Οικονομική Κρίση
Τα μνημόνια «τελείωσαν», τα ψέματα συνεχίζονται
Αναστάσιος Λαυρέντζος
Κάποιος που θα παρακολουθούσε τις εξελίξεις στην Ελλάδα την
τελευταία δεκαετία της κρίσης και των μνημονίων, θα εντυπωσιαζόταν σίγουρα από
ένα πράγμα: από το πλήθος, το μέγεθος, αλλά και την προφάνεια των ψεμάτων που
ειπώθηκαν σχεδόν από όλες τις πλευρές.
οποία εξάντλησε πρόωρα το ελληνικό «αναπτυξιακό» μοντέλο, η τότε κυβέρνηση (ΝΔ)
είχε σπεύσει να καθησυχάσει τους πάντες μιλώντας για «θωρακισμένη οικονομία».
Ωστόσο, ήδη από τις αρχές του 2009, και όταν πια ήταν φανερό ότι ο
προϋπολογισμός του έτους ήταν ανεκτέλεστος, άρχισε να μιλά για ανάγκη
συνεννόησης με την αντιπολίτευση, ώστε «να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα
σταθεροποίησης».
τη συνεννόηση και η ατολμία της κυβέρνησης να πάρει ουσιαστικές πρωτοβουλίες,
άφησαν να παρέλθει σχεδόν ένας χρόνος απραξίας. Φτάσαμε έτσι στις εκλογές του
2009, τις οποίες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου κέρδισε θριαμβευτικά με το
περίφημο «λεφτά υπάρχουν». Επρόκειτο ουσιαστικά για την πρώτη χονδροειδή παραπλάνηση της κοινής γνώμης,
αφού o
κ. Παπανδρέου γνώριζε προφανώς το τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα της
χώρας.
επομένη των εκλογών. Θα περνούσαν επομένως έξι ακόμη μήνες αδράνειας, στους
οποίους η κυβέρνηση θα υλοποιούσε μάλιστα και ορισμένες από τις προεκλογικές
τις υποσχέσεις (!). Φτάσαμε έτσι στον Απρίλιο του 2010, οπότε ο κ. Παπανδρέου
με διάγγελμά του στο Καστελόριζο ενημέρωσε τους Έλληνες ότι υπήγαγε τη χώρα σε
καθεστώς διεθνούς επιτροπείας. Θα ακολουθούσε μια σειρά από ψευδείς ή
παραπλανητικές δηλώσεις, όπως:
Ότι το
ελληνικό χρέος ήταν βιώσιμο και άρα δεν έπρεπε να επιδιωχθεί το «κούρεμα» του,
για «να μην τρωθεί η αξιοπιστία της χώρας». Αυτό ήταν ένα προφανές ψέμα: Η
Ελλάδα υποχρεώθηκε ακριβώς να καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης, επειδή οι
αγορές (και όλοι οι οικονομολόγοι της περιόδου) έκριναν ότι το χρέος της είχε
καταστεί μη εξυπηρετήσιμο.
Ότι «η
ελληνική κυβέρνηση κατάφερε να πάρει το μεγαλύτερο δάνειο που δόθηκε ποτέ»!
Επρόκειτο για άλλο ένα ψεύδος: μέσω του μνημονίου η Ελλάδα πήρε ελάχιστα «νέα
δανεικά», κυρίως για να καλύψει το ταμειακό έλλειμμα της πρώτου έτους. Το
συντριπτικό ποσοστό των «δανεικών» που δόθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν για να αποπληρωθούν
τα παλιά δάνεια! Ήταν δηλαδή χρήματα που δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα!
Ότι στη βάση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, θα μας
δάνειζαν πλέον τα κράτη της ΕΕ. Αυτό ήταν τυπικά αληθές. Είχε όμως και μια
δεύτερη ανάγνωση: με τον τρόπο αυτό το ελληνικό χρέος μετατράπηκε από ακάλυπτο
χρέος προς ιδιώτες, σε χρέος ενυπόθηκο και διακρατικό. Παράλληλα οι ξένες
τράπεζες βρήκαν το περιθώριο για να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα που
διακρατούσαν.
Επίσης υπήρξαν και προκλητικές δηλώσεις ενοχοποίησης
την κοινωνίας, όπως το «όλοι μαζί τα φάγαμε», ότι «η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη
χώρα», κ.λπ., καθώς και απλοϊκές παραινέσεις, όπως «το αλλάζουμε ή
βουλιάζουμε», τις οποίες όμως δεν πήρε στα σοβαρά ούτε η κυβέρνηση. Ενδεικτική
ήταν η ομολογία του Θ. Πάγκαλου: «Δεν προχωρήσαμε σε εκσυγχρονισμό της δημόσιας
διοίκησης, κάναμε μόνο περικοπές. Κάναμε μόνο τα εύκολα!»
«αντιμνημονιακό» στρατόπεδο, καθώς έβλεπε τη ραγδαία φθορά της κυβέρνησης. Ο κ.
Παπανδρέου επιχείρησε τότε μια φυγή προς τα μπρός: ψέλλισε τη λέξη δημοψήφισμα,
γεγονός το οποίο ήταν αρκετό για να οδηγήσει την κυβέρνησή του σε παραίτηση. Θα
ακολουθούσε η κυβέρνηση Παπαδήμου, για να κάνει αυτό που ο κ. Παπαδήμος
εξόρκιζε ένα χρόνο νωρίτερα: το κούρεμα του ελληνικού χρέους μέσω του περίφημου
PSI. Επρόκειτο τελικά
για ένα κούρεμα που αποδείχτηκε δώρον-άδωρο, αφού επιβάρυνε κυρίως τους
εγχώριους ομολογιούχους και φυσικά τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες λόγω των
ζημιών που υπέστησαν έπρεπε να ανακεφαλαιοποιηθούν!
κυβέρνηση συνεργασίας με τη σύμπραξη των κομμάτων του πάλαι ποτέ δικομματισμού
και με την (προσωρινή) συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ. Η προεκλογική υπόσχεση ότι θα
γινόταν «επαναδιαπραγμάτευση» του μνημονίου, εγκαταλείφθηκε την επομένη των
εκλογών. Λίγο αργότερα θα γινόταν το «ουδείς αναμάρτητος» του κ. Σαμαρά προς
την κ. Μέρκελ, το οποίο θα σηματοδοτούσε και τη στροφή προς τη μνημονιακή
νομιμοφροσύνη. Έτσι φτάσαμε στο πρώτο success story, το οποίο θα «τελείωνε» τα
μνημόνια από το 2014, αν δεν διακοπτόταν από τις εκλογές.
«αντιμνημονιακοί»
Προέδρου Δημοκρατίας. Τις εκλογές κέρδισε ο συνδυασμός των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αφού
προηγουμένως είχε δώσει όλες τις επιθυμητές υποσχέσεις, όπως: ότι το μνημόνιο
θα καταργείτο με έναν νόμο, ότι η κυβέρνηση θα στήριζε τους «αδυνάτους» από
λεφτά που δεν είχε («πρόγραμμα Θεσσαλονίκης»), ότι θα ανέτρεπε τις πολιτικές
του «ευρωιερατείου» σχηματίζοντας τη Συμμαχία του Νότου, κ.λπ. Στη βάση αυτών
των εξαγγελιών, ξεκίνησε αμέσως μετά τις εκλογές μια παρωδία «διαπραγμάτευσης»,
η οποία επιζητούσε ένα πράγμα: να καταλήξει σε μια συμφωνία που η κυβέρνηση θα μπορούσε
να παρουσιάσει ως έντιμο συμβιβασμό.
να δημιουργήσει τέτοιο προηγούμενο. Χρονοτριβώντας απέναντι σε μια αμήχανη ελληνική
κυβέρνηση, η οποία στράγγιζε τα ταμειακά της αποθέματα, κατέληξαν σε μια συμφωνία
αρκετά βαριά για την ελληνική πλευρά. Μην μπορώντας ο κ. Τσίπρας να παρουσιάσει
αυτή τη συμφωνία ως επιτυχία, δεν δίστασε τότε να καταφύγει στο τέχνασμα του
δημοψηφίσματος. Το δυστύχημα για αυτόν όμως είναι ότι το κέρδισε! Ευθύς αμέσως
εκδηλώθηκε η σφοδρή αντίδραση των Γερμανών (και όχι μόνο), οι οποίοι απείλησαν
την Ελλάδα με έξωση από την Ευρώπη. Ο κ. Τσίπρας τότε υποχρεώθηκε να δεχτεί μια
συμφωνία πολύ χειρότερη από αυτή που απέρριπτε. Σε αυτήν περιλαμβανόταν τώρα και
η παραχώρηση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια στο «υπερταμείο»
που δημιούργησαν οι δανειστές.
όπως: επιβολή περιορισμών στις τραπεζικές αναλήψεις (capital controls), νέα κεφαλαιοποίηση
των τραπεζών και περαιτέρω επιβάρυνση της ελληνικής οικονομίας τόσο με νέους
φόρους όσο και με αποστράγγιση της χρηματικής ρευστότητας που πλέον λίμναζε στα
νοικοκυριά.
σημαία την κατάργηση του μνημονίου, αλλά τελικά έφερε ένα νέο βαρύτατο μνημόνιο,
το οποίο συνοδεύτηκε από σημαντικές παραχωρήσεις και παράπλευρες ζημίες.
«Πέτυχε» όμως σε ένα πράγμα: μέσω του δημοψηφίσματος, που τελικά ο ίδιος αγνόησε,
κατάφερε να πείσει μια μερίδα της εκλογικής του βάσης ότι «το πάλεψε».
Παράλληλα, καθώς ένα σημαντικό τμήμα της κοινοβουλευτικής του ομάδας αρνήθηκε
να εγκρίνει τους χειρισμούς του, υποχρέωσε την αντιπολίτευση να ψηφίσει τη
συμφωνία, για να μην οδηγηθεί η χώρα σε πλήρες αδιέξοδο.
εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2015. Αυτή τη φορά το «αφήγημα» περιελάμβανε και το
περίφημο «παράλληλο πρόγραμμα», το οποίο θα εφαρμοζόταν …προς αντιστάθμιση
του νέου μνημονίου! Όπως ήταν φυσικό, κανένα παράλληλο πρόγραμμα δεν
εφαρμόστηκε. Αντιθέτως, δύο περίπου χρόνια μετά, η κυβέρνηση υπέγραψε ένα νέο
μνημόνιο «μακράς πνοής», μέσω του οποίου θα αποφασίζονταν νέες επιβαρύνσεις και
κυρίως ότι το ελληνικό κράτος θα δεσμευόταν σε λιτότητα μακράς διαρκείας, μέσω
της εξωφρενικής υποχρέωσης να παρουσιάζει δημοσιονομικά πλεονάσματα έως το 2060!
«τελείωσαν»!
γιατί τα κατήργησε, αλλά διότι υπέγραψε ό,τι ήταν να υπογραφεί. Σε αυτό το
πλαίσιο έδωσαν και οι δανειστές μια προσχηματική ελάφρυνση χρέους, η οποία
φυσικά ήταν απολύτως ανεπαρκής. Ήταν όμως ικανή για να δώσει στον κ. Τσίπρα την
πρόφαση να κάνει το γνωστό σόου με τη γραβάτα, την οποία έβαλε και έβγαλε τόσο
γρήγορα, όσο κράτησε και η αυταπάτη περί διευθέτησης του ελληνικού χρέους. Και
έτσι φτάσαμε αισίως στο «τέλος των μνημονίων», το οποίο αναγγέλθηκε βαρύγδουπα
από τον κ. Τσίπρα στην Ιθάκη.
παίζεται τόσα χρόνια, το «τέλος των μνημονίων» σημαίνει:
Ότι πλέον η Ελλάδα θα έχει τις μνημονιακές
υποχρεώσεις, χωρίς να έχει εξασφαλισμένα δανεικά για να πληρώσει τα προηγούμενα
δάνεια.
Ότι η Ελλάδα βγαίνει από τα μνημόνια με σχέση
χρέους προς ΑΕΠ πολύ χειρότερη από εκείνη που είχε όταν μπήκε! Κανέναν δεν
φαίνεται να ξενίζει αυτό, ούτε καν το ΔΝΤ, το οποίο έχει επισημάνει ότι το
ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο.
Ότι η Ελλάδα στο εξής θα κάνει αυτό που δεν
μπορούσε να κάνει το 2010, δηλαδή να μετακυλίει το χρέος της μέσω των αγορών,
πληρώνοντας επιτόκιο υπερτριπλάσιο από εκείνο των μνημονίων!
Ότι η Ελλάδα είναι πια στο έλεος των δανειστών,
αφού οι ίδιοι έχουν σχεδόν εκμηδενίσει τον κίνδυνό τους και πλέον εναπόκειται
στη δική τους ευχέρεια αν θα της «τραβήξουν το χαλί», θέτοντας την πάλι εκτός
αγορών.
Ότι η Ελλάδα έφτασε σε μια (ασταθή) «ισορροπία»,
επειδή φτώχυνε αρκετά ώστε να ισοσκελίσει τις ταμειακές της ροές. Δηλαδή, η
χώρα δεν χρειάστηκε να εκσυγχρονιστεί θεσμικά και παραγωγικά για να ξεφύγει από
τα αδιέξοδά της. Ούτε πειράζει που μισό εκατομμύριο άτομα από το πιο επίλεκτο
ανθρώπινο δυναμικό της έφυγαν στο εξωτερικό ή ότι η ανεργία στους νέους ξεπερνά
το 50%. Αυτά φαίνεται να μας λέει με την αδράνειά του το εγχώριο πολιτικό
προσωπικό, το οποίο όλα αυτά τα χρόνια στάθηκε απρόθυμο ή ανίκανο να εκπονήσει
και να εφαρμόσει ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Αντιθέτως, προτίμησε επί μια
δεκαετία να παριστάνει ότι «παλεύει» ηρωικά κατά των «κακών ξένων», γιατί
τελικά δεν έμαθε και δεν ξέχασε τίποτε. Συνεχίζει να επιβιώνει από τη διαρκή εκποίηση
της χώρας, διότι μόνο μια χώρα στη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας θα μπορούσε
να άγεται και να φέρεται από ένα τέτοιο πολιτικό προσωπικό.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Οικονομική Κρίση
Ποιος πληρώνει για τη μείωση του χρέους…
Μπορεί το ελληνικό χρέος τον τελευταίο χρόνο να ξεπέρασε τα 404 δισ. ευρώ από 365 δισ. ευρώ το 2019, αλλά η εξέλιξή του είναι θετική, καθώς ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται.
Με βάση τα στοιχεία της Eurostat λοιπόν, το ελληνικό χρέος το 2022 μειώθηκε στο 171,% του ΑΕΠ όχι τόσο λόγω του ισχνού πλεονάσματος 0,1% έναντι προβλέψεων για έλλειμμα -1,6% αλλά λόγω της ισχυρής αύξησης του ΑΕΠ και του ακόμη ισχυρότερου πληθωρισμού.
Όπως είπαμε, το χρέος έχει σημασία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμός… Είναι διαφορετικό π.χ. να έχει χρέος 100 χιλ. ευρώ κάποιος που έχει εισόδημα 100 χιλ. και πληρώνει τόκους 5-6 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάποιος άλλος που έχει εισόδημα 10 χιλ. ευρώ και πληρώνει το ίδιο κόστος εξυπηρέτησης… Ο δεύτερος τελεί υπό χρεοκοπία γιατί τα 4-5 χιλιάρικα που του απομένουν δεν φτάνουν για να ζήσει…
Ο πληθωρισμός λοιπόν το 2022 έκλεισε στο 9,6% και το ΑΕΠ παρουσίασε αύξηση 5,9% έναντι αύξησης 8,4% που είχε εμφανίσει το 2021.
Καθώς η μεταβολή του ΑΕΠ υπολογίζεται σε αποπληθωρισμένες τιμές, η μεταβολή του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός αθροίζουν μαζί για το 2022 μια μεταβολή 9,6% + 5,9% ίση με 15,5%.
Αυτή είναι περίπου και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ καθώς το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των ευρωπαϊκών θεσμών με επιτόκιο περί το 1,5%.
Τουτέστιν ενώ το χρέος αυξήθηκε με 1,5% περίπου, το ΑΕΠ αυξήθηκε με πολλαπλάσιο ρυθμό και ο πληθωρισμός μείωσε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία κατά 9,6%…
Όπως οι μη αδαείς γνωρίζουν όμως στο σύμπαν που ζούμε δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Τούτο σημαίνει πως όταν υπάρχει μείωση χρέους κάποιος την πληρώνει.
Ας πάρουμε τα πράγματα την αρχή.
Ο κλασικός και προφανέστερος τρόπος να μειωθεί το δημόσιο χρέος είναι να μειωθούν οι δαπάνες του δημοσίου ή να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και να δημιουργηθεί πλεόνασμα με το οποίο θα αποπληρωθεί μέρος του αυτού…
Τουτέστιν, κάποιος που χρωστάει πρέπει να ξοδεύει λιγότερα για να πληρώνει το χρέος.
Αυτός είναι ο “ορθόδοξος” τρόπος…
Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ ταχύτερα από χρέος οπότε θα περισσέψουν λεφτά για την αποπληρωμή του χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν οι δαπάνες. Ένας τρίτος τρόπος είναι η διάβρωση του χρέους μέσω του υψηλού πληθωρισμού.
Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι δεν υπόκεινται μειώσεις των ονομαστικών μισθών και συντάξεων ή φορολόγηση των καταθέσεων αλλά μείωση της αγοραστικής δύναμης.
Μείωση της αγοραστική δύναμης σημαίνει πως κάποιος που παίρνει μεροκάματο π.χ. 50 ευρώ την ημέρα, με αυτά σήμερα μπορεί να αγοράσει ένα πεντόλιτρο ελαιόλαδο, ενώ το 2019 αγόραζε περίπου 2. Τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά από την αγορά.
Η αύξηση της τιμής του ελαιόλαδου είναι του μεγέθους που περιγράφουμε αλλά ένα σημαντικό μέρος της οφείλεται στην μείωση της παραγωγής στη Μεσόγειο φέτος και το υπόλοιπο στον υψηλό πληθωρισμό που συνεχίζεται απτόητος στα τρόφιμα.
Από τον υψηλό πληθωρισμό του 2022 έχασαν όλοι. Έχασαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι καταθέτες και οι περισσότερες οι επιχειρήσεις που δεν κατάφεραν να μετακυλήσουν την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών…
Για τη συνέχεια Capital
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Video
Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι
Γιώργος Αδαλής: Κάποιοι έχουν βγει για κυνήγι
Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, εξηγεί γιατί τα επιφαινόμενα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδίως της Ευρώπης με αιχμή την Ελβετία και την Γερμανία, έχουν στη κορυφή των ζητημάτων τους το ενεργειακό, την απεξάρτηση από την Ρωσία και την σχέση με τα κεφάλαια και την εμπλοκή με ρωσικές εταιρίες, την ώρα που η πολιτική των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, δεν φανερώνει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αλυσιδωτές κρίσεις.
Ο Γιώργος Αδαλής, παραθέτει θεατές αλλά και αθέατες πλευρές της κρίσης , διαφοροποιεί την προσέγγιση του για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και τι στην Ευρώπη, ενώ επιμένει ότι το κρισιακό σπιράλ θα μας συνοδεύει για πολλά χρόνια ακόμη με πολλά μπρός και πίσω .
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ελλάδα
Το χρονικό από την ένταξη στα μνημόνια έως την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία
Το χρονικό της καταστροφής της Ελλάδας από ανεύθυνους (;) πολιτικούς
Του Θάνου Τσίρου
thtsiros@naftemporiki.gr
Το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας είναι γεγονός. Από αύριο, ξεκινά μια νέα περίοδος για την Ελλάδα κατά την οποία η χώρα δεν θα υπόκειται σε τριμηνιαίους ελέγχους από τους θεσμούς όπως συμβαίνει ουσιαστικά από το 2010 μέχρι σήμερα. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε για να φθάσουμε εδώ.
Η μνημονιακή περιπέτεια της Ελλάδας, αν και τυπικά ξεκίνησε το 2010, είχε τις ρίζες της παλαιότερα, καθώς από το 2008 είχε ξεκινήσει η δραματική επιδείνωση των δεικτών της οικονομίας, με βασικότερους το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και το εξωτερικό έλλειμμα.
2 Σεπτεμβρίου 2009:
Υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εξαγγέλλει πρόωρες εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009,
τις οποίες κερδίζει το ΠΑΣΟΚ.
20 Οκτωβρίου 2009:
Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει στο ECOFIN ότι το έλλειμμα για το 2009 θα κυμανθεί, ως
ποσοστό του ΑΕΠ, στο 12,5% αντί του 6% που το υπολόγιζε η προηγούμενη κυβέρνηση.
22 Οκτωβρίου 2009:
Ο οίκος Fitch υποβαθμίζει την Ελλάδα από το επίπεδο A στο Α- και ακολούθησε μπαράζ υποβαθμίσεων στο επόμενο διάστημα από όλους τους οίκους.
Μάρτιος 2010:
Επισκεπτόμενος την Αθήνα, ο επίτροπος Όλι Ρεν εύχεται στους Έλληνες «καλό κουράγιο», υπονοώντας το τι θα ακολουθήσει.
23 Απρίλιου 2010:
Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, από το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοινώνει την
προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης.
2 Μαΐου 2010:
Ανακοινώθηκε το πρώτο από τα μεγάλα πακέτα μέτρων του μνημονίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, για το 2010 και 10 δισ.
ευρώ για τα επόμενα χρόνια.
6 Μαΐου 2010: Ψηφίζεται από τη Βουλή το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ για τα
μέτρα που θα ληφθούν, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης.
8 Μαΐου 2010:
Υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση (το πρώτο μνημόνιο) μεταξύ Ελλάδας και κρατών μελών της Ε.Ε. για δάνειο ύψους 80 δισ. ευρώ.
Η τρόικα στο Μαξίμου – Τόμσεν – Μαζούχ – Μορς
10 Μαΐου 2010:
Υπογράφηκε η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ για δάνειο ύψους 30 δισ. ευρώ.
31 Οκτωβρίου 2011:
Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα νέα μέτρα που ζητούν οι δα ειστές. Προκαλούνται ισχυρές αντιδράσεις και ανοίγει ο δρόμος για κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.
11 Νοεμβρίου 2011:
Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, την οποία στηρίζουν ΠΑΚΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ.
12 Φεβρουαρίου 2012:
Η Βουλή ψήφισε με 199 ΝΑΙ το 2ο μνημόνιο, το οποίο προκαλεί νέες εσωκομματικές τριβές και διαγραφές βουλευτών.
9 Μαρτίου 2012:
Ολοκληρώθηκε το PSI, με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 95,7%, να «κουρεύεται» χρέος 106 δισ. ευρώ, αλλά
το τελικό όφελος να είναι μόνο 53 δισ. ευρώ και να μη λύνεται το πρόβλημα του χρέους.
17 Ιουνίου 2012:
Διεξάγονται οι εκλογές οι οποίες οδήγησαν τελικά σε δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Αντώνης Σαμαράς ορκίζεται o πρωθυπουργός.
Φθινόπωρο 2014:
Η τρόικα ζητούσε πρόσθετα μέτρα από την κυβέρνηση, η οποία αρνείτο να τα λάβει και υπήρξε ρήξη.
Ιανουάριος 2015:
Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν άντεξε στις πιέσεις και προσέφυγε στις κάλπες, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, που
σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Η τρόικα πίεζε για τη λήψη πρόσθετων μέτρων και υπήρξε μεγάλη ρήξη με την ελληνική κυβέρνηση.
28 Ιουνίου 2015:
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει την επιβολή capital controls, εξαγγέλλει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη των προτάσεων μεταρρυθμίσεων στις οποίες κατέληξε το Eurogroup.
5 Ιουλίου 2015:
Πραγματοποιείται δημοψήφισμα, με το 61% να ψηφίζει ΟΧΙ.
8 Ιουλίου 2015:
Οι ελληνικές αρχές ζητούν πρόγραμμα στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
12/13 Ιουλίου 2015:
Σε μια μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής που διήρκεσε περισσότερο από 17 ώρες, οι ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία επί της αρχής για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο.
20 Αυγούστου 2018:
Λήγει το τρίτο μνημόνιο και η Ελλάδα εξέρχεται της μνημονιακής εποπτείας και εισέρχεται στη «μεταμνημονιακή εποπτεία», η οποία θα διαρκέσει έως σήμερα, 20 Αυγούστου 2022.
Ναυτεμπορικής
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Εξωτερική Πολιτική2 ημέρες πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Ιράν2 ημέρες πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Αναλύσεις - Γνώμες1 ημέρα πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα1 ημέρα πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αστυνομία1 ημέρα πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Video5 ώρες πρινLive: Άλλη μια νύχτα τρόμου στη Βηρυτό! Εν αναμονή ισραηλινής επίθεσης το Ιράν
-
Πολιτισμός2 ημέρες πρινΒαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100
-
Video19 ώρες πρινΝετανιάχου σε Μακρόν: Ντροπή σου