Ακολουθήστε μας

Οικονομική Κρίση

Η «γραμμή» των πιστωτών για τις συντάξεις: Ας το συζητήσουμε

Δημοσιεύτηκε

στις

Αφήνουν χώρο για ερμηνεία της συμφωνίας: Κόκκινη γραμμή οι δημοσιονομικοί στόχοι, θολό τοπίο στο διαρθρωτικό σκέλος
SOOC/Alexandros Michailidis
Μέσα από τη ροή των εξελίξεων, οι περικοπές στις συντάξεις ανάγονται σε τεστ ελαστικότητας της ενισχυμένης εποπτείας
Του Βασίλη Κωστούλα
vkost@naftemporiki.gr
Πέραν της ευελιξίας που παραδοσιακά επιδεικνύει η Κομισιόν, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Ν», ο σκληρός πυρήνας των πιστωτών αφήνει για πρώτη φορά χώρο ερμηνείας ως προς την ανάγκη πιστής εφαρμογής της ψηφισμένης περικοπής στις συντάξεις, μεταφράζοντας το καθεστώς της μετα-προγραμματικής περιόδου με τρόπο που αφήνει ανοιχτό παράθυρο για παρεμβάσεις στις παρεμβάσεις. 
Συγκεκριμένα, οι πιστωτές συζητούν ανοιχτά το θεωρητικό για την ώρα ενδεχόμενο αλλαγών στη συμφωνία για τις συντάξεις. Στο πλαίσιο αυτό, θέτουν ως προϋπόθεση την επίτευξη των στόχων στα πρωτογενή πλεονάσματα, ζητούν διαβεβαιώσεις για την προφύλαξη των προβολών στους ρυθμούς ανάπτυξης και κρατούν επιμελώς κλειστά τα χαρτιά τους σε ό,τι αφορά τη βαρύτητα που δίνουν στο διαρθρωτικό σκέλος του μέτρου. Η εξέλιξη παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον δεδομένου ότι κατά τα άλλα οι θεσμοί διαμηνύουν την ανάγκη μη αντιστρεψιμότητας των μεταρρυθμίσεων.

Η τελική κατάληξη των αρχικά συμφωνημένων μέτρων στο συνταξιοδοτικό θα οριοθετήσει εκ των πραγμάτων τα ευρύτερα περιθώρια διαπραγμάτευσης στη φάση της ενισχυμένης εποπτείας, η οποία δεν είχε εφαρμοστεί μέχρι στιγμής σε άλλη χώρα της Ευρωζώνης. Καταλύτης για τις εξελίξεις ακόμη μια φορά ο άξονας Γερμανίας – Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Οι δύο δρόμοι για τις περικοπές με φόντο τις εκλογές και η συγκυρία στην Ευρωζώνη. Ο ρόλος και ο τρόπος λειτουργίας του cash buffer.

Η τοποθέτηση των πιστωτών στις διαβουλεύσεις
Το ερώτημα που τίθεται αρχικά στο ζήτημα των συντάξεων είναι αν υπάρχει τεχνικά η δυνατότητα, με βάση το πλαίσιο της συμφωνίας, να μην εφαρμοστεί η περικοπή, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα μέτρο ψηφισμένο, τόσο δημοσιονομικό όσο όμως και διαρθρωτικό, το οποίο έχει συμφωνηθεί να εφαρμοστεί μόνιμα και σε ετήσια βάση. Η απάντηση αρχίζει να αποκτά έντονο ενδιαφέρον.
Παρά το γεγονός ότι σύσσωμοι οι θεσμοί στέλνουν με κάθε ευκαιρία διαδοχικά μηνύματα περί τήρησης των συμφωνηθέντων και μη αντιστρεψιμότητας των μεταρρυθμίσεων στην περίοδο μετά τη λήξη του προγράμματος, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Ν», ο σκληρός πυρήνας των πιστωτών δίνει το ελεύθερο να συζητηθούν τυχόν αλλαγές στο μέτρο των περικοπών, υπό προϋποθέσεις, οι οποίες πάντως επιδέχονται κι αυτές ερμηνείας, προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Ειδικότερα, η θέση των θεσμών στις διαβουλεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση, σε αυτήν τη φάση, μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: Η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και περίπου 2% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια. Το 2017 οι ελληνικές αρχές ενέκριναν το δημοσιονομικό πακέτο για την περίοδο μετά το πρόγραμμα, το οποίο περιλάμβανε τις περικοπές των συντάξεων το 2019. Τον περασμένο Ιούνιο, η κυβέρνηση επαναβεβαίωσε τη δέσμευση να τηρήσει τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος. Ωστόσο, στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας καθίσταται δυνατό να συζητηθούν μέτρα πολιτικής, κατ’ επέκταση ακόμη και οι περικοπές στις συντάξεις. Προϋπόθεση; Εάν η κυβέρνηση επιλέξει τυχόν αλλαγές, θα πρέπει να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρχει απόκλιση από τον δημοσιονομικό στόχο, ότι δεν θα τίθενται σε κίνδυνο οι μεταρρυθμίσεις και ότι δεν θα αποδυναμώνεται η αναπτυξιακή δυναμική. Στην πραγματικότητα, οι θεσμοί θέτουν ως κόκκινη γραμμή την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και συγχρόνως διατηρούν θολό το τοπίο σε ό,τι αφορά το διαρθρωτικό σκέλος της μεταρρύθμισης.
Δεδομένου ότι το θέμα συζητείται τυπικά πλέον και από τους θεσμούς, το ερώτημα είναι αν το ΔΝΤ θα επιμείνει στη μέχρι πρότινος κατηγορηματική του θέση υπέρ της εφαρμογής του μέτρου και σε δεύτερο χρόνο αν θα ευθυγραμμιστεί με την τελική του στάση το Βερολίνο. Το Ταμείο πάντως σε αυτήν τη φάση τηρεί σιγή ασυρμάτου. Σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, πηγές υπενθυμίζουν ότι η Επιτροπή Προϋπολογισμού της γερμανικής Βουλής θα πρέπει να εγκρίνει τα επόμενα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τυχόν εκπτώσεις στις μεταρρυθμίσεις που καλείται να υλοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση. Ωστόσο, δεν κρύβουν πως «είναι ακόμη νωρίς» για τον πυρήνα των διαβουλεύσεων. Σημειωτέον, ουσιαστική εξέλιξη στο θέμα των συντάξεων δεν αναμένεται πριν από τη συνεδρίαση του Eurogroup τον Νοέμβριο.
Οι δύο δρόμοι για τις περικοπές και τα υλικά τους
Στην περίπτωση που οι θεσμοί συμφωνήσουν σε μια αναθεώρηση της ήδη ψηφισμένης ρύθμισης για τις συντάξεις -από κατάργηση ή αναβολή μέχρι μείωση ή τεμαχισμό των περικοπών- και δη σε προεκλογικό έτος για την Ελλάδα, υπάρχουν δύο αναγνώσεις. Η μία είναι αρκετά τολμηρή, αγγίζοντας αναλύσεις μέχρι και για πολιτικά ανταλλάγματα μεταξύ κυβέρνησης και Ευρωπαίων σε άλλους τομείς, όπως το Μακεδονικό και το προσφυγικό. Η άλλη είναι πιο βατή και σχετίζεται αυστηρά με την πολιτικοοικονομική συγκυρία, με βάση το σκεπτικό ότι η Ευρωζώνη επιθυμεί να κρατά σε ιδιαίτερα χαμηλούς τόνους το ελληνικό ζήτημα, μετά από 8 χρόνια διαδοχικών προγραμμάτων και επώδυνων διαδικασιών στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κοινοβουλίων, και σε μια περίοδο υψηλών προκλήσεων – Brexit, Ιταλία, Τραμπ – για τη διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, αν η ελληνική κυβέρνηση, όπως όλα δείχνουν, είναι αποφασισμένη να προσφύγει στις επόμενες εκλογές χωρίς να έχουν εφαρμοστεί οι περικοπές στις συντάξεις, το ερώτημα αντιστρέφεται: Θα επιμείνουν οι θεσμοί; Το ελάχιστο είναι ότι θα μετρήσουν οφέλη και ζημιές, σε μια περίοδο που επιθυμούν η Ελλάδα να λάμψει δια της απουσίας της από τη διεθνή επικαιρότητα.
Στην περίπτωση που αντιθέτως οι θεσμοί επιμείνουν μέχρι τέλους στην υλοποίηση της περικοπής των συντάξεων όπως έχει συμφωνηθεί, η ανάλυση είναι πιο απλή. Η Ευρωζώνη δεν επιθυμεί να στείλει στις αγορές ένα μήνυμα ανατροπής των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, με το επιτόκιο του ελληνικού 10ετούς να διατηρείται και σήμερα σε απαγορευτικά για δανεισμό επίπεδα. Επιπλέον, η γερμανική κυβέρνηση αντιμετωπίζει ήδη εσωτερική πίεση, κοινωνική και αντιπολιτευτική, δεδομένου ότι η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους συνεχίζει να αποτελεί τοξικό ζήτημα στη Γερμανία και αντιμετωπίζεται σε μεγάλο βαθμό με επιχείρημα τις μεταρρυθμίσεις που δεσμεύτηκε να εφαρμόσει η Ελλάδα, στον αντίποδα.
Με τι «κρατούν» οι θεσμοί την κυβέρνηση
Στο δεύτερο σενάριο, εγείρεται το ερώτημα αν και πώς οι θεσμοί μπορούν να αποτρέψουν ακόμη και μια μονομερή ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης. Το πρώτο εργαλείο άσκησης πίεσης στη μετα-προγραμματική περίοδο της ενισχυμένης εποπτείας είναι τα επόμενα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, υπό την προϋπόθεση όμως ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για αυτά περισσότερο απ’ ό,τι για τις συντάξεις πριν από τις επόμενες εκλογές· καθόλου βέβαιο. Το δεύτερο μέσο εποπτείας των θεσμών στις κυβερνητικές επιλογές είναι το αποθεματικό, ως μαξιλάρι ασφαλείας για την ομαλή εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους και την αποτροπή ενός πιστωτικού γεγονότος όσο η Ελλάδα δεν κερδίζει την εμπιστοσύνη των αγορών και με δεδομένο τον τερματισμό των χρηματοδοτικών πακέτων στήριξης της προηγούμενης 8ετίας. Πάντως, στον βαθμό που η ανάγκη ενεργοποίησης του cash buffer, όσο το ελληνικό δημόσιο παραμένει εκτός αγορών, κρίνεται από τις επόμενες αποπληρωμές χρέους, αυτές δεν κρίνονται άμεσα επιτακτικές με βάση τον προγραμματισμό τους.
Πώς θα «δουλέψει» το cash buffer
Το αποθεματικό που ανέρχεται σε 24 δις ευρώ -σύμφωνα με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επικαλείται τις θετικές εκτιμήσεις του οικονομικού επιτελείου για την πορεία των δημοσιονομικών επιδόσεων, φτάνει έως και τα 30 δις ευρώ- θα χρησιμοποιηθεί αυστηρά ως διασφάλιση για την εξυπηρέτηση του χρέους και όχι για άλλες δαπάνες της γενικής κυβέρνησης. Όμως το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι οποιαδήποτε χρήση του cash buffer θα αποφασίζεται σε συνεργασία με τους θεσμούς και αφού θα έχει εκτιμηθεί η διαθεσιμότητα εναλλακτικών χρηματοδοτικών πόρων. Ο μηχανισμός υπόκειται στη συγκατάθεση και την παρακολούθηση του ESM, σε διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ν», η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να παράσχει «επαρκή αιτιολόγηση» για την αιτούμενη χρήση των κεφαλαίων, προτού μεταφερθούν τα αιτούμενα ποσά από το cash buffer στον χωριστό λογαριασμό στον οποίο η Ελλάδα διατηρεί τα κεφάλαια για τις ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους της.
Παιχνίδι με φόντο τους συνταξιούχους 
Αν μία παράμετρος είναι πλέον σταθερή στο ζήτημα των συντάξεων και της ενισχυμένης εποπτείας, αυτή αφορά την αβεβαιότητα και τη σύγχυση που είναι διάχυτες στους συνταξιούχους. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι μόλις τρεις μήνες πριν από την ενεργοποίηση των παρεμβάσεων στις συντάξεις, οι συνταξιούχοι δεν γνωρίζουν το ύψος των απολαβών τους από την 1η Ιανουαρίου 2019.
Επιπλέον, συνιστά κοινή παραδοχή η νέα καθυστέρηση στην εδραίωση μιας κανονικότητας στην ελληνική οικονομία, καθώς οι χειρισμοί της κυβέρνησης αλλά και των θεσμών συντηρούν ένα ανοιχτό μέτωπο σε προεκλογική περίοδο και με επιτόκια άνω του 4% για την Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση, το τελικό αποτέλεσμα στις συντάξεις θα καθορίσει εκ των πραγμάτων τον βαθμό ελαστικότητας της ενισχυμένης εποπτείας μετά την πρόσφατη λήξη του προγράμματος, με ό,τι αυτό σημαίνει και για τις δύο πλευρές στο τραπέζι των διαβουλεύσεων.
Ναυτεμπορική

Οικονομική Κρίση

Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.

Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ.  να έχει  χρέος  100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…

Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.

Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.

Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.

Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…

Όπως οι μη αδαείς  γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.

Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.

Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και  να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…

Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.

Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…

Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.

Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.

Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.

Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.

Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…

Για τη συνέχεια  Capital

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι

Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.

Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία

Δημοσιεύτηκε

στις

Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς

Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr  

Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ. 

Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.

2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.

EUROKINISSI /ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΤΑΣ

20 Οκτωβρίου 2009:

Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

22 Οκτωβρίου 2009:

Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.

Μάρτιος 2010:

Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.

23 Απρίλιου 2010:

Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.

2 Μαΐου 2010:

Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.

6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.

8 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.

PHASMA/ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς

10 Μαΐου 2010:

Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.

31 Οκτωβρίου 2011:

Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.

11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.

PHASMA/ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

12 Φεβρουαρίου 2012:

Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.

9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.

17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.

Ιανουάριος 2015:

Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

28 Ιουνίου 2015:

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.

5 Ιουλίου 2015:

Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΦΏΤΗΣ ΠΛΈΓΑΣ Γ.

8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.

EPA/OLIVIER HOSLET

20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022. 

Ναυτεμπορικής

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή