Στις 31.7.2018 το Sigmalive έγραψε με τίτλο « Αποκαλυπτικό: Σύσκεψη στη Νομική Υπηρεσία για τις Βρετανικές Βάσεις», αναφερόμενο στην αίτηση που έκανε η Δημοκρατία του Μαυρίκιου στα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία σε γενική συνέλευσή τους, στις 22 Ιουνίου, ενέκριναν, πλειοψηφικά, την καταχώριση προσφυγής εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αξιώνοντας την αποχώρηση των βρετανικών στρατιωτικών βάσεων από το έδαφός του.
Με την προσφυγή αυτή, ζητείται ουσιαστική νομική γνωμάτευση κατά πόσο οι εν λόγω στρατιωτικές βάσεις καταπατούν το δικαίωμα αυτοδιάθεσης επί όλου του εδάφους πρώην αποικίας.
(Η Δημοκρατία του Μαυρικίου είναι ένα μικρό κράτος στον Ινδικό Ωκεανό, που πήρε την ανεξαρτησία του από τους Βρετανούς αποικιοκράτες το 1968). Το δημοσίευμα τονίζει ότι «Θα πρέπει να σημειωθεί πως η διαχρονική θέση που εκφράζει η Κύπρος είναι πως οι Βρετανικές Βάσεις δεν είναι αποικιακό καθεστώς, συνεπώς ουδέποτε έχουμε αξιώσει την αποχώρησή τους».
Αποικιακά κατάλοιπα
Όμως, είχαμε μια νέα νομική εξέλιξη στο Λονδίνο στις 30 Ιουλίου 2018, το Interim Judgement (Παρεμπίπτουσα Απόφαση) του Supreme Court of the United Kingdom (Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου) σε μια υπόθεση εναντίον του Υπουργού Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου που σχετίζεται με τις βρετανικές στρατιωτικές βάσεις στην Κύπρο. Το Ανώτατο Δικαστήριο με 7 Δικαστές απέρριψε τη θέση του Υπουργού Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου ότι το 1960 οι «Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων» μετατράπηκαν σε νέες οντότητες (new entities) που δημιουργήθηκαν το 1960 και που απέκτησαν ξεχωριστό καθεστώς και γνωμάτευσε -το Supreme Court – ότι οι περιοχές των βάσεων είναι αποικιακά κατάλοιπα.
Εδώ πρέπει να εξηγήσω ότι το Supreme Court, που πήρε την εν λόγω απόφαση στις 30 Ιουλίου 2018, καταρχήν δεν είναι το High Court και, επίσης, είναι υπεράνω και του Εφετείου, του Appeal’s Court. Το Supreme Court είναι η ανώτατη δικαστική αρχή στο Ηνωμένο Βασίλειο, γι΄αυτό η απόφασή του είναι τελική και υπεράνω όλων των άλλων αποφάσεων.
Απαγορευτικό Διάταγμα
Το Interim Judgement (Παρεμπίπτουσα Απόφαση) έχει απαγορευτικό διάταγμα όπως μη ανακοινωθούν τα ονόματα των εναγόντων, εκτός από τον πρώτο, τον Eldin Ramadan Bashir, εναντίον του Υπουργού Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, γι΄ αυτό δεν μπορώ να αναφέρω οτιδήποτε σχετικό. Υπάρχουν ακόμα κάποια σημεία στην υπόθεση που χρειάζονται διευκρινίσεις, τονίζεται στην απόφαση. Αλλά η θέση του Δικαστηρίου σχετικά με τις «Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων», θα αναμένεται να αλλάξει.
Εν συντομία, όμως, πρέπει να εξηγήσω ότι το θέμα ξεκίνησε από ένα δικαστήριο των βάσεων με τρεις δικαστές, εκ των οποίων οι δύο υποστήριξαν την θέση της Υπουργού Εσωτερικών, τότε ήταν η Τερέζα Μέι Υπουργός Εσωτερικών, ότι το 1960 οι βάσεις δημιουργήθηκαν ως NEW ENTITIES, όμως ο τρίτος δικαστής διαφώνησε μαζί τους. Το θέμα έφθασε στο Εφετείο στο Λονδίνο, το οποίο το 2017 διαφώνησε με τους δύο δικαστές και συμφώνησε με τη θέση του ενός, που διατηρούσε τη θέση ότι δεν ήσαν NEW ENTITIES, αλλά αποικιακά κατάλοιπα. Τελικά η υπόθεση έφθασε στο Supreme Court, το οποίο συμφώνησε με τον ένα δικαστή των Βάσεων και με το Εφετείο. Και στις 30 Ιουλίου του 2018 απέρριψε τη θέση του νυν Υπουργού Εσωτερικών Sajid Javid (του τρίτου μέχρι σήμερα στην υπόθεση, Τερέζας Μέι (2010-2016) Amber Rudd (2016-2018) Sajid Javid 2018-) και όλων των κατά σειρά Υπουργών Εσωτερικών, και αποφάνθηκε ότι όντως οι βάσεις είναι αποικιακά κατάλοιπα.
Ο δικαστής Justice Collender, ο δικαστής που διαφώνησε με τους άλλους δύο στο δικαστήριο των «Κυρίαρχων Περιοχών των Βάσεων», στην απόφασή του, διαφωνώντας με τους άλλους δύο συναδέλφους του και την Υπουργό Εσωτερικών, είναι σημαντικό να λεχθεί ότι χρησιμοποίησε απόσπασμα από τη δικηγορική Εγκυκλοπαίδεια, όπως αποκαλείται, το HALSBURY’S LAWS OF ENGLAND, και την οποία χρησιμοποίησε και το Εφετείο στη συνέχεια, συμφωνώντας μαζί του. Και το οποίο απόσπασμα λέγει:
«The Sovereign Base Areas of Akrotiri and Dhekelia consist of those portions of the colony of Cyprus that were not established by the Cyprus Act 1960 as the Independent Sovereign Republic of Cyprus and remain within Her Majesty’s sovereignty and jurisdiction. They [i.e. the SBAs] are to be regarded, therefore, as constituting a colony acquired by conquest or cession as from 5 November 1914.»
Σε ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά: «Οι Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων Ακρωτηρίου και Δεκέλειας αποτελούνται από εκείνα τα κομμάτια της αποικίας Κύπρου που δεν ανακηρύχθηκαν ως Ανεξάρτητη Κυρίαρχη Δημοκρατία της Κύπρου με το Cyprus Act 1960 και παρέμειναν στη δικαιοδοσία της κυριαρχίας της Αυτού Μεγαλειότητας. Αυτές (δηλαδή οι Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων) πρέπει να θεωρούνται, επομένως, ως να αποτελούν μια αποικία που αποκτήθηκε από κατάκτηση ή εκχώρηση στις 5 Νοεμβρίου του 1914»). (Όταν το Ηνωμένο Βασίλειο προσάρτησε την Κύπρο σ΄ αυτό).
(Παρεμπιπτόντως, αυτή είναι και η διαχρονική θέση του καθηγητή Δρ. Κλέαρχου Α. Κυριακίδη, ο οποίος δικαιώνεται).
Ο Δικαστής MR JUSTICE COLLENDER αναφέρθηκε, επίσης, στις «Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων» ως «the rump of the British colony of Cyprus» «η ουρά της βρετανικής αποικίας της Κύπρος».
Ξεκαθαρίζω ότι το Supreme Court δεν αναφέρθηκε στα πιο πάνω, όμως τα συμπεράσματά του στις παραγράφους 69 και 71 συνηγορούν.
Στις παραγράφους 69 και 71 το Interim Judgement των 7 Δικαστών τονίζει πως «Το Cyprus Act του 1960 δεν άλλαξε το στάτους των «Κυρίαρχων Περιοχών των Βάσεων», αλλά απλά τις απέκλεισε από τη μεταφορά της επικράτειας στη νέα Κυπριακή Δημοκρατία… Το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχασε το 97% της νήσου Κύπρου, δεν άλλαξε το στάτους του 3% που κράτησε…», τονίζεται, μεταξύ άλλων, στην απόφαση.
Επομένως, με τη γνωμάτευση αυτή του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου συνθλίβονται σε μεγάλη ήττα αμφότερες οι θέσεις, αφενός της Βρετανικής Κυβέρνησης που ισχυρίζεται ότι το 1960 οι βάσεις απέκτησαν νέες οντότητες (NEW ENTITIES) και, αφετέρου, η διαχρονική θέση που εκφράζουν οι κυπριακές κυβερνήσεις πως οι Βρετανικές Βάσεις δεν είναι, τάχα, αποικιακό καθεστώς, συνεπώς ουδέποτε έχουν αξιώσει την αποχώρησή τους.
Και αυτό, απλά γιατί δεν τόλμησαν ποτέ να ζητήσουν την αποχώρησή τους, για να μην ενοχλήσουν τις σχέσεις τους με το Ηνωμένο Βασίλειο. Όπως, όμως, γνωρίζει το Λονδίνο και παραδέχεται σε αποδεσμευμένα έγγραφά του, η παρουσία του στις βάσεις στην Κύπρο εξαρτάται από την ΚΑΛΗ ΘΕΛΗΣΗ των Κυπρίων. Και η ΚΑΛΗ ΘΕΛΗΣΗ των Κυπρίων, εκφράζεται με τη «διαχρονική θέση ότι οι βάσεις δεν είναι αποικιακό καθεστώς», η οποία, κατά συνέπεια, συμβαδίζει με τη βρετανική θέση και συμφέροντα.
Αυτή η απόφαση υπογραμμίζει για ακόμα μια φορά την ανεξαρτησία των Δικαστών στο Ηνωμένο Βασίλειο, που δεν δέχονται να άγονται και να φέρονται στις αποφάσεις τους από τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές τους.
Μυστική Συμφωνία
Ένα άλλο στοιχείο που βγήκε στην επιφάνεια με το πόρισμα αυτό των 7 Δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου στην υπόθεση αυτή είναι ότι οι Αρχές των «Κυρίαρχων Περιοχών των Βάσεων» σύναψαν μυστική συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία το 2005, όμως αυτή η συμφωνία δεν καταγράφτηκε από καμία πλευρά. Συγκεκριμένα, η Απόφαση στην παράγραφο 30 του Interim Judgement γράφει ότι «Δεν υπάρχει γραπτό τεκμήριο της συγκεκριμένης συμφωνίας ή κατανόηση του περιεχομένου, ούτε του ακριβούς κειμένου ούτε ακόμα της ημερομηνίας που συνήφθη».
Και τίθεται τώρα το ερώτημα, με την αποκάλυψη αυτής της μυστικής συμφωνίας: Ποία είναι αυτή και γιατί κρατείται μυστική από αμφότερες τις πλευρές; Πόσες άλλες άραγε μυστικές συμφωνίες υπάρχουν που δεν γνωρίζει ο λαός;
Σημειώνεται ότι το θέμα της συμφωνίας μεταξύ των Αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Διοίκησης των Βάσεων που αποκαλύφθηκε ότι έγινε το 2005 αλλά δεν βρέθηκε, είναι ένα από θέματα που εκκρεμούν για περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης, προτού το Ανώτατο Δικαστήριο φθάσει στην τελική του απόφαση.
Τέλος, ακόμα ένα ερώτημα που προκύπτει είναι: Γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ζήτησε να λάβει μέρος στην υπόθεση αυτή ως ενδιαφερόμενο μέρος, σε μια υπόθεση που την ενδιαφέρει άμεσα, ενώ ενδιαφέρεται για την έκβαση της αίτησης της Δημοκρατίας του Μαυρίκιου;
Όπως έκανε π.χ. το 2010 στην έφεση της τουρκικής εταιρίας Yollari & Anor v Secretary of State for Transport & Anor, όταν το Εφετείο συμφώνησε με τον Υπουργό Μεταφορών ότι οι απευθείας πτήσεις προς τα κατεχόμενα είναι παράνομες. Στην υπόθεση εκείνη η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν ενδιαφερόμενο μέρος με δική της νομική αντιπροσώπευση με δύο διακεκριμένους Δικηγόρος (QC) και γνωστό δικηγορικό Γραφείο. Γιατί όχι στην περίπτωση Bashir;
Οι σύνδεσμοι για το Interim Judgement του Supreme Court of the United Kingdom ακολουθούν, με την προϋπόθεση να υπάρχει συμμόρφωση στο απαγορευτικό διάταγμα που συνοδεύει τόσο την ανακοίνωση όσο και την απόφαση. Φ.Α.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ο Τζόνσον αναφέρει στα απομνημονεύματά του «Unleashed», που θα δημοσιευθούν στις 10 Οκτωβρίου: «Ο Μπίμπι (Νετανιάχου) πήγε εκεί για λίγο. Αυτό μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά μου είπαν αργότερα ότι όταν σαρώθηκε για ασφάλεια, βρήκαν μια συσκευή ακρόασης στην τουαλέτα»
Ο πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, Μπόρις Τζόνσον, έγραψε ότι εντοπίστηκε μια κατασκοπευτική συσκευή υποκλοπής στην τουαλέτα του, αφού ο Μπενιαμίν Νετανιάχου χρησιμοποίησε το ιδιωτικό μπάνιο στο βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών το 2017.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας The Telegraph, ο Τζόνσον, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών το 2017, δήλωσε ότι ο Νετανιάχου ζήτησε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα κατά τη συνάντησή του στο γραφείο του στο υπουργείο.
Ο Τζόνσον δήλωσε ότι αφού ο Νετανιάχου χρησιμοποίησε την τουαλέτα στο «μυστικό κτίριο του παραρτήματος», η ομάδα ασφαλείας έψαξε και βρήκε έναν ‘κοριό’- συσκευή ακρόασης.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Τζόνσον αναφέρει στα απομνημονεύματά του «Unleashed», που θα δημοσιευθούν στις 10 Οκτωβρίου: «Ο Μπίμπι (Νετανιάχου) πήγε εκεί για λίγο. Αυτό μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά μου είπαν αργότερα ότι όταν σαρώθηκε για ασφάλεια, βρήκαν μια συσκευή ακρόασης στην τουαλέτα», είπε.
Όταν ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτόν τον ισχυρισμό, ο Τζόνσον είπε: «Νομίζω ότι όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για αυτό το περιστατικό βρίσκονται στο βιβλίο», δήλωσε χαρακτηριστικά
Το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον «Unleashed», το οποίο περιλαμβάνει τις αναμνήσεις του για το Brexit, τον χειρισμό της επιδημίας Covid-19 από την κυβέρνησή του και το κομματικό σκάνδαλο κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, θα κυκλοφορήσει στις 10 Οκτωβρίου.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους τα βρετανικά αεροσκάφη
Η Βρετανία δήλωσε πως δύο μαχητικά αεροσκάφη της και ένα αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού έπαιξαν ρόλο χθες, Τρίτη, στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, όμως τα μαχητικά δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους.
«Δύο μαχητικά Typhoon της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας και ένα αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού Voyager έπαιξαν τον ρόλο τους στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή, καταδεικνύοντας την ακλόνητη υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου στην ασφάλεια του Ισραήλ», ανέφερε το βρετανικό υπουργείο Άμυνας στο X.
«Λόγω της φύσης αυτής της επίθεσης, δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους, αλλά έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη αποτροπή και στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση».
Το Ιράν εξαπέλυσε την Τρίτη ομοβρονία βαλλιστικών πυραύλων εναντίον του Ισραήλ σε αντίποινα για την εκστρατεία του Ισραήλ εναντίον της Χεζμπολάχ, συμμάχου της Τεχεράνης στον Λίβανο. Το Ισραήλ δεσμεύθηκε να δώσει μια «οδυνηρή απάντηση» στον εχθρό του.
Απαντώντας σε ερώτηση αν η Βρετανία είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει τον στρατό της προκειμένου να βοηθήσει το Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ δήλωσε την Τρίτη πως το Ισραήλ έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα.
Στο μεταξύ, ναυλωμένη πτήση που μεταφέρει Βρετανούς πολίτες από τον Λίβανο αναχώρησε από τη χώρα, όπως δήλωσε σήμερα ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Λάμι, ο οποίος πρόσθεσε πως και άλλες πτήσεις προγραμματίζεται να αναχωρήσουν τις ερχόμενες ημέρες.
«Η πρώτη ναυλωμένη πτήση που μεταφέρει Βρετανούς πολίτες από τον Λίβανο έχει τώρα αναχωρήσει», ανέφερε ο Λάμι στο Χ.
«Έχουμε κάνει διευθετήσεις για άλλη μία πτήση αύριο, και για επιπλέον πτήσεις τις ερχόμενες ημέρες όσο υπάρχει ζήτηση και είναι ασφαλές να το κάνουμε», είπε.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Σχιζοφρένεια ομαδική και αθεράπευτη που βηματίζει την Κύπρο στην πλήρη τουρκοποίηση.
Γράφει η Φανούλα Αργυρού
Πρόεδρος φάσκει και αντιφάσκει όταν ισχυρίζεται από τη μια ότι δεν θα δεχθεί τη διχοτόμηση και ότι η εισβολή δεν μπορεί να παράγει δίκαιο. Το γεγονός ότι η Τουρκία αξιώνει σήμερα τα δύο κράτη, δεν σημαίνει πως η τουρκική λύση της ομοσπονδίας μπορεί να καθαγιαστεί. Από την άλλη, ο Πρόεδρος όταν αναφέρεται σε «μη δίκαιη λύση» λέει αλήθεια, που εκθέτει και τον ίδιο και τους προκατόχους του. Ποια είναι η αλήθεια; Ότι εφόσον η λύση δεν θα είναι δίκαιη, δεν θα είναι βιώσιμη και, ως εκ τούτου, για να είναι βιώσιμη θα είναι αυτή την οποία θα επιβάλει η Τουρκία. Είτε αυτή είναι η ομοσπονδία είτε είναι η συνομοσπονδία…»,έγραψε η «Σημερινή» στις 29.9.2024 «Βήματα στο κενό».
Και όπως ορθά πρόσθεσε: «…Σε αυτό το οποίο συζητά ο Πρόεδρος ως λύση, λαμβάνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους του. Στη διζωνική, όπως τονίζει, δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία αποτελεί τον γεωγραφικό, πληθυσμιακό και διοικητικό διαχωρισμό της Κύπρου. Είναι η τουρκική λύση όπως καθορίστηκε από το 1956 και τέθηκε επί τάπητος από τον Μπουλέντ Ετζεβίτ, στις 18 Ιουλίου του 1974, στο Λονδίνο, πριν από την εισβολή. Ήταν ο στόχος της εισβολής. Και κατοχυρώθηκε στο Κραν Μοντανά, προσφέροντας στην Τουρκία την ευκαιρία να προχωρήσει στην αξίωση των δύο κρατών..»
Ιδού λοιπόν για ακόμα μια φορά το ιστορικό της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ κύριε Νίκο Χριστοδουλίδη.
Η τουρκική λύση καθορίστηκε από τις 19 Δεκεμβρίου 1956 με τη δήλωση του Υπ. Αποικιών Λένοξ Μπόιτ από το βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων, αφού τα συμφώνησε στις 16 Δεκεμβρίου 1956 με τον Τούρκο πρωθυπουργό Α. Μεντερές στην Κωνσταντινούπολη. Ότι η διχοτόμηση δεν θα αποκλείεται σε τελική λύση του Κυπριακού προσφέροντας ξεχωριστή αυτοδιάθεση στην τουρκική μειονότητα στην Κύπρο του 18% και επισημοποιώντας τον διαιρετικό δικοινοτισμό. Αφού το εξασφάλισαν αυτό, οι Τούρκοι ενωρίς το 1957 απαίτησαν ΔΙΖΩΝΙΚΗ λύση, που οι Βρετανοί αναγνώρισαν ως ομοσπονδιακή/συνομοσπονδιακή λύση.
Και έτσι ξεκίνησαν στο Λονδίνο τη μελέτη ομοσπονδιακής λύσεως βάση των όσων απαιτούσε ο Δρ Νιχάτ Ερίμ. Και εφόσον δεν μπορούσαν να του δώσουν τη διχοτόμηση, λόγω της αμερικανικής και του ΝΑΤΟ απόρριψής της, μας έδωσαν το κατασκεύασμα Ζυρίχης και Λονδίνου ως αφετηρία για όσα ζητούσε ο Δρ Ερίμ…
Ο λόρδος Ράτκλιφ είχε απορρίψει τις διάφορες λύσεις «ομοσπονδιακής αυτό-κυβέρνησης» που του είχαν προτείνει η αποικιακή κυβέρνηση στην Κύπρο, και είχε πει ότι δεν πίστευε η Κύπρος μπορούσε να διοργανωθεί σε μια Ομοσπονδία. Δεν υπήρχαν δομές εδαφικού διαχωρισμού…Όταν καλέστηκε η αποικιακή διοίκηση να απαντήσει (εννοείται για τα δεύτερα σχέδια διχοτόμησης που της είχε ζητηθεί), έθεσε διστακτικά και πρόταση για «ομόσπονδη αυτό-κυβέρνηση» ως μια εναλλακτική «μέση λύση» μεταξύ διαρχικής διευθέτησης κάτω από βρετανική κυριαρχία και διχοτόμηση. Θεωρούσαν μια ομόσπονδη διευθέτηση θα βοηθούσε στη διαδικασία μετακίνησης πληθυσμού μεταξύ ελληνικής και τουρκικής περιοχής «πιο φθηνά και ανθρώπινα» από μια γρήγορη διχοτόμηση…
Αυτό το ξεκίνησαν οι Τούρκοι με το πρώτο πραξικόπημα το 1963/64 και το ολοκλήρωσαν με τις δύο τουρκικές βάρβαρες εισβολές το 1974…Και τώρα αναμένουν τον Χριστοδουλίδη να τα νομιμοποιήσει με «γενναίες» προσφορές…
Ιανουάριος 1964: Ο Ραούφ Ντενκτάς στη σύσκεψη στο Λονδίνο απαιτεί γεωγραφική ομοσπονδία με ανταλλαγή πληθυσμών.
9 Ιουνίου 1965: O κ. C.H.D. Everett από την βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, έγραψε στο Φόρεϊν Όφις : «…Εξάλλου, οι Τούρκοι πάντοτε το έκαναν ξεκάθαρο ότι η ομοσπονδία ήταν η λύση που προτιμούσαν…».
12 Ιανουαρίου 1965: O Τούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού σε μια τετρασέλιδη επιστολή του προς τον βρετανό πρωθυπουργό έλεγε:
«…Σε αυτή την κατάσταση, η υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου, των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων συμμάχων στις προτάσεις μας να κατορθώσουμε μια ομοσπονδία στην Κύπρου θα βοηθήσει πολύ τις πιθανότητες σύντομης λύσης…».
21 Ιανουαρίου 1965: Μήνυμα από τη βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον προς το Φόρεϊν Όφις έλεγε: «…Θα είναι εν πάση περίπτωση καλύτερα να αποφεύγεται συζήτηση με τους Τούρκους για τη θεωρητική αρχή ομοσπονδίας, την υλοποίηση της οποίας ακόμα δεν αποπειράθηκαν να καθορίσουν. ΄Ισως σταδιακά να γίνει κατορθωτός κάποιος τρόπος συμβιβαστικής διευθέτησης τον οποίο οι μεν Τούρκοι να ερμηνεύουν ως ομοσπονδία οι δε Έλληνες ως ενωμένο κράτος…»
Καταπληκτική εισήγηση. Την εισηγήθηκε στο Φόρεϊν Όφις μετά τις τουρκικές εισβολές και ο μ. Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης(15.10.1974) που διετέλεσε τόσο ως Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου. Ακριβώς αυτό είναι που εμπεδώθηκε. Με Ελληνοκύπριους ηγέτες να ζουν στη ψευδαίσθηση ότι η αντιδημοκρατική, διαιρετική, ρατσιστική βρετανο-τουρκική δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία προσφέρει … ενωμένο κράτος ενώ οι Τουρκοκύπριοι να την ερμηνεύουν με τη σωστή της ερμηνεία!
1965: Ο Γκάλο Πλάζα απορρίπτει την Ομοσπονδία
Στην έκθεση του το 1965 ο μεσολαβητής των Ηνωμένων Εθνών, κ. Galo Plaza έγραψε μεταξύ άλλων:
«… Συγκεκριμένα οι συζητήσεις για γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων κάτω από ένα ομοσπονδιακό σύστημα κυβέρνησης δεν με έχουν πείσει πως αναπόφευκτα δεν θα οδηγούν στη διχοτόμηση…».
2 Φεβρουαρίου 1965: Σε μνημόνιο που ετοίμασε για τον βρετανό πρωθυπουργό το τμήμα Σχεδιασμού του Φόρεϊν Όφις τόνιζε: «Εκείνο που οι Τούρκοι ζητούν με την Ομοσπονδία είναι στην κυριολεξία ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ… Η επιθυμία της τουρκικής κυβέρνησης για μια ομόσπονδη λύση (δηλαδή κυριολεκτικά διχοτόμηση) αναμένεται να συνεχιστεί…».
Μάρτιος 1965: «Η τουρκική κυβέρνηση ακόμα συνεχίζει να σκέφτεται για «ομοσπονδία» με γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων…».
Βρετανικά δημιουργήματα! 14 Σεπτεμβρίου 1965: Το Φόρεϊν Όφις απάντησε ως εξής στον τότε ΄Υπ. Αρμοστή Sir David Hunt ο οποίος ζήτησε από το Λονδίνο να προβεί σε αντιρρήσεις για λύση ομοσπονδίας εξηγώντας τις επιπτώσεις. «Η δυσκολία είναι πως ομοσπονδία είναι μια λέξη με πολλές ερμηνείες, και έχοντας υπόψη ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να τη θεωρεί ως την ιδανικότερη λύση για το κυπριακό πρόβλημα, οι κίνδυνοι να αμαυρώσουμε εμείς την ιδέα, όσο επιδέξια και να το κάνουμε, θα υπερτερεί των πλεονεκτημάτων.. Εκτός τούτου, οι περισσότερες ομοσπονδίες ανά τον κόσμο οι οποίες σήμερα ή στο πρόσφατο παρελθόν αντιμετωπίζουν προβλήματα είναι δικά μας δημιουργήματα…».
Το 1966: Oι Τουρκοκύπριοι προωθώντας ξεχωριστό κράτος, ξεκίνησαν να εκδίδουν τα δικά τους ξεχωριστά «κυβερνητικά λαχεία». Παράλληλα απαγορευόταν στους Τουρκοκύπριους να αγοράζουν λαχεία της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Εφημερίδα «Μάχη» 7 Απριλίου, 1966 με φωτοαντίγραφο.
Ο χάρτης αυτός δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Σημερινή» 4.12.1983, βρέθηκε το 1967 σε εγκαταλελειμμένο τουρκικό σπίτι του χωριού Στρογγυλός της επαρχίας Αμμοχώστου και παραδόθηκε στις αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας. Αυτός που δημοσιεύθηκε ήταν φωτοτυπία.
4 Ιανουαρίου 1972: Ο Βρετανός ΄Υπ. Αρμοστής στη Λευκωσία Robert Edmonds , = ζητούσε δράση από το Λονδίνο γιατί ανησυχούσε, αλλά απορρίφθηκαν οι υποδείξεις και εκκλήσεις του. Αποκαλυπτικό το απόσπασμα που ακολουθεί. Δηλαδή την προειλημμένη απόφασή τους να ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΥΧΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ! Που είχε παρθεί τον Δεκέμβριο του 1963 και εκτελέστηκε το 1974…
«… To Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας το έχει κάνει ξεκάθαρο στον ΄Υπ. Αρμοστή ότι έχει πολύ σοβαρές επιφυλάξεις για τις ιδέες του (Υπ. Αρμοστού). Πιστεύουν ότι τα συμφέροντά μας στην Κύπρο εξυπηρετούνται καλύτερα με το να συνεχίζουμε όσο πιο πολύ μπορούμε με τη σημερινή πολιτική, έχοντας κατά νουν πως ενόσω οι Κύπριοι είναι απασχολημένοι με τα ενδοκοινοτικά τους προβλήματα, μάλλον είναι απίθανο να γυρίσουν την προσοχή τους εναντίον των Κυρίαρχων Περιοχών των Βάσεων μας…Έστω και αν επέλθει κάποια κρίση, οποιαδήποτε επέμβαση από μέρους μας «να σταματήσουμε τους Τούρκους» (όπως το θέτει ο ΄Υπ. Αρμοστής) θα συνεπάγεται πολλούς θανάσιμους κινδύνους και μάλλον θα θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη δική μας θέση στην Κύπρο αλλά επίσης τα ευρύτερα συμφέροντα του ΝΑΤΟ…».
11 Φεβρουαρίου 1974: Το Φόρεϊν Όφις πληροφόρησε όλες τις διπλωματικές του αποστολές στο εξωτερικό ότι η ελληνική πρεσβεία ανησυχούσε ότι οι Τούρκοι επίσημα απαίτησαν «ομοσπονδία» επομένως οι συνομιλίες διακόπηκαν. Μετά την ελληνική πρεσβεία και η αμερικανική πρεσβεία στο Λονδίνο πληροφόρησε το Φόρεϊν Όφις ότι η κυπριακή κυβέρνηση είχε επίσης διαμαρτυρηθεί στους Αμερικανούς για το τουρκικό αίτημα. Ο Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα με οδηγίες ρώτησε την τουρκική κυβέρνηση και πήρε την εξής απάντηση: ο τουρκικός στόχος πάντα ήταν μια «ομόσπονδη λύση». Η τουρκική κυβέρνηση θεωρούσε ότι η όποια λύση πρέπει να αντανακλά στον δικοινοτικό χαρακτήρα της Κύπρου.
13 Φεβρουαρίου 1974: Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές εξήγησε στον βρετανό πρέσβη στην Άγκυρα ότι ένα «ομόσπονδο σύστημα» στην Κύπρο θεωρείτο από την Άγκυρα όχι ως μια συνταγματική διευθέτηση αλλά ως μια κατάσταση στην οποία η τουρκική κοινότητα ποτέ ξανά δεν θα θεωρηθεί ως μειονότητα αλλά ισότιμη με τους Έλληνες.
27 Φεβρουαρίου 1974: Η βρετανική Υπάτη Αρμοστεία στην Λευκωσία ανέφερε στο Λονδίνο ότι τα πράγματα στην Κύπρο χειροτέρευσαν λόγω της διαμάχης για την «ομοσπονδία» και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος σε τελευταία δήλωσή του σε Βέλγο δημοσιογράφο στις 20 Φεβρουαρίου είπε: « Οι τουρκικές απαιτήσεις θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε πολιτική και γεωγραφική διχοτόμηση». Ο βρετανός Ύπατος Αρμοστής πρόσθεσε, πως σε συζήτηση με τον Τούρκο συνταγματολόγο κ Ινχάν ο τελευταίος παραδέχθηκε ξεκάθαρα τον τουρκικό στόχο: ένα δικοινοτικό κράτος. Όμως δεν έχουν εμπιστοσύνη στις Συνθήκες του 1960.Επομένως ένα ομοσπονδιακό σύστημα, παραμένει η μόνη πρακτική λύση και παραδέχονται ότι μια ομοσπονδία δεν μπορεί να δουλέψει δίχως μια γεωγραφική βάση.
8 Απριλίου 1974: Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ετζεβίτ δήλωσε ότι η τουρκική κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί να βρει μια ειρηνική και διαρκή λύση στα πλαίσια ενός ανεξάρτητου ομόσπονδου κράτους.
19 Ιουνίου 1974: Ο βρετανός Ύπατος Αρμοστής στη Λευκωσία Στίβεν Όλβερ έγραψε στο Λονδίνο ότι ο Ραούφ Ντενκτάς πάντα είχε βλέψεις για μια ανεξάρτητη αυτόνομη διοίκηση και δούλεψε σκληρά τα τελευταία έξι χρόνια για να το κατορθώσει.
4 Ιουλίου 1974: Ο Ντενκτάς διαβεβαίωσε τον βρετανό Ύπατο Αρμοστή ότι οι δύο συνταγματολόγοι είχαν κατορθώσει αρκετή πρόοδο. Η ελληνική πλευρά δέχθηκε την αρχή των ξεχωριστών δήμων. Το θέμα βρισκόταν υπό συζήτηση κάτω από τον τίτλο «περιοχή αυτονομίας».
10 Ιουλίου 1974: Η κυπριακή Υπάτη Αρμοστεία στο Λονδίνο παραδίδει στο Φόρεϊν Όφις Υπόμνημα με τίτλο «Ανεφάρμοστη η ομοσπονδία»…
17 Ιουλίου 1974: Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ετζεβίτ εξήγησε στους Βρετανούς το σχέδιό του και τις απαιτήσεις του για ομοσπονδιακή γεωγραφική λύση με δύο κοινότητες …
18 Ιουλίου 1974: Ο Ετζεβίτ επανέλαβε τα ίδια και στον Αμερικανό απεσταλμένο Τζ. Σίσκο που είχε φθάσει στο Λονδίνο, και του ζήτησε να μην κάνουν ότι και το 1964. Εξάλλου τα είχε συμφωνήσει όλα με τους Βρετανούς το προηγούμενο βράδυ.
Ακολούθησαν οι δύο τουρκικές εισβολές, και πριν ακόμα ολοκληρωθούν τα τουρκικά εγκλήματα (πριν ο αλέκτωρ κράξει τρεις) «ηγέτες» της Κύπρου είχαν προβεί σε απαράδεκτες παραχωρήσεις… Με το «παράδειγμά» τους να ακολούθησαν όλοι μέχρι σήμερα αντί να το ποδοπατήσουν απαιτώντας ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ…
Η τελευταία παράγραφος του άρθρου της «Σημερινής» συνοψίζει εύστοχα την κατάσταση.
«Οι ρητορείες του Προέδρου δεν αρκούν και δεν του προσφέρουν άλλοθι. Διότι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, με ή χωρίς λύση, η Κύπρος οδηγείται προς τη διχοτόμηση. Και ο Πρόεδρος δεν θα αποφύγει αυτό που επιδιώκει να αποφύγει. Δηλαδή, να μείνει στην Ιστορία ως Πρόεδρος της διχοτόμησης, κουβαλώντας στις πλάτες τους τις αμαρτίες των προκατόχων του αλλά και του ίδιου. Αντί να υιοθετήσει μια αποτρεπτική πολιτική απαλλαγής από τα τετελεσμένα της εισβολής και διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, κινείται μεταξύ επικοινωνιακών τρικ και ακροβατισμών. Αυτοπαγιδεύεται. Κάνει βήματα στο κενό…».
Εν κατακλείδι, οι Βρετανοί ξεκίνησαν να μελετούν την ομοσπονδιακή λύση εντός του 1957. Για να την υιοθετήσουν όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις από τον Μακάριο μέχρι το σημερινό Χριστοδουλίδη (με κάποια διαφοροποίηση από Σπ. Κυπριανού) προσπαθώντας με το έτσι θέλω να τη νομιμοποιήσουν!!!
Σχιζοφρένεια ομαδική και αθεράπευτη που βηματίζει την Κύπρο στην πλήρη τουρκοποίηση.
(Πηγές, Βρετανικό Εθνικό Αρχείο βιβλίο «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019» Λεμεσός).
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Το ξεκίνημα μελέτης ομοσπονδιακής λύσης στο Λονδίνο από το 1957
Οι εισηγήσεις της αποικιακής κυβέρνησης στη Κύπρο για ομοσπονδιακή αυτο-κυβέρνηση…
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.