Ακολουθήστε μας

Ιράν

Η επιστροφή της Ιντλίμπ υπό συριακό έλεγχο δεν είναι μάλλον για αύριο (2/2)

Δημοσιεύτηκε

στις

Elijah J. Magnier:  @ ejmalrai
Σε όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία, η Τουρκία συμμετείχε ενεργά στην
αποσταθεροποίηση της χώρας.
 Ο Ερντογάν διευκόλυνε την άφιξη χιλιάδων αλλοδαπών που δημιούργησαν τις ξένες
μαχητικές μονάδες του Ντάες.
 Επίσης διευκόλυνε την υλικοτεχνική υποστήριξη της τρομοκρατικής ομάδας, τη
μεταφορά κλαπέντων πετρελαιοειδών και τη τροφοδοσία της τρομοκρατικής ομάδας.
 Περαιτέρω, η Τουρκία βοήθησε
την Αλ Κάιντα να αρπάξει την Ιντλίμπ από τον έλεγχο του συριακού στρατού.
 Η Τουρκία συντονίστηκε έξυπνα
με αυτούς τους τζιχαντιστές για να ανακαταλάβουν την Κεσέμπ και να εισέλθουν
στη Μεσόγειο, στη παραλία της Λατάκιας, προτού διωχθούν από τη Λατάκια αλλά όχι
από την Ιντλίμπ και τα περίχωρά της.
 Ο πρόεδρος Ερντογάν υποστηρίζεται από πολλές συριακές ομάδες που σταθμεύουν
στην Αφρίνη και στην επαρχία της Αλ-Χασάκα.
Πρέπει να τους ικανοποιήσει βρίσκοντας
έναν τρόπο να ενσωματώσει τους ηγέτες τους και τους εκπροσώπους τους στη
συνταγματική επιτροπή, η οποία πρέπει να ξανασυντάξει το κείμενο του Συριακού
Συντάγματος.

Ωστόσο, αυτοί οι Σύροι επαναστάτες, παρά τον μεγάλο αριθμό τους, έχουν
δείξει την ανικανότητά τους να αντισταθούν στην Αλ Κάιντα.
 Πλημμυρίστηκαν από την τζιχαντιστική
ομάδα η οποία πήρε τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της Ιντλίμπ και των
αγροτικών περιοχών της.
 
Αλλά ο πρόεδρος Ερντογάν χρειάζεται αυτούς τους αντάρτες για να πολεμήσει
τους Κούρδους στην Αλ-Χασάκα σε περίπτωση που μια συμφωνία – η οποία αυτή τη
στιγμή φαίνεται ότι θα αργήσει να συναφθεί – με τις δυνάμεις των ΗΠΑ που
βρίσκονται στην περιοχή θα το του επέτρεπε.
 Οι τουρκόφιλοι Σύροι μαχητές χρησιμεύουν ως ασπίδα για
τις τουρκικές δυνάμεις για να μειώσουν τις απώλειές τους σε μια πιθανή μάχη.
Η Τουρκία υποστηρίζει στους συνομιλητές της –ήτοι τους κυριότερους συμμάχους
της συριακής κυβέρνησης που είναι η Συρία, η Ρωσία και το Ιράν -, ότι η αλλαγή
του Συντάγματος θα μπορούσε να κατευνάσει την συριακή αντιπολίτευση.
 Η Τουρκία έχει προτείνει περισσότερα
από 150 άτομα, συμπεριλαμβανομένων μελών των Αδελφών Μουσουλμάνων, για να είναι
μέρος σε μια συμφωνία με το συριακό κατεστημένο και να λαμβάνονται υπόψη τις προτάσεις
τους στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη συνταγματική μεταρρύθμιση.
 
Η Δαμασκός απορρίπτει αυτές τις προτάσεις καθώς και πολλά από τα ονόματα
που προτείνει η Τουρκία.
Παρότι ο πρόεδρος Ερντογάν απέχει πολύ από το να τηρήσει τις δεσμεύσεις
του, η Τουρκία έχει μεγάλη στρατηγική σημασία για τους συμμάχους του προέδρου Άσαντ.
 Δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να
αποκλείσουν την Τουρκία από τη διαδικασία.
 Η Τουρκία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη Μέση Ανατολή. Η εχθρότητα της προς τους
Κούρδους είχε ως έμμεση επίδραση να βοηθήσει τη Δαμασκό και συνέβαλε σε μεγάλο
βαθμό στην αποτροπή του σχεδίου της Ουάσινγκτον να διαιρέσει τη Συρία για να δημιουργηθεί
ένα κουρδικό κράτος, το “Ροζάβα”.
Η αμερικανική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να στηρίξει τις ενέργειες της
Τουρκίας διότι η παρουσία των τουρκικών δυνάμεων στη βορειοδυτική Συρία
εξουδετερώνει την κατοχή της βορειοανατολικής Συρίας από τις αμερικανικές
δυνάμεις.
 Περαιτέρω, η Τουρκία επιμένει
ότι οι Κούρδοι πρέπει να αφοπλιστούν όταν οι αμερικανικές δυνάμεις τερματίσουν
την κατοχή τους στη Συρία.
 Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αφοπλίσουν τους Κούρδους, η Τουρκία θα το
κάνει η ίδια.
 Όλα αυτά ωφελούν τον πρόεδρο Άσαντ,
επειδή, ως αποτέλεσμα, οι Κούρδοι ηγέτες έχουν συνείδηση της τουρκικής απειλής όταν
διαπραγματεύονται με τη Δαμασκό.
Παρά την ακούσια συμβολή των Τούρκων στα συμφέροντά του, ο πρόεδρος Άσαντ
απορρίπτει την τουρκική κατοχή της συριακής επικράτειας και θέλει να επανανακτήσει
την Ιντλίμπ για να μη διαρκέσει η τουρκική παρουσία στη Συρία.
Η Δαμασκός και η Μόσχα γνωρίζουν ότι η επανανάκτηση της Ιντλίμπ με τη
συμφωνία της Άγκυρας θα μείωνε τις ανθρώπινες απώλειες και τις ζημιές στις
τοπικές υποδομές.
Η Μόσχα φαίνεται λιγότερο ενθουσιώδης από τον Άσαντ να ασκήσει πιέσεις στον
Ερντογάν και να ξαναπάρει την Ιντλίμπ με βία.
 Η Ρωσία γνωρίζει ότι οποιαδήποτε στρατιωτική πίεση στους
τζιχαντιστές που ομαδοποιούνται στην Ιντλίμπ θα προκαλέσει την έξοδο
εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων προς την Τουρκία και όχι προς την περιοχή που
ελέγχεται από την κυβέρνηση της Συρίας.
Σήμερα, οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας είναι καλύτερες από ποτέ,
κυρίως λόγω της επιθετικής διπλωματίας που ασκείται από την ηγεσία των ΗΠΑ,
ακόμη και κατά των συμμάχων τους, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας.
 
Η Μόσχα χόνεψε την επίθεση της Άγκυρας κατά του μαχητικού αεροσκάφους της το
2015 και ενέτεινε τη στρατιωτική και εμπορική συνεργασία με την Τουρκία.
 
Είναι ένα μεγάλο επίτευγμα για τον πρόεδρο Πούτιν το να έχει σπάσει την
ενότητα του ΝΑΤΟ, του οποίου η Τουρκία είναι ένα ουσιαστικό στοιχείο, διότι
υποτίθεται ότι ήταν ένα προκεχωρημένο φυλάκιο εναντίον της “ρωσικής
απειλής”.
 Περαιτέρω, ο αγωγός “Turkstream” μήκους 910
χιλιομέτρων που συνδέει τη Ρωσία με την Τουρκία θα παραδώσει φυσικό αέριο σε
αυτό το σύμμαχο της Ρωσίας και θα καταστήσει τον Ερντογάν σημαντικό προμηθευτή της
Ευρώπης.
Η Μόσχα – για να προστατεύσει το εμπόριο των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων
με την Τουρκία και τους 5-6 εκατομμύρια ρώσους τουρίστες που πηγαίνουν στην
Τουρκία – βρίσκεται σε προνομιακή θέση για να ζητήσει από τη Δαμασκό να κάνει
υπομονή για να επανανακτήσει την επικράτειά της που ελέγχεται από την Τουρκία.
 Η ρωσική αεροπορία έχει παίξει
και εξακολουθεί να διαδραματίζει ζωτικό ρόλο για την επιβίωση και τη
σταθερότητα της συριακής κυβέρνησης.
 Η Ρωσία υποστήριξε τη Συρία στα Ηνωμένα Έθνη, εμπόδισε τον Ομπάμα να
βομβαρδίζει τη Συρία και κατάφερε μάλιστα να μετριάσει την αιματηρή βούληση της
κυβέρνησης Τραμπ να εξαλείψει τη Συρία κάτω από ένα χαλί βομβών.
Ο Ερντογάν έχει γίνει ουσιαστικός εταίρος όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά και
για το Ιράν, ειδικά κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κατάστασης του “στραγγαλιστικού
πολέμου του Τραμπ” κατά της Τεχεράνης.
 Εκατοντάδες νέα ιρανικά γραφεία συνδέσμου εγκαθίστανται σήμερα
στην τουρκική πρωτεύουσα για να διαχειριστούν τις συνέπειες των αυστηρών
αμερικανικών κυρώσεων και να αποτρέψουν τις αμερικανικές διαδικασίες. Οι
εξαγωγές του Ιράν προς την Τουρκία έφθασαν τα 563 εκατ. Δολάρια και οι δύο
χώρες προτίθενται να αυξήσουν σημαντικά αυτούς τους αριθμούς τα επόμενα χρόνια.
Το Ιράν διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του πραξικοπήματος
κατά του προέδρου Ερντογάν το 2016, το οποίο έδωσε στους ηγέτες του Ιράν μια
προνομιακή θέση στην Τουρκία.
 Το Ιράν μπορεί να χρησιμοποιήσει τις καλές σχέσεις του για να βοηθήσει τον
Συριακό σύμμαχό του.
Το Ιράν διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην
αντιμετώπιση του πραξικοπήματος κατά του προέδρου Ερντογάν το 2016, γεγονός το
οποίο έδωσε στους ηγέτες του Ιράν μια προνομιακή θέση στην Τουρκία.
 Το Ιράν μπορεί έτσι να χρησιμοποιήσει τις καλές σχέσεις του για να βοηθήσει
τον Σύρο σύμμαχό του.
Το πλαίσιο και οι σχέσεις μεταξύ των κύριων παραγόντων καθιστούν ότι μια
επίθεση εναντίον της Ιντλίμπ δεν είναι για αύριο.
 
Αναμένεται από τον πρόεδρο Ερντογάν να βρει έναν τρόπο να εξουδετερώσει την
Αλ Κάιντα και τους τζιχαντιστές – κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί σύντομα – ή
να δώσει το πράσινο φως στη Ρωσία και τη συριακή κυβέρνηση να επιτεθούν στην Ιντλίμπ,
αφού εγγυηθούν την ασφάλεια των κατοίκων της.
 
Ο Ερντογάν πρέπει επίσης να διαχειριστεί δεκάδες χιλιάδες ένοπλους αντάρτες
και τους ηγέτες τους.
 Εάν δεν μπορούν να ενταχθούν στο συριακό στρατό και τα συριακά θεσμικά
όργανα όταν η Δαμασκός θα έχει συνάψει μια συμφωνία εξόδου, η Ιντλίμπ θα πρέπει
να περιμένει πολύ χρόνο για την απελευθέρωσή της.
 Μπορεί να διαρκέσει όσο η υποθετική πλήρης απόσυρση των
αμερικανικών δυνάμεων.
Μετάφραση αγγλικά-γαλλικά: Dominique Muselet
Μετάφραση από
γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);})();

Ιράν

Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί ανησυχεί η Τουρκία;

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Τις τελευταίες ημέρες ο ίδιος ο Ερντογάν άρχισε να μιλά με τον πιο επίσημο τρόπο για τον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα του από την επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Με άλλα λόγια, είπε ότι η χώρα του βρίσκεται στο στόχαστρο του Ισραήλ.

Ενώ το τελευταίο διάστημα έκανε σχετικές αναφορές, μιλώντας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, κατά τη έναρξη της νέας κοινοβουλετικής περιόδου, που έχει και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, ο Ερντογάν είπε για το θέμα:

«Ενώ παρακολουθούμε από κοντά τις επιθέσεις του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, βλέπουμε επίσης καθαρά πώς το Ισραήλ θέλει να δημιουργήσει μικρούς δορυφόρους στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία χρησιμοποιώντας την (κουρδική, PYD και ΡΚΚ) αυτονομιστική οργάνωση ως πιόνι. Για την πατρίδα μας, το έθνος μας και την ανεξαρτησία μας, θα σταθούμε απέναντι σε αυτή την κρατική τρομοκρατία με κάθε μέσο που διαθέτουμε».

Με την αναφορά του αυτήν ο Ερντογάν θέλησε να δηλώσει ότι το Ισραήλ υποστηρίζει την ύπαρξη δύο αυτόνομων κουρδικών κρατών στο Β. Ιράκ, που ήδη υπάρχει και λειτουργεί de jure από το 2005, και στη ΒΑ Συρία, που λειτουργεί de facto από το 2014, με τη βο΄΄ηθεια των ΗΠΑ.

Στη συνέχεια ο Ερντογάν ανέφερε ότι η απόσταση από την Αλεξανδρέττα μέχρι τα σύνορα του Λιβάνου είναι 170 χιλιόμετρα, δηλαδή μόλις 2,5 ώρες με το αυτοκίνητο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «με άλλα λόγια, η κατοχή, η τρομοκρατία και η επιθετικότητα είναι ακριβώς δίπλα μας» και ότι «η Τουρκία θα συνεχίσει να στέκεται απέναντι στο Ισραήλ, όποιο κι αν είναι το κόστος».

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Σημειώνεται ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε μερικά εικοσιστετράωρα πριν την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο:

Η Τουρκία βρίσκεται στο στόχαστρο

Το Ισραήλ συνεχίζει τις επιθέσεις του στον Λίβανο. Μετά τον αρχηγό της ΧΑΜΑΣ Χανιγιέ, σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Νασράλα. Συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Βηρυτό. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι μετά από αυτό το στάδιο, το Ισραήλ θα προχωρήσει προς την κατάληψη του νότου του Λιβάνου.

Στη συνέχεια εκφράζουν την πρόβλεψή τους ότι θα προχωρήσει στα νότια της Συρίας.

Οι προβλέψεις των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων είναι συμβατές με τους στόχους του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής (Greater Middle East Project, ΣΕΜΑ).

Οι ΗΠΑ εφαρμόζουν σταδιακά το ΣΕΜΑ, το οποίο ανακοίνωσαν στον κόσμο (σ.τ.μ. τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα), δηλώνοντας ότι θα αλλάξουν τα σύνορα 22 χωρών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Μπορούμε να ορίσουμε ως κύριο στόχο αυτού του εγχειρήματος όχι μόνο τον ιμπεριαλιστικό επεκτατισμό των ΗΠΑ, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη του Ισραήλ και τη δημιουργία ενός κύκλου ασφαλείας γύρω από αυτό.

Οι ΗΠΑ εισέβαλαν αρχικά στο Αφγανιστάν, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, και αποχώρησαν αφού η Αλ Κάιντα και οι Ταλιμπάν, τους οποίους αρχικά υποστήριζαν εναντίον της Ρωσίας, προκάλεσαν προβλήματα στο Αφγανιστάν και στις χώρες της περιοχής. Τελικά παρέδωσαν το Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν.

Στη συνέχεια εισέβαλαν στο Ιράκ με τη δικαιολογία ότι «ο Σαντάμ έχει πυρηνικά όπλα». Στο τέλος ανέτρεψαν τον Σαντάμ. Χώρισαν το Ιράκ στα δύο. Ίδρυσαν ένα de facto ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ υπό την κυριαρχία των Μπαρζανί. Στη συνέχεια έσυραν το Ιράκ σε εμφύλιο πόλεμο βασισμένο σε θρησκευτικές σέκτες.

Το ίδιο σχέδιο εφάρμοσαν και στη Συρία. Κατέλαβαν τη βόρεια Συρία με το πρόσχημα του εμφυλίου πολέμου. Χώρισαν κι αυτή τη χώρα στα δύο. Ίδρυσαν ένα κράτος και στρατό για το PKK στο βορρά. Εδώ και χρόνια υπάρχει ένα κουρδικό κράτος που κυβερνάται από το PKK στην περιοχή που εφάπτεται στα σύνορα της Τουρκίας.

Έτσι, αποδυνάμωσαν το Ιράκ και τη Συρία, που θα μπορούσαν να ήταν απειλή για το Ισραήλ στην περιοχή, και τα έκαναν να μην αποτελούν πλέον απειλή.

Φαίνεται ότι μετά τη Συρία, σειρά έχει το Ιράν. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στοχεύουν επίσης να διασπάσουν το Ιράν. Ένας από τους στόχους του ΣΕΜΑ είναι ο διαχωρισμός του Ιρανικού Κουρδιστάν και του Νοτίου Αζερμπαϊτζάν από το Ιράν.

Ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Ισραήλ, καταβάλλουν επίσης προσπάθειες για τη δημιουργία ενός «Μεγάλου Κουρδιστάν», που είναι και ο στόχος του PKK.

Στόχος του είναι να διασφαλίσουν ότι το κράτος του PKK, το οποίο ίδρυσαν στη βόρεια Συρία, θα ενωθεί πρώτα με το Βόρειο Ιράκ και στη συνέχεια θα επεκταθεί δυτικά προς τη Μεσόγειο.

Υπολογίζουν ότι ένα μη αραβικό κράτος που δημιουργήθηκε με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργούσε ασφάλεια για το Ισραήλ.

Η επέκταση του Ισραήλ προς τα νότια του Λιβάνου και της Συρίας θα του επιτρέψει να πλησιάσει το κράτος του PKK στο βορρά, το οποίο βρίσκεται υπό την προστασία των ΗΠΑ.

Έτσι, μετά το Μεγάλο Ισραήλ, θα μπει στο παιχνίδι το έργο του Μεγάλου Κουρδιστάν.

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Αυτός ο πίνακας δείχνει ότι μετά το Ιράν, στόχος θα είναι η Τουρκία.

Ενώ ο στόχος του ΣΕΜΑ είχε δηλωθεί ξεκάθαρα στον κόσμο, το γεγονός ότι η Τουρκία καυχιόταν ότι ήταν για λίγο η συμπρόεδρος του ΣΕΜΑ, σημαίνει ότι δεν είχε αντιληφθεί τι τι θα επακολουθήσει.

Δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι η Άγκυρα έβλεπε ξεκάθαρα το γεγονός ότι η Τουρκία θα είναι ο στόχος μετά το Ιράν. Αν ίσχυε αυτό, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η Τουρκία δεν θα είχε ακολουθήσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία είχε στόχο να ανατρέψει τον Άσαντ και να ιδρύσει ένα ισλαμικό κράτος στη θέση του.

Ενώ η κυβέρνηση στην Τουρκία περίμενε τις μέρες που θα ανατρεπόταν ο Άσαντ, οι ΗΠΑ κατέλαβαν το βόρειο τμήμα της Συρίας και δημιούργησαν έναν κράτος του PKK.

Τον αραβικό λαό της περιοχής τους τον έστειλαν στην Τουρκία. Η Τουρκία το δέχτηκε επίσης με χαρά. Η μεταφορά εκατομμυρίων Σύριων στην Τουρκία θα διαταράξει τη δημογραφική δομή της χώρας στο μέλλον. Η εσωτερική σύγκρουση και η διχοτόμηση της Τουρκίας θα εξυπηρετήσει τον στόχο του ΣΕΜΑ.

Η Τουρκία μόλις το τελευταίο διάστημα άρχισε να επικρίνει την υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο PKK στη βόρεια Συρία. Ωστόσο, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να δει έγκαιρα τον κίνδυνο και να αποτρέψει όσο μπορούσε από την αρχή τις ΗΠΑ.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum: Σε παρακμή τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν

Τυφλοί οι Αμερικανοί! Δεν βλέπουν τα τρωτά σημεία του Ιράν. Πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ό,τι είναι.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου.

Γράφει ο Μάικλ Ρούμπιν*, Middle East Forum

Τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν είναι τα παλαιότερα στη Μέση Ανατολή. Το 1901, ο Αυστραλός William Knox D’Arcy κέρδισε μια παραχώρηση για αυτό που μέσα σε μια δεκαετία θα γινόταν η Anglo-Persian Oil Company. Καθώς η Περσία άλλαξε το όνομά της σε Ιράν το 1935, το ίδιο έκανε και η εταιρεία, πρώτα σε Αγγλο-Ιρανική Εταιρεία Πετρελαίου και στη συνέχεια, καθώς μεγάλωνε πέρα ​​από το Ιράν, μετονομάστηκε σε British Petroleum.

Το κρατικό μυστικό

Η παραγωγή κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970. Μετά την Ισλαμική Επανάσταση υπήρξε πολιτικό χάος και ακολούθησαν δεκαετίες κακοδιαχείρισης στα… χωράφια του Ιράν. Η παραγωγή ορισμένων χωραφιών μειώνεται τώρα κατά 8 έως 12 τοις εκατό ετησίως. Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου. Η εξάρτηση του Ιράν από την εισαγόμενη βενζίνη είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι απειλές του να κλείσει τα στενά του Ορμούζ είναι υπερβολικές. Όχι μόνο δεν μπορούν στρατιωτικά, αλλά οποιοδήποτε κλείσιμο θα έβλαπτε δυσανάλογα το Ιράν επειδή η Κίνα και άλλοι πελάτες θα μπορούσαν εύκολα να αγοράσουν πετρέλαιο από άλλες αγορές.

Η Κίνα μπορεί σύντομα να χρειαστεί να το κάνει ούτως ή άλλως. Μόλις πριν από δύο χρόνια, η Ισλαμική Δημοκρατία ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου αρχηγείου ανάπτυξης για τις νανο- και μικρο-τεχνολογίες, περισσότερο γνωστό ως Συμβούλιο Καινοτομίας Νανο-Τεχνολογίας του Ιράν. Ενώ η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου του Ιράν αντιμετωπίζει τα αληθινά στατιστικά στοιχεία για τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν ως κρατικό μυστικό, αυτό το σημείωμα προφανώς δεν έφτασε στους επιστήμονες και τους μηχανικούς στο κέντρο. Καμαρώνοντας για την παραγωγή νανοκαταλυτών που βοηθούν στη διάσπαση του αργού και στην αύξηση της απόδοσης σε πιο πολύτιμα παραπροϊόντα, ο νέος οργανισμός ανέφερε ότι ο νανοκαταλύτης του μπορεί να βοηθήσει το Ιράν να σταματήσει τις σπείρες θανάτου στα χωράφια του. Σήμερα, το Ιράν παράγει ελαφρώς πάνω από 3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, αλλά ελπίζει ότι θα διπλασιαστεί σχεδόν στα 5,8 εκατομμύρια βαρέλια μέσα σε πέντε χρόνια.

Προς το παρόν, για την επίτευξη αυτού του αριθμού, λέει το κέντρο νανοτεχνολογίας, θα απαιτούσε τη γεώτρηση 2.000 νέων γεωτρήσεων. Αναφέρει επίσης ότι κάθε νέο πηγάδι χρειάζεται 200 ​​ημέρες για να σκάψει και να τεθεί σε λειτουργία. «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αύξηση της εξόρυξης από λειτουργικά πηγάδια, η οποία απαιτεί τη χρήση προηγμένων τεχνολογιών όπως η νανοτεχνολογία», ανακοίνωσε το κέντρο, προσθέτοντας, «Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη χώρα και, κατά συνέπεια, η έλλειψη προμήθειας καταλυτών που απαιτούνται από διυλιστήρια και πετροχημικά από το εξωτερικό, προκάλεσε επίσης την ιεράρχηση της στήριξης» για νέους καταλύτες.

Τυφλοί οι Αμερικανοί μπροστά στα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος

Αυξάνονται τώρα οι εικασίες ότι, στον απόηχο της πρόσφατης επίθεσης βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν στο Ισραήλ, οι ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις θα αντεπιτεθούν. Καθώς η βιομηχανία πετρελαίου του Ιράν τροφοδοτεί την οικονομία του, η στόχευση της βιομηχανίας φαίνεται πιθανή. Ορισμένα σημεία πνιγμού (choke points) είναι προφανή. Το Ιράν εξάγει το 90 τοις εκατό του πετρελαίου του μέσω ενός μόνο σημείου: του πετρελαϊκού τερματικού σταθμού Kharg . Ωστόσο, με τόσα πολλά πεδία σε παρακμή, η ικανότητα του Ιράν να παράγει ή να εισάγει νανοκαταλύτες μπορεί να είναι μια δεύτερη επιλογή, όπως και η βιομηχανική ζώνη Asaluyeh όπου συγκεντρώνονται τόσο μεγάλο μέρος των βιομηχανιών πετρελαίου και πετροχημικών του Ιράν.

Σε όλες τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, υπάρχει ένα παράξενο φαινόμενο: Αμερικανοί αξιωματούχοι παραμένουν τυφλοί ή αρνούνται να εκμεταλλευτούν τα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος και αντ’ αυτού αρπάξουν την ήττα από τα σαγόνια της νίκης πλημμυρίζοντας το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης με μετρητά. Αυτή η δυναμική έχει φέρει τη Μέση Ανατολή στα πρόθυρα πολέμου και την Ισλαμική Δημοκρατία στα πρόθυρα της έκρηξης πυρηνικών όπλων. Ένας από τους λόγους για τους οποίους η Δύση παραχωρεί συνεχώς στην Τεχεράνη είναι, όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ότι είναι. Οι αχίλλειες φτέρνες υπάρχουν. Το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του Τρώα Πρίγκιπα Πάρη και θα ρίξει το μοιραίο βέλος.

Το άρθρο του Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum

 

*Ο Μάικλ Ρούμπιν είναι ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute, όπου ειδικεύεται σε χώρες της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα στο Ιράν και την Τουρκία. Η καριέρα του περιλαμβάνει χρόνο ως αξιωματούχος του Πενταγώνου, με εμπειρίες πεδίου στο Ιράν, την Υεμένη και το Ιράκ, καθώς και διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν πριν από την 11η Σεπτεμβρίου. Ο κ. Ρούμπιν έχει επίσης συνεισφέρει στη στρατιωτική εκπαίδευση, διδάσκοντας μονάδες Πολεμικού Ναυτικού και Πεζοναυτών των ΗΠΑ σχετικά με τις περιφερειακές συγκρούσεις και την τρομοκρατία. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει πολλές βασικές εκδόσεις, όπως το «Dancing with the Devil» και το «Eternal Iran». Ο Ρούμπιν απέκτησε το διδακτορικό του και μεταπτυχιακό στην ιστορία και πτυχίο βιολογίας από το Πανεπιστήμιο Yale.

 

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

Κάλεσμα από Ιράν και Συρία για κατάπαυση πυρός στη Γάζα και τον Λίβανο

Ο υπουργός εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγκτσί είχε μία πολύ εποικοδομητική συνάντηση με τον Σύρο ομόλογό του, Μπασάμ Σαμπάγκ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου εξωτερικών του Ιράν, Ισμαήλ Μπαγκαΐ, δήλωσε ότι το Ιράν με τη Συρία έχουν εντείνει την προσπάθεια ενδυνάμωσης της διεθνούς αλληλεγγύης για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα

Σε ανάρτηση στο λογαριασμό του στο Χ, το Σάββατο, Ο Μπαγκαΐ δήλωσε ότι ο υπουργός εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγκτσί είχε μία πολύ εποικοδομητική συνάντηση με τον Σύρο ομόλογό του, Μπασάμ Σαμπάγκ.

Όπως προσέθεσε:

“Συζήτησαν τρόπους επέκτασης των διμερών σχέσεων αφού προέβησαν σε μία ανασκόπηση των εξελίξεων στην περιοχή. Συμφώνησαν στην ανάγκη ενίσχυσης της διμερούς συνεργασίας και συντονισμού, αλλά και διεθνώς, ώστε να επιτευχθεί η διεθνής αλληλεγγύη για να σταματήσει η συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα και το Λίβανο και η επιθετικότητα από το κατοχικό καθεστώς”.

Ο Αραγκτσί έφτασε στη Συρία το Σάββατο το πρωί όπου επρόκειτο να συναντηθεί με κορυφαίους αξιωματούχους, μετά την επίσκεψη στο Λίβανο.

Πηγή: IRNA

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή