρατιωτικής του πληροφορίας και της προόδου του στην οικονομία και την καινοτομία, το Ισραήλ επαναφέρει τις διεθνείς του σχέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις της Ασίας. Επισκέφθηκα μόλις την Κίνα, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι σε μερικές εβδομάδες επισκέπτεται το Ισραήλ και το ίδιο συμβαίνει και με άλλες ασιατικές χώρες και την Αφρική. Ημουν πρόσφατα, μέσα σε έναν χρόνο, για δεύτερη φορά περιοδεία στην Αφρική, για να συναντήσω δεκάδες αρχηγούς. Ολοι θέλουν πίσω το Ισραήλ και το ίδιο ισχύει για τις υπόλοιπες ηπείρους. Και είμαι εδώ τώρα στην Ανατολική Μεσόγειο, σε μια όμορφη πόλη στην Ελλάδα, για να συναντηθώ με τους φίλους μου, τον πρωθυπουργό της Ελλάδας και τον πρόεδρο της Κύπρου. Το Ισραήλ βρίσκεται σε ένα διπλωματικό «σπριντ» θα έλεγα.
«Η απόφαση να χτιστεί Μουσείο Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη απηχεί στις καρδιές μας»
Ο κ. Μπέντζαμιν Νετανιάχου με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη στα αποκαλυπτήρια της πλακέτας για το Μουσείο Ολοκαυτώματος.
– Και μία τελευταία ερώτηση. Γιατί είναι τόσο σημαντική η Θεσσαλονίκη στην εβραϊκή κουλτούρα;
– Γιατί είναι μία από τις παλαιότερες εβραϊκές πόλεις στον κόσμο. Εκεί ζούσαν Εβραίοι από τον 3ο αιώνα π.Χ., που σημαίνει ότι μιλάμε για 2.400 χρόνια πριν. Και υπήρχε μια δραστήρια εβραϊκή κοινωνία, που δημιουργήθηκε αφότου οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν από τους Ισπανούς. Ο πατέρας μου ήταν σημαντικός ιστορικός, μου εξηγούσε πώς ήρθαν οι Εβραίοι από την Ισπανία, πολλοί από αυτούς στη Θεσσαλονίκη. Οπότε η Θεσσαλονίκη θεωρούνταν εξαιρετικά σημαντικό μέρος για την εβραϊκή κουλτούρα, είχε μια φοβερή εβραϊκή κοινότητα. Και φυσικά σχεδόν καταστράφηκε ολοκληρωτικά την περίοδο του Ολοκαυτώματος. Αυτοί που επέζησαν θυμούνται τη Θεσσαλονίκη με πολύ μεγάλη στοργή και η απόφαση να χτιστεί Μουσείο Ολοκαυτώματος απηχεί στις καρδιές μας, αλλά είναι και ένα σημάδι καλής συνεργασίας και φιλίας ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ισραήλ. Ηθελα να φέρω έναν επιζώντα από τη Θεσσαλονίκη που είναι 93 ετών και του υποσχέθηκα ότι θα ερχόμασταν μαζί σε αυτή την επίσκεψη, που θα ήταν για αυτόν το κλείσιμο ενός κύκλου. Χθες, καθώς ήταν έτοιμος να μπει στο αεροπλάνο, ο γιατρός τού είπε «δεν πας πουθενά», έπρεπε να μείνει στο νοσοκομείο. Ετσι ζήτησα από την κόρη του και τον γιο του να έρθουν και να τον αντιπροσωπεύσουν. Αλλά το μουσείο δεν είναι μόνο κάτι που τιμά μια εξαιρετικά σημαντική κοινότητα που χάθηκε, αλλά την ίδια στιγμή μάς δεσμεύει να βεβαιωθούμε ότι δεν θα συμβεί ποτέ ξανά μια τέτοιου είδους τραγωδία. Παρ’ όλα αυτά, θα επισκεφθώ την εβραϊκή κοινότητα, η οποία βρίσκεται ακόμη εδώ. Το εκτιμώ πολύ, θέλω να ευχαριστήσω εκείνους, τον δήμαρχο και την κυβέρνηση για την πρόταση και την εκτέλεση αυτής της ιδέας του μουσείου. Τιμούμε το παρελθόν μας και μαθαίνουμε από αυτό.
Καθημερινή

Ελλάδα

H FIBRAN γιορτάζει τα 50 χρόνια της με νέες επενδύσεις 45 εκατ. ευρώ

Δημοσιεύτηκε

στις

Αύξηση κύκλου εργασιών και κερδοφορίας το 2023, παρά τις πιέσεις από τις τιμές ενέργειας

Nέες επενδύσεις στην Ελλάδα, συνολικού ύψους 45 εκατ. ευρώ, τρέχει από φέτος η ελληνική πολυεθνική βιομηχανία παραγωγής μονωτικών υλικών FIBRAN. Σε συνδυασμό με τις επενδύσεις που έχουν προηγηθεί ή τρέχουν επίσης επί του παρόντος στις μονάδες της στο εξωτερικό ο Όμιλος «τρέχει» και φέτος –χρονιά σημειωτέον κατά την οποία εορτάζει τα 50 χρόνια από την ίδρυσή της –  ανοδικά, έχοντας ξεπεράσει στη χρήση 2023 το «φράγμα» των 200 εκατ. ευρώ τζίρου.

Όπως επισημαίνει σχετικά στη «Ν» η Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της εταιρείας και του Ομίλου, Μαρία Δ. Αναστασιάδου Σαββαΐδου,  το επενδυτικό πρόγραμμα των 45 εκατ. ευρώ αφορά:

  • Νέα γραμμή εξηλασμένης πολυστερίνης στην έδρα της εταιρείας  στην Τερπνή Σερρών. Η νέα γραμμή θα παράγει προϊόντα μεγαλύτερου πάχους (20 cm) με τα καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 2025.
  • Επενδύσεις προσθήκης εξοπλισμού βελτίωσης ποιότητας και αυτοματισμού των παραγόμενων προϊόντων πετροβάμβακα τη μονάδα πετροβάμβακα της εταιρείας επίσης στην Τερπνή Σερρών.
  • Επενδύσεις στην ενέργεια για μετάβαση από την Μέση στην Υψηλή Τάση.
  • Νέες εγκαταστάσεις (αποθήκες κ.α.) στην Τερπνή.
  • Επενδύσεις σε ΑΠΕ στην Κεντρική Μακεδονία και
  • Νέα γραφεία Διοίκησης στην περιοχή της Θέρμης, στη Θεσσαλονίκη. Προβλέπεται μεταφορά της Διοίκησης σε αυτά σε ορίζοντα διετίας.

Έντονη εξωστρέφεια

Παράλληλα, ο Όμιλος επεκτείνει τις επενδύσεις του στην Ιταλία για τη βέλτιστη μακρόχρονη βιώσιμη αξιοποίηση των λατομείων στην Τοσκάνη και για βελτιστοποίηση του εξοπλισμού του εργοστασίου γύψου που εξαγόρασε μαζί με τα τρία λατομεία το 2021. Περαιτέρω, μάλιστα, όπως προσθέτει η κα.Αναστασιάδου Σαββαΐδου, ήδη εξετάζεται και μεσοπρόθεσμο επιχειρηματικό πλάνο επενδύσεων στα Βαλκάνια και την αφρικανική ήπειρο.

Συνολικά, επίσης, την προηγούμενη τριετία η FIBRAN ολοκλήρωσε επενδύσεις της τάξης των 100 εκατ. ευρώ που εκτός από τις προαναφερόμενες επενδύσεις στην Ιταλία αφορούσαν την αγορά εργοστασίου πετροβάμβακα στη Βουλγαρία και στην παραγωγή εξηλασμένης πολυστερίνης στη νέα της μονάδα παραγωγής στην Τσεχία, αμφότερα το 2022. Παράλληλα οι θυγατρικές εταιρείες του Ομίλου στη Σλοβενία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και τη Βουλγαρία παίζουν ενεργό ρόλο τόσο στην έρευνα και ανάπτυξη για την υιοθέτηση μοντέλων αειφορίας στη διαχείριση υλικών και στην εφαρμογή των συστημάτων μόνωσης και ξηράς δόμησης σε συνεργασία με τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ευρώπης αλλά και ως ιδρυτικά μέλη ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών για τα δομικά υλικά και την κατασκευή.

Με εμπορική παρουσία σε 46 χώρες, εξαγωγές σε όλες τις ηπείρους και με παρουσία στα σημαντικότερα κατασκευαστικά έργα της Ευρώπης και του κόσμου, όπως προσθέτει η επικεφαλής της, κερδίζει την εμπιστοσύνη των κατασκευαστών, των επενδυτών και του μελετητικού κόσμου.

Εν κατακλείδι, η FIBRAN είναι ίσως ο μοναδικός όμιλος δομικών υλικών στην Ευρώπη που διαθέτει εργοστάσια με όλα τα μονωτικά υλικά (εξηλασμένη πολυστερίνη, πετροβάμβακα, διογκωμένη πολυστερίνη) και προϊόντα ξηράς δόμησης.  «Μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι δεν υπάρχουν κακά και καλά μονωτικά υλικά και το αποδεικνύουμε στην πράξη.  Αυτό που πρεσβεύουμε είναι ότι επιλέγουμε μονωτικά υλικά ανάλογα με τη χρήση της εφαρμογής, την τοποθεσία του κτιρίου, την ηλικία, τις περιβαλλοντικές και κλιματολογικές συνθήκες, τα ρίσκα και τους κινδύνους», σημειώνει η Πρόεδρος και CEO του Ομίλου.

Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι με το εργοστάσιο παραγωγής πετροβάμβακα στην Τερπνή, ένα από τα ελάχιστα που παράγουν με ηλεκτρικούς φούρνους σε όλο τον κόσμο,  και την πρόσφατη επένδυση στη Βουλγαρία η FIBRAN αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετροβάμβακα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Πάγιες αρχές του Ομίλου – και η πιο σημαντική παρακαταθήκη από τον ιδρυτή του, Δημήτρη Αναστασιάδη, όπως επισημαίνει η κα. Αναστασιάδου Σαββαΐδου, είναι το τετράπτυχο:

  • Σεμνότητα: Να μιλάνε οι πράξεις σου και όχι τα λόγια σου
  • Νοικοκυροσύνη: Να επενδύεις χωρίς εξαρτήσεις
  • Εξωστρέφεια: Δεν υπάρχουν σύνορα στη δράση αλλά ούτε και στα όνειρα
  • Ανθρωποκεντρικότητα: Ο κάθε άνθρωπος έχει ρίζες και ο σεβασμός στον συνάνθρωπο είναι προϋπόθεση για να επιστρέφει στις ρίζες του.

Στην Ελλάδα, επίσης, η μητρική εταιρεία συμμετέχει διαχρονικά σε ερευνητικά προγράμματα με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και παράλληλα επενδύει σταθερά στο ανθρώπινο δυναμικό της που πλέον ξεπερνά τα 730 άτομα, όπως και στον κοινωνικό ιστό των περιοχών δραστηριοποίησης.

Σταθερά ανοδική πορεία

Με κύκλο εργασιών που ξεπέρασε το 2023 τα 200 εκατομμύρια ευρώ – συγκεκριμένα ανήλθε σε 200,723 εκατ. ευρώ, έναντι  199,976 εκατ. το 2022 – ο Όμιλος FIBRAN συνεχίζει κάθε χρόνο την ανοδική του πορεία.

Η ελληνική μητρική, με κύκλο εργασιών που ξεπέρασε τα 76 εκατομμύρια ευρώ – συγκεκριμένα ανήλθε σε 76,477 εκατ. ευρώ έναντι 72,786 εκατ. του 2022 – είχε την καλύτερη επίδοση στην ιστορία της. Σημειωτέον, δε, ότι το 2023 η ελληνική μητρική κατέγραψε κέρδη προ φόρων ύψους 9,710 εκατ. έναντι 4,074 εκατ. ευρώ του 2022 και μετά φόρων κέρδη ύψους 7,521 εκατ. ευρώ έναντι 2,526 εκατ. την προηγούμενη χρονιά, με το πολύ μεγάλο κόστος της ενέργειας και τις μειώσεις τιμών στις οποίες προέβη η εταιρεία να συμπιέζουν μάλιστα την κερδοφορία.
Αντίστοιχα, σε επίπεδο Ομίλου τα ενοποιημένα προ φόρων κέρδη ανήλθαν σε 15,736 εκατ. ευρώ έναντι 10,462 εκατ. του 2022 και τα ενοποιημένα μετά φόρων κέρδη σε 12,116 εκατ. έναντι 7,106 εκατ. ευρώ το 2022.

Το «ταξίδι» της FIBRAN ξεκίνησε από το όραμα του ιδρυτή της, αείμνηστου Δημήτρη Αναστασιάδη, για μια πρότυπη παραγωγική μονάδα μονωτικών υλικών σε μια μικρή επαρχιακή κωμόπολη και μια Ελλάδα της παραγωγής και της προκοπής, που παράγει με τις δυνάμεις της προϊόντα καλύτερα από τον διεθνή ανταγωνισμό.

Τα 50 χρόνια διαδρομής της FIBRAN εορτάστηκαν με μια λαμπερή εκδήλωση στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, παρουσία του Υπουργού Ανάπτυξης, Τάκη Θεοδωρικάκου και διακεκριμένων εκπροσώπων του ελληνικού «επιχειρείν».

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

FSRU Αλεξανδρούπολης: Σε εμπορική λειτουργία ο Τερματικός Σταθμός LNG

Δημοσιεύτηκε

στις

Σε λειτουργία ο πρώτος υπεράκτιος σταθμός φυσικού αερίου στη χώρα

Ξεκινά η Εμπορική Λειτουργία του Τερματικού Σταθμού LNG Αλεξανδρούπολης, με στόχο και την ανάδειξη της πόλης σε μια νέα ενεργειακή πύλη για ολόκληρη την Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η Gastrade, ανακοινώνει ότι θέτει σε εμπορική λειτουργία τον Τερματικό Σταθμό LNG Αλεξανδρούπολης. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα ενεργειακά έργα σε Ευρωπαϊκό, Περιφερειακό, Εθνικό και τοπικό επίπεδο, που σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε, ανήκει και θα λειτουργείται από την Gastrade. Ένα έργο-ορόσημο που οραματίστηκε πριν από 15 χρόνια ο Δημήτρης Κοπελούζος.

Αποτέλεσμα μεγάλων συνεργασιών, με πρωτοποριακή σύλληψη το έργο συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια και στη διαφοροποίηση των πηγών και των οδών προμήθειας ενέργειας της Νοτιοανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης, αναβαθμίζοντας καθοριστικά τον ρόλο και τη σημασία της Ελλάδας στον σύγχρονο ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης, καθιστώντας την ενεργειακή πύλη  για εννέα και πλέον χώρες.

Από την Τελική Επενδυτική Απόφαση στην Έναρξη της Εμπορικής Λειτουργίας

Η υλοποίηση του έργου άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά με τη λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης (FID) στις 27 Ιανουαρίου 2022 από τη Gastrade, Στη συνέχεια, οι χερσαίες και υπεράκτιες κατασκευαστικές εργασίες στην Αλεξανδρούπολη προχώρησαν ταχύτατα, ενώ τον Φεβρουάριο του 2023 ξεκίνησε η κατασκευή της πλωτής μονάδας αποθήκευσης και επαναεριοποίησης LNG (FSRU) στη Σιγκαπούρη. Το FSRU απέπλευσε από το ναυπηγείο Seatrium στις 26 Νοεμβρίου 2023, φτάνοντας στα νερά του Θρακικού Πελάγους στις 17 Δεκεμβρίου 2023, όπου και αγκυροβόλησε στη μόνιμη θέση του.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση όλων των δοκιμών λειτουργίας και την έκδοση από το Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος της άδειας Λειτουργίας του το περασμένο καλοκαίρι, το έργο τέθηκε σε λειτουργική ετοιμότητα επιτρέποντας επίσημα την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του Έργου.

Ο Τερματικός Σταθμός LNG Αλεξανδρούπολης αποτελείται εκτός από το FSRU, από  ένα υποθαλάσσιο και χερσαίο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου, ο οποίος συνδέει το FSRU με το Ελληνικό Σύστημα Μεταφοράς («ΕΣΜΦΑ») και μέσω αυτού θα παραδίδει φυσικό αέριο εκτός από την Ελλάδα και στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Σερβία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία στα ανατολικά, καθώς και την Ουγγαρία και Σλοβακία στα δυτικά. Η Πλωτή Μονάδα, που ονομάστηκε «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ» προς τιμήν της πόλης και των κατοίκων της, που αγκάλιασαν το φιλόδοξο αυτό σχέδιο από την αρχή, διαθέτει τεχνολογία αιχμής, με μέγιστη δυναμικότητα επαναεριοποίησης 5,5 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως.

Η επόμενη μέρα

Ήδη 14 ελληνικές και διεθνείς εταιρείες συμμετέχουν εμπορικά στο έργο δεσμεύοντας σχεδόν το σύνολο της δυναμικότητας του με χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον μέχρι το 2030. Ταυτόχρονα, η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του έργου, σηματοδοτεί την επέκταση της πρωτοβουλίας του Κάθετου Διαδρόμου, ενισχύοντας σημαντικά τη δυναμική του με στόχο τη δημιουργία ενός κόμβου συναλλαγών φυσικού αερίου στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η ομάδα της Gastrade, μαζί με τους στρατηγικούς εταίρους και μετόχους της, Ελμίνα Κοπελούζου, Gaslog, ΔΕΠΑ Εμπορίας, Bulgartransgaz και ΔΕΣΦΑ, ευχαριστεί όλους τους φορείς που συνέβαλαν στην επιτυχή ολοκλήρωση αυτού του Εθνικού έργου και παραμένει αφοσιωμένη στη διασφάλιση ενός πιο βιώσιμου και ασφαλούς ενεργειακού μέλλοντος για την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Gastrade Κωστής Σιφναίος ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Είμαστε όλες και όλοι, η ομάδα της Gastrade, πραγματικά υπερήφανοι και ενθουσιασμένοι που φθάσαμε στο τέλος της μεγάλης αυτής διαδρομής με επιτυχία και παραδίδουμε στη χώρα μας και σε όλη τη περιοχή γύρω μας ένα τόσο σημαντικό έργο. Το όραμά μας είναι να λειτουργήσει το έργο αυτό στην αγορά με τρόπο φιλικό για τη κοινωνία της Αλεξανδρούπολης, το περιβάλλον και τους πελάτες μας, προσφέροντας μια σταθερή και αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για όλη την περιφέρειά μας. Θέλουμε να γίνουμε σημείο αναφοράς για τη ποιότητα των υπηρεσιών που θα προσφέρουμε».

«Χρειάστηκαν το όραμα ενός ανθρώπου, δεκαπέντε χρόνια προσπάθειας και δύο σχεδόν χρόνια εντατικής τεχνικής προετοιμασίας, ώστε η Ελλάδα, η Αλεξανδρούπολη, να αποκτήσουν ένα έργο τομή για τα ενεργειακά δεδομένα της ευρύτερης ευρωπαϊκής περιφέρειας. Ο Τερματικός Σταθμός LNG Αλεξανδρούπολης, είναι πολλά περισσότερα από ένα επιχειρηματικό έργο. Είναι μια απτή απόδειξη των δυνατοτήτων που έχουμε στην Ελλάδα να δημιουργούμε ευρωπαϊκές υποδομές που απαντούν σε προβλήματα των καιρών μας, δίνοντας ευκαιρίες και προοπτικές για ένα καλύτερο και βιώσιμο ενεργειακά μέλλον» τονίζει η ιδρύτρια μέτοχος της Εταιρείας κυρία Ελμίνα Κοπελούζου.

«Η GasLog είναι περήφανη για το γεγονός ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του έργου από την αρχή, τη μετατροπή ενός πλοίου μεταφοράς LNG σε FSRU, την παράδοση της πλωτής μονάδας στην Αλεξανδρούπολη και την επιτυχή έναρξη λειτουργίας του Τερματικού Σταθμού Αλεξανδρούπολης, συμβάλλοντας ως μέτοχος αλλά και ως φορέας λειτουργίας του FSRU, τηρώντας παράλληλα τη δέσμευσή μας για την παροχή αξιόπιστων και καινοτόμων υπηρεσιών LNG σε παγκόσμια κλίμακα», δήλωσε ο κος Paolo Enoizi, Διευθύνων Σύμβουλος της GasLog.

«Η σημερινή μέρα σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κεφαλαίου στο ενεργειακό τοπίο της περιοχής μας. Ο Τερματικός Σταθμός LNG Αλεξανδρούπολης, σχεδιασμένος με όραμα στραμμένο προς το μέλλον, αντιπροσωπεύει μια απτή λύση στις πιεστικές προκλήσεις της ενεργειακής ασφάλειας και της διαφοροποίησης των πηγών εφοδιασμού στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Μέσω αυτού του έργου, διασφαλίζουμε πρόσβαση σε πιο αξιόπιστες και ποικίλες πηγές ενέργειας, δημιουργώντας νέες οικονομικές ευκαιρίες για την τοπική κοινότητα και ενισχύουμε τη γεωπολιτική θέση του έθνους μας. Είμαστε πολύ περήφανοι για την καθοριστική συμβολή της ΔΕΠΑ Εμπορίας στην επιτυχή υλοποίηση αυτής της στρατηγικής υποδομής, η οποία θα αποφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στις γειτονικές της χώρες», δήλωσε ο Κωνσταντίνος Ξιφαράς, Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΠΑ Εμπορίας.

«Η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του FSRU Αλεξανδρούπολης αποτελεί σημαντικό ορόσημο για τη διασφάλιση της διαφοροποίησης του χαρτοφυλακίου προμηθειών και για την  εξασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας όχι μόνο για τη Βουλγαρία, αλλά και για την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η απόφαση, που ελήφθη το 2020, από τη Βουλγαρία και την Bulgartransgaz να γίνουν μέτοχοι με μερίδιο 20% στην Gastrade A.E. αποδείχθηκε στρατηγική. Σήμερα, το FSRU Αλεξανδρούπολης είναι αναμφίβολα μια κρίσιμη υποδομή που εξασφαλίζει πρόσβαση σε προμήθειες φυσικού αερίου από ασφαλείς και αξιόπιστες πηγές, όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ, η Αίγυπτος κ.λπ. Ο αυξανόμενος ρόλος του LNG για την περιοχή και η παρουσία αυτής της νέας δυνατότητας αποθήκευσης και επαναεριοποίησης LNG είναι υψίστης σημασίας για τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που στοχεύουν να διαφοροποιήσουν τον εφοδιασμό τους και να ανεξαρτητοποιηθούν από το ρωσικό φυσικό αέριο. Θα βελτιώσει επίσης την ρευστότητα και ολοκλήρωση της ενεργειακής αγοράς στην περιοχή μας,» σχολίασε ο Kiril Ravnachki, Εκτελεστικός Διευθυντής της Bulgartransgaz.

«Η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του Τερματικού Σταθμού LNG της Αλεξανδρούπολης (Alexandroupolis FSRU) αποτελεί ορόσημο, εδραιώνοντας την Ελλάδα ως βασική ενεργειακή πύλη για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και ευρύτερα. Ο νέος αυτός σταθμός εισαγωγής LNG, σε συνδυασμό με τον σταθμό LNG της Ρεβυθούσας και τις επενδύσεις του ΔΕΣΦΑ για την αύξηση της εξαγωγικής δυναμικότητας του ελληνικού δικτύου, καθώς και με πρωτοβουλίες όπως ο TAP, ο IGB και ο Κάθετος Διάδρομος, ενισχύουν περαιτέρω τις ενεργειακές υποδομές και τη διασυνδεσιμότητα της περιοχής,» πρόσθεσε η κυρία Maria Rita Galli, Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ.

Nαυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το παγκόσμιο συμφέρον, το συμφέρον τον αγορών και το συμφέρον της χώρας

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης (Eurokinissi)

Μήπως αυτή η στρατηγική υπηρετεί τα συμφέροντα μιας μικρής ελίτ και τις προσωπικές φιλοδοξίες του Πρωθυπουργού για πλαισίωση του ιερατείου του Νταβός;

Χάρης Τοπαλίδης

Ήταν τελείως φυσικό, σε μια κοινωνία αποπροσανατολισμένη και προς ώρας γονατισμένη από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της φτωχοποίησης, του κορπορατισμού και της συρρίκνωσης της δημόσιας σφαίρας επικοινωνίας και γοητευμένης ταυτόχρονα από τις σειρήνες του life-style, να συμβεί και αυτό: Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης της να τοποθετηθεί στη Γ.Σ. του ΟΗΕ ότι: «το παγκόσμιο συμφέρον διαπερνά το μεμονωμένο συμφέρον των κρατών» και ταυτόχρονα να βραβευθεί στη ΝΥ από τον Α. Μπουρλά με το βραβείο «Global citizen 2024».

Σε ποίες συνθήκες της χώρας ή έστω της τρέχουσας διεθνούς συγκυρίας ανταποκρίνεται αυτή η στάση και η δραστηριότητα του πρώτου πολίτη της στο ανώτατο forum της διεθνούς σκηνής για την ετήσια παρουσίαση της πολιτικής και των θέσεων των κρατών στο διεθνές στερέωμα και τι υποδηλώνει για την ανταπόκρισή του ως Πρωθυπουργού σε αυτές;

Είναι σαφές ότι ο νεολογισμός του Πρωθυπουργού «παγκόσμιο συμφέρον» χρησιμοποιείται ως πολιτική έννοια και όχι ως κάτι ευρύτερο (π.χ. οικουμενικό συμφέρον που εμπλέκει ηθικές και αξιακές θεωρήσεις οικουμενικού χαρακτήρα). Οι πολιτικές οντότητες όμως που δραστηριοποιούνται στην παγκόσμια σκηνή, είναι τα κράτη τα οποία έχουν διαφορετικά και πολλές φορές αντιτιθέμενα συμφέροντα, όπως δείχνει η αιματοβαμμένη πορεία της Ιστορίας. Πώς είναι λοιπόν δυνατό να συγκεραστούν τα επιμέρους εθνικά συμφέροντα σε ένα παγκόσμιο συμφέρον; Πως, με ποιες διαδικασίες θα γίνει επιτέλους ο συγκερασμός – μετά από τόσους αιώνες Ιστορίας – και με ποιά παγκόσμια ιεραρχική οργάνωση θα ασκηθεί η πολιτική του παγκοσμίου συμφέροντος; Ή μήπως ο νεολογισμός του Πρωθυπουργού διαπνέεται απλά από μια ρομαντική και ιδεαλιστική προσέγγιση άλλων εποχών στο παγκόσμιο γίγνεσθαι που θεωρεί τον κοσμοπολιτισμό ως προϋπόθεση για την παγκόσμια ειρήνη και ευημερία και δεν μπορεί να κατηγορηθεί παρά μόνο για έλλειψη ρεαλισμού; Ή μήπως οι διεθνείς συνθήκες χαρακτηρίζονται σήμερα από μια ισορροπία στις διεθνείς σχέσεις, σταθερότητα στους διεθνείς συσχετισμούς, ευημερία στη διεθνή οικονομία και πνεύμα συνεργασίας στις διακρατικές σχέσεις που επιτρέπουν την πρωτοποριακά ρηξικέλευθη έστω προσέγγιση του παγκοσμίου συμφέροντος; Ή τέλος, μήπως παρά τη διεθνή και μάλιστα πολεμική αναταραχή που εξελίσσεται σήμερα γύρω της, η χώρα την οποία εκπροσωπεί, η Ελλάδα, απολαμβάνει υπό την ηγεσία του μια περίοδο δυναμισμού και σταθερότητας, έχοντας αντιμετωπίσει με επιτυχία τα χρόνια ζητήματα ανάπτυξης και τα προβλήματα εθνικής κυριαρχίας με τους γείτονές της και θέλει να αναβαθμίσει τη διεθνή της θέση εξάγοντας και προωθώντας την διεθνή αυτοπεποίθηση και τον κοσμοπολιτισμό που έχουν κατακτήσει οι πολίτες της;

Η προφανής ασυμβατότητα όλων των προηγούμενων ερωτημάτων, που θα μπορούσε να θέσει ένας καλόπιστος παρατηρητής, με τη ζέουσα πραγματικότητα που ζούμε σήμερα αποκαλύπτει για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρα την πολιτική και ιδεολογική στράτευση και στόχευση της κυβέρνησης της ΝΔ και ταυτόχρονα ξεσκεπάζει τις αιτίες των κύριων παθογενειών της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ).

Η υπονόμευση της δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας

Η παγκόσμια διακυβέρνηση με τη δημιουργία μιας υπερεθνικής δομής διακυβέρνησης συνιστά από τη δεκαετία του 1970 τον απώτατο διακηρυγμένο στόχο των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων της αγοράς. Με βάση το πρόταγμα τους, της μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας και της ανεξαρτησίας από τις πολιτικές αποφάσεις, μια υπερεθνική δομή διακυβέρνησης εξασφαλίζει την αυτορρυθμιζόμενη λειτουργία των αγορών σε παγκόσμια κλίμακα σε ένα τέτοιο πλαίσιο.

Το επίπεδο της ρυθμιστικής εξουσίας που είναι ωστόσο δυνατό να θεσμοθετηθεί σε μια τέτοια κλίμακα, είναι μηδαμινό έως ελάχιστο, γιατί μια τέτοια δομή εξουσίας δεν θα διέθετε δημοκρατική νομιμοποίηση και η αντιπροσωπευτικότητά της θα εξαντλούνταν στον υφιστάμενο ηγεμονικό συσχετισμό μεταξύ αναπτυγμένων – αναπτυσσόμενων χωρών (Βορρά-Νότου).

Όπως έχει τεκμηριώσει εμφατικά ο Γερμανός φιλόσοφος J. Habermas, μια πολιτική ρυθμιστική υπερεθνική δομή δεν είναι εφικτή χωρίς τη διαμεσολάβηση μακροπρόθεσμων κοινωνικών και πολιτιστικών διεργασιών σύγκλισης ανάμεσα στα κράτη, που προϋποθέτουν άλλες πολιτικές από αυτές της πολεμικής σύγκρουσης και της μονοπολικής διάρθρωσης της παγκόσμιας ισχύος, που κυριαρχούν σήμερα.

Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, και καθώς οι πρόνοιες της δημοκρατίας και οι εγγυήσεις του κράτους Δικαίου είναι κατακτήσεις των λαών σε εθνική κλίμακα, η σύσταση μιας πολιτικής ρυθμιστικής υπερεθνικής δομής ομοσπονδιακού τύπου συνιστά κατάφωρη παραβίαση των αρχών της δημοκρατικής λειτουργίας και της εθνικής κυριαρχίας. Προοιωνίζεται περαιτέρω μια κοινωνία τεράστιων κοινωνικών ανισοτήτων, χωρίς συλλογικά δικαιώματα.

Τα συμφέροντα της χώρας

Τι σημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, η τοποθέτηση του πρωθυπουργού στον ΟΗΕ και η βράβευσή του από το Atlantic Council ένα think tank των ΗΠΑ στενά συνδεδεμένο με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (Νταβός);

Είναι κατ’ αρχήν σαφές ότι ως παγκόσμιο συμφέρον εννοείται το συμφέρον της Δύσης. Επομένως, συμμερίζεται απολύτως την πολεμική ανάγκη το συμφέρον της Δύσης να καταστεί παγκόσμιο συμφέρον. Κατά δεύτερο λόγο, και καθώς τα εθνικά συμφέροντα δεν μπορούν να συγκεραστούν σε ένα παγκόσμιο, όπως ρητά αναγνωρίζει, το υπερεθνικό συμφέρον που επικαλείται είναι το συμφέρον των αγορών, που «διαπερνά τα εθνικά συμφέροντα», στο οποίο στρατεύεται. Τοποθετείται δηλαδή, ως εάν η στράτευση της χώρας στο Δυτικό στρατόπεδο και στα συμφέροντα των αγορών συνιστά τη θεμελιώδη πολιτική της χώρας για την ανάπτυξη και την ασφάλειά της στο νέο διεθνές περιβάλλον. Επιχειρείται δηλαδή ένα άλμα στη θέση της χώρας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας και στον διεθνή της προσανατολισμό, καθώς ταυτίζει τα συμφέροντά της αποκλειστικά με αυτά των αναπτυγμένων κεφαλαιοκρατικά χωρών του Βορρά. Εδώ εγείρονται τα ερωτήματα: (α) μήπως υπάρχουν εγγυήσεις για υποστήριξη από τις τελευταίες στα πεδία της ανάπτυξης και της ασφάλειας, που, παρά το γεγονός ότι αντιβαίνουν στην πρόσφατη εμπειρία μας, έχουν δοθεί αλλά δεν τις γνωρίζουμε; (β) μήπως έχει μειωθεί, χωρίς να ομολογείται, τόσο η ισχύς της χώρας ώστε να είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει εκούσια ή ακούσια τις προτεραιότητες του Βορρά (καμία άλλη χώρα του Ευρωπαϊκού Νότου δεν έχει υιοθετήσει τόσο εμφατικά την Ατζέντα του) ακόμη και αν αντίκεινται στα σαφώς διαφορετικής φύσης συμφέροντα της χώρας; (γ) καθώς η χώρα κάθε άλλο παρά παρουσιάζει συγκριτικό πλεονέκτημα σε κεφάλαια και χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, (το τραπεζικό της σύστημα δεν έχει καν ακόμη αποκτήσει την αυτονομία του από τα κεφάλαια των φορολογουμένων) πως εξηγείται η ταύτισή της με τα συμφέροντα των αυτορρυθμιζόμενων αγορών; (δ) ή μήπως αυτή η στρατηγική υπηρετεί τα συμφέροντα μιας μικρής ελίτ και τις προσωπικές φιλοδοξίες του Πρωθυπουργού για πλαισίωση του ιερατείου του Νταβός;

Ποια είναι όμως αυτή η Ατζέντα, σε τι αποσκοπεί και πως συνδέεται με τον φορέα της επιβράβευσης του Πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη; Πρόκειται για τη νεοφιλελεύθερη Ατζέντα της ψηφιακής και πράσινης μετάβασης, όπως έχει σχεδιαστεί από το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ, για την παγκόσμια προώθηση της μονοπολικής ηγεμονίας τους στην εποχή που ανοίγεται μπροστά μας και διαδέχεται τον φιλελευθερισμό. Η Ατζέντα αυτή, αναδιαρθρώνοντας ριζικά τις σχέσεις κεφαλαίου εργασίας υπέρ του κεφαλαίου και τις σχέσεις Βορρά Νότου υπέρ του Βορρά, έχει διχάσει τις ΗΠΑ, αλλά είναι κυρίαρχη στα ΜΜΕ και στις τρέχουσες πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης.  Πώς αυτό; κύριος φορέας της προώθησής της στην Ευρώπη, με γόνιμα όπως φαίνεται αποτελέσματα, είναι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, στενά συνδεδεμένο με το Atlantic Council από το οποίο και εκπορεύθηκε, σε αναγνώριση των υπηρεσιών του Πρωθυπουργού, και η βράβευση του, ως παγκόσμιου Πολίτη το 2024.

Το καταληκτικό ερώτημα που εγείρεται είναι: πως είναι δυνατόν σήμερα, και η κυβέρνηση της ΝΔ και η αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) να αναγνωρίζουν τον ίδιο μέντορα της πολιτικής τους; Η ταύτιση με το  Πρόγραμμα του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ προβάλλεται από μεν τη νεοφιλελεύθερη ΝΔ, ως τεκμήριο της προσχώρησής της στη νέα λεωφόρο της προόδου από δε την Αριστερά/Κεντροαριστερά, ως ανταπόκρισή της στην Ατζέντα της νέας Μέκκας του σοσιαλισμού και της προοδευτικότητας.

Υπηρετεί αυτή η Ατζέντα τα συμφέροντα της χώρας; Την απάντηση πρέπει να την αναζητήσουμε στην εκλογική καταβαράθρωση του πολιτικού συστήματος, στη διαρκώς συρρικνούμενη απήχηση της κυβέρνησης και στην καχεξία της Αντιπολίτευσης αλλά και στην τεράστια άνοδο της Ακροδεξιάς.

Πηγή: Έθνος

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή