Ακολουθήστε μας

Οικονομική Κρίση

Μετατρέψαμε την Ελλάδα σε “ανάπηρη χώρα με ειδικές ανάγκες” – Υπό εποπτεία η Ελλάδα και μετά τα μνημόνια

Δημοσιεύτηκε

στις

Πιερ Μοσκοβισί: «Να διασφαλίσουμε ότι δεν θα ζήσετε την ίδια τραγωδία ποτέ ξανά»

Ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ περιγράφει τα βήματα για να φτάσει η Ελλάδα στο τέλος του προγράμματος και τους κανόνες που θα υπάρχουν στη «ζωή μετά το πρόγραμμα»

Τέσσερα δύσκολα βήματα, τέσσερις προϋποθέσεις, για να φτάσει η Ελλάδα στο τέλος του προγράμματος και τους κανόνες που θα υπάρχουν στη «ζωή μετά το πρόγραμμα» περιγράφει ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ Πιερ Μοσκοβισί σε συνέντευξή του στο «Βήμα».
Στο τελευταίο αυτό μίλι του τρίτου μνημονίου θα πρέπει να υλοποιηθούν όλα τα προαπαιτούμενα, όπως συμφωνήθηκαν με τους θεσμούς στην Αθήνα, και να ακολουθήσουν οι αποφάσεις για τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, την αναπτυξιακή στρατηγική και το πλαίσιο της επόμενης μέρας που θα διασφαλίζει στους δανειστές ότι «οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν και οι στόχοι θα επιτευχθούν».Ο κ. Μοσκοβισί αποφεύγει να χρησιμοποιήσει τον όρο «εποπτεία». Ομως είναι αρκούντως περιγραφικός υπογραμμίζοντας:
«Το post programme framework δεν πρέπει να μοιάζει ή να δημιουργεί την αίσθηση ενός τέταρτου μνημονίου, αλλά πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι Ελληνες δεν θα ζήσουν την ίδια τραγωδία ποτέ ξανά».
Ο επίτροπος, που έχει ζήσει από το 2010 την ελληνική κρίση, στέλνει μήνυμα προς το πολιτικό σύστημα λέγοντας:
«Οι διεθνείς συγκυρίες υπαγορεύουν στην Ελλάδα την ανάγκη να επαγρυπνά και ταυτόχρονα να διατηρεί την εμπιστοσύνη γι’ αυτά που έχει πετύχει. Η Ευρώπη βοήθησε την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της, αλλά η κατάσταση στη χώρα παραμένει δύσκολη σε ό,τι αφορά τους πολίτες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για να ανακάμψει πλήρως. Είναι, ως εκ τούτου, σημαντικό να βρούμε τον καλύτερο τρόπο ώστε να αποκαταστήσουμε ένα πλαίσιο που θα μας επιτρέπει να παρακολουθούμε τις οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές που θα εφαρμόζονται στην Ελλάδα μετά το πέρας του προγράμματος».
Ο κ. Μοσκοβισί τάσσεται υπέρ της συμμετοχής του ΔΝΤ, έστω και την τελευταία στιγμή, στο πρόγραμμα καθώς αυτό θα αποτελέσει ένα θετικό μήνυμα στις αγορές, αλλά ξεκαθαρίζει ότι τις τελικές αποφάσεις για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα τις πάρουν τα μέλη της ευρωζώνης. «Πλησιάζει η ημέρα για αποφάσεις που δεν είναι εύκολες» καθώς όλοι οι παίκτες υπόκεινται σε «πολιτικούς περιορισμούς».

Απέχουμε 100 ημέρες από το τέλος του τρίτου προγράμματος. Οι θεσμοί βρίσκονται για την τελευταία αξιολόγηση στην Αθήνα. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις της εξόδου και ποια τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει για να είναι ασφαλής;
«Η Ελλάδα έχει διανύσει πολύ δρόμο από το ταραγμένο καλοκαίρι του 2015. Βρισκόμαστε τώρα στο τελευταίο μίλι του προγράμματος. Πλησιάζουμε σε μια κομβική στιγμή για την Ελλάδα και για την ευρωζώνη. Τις επόμενες λίγες εβδομάδες θα κριθεί η ικανότητά μας να γυρίσουμε τη σελίδα της κρίσης και της λιτότητας. Αφιερώνω όλον τον χρόνο και την ενέργειά μου για να καταλήξουμε σε μια ισορροπημένη συμφωνία γύρω από τέσσερις βασικούς όρους!
Πρώτον, πρέπει να ολοκληρώσουμε την τελευταία αξιολόγηση μεταξύ των ελληνικών Αρχών και των θεσμών. Αυτό θα είναι το σημείο εκκίνησης για όλα τα μεταγενέστερα στάδια. Δεν μπορώ να σπρώξω τα πράγματα περισσότερο! Οι ομάδες μας εργάζονται σκληρά με τις ελληνικές Αρχές στην Αθήνα για να καταλήξουν σε μια συμφωνία εμπειρογνωμόνων, που θα πρέπει να ακολουθηθεί με μια τελική, αποφασιστική προσπάθεια για να ολοκληρωθούν σταδιακά τις επόμενες εβδομάδες όλα τα προαπαιτούμενα που εκκρεμούν.
Δεύτερον, χρειαζόμαστε μια πειστική συμφωνία για τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους από τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης και τους θεσμούς. Μια συμφωνία που θα έχει ουσιαστικό και αποτελεσματικό αντίκτυπο και θα κριθεί αξιόπιστη από τις αγορές. Αν η Ελλάδα δείξει ότι τήρησε από την πλευρά της τα συμπεφωνημένα, όλοι οι άλλοι εταίροι θα πρέπει να πράξουν το ίδιο σε ό,τι τους αφορούν.
Τρίτον, πρέπει να εφαρμόσουμε μια ισχυρή στρατηγική ανάπτυξης. Μια στρατηγική που θα επιβεβαιώνει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να ακολουθήσει πολιτικές που θα αυξήσουν τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Και τέταρτον, πρέπει να θέσουμε σε εφαρμογή ένα πλαίσιο για μετά τον τερματισμό του προγράμματος. Ενα πλαίσιο που θα παρέχει διαρκή στήριξη στην Ελλάδα και ταυτόχρονα θα διαβεβαιώνει πειστικά τους πιστωτές ότι η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και οι σταθερές δημοσιονομικές πολιτικές θα συνεχιστούν μετά τον τερματισμό του προγράμματος.
Ας είμαστε σαφείς: η ολοκλήρωση της τελικής αξιολόγησης, η αναπτυξιακή στρατηγική και η συνέχιση ενάρετων οικονομικών πολιτικών είναι οι αποφασιστικοί παράγοντες για να διεξαχθεί η συζήτηση για το χρέος. Ως απάντηση τα κράτη-μέλη θα πρέπει να σεβαστούν τις δεσμεύσεις που έκαναν το 2016 και το 2017 και να βοηθήσουν για την απομείωση του ελληνικού χρέους».
Το διεθνές περιβάλλον είναι ασταθές και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εκφράζει επιφυλάξεις για το κατά πόσο η χώρα μας θα μπορεί να επιστρέψει μόνιμα και να σταθεί στις αγορές. Η κυβέρνηση αρνείται τη λύση της προληπτικής πιστοληπτικής γραμμής. Ποια είναι η θέση σας;
«Πρώτα απ’ όλα, η συνολική οικονομική εικόνα της Ελλάδας σήμερα είναι θετική. Βλέπουμε ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης έχουν αποκατασταθεί σε προ κρίσεως επίπεδα και, σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις μας, θα παραμείνουν υψηλοί και το επόμενο έτος. Το διεθνές περιβάλλον είναι αλήθεια ότι γίνεται ολοένα και πιο αβέβαιο, οι γεωπολιτικές πιέσεις είναι έντονες. Βλέπουμε μια ανησυχητική αύξηση του προστατευτισμού. Και στις τάξεις των επενδυτών επικρατεί νευρικότητα για τις επιπτώσεις της πορείας αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, οι διεθνείς συγκυρίες υπαγορεύουν την ανάγκη να επαγρυπνεί ενώ ταυτόχρονα να φροντίζει να διατηρεί την εμπιστοσύνη γι’ αυτά που έχει πετύχει. Τα πρώτα βήματα της Ελλάδας κατά την επιστροφή της στις αγορές ήταν πετυχημένα. Τα επόμενα βήματα μπορούν να είναι επίσης θετικά, υπό την προϋπόθεση ότι η ολοκλήρωση του προγράμματος θα προχωρήσει ομαλά και οι υποχρεώσεις θα τηρηθούν. Στόχος μας για τις επόμενες εβδομάδες είναι ακριβώς να διασφαλίσουμε ότι αυτά θα συμβούν».

Το «μαξιλάρι» ρευστότητας είναι μια λύση, αλλά στην παρούσα φάση «στεγνώνει» την οικονομία.
«Η δημιουργία ενός αποθεματικού ρευστότητας είναι ένα σημαντικό βήμα για την προετοιμασία της ζωής μετά το πρόγραμμα. Τόσο η Πορτογαλία όσο και η Ιρλανδία είχαν βάλει στην άκρη αρκετά κονδύλια για να καλύψουν τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες το πρώτο έτος μετά τον τερματισμό των προγραμμάτων τους. Και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό για την Ελλάδα να συνεχίσει να βάζει στην άκρη κονδύλια για τον σκοπό αυτόν καθώς ετοιμάζεται να επιστρέψει σε ένα καθεστώς αποκλειστικής χρηματοδότησής της από τις αγορές. Το αποθεματικό δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν κόστος, αλλά σαν επένδυση στην εμπιστοσύνη!».
Αυτό που έχει γίνει γνωστό είναι ότι στη νέα περίοδο θα υπάρχει αυξημένη εποπτεία της Ελλάδας από τους θεσμούς.
«Αναγνωρίζουμε ότι έπειτα από οκτώ χρόνια εφαρμογής προγραμμάτων οικονομικής βοήθειας η Ελλάδα λαχταρά να επιστρέψει στην κανονικότητα. Και ήμουν πάντα σαφής ότι η 20ή Αυγούστου πρέπει να σηματοδοτήσει μια πραγματική αλλαγή ρότας για τη χώρα. Πρέπει να σηματοδοτήσει μια αισθητή αλλαγή του στάτους της χώρας. Το πλαίσιο που θα εφαρμοστεί μετά τον τερματισμό του προγράμματος δεν πρέπει να φαίνεται ή να έχει επιπτώσεις σαν να πρόκειται για ένα τέταρτο πρόγραμμα. Ο ελληνικός λαός χρειάζεται να αντιληφθεί ότι η χώρα του έχει όντως γυρίσει σελίδα. Οτι άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο.
Την ίδια ώρα, όλες οι προσπάθειες – για να μην πω, οι θυσίες – που έγιναν τα περασμένα χρόνια δεν θα πρέπει να διαγραφούν με το τέλος του προγράμματος. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι ο ελληνικός λαός δεν θα έρθει ποτέ ξανά αντιμέτωπος με την ίδια τραγωδία. Η Ευρώπη βοήθησε την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της, αλλά η κατάσταση στη χώρα παραμένει δύσκολη σε αρκετούς τομείς, κυρίως σε ό,τι αφορά τους πολίτες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για να ανακάμψει πλήρως. Είναι, ως εκ τούτου, σημαντικό να βρούμε τον καλύτερο τρόπο ώστε να αποκαταστήσουμε ένα πλαίσιο που θα μας επιτρέπει να παρακολουθούμε τις οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές που θα εφαρμόζονται στην Ελλάδα μετά το πέρας του προγράμματος».

Πιστεύετε ότι ύστερα από οκτώ χρόνια είναι απαραίτητη και η συμμετοχή του ΔΝΤ;
«Θα ήθελα να δω το ΔΝΤ να παραμένει κοντά μας. Το ΔΝΤ υπήρξε ένας σημαντικός εταίρος για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς στην Ελλάδα από την έναρξη του πρώτου προγράμματος. Δεν συμφωνούσαμε πάντα σε όλα, αλλά σε γενικές γραμμές το Ταμείο εκόμισε σημαντική εμπειρία, όπως επίσης και οικονομικούς πόρους, για να βοηθήσει την Ελλάδα να ξεπεράσει την κρίση. Και αν και δεν μετέχει επισήμως στο τρέχον πρόγραμμα, το ΔΝΤ στην πραγματικότητα εμπλέκεται στενά στον σχεδιασμό και στην εφαρμογή του – στελέχη του Ταμείου συμμετείχαν στην τελευταία αποστολή στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα.
Ελπίζω λοιπόν και προσδοκώ μια απόφαση για την επίσημη εμπλοκή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα της επόμενης μέρας να ληφθεί τις προσεχείς εβδομάδες. Ασφαλώς, αυτό προϋποθέτει την εξεύρεση μιας κοινής προσέγγισης στο ερώτημα που αφορά το ελληνικό χρέος. Βρίσκομαι σε στενή επαφή με την Κριστίν Λαγκάρντ».

Το κλειδί για οριστική έξοδο από την κρίση είναι ασφαλώς η ανάπτυξη. Ακόμη όμως δεν έχει ανακοινωθεί από την κυβέρνηση το αναπτυξιακό σχέδιο για την επόμενη ημέρα. Εσείς έχετε την πρώτη εικόνα από το Eurogroup. Πώς το σχολιάζετε;
«Η αναπτυξιακή στρατηγική που σκιαγραφήθηκε στο Eurogroup στη Σόφια με έπεισε ότι ήταν προϊόν σοβαρής δουλειάς. Μετέφερε το μήνυμα ότι η κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στις σημαντικές αλλαγές που έχουν γίνει στην ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια, οι οποίες τώρα αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς.
Οπως πολλές φορές έχω πει, είναι ζωτικής σημασίας η αναπτυξιακή στρατηγική να είναι σχεδιασμένη από την Ελλάδα και να είναι ιδιοκτησία της Ελλάδας. Και να είναι το αποτέλεσμα μιας περιεκτικής συζήτησης με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς. Διότι οι ελληνικές Αρχές θα είναι σύντομα αποκλειστικά υπεύθυνες για τη μελλοντική ανάπτυξη της χώρας. Απαξ και οριστικοποιηθεί, η αναπτυξιακή στρατηγική θα πρέπει να είναι αρκούντως επακριβής, ώστε να διαβεβαιώσει επίσης τους εξωτερικούς παράγοντες ότι η Ελλάδα θα γίνει ένας ελκυστικός προορισμός για να επενδύσει κανείς και να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά και ως εκ τούτου να δημιουργήσει τις θέσεις εργασίας που τόσο επειγόντως χρειάζεται ο ελληνικός λαός».

Κομβικό είναι βέβαια το ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους. Υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ για την τελική λύση που περιλαμβάνει τη γαλλική πρόταση; Ποια είναι η θέση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων για το χρέος; Ποιες υποχρεώσεις πιστεύετε ότι πρέπει να αναλάβει η Ελλάδα ;
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμπλέκεται σε αυτές τις διαπραγματεύσεις και είμαι σε επαφή με όλους τους παράγοντες σε ημερήσια βάση προκειμένου να διευκολύνω τη συζήτηση. Εν τέλει οι αποφάσεις για το χρέος της Ελλάδας πρέπει να ληφθούν από τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, που είναι οι βασικοί πιστωτές της Ελλάδας. Οι διαπραγματεύσεις αυτές συνεχίστηκαν για αρκετούς μήνες και τώρα έφθασε η ώρα για να ολοκληρωθούν.
Ολοι γνωρίζουμε τους πολιτικούς περιορισμούς που αντιμετωπίζουν διαφορετικοί παράγοντες σε αυτή τη συζήτηση. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν δεν είναι εύκολες. Ομως στο τέλος της ημέρας είναι προς όφελος των πιστωτριών χωρών, επίσης, η Ελλάδα να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της με επιτυχία και με τρόπο βιώσιμο για το μέλλον. Αυτό σημαίνει ότι το βάρος του χρέους πρέπει να μειωθεί ουσιαστικά για την Ελλάδα. Κατά τρόπο που θα έχει επιπτώσεις και σήμερα και επίσης στο μέλλον. Κατά τρόπο που θα είναι πειστικό για τους επενδυτές που σκέπτονται να τοποθετήσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που θέλω να δω από τις διαπραγματεύσεις και επ’ αυτού εργαζόμαστε.
Η Ελλάδα έχει κάνει τρομερές προσπάθειες τα λίγα τελευταία χρόνια, εκπληρώνοντας υποχρεώσεις της προς τους διεθνείς εταίρους, κάτι που για να γίνει προϋπέθετε τη λήψη πολύ δύσκολων αποφάσεων. Κοντολογίς, η Ελλάδα έπραξε το καθήκον της. Τώρα είναι ζωτικής σημασίας όλοι οι άλλοι εταίροι να πράξουν το δικό τους».
ΒΗΜΑ

Οικονομική Κρίση

Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.

Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ.  να έχει  χρέος  100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…

Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.

Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.

Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.

Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…

Όπως οι μη αδαείς  γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.

Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.

Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και  να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…

Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.

Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…

Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.

Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.

Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.

Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.

Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…

Για τη συνέχεια  Capital

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.

Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία

Δημοσιεύτηκε

στις

Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς

Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr  

Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ. 

Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.

2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.

EUROKINISSI /ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΤΑΣ

20 Οκτωβρίου 2009:

Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

22 Οκτωβρίου 2009:

Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.

Μάρτιος 2010:

Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.

23 Απρίλιου 2010:

Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.

2 Μαΐου 2010:

Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.

6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.

8 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.

PHASMA/ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς

10 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.

31 Οκτωβρίου 2011:

Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.

11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.

PHASMA/ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

12 Φεβρουαρίου 2012:

Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.

9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.

17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.

Ιανουάριος 2015:

Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

28 Ιουνίου 2015:

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.

5 Ιουλίου 2015:

Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΦΏΤΗΣ ΠΛΈΓΑΣ Γ.

8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.

EPA/OLIVIER HOSLET

20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022. 

Ναυτεμπορικής

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή