Ακολουθήστε μας

Δημόσια Διοίκηση

Υπόθεση Novartis: Νέα επιστολή «βόμβα» του αντεισαγγελέα Αγγελή

Δημοσιεύτηκε

στις

areios_pagos01-mesa

Παναγιώτης Τσιμπούκης

Κατηγορεί την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου ότι ουδόλως ερεύνησε τις καταγγελίες του αλλά τις έθεσε στο αρχείο για περίπου 5 μήνες μέχρι το δημοσίευμα από το ΘΕΜΑ – Ο πανίσχυρος «Ρασπούτιν» είναι μέλος της κυβέρνησης και διορίζει «παιδιά και νύφες» ατόμων στις ανώτατες βαθμίδες της Δικαιοσύνης – Τι γράφει ο αντεισαγγελέας Αγγελής για τον υπουργό Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου και τι καταλογίζει στην Ελένη Τουλουπάκη

Κόλαφος είναι για την Κυβέρνηση –ειδικά για τον Μιχάλη Καλογήρου και τον περιβόητο Ρασπούτιν – και  την   Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου η σημερινή ανακοίνωση του ελεγχόμενου από χθες αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή, ο οποίος ήταν επόπτης και συντονιστής   της Εισαγγελίας Διαφθοράς επικεφαλής της οποίας είναι η Ελένη Τουλουπάκη και παραιτήθηκε.
Ενήμερος ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου για «τον δικονομικώς στραβό δρόμο», που είχε λάβει η ανακριτική πορεία της υπόθεσης NOVARTIS, αλλά και για το εν γένει «αλαλούμ», που επικρατούσε στην λεγομένη «Εισαγγελία καταπολέμησης διαφθοράς»» και για όσα συνέβησαν στην Βιέννη, επισημαίνει ο κ Αγγελής.

Ο Ρασπούτιν

Αναφερόμενος στον γνωστό  ως Ρασπούτιν, ο κ. Αγγελής αναφέρει, μεταξύ των άλλων, ότι «μετά την σε βάρος μου διάδοση χαλκευμένων πληροφοριών και την προσπάθεια δημιουργίας   σκευωρίας  εναντίον μου (ότι δήθεν αρνήθηκα να παραλάβω σημαντικά αποδεικτικά στοιχεία σε «στικάκι» για την υπόθεση NOVARTIS), από πρόσωπο που στον χώρο της δικαιοσύνης είναι γνωστό ως «Ρασπούτιν» και μετά από την προσπάθεια «αποδόμησης»  της προσωπικότητάς μου από φιλικά προς τον κ. Ρασπούτιν ΜΜΕ» και συνεχίζει: «στον χώρο της ανώτατης δικαιοσύνης, όλοι γνωρίζουν ποιος κρύπτεται πίσω από το όνομα Ρασπούτιν, πλην όμως φοβούνται να τον  κατονομάσουν για ευνόητους λόγους».  

Ακόμη, για το Ρασπούτιν αναφέρει ο κ. Αγγελής: «στο εύλογο ερώτημα, ποιος τέλος πάντων είναι ο «πανίσχυρος κ. Ρασπούτιν» παρακαλώ τον συνάδελφό μου κ. Δασούλα, να αναζητήσει την πορεία και την κατάληξη της σχετικής ποινικής έρευνας που έχει διαταχθεί, από την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Στο βαθμό πάντως που μου το έχει γνωστοποιήσει  (το όνομα) η κα Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (όταν ήμουν το πλέον «αγαπημένο της παιδί στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου» και οι απόψεις μας ταυτίζονταν, μέχρι βαθμού παρεξηγήσεως, ότι δηλαδή δεν ήμουν μόνο το αγαπημένο της, αλλά και το «υπάκουο παιδί της»), αυτός είναι μέλος της κυβέρνησης και έχει την δυνατότητα να διορίζει «παιδιά και νύφες» ατόμων που βρίσκονται στις ανώτερες βαθμίδες της δικαιοσύνης, «ενδεχομένως δε και ατόμων της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου».  

Στην Ελένη Τουλουπάκη καταλογίζει δικονομικές παραβάσεις και επιδίωξη  άσκησης ποινικής δίωξης τύπου «όπως- όπως – τύπου fast track», σημειώνοντας ενδεικτικά ότι προέβη σε  «δημιουργία απόλυτων ακυροτήτων»  με   στην λήψη ενόρκων καταθέσεων, ως μη έδει, αφού στη συνέχεια η ίδια θα επικύρωνε ως επόπτης τις δικές της δικονομικές ενέργειες «ως υφισταμένη του εαυτού της»» και για « προειλημμένη απόφασή» για άσκηση ποινική δίωξης τύπου ««όπως- όπως – τύπου fast track», χωρίς την προηγούμενη τήρηση  του άρθρου 239 ΚΠΔ».   

Στο συρτάρι της κυρίας Δημητρίου

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Αγγελής οι καταγγελίες του  «ουδόλως ερευνήθηκαν από την κα Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, τέθηκαν δε στο Αρχείο (γιατί άραγε), όπου παρέμειναν για πέντε περίπου μήνες και θα παρέμειναν «στον αιώνα τον άπαντα», εάν δεν ερχόταν ένα δημοσίευμα  εφημερίδος (σ.σ. : Πρώτο ΘΕΜΑ) να ταράξει «τον μακάριο ύπνο τους»».
  

Όμως, ο κ. Αγγελής για πολλοστή φορά στην ανακοίνωσή του τραβάει το χαλί της κυρίας Δημητρίου λέγοντας ότι αυτά που αναφέρει η κυρία Τουλουπάκη στην αναφορά της περί αντιγραφής αρχείων από τον υπολογιστή της Εισαγγελίας Διαφθοράς έγινε με την έγκριση της κυρία Δημητρίου. Υπογραμμίζει συγκεκριμένα ο κ. Αγγελής: ««πράγματι αντέγραψα το Αρχείο της «Εισαγγελίας Διαφθοράς», με την έγκριση όμως και εν γνώσει της κας Εισαγγελέως Αρείου Πάγου. Τούτο αποφασίστηκε, προκειμένου «να βρεθεί άκρη στο αλλαλούμ», που επικρατούσε στην Εισαγγελία διαφθοράς και ύστερα από συγκεκριμένες αντιφάσεις της διευθύνουσας αυτήν, σε συγκεκριμένες υποθέσεις (για τις οποίες φυσικά και θα καταθέσω ενόρκως)».

 Διαβάστε την ανακοίνωση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή προς τον Τύπο και τα ΜΜΕ:

«Επειδή κατά τις τελευταίες ημέρες εγράφησαν και ακούστηκαν πολλά   αναληθή, σχετικώς με την  εμπλοκή του ονόματός μου στην έρευνα της υπόθεσης NOVARTIS, γνωστοποιώ προς αποκατάσταση της αλήθειας, αλλά και προς διαφύλαξη της επαγγελματικής και προσωπικής τιμής και υπόληψής μου, αλλά και προς ενημέρωση του μέσου Έλληνα πολίτη, ο οποίος ευλόγως παρακολουθεί τα συμβαίνοντα στο χώρο της δικαιοσύνης,  τα παρακάτω:

         1) όλες μου οι ενέργειες σχετικά  με την υπόθεση NOVARTIS  έγιναν στα πλαίσια των υπηρεσιακών μου καθηκόντων, υπό την εποπτεία και τον έλεγχο της   Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου κας Ξένης ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, την οποία ενημέρωνα σχεδόν επί καθημερινής βάσεως για τις ενέργειές μου, για την πορεία των ερευνών  και για τις άστοχες δικονομικές ενέργειες των διενεργούντων την ποινική έρευνα εισαγγελικών λειτουργών. Όλα τα παραπάνω γινόταν με βάση την αρχή της ιεραρχίας που διέπει τον Εισαγγελικό θεσμό δηλαδή, εγώ επόπτευα κατά νόμο, ενώ ταυτόχρονα ήμουν και «εποπτευόμενος» κατά νόμο, από την κα Εισαγγελέα Αρείου Πάγου. Με απλά λόγια, ένας «αντί», έστω και του Αρείου Πάγου, δεν «κάνει του κεφαλιού του», διότι κάθε πράξη του θεωρείται νομικώς ότι είναι πράξη της Εισαγγελίας, όπου υπηρετεί.

         2) Από κοινού  με την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κα Ξένη ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ και στα πλαίσια των καθηκόντων μας, είχαμε ενημερώσει  τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Μιχάλη ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ, σχετικά με «τον δικονομικώς στραβό δρόμο», που είχε λάβει η ανακριτική πορεία της υπόθεσης NOVARTIS, αλλά και για το εν γένει «αλαλούμ», που επικρατούσε στην λεγομένη «Εισαγγελία καταπολέμησης διαφθοράς», λόγω της ανεπάρκειας των διενεργούντων αυτήν (έρευνα NOVARTIS). Του προτείναμε  νομικές λύσεις προς επίλυση του προβλήματος, που όμως χρειαζόταν πολιτική απόφαση (ενδεικτικώς: συγχώνευση – ενσωμάτωση της Εισαγγελίας διαφθοράς, στην Εισαγγελία Οικονομικού εγκλήματος),   

       3) αμέσως μετά την επιστροφή μου από την «δικαστική συνεργασία» της Βιέννης, στην οποία σημειωτέον συμμετείχα ύστερα από επιμονή της κας Εισαγγελέως Αρείου Πάγου, προκειμένου να μάθει  από εμένα «τι τέλος πάντων γίνεται με τη NOVARTIS»  Αρχές Δεκεμβρίου 2018, αντί της γραπτής αναφοράς που υποβάλλεται (εκ του νόμου και της πρακτικής)  μετά από κάθε διεθνή δικαστική ενέργεια, ενημέρωσα προσωπικώς, εκτός από την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τον ίδιο τον Υπουργό Δικαιοσύνης κο Μιχάλη ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ, με κάθε λεπτομέρεια για ότι έλαβε χώρα (ενν. στη  Βιέννη) και τα οποία έχω αναφέρει στην από 7-1-2019 αναφορά μου,

      4) Μετά την σε βάρος μου διάδοση χαλκευμένων πληροφοριών και την προσπάθεια δημιουργίας   σκευωρίας  εναντίον μου (ότι δήθεν αρνήθηκα να παραλάβω σημαντικά αποδεικτικά στοιχεία σε «στικάκι» για την υπόθεση NOVARTIS), από πρόσωπο που στον χώρο της δικαιοσύνης είναι γνωστό ως «Ρασπούτιν» και μετά από την προσπάθεια «αποδόμησης»  της προσωπικότητάς μου από φιλικά προς τον κ. Ρασπούτιν ΜΜΕ, με την  από 7-1-2019 αναφορά μου προ την   Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κα Ξένη Δημητρίου, υπέβαλα για λόγους ευθιξίας την παραίτησή μου,  ως επόπτης και συντονιστής   του έργου των Εισαγγελέων Οικονομικού Εγκλήματος και Εγκλημάτων Διαφθοράς, τονίζοντας προς κάθε κατεύθυνση ότι «εγώ δεν πρόκειται να πάω στη φυλακή, φορτώνοντας μου τα λάθη της έρευνας  NOVARTIS». Σημειωτέον δε ότι στον χώρο της ανώτατης δικαιοσύνης, όλοι γνωρίζουν ποιος κρύπτεται πίσω από το όνομα Ρασπούτιν, πλην όμως φοβούνται να τον  κατονομάσουν για ευνόητους λόγους.  Σημειωτέον επίσης ότι, η  υπόθεση NOVARTIS αποτελεί ένα υπαρκτό – Διεθνές οικονομικό και Νομικό σκάνδαλο, στο οποίο έχουν διαπραχθεί (κατά την δικαστική μου κρίση), σοβαρά ποινικά αδικήματα,  

     5) Στην από 7-1-2019 αναφορά μου προς την Εισαγγελέα Αρείου Πάγου κα Ξένη ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,  κατέγραφα, όσα και προφορικώς γνώριζε ήδη  αυτή, αφού σημειωτέον ενημερωνόταν για  τα πάντα από εμένα στα πλαίσια της ιεραρχικής από αυτήν εποπτείας,  ανά πάσα στιγμή και με κάθε λεπτομέρεια, τόσο για τον τρόπο και την πορεία της έρευνας, όσο  και την λειτουργία της Εισαγγελία διαφθοράς. Συγκεκριμένα ανέφερα ΚΑΙ  γραπτώς (κατά λέξη) ότι «… η Εισαγγελέας Διαφθοράς  αμφισβητεί τις οδηγίες και συστάσεις, που τις απευθύνω ως επόπτης, όπως π.χ. να περαιώσει το ταχύτερο δυνατόν, την εκκρεμότητα, που υπάρχει από συστάσεως της υπηρεσίας (2013) στην οποία προΐσταται ή να καλεί σε εξηγήσεις μετά το πέρας των δικογραφιών που σχηματίζει, όσα άτομα θεωρεί ως υπόπτους (κατ΄ άρθρο 31 ΚΠΔ), επιπλέον δε αμφισβητεί το δικαίωμά μου ως επόπτη, να λαμβάνω γνώση των ουσιαστικών στοιχείων των υπό έρευνα δικογραφιών….», με αποτέλεσμα να πληροφορούμαι την πορεία των υποθέσεων που θεωρητικώς επόπτευα, από τις διαρροές που γινόταν προς τα ΜΜΕ (ελπίζω να μην μου αποδοθούν και αυτές οι διαρροές),

     6) Προς διευκόλυνση του έργου του κ. Πεπόνη, στον οποίο είχε ανατεθεί η διερεύνηση   (όπως πίστευα) των καταγγελλομένων (π.χ. περιπτώσεις εκκρεμότητας από 20 2013)  υπέβαλα συμπληρωματικώς την από 21-2-2019 αναφορά και ζήτησα να εξεταστώ και ως μάρτυρας, αν χρειαστεί. Στην εν λόγω αναφορά κατέγραφα,   όσα  είχα ήδη εκθέσει, προφορικώς στην κα Εισαγγελέα Α.Π., ως «εποπτευόμενος» από αυτήν), καθώς και όσα παράτυπα και παράνομα είχαν υποπέσει στην αντίληψή μου, όπως είχα υποχρέωση εκ του νόμου (άρθρο 37 κπδ). Ενδεικτικώς ανέφερα  για τις εκκρεμότητες από τα έτη 2013 (έτος ιδρύσεως της Εισαγγελίας διαφθοράς) μέχρι και 2018 (με συγκεκριμένα Α.Β. Μ.)  και ότι   (κατά λέξη) «…  οι ασχολούμενοι με την έρευνα εισαγγελείς διαφθοράς διέπραξαν λάθη και  σφάλματα ανακριτικής τακτικής, για τα οποία κατά την άποψη μου δέον να ελεγχθούν πειθαρχικώς. Τέτοια λάθη και σφάλματα είναι: α) η θέση του μετέπειτα κατηγορουμένου Νικολάου ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ, σε καθεστώς προστασίας, παρά την ύπαρξη δυο προκαταρκτικών εξετάσεων εναντίον του και παρά το γεγονός ότι, αναφέρεται ως εμπλεκόμενος – ύποπτος στις έστω και παράτυπες πληροφορίες των Αμερικανικών Αρχών,  β) η μη αναγραφή αριθμού πρωτοκόλλου στα εισερχόμενα έγγραφα των Αμερικανικών Αρχών, (γεγονός που επιτρέπει την «προσθαφαίρεση» εγγράφων), γ) η μη συνέχιση της νόμιμης Δικαστικής Συνδρομής   και η χωρίς λόγο και αιτία παύση αυτής (ενδεικτικώς: ουδέποτε ζητήθηκαν νομοτύπως οι καταθέσεις των μαρτύρων ενώπιον της Αμερικανικής δικαιοσύνης), δ) η μη διενέργεια (εν ανάγκη) συντονιστικών συναντήσεων στα πλαίσια της EUROJUST , αλλά αντ΄ αυτών οι αμφιβόλου νομιμότητας (και χάριν αναψυχής),  άτυπες συναντήσεις, χωρίς αυτές να προβλέπονται από το νόμο και   χωρίς την τελική λήψη κάποιου συγκεκριμένου νόμιμου αποδεικτικού στοιχείου, ε) η μη διερεύνηση κρίσιμων πληροφοριών, που έστω και παράτυπα δόθηκαν από τις Αμερικανικές Αρχές (π.χ. δεν διερευνήθηκαν κατονομαζόμενες εταιρείες και τουριστικά γραφεία, που εμπλεκόταν σε νομιμοποίηση παρανόμου  χρήματος, ούτε και συγκεκριμένοι τραπεζικοί λογαριασμοί), στ) η δημιουργία απόλυτων ακυροτήτων  με τη συμμετοχή της προϊσταμένης Εισαγγελέως διαφθοράς κας Ελένης ΤΟΥΛΟΥΠΑΚΗ στην λήψη ενόρκων καταθέσεων, ως μη έδει, αφού στη συνέχεια η ίδια θα επικύρωνε ως επόπτης τις δικές της δικονομικές ενέργειες «ως υφισταμένη του εαυτού της», ζ)η προειλημμένη απόφασή των για άσκηση ποινική δίωξης τύπου «όπως- όπως – τύπου fast track», χωρίς την προηγούμενη τήρηση  του άρθρου 239 ΚΠΔ,  η) η  κατάτμηση της δικογραφίας και η τμηματική αυτής εξέταση, αφού κάτι τέτοιο αποδυναμώνει την συγκέντρωση των αποδεικτικών στοιχείων, δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς για την έρευνα της συγκεκριμένης υπόθεσης, αλλά και την δικαιοσύνη εν γένει,  θ)η γνωστοποίηση στοιχείων στον τύπο, από όπου και εγώ ελάμβανα γνώση, για την πορεία της δικογραφίας,

   7) από ότι γνωρίζω οι  καταγγελίες μου  ουδόλως ερευνήθηκαν από την κα Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, τέθηκαν δε στο Αρχείο (γιατί άραγε), όπου παρέμειναν για πέντε περίπου μήνες και θα παρέμειναν «στον αιώνα τον άπαντα», εάν δεν ερχόταν ένα δημοσίευμα  εφημερίδος να ταράξει «τον μακάριο ύπνο τους». Σημειωτέον δε ότι, η δημοσιοποίηση αφορά απειροελάχιστα στοιχεία, από όσα αναγράφονται στις αναφορές μου. Ταυτόχρονα δε, οι πρωταρχικώς υπαίτιοι για την θέση των δικογραφιών στο Αρχείο, «νίπτοντας τας χείρας των», η μεν μια διέταξε ποινική έρευνα κατ΄ άρθρο 35 κπδ, ο δε άλλος (υπουργός Δικαιοσύνης κος Μιχάλης ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ) διέταξε πειθαρχική έρευνα εναντίον μου  (διερωτώμαι, ποιο πειθαρχικό  αδίκημα φέρεται ότι διέπραξα). Και όλα αυτά γιατί,  είχα το σθένος να πράξω το καθήκον μου, όπως επιβάλλει ο νόμος και η συνείδησή μου, να αναφέρω δηλαδή  κατ΄ άρθρο   37 ΚΠΔ  , όπως είχα υποχρέωση, παρανομίες που υπέπεσαν στην αντίληψή μου κατά την ενάσκηση των καθηκόντων μου, χωρίς να υπολογίζω τις συνέπειες και τις δυσκολίες, που από την εμπειρία μου γνώριζα ότι θα ακολουθήσουν. Ενώ διερωτώμαι ταυτόχρονα: δεν θα είχα παραβεί το καθήκον της υπηρεσίας μου, εάν είχα παραλείψει να υποβάλλω τις από 7-1-2019 και 21-2-2019 αναφορές μου (την συνείδησή μου σίγουρα θα την είχα παραβιάσει);

        8) Εκτιμώ την έστω και την εκ των υστέρων  «ευαισθησία» αυτών που διέταξαν «την πολύπλευρη ποινική έρευνα» και την πειθαρχική εναντίον μου έρευνα, διερωτώμαι όμως,  όχι μόνον ως Εισαγγελικός λειτουργός, αλλά ως απλός πολίτης, θα επιδείξουν την ίδια ευαισθησία και έναντι αυτών, που έθεσαν τις καταγγελίες μου στο Αρχείο και προπάντων  για το περιεχόμενο των καταγγελιών μου;

   9) από τα ΜΜΕ πληροφορήθηκα ότι, μου αποδίδεται η «παράνομη πράξη» (και μάλιστα ύστερα από όψιμη αναφορά εναντίον μου, που συνειρμικά με οδηγεί στον κ. Ρασπούτιν) ότι ελέγχομαι για «παράνομη αντιγραφή Αρχείων της κας Τουλουπάκη». Επί του θέματος αυτού η πραγματικότητα είναι η παρακάτω:  πράγματι αντέγραψα το Αρχείο της «Εισαγγελίας Διαφθοράς», με την έγκριση όμως και εν γνώσει της κας Εισαγγελέως Αρείου Πάγου. Τούτο αποφασίστηκε, προκειμένου «να βρεθεί άκρη στο αλλαλούμ», που επικρατούσε στην Εισαγγελία διαφθοράς και ύστερα από συγκεκριμένες αντιφάσεις της διευθύνουσας αυτήν, σε συγκεκριμένες υποθέσεις (για τις οποίες φυσικά και θα καταθέσω ενόρκως). Κατά την πρωία που μετέβην προς διενέργεια συγκεκριμένης υπηρεσιακής  πράξεως στην «Εισαγγελία διαφθοράς» συνοδευόμενος από τρίτο πρόσωπο, βρήκα νεαρό άτομο,  που όπως μου γνωστοποίησε ήταν ο γιος της εκεί ευρισκόμενης γραμματέως και που «ήταν μέσα στον υπολογιστή και έπαιζε» όπως μου είπε.  Είναι ευνόητο όμως ότι, ο εν λόγω νεαρός είχε πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία του Αρχείου, αφού αυτό τηρείται χωρίς καμιά ασφάλεια και σε μορφή απλού WORD, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η ανά πάσα στιγμή τροποποίηση, των τηρουμένων στοιχείων. Αφού  σήκωσα το νεαρό από την καρέκλα, διερεύνησα τις σχετικές εγγραφές για την υπόθεση  NOVARTIS. Τις «αταξίες και ακαταλαβίστικες ενέργειες» που διαπίστωσα, τις αντέγραψα σε «στικάκι» και τις ανέφερα  γραπτώς στις σελίδες 11 έως και 14 της από 21-2-2019 αναφοράς μου προς την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Είναι λοιπόν πλέον ή βέβαιον ότι, τις σελίδες αυτές (11 έως και 14)  της αναφοράς μου θέλουν να ακυρώσουν, όσοι  προσπαθούν να θεμελιώσουν δήθεν ποινική ευθύνη μου από την «παράνομη αντιγραφή του Αρχείου της κας Τουλουπάκη». Όσον για τον φόβο που πιθανόν να διακατέχει κάποιους, υποψιαζόμενοι ότι, ενδεχομένως να ερεύνησα και υποθέσεις που έχουν τεθεί στο Αρχείο και την αιτιολογία αυτών, ουδέν αναφέρω προς το παρόν, πέρα του ότι, όπως προφορικώς ενημέρωσα την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου «καλό είναι να επανεξεταστεί η αιτιολογία, ‘όσων υποθέσεων τέθηκαν στο Αρχείο»,

   9)στο εύλογο ερώτημα, ποιος τέλος πάντων είναι ο «πανίσχυρος κ. Ρασπούτιν» παρακαλώ τον συνάδελφό μου κ. Δασούλα, να αναζητήσει την πορεία και την κατάληξη της σχετικής ποινικής έρευνας που έχει διαταχθεί, από την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Στο βαθμό πάντως που μου το έχει γνωστοποιήσει  (το όνομα) η κα Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (όταν ήμουν το πλέον «αγαπημένο της παιδί στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου» και οι απόψεις μας ταυτίζονταν, μέχρι βαθμού παρεξηγήσεως, ότι δηλαδή δεν ήμουν μόνο το αγαπημένο της, αλλά και το «υπάκουο παιδί της»), αυτός είναι μέλος της κυβέρνησης και έχει την δυνατότητα να διορίζει «παιδιά και νύφες» ατόμων που βρίσκονται στις ανώτερες βαθμίδες της δικαιοσύνης, «ενδεχομένως δε και ατόμων της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου»,  

     10)Αναμένοντας το επόμενο  (τρίτο εναντίον μου)  κτύπημα   του «κ.  Ρασπούτιν», επικαλούμαι προς απόδειξη της αλήθειας όλων των παραπάνω τα έγγραφα τα οποία αναγράφω  στις από 7-1-2019 και 21-2-2019 αναφορές μου.   Παρακαλώ επίσης τον διενεργούντα την έρευνα κ. συνάδελφό μου να καλέσει ως μάρτυρες την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου  και τον κ. Υπουργό  Δικαιοσύνης και σε περίπτωση άρνησής των όσων αναφέρω παραπάνω  παραπάνω, να μας εξετάσει κατ΄ αντιπαράσταση,  

    11)Η παρούσα ανακοίνωση φέρει την υπογραφή μου, δεν προέρχεται «από κύκλους ή τετράγωνα» (όπως συνήθως γίνεται)  αποσκοπεί δε  στο να πληροφορηθεί  και ενημερωθεί ο μέσος Έλληνας πολίτης,  την αλήθεια σχετικά με την έρευνα, της συγκεκριμένης υπόθεσης, εν όψει της πολιτικής και ενδεχομένως κομματικής θεώρησης των πραγμάτων. Σκοπός της εν λόγω ανακοίνωσης είναι επίσης να γίνει γνωστό «πόσο δύσκολη είναι η απονομή της δικαιοσύνης στα ανώτερα κλιμάκια», καθώς και «πόσο και με ποιους, πρέπει να παλέψει»  ένας αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, για να μην παρανομήσει.

   12)Προς άρση κάθε παρεξηγήσεως θέλω να διευκρινίσω ότι δεν στρέφομαι προσωπικώς  εναντίον οποιουδήποτε συναδέλφου μου (όπως γίνεται προσπάθεια από πολλούς  να παρουσιαστεί).  Απλώς καταγγέλλω πράξεις,  το γεγονός δε ότι, ορισμένες από αυτές ενδεχομένως να αφορούν και κάποιους φίλους και αγαπητούς από χρόνια συναδέλφους, νυν ή και πρώην,  δεν νομίζω ότι μου δίνουν το δικαίωμα να σιωπήσω, αφού  «φίλος με ο συνάδελφος, φιλτάτη όμως η αλήθεια». Επιπλέον δε οφείλω και στην συγκεκριμένη περίπτωση (NOVARTIS)να τηρήσω τον όρκο που έχω δώσει πριν τριάντα έξι (36) χρόνια, ήτοι «να τηρώ το σύνταγμα και τους νόμους και να εκτελώ τιμίως και ευσυνειδήτως τα καθήκοντά μου»

   Παρακαλώ τα  έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, να δημοσιεύσουν την παρούσα ανακοίνωση,

Αθήνα 12-6-2019

Ιωάννης ΑΓΓΕΛΗΣ

Αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου 


Καλογήρου: Δεν ενημερώθηκα από τον κ.Αγγελή για τη Novartis

Αρνείται ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου ότι είχε ενημερωθεί από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τέως επόπτη και συντονιστή της Εισαγγελίας Διαφθοράς Ιωάννη Αγγελή για τα τεκταινόμενα στην υπόθεση της NOVARTIS και αποδέχεται μόνο ότι ο κ. Αγγελής του ανάφερε απλώς την «προσωπική του νομική άποψη σχετικά με τη μελλοντική συγχώνευση των ειδικών εισαγγελιών» και την άποψή του για σχετικά δημοσιεύματα του Τύπου.

Νίπτει τας χείρας του ο υπουργός Δικαιοσύνης μετά το σάλο που έχει ξεσπάσει για τους δικαστικο-πολιτικούς χειρισμούς στην υπόθεση της φαρμακοβιομηχανίας και επιχειρεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, να περάσει το μήνυμα ότι τα λεγόμενα του κ. Αγγελή στην σημερινή ανακοίνωσή του, δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά γεγονότα και ουδέποτε εκείνος είχε ενημερωθεί σχετικά, όπως υποστηρίζει ο αντεισαγγελέας τιυ Αρείου Πάγου.

Σε δήλωσή του ο κ. Καλογήρου διευκρινίζει ότι έχει «ήδη από την αρχή της θητείας μου επιλέξει να μην τοποθετούμαι ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο εμπλέκομαι σε αξιολογήσεις σχετικά με τη δικονομική μεταχείριση οποιασδήποτε υπόθεσης» και συνεχίζει: 

«Όσον αφορά τα διαλαμβανόμενα στην επιστολή τού κ. Αγγελή τα μόνα ζητήματα που μου είχε θέσει ήταν η άποψή του σε σχέση με δημοσιεύματα, καθώς και η προσωπική του νομική άποψη σχετικά με τη μελλοντική συγχώνευση των ειδικών εισαγγελιών. Οποιαδήποτε άλλωστε ενημέρωσή μου, επιτρέπω να αφορά μόνο αντικείμενα που εμπίπτουν στα καθήκοντά μου, προκαλώντας πάντοτε ακόλουθα τη νόμιμα προβλεπόμενη διαδικασία».

Δεν παραλείπει ο κ. Καλογήρου να αναφέρει ότι η πειθαρχική έρευνα που διέταξε και θα διενεργηθεί από την πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, «θα δώσει τη δυνατότητα οριστικής και με πλήρη διαφάνεια επίλυσης του ζητήματος από τα ίδια τα όργανα της Δικαιοσύνης, δηλαδή από όργανα που φέρουν τα εχέγγυα άσκησης των συναφών καθηκόντων με ανεξαρτησία, πληρότητα και αντικειμενικότητα».

Η πλήρης δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου, έχει ως εξής:

«Αμέσως μετά την ενέργειά μου να ζητήσω, όπως από το νόμο προβλέπεται, τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για τις καταγγελίες του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ι. Αγγελή, ο τελευταίος έσπευσε να δημοσιοποιήσει ανακοίνωσή του προς τον Τύπο.

Σε σχέση με όσα αναφέρονται σε αυτή, απόλυτα διευκρινίζεται ότι έχω ήδη από την αρχή της θητείας μου επιλέξει να μην τοποθετούμαι ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο εμπλέκομαι σε αξιολογήσεις σχετικά με τη δικονομική μεταχείριση οποιασδήποτε υπόθεσης.

Όσον αφορά τα διαλαμβανόμενα στην επιστολή τού κ. Αγγελή τα μόνα ζητήματα που μου είχε θέσει ήταν η άποψή του σε σχέση με δημοσιεύματα, καθώς και η προσωπική του νομική άποψη σχετικά με τη μελλοντική συγχώνευση των ειδικών εισαγγελιών. Οποιαδήποτε άλλωστε ενημέρωσή μου, επιτρέπω να αφορά μόνο αντικείμενα που εμπίπτουν στα καθήκοντά μου, προκαλώντας πάντοτε ακόλουθα τη νόμιμα προβλεπόμενη διαδικασία.

Τέλος, υπενθυμίζεται ότι προέβην στην παραγγελία άσκησης προκαταρκτικής εξέτασης μετά από διαβιβαστικό έγγραφο από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ακριβώς ώστε το κρίσιμο ζήτημα να πάψει να συνιστά αντικείμενο διαρροών ή υπαινικτικών αναφορών, όπως άλλωστε δεν ταιριάζει σε θεσμικά όργανα που έχουν αναλάβει και ασκούν πολιτική ή δικαστική εξουσία.

Η προκαταρκτική εξέταση από δικαστικό όργανο άλλου δικαστηρίου που έχει ήδη ζητηθεί θα δώσει τη δυνατότητα οριστικής και με πλήρη διαφάνεια επίλυσης του ζητήματος από τα ίδια τα όργανα της Δικαιοσύνης, δηλαδή από όργανα που φέρουν τα εχέγγυα άσκησης των συναφών καθηκόντων με ανεξαρτησία, πληρότητα και αντικειμενικότητα».
Πρώτο Θέμα

Δημόσια Διοίκηση

Το Brain Gain που δεν θα συμβεί

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

 Η αντιστροφή του brain drain, δηλαδή της εξόδου περίπου 300 χιλιάδων νεαρών, μορφωμένων Ελλήνων τα τελευταία 13 χρόνια από τη χώρα, είναι απαραίτητος όρος για την αναβάθμιση της Ελληνικής οικονομίας και την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας σε οικονομία υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Η τάση αυτή θα σήμαινε, πρακτικά, ότι αυτοί οι φιλόδοξοι νέοι Έλληνες θα επιστρέψουν στην Ελλάδα για να εργαστούν και να επιχειρήσουν εδώ. Με τον τρόπο αυτό, θα συμβάλουν στην πρόοδο της χώρας, στη μεγέθυνση της οικονομίας και στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου του Ελληνικού λαού.

Σκεφτείτε λίγο τι προϋποθέτει αυτό. Κατ’ αρχήν, οι δυνητικά επαναπατριζόμενοι μπορεί να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες:

  • Στους επιστήμονες, οι οποίοι θα γυρίσουν για να απασχοληθούν σε ΑΕΙ, σε ερευνητικά ινστιτούτα ή σε εταιρίες που καινοτομούν και χρειάζονται επιστημονικό προσωπικό για έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων.
  • Στα στελέχη, που θα επιστρέψουν για να απασχοληθούν στον ιδιωτικό τομέα με μεγάλες αποδοχές και, εξίσου σημαντικό, προοπτικές επαγγελματικής ανέλιξης και αναρρίχησης στην κορυφή της εταιρικής ιεραρχίας.
  • Σε όσους έχουν επιχειρηματικό πνεύμα και ανησυχίες και επιθυμούν να ιδρύσουν νεοφυείς εταιρίες στην Ελλάδα με προοπτική τη διεθνή επέκταση και τη συσσώρευση πλούτου.

Και οι 3 παραπάνω κατηγορίες, σήμερα, προσφέρουν μηδενικές προοπτικές για νέους Έλληνες που θα θέλαμε να προσελκύσουμε πίσω στην Ελληνική αγορά εργασίας. Για δύο σημαντικούς λόγους: πρώτον, η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν προσφέρει ακόμη επαγγελματικό περιβάλλον και προοπτικές για την προσέλκυση τέτοιων ανθρώπων. Και δεύτερον, όποιος έχει ζήσει και εργαστεί για 10 χρόνια σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Γαλλία, η Ελβετία ή η Βρετανία είναι σχεδόν αδύνατον να γυρίσει στην Ελλάδα για επαγγελματικούς λόγους. Λόγω νοσταλγίας ή οικογενειακών λόγων, ναι. Για επαγγελματικούς λόγους, όμως, από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο.

Οι άνθρωποι αυτοί στα χρόνια που είναι στο εξωτερικό έριξαν ρίζες. Συνήθισαν έναν τρόπο ζωής πολύ πιο προηγμένο, ορθολογικό και ήρεμο από της Ελλάδος. Τα παιδιά τους τελείωσαν σχολεία, έκαναν φίλους, απέκτησαν δεύτερη πατρίδα, φοιτούν ή θα φοιτήσουν στα τοπικά πανεπιστήμια, που είναι ασύγκριτα καλύτερα από ό,τι έχει να προσφέρει η Ελλάδα.

Για να πεισθούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, οι προοπτικές εδώ θα πρέπει να πλησιάζουν τις προοπτικές που έχουν μένοντας στο εξωτερικό. Για τους περισσότερους από αυτούς, δεν είναι αρκετό οι συνθήκες στην Ελλάδα να είναι καλύτερες από ό,τι ήταν το καταστροφικό 2015. Πρέπει να είναι συγκρίσιμες με αυτές των χωρών που κατοικούν.

Αλλά, δυστυχώς, δεν είναι. Και να γιατί.

1. Επιστήμονες

Η συντριπτική πλειοψηφία των διδασκόντων σε Ελληνικά ΑΕΙ σήμερα έχουν κάνει διδακτορικό σε Ελληνικό ΑΕΙ. Δεδομένου ότι τα Ελληνικά ΑΕΙ κατατάσσονται από τη θέση 300 και κάτω στην εγκυρότερη παγκόσμια επιστημονική κατάταξη πανεπιστημίων (Shanghai Ranking), η πρόσληψη καθηγητών που έχουν διδακτορικά από πανεπιστήμια που κατατάσσονται από τη θέση 300 και κάτω στην κατάταξη Shanghai Ranking συνεπάγεται ότι τα Ελληνικά ΑΕΙ πλέουν στην επιστημονική και διδακτική μετριότητα.

Αυτό, πρακτικά, σημαίνει δύο πράγματα:

  1. Η πρόσληψη από Ελληνικό ΑΕΙ είναι προοπτική αποτυχίας για τους νέους Έλληνες επιστήμονες που πήραν διδακτορικά από πανεπιστήμια που βρίσκονται στα πρώτα 50 ή 100 του κόσμου. Δηλαδή, ακόμη και εάν ήθελαν, τα Ελληνικά ΑΕΙ είναι αμφίβολο εάν μπορούν να προσλάβουν άριστους Έλληνες καθηγητές, οι οποίοι έχουν προτάσεις από πολύ καλύτερα ΑΕΙ εκτός Ελλάδος, που, επιπλέον, είναι σε θέση να προσφέρουν πολλαπλάσιες αποδοχές και ένα διδακτικό περιβάλλον χωρίς καταλήψεις και βία.
  2. Όμως, οι πιθανότητες Ελληνικά ΑΕΙ να θέλουν να προσλάβουν άριστους απόφοιτους κορυφαίων ξένων πανεπιστημίων είναι σχεδόν μηδενικές. Γιατί, ποιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ή του Πανεπιστημίου Αιγαίου θα ψήφιζε υπέρ της πρόσληψης διδάκτορα του Stanford ή του Imperial και θα έβαζε τον εαυτό του στη θέση να συγκρίνεται το επιστημονικό του έργο με αυτών; Θυμηθείτε ότι προ ετών, το διδακτικό προσωπικό του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών απέρριψε την πρόσληψη του αστροφυσικού Δημήτρη Νανόπουλου για …. επιστημονικούς λόγους…

Το πλέον αποκαρδιωτικό είναι ότι το πρόβλημα αυτό δε λύνεται. Δε γίνεται να απολυθούν μαζικά καθηγητές ΑΕΙ για να αντικατασταθούν με επιστήμονες υψηλότερων προδιαγραφών, και δε γίνεται οι προσλήψεις αυτές να γίνουν με υπουργική απόφαση.

Θα πάρει μια γενιά για να λυθεί αυτό το πρόβλημα – εάν ήθελε, φυσικά, κάποιος να το λύσει. Όμως, σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που ο πολιτικός ορίζοντας αρχίζει από τα 4 χρόνια και καθημερινά μειώνεται, μέχρι την ημέρα των εκλογών, η επίλυση ενός προβλήματος μετά μια γενιά είναι τελείως εκτός του πεδίου ορισμού του ενδιαφέροντος του πολιτικού προσωπικού.

Εξάλλου, η μετριότητα των Ελληνικών ΑΕΙ όχι μόνο δεν ενοχλεί αλλά εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολιτικών, των ολιγαρχών και των παρατρεχάμενων τους. Θυμάστε την τελευταία φορά που είδατε αρχηγό κόμματος, υπουργό, βουλευτή, «επιχειρηματία», μεγαλοδημοσιογράφο, κλπ, να παρευρίσκεται στην αποφοίτηση του παιδιού του από δημόσιο λύκειο ή Ελληνικό πανεπιστήμιο; Όχι, βέβαια. Μόνο σε ιδιωτικά σχολεία και, απευθείας, σε ξένα πανεπιστήμια φοιτούν τα παιδιά αυτής της κατηγορίας συμπολιτών μας από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 μέχρι και σήμερα. Και όσο επιδεινώνεται η ποιότητα της δημόσιας παιδείας, τόσο εδραιώνεται η κυριαρχία τους στην Ελληνική κοινωνία.

Γιατί, σε μια οικονομία τεχνολογίας και γνώσης, οι σπουδές και οι δεξιότητες είναι ο μοναδικός παράγοντας για την επιτυχία. Και τα παιδιά τους έχουν καλύτερες σπουδές από όλους τους υπόλοιπους. Άρα, γιατί να αλλάξουν τα πράγματα; Για να συγκρουσθούν με τους καθηγητές με διδακτορικά από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής; Ή με το ΚΚΕ, που θεωρεί τα Ελληνικά ΑΕΙ το τελευταίο κάστρο των ιδεολογικών του ονειρώξεων;

Όσον αφορά στην απασχόληση επιστημόνων σε εταιρίες που απασχολούν επιστημονικό προσωπικό, ποιες άραγε είναι αυτές; Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Η Ελληνική οικονομία παράγει ελάχιστη βασική έρευνα και δημιουργεί ελάχιστη παραγωγή πρωτότυπων τεχνολογιών. Ως αποτέλεσμα, η ζήτηση των επιχειρήσεων περιορίζεται σε καταρτισμένους χειριστές τεχνολογιών που παράγονται στο εξωτερικό και όχι σε επιστήμονες αιχμής που θα επινοήσουν τεχνολογίες και προϊόντα/υπηρεσίες που θα ανταγωνιστούν στις διεθνείς αγορές τις πιο τεχνολογικά εξελιγμένες εταιρίες. Έτσι, οι Έλληνες επιχειρηματίες, που θα μπορούσαν να απαιτήσουν από την πολιτική τάξη τη βελτίωση της ποιότητας των ΑΕΙ για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους σε υψηλής ποιότητας επιστήμονες, δεν έχουν τέτοια ανάγκη και δεν εκφράζουν τέτοιες απαιτήσεις.

Ακούσατε κανέναν επιχειρηματία τα τελευταία χρόνια να παραπονιέται ότι είναι δύσκολο να εξασφαλίσει υψηλής ποιότητας επιστημονικό προσωπικό για την επιχείρηση του; Όχι βέβαια. Όλα τα παράπονα για ελλείψεις εργαζομένων αφορούν σε εργάτες οικοδομής και σε εργαζόμενους για τη συγκομιδή φράουλας και ντομάτας.

για τη συνέχεια  Liberal

Συνέχεια ανάγνωσης

Δημόσια Διοίκηση

Ποιος φταίει για τη φτώχεια μας;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Πολλοί εξεπλάγησαν με την κατάταξη της Ελλάδας σαν της φτωχότερης εκτός Βουλγαρίας χώρα της Ε.Ε. Τούτο δεν αποτελεί καμιά έκπληξη.

Εδώ και πολλά χρόνια σε αυτή τη στήλη υποστηρίζουμε πως η Ελλάδα ήταν και παραμένει το τελευταίο σοβιετικό καθεστώς στην περιοχή και τη Δύση συνολικότερα.

Τα χαρακτηριστικά “σοβιετοποίησης” της χώρας έχουν να κάνουν το ισχυρό κρατισμό, την κλειστή οικονομία, τον  ελλιπή ανταγωνισμό, τους ολιγάρχες (με δουλειές με το κράτος, μίντια και ομάδες), τα συνδικάτα που συνδιοικούν το δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο κλπ.

Η δημοσιοϋπαλληλική αδιαφορία των αστυνομικών του Α/Τ Αγ. Αναργύρων, στην αναζήτηση προστασίας από την άτυχη γυναίκα που δολοφονήθηκε πριν λίγες μέρες έξω από το αστυνομικό τμήμα, είναι χαρακτηριστικό αυτού του τύπου των οικονομιών χωρίς κίνητρα.

Η κατρακύλα της χώρας ξεκίνησε τη δεκαετία του ’80 όταν πενταπλασιάστηκαν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο. Το χρέος σε λίγα χρόνια εκτινάχθηκε από το 20 στο 100% του ΑΕΠ  και διαλύθηκε ολόκληρος ο παραγωγικός ιστός της Ελλάδας.

Η ανάταξη

Βέβαια, είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια παρατηρείται βελτίωση της εικόνας της ελληνικής οικονομίας.

Από το 2019 και μετά η Ελλάδα αναπτύσσεται ταχύτερα από μέσο όρο της Ε.Ε. Οι εξαγωγές έχουν διπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία και πριν λίγες μέρες ο Economist έγραψε πως ο δείκτης επιχειρηματικού περιβάλλοντος Economist Intelligence Unit βελτιώθηκε κατά 28 θέσεις από την 62 στην 34 θέση μεταξύ 82 κρατών.

Τα πρόσφατα οικονομικά στοιχεία επιβεβαιώνουν την θετική αξιολόγηση του Economist.

Το 2023 η Ελλάδα παρουσίασε αύξηση του ΑΕΠ κατά 2% όταν ο μέσος όρος ήταν στο 0,5%. Αυτό σημαίνει πως μετά από πολλά χρόνια η ελληνική οικονομία συγκλίνει προς το μέσο όρο της Ευρώπης. Φυσικά απέχουμε πολύ ακόμη από το επίπεδο που είχαμε φτάσει πριν τη χρεοκοπία του 2010.

Οι εξαγωγές το 2023 δεν έφτασαν το θεαματικό ιστορικό ρεκόρ των 53,7 δισ. Ευρώ του 2022 αλλά τα 49,4 δισ. ευρώ λαμβανομένης υπόψη της αποκλιμάκωσης των τιμών παραμένει  μια καλή επίδοση. Λίγες χώρες έχουν καταφέρει σε μια δεκαετία να διπλασιάσουν σχεδόν τις εξαγωγές τους. Βέβαια ξεκινήσαμε από χαμηλή βάση, αν το καταφέρουμε αυτό και την επόμενη δεκαετία, τότε θα μπορούμε να είμαστε πιο αισιόδοξοι.

Όλα αυτά όμως αφορούν μια  πρώτη επιδερμική ανάγνωση των εξελίξεων.

Η αχίλλειος πτέρνα της θεαματικής βελτίωσης των εξαγωγών είναι η ταυτόχρονη θεαματική αύξηση των εισαγωγών οι οποίες το 2023 έφτασαν 81,8 δισ. έναντι 93,3 δισ. το 2022 και 46,7 δισ. το 2013 μεσούσης της κρίσης.  Παρά τα ισχυρά έσοδα από τον τουρισμό και τις μεταφορές το 2023 το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών ήταν στα 14,1 δισ. έναντι 20,1 δισ. το 2022 και 1,7 δισ. το 2019.

Το έλλειμμα αυτό αποδεικνύει πως η ελληνική οικονομία παρά την αύξηση των εξαγωγών δεν είναι σε θέση ακόμη να υποκαταστήσει τις εισαγωγές με ανταγωνιστικά προϊόντα.

Το 2023 ο Ακαθάριστος Σχηματισμός Παγίου  Κεφαλαίου βελτιώθηκε θεαματικά φτάνοντας τα 37 δισ. ευρώ  έναντι π.χ. 21 δισ. το 2014. Απέχει όμως από τα 60 δισ. Ευρώ του 2008. Με 37 δισ. είμαστε οριακά πάνω από τα 30 δισ. ευρώ τον χρόνο που υπολογίζονται οι αποσβέσεις. Για να προσεγγίσουμε μια σεβαστή  θέση ισχύος στην περιοχή θα πρέπει να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα 100 δισ. το χρόνο. Αυτό μοιάζει αδύνατο.

Δεν υπάρχει λοιπόν καμία αμφιβολία πως η κατεύθυνση που κινείται η οικονομία μετά το 2019 είναι η σωστή. Αυτό καταδεικνύουν όλες οι πανηγυρικές εκθέσεις και τα δημοσιεύματα.

Το ερώτημα είναι αν η ταχύτητα είναι αυτή που πρέπει;

για τη συνέχεια  CAPITAL

 

 

Σχόλιο του χρηστη Stirlitz

Δεν είμαι οικονομολόγος αλλά από όσα βλέπω και ζω καθημερινά στην Ελλάδα έχω την εντύπωση ότι για τη φτώχεια μας

– φταίει το ότι έχουμε μείνει πολύ λίγοι οι Έλληνες και με αυξημένο μέσο όρο ηλικίας, και συνεπώς ποια ανάπτυξη και ποιον οικονομικό δυναμισμό να περιμένει κανείς από μια χώρα συνταξιούχων

– φταίει το ότι τα τελευταία 70 χρόνια δημιουργήσαμε μία υδροκέφαλη χώρα-τερατούργημα που έχει μαζεμένο τον μισό πληθυσμό της στην πρωτεύουσα με αποτέλεσμα η ύπαιθρος να σβήνει και ο πρωτογενής τομέας της οικονομίας να μαραζώνει (γι’ αυτό σήμερα έχουμε φθάσει στην κατάντια να εισάγουμε ακόμα και ντομάτες από το Βέλγιο και πατάτες από την Αίγυπτο, και η αξία του κρέατος που εισάγουμε ετησίως να ξεπερνά την αξία του εισαγόμενου πετρελαίου) ενώ ταυτόχρονα έχουμε υποβαθμίσει μόνοι μας την ποιότητα ζωής μας

– φταίει το ότι η αφρόκρεμα των νέων επιστημόνων μας έχει μεταναστεύσει στο εξωτερικό με αποτέλεσμα η χώρα μας να στερείται πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό που θα μπορούσε να προσφέρει πολλά όχι μόνο στην οικονομία αλλά σε όλους τους τομείς 

– φταίει το ότι μεγάλη μερίδα των δημοσίων υπαλλήλων πληρώνονται χωρίς να παράγουν απολύτως τίποτα και ζουν σε βάρος των συμπατριωτών τους και από τα δανεικά που παίρνει το κράτος μας  

– φταίει η αναξιοκρατία που διαχέεται σε όλα τα επίπεδα, κυρίως στον δημόσιο τομέα, και εμποδίζει το να υπάρξει οποιαδήποτε αλλαγή προς το καλύτερο 

– φταίει η δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας και η βαθιά ριζωμένη πεποίθηση πολλών Ελλήνων πως θα λύσουν το πρόβλημά τους αν «τρουπώσουν» στο δημόσιο 

– φταίνε τα λάθος πρότυπα με τα οποία γαλουχούνται οι νέοι μας, και η γενικότερη νοοτροπία ωχαδερφισμού και ήσσονος προσπάθειας που μας διακατέχει 

– φταίει το ξεχαρβάλωμα της Παιδείας που έχει καταλήξει να παράγει αγράμματους νέους και χωρίς ουσιαστικές δεξιότητες

– φταίει το ότι ο Έλληνας δεν μαθαίνει από μικρός πόσο σημαντικό είναι το να κάνει σωστά τη δουλειά του, όποια κι αν είναι αυτή, και να αντλεί υπερηφάνεια από αυτό που κάνει

– φταίει το ότι δεν κατευθύνουμε τα παιδιά μας στο να ασχοληθούν επαγγελματικά με αυτό που πραγματικά αγαπούν 

– φταίνε η κουτοπονηριά μας και η ξεροκεφαλιά μας που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου και ότι δεν χρειάζεται να διδαχθούμε τίποτα από τους άλλους λαούς

– φταίει το ότι εδώ και 30 χρόνια ξεχάσαμε τελείως τα οφέλη της αποταμίευσης και αφεθήκαμε να πλανηθούμε από τις σειρήνες της αλόγιστης κατανάλωσης και του υπερδανεισμού 

– φταίει το ότι ως καταναλωτές δεν έχουμε μάθει να οργανωνόμαστε, να μποϋκοτάρουμε προϊόντα, και να τιμωρούμε όσους επιχειρούν να αισχροκερδούν σε βάρος μας

– φταίει το ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει συνηθίσει να είναι ασύδοτο και ανεύθυνο, με αποτέλεσμα αντί να λειτουργεί ως μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας να λειτουργεί ως λήσταρχος

– φταίει το ότι προτιμάμε πάντα τις εύκολες λύσεις για να βγάλουμε χρήματα (π.χ. να πουλάμε την Ελλάδα κομματάκι-κομματάκι σε ξένους που θέλουν να πάρουν την Golden Visa) και όχι αυτές που θα μας αποφέρουν μακροπρόθεσμο όφελος, θα βάλουν στέρεα θεμέλια στην οικονομία μας και θα μας καταστήσουν αυτάρκεις και ανταγωνιστικούς διεθνώς (σύγχρονες μορφές γεωργίας, βιομηχανία, υψηλή τεχνολογία κ.λπ)

– φταίει η ανάπηρη Δικαιοσύνη που κυριολεκτικά σέρνεται και αποτρέπει την προσέλκυση ξένων επενδύσεων

– φταίει το γεγονός ότι επί τόσες δεκαετίες δεν έχουμε αξιωθεί να φτιάξουμε μια δίκαιη φορολογική νομοθεσία με αποτέλεσμα το κράτος να «γδέρνει» τους μισθωτούς ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες κάνουν πάρτι φοροδιαφυγής 

– φταίει το ότι ενώ πρακτικά δεν έχουμε δικό μας νόμισμα και η οικονομία μας έχει τα χάλια της εμείς επιτρέπουμε την καθημερινή διαρροή τεράστιου ποσού προς το εξωτερικό από τα εμβάσματα των εκατομμυρίων αλλοδαπών που ζουν στη χώρα μας – και θέλουμε μάλιστα να φέρουμε κι άλλους

– φταίει το γεγονός ότι το κράτος μας δανείζεται από τις αγορές όσα χρήματα θέλει και με όποιο επιτόκιο θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό πουθενά και χωρίς να υπάρχει «οροφή κρατικού χρέους», με αποτέλεσμα να αιμορραγούμε διαρκώς λόγω των δυσβάστακτων τοκοχρεολυσίων που πληρώνουμε και να οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε ντροπιαστικές και επώδυνες χρεοκοπίες 

– φταίει το ότι ως λαός έχουμε φορτωθεί στην πλάτη μας επί δεκαετίες 10 επιχειρηματικές και πολιτικές οικογένειες και τις κουβαλάμε αγόγγυστα επιτρέποντάς τους να παρασιτούν σε βάρος μας και να μας κρατούν καθηλωμένους στην υπανάπτυξη και στην υστέρηση

– φταίει το γεγονός ότι τα φοβικά σύνδρομα έναντι της Τουρκίας που διακατέχουν την ελληνική πολιτική, επιχειρηματική και ακαδημαϊκή ελίτ δεν μας επιτρέπουν να εκμεταλλευτούμε τους πλούσιους ορυκτούς και ενεργειακούς πόρους της πατρίδας μας

– φταίει το ότι οι πολιτικοί μας δεν έχουν απολύτως κανένα όραμα για τη χώρα, δεν έχουν τον νου τους στο πώς θα θεραπεύσουν τις χρόνιες παθογένειες και πώς θα φτιάξουν ένα καλύτερο μέλλον για τους Έλληνες αλλά στο πώς θα πλουτίσουν οι ίδιοι με αρπαχτές.

 

 

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Δημόσια Διοίκηση

Βαλτιμόρη και Ελλάδα

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Καλημέρα και καλό μήνα! Δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο… η διαχείριση κρίσεων στην Ελλάδα τείνει να γίνει κακόγουστη φάρσα…

1:00 π.μ.– το γιγαντιαίο 300 μέτρων πλήρως φορτωμένο πλοίο Dalí αποπλέει μετά τα μεσάνυχτα απ’ το λιμάνι της Βαλτιμόρης προς την γέφυρα για να την διασχίσει.

1:23 π.μ. — οι κάμερες δείχνουν ακόμη το πλοιο κανονικά στην πορεία του να περάσει κάτω απ’ τη γέφυρα ενώ αυτοκίνητα κυκλοφορούν πάνω της.

1:24 π.μ.– οι κάμερες δείχνουν τα φώτα του πλοίου να σβήνουν και να ανάβουν πάλι από την γεννήτρια. Το καράβι χάνει τιμόνι. Οι μηχανές σβήνουν. Φουντάρει άγκυρα για να κόψει όσο μπορεί.

1:26 π.μ. — τα φώτα του Dali φαίνεται να σβήνουν και πάλι.

1:26 π.μ. ακόμη οχήματα διασχίζουν την πολυσύχναστη γέφυρα. Αυτή την ώρα το πλοίο, με δύο ειδικευμένους πλοηγούς για την έξοδο απ’ το λιμάνι και τον καπετάνιο στη γέφυρα, εκπέμπει σήμα κινδύνου και ειδοποιεί τις αρχές.

 

1:27 π.μ — Η μονάδα ασφαλείας μεταφορών του Maryland (Transportation Unit dispatchers) λαμβάνει το σήμα και καλεί σε δευτερόλεπτα, κυριολεκτικά, την τοπική αστυνομία και την τροχαία να σταματήσουν την κυκλοφορία και να εμποδίσουν όλα τα οχήματα να εισέλθουν στη γέφυρα που είναι 2,6 χιλιόμετρα μήκος. “Υπάρχει πλοίο που πλησιάζει χωρίς πηδάλιο!” ακούγεται να λέει στις ηχογραφήσεις ο αρμόδιος υπάλληλος. Ναι εκεί όλα είναι ηχογραφημένα.

1:28 π.μ. — μαύρος καπνός βγαίνει απ’ το πλοιο ενώ χτυπάει τον πυλώνα.

Σε αυτά τα κρίσιμα δύο λεπτά, λιγότερο από δύο λεπτά, η κυκλοφορία έχει διακοπεί. Οι είσοδοι έχουν μπλοκαριστεί απ’ τις Αρχές. Τα τελευταία οχήματα φεύγουν τρέχοντας ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν καταρρεύσει.

Οι διάλογοι των αστυνομικών στα 90 δευτερόλεπτα (από 1:27:53 ως 1:29:51!) στα σχόλια.

Η γέφυρα πέφτει. Οι μόνοι που δεν προλαβαίνουν να απομακρυνθούν είναι 8 εργαζόμενοι των συνεργείων συντήρησης που βρίσκονται στην γέφυρα.

1:40 π.μ. ειδοποιείται η πυροσβεστική.

1:50 π.μ η πυροσβεστική είναι στον τόπο του δυστυχήματος.

6:26 π.μ. . — πρωινή Ενημέρωση τύπου από τον Αρχηγό της πυροσβεστικής ενώ η ακτοφυλακή ψάχνει για τυχόν επιζώντες απ’ το προσωπικό συντήρησης.

Η Αστυνομία, αναφέρουν τα μέσα, είχε 90 δευτερόλεπτα να σταματήσει την κυκλοφορία και να αδειάσει την 2,6 χιλιομέτρων γέφυρα. Οι κάμερες δείχνουν πως τα κατάφερε.

Σε 3 λεπτά ο επιχειρησιακός υπάλληλος επιφυλακής ειδοποίησε χωρίς εγκρίσεις, προϊσταμένους, πολιτικούς, χωρίς τίποτα την αστυνομία. Κι οι αστυνομικοί υπηρεσίας χωρίς να ρωτήσουν κανένα άλλον έκλεισαν κι άδειασαν τη γέφυρα με οποίες δυνάμεις είχαν ήδη κοντά όσο πιο γρήγορα μπορούσαν.

Δεν θέλω καν να φανταστώ τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα σε τέτοια περίπτωση πχ στο Ρίο Αντίρριο. Ευτυχώς που η γέφυρα αυτή είναι μάλλον πιο γερή. Ή στον Πειραιά αν χάσει τιμόνι ένα μεγάλο κοντεινεράδικο κοντά σε επιβατηγό μπρος στην μπούκα του λιμανιού.

Σε μια χώρα που η φωτιά κατέβαινε απ’ το βουνό στο Μάτι μισή ώρα και βάλε, όλοι ήταν ανευθυνουπευθυνοι, δεν γνώριζαν τι και πως να κάνουν και έψαχναν τον δήμαρχο στη Μύκονο, την περιφερειάρχη και τον υπουργό.

Που δύο τραίνα κινούνταν σε πορεία σύγκρουσης με πλήρη ταχύτητα και κάνεις δεν παρενέβη από όσους θα μπορούσαν να έχουν εικόνα.

Στη χώρα που το Σάμινα έσκασε στα βράχια, η γεννήτρια δεν λειτούργησε, οι μηχανικοί δεν ενημέρωσαν για το ρήγμα, ούτε ο καπετάνιος το λιμενικό, πρώτα να ρωτήσουν την εταιρεία, ο θάλαμος επιχειρήσεων μάθαινε τα νέα απ’ τα κανάλια και τα κινητά των ναυαγών ενώ το λιμενικό έφτασε αργότερα απ τους ψαράδες.

Πρακτικά σε μια χώρα που κάνεις δεν είναι σε επιφυλακή, δηλαδή υπεύθυνος, ένας άνθρωπος των επιχειρήσεων να αποφασίσει σε δευτερόλεπτα.

Και η όποια απόφαση λαμβάνεται κατόπιν διαβουλεύσεων με τον προϊστάμενο, τον δήμαρχο, τον περιφερειάρχη τον υπουργό, τον πρωθυπουργό.

Που η πολιτική έχει ξεχαρβαλώσει κι ευνουχίσει την διοίκηση.

Που κάνεις δεν θα πει ένα μπράβο σε αυτόν που απέτρεψε την καταστροφή κάνοντας τη δουλειά του, αλλά πιθανότατα θα βρει το

 

ν μπελά του γιατί διέκοψε την κυκλοφορία των τραίνων ή των δρόμων χωρίς έγκριση.

Στις ΗΠΑ οι άνθρωποι των κρατικών υπηρεσιών που έδρασαν άμεσα κάνοντας το καθήκον τους σύμφωνα με το πρωτόκολλο αντιμετώπισης κινδύνου και την εκπαίδευση τους, αναφέρονται από τα μέσα και τους πολιτικούς ως ήρωες.

Πηγή πληροφοριών ABC

 

Από το Capital

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή