Ακολουθήστε μας

Οικονομική Κρίση

Ερχεται αναδιάρθρωση 60 δισ.! – Νέες ισορροπίες στον επιχειρηματικό χάρτη της χώρας

Δημοσιεύτηκε

στις

Προς μαζικές πωλήσεις επιχειρηματικών δανείων οι τράπεζες – Κρίσιμος ο ρόλος των λιμανιών Πειραιά, Θεσσαλονίκης και Αλεξανδρούπολης – Ασύμβατα τα ελληνικά συμφέροντα με εκείνα της Ρωσίας
Γεγονότα επί γεγονότων και εξελίξεις επί εξελίξεων δεν αφήνουν τη χώρα να κεφαλαιοποιήσει ούτε καν το αποτέλεσμα τόσων και τόσων θυσιών στα πολλά χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης. 
Oσοι παρακολουθούν από κοντά την οικονομική πορεία της χώρας διαπιστώνουν μεν τη δημοσιονομική πρόοδο, αλλά παρατηρούν ότι η ανάπτυξη παραμένει αναιμική, μη δυνάμενη να προσφέρει την απαιτούμενη ορμή προκειμένου να ελευθερωθούν η χώρα και οι χειμαζόμενοι πολίτες της. Επιχειρηματίες και τραπεζίτες διατηρούν έντονες επιφυλάξεις για την πορεία των πραγμάτων στο επόμενο διάστημα. 
Πώς θα ξεφύγουμε από την καχεκτική ανάπτυξη 
Ο τουρισμός, παρότι ενισχύεται, αρχίζει να δείχνει σημάδια κόπωσης. Οι αφίξεις ξένων τουριστών είναι μεν αυξημένες, αλλά τα έσοδα του τουριστικού τομέα παραμένουν στάσιμα, δεν ακολουθούν το ρεύμα επισκεπτών των τελευταίων ετών. Εκτιμάται δε ότι την επόμενη χρονιά η κόπωση θα είναι εμφανέστερη και σε επίπεδο αφίξεων. Ηδη οι ανταγωνιστικοί προς την Ελλάδα γειτονικοί προορισμοί ανασυγκροτούνται και καλύπτουν σιγά-σιγά τις απώλειες των προηγούμενων πέντε ετών. Επιπλέον, η αύξηση των εξαγωγών – σημαντική και ενδιαφέρουσα – δεν αρκεί να καλύψει το κενό ανάπτυξης της τελευταίας οκταετίας. Και οι επενδυτικές πρωτοβουλίες δεν είναι τέτοιες ακόμη ούτε ικανές να δημιουργήσουν κύμα προόδου και εκτίναξης της οικονομικής δραστηριότητας. Επίσης, η κατανάλωση παραμένει λειψή εξαιτίας των αναιμικών εισοδημάτων, καθώς η ανεργία διατηρείται στα επίπεδα το 20%, και τίποτε δεν βεβαιώνει ότι προσεχώς θα ανοίξουν νέες δουλειές, ικανές να απορροφήσουν μαζικά εργαζομένους και να ενισχύσουν καθοριστικά τα εισοδήματα των πολιτών. 
Ετσι, επιφανείς τραπεζίτες εκτιμούν ότι ο ρυθμός ανάπτυξης το 2018 θα προσεγγίσει με δυσκολία το 2% και σίγουρα δεν θα το υπερβεί.
Στις ιδιαίτερες συνομιλίες τους σημειώνουν βεβαίως ότι η περιορισμένη ανάπτυξη έχει αξία, δεν είναι αδιάφορο γεγονός. Γιατί απλούστα επιτυγχάνεται σε συνθήκες υποχρηματοδότησης και είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιχειρηματικών επιλογών και αποφάσεων, κατά βάση αυτοχρηματοδοτούμενων.
Οποιοι βάζουν χρήματα σήμερα στην ελληνική οικονομία το κάνουν μελετημένα και αυστηρά κοστολογημένα, δεν υπάρχουν οι υπερβολές των χρόνων του υπερδανεισμού, ούτε εξελίσσονται πρότζεκτ ατελή, χωρίς υπολογισμό του ρίσκου και των κινδύνων που τα περιβάλλουν. Με άλλα λόγια, οι επιχειρούμενες επενδύσεις είναι λελογισμένες και εξ αυτού του λόγου υγιέστερες. Ωστόσο δεν συγκροτούν ισχυρό ρεύμα που θα παρασύρει όλη την οικονομία. Ο ανεξάρτητος παρατηρητής αντιλαμβάνεται ότι κάτι πολύ μεγάλο συνεχίζει να δεσμεύει τη χώρα και τους επενδυτές. Και δεν είναι άλλο από το έλλειμμα εμπιστοσύνης και το περίσσευμα δυσπιστίας που συνεχίζει να αναστέλλει και να εμποδίζει. 
Ο προβληματισμός των τραπεζιτών 

Οι τραπεζίτες, όταν ερωτώνται γιατί τα πιστωτικά ιδρύματα δεν μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να οδηγήσουν την οικονομία, δεν κρύβουν τα προβλήματά τους. Εξηγούν σε κάθε ευκαιρία ότι οι τέσσερις συστημικές τράπεζες παραμένουν δεσμευμένες από τον μεγάλο όγκο ληξιπρόθεσμων δανείων, το ύψος των οποίων ανέρχεται σε περίπου 90 δισ. ευρώ. Και εξηγούν πως αν δεν αντιμετωπιστεί με δραστικό τρόπο το φαινόμενο, δεν θα μπορέσουν να παίξουν τον ρόλο τους στην οικονομία.
Τον προσεχή Σεπτέμβριο, οι Παύλος Μυλωνάς της Εθνικής Τράπεζας, Δήμος Μαντζούνης της Αlpha Bank – ή ο διάδοχός του στον βαθμό που αλλάξει η διοίκηση -, Φωκίων Καραβίας της Eurobank και Χρηστος Μεγάλου της Τράπεζας Πειραιώς θα πρέπει να παρουσιάσουν στις ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές νέα δραστικά σχέδια μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων. 
Μέχρι τώρα οι ρυθμοί μείωσής τους είναι περιορισμένοι και μη ικανοί να ελευθερώσουν τις τράπεζες. Οπως σημειώνει στις ιδιαίτερες συνομιλίες του ο διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, «αν θέλουμε να περιορίσουμε το ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων κάτω των 30 δισ. ευρώ το 2021, δεν θα μπορέσουμε τελικά να αποφύγουμε τις πωλήσεις επιχειρηματικών δανείων σε διεθνείς επενδυτικούς οργανισμούς».
Ετοιμάζεται κύμα σαρωτικής αναδιάρθρωσης δυνάμεων
Πράγμα που σημαίνει ότι προσεχώς θα πωληθούν μαζικά επιχειρηματικά δάνεια στο 20% με 30% της αξίας τους, επιβάλλοντας στην εγχώρια αγορά ένα πρωτοφανές κύμα αναδιάρθρωσης και ανακατάταξης δυνάμεων, καθώς οι υφιστάμενοι ιδιοκτήτες και μη δυνάμενοι να εξυπηρετήσουν τον δανεισμό τους θα αποκλειστούν από τις διαδικασίες εξαγοράς των δανείων τους και θα χάσουν τις επιχειρήσεις τους εν ριπή οφθαλμού. 
Θα πρόκειται για μοναδική στην ελληνική οικονομική ιστορία διαδικασία μεταβίβασης επιχειρήσεων και για ορισμένους απαρχή μιας νέας αναπτυξιακής περιόδου, επειδή με την ευκαιρία θα κινητοποιηθούν εγχώριοι και διεθνείς πόροι και θα ελευθερωθούν τα πιστωτικά ιδρύματα που σήμερα παραμένουν δεσμευμένα και ακινητοποιημένα. 
Ωστόσο στο μεσοδιάστημα, στην τριετία δηλαδή της αναδιάρθρωσης σε μικροοικονομικό επίπεδο, θα χρειαστούν ενέσεις ανάκαμψης και ανάπτυξης. Οι εταιρείες που θα μεταβιβαστούν θα χρειαστεί προφανέστατα να εξυγιανθούν, να ελέγξουν το κόστος λειτουργίας τους· δεν θα πρόκειται δηλαδή για επιχείρηση «αναίμακτη», χωρίς εισοδηματικούς περιορισμούς και απώλειες θέσεων εργασίας. 
Οι τραπεζίτες θεωρούν ότι το κύμα αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας θα πρέπει να συνοδευτεί από εμβληματικού χαρακτήρα επενδύσεις, όπως π.χ. αυτή του Ελληνικού, η οποία από μόνη της μπορεί να εισφέρει μέχρι και μία ποσοστιαία μονάδα στην κατ’ έτος ανάπτυξη της χώρας. Γεγονός που καθιστά σχεδόν εγκληματική κάθε καθυστέρηση στην έναρξη της επένδυσης.
Οικονομική στρατηγική και γεωπολιτικό πλεονέκτημα 
Επίσης, τραπεζίτες και επιχειρηματίες επιμένουν πως η Ελλάδα οφείλει να καταστρώσει ευκρινή εθνική οικονομική στρατηγική και να εκμεταλλευθεί το γεωπολιτικό πλεονέκτημα που πηγάζει από τη γεωγραφία της και τις ξεχωριστές συνθήκες που διαμορφώνονται στον κόσμο.
«Η Ελλάδα», τονίζει ο Φωκίων Καραβίας, «αν θέλει να ξεφύγει από το καθεστώς της μίζερης και αναιμικής ανάπτυξης, οφείλει στην επόμενη δεκαετία να μετατραπεί σε πύλη της Ευρώπης για τον υπόλοιπο κόσμο και ιδιαιτέρως για τις ταχέως αναπτυσσόμενες πολυπληθείς χώρες της Ασίας». Και εξηγεί ότι «με βάση τα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης, μπορεί να εξελιχθεί στον χρόνο σε ένα διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο αγαθών, υπηρεσιών και ενέργειας, όπου όλοι θα θέλουν να αποκτήσουν μια βάση εμπορίου κσι παραγωγικής ολοκλήρωσης».
Στόχος ο οποίος μπορεί να συνδυαστεί με ευρύτερες ευρωατλαντικές στρατηγικές επιδιώξεις όπως, για παράδειγμα, η ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων στις ευρωπαϊκές διαδικασίες. Με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία ενταγμένες στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τα Δυτικά Βαλκάνια σε αντίστοιχη πορεία, ένα σχέδιο μετατροπής της Ελλάδας σε πύλη της Ευρώπης θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.
Οι ρωσικές επιδιώξεις απέναντι στις ελληνικές
Κάτι τέτοιο απαιτεί σχέδιο ολοκληρωμένο και συγκεκριμένες εθνικές επιλογές. Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο σχέδιο είναι ασύμβατο προς τις ρωσικές επιδιώξεις για την ευρύτερη περιοχή και πιο κοντά στους ευρωπαϊκούς και αμερικανικούς προσανατολισμούς. 
Οπως σημειώνουν όσοι έχουν επαφή με τα ελληνικά διεθνικά συμφέροντα, αυτά δεν εφάπτονται σε κανένα σημείο με τα αντίστοιχα ρωσικά, τα οποία αντιμετωπίζουν τα Βαλκάνια σχεδόν σαν ζωτικό τους χώρο. Επιδιώκουν τον έλεγχό τους, χρησιμοποιούν ακόμη και την Τουρκία για τον σκοπό αυτόν και σαφέστατα πια διεκδικούν επιρροή στην Ελλάδα προκειμένου να εμποδίσουν το άνοιγμα αυτών των διεθνών και ευρωπαϊκών δρόμων που θα έχουν ως αφετηρία τα ελληνικά λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης. Κατά κοινή ομολογία, στην παρούσα φάση τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα είναι ασύμπτωτα προς εκείνα των Ρώσων και για λόγους καθαρά αναπτυξιακούς και αμιγώς οικονομικούς. Κάτι που θα πρέπει άπαντες να λάβουν υπ’ όψιν.
ΒΗΜΑ

Οικονομική Κρίση

Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.

Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ.  να έχει  χρέος  100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…

Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.

Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.

Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.

Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…

Όπως οι μη αδαείς  γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.

Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.

Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και  να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…

Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.

Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…

Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.

Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.

Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.

Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.

Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…

Για τη συνέχεια  Capital

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.

Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία

Δημοσιεύτηκε

στις

Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς

Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr  

Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ. 

Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.

2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.

EUROKINISSI /ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΤΑΣ

20 Οκτωβρίου 2009:

Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

22 Οκτωβρίου 2009:

Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.

Μάρτιος 2010:

Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.

23 Απρίλιου 2010:

Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.

2 Μαΐου 2010:

Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.

6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.

8 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.

PHASMA/ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς

10 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.

31 Οκτωβρίου 2011:

Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.

11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.

PHASMA/ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

12 Φεβρουαρίου 2012:

Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.

9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.

17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.

Ιανουάριος 2015:

Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

28 Ιουνίου 2015:

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.

5 Ιουλίου 2015:

Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΦΏΤΗΣ ΠΛΈΓΑΣ Γ.

8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.

EPA/OLIVIER HOSLET

20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022. 

Ναυτεμπορικής

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή