Γράφει ο Δρ. Ιωάννης Αμπατζόγλου*

Νικολάι Ιγνάτιεφ: Η γένεση του Μακεδονικού Ζητήματος

Το Μακεδονικό Ζήτημα δημιουργήθηκε από τους Ρώσους, οι οποίοι μέσω της θεωρίας του πανσλαβισμού και των Βουλγάρων θέλησαν να κατέβουν στο Αιγαίο Πέλαγος. Κομβικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια έπαιξε ο στρατηγός Νικολάι Ιγνάτιεφ, ο οποίος διορίστηκε το 1864 ως πρεσβευτής της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη¹. Με ενέργειες του Ιγνάτιεφ συστάθηκε το 1870 η Βουλγαρική Εξαρχία και το 1878 υπογράφηκε η βραχύβια Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου με την οποία η Βουλγαρία επεκτάθηκε μέχρι το Αιγαίο Πέλαγος (Μεγάλη Βουλγαρία). Λίγους μήνες μετά υπογράφηκε η Συνθήκη του Βερολίνου με την οποία αφαιρέθηκαν εδάφη από τη Μεγάλη Βουλγαρία.

Ακολούθησε το 1893 η ίδρυση της αυτονομιστικής οργάνωσης ΒΜΡΟ (ΕΜΕΟ – Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση) από τους Βουλγάρους με σύνθημα τη φράση «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες» και στόχο τη δημιουργία μιας αυτόνομης Μακεδονίας, η οποία μελλοντικά θα ενώνονταν με τη Βουλγαρία².

Επί κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης (διάδοχη κατάσταση της Ρωσίας) αρχικά υποστηρίχτηκε ο μακεδονισμός των Βουλγάρων και στη συνέχεια η ύπαρξη χωριστού μακεδονικού έθνους και μακεδονικής γλώσσας (Κομιντέρν, 1934)³.

Κρστε Μισίρκωφ: Η ιδέα του ξεχωριστού σλαβικού μακεδονισμού

Το 1903 ο Κρστε Μισίρκωφ διατύπωσε για πρώτη φορά την ιδέα ότι ο μακεδονισμός δεν σχετίζεται με τους Βουλγάρους ούτε με τους υπόλοιπους γνωστούς λαούς των Βαλκανίων. Σχετικά μας διαφωτίζει με την εργασία του «Ιστορική επισκόπηση του Μακεδονικού Ζητήματος (1870-1990) – Ανατομία ενός περίπλοκου διαβαλκανικού ζητήματος»⁴ ο Σπυρίδων Σφέτας, πανεπιστημιακός καθηγητής και μελετητής της βαλκανικής ιστορίας (απεβίωσε το 2021).

Αναφέρει λοιπόν ο Σφέτας ότι ο Κρστε Μισίρκωφ (με καταγωγή από τη Νέα Πέλλα των Γιαννιτσών) υπήρξε ο εμπνευστής του σλαβομακεδονικού έθνους –ως ξεχωριστού έθνους– και ότι ήταν αυτός που εξέδωσε ένα φυλλάδιο το 1903 στη Σόφια της Βουλγαρίας με τίτλο «Για τις μακεδονικές υποθέσεις». Το κείμενο αυτού του φυλλαδίου είναι γραμμένο στη σλαβική διάλεκτο της περιοχής του Μοναστηρίου και αποτελεί το πολιτικό μανιφέστο του κινήματος της αυτονομίας των «Μακεδόνων». Οι «Μακεδόνες» κατά τον Μισίρκωφ δεν είναι Βούλγαροι ούτε ανήκουν σε κάποιο άλλο γνωστό έθνος των Βαλκανίων αλλά αποτελούν ξεχωριστό έθνος με ξεχωριστή γλώσσα.

Γράφει μεταξύ άλλων στο φυλλάδιό του ο Μισίρκωφ: «…Ποτέ δεν υπήρξε μακεδονική εθνότητα, θα μας πουν, ούτε και τώρα υπάρχει. Στη Μακεδονία υπήρξαν και υπάρχουν δύο σλαβικές εθνότητες, οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι. Αυτό σημαίνει ότι μια σλαβομακεδονική εθνική αναγέννηση είναι απλά μια κενή δουλειά μερικών φαντασιόπληκτων που δεν έχουν ιδέα της νοτιοσλαβικής ιστορίας. Η Μακεδονία, θα μας πουν κατόπιν οι αντίπαλοί μας, δεν αποτελεί ούτε γεωγραφική ούτε εθνογραφική ούτε ιστορική ενότητα. Ποτέ δεν επέδρασε στις τύχες των γειτονικών λαών, αλλά υπήρξε η κονίστρα του πολιτικού και πολιτιστικού αγώνα μεταξύ των διαφόρων βαλκανικών εθνοτήτων. Τις ίδιες κρίσεις για την πατρίδα μας ίσως να ακούσουμε και από μερικούς συμπατριώτες μας, Μακεδόνες Σλάβους που αποκαλούνται Βούλγαροι, όταν θα εξαντλήσουν όλα τα άλλα μέσα στον αγώνα εναντίον της μακεδονικής εθνικής συσπείρωσης. Στη Μακεδονία δεν υπάρχει γλώσσα, αλλά μονάχα πολλές διάλεκτοι που διαφέρουν μεταξύ τους, αλλά όλες είναι συγγενείς με τις βουλγαρικές διαλέκτους και μ’ αυτές αποτελούν ένα σύνολο, τη βουλγαρική γλώσσα. Άλλες από τις μακεδονικές διαλέκτους είναι πιο κοντά στη σερβική γλώσσα, θα συνεχίσουν τις αντιρρήσεις τους οι αντίπαλοί μας…»

Και ο ίδιος ο Μισίρκωφ αντικρούει τις πιο πάνω αντιρρήσεις με το εξής απλό επιχείρημα: «ό,τι δεν υπήρχε στο παρελθόν, μπορεί να δημιουργηθεί αργότερα, αρκεί να το απαιτούν ιδιαίτερα οι διάφορες ιστορικές περιστάσεις».

Τελικά αποδείχτηκε ότι ο Μισίρκωφ είχε δίκιο. Αυτά που δεν υπήρχαν πριν (το μακεδονικό έθνος ως ξεχωριστό έθνος και η μακεδονική γλώσσα ως ξεχωριστή γλώσσα) δημιουργήθηκαν επειδή το απαίτησαν οι ιστορικές περιστάσεις. Και αυτές οι περιστάσεις είναι τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ και της Γερμανίας στην περιοχή των Βαλκανίων, σε συνδυασμό με τους πρόθυμους Αριστερούς από την ελληνική πλευρά, δηλαδή τους Τσίπρα, Κοτζιά κ.λπ., που δέχτηκαν να συμβάλουν στη σύνταξη της Συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία στη συνέχεια υπέγραψαν και επικύρωσαν. Έτσι, έγινε πραγματικότητα το όνειρο του Μισίρκωφ. Αυτό που δεν υπήρχε πριν από τη Συμφωνία των Πρεσπών το έδωσαν σάρκα και οστά. Δημιούργησαν ξεχωριστό «μακεδονικό έθνος» και ξεχωριστή «μακεδονική γλώσσα» με ελληνική συναίνεση.

Γιόσιπ Μπροζ (Τίτο): Ο ξεχωριστός σλαβικός μακεδονισμός – Από το «Βαρντάρσκα» στο «Μακεδονία»

Το 1944 ο κομμουνιστής ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας, Γιόσιπ Μπροζ (Τίτο), μετονόμασε τα Σκόπια από Βαρντάρσκα σε Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας και καλλιέργησε την ιδέα ενός χωριστού και διακριτού μακεδονικού έθνους στην προσπάθεια της περαιτέρω αποβουλγαροποίησής του^5,6.

Οι λόγοι που έκανε αυτή την ενέργεια, πέραν του γεγονότος ότι ήθελε να απαγκιστρώσει τα Σκόπια από τη Βουλγαρία, ήταν αφενός για να θεμελιώσει μελλοντικές εδαφικές διεκδικήσεις της Γιουγκοσλαβίας επί των ελληνικών εδαφών (Μακεδονία) και αφετέρου για να εξασφαλίσει διέξοδο στο Αιγαίο. Ήδη από το 1944 ανήγγειλε δημόσια ότι στόχος του ήταν να επανενώσει «όλα τα τμήματα της Μακεδονίας που διασπάστηκαν το 1912 και 1913 από τους βαλκάνιους ιμπεριαλιστές»⁶.

Για την ιστορία αξίζει να αναφερθεί ότι οι ΗΠΑ δεν αποδέχτηκαν αυτές τις ενέργειες του Τίτο και αντέδρασαν δια του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Stettinius, ο οποίος τον Δεκέμβριο του 1944, μεταξύ άλλων έγραψε το εξής: «Η (αμερικανική) κυβέρνηση θεωρεί ότι αναφορές του τύπου “μακεδονικό έθνος”, “μακεδονική Μητέρα Πατρίδα” ή “μακεδονική εθνική συνείδηση” αποτελούν αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντικατοπτρίζει καμία πολιτική πραγματικότητα και βλέπει σε αυτές την αναγέννηση ενός πιθανού μανδύα που θα υποκρύπτει επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας»⁶.

Νικόλαος Κοτζιάς: Η αναγνώριση του ξεχωριστού σλαβικού μακεδονισμού από την Ελλάδα

Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας κ. Νικόλαος Κοτζιάς (Σεπτέμβριος 2015 – Οκτώβριος 2018) σχεδίασε και ολοκλήρωσε τη Συμφωνία των Πρεσπών στην οποία οι Σκοπιανοί χαρακτηρίζονται «Μακεδόνες» και η γλώσσα τους «μακεδονική». Η συγκεκριμένη συμφωνία έγινε με υπόδειξη των ΗΠΑ και της Γερμανίας μιας και αυτή εξυπηρετούσε τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα στην περιοχή των Βαλκανίων. Βέβαια, υπήρχαν και δύο ακόμα λόγοι που ώθησαν τον κ. Κοτζιά να κάνει αυτή την πράξη.

Ως παλιός κομμουνιστής ήθελε να συνεχίσει το έργο της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία υποστήριξε το μακεδονισμό, αρχικά με τη βουλγαρική εκδοχή και στη συνέχεια ως ξεχωριστό μακεδονισμό (Κομιντέρν, ξεχωριστό μακεδονικό έθνος και μακεδονική γλώσσα).

Επίσης, η επιλογή του χωριού Ψαράδες, ως σημείου υπογραφής της Συμφωνίας των Πρεσπών, σχετίζεται με την κομμουνιστική ιδεολογία του κ. Κοτζιά. Το 1949 πραγματοποιήθηκε στους Ψαράδες Πρεσπών το δεύτερο συνέδριο του ΣΝΟΦ (СНОФ, Славјаномакедонски Народно Ослободителен Фронт – Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο). Σε εκείνο το συνέδριο, οι ιδεολογικοί πρόγονοι του κ. Κοτζιά, διακήρυξαν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του «Μακεδονικού λαού» και ίδρυσαν την ΚΟΕΜ (Комунистичка организација на Егејска Македонија – Κομμουνιστική Οργάνωση της Μακεδονίας του Αιγαίου) ως τμήμα του ΚΚΕ⁷.

Έτσι, μέσω του κ. Κοτζιά οι ηττημένοι του συμμοριτοπολέμου πήραν το αίμα τους πίσω. Πέραν όμως των ΗΠΑ, της Γερμανίας και των ιδεοληψιών της ελληνικής Αριστεράς, κάτι ακόμα ώθησε τον κ. Κοτζιά να σχεδιάσει και να ολοκληρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτό περιγράφεται στο πιο κάτω περιστατικό.

Στις 15-5-2019 ο κ. Κοτζιάς πραγματοποίησε μία ομιλία σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών, σε κλειστό ακαδημαϊκό κύκλο στην Οξφόρδη. Κατά τη διάρκεια εκείνης της ομιλίας ανέφερε πάνω από 25 φορές τη φράση «ήθελα να μείνω στην Ιστορία ως ένας πολιτικός που λύνει προβλήματα και όχι που τα διαιωνίζει»^8,9,10.

Επομένως, υπήρχαν και λόγοι προσωπικοί, ιδιοτελείς. Ο άνθρωπος αυτός θέλησε να μείνει στην ιστορία μέσω της Συμφωνίας των Πρεσπών. Δεν βρέθηκε κάποιος να του πει ότι και ο Εφιάλτης έμεινε στην ιστορία, όπως επίσης και ο Νενέκος. Δηλαδή τώρα νιώθει υπερήφανος που συμπλήρωσε την τριάδα με τους πιο πάνω αναφερόμενους;

Ο Μισίρκωφ, όπως αναφέρθηκε πριν, έριξε τον σπόρο το 1903 για ένα ξεχωριστό μακεδονικό έθνος και μία ξεχωριστή μακεδονική γλώσσα. Σίγουρα ο σπόρος εκείνος δεν είχε φυτευτεί πολύ βαθιά επειδή ήταν απλά ευσεβείς πόθοι ενός ανθρώπου. Τη σκυτάλη πήρε ο κομμουνισμός για να φτάσουμε στη σημερινή εποχή όπου οι ΗΠΑ και η Γερμανία για τα δικά τους γεωστρατηγικά συμφέροντα έβαλαν μία Αριστερή ελληνική κυβέρνηση (Τσίπρας, Κοτζιάς), 115 χρόνια μετά, να επαναφυτεύσει αυτό τον σπόρο (Συμφωνία Πρεσπών, 2018), σε μεγαλύτερο βάθος αυτή τη φορά, αφού η ελληνική συναίνεση, ότι υφίσταται ξεχωριστό μακεδονικό έθνος και ξεχωριστή μακεδονική γλώσσα, ήταν κομβικής σημασίας.

Χρίστιαν Μίτσκοσκι: Ο σλαβικός μακεδονισμός του VMRO-DPMNE συμπεριλαμβάνει και τους αρχαίους Μακεδόνες

Από τη στιγμή που επικράτησε το VMRO-DPMNE στις διπλές εκλογές των Σκοπίων της 8ης Μαΐου 2024 (προεδρικές και βουλευτικές) περάσαμε στην επόμενη φάση. Αμφισβητείται η Συμφωνία των Πρεσπών από την πρόεδρο των Σκοπίων κ. Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, από τον πρωθυπουργό κ. Χρίστιαν Μίτσκοσκι αλλά και από το σύνολο της νέας κυβέρνησης, επειδή οι πιο πάνω πολιτικοί –όπως και συνολικά το VMRO-DPMNE όλα αυτά τα χρόνια– δεν δέχονται ότι η ονομασία του κράτους τους μπορεί να είναι κάτι άλλο πέραν του σκέτο «Μακεδονία» και επίσης επιθυμούν να έχουν την αποκλειστικότητα του μακεδονισμού. Δεν θέλουν ούτε το «Βόρεια» μπροστά από το «Μακεδονία», ούτε να τους απαγορεύεται να χρησιμοποιούν τον Ήλιο της Βεργίνας, ούτε να αμφισβητείται η καταγωγή τους από τους αρχαίους Μακεδόνες κ.λπ.^11,12,13

Ας δούμε όμως τι ακριβώς σημαίνει η ονομασία αυτού του κόμματος. Το αγγλικό ακρωνύμιο «VMRO-DPMNE», γράφεται στα σκοπιανά «ВМРО-ДПМНЕ» και σημαίνει «Внатрешна македонска револуционерна организација – Демократска партија за македонско национално единствo». Στα ελληνικά μεταφράζεται ως «Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση – Δημοκρατικό Κόμμα για τη Μακεδονική Εθνική Ενότητα». Έχουν πάρει το πρώτο τμήμα του ακρωνύμιου (VMRO) από την οργάνωση που ίδρυσαν οι Βούλγαροι το 1893 και διέλυσαν επίσης οι Βούλγαροι το 1934 και με το DPMNE δηλώνουν ότι επιδιώκουν την «μακεδονική εθνική ενότητα».

Το κόμμα αυτό, ούτε τώρα, ούτε τα προηγούμενα χρόνια έκρυψε τις απόψεις και τις επιδιώξεις του. Ασπάζεται τη θεωρία που λέει ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, άλλωστε αυτό το αναφέρουν τα σχολικά σκοπιανά βιβλία εδώ και πολλά χρόνια. Κατ’ αυτούς, οι Σλάβοι που κατέβηκαν στην περιοχή της Μακεδονίας αναμείχθηκαν με τους αρχαίους Μακεδόνες και το αποτέλεσμα αυτής της ανάμειξης είναι οι σημερινοί Σκοπιανοί, οι οποίοι είναι οι πιο κοντινοί συγγενείς των αρχαίων Μακεδόνων. Επομένως ως γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων δικαιούνται να διεκδικούν την ιστορία των προγόνων τους, τα εδάφη τους, τα σύμβολά τους κ.λπ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο χαιρετισμός που κάνουν τα στελέχη, τα μέλη και οι ψηφοφόροι του VMRO-DPMNE (συμπεριλαμβανομένης ολόκληρης της ηγεσίας του κόμματος, πρόεδρος, αντιπρόεδροι κ.λπ.) είναι με τον αντίχειρα και τον δείκτη να σχηματίζουν κύκλο και τα υπόλοιπα τρία δάχτυλα ανασηκωμένα, όπως ακριβώς είναι η γνωστή χειρονομία «ΟΚ». Το «Ο» που σχηματίζουν ο αντίχειρας με τον δείκτη, κατ’ αυτούς, συμβολίζει το αρχικό γράμμα της λέξης «Oбединетa» (προφέρεται «Ομπεντίνετα») που σημαίνει «Ενωμένη», ενώ τα τρία ανασηκωμένα δάκτυλα συμβολίζουν τις τρεις «Μακεδονίες», δηλαδή τη «Μακεδονία του Βαρδάρη» (Σκόπια), τη «Μακεδονία του Αιγαίου» (ελληνική Μακεδονία) και τη «Μακεδονία του Πιρίν» (τμήμα της Βουλγαρίας). Με το συγκεκριμένο χαιρετισμό οι Σκοπιανοί δηλώνουν ότι αγωνίζονται για την «Ενωμένη Μακεδονία», η οποία θα επιτευχθεί με την ένωση των τριών πιο πάνω περιοχών («Μακεδονιών») σε ένα κράτος, δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ έχουν ως στόχο την κατάληψη ελληνικών εδαφών μέχρι και τη Χαλκιδική! Ο χαιρετισμός αυτός αποκαλείται χαιρετισμός της «Ενωμένης Μακεδονίας» (United Macedonia salute)¹⁴.

Αφού λοιπόν πήραν οι Σκοπιανοί από τους Έλληνες τη συγκατάθεση, μέσω της Συμφωνίας των Πρεσπών, ότι είναι και αυτοί Μακεδόνες, τώρα με το VMRO-DPMNE διεκδικούν την αποκλειστικότητα στον μακεδονισμό, επομένως και όλα αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω, τη μακεδονική ιστορία, τα μακεδονικά εδάφη κ.λπ. με απώτερο στόχο τη δημιουργία της «Ενωμένης Μακεδονίας». Δεν ήταν τυχαία η αναφορά που έκανε πρόσφατα η πρόεδρος των Σκοπίων κ. Σιλιάνοφσκα στα «προσφυγόπουλα από το Αιγαιακό τμήμα της Μακεδονίας» και μέσω αυτής επανέφερε τον «μακεδονικό» αλυτρωτισμό κατά της χώρας μας^15,16. Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν ο προθάλαμος όλων αυτών των καταστάσεων που ζούμε τώρα.

Τελικά, ο Νικολάι Ιγνάτιεφ αγωνίστηκε για την ιδέα του πανσλαβισμού, ο Κρστε Μισίρκωφ για την ιδέα του ανεξάρτητου σλαβικού μακεδονισμού, ο Τίτο και ο Μίτσκοσκι για το συμφέρον των πατρίδων τους (ασχέτως του παραλογισμού τους ως προς την απαίτηση οικειοποίησης του μακεδονισμού) και ο Νικόλαος Κοτζιάς για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Γερμανίας), τις ιδεοληψίες της ελληνικής Αριστεράς και τη ματαιοδοξία του. Ο κ. Κοτζιάς συγκρινόμενος με τους υπόλοιπους είναι ο λιγότερο ιδεολόγος. Είναι ταπεινότερα τα ελατήρια που τον οδήγησαν να κάνει ότι έκανε και πραγματικά αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων. Τώρα, ότι, αναφέρει συνεχώς τον εαυτό του ως «Καθηγητή» είναι μία ακόμη απόδειξη ότι ο άνθρωπος είναι «κύμβαλο αλαλάζον» γι’ αυτό κάνει θόρυβο. Αφήστε που σχετικά με τους «Καθηγητές» τα έχει πει μια χαρά ο Μπίσμαρκ (Καθηγητές τρεις κι εχάθη η πατρίς!)

Συνοπτικά τα παραπάνω περιγράφονται ως εξής:

Οι οκτώ (8) βαθμίδες για τη δημιουργία Ανεξάρτητου Μακεδονικού Κράτους, στο οποίο θα συμπεριλαμβάνεται και το έδαφος της ελληνικής Μακεδονίας:

1. Ρωσία – βουλγαρικός μακεδονισμός: Οι Ρώσοι μέσω του Νικολάι Ιγνάτιεφ καταφέρνουν το 1870 να ιδρύσουν τη Βουλγαρική Εξαρχία και το 1878 να υπογραφεί η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (δημιουργία Μεγάλης Βουλγαρίας). Λίγους μήνες μετά υπογράφεται η Συνθήκη του Βερολίνου με την οποία η Βουλγαρία χάνει εδάφη που είχε λάβει με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου. Έτσι δημιουργείται το Μακεδονικό Ζήτημα. To 1893 Βούλγαροι ιδρύουν το VMRO. Οι Ρώσοι στηρίζουν τον βουλγαρικό μακεδονισμό.

2. Μισίρκοφ – ξεχωριστός σλαβικός μακεδονισμός: Ο Κρστε Μισίρκοφ το 1903 διατυπώνει την ιδέα του ξεχωριστού μακεδονικού έθνους και της ξεχωριστής μακεδονικής γλώσσας. Ο μακεδονισμός του Μισίρκοφ είναι ανεξάρτητος από τους Βουλγάρους και από τους άλλους γνωστούς βαλκανικούς λαούς.

3. Κομμουνισμός – βουλγαρικός μακεδονισμός: Η Κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση (διάδοχη κατάσταση της Ρωσίας) συνεχίζει να υποστηρίζει τον βουλγαρικό μακεδονισμό.

4. Κομμουνιστική Διεθνής – ξεχωριστός σλαβικός μακεδονισμός: Το 1934 μέσω της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κομιντέρν) ο σοβιετικός κομμουνισμός αναγνωρίζει την ύπαρξη χωριστού μακεδονικού έθνους και μακεδονικής γλώσσας.

5. Τίτο – ξεχωριστός σλαβικός μακεδονισμός, από το «Βαρντάρσκα» στο «Μακεδονία»: Ο κομμουνιστής ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας, Τίτο, το 1944 μετονομάζει τα Σκόπια από Βαρντάρσκα σε Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας και καλλιεργεί την ιδέα ενός χωριστού και διακριτού μακεδονικού έθνους.

6. Κοτζιάς – ξεχωριστός σλαβικός μακεδονισμός με ελληνική συναίνεση: Ο Νικόλαος Κοτζιάς το 2018 ολοκληρώνει και υπογράφει τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία στις αρχές του 2019 επικυρώνεται από την ελληνική Βουλή. Σε αυτή τη συμφωνία, με τη συναίνεση της ελληνικής πλευράς, οι Σκοπιανοί χαρακτηρίζονται Μακεδόνες και η γλώσσα τους μακεδονική.

7. Μίτσκοσκι – ξεχωριστός σλαβικός μακεδονισμός που περιλαμβάνει τη μακεδονική αρχαιότητα: Ο Χρίστιαν Μίτσκοσκι το 2024 κερδίζει τις εκλογές στα Σκόπια με το κόμμα VMRO-DPMNE, αναλαμβάνει πρωθυπουργός και ξεκινάει τη θητεία του με μπαράζ παραβιάσεων της Συμφωνίας των Πρεσπών. Για το VMRO-DPMNE η μακεδονική αρχαιότητα ανήκει στους Σκοπιανούς, επειδή θεωρούν ότι αυτοί είναι οι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων. Στόχος του συγκεκριμένου κόμματος είναι η δημιουργία μιας «Ενωμένης Μακεδονίας» που θα περιλαμβάνει και το έδαφος της ελληνικής Μακεδονίας.

8. Ανεξάρτητο μακεδονικό κράτος: Στην τελευταία βαθμίδα βρίσκεται η δημιουργία ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους, μη ελληνικού, στο οποίο θα συμπεριλαμβάνεται και το έδαφος της ελληνικής Μακεδονίας («Ενωμένη Μακεδονία»). Αυτό θα συμβεί μελλοντικά εάν η Ελλάδα δεν ακυρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών και δεν υπάρξει στη χώρα μας εθνοκεντρική πολιτική.

Ενδεικτικά παρατίθενται μερικές φωτογραφίες ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ότι οι Σκοπιανοί έχουν βλέψεις στα ελληνικά εδάφη.

Ο χαιρετισμός της «Ενωμένης Μακεδονίας». Το μεσαίο από τα τρία ανασηκωμένα δάκτυλα αναγράφει τη λέξη «ЕГЕЈ» που στα σλαβικά σημαίνει «ΑΙΓΑΙΟ» και συμβολίζει την ελληνική Μακεδονία, την οποία οι Σκοπιανοί αποκαλούν «Μακεδονία του Αιγαίου».

Ο αντιπρόεδρος του VMRO-DPMNE, κ. Βλάντο Μισαϊλόφσκι, τη στιγμή που κάνει τον χαιρετισμό της «Ενωμένης Μακεδονίας» (είναι αυτή που περιλαμβάνει και τη Χαλκιδική) ενώ σχολιάζει με τη φράση «Για μια τέλεια Μακεδονία»¹⁷.

Ο πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών των Σκοπίων, κ. Λιούπτσο Κότζαρεφ (πέμπτος από αριστερά), στις 4-2-2023, σε εκδήλωση Σκοπιανών στον Καναδά για την 150η επέτειο της γέννησης του Βούλγαρου Γκότσε Ντέλτσεφ. Πίσω του σε τεράστιες διαστάσεις βρίσκονται ο Ήλιος της Βεργίνας και ο χάρτης της λεγόμενης «Ενωμένης Μακεδονίας» (είναι αυτή που περιλαμβάνει και τη Χαλκιδική) στον οποίο αναγράφεται η λέξη «Μακεδονία»¹⁸.

Ο δήμαρχος της πόλης Ντεμίρ Χισάρ κ. Νίκολα Ναϊντόφσκι (πρώτος από αριστερά) με μέλη του δημοτικού συμβουλίου του στις 10-7-2022 κατά τη διάρκεια πορείας διαμαρτυρίας στα Σκόπια κάνουν το χαιρετισμό της «Ενωμένης Μακεδονίας» ενώ κρατούν πανό που φέρει τον Ήλιο της Βεργίνας, τη λέξη «Μακεδονία» και χάρτη που περιλαμβάνει τη Θάσο και τη Χαλκιδική¹⁹.

1. https://www.antibaro.gr/article/20695

2. https://el.wikipedia.org/wiki/Εσωτερική_Μακεδονική_Επαναστατική_Οργάνωση

3. https://el.wikipedia.org/wiki/Ψήφισμα_της_Κομιντέρν_για_το_Μακεδονικό_Ζήτημα

4. https://www.anixneuseis.gr/ιστορικη-επισκόπηση-του-μακεδονικού/

5. https://www.eleftheria.gr/m/απόψεις/item/207115-8-αυγούστου-1944-ο-τίτο-μετονομάζει-τα-σκόπια-από-βαρντάρσκα-σε-«λαϊκή-δημοκρατία-της-μακεδονίας».html

6. https://www.mfa.gr/to-zetema-tou-onomatos-tes-boreias-makedonias/

7. https://www.dimokratia.gr/apopseis/401057/mia-istoria-tha-sas-po/

8. https://www.antibaro.gr/article/23319

9. https://www.antibaro.gr/article/29195

10. https://www.antibaro.gr/article/33837

11. https://www.epitropiellinismou.gr/post/499

12. https://www.epitropiellinismou.gr/post/2089

13. https://www.epitropiellinismou.gr/post/2261

14. https://en-academic.com/dic.nsf/enwiki/9099277

15. https://www.protothema.gr/politics/article/1513861/xefuge-teleios-i-gordana-silianofska-thumithike-tora-tous-makedones-tou-aigaiou/

16. https://x.com/gogamkd/status/1806303063289778322?t=mrnzp4RhgEg4PDMAfb6Q8g&s=19

17. https://www.facebook.com/misajlovskivlado/posts/2624407727866247

18. https://www.facebook.com/groups/203897086311812/posts/6312641085437351/

19. https://x.com/dayastic777/status/1546143107321847810

*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ του Τμήματος Ιατρικής του ΔΠΘ, Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης και Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνισμού.

abadzoglou@yahoo.gr

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Γιώργος Αϋφαντής: Μας εξευτελίζουν Σκόπια και Αλβανία! Θέλουν να αλλάξουμε τα βιβλία της ιστορίας μας. Σε αυτές τις ευρωεκλογές στείλτε μήνυμα προς το πολιτικό σύστημα.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

(AP Photo/John Duricka)

Άθλια παζάρια στις πλάτες της Μακεδονίας

Τι είχε πει ο Κίσινγκερ στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη κατά τη συνάντηση που είχαν το 1992 στο Νταβός, παρουσία των Γκλιγκόροφ και Αντοφ

Σταύρος Τζίμας

«…Την ώρα που τρώγαμε στο Νταβός, ο Μητσοτάκης μου έδωσε ένα σημείωμα, ένα μικρό χαρτάκι που έγραφε ότι “το μάξιμουμ που μπορεί να δεχθεί με τα σημερινά δεδομένα η Ελλάδα για αυτό το θέμα είναι το Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια, ή παρένθεση ή παύλα, αυτό είναι το μέγιστο”. Το έγραψε σε ένα λευκό χαρτί και μου είπε: “να το δώσεις στον Γκλιγκόροφ και να του πεις ότι ,αν δεν αλλάξετε όνομα, δεν μπορεί να υπάρξει λύση”».

Ήταν αρχές Φεβρουαρίου του 1992 και γύρω από το τραπέζι στο δείπνο, στο πλαίσιο του γνωστού    παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ στο Νταβός κάθονταν ο Χένρι Κίσινγκερ, ο τότε πρωθυπουργός    Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο στενός συνεργάτης του Κίρο Γκλιγκόροφ, πρόεδρος της βουλής της “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” Στόγιαν Αντoφ.

«Ο Μητσοτάκης ήταν επιφυλακτικός για τη συνάντηση μαζί μου. Δεν υπήρχαν  μέχρι τότε επαφές. Τέλος πάντων μας “συνάντησαν”. Ο οικοδεσπότης μάς έβαλε, όχι τυχαία, στο ίδιο τραπέζι στο δείπνο. Ο Μητσοτάκης, εγώ και ο Κίσινγκερ. Και τότε ήταν οι πρώτες συνομιλίες ουσιαστικά», μου είπε σε μια εξόχως ενδιαφέρουσα συνέντευξη για την «Κ» (19 Οκτωβρίου 2014) ο ογδοντάχρονος τότε Στόγιαν Αντοφ, παλιός υπουργός του Τίτο εμφορούμενος από τη γιουγκοσλαβική σχολή σκέψης στα ζητήματα της γεωπολιτικής

Η αποσχιση της τότε ΣΔ Μακεδονίας από την καταρρέουσα Γιουγκοσλαβία ήταν νωπή, και μάλιστα οι πολίτες της  με συντριπτικό ποσοστό σε δημοψήφισμα είχαν ταχθεί υπέρ της ίδρυσης ανεξάρτητου κράτους υπό το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Η ελληνική πλευρά  «ψαχνόταν» ως προς την στρατηγική της απέναντι στην εμφάνιση ανεξάρτητου «μακεδονικού κράτους» και εν πολλοίς  είχε εναποθέσει τις ελπίδες της στον Μιλόσεβιτς.

Σε αυτήν την ατμόσφαιρα και με τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο να εξαπλώνεται,  γύρω από το τραπέζι με τους εκλεκτούς μεζέδες στο χιονισμένο Νταβός, ο Κίσινγκερ, όπως μου είπε ο Αντοφ, πρότεινε στον Μητσοτάκη να συναντηθούν  κρυφά στην Αμερική με τον Γκλιγκόρωφ  και να τα βρουν «για να τελειώνουμε το θέμα».

«“Κώστα είστε τυχεροί που με την παρουσία αυτού του κράτους απομακρύνονται τα σύνορά σας κατά διακόσια τριάντα χιλιόμετρα από τον πιο επικίνδυνο γείτονά σας, την Σερβία”, του είπε κάποια στιγμή ο Κίσινγκερ. Όταν η κουβέντα ήρθε στις σχέσεις της χώρας μου με την Ελλάδα ο Κισινγκερ επέμενε  ότι η Αθήνα πρέπει να μας αναγνωρίσει ως Μακεδονία και να ξεκινήσει μια περίοδος σύσφιξης των σχέσεων. Ο Μητσοτάκης του απάντησε  πως αυτό ήταν δύσκολο και ότι το κλίμα στην Ελλάδα δεν ευνοούσε τέτοιες κινήσεις. Του είπε ακόμα ότι υπάρχουν στα Σκόπια κάποιοι που έχουν αλυτρωτικές διαθέσεις και θέλουν να γίνουν κληρονόμοι της ιστορίας της αρχαίας Μακεδονίας. Τώρα που τα βλέπω από απόσταση πολλών χρόνων λέω ότι τα προέβλεψε αυτά ο Μητσοτάκης, τα βλέπουμε μπροστά μας (σ.σ. εννοούσε τα όσα κάνει η κυβέρνηση Γκρουεφσκι). Στην παρατήρηση του  Μητσοτάκη ότι κάποιοι κύκλοι θέλουν να σφετεριστούν την ιστορία της Μακεδονίας, ο Κισινγκερ του απάντησε γελώντας: “υπάρχουν αλήθεια  τέτοιοι μπουνταλάδες;“. Πάνω στην κουβέντα σε κάποια στιγμή ο Κισινγκερ έριξε μια ιδέα. Απευθυνόμενος σε εμένα μου είπε: “πέστε του κ. Γκλιγκόροφ ότι θεωρώ πως είναι απαραίτητο να συναντηθεί με τον Μητσοτάκη” και γυρίζοντας προς εκείνον του λέει: “Κώστα και εσύ κοίτα να συναντηθείς με τον Γκλιγκόροφ, ελάτε σε εμάς στην Αμερική, θα βρεθεί κάποια ευκαιρία για να έρθετε διακριτικά, με κάποια πρόφαση, και εκεί να συνομιλήσετε και να το τελειώνουμε το ζήτημα αυτό”. Ο Μητσοτάκης του είπε: “δύσκολα-δύσκολα”, αλλά δεν το απέρριψε. Ο Κίσσιγκερ επέμενε η συνάντηση να γίνει υπό πλήρη μυστικότητα – κατ’ εξοχήν αμερικάνικη πρακτική. Τέτοια συνάντηση δεν έγινε. Έκανα σημείωμα στον Γκλιγκόροφ, το βρήκε ενδιαφέρον αλλά δεν έγινε τίποτα. Μετά άλλαξαν οι καταστάσεις…»

Ο Αντoφ, όταν τον ρώτησα σχετικά, υποστήριξε ότι το 1992 δεν υπήρχε από τα Σκόπια διάθεση για υποχώρηση. Ούτε ακόμα και το 93, ενόψει της ένταξης της χώρας στον ΟΗΕ, διαφαίνονταν προθέσεις για συμβιβασμό. Ο Γκλιγκορωφ χειριζόταν ο ίδιος προσωπικά το ζήτημα της ονομασίας και απέφευγε να εξωτερικεύει τις σκέψεις του επ’ αυτού. «Μαζί μιλούσαμε με τις ώρες για το ζήτημα αυτό και κάποιες φορές μου έλεγε ότι κάτι πρέπει να γίνει».

Καθημερινή

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.